The ripples of evening quivered below,
And the sky was cloudless above ;
And the breeze came as soft on the listening ear,
As the whisper of one we love ;
And the seabird hung poised upon motionless wing,
Ere it glided in light along ;
And the thoughts that passed through that young man's brain,
Were turned into waves of song.
But a cloud pass'd over the minstrel's soul
As he gazed on the watery gleam ;
The hopes and the cares ad the joys of men,
Became like a fading dream.
His heart soon lost the power of love,
And his eye the power to weep ;
And the bloom of his fancy withered away,
And his mind was locked in sleep.
Winter may darken the glittering sea,
And summer return again ;
But no pulse can throb in that young man's heart,
No pulse of joy or of pain.
And the ripple breaks with a sadder sound,
Where he lies on the lonely shore,
With folded arms and a dreamless brain,
For ever and evermore.
William Edward Hartpole Lecky (1838-1903)
uit Poems (1891)
Naders over deze dichter is te vinden in een artikel dat dezer dagen verschijnt op de redactioneel aan deze website gelieerde Tempel der Letteren.
Nog een gedicht van deze auteur is te vinden op de fin de siècle website All art is quite useless van Rond1900.nl. Voorts zijn er vanaf heden twee opgenomen in de kolom van de algemene cultuursite Kunst en cultuur. En het zou vreemd zijn als er op de eveneens aan deze en de andere genoemde sites gelieerde site Tempel der Dichtkunst niet eveneens iets uit dezelfde bundel zou zijn opgenomen.