Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
Retrofever 3 in Beveren-Leie Retrofever 3 vindt plaats op 10 juni op en rond het kerkplein van Beveren-Leie. Retrofever is een evenement voor oldtimers, US cars, vans en hotrods. Naast het showen van de wagens is er ook een retromarket met gezellige kraampjes en foodtruks.
Tijdens het optreden van onze twee live bands met Rockabilly muziek (2-3 Go en wegens succes van vorig jaar, opnieuw The Horny Horses) kunt u genieten van fris drankje aan onze bar.
Om 17 uur is er vervolgens een prijsuitreiking voor de mooiste auto’s. Het event is gratis voor jong en oud en gaat door van 10 tot 18 uur.
Okra petanqueclub Beveren-Leie Voor de reguliere speeldag van 25 april boden zich 48 spelers aan. In de voorlopige stand wipt Claude Rommens met 1 gewonnen spelletje meer over Hilde Debaere.
Rerum Novarum Beveren-Leie Traditiegetrouw ging de Rerum Novarumviering in Beveren-Leie o.a. gepaard met een petanquetoernooi en vinkenzetting.
Bij de petanquers maakten 33 spelers uit wie, aan de hand van meli-melo in 3 ronden, dit jaar de overwinning op zijn/haar naam zou mogen schrijven. 7 spelers eindigden met elk 3 gewonnen ronden zodat de pluspunten van tel waren. Daarmee kwam Christiane Goesaert op de derde plaats, Jozef Huysentruyt en Etienne Villers eindigden met een ex aequo op de tweede plaats en Eric Meersman mocht het toernooi 2018 op zijn naam schrijven. Bij de vinkeniers schreven er zich 34 in, wat een record was. Dit jaar moest de zetting niet onderbroken worden na een half uur. In 2016 en 2017 was dit wel het geval, het weer was telkens de spelbreker. Bart Debels, die op deze zetting met de vink van zijn echtgenote Chantal Coussement aanwezig was, mocht hier de bloemen als winnaar van de Rerum Novarumzetting in ontvangst nemen.
Schoolfeest in de vrije basisschool Beveren-Leie Op zondag 6 mei was de, met zon overgoten, speelplaats in de vrije basisschool overladen vol voor het schoolfeest. Dit jaar stonden de optredens in het teken van festivals. De aanwezige security wist alles in goede banen te leiden. De bezoekers werden van het ene naar het andere festival meegenomen en genoten er met volle teugen van. Hierbij een korte samenvatting van Party@School. Om de foto's te bekijkenklik hier.
VIP-burenwandeling Zavelput Beveren-Leie Op zondag 6 mei ging er in de Zavelput een gegidste VIP-burenwandeling door, georganiseerd door Natuurpunt Waregem.
Met een 45-tal mensen vertrokken ze vanaf de parking aan de begraafplaats richting de Zavelput. Ze hielden o.a. halt ter hoogte van 'Hoeve te Beaulieu', recent aangekocht door de stad. Daarna wandelden ze verder en kregen uitleg over het beheer én de natuurwaarde die dit gebied te bieden heeft. Er is i.s.m. Natuurpunt Waregem en stad Waregem een beheerplan uitgeschreven. De werken zijn opgesplitst in 6 zones (werkvelden) en deze spreiden zich uit over 6 jaar. Iedere zone heeft zijn eigen specifieke beheermaatregel.
“Het was sowieso belangrijk dat de vijver terug zichtbaar werd, zowel voor wandelaars als voor de vogels. Een eerste fase is bijna afgewerkt. De omgeving van de kijkhut werd, met aandacht voor de natuur, duchtig aangepakt. Er kan terug genoten worden van het zicht op de vijver. Het is de bedoeling dat er in het najaar (november) een beheerweekend georganiseerd wordt door Natuurpunt om graag i.s.m. scouts, Chiro, scholen, en andere, de zone aan te pakken die evenwijdig loopt met de Leie. Hopelijk hebben de deelnemers een aangename voormiddag gehad, wij Natuurpunt, in ieder geval wel!”, aldus Peter Depodt voorzitter natuurpunt Waregem. Na de wandeling werd er aan de kijkhut nog een drankje en versnapering aangeboden.
