Gruwelkitsch

In mijn jeugd kende we de Romy Schneider (1938-1982) alleen als actrice in meer dan honigzoete — zeg maar gerust: abjecte, extravert-emotionele — uitingen van filmkunst, met als hoogtepunt (respectievelijk dieptepunt) de Sissi-films, waarvoor we hier verder geen aandacht wensen te besteden, aangezien deze een meer dan pijnlijk vertekend beeld van de werkelijkheid schetsen omtrent de handel en wandel van keizerin Elisabeth van Oostenrijk (1837-1898), die ooit werd geacht de huwelijkse sponde te delen van Ludwig II van Beieren.

Serieuze rollen

Pas als jong volwassene kwam ik in aanraking met een geheel andere Romy Schneider, die serieuze filmrollen aangeboden had gekregen en deze zelfs voortreffelijk bleek te kunnen invullen. Ook in interviews getuigde ze van belezenheid en inzicht in de handel en wandel van de medemens, en kon ze uitstekend pareren. Ze was, kortom, geheel anders dan het beeld dat   veel filmliefhebbers van haar hadden, en in het geheel een hulpeloos, onontwikkeld meisje.

Arte-tv vertoont op vrijdag 17 december een documentaire met daarin een queeste naar de mythes rondom die van oorsprong Oostenrijkse actrice. Romy Schneider — Eine Frau in drei Noten is te zien tussen 20:15 en 21:45 uur.

Deze Oostenrijkse documentaire van Frederick Baker werd in 2008 gerealiseerd voor Arte. De film wordt uitgezonden op het beeldformaat 16:9. Een herhaling wordt door Arte gepresenteerd op 26 december, vanaf 17:00 uur 's middags.