Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
Hakhoutbeheer langs Expresweg (N382) door Vlaams Gewest
In de voorbije dagen kreeg het stadsbestuur heel wat vragen van inwoners waarom er nogal wat groen langs de Expresweg (N382) tegen de vlakte ging. Hierbij willen ze enige duidelijkheid verschaffen omtrent deze operatie van hakhoutbeheer
In de voorbije weken zijn heel wat bomen en struiken verdwenen langs de N382 (Expresweg) tussen de afrit aan de E17 en de Gentseweg. Hierover kregen we ondertussen al heel wat vragen van inwoners. We willen hierbij dan ook graag wat meer duiding geven over het hoe en wat.
Tijdens de voorbije weken werden er enkele bomen gerooid en heel wat struiken gekapt langs de Expresweg die doorheen Waregem loopt. Deze werkzaamheden werden vorige week vrijdag beëindigd, gezien het broedseizoen van de vogels begint. De opdrachtgever hiervoor was het Agentschap Wegen en Verkeer, afdeling West-Vlaanderen. En dus niet het stadsbestuur.
Deze operatie werd gevoerd in het kader van het hakhoutbeheer. De bedoeling van de werken is een verjonging door te voeren in het hakhout langs de gewestelijke wegen, zodat het weer in een dichter volume kan terugschieten. Dergelijke werken moeten in heel Vlaanderen om de acht tot negen jaar uitgevoerd worden om de gesloten beplanting te behouden. Echter: in Waregem was de bosgoedbeplanting (bomen en struiken) sinds de aanplanting begin de jaren 80 van de vorige eeuw nog nooit verjongd. Vandaar de ingrijpende rooi-activiteit in de voorbije weken.
In de komende jaren zal alle beplanting op natuurlijke wijze gewoon weer gaan groeien, zodat het groene uitzicht helemaal terug komt. De bomen die niet verwijderd werden, zullen wel nog gesnoeid worden. Zo zullen alle dode en hinderende takken ook weggenomen worden. Bovendien zullen in het eerste stuk van de N382 (dichtst bij de E17) nog een tiental nieuwe bomen worden geplant, omdat de grote grijze abelen daar verwijderd werden.
Meer info over hakhoutbeheer: http://wegen.vlaanderen.be/wegen/bermen/hakhout.php
Afgelopen zaterdag 3 april vond in Waregem de 5e editie plaats van Job*Rock. Het evenement dat de combinatie vormt tussen een jobbeurs en een muziekfestival kon ondanks het slechte weer op een bijzonder grote opkomst rekenen.
Honderden mensen brachten een bezoek aan de gratis jobbeurs, waar 26 standhouders aanwezig waren. De jobbeurs was hiermee een absolute voltreffer. Het festivalgedeelte haalde ruim 1500 bezoekers, die konden genieten van optredens van ondermeer Discobar Galaxie, The Van Jets en Freaky Age.
Wie nog even wenst terug te blikken op de vorige editie die toen nog doorging in OC 't Klokhuis te Beveren-Leie klik hier.
In de processie In onze schooltijd was de processie zoiets als een kleurig plaatje in een saai leerboek. Een bron van verrassing en verpozing dus. Iets wat de sleur en de slenter komt verbreken. Waar je met welgevallen naar kijkt. Halt! Hier begint de vergelijking deerlijk te hinken. We hebben immers niet alleen maar naar de processies gekeken. We maakten er deel van uit. Een onmisbaar deel bovendien. Neem de knechtejongens weg uit zo een processie en je krijgt een optocht van schuldeloze maagdekes. Lief om naar te kijken. Zeker. Maar waar blijf je dan met de mannelijke heiligen? Die zijn er toch ook en niet eens zo zuinig.
Twee keer per jaar trok de processie door de Plaatse. Een keer op de zondag na Sacramentsdag en een keer op Maria-Hemelvaart. Het ging van de kerk aan de Leie naar de steenweg en terug. Onderweg werd een paar keer halt gehouden. Aan het kapelletje aan de Klokke en aan dat van Sint-Jozef bij de hofstede De Robijn. Het Sacrament werd daar uitgesteld, het Tantum Ergo gezongen, en daarna gaf pastoor Lebbe met zijn monstrans de zegen aan de knielende mensen.
We zagen die processiedagen al van verre wenken. Een stralende belofte. Vooraf moest duchtig geoefend worden natuurlijk. Een processie moet immers ordevol verlopen en er moet plechtigheid in zitten. Gewoonlijk was het Zuster Julie die ons inwijdde in de geheimen