Vernieuwde wandel- en fietspaden in Beveren-Leie Beveren-Leie heeft prachtig vernieuwde wandel- en fietspaden bij. De verbindingen tussen verschillende straten, lagen er heel hobbelig bij. Voortaan kan er nu comfortabel gewandeld en/of gefietst worden. Via het Kerkwegelpad is er nu een vernieuwde verbinding tussen de Hoonakkerdreef, Bermkouter, Tomberg, Kleurvinge en Ter Zompt.
Tweedehandsbeurs bij Gezinsbond Beveren-Leie Op zaterdag 28 april organiseerde de Gezinsbond van Beveren-Leie een tweedehandsbeurs voor baby- en kinderartikelen. Een geslaagde activiteit met 42 tafels met uiteenlopende kinderartikelen. Daarmee was OC ’t Klokhuis volzet. Daarnaast is er een wachtlijst van 30 tafels waarvoor deze keer geen plaats meer was. Kandidaat-kopers kwamen massaal opdagen. Bij de verschillende standen konden ze allerhande baby- en kinderartikelen voor een prikje op de kop tikken.
Beheerwerken Zavelput Beveren-Leie De beheerwerken rond de Zavelput is een feit. De komende zes jaar zal daar werk van gemaakt worden. De eerste zone is reeds achter de rug, enkel nog de kijkhut opknappen. Ieder jaar zal er dus een zone aangepakt worden, met een opfrissing van de zone van het vorige jaar.
Het is echter utopisch te denken dat Natuurpunt Waregem dit nog verder goed kan onderhouden. De enkele beheersactiviteiten met enkele vrijwilligers brengen geen zoden aan de dijk. In de toekomst moet Natuurpunt veeleer gezien worden als kennis-verstrekkend. De knowhow is aanwezig en moet ter beschikking gesteld worden, maar de effectieve uitvoering van grote werken moet door anderen gebeuren. Natuurpunt zal hier en daar ook effectief de handen uit de mouwen steken en dit eventueel in samenwerking met vrijwilligers...
Beheerplan: De Zavelput opsplitsen in 6 zones (werkvelden) en deze werken spreiden over 6 jaar (= tijdspanne van 1 legislatuur).
Zone 1: - Kijkhut herstellen en in donkerbruin schilderen. - Het zich vanuit de kijkhut vrijwaren → Bomen kappen en/ of drastisch snoeien. - Herprofilering van de oevers zodat er een bredere moerasvegetatie kan ontstaan. Zone 2: - Vuilbak weghalen. - Het zicht vanop de zitbank vrijwaren zowel links, voor, als rechts → Bomen en struiken kappen en/ of drastisch snoeien. - Herstel van de dam zodat het waterniveau kan geregeld worden. - Wandelpad doorheen het bosje, net voorbij de dam, laten dichtgroeien. Zone 3: - Bomen en struiken kappen zodat o.a. vogels die de lijn van de Leie volgen, zicht hebben op de waterplas. - De schrale graszone (gelegen naast het wandelpad) 1x maaien + afvoeren → meer vlinders. Zone 4: - De verbossing van het wilgen-, berken- en elzenbroek terugdringen door kapping. - Herstel van de potentieel waardevolle moeraszone: unieke reliëf met ruggen en tussenliggende natte slenken Eventuele terugkeer van de Rietorchis, Moesdistel en Wintergroen. Zone 5: - Bomen en struiken kappen en/of drastisch snoeien. Zone 6: - Bomen en struiken kappen en/of drastisch snoeien. - Herprofilering van de oevers zodat er een bredere moerasvegetatie kan ontstaan. Allerlei *Het wandelpad zeker niet meer ophogen met versnipperde boomschors; deze schors zorgt voor een sterke verruiging van de randvegetatie en stimuleert de groei van brandnetels en braamstruiken. *Bij voorkeur de Zavelput leegpompen, vissen sorteren en enkele soorten overbrengen naar nabijgelegen visputten, het vuil opruimen en slibruiming uitvoeren. Daarna kan vanuit de vijver met behulp van een kraan een zone van 10m gemakkelijk aangepakt worden en kan er ook een herprofilering van de oevers gedaan worden. Daarna kan gestart worden met glashelder ‘vers’ water en het uitzetten van enkele snoeken. *Aan de hoeve Beaulieu: Het perceel dichtbij de straat is een reliëfrijk grasland die niet opgehoogd mag worden. Dit perceel leent zich goed voor het herstel van een bloemrijk hooiland in combinatie met een hoogstamboomgaard, wat ook nauw aansluit bij de cultuurhistorie van de hoeve. Ook het herstel van de walgracht is een must! Probleem met recreatie: Zwemmen, fietsen, bootje varen, zwerfvuil, bbq’s, enz… Veel meer (politie)controles uitvoeren of door verantwoordelijken beheerscommissie met beperkte bevoegdheid. Op 6 mei is een rondleiding voorzien met uitleg over de werkzaamheden en nog belangrijker waarom deze werken uitgevoerd worden!
