Hoewel het reeds 4 januari is en we toch al enige weken winterweer hebben gehad met relatif lage temperaturen, is er in mijn tuin een jonge egel, die tot op heden zijn winterslaap heeft uitgesteld. Van de vijf egels die al geruime tijd elke nacht een paar keer in de achtertuin komen om de resten van het kattenvoedsel dat daar voor de poesen en katers uit de buurt staat — in eerste instantie voor enkele zwervers, maar ook goed doorvoede viervoeters van de buren doen zich er graag aan te goed — te verorberen. Daarbij gaat het in het gros van de gevallen om kipgehakt dat een poelier speciaal als dierenvoedsel verkoopt.
Tot een paar weken geleden kwam er naast deze jonge egel ook nog een van de volwassenen, maar die heb ik sedert medio december niet meer gesignaleerd. Deze jonge heeft duidelijk nog behoefte aan enig vet om de winter in Morpheus' armen te kunnen doorbrengen. Hij of zij moet wel een goede plek hebben gevonden om zich tegen de af en toe heersende nachtelijke koude te kunnen wapenen. Het is zichtbaar dat dit jonge dier de laatste twee maanden nog weer flink is gegroeid.
Voor mijn katten en hond gaat het diertje niet op de loop, voor mij daarentegen wel. Maar als ik voorzichtig om de hoek kijk, zie ik toch dat het snel terugkeert om de maaltijd af te maken.

We zullen er maar het beste van hopen: dat het beestje alsnog een goede winterslaap zal doorstaan. Het kan namelijk nog doller. Op 19 januari 1987 onderbrak ik omstreeks het middaguur een telefoongesprek omdat ik een egel in de tuin druk zag snuffelen, op zoek naar iets te eten. Aangezien de katten alles hadden verorberd, heb ik het dier snel kattenvoedsel met extra margarine gegeven. Later, medio mei, kon ik vaststellen dat het beestje de winter had overleefd. Samen met een andere egel, waarschijnlijk van de andere kunne, kwam hij opnieuw dagelijks om bij te tanken.

__________

Zie tevens onze bijdrage van 7 juni 2008 op de site Cultuurtempel.