De Duitse acteur en spreker Klaus Nägelen (geboren 1927) leest vijf avonden goed een half uur voor uit het oeuvre van de zeer uitzonderlijke, door Hitlers monsterbeesten vermoorde, auteur Erich Mühsam (1878-1934). Dat geschiedt, waarschijnlijk in een herhaling, in het vaste programma van de regionale Duitse radiozender NDR Kultur: Am Abend vorgelesen. Van maandag 7 tot en met vrijdag 11 maart is steeds tussen 22:00 uur en 22:35 uur een aflevering van de vijfdelige reeks te horen: Briefe und Schriften von Erich Mühsam Anwalt der Verstoßenen.
Politiek auteur en acteur
In het eerste kwart van de twintigste eeuw met name in de jaren 1910-1925 heeft Erich Mühsam een niet te verwaarlozen functie vervuld in het toen zeer roerige Duitsland: hij heft mede het gezicht bepaald van de cultuur, zowel qua letteren als algemeen maatschappelijk, in verband met een niet onaanzienlijk deel van de talrijke, ingrijpende veranderingen in het culturele en poitieke leven van Duitsland.
In genoemde jaren heeft Erich Mühsam een dagboek bijgehouden dat decennialang achtergehouden werd. In september 1994 zijn de ruim 400 bladzijden tellende dagboeken voor het eerst uitgegeven in de reeks studio dtv. De derde druk is, eveneens bij dtv, in juli 2004 uitgekomen, doch helaas inmiddels uitverkocht. Die Tagebücher bieden een kroniek van alles wat deze schrijver heeft gesignaleerd aan conflicten in de samenleving, in zijn eigen affaires en ontmoetingen en, niet te vergeten, zijn aanvaringen met het 'gezag'.
|
Voorzijde van de laatst verschenen dtv-editie (2004) van de Tagebücher van Erich Mühsam, vol verbijsterende zaken, welke voor ons nauwelijks te bevatten zijn.
|
Dat dat gezag in de jaren dertig zou bestaan uit het beestentuig van Hitlers nationaal-socialisten, viel te verwachten, ook voor de auteur zelf, die de woelingen in de maatschappij heel goed wist te duiden. Hij werd, na de Rijksdagbrand, in zogeheten Schutzhaft genomen en vervolgens van het ene concentratiekamp naar het andere gesleept. Internationale pogingen om hem vrij te krijgen, liepen op niets uit: anderhalf jaar heeft het Beest uit de Afgrond Mühsam gemarteld: één voor één werden hem de baardharen uitgetrokken.
Ten slotte, in de nacht van 9 op 10 juli konden de nazi's kennelijk geen sadistische monsterlijkheden meer verzinnen en hebben ze Erich Müsam vermoord, maar gaven als verklaring voor zijn dood: zelfmoord. Zijn naam was een voorteken: hij leidde een zeer moeizaam leven.
Als we in het tweede decennium van de ééntwintigste eeuw niet heel erg oppassen en waken voor een al te diep maatschappelijk afglijden, onder meer van stromingen om ons heen, tot op de etterende bodem van de beerput van het neofascisme, zullen alle, dan als linkse hobbyïsten gekwalificeerden, opnieuw worden geïnterneerd en zullen de beestachtigheden uit die Mühsam-dagen opnieuw op zelfstandig denkenden met een kritische instelling worden losgelaten: de geschiedenis zal zich dan beslist herhalen, opnieuw erger dan tevoren.
Erich Mühsam zag het allemaal aankomen, doordat hij in staat was structuren te doorzien. Tal van huidige intellectuelen zouden van hem kunnen leren, doch hun weerzinwekkende opportunisme weerhoudt hen daarvan.