|
We staren ons blind
op wat we zien
we zijn te bijziend
om verder te kijken
zo zien we slechts
de schaduw en de schijn
en blijven verstoken
van het licht.
Het is noodzakelijk en goed
te weten dat al wat is
uiteindelijk bestaat
uit identieke elementen
en slechts verschilt
door beweging en rust
en het eeuwig botsen
en versmelten
in oude en nieuwe mallen.
De blik verruimen
is wat vereist is
uit-zoemen
afstand nemen
het geheel aanschouwen
met andere ogen kijken.
Wij zijn sterrenstof
een tijdelijke convergentie
een gelukkig toeval
geboren uit eeuwige
wetmatigheid.
Er is geen andere God
dan al wat is
en wij zijn thuis
in deze tijdelijke woonst
waar we leven
in volmaakte eenheid
met al de vele vormen
die noodzakelijk bestaan
in de eeuwige samenzang
van het tijdloze nu.
Karel D’huyvetters, gedichten-dag 2018
Categorie:poëzie
Tags:Spinoza, filosofie
|
