Namaak als actueel wereld-misdaadfenomeen ' twee zondagavonden in Panorama op Canvas
Veelzeggende details De actualiteitenrubriek Panorama van het tweede Nederlandstalige, Belgische televisienet (Ketnet/Canvas),
toont zondag 17 augustus, tussen 20:10 uur en 20:55 uur, het eerste
deel van een uitgebreide reportage van William van Laeken die als de
grijze eminentie van de Vlaamse televisie wordt beschouwd over
namaakmerken en alle parafernalia die daarmee te maken hebben. Van
Laeken koppelt aan het bestaan en de aankoop door tal van gretige
mensen, vooral in het buitenland, van zogeheten topmerken, de vraag of
men er wel zeker van is dat men ook werkelijk een product heeft gekocht
van de maker wiens/wier naam de tas, de schoenen of het T-shirt, siert.
Juist nu duiken steeds meer kritische vragen op met betrekking tot de
materialen die tal van mensen uit overwegingen van kwaliteitsbesef of
status, dan wel een combinatie van die beide elementen aanschaffen.
Eén land van herkomst treedt daarbij steeds meer op de voorgrond: de
Volksrepubliek China dat verantwoordelijk is voor het verspreiden van
zo'n tachtig procent van alle nepproducten. En daarvoor is een
logistiek in het leven geroepen, die gezien de aard van het fenomeen,
een open deur biedt aan lieden, overal ter wereld, met niet al te beste
bedoelingen en geen andere doelstelling dan Geld, zo veel als maa
enigszins mogelijk is. De bestudering van diverse details van die nep
zou de koper in spe al argwanend moeten maken. Zou een firma als Hugo
Boss de tweede S in de eigen naam vergeten? En zo zijn er nog tal van
andere fabrikantennamen, die spelfouten vertonen.
Enquête Verleden
jaar is er in België onder duizend consumenten een enquête gehouden,
die verbijsterende cijfers opleverde: meer dan 50% van alle Belgen
tussen 15 jaar en de klassieke pensioengerechtigde leeftijd had wel
eens zo'n namaakproduct aangeschaft. Daarbij bleek tevens dat juist
mannen, stadbewoners en Vlamingen de meeste keren door de knieën waren
gegaan: maar liefst zestig procent. Daar staat tegenover dat de Walen
voor 'slechts' 44% het schip in waren gegaan. Andere opvallende
uitkomst is dat de aanschaf in tegenstelling tot wat men in eerste
instantie zou verwachten nauwelijks via het internet werd
gerealiseerd, maar tijdens vakanties in het buitenland. In de meeste
gevallen ging het om kleding, maar ook parfums en cosmetica, beeld- en
geluidsdragers, juweliersproducten, handtassen en portemonnees. In
de VPRO-Gids, die een artikel aan de reportage besteedt, vraagt de
scribent zich in de laatste alinea af of deze tweedelige documentaire
waarvan volgende zondag de andere helft zal worden uitgezonden echt
van William van Laeken is of dat we weer eens met een nepuitzending
een specialisme èn specialiteit van de min-of-meer-Nederlandstalige
zuiderburen worden opgezadeld. Mocht
dat laatste het geval zijn, dan hebben we te maken met een Grap over
een zeer Ernstige Zaak, en dat zouden Flaminganten toch nimmer doen . .
. . .?
Cultuurspectrum