Om de vorige bijdragen over de Zavelput te bekijkenklik hier.
De eenvoudige eerste jaren van veloclub 'Sport na Arbeid' Het is niet bij herbergpraat en biervoornemens gebleven. In de dagen die volgden werden links en rechts kontakten gelegd en mensen voor de zaak warm gemaakt. Op 25 april 1923 werd opnieuw vergaard in "Sint-Jan". Niet om er nog eens over te praten bij pot en pint, maar om er goed en wel mee te beginnen. Er werd al dadelijk een bestuur gekozen. René Bostoen, de dikbuikige en jolige herbergier en beenhouwer, werd voorzitter. Zijn herberg werd meteen het lokaal waar de mannen van de veloklub zouden samenkomen. Als ondervoorzitters werden timmerman Maurice Desmet en Jozef Velghe aangesteld. Dat waren twee zielen in één zak. Maurice was ten andere Jozefs "Soigneur". Sekretaris werd Theofiel Debaere, ook al een man die erbij was de allereerste keer. Dat sekretarisschap was hem wel toevertrouwd, want hij nam het ook waar voor de Pijpensociëteit "Deugd en Vreugd". Er werd natuurlijk ook een penningmeester aangeduid, maar de mannen van de Veloklub laten dat potje maar liever gedekt. Het is al zo lang geleden, zeggen ze, en we zijn het al half vergeten. De eerste penningmeester die ze willen kennen is de latere fietsenmaker Jozef Mahieu, maar dan waren we al jaar *1927.
De nieuwe vereniging werd "Sport na Arbeid" gedoopt. We vermoeden dat de naam bedacht werd door gemeentesekretaris Vancraeynest. de "geleerde" van het gezelschap. Verantwoord was hij in ieder geval. Wie dan wilde koersen als beginneling en ook verderop nog, moest eerst een hele week hard gewerkt hebben. Straatkoersen werden immers pas ‘s zondags verreden, omdat dit de enige rust- of vakantiedag was. Soms kwam er wel eens de maandag na ommegang of kermis bij, maar dat was dan ook het uiterste. Sport kwam ook na arbeid voor bestuur en leden van de vereniging. Eerst de boterham en dan pas het verzetje! Dat vond men over het algemeen vanzelfsprekend in die dagen. In het stichtingsjaar was Ernest Lebbe pastoor, Georges Quaghebeur onderpastoor, Odilon Coussement burgemeester, Achiel Vancraeynest gemeentesekretaris en Emeric Verplaetse veldwachter. Dit om de officiële "top” van het Beveren van toen te belichten.
Hoofddoel van de vereniging was het steunen van de enkele beginnende lokale renners die Beveren toen rijk was, ondermeer door het inrichten van velokoersen. Daarop hebben we vroeger al gewezen. "Sport na Arbeid" zorgde er inderdaad voor dat er elk jaar twee koersen verreden werden : ene op de Ommegang en ene op de Kermis. Er waren twee trajekten daarvoor en ze kwamen afwisselend aan de beurt. De ene keer werd door de dorpsstraat gereden, van aan de herberg "In de Haard" tot aan "De Klokke" en terug. De andere keer ging het dan langs de Gentse Baan, van de Bulkenhoek naar Spriete en terug. Die trajekten waren wel zo recht mogelijk, maar aan het einde ervan moest telkens rechtsomkeer gemaakt worden en dat rond een daar geposteerde lege bierton. De jeugd ging bij voorkeur in de buurt van die tonnen staan Daar was immers de meeste kans om een al te ijverig aanstormend renner hals over kop over de kasseien te zien duikelen.
Ook aan de "arrivé" was het aanvankelijk een uiterst primitieve bedoening. Aan weerskanten van de weg stonden enkele klubleden van dienst, die een touw van zowat vijftig meter gespannen hielden om de reikhalzende en drummende supporters op afstand te houden. Na de Tweede Wereld- oorlog zou dat echter veranderen. Die afsluiting van koord en stevige mannenarmen was blijkbaar al te vaak in gebreke gebleven. Voortaan moest bij de aankomstplaats aan weerszijden van de weg ijzerdraad gespannen worden over een afstand van minstens tweehonderd meter. Het in de grond hameren van de stalen piketten en het spannen van de draad, was werk voor het duo Jozef Velghe-Jozef Debaere. Dat werd traditie, Jozef Debaere - meestal zonder komplimenten "de vlieger Baerkes" of kortweg "de vlieger" genoemd - was de schoonvader van Marcel Decavel, de huidige Sekretaris-penningmeester van de vereniging. De thans vijfentachtigjarige Jozef Velghe vertelt monkelend dat piketten en draad nogal gauw aangebracht waren, maar dat het altijd heel wat voeten in de aarde had vooraleer ze weer weg raakten. Na een koers moest in de belendende herbergen immers menig woordje gezegd en menig pintje gedronken worden.
"Sport na Arbeid" deed in die jaren ook nog wel iets anders dan koersen inrichten. Soms trokken de leden er in groep op uit om in Beveren of elders mee te rijden in de een of andere stoet. Hun fietsen waren dan feestelijk opgesmukt met vaantjes en kleurige papierguirlandes en zijzelf droegen hun klubtrui en hun dito groene pet. Zo kwamen ze eens bij donker in groep terug uit Avelgem. Het was een namiddag geweest met veel pintjes en veel pret en de stemming was meer dan guitig. Theofiel Debaere, de ijverige sekretaris van de vereniging, reed echter plots op een steen die ongevraagd op het fietspad was komen liggen en sloeg om, hals over kop de belendende gracht in. Het had er nog mee doorgekund zo het een gewone gracht geweest ware, maar het moest er nu even ongevraagd ene zijn die dichtgegroeid was met hoge brandnetels. Zo kwam het dat de anderen wel de verwensingen hoorden die sekretaris Fielie uitbraakte, maar hem voor de rest onmogelijk ergens bespeuren konden. Het schijnsel van hun karburelampen belichtte een kwaadaardige netelmuur. Dat was alles. Er groeide paniek. Moesten ze nu zonder sekretaris terug naar Beveren? En wie zou dan het schrijfwerk doen ? Een man uit de buurt bracht echter redding. Die kende de verraderlijke netelgracht en met vereende krachten haalden ze Theofiel naar boven. Over eventuele natte broek, besmeurde trui en brandende jeukplekken vertelt de geschiedenis verder niets.
In het jaar 1925 trokken de mannen van "Sport na Arbeid" eens in groep naar Gent. Niet per fiets dit keer, maar met een autobus. Toen de voorstelling daar afgelopen was, zakten ze braafjes af naar Beveren, in het genoeglijke vooruitzicht van nog een paar gezellige uren in "Sint-Jan" bij voorzitter René Bostoen. Die gezellige uren kwamen eerder dan ze gedacht hadden, al was het begin ervan erg akelig. Even buiten Gent, aan "De Sterre", raakte hun autobus slaags met een personenwagen. Met de wagen van de konsul van Mexico nota bene! De botsing maakte wel geen slachtoffers, maar van verder rijden was toch geen sprake meer. Er moest om een andere bus getelefoneerd worden. Toen die na een paar uren eindelijk ter plekke kwam, bleken de mannen van "Sport na Arbeid" hun tijd niet in ledigheid doorgebracht te hebben Ze hadden onderkomen gezocht in een herberg en daar zodanig getracht de doorstane schrik weg te spoelen, dat ze uiteindelijk net een bende kabaal schoppende kwajongens leken. Er kwam stadspolitie bij te pas. Zure klabakken waarschijnlijk die het niet snapten dat een mens ook wel eens een glas kan drinken op zijn eigen welzijn en gezondheid. Jozef Velghe vertelt dat hij later nog naar Gent terug moest, naar het politiekommissariaat. Hij kwam er evenwel met de schrik van af. De Gentenaars hadden waarschijnlijk ingezien dat ze niet met een bende brooddronken herrieschoppers te doen had. maar met een eerbare veloklub die het slachtoffer geworden was van de omstandigheden
In 1927 werd "Sport na Arbeid" andermaal het slachtoffer van omstandigheden. Van heel andere omstandigheden nu evenwel. Op een winterse avond van dat jaar waren de klubleden samengekomen in "Het Oud Gemeentehuis" op het Ganzenpaneel, voor het gebruikelijke teerfeest van hun vereniging. De penningmeester was afwezig. Ziek, zei men. Niemand die er erg in en er werd dapper gegeten en gedronken. Pas dagen later lekte het uit dat de "ziekte" voor de Veloklub erge gevolgen zou hebben. Er waren ruim duizend frank in kas geweest. maar van meester noch van penningen werd verder ooit nog iets gehoord. Naar het schijnt had de man het geld gebruikt voor de aankoop van een koerspaard. Hij was daarmee toch in de traditie van het koersen gebleven ! Het is toen dat de latere fietsenmaker Jozef Mahieu het op zich nam om zorg te dragen voor de voorlopig erg magere kas. Een taak die hij trouw is blijven vervullen tot aan zijn overlijden in 1972.
Kwam dan de erge ekonomische krisis van de dertiger jaren. De gouden tijd was voorbij en ook door "Sport na Arbeid" moest geschraapt worden om de twee eindjes aan mekaar te kunnen knopen. In 1934 werd besloten een toneelavond te organizeren, om de berooid geworden kas toch ietwat bij te spijkeren. De Veloklub waagde het evenwel niet alleen. Hij ging scheep met de Pijpensociëteit "Deugd en Vreugd". ook al een vereniging die met kaskwalen sukkelde.
We vermoeden dat de toen nog jonge onderwijzer Jozef Stevens achter die toneelplannen stond. Hij woonde nog in Semmerzake, maar was tot aan zijn huwelijk op pension bij René Bostoen, de voorzitter van de Veloklub. Er werd ten andere beroep gedaan op de toneelgroep "De Rederijkers" uit Gavere en Jozef Stevens speelde mee. Er werd gespeeld op zondag 14 januari, in de bovenzaal van de Jongensschool. Opgevoerd werden de dramatische eenakter "De Danseres" en het stuk "De Salonboerin". een komedie in drie bedrijven. De bezetting was gemengd. Waarschijnlijk iets totaal nieuws voor het Beveren van toen. Of de geestelijkheid er erg mee opgezet was,. valt te betwijfelen. Gemengd toneel werd in die dagen nog beschouwd als een van Satans vele valstrikken. De zaal behoorde echter aan de gemeente en niet aan de parochie en een veto kon dus niet gesteld worden. De Bevernaars toonden in alle geval ruime belangstelling voor deze toneelavond. Er werden 315 kaarten van 4 fr en 134 van 3 fr verkocht. Toen de Gaverse toneelgroep zijn gevraagde 650 fr gekregen had en ook de andere onkosten betaald waren. schoot er nog een bedrag van 654,50 fr over om te verdelen tussen de Pijpesociëteit en de Veloklub. Belachelijk klein bedrag voor al het gepresteerde werk? Voorzichtig! Het arbeidsloon bedroeg toen zeker niet meer dan 5 fr per uur. Reken nu maar eens uit!
In l935 werd weer een toneelavond georganizeerd samen met de Pijpen. Het nieuws was er echter blijkbaar al af en misschien was de krisis nog wat nijpender geworden. Er werden in alle geval slechts 216 kaarten verkocht en voor ieder van de twee verenigingen was er maar een overschot van 120 fr. Om deel 1 te lezenklik hier. Bron uit Onder De Clocke
Petanqueclub Okra Beveren-Leie In tegenstelling met de speeldag van 28 maart kon de speeldag van 18 april onder een schitterende zon doorgaan. Daar genoten 45 spelers van om hun drie partijtjes te spelen. In vergelijking met vorige stand wisselden Hilde en Claude van plaats en dit op basis van de punten.
Met dank aan juf Valerie Vervaecke voor foto's en tekst
Op zaterdag 21 april was het zover, plantdag... Al drie jaar is de Vrije Basisschool in de weer om de school groener te maken. Hun hoofddoel is ervoor zorgen dat alle kinderen van de school de kans krijgen om binnen de school te spelen, ontdekken en te experimenteren in en met de natuur. Zaterdag werd het eerste deel van het project afgewerkt. Een heel aantal vrijwilligere ouders en grootouders waren van de partij om samen met het team een stukje van hun droom waar te maken.
Van Rosanne naar Nina Op 1 april zag de 3,490 kg wegende Nina Vercouter het levenslicht. Haar wiegje staat bij papa Dieter en mama Steffie De Clercq in de Nijverheidstraat 94 te Beveren-Leie. Nina vormt samen met haar mama (27), omi Connie Demulder (54) en oma Rosanne Desmet (75) een viergeslacht.
Rummikub Okra Beveren-Leie Op dinsdag 17 april zat de paasvakantie erop. Tijd dus voor de rummikubers om terug te verzamelen in OC De Kernelle waar 37 spelers opdaagden voor de zevende speeldag. De Linda's wisselden, met de punten, van plaats. Ze worden op de hielen gezeten door een aantal spelers met een paar gewonnen spelletjes minder.
Stad Waregem en Helpt Elkander zorgen voor sociaal wonen
Stad en Helpt Elkander zorgen voor sociaal wonen Het stadsbestuur keurde op 12 april de stedenbouwkundige vergunning goed voor twee bouwprojecten van de sociale huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander. Het gaat om een eerste fase van veertien woningen in de Transvaalstraat (site oude recyclagepark) en de bouw van dertien kamerappartementen op de site Jeugdcentrum. Het is de bedoeling dat de werken nog dit jaar starten.
Het gaat om een eerste fase van veertien woningen in de Transvaalstraat (site oude recyclagepark) en de bouw van dertien kamerappartementen op de site Jeugdcentrum. Het is de bedoeling dat de werken nog dit jaar starten.
Site Transvaal Hier komen in een eerste fase zeven DUO-woningen of veertien wooneenheden. Helpt Elkander koopt hiervoor de gronden van het oude recyclagepark van de stad. Na de verkoop kunnen de bouwwerken beginnen. Ook voor de aanleg van de infrastructuur op de site zullen Helpt Elkander en de stad Waregem nauw samenwerken.
Site Jeugdcentrum Voor dit project werkt Helpt Elkander samen met vzw Ten Anker. Op de site naast het VCLB komen drie DUO-woningen met in totaal dertien kamerappartementen. Het stadsbestuur geeft de gronden hiervoor in erfpacht aan Helpt Elkander. Helpt Elkander staat in voor de bouw en financiering van het project. Daarna worden de woningen verhuurd aan Ten Anker. Ten Anker voorziet dan weer in de noodzakelijke ondersteuning aan de personen met een beperking die er zullen wonen. Ten slotte zorgt het stadsbestuur voor een toegangsweg over de Gaverbeek. Het project is uniek omdat Helpt Elkander de eerste sociale huisvestingmaatschappij in West-Vlaanderen is die door de Design- en Buildprocedure een brug slaat tussen wonen en welzijn.
Design- en Buildprocedure Beide projecten komen er via de Design- en Buildprocedure. Dat is een raamovereenkomst die de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) organiseerde. Huisvestingsmaatschappijen kunnen van deze overeenkomst gebruik maken voor het bouwen van eerder kleinschalige projecten. In West-Vlaanderen is deze procedure gegund aan bouwonderneming Damman uit Deerlijk.
In bijlagen: achtergrondinfo en beeldmateriaal van beide projecten
Eddy Debrabandere zijn echtgenote Griet en zus Roos exposeren in Koetshuis park Baron Casier
Eddy Debrabandere, zijn echtgenote Griet en zus Roos exposeren in Koetshuis park Baron Casier
Op 8 – 9 en 10 juni exposeren 3 creatievelingen in het Koetshuis in park Baron Casier te Waregem. Er zal keramiek en schilderijen te zien zijn van Eddy Debrabandere aangevuld met handwerk van Roos Debrabandere en Griet Lambrecht. Deze 3 creatievelingen hebben een familiale band met elkaar en komen voor het eerst samen met hun werk naar buiten. Individueel was hun werk reeds te zien op diverse tentoonstellingen. Griet Lambrecht is de echtgenote van Eddy Debrabandere en Eddy is de broer is van Roos Debrabandere.
Eddy Debrabandere Keramiek en schilderijen Sinds een 12-tal jaar ben ik bezig met keramiek, boetseren in klei. Daarvoor ben ik lid geworden van het keramiekatelier Terra uit Deerlijk, waarvan het atelier zich in het cultuurcentrum De Wieke bevind. Wekelijks komen 3 groepen van 12 creatievelingen samen om hun hobby uit te oefenen. In die 12 jaar hebben mijn werken een evolutie ondergaan van brute wezenloze mannekes tot betekenisvolle beelden van mens, dier of decoratief element.
Sinds 2016 ben ik met pensioen en door meer vrije tijd ben ik begonnen te schilderen met acryl op doek. In mijn schilderijen leg ik dezelfde accenten als bij mijn keramiekwerken nl betekenisvolle schilderijen van personen of voorwerpen realistisch uitgebeeld met een breed kleurenpalet.
Roos Debrabandere Handwerk De microbe van de kruisjessteek kreeg mij te pakken op een hobbybeurs bijna 40 jaar geleden. Ik zag dat je er meer mee kon doen dan alleen maar tafelkleden en kussens opfleuren. Ondertussen is al heel wat door mijn handen gepasseerd : kussens, kaders en heel soms op vraag een tafelkleed. Het vraagt enorm veel tijd om een (groot) werk af te maken : een patroon uitzetten op een lap stof kan al vlug een uur in beslag nemen, de tekening moet kloppen met het aantal weefseldraden. Aan een patroon met veel verschillende tinten van eenzelfde kleur doe je makkelijk een uur aan een paar vierkante centimeter. Ik heb mij toegelegd op het borduren voor kinderen. Knuffelberen en poezen zijn mijn favorieten. Ook Nijntje, Bumba en zelfs Diddl zijn al met kleine steekjes op een lap(je) stof gezet. Want hoe fijner de stof hoe mooier het werk. Een hele grote teddyberenfamilie woont ondertussen bij een heleboel kleine en ‘volwassen’ kinderen. Om de twee jaar neem ik deel aan de Kerstbeurs van Tuinhier die dit jaar doorgaat in december in het OC Nieuwenhove.
Griet Lambrecht Handwerk Mede door de werken van mijn schoonzus Roos ben ik begonnen met kruisjessteek. Intussen is het een passie geworden om met naald en draad in een wijds kleurenpalet, in kleine kruisjes, mooie taferelen uit te werken tot een straatbeeld met winkeltjes of een bloemen tuin. Ieder werk vraagt veel geduld en doorzettingsvermogen. De tentoonstelling toont dan ook alle werken harmonisch ingelijst in een passend kader.
‘Haar naam was Sarah’ Auteur: Léon Van der Sanden naar het gelijknamige boek Van Tatiana De Rosnay
Het verhaal In ‘Haar naam was Sarah’ lopen twee verhaallijnen door elkaar: • Parijs 1942. In opdracht van de Duitse bezetter houden Franse politieagenten een grootscheepse razzia, waarbij honderden joodse families uit hun huis worden gedreven en opgesloten in de wielerbaan, le Vélodrôme d’Hiver. Zo vallen ze ook het huis binnen van de Joodse familie Starzynski. Ze worden opgedragen hun spullen te pakken en mee te komen. De 10-jarige Sarah ziet kans om haar 4-jarige broertje te verstoppen in een kast. Zij laat de kleine Michel achter met water en brood en met de opdracht om zich vooral heel stil te houden en met de belofte, dat ze hem zo snel mopgelijk zal komen halen. Zij doet de deur op slot en neemt de sleutel met zich mee. Samen met duizenden anderen wordt ze opgesloten in de ‘Vel. D’Hiv.’, aan haar lot overgelaten en zonder enige vorm van hygiëne in omstandigheden waarbij elke menselijke waardigheid verloren gaat. Uiteindelijk wordt ze weggevoerd naar een concentratiekamp in Beaune-La Rolande, waar ze van haar ouders gescheiden wordt en als 10-jarige alleen moet zien zien te overleven. En dat doet ze ook. Samen met een ander meisje, Rachel, ontsnapt ze uit het kamp, gedreven door haar enige missie: teruggaan naar Parijs, naar huis, om haar broertje Michel te bevrijden.
• Parijs 2002. De Amerikaanse, Julia Jarmond, staat op het punt om met haar echtgenoot, architect Bertrand Tézac het voormalige huis van zijn ouders te betrekken. Ze is journaliste en heeft de opdracht gekregen een artikel te schrijven over de razzia van 1942. Tijdens haar onderzoek, waar ze zich steeds meer in vastbijt, komt ze tot schokkende ontdekkingen over het huis en haar schoonfamilie.
• Op het toneel worden beide verhalen synchroon gebracht: we volgen enerzijds de zoektocht én de relatiecrisis van Julia. anderzijds zien we het wanhopige verhaal van Sarah. • We spelen op locatie wat het geheel nog een extra tintje geeft. Cast & crew • Acteurs: Marijke Dejaegere, Hilde Lazou, Stephan Delbeke, Bernard Delbeke en Gauthier Clauws. • Regie en bewerking: Filip Destoop • Technische ondersteuning: Joost en Siebe Coorevits
Rummikubclub Okra Beveren-Leie Op de zesde speeldag van 27 maart waren 40 spelers paraat om hun 4 partijtjes rummikub te spelen. Linda sabbe blijft aan de leiding met 1 gewonnen spel meer dan haar naamgenoot. Voor de uitslag van de zesde speeldag van de petanque op 28 maart (kon niet doorgaan door het slechte weer) verwijzen we naar de vorige stand klik hier.
Nieuw gebouw voor PZ Mira Er komt ook een nieuw centraal gebouw voor de politie. Het project 17 West langs de Kalkhoevestraat in Waregem, vlakbij de op- en afritten van de E 17, biedt daarvoor een unieke kans.
De Zavelput een lust voor oog en oor geworden De Zavelput is één van de 82 Groene plekjes in Waregem. Een mooi pareltje natuur gelegen in de Sint-Jansstraat te Beveren-Leie. Sinds de aankoop door de stad in 1986 is dit een waardevol natuurgebied geworden. Tot voor kort lag dit groene plekje er verwilderd bij. In samenspraak met Natuurpunt Waregem maakte de stad een plan op om de Zavelput in een periode van 6 jaar op te frissen. Kortgeleden nam de vzw Constructief uit Heule de eerste fase onder handen. Die situeerde zich om en rond de kijkhut en er is terug een prachtig zicht op de Zavelput. Ook de wandelpaden waren overwoekerd maar zijn nu heel toegankelijk. De rommel die bezoekers achterlieten is verwijderd, kortom het is een lust voor oog en oor om er te genieten van dit stukje natuur. Om de vorige bijdrage over de Zavelput te bekijken klik hier.
Auteur: Léon Van der Sanden naar het gelijknamige boek Van Tatiana De Rosnay
