Onze kleinzoon Arne werd vandaag 7 jaar, dat verdiende uiteraard 'n feestje. Hij mocht dus weer kaarsjes uitblazen, al was het aantal niet juist, maar wie let daar op ... ??
Ik ben dus in de voormiddag al gaan wandelen. Ik wilde nog eens naar de velden van Oud-Caberg gaan. Maar de grens oversteken, dat is vanaf einde deze maand 'n ander paar mouwen. Dan kan in principe de Nederlandse marechaussee alle grensovergangen controleren. De Nederlandse regering onder de onzichtbare leiding van Geert Wilders, heeft dat zo beslist. De grens die ik vandaag overstak, die zullen ze wel niet rap afzetten. Lanaken heeft met Maastricht drie officiële grensovergangen en twaalf niet-officiële (lees: veldwegen).
Ik vertrok vandaag via het Euromonument aan het Dienstencentrum. Daarna wandelde ik doorheen de Industrieweg waarbij ik het niet meer in gebruik zijnde spoor overstak. Vervolgens sloeg ik links af, naar Oud-Caberg. Aan dat ijzeren kruis nam ik de veldweg naar links om uit te komen aan het veldkapelletje.
Terugkeren deed ik met zicht op dat mooie koeienras en onder de spoorwegtunnel door. Die paar woningen daar, die stralen 'n gezellige rust uit, zeker als ze ook nog knuffels voor het raam zetten. Het is 'n kleine leefgemeenschap midden in de natuur.
Via de Grensstraat stapte ik terug naar Smeermaas en het centrum van Lanaken. Elke eerste zaterdag van de maand is er 'n dierenmarkt.
En dan in de namiddag, het feestje van Arne. Zeven jaar, ... wat vliegt de tijd. Hij is volop zijn tanden aan het wisselen, hij heeft nu 'n groot tochtgat in zijn mond, ha, ha, ha. Maar dat weerhield hem er niet van om van al dat lekkers op tafel te proeven.
Het tv-nieuws van vandaag laat ik aan mij voorbijgaan. Er zijn prettigere dingen in het leven.
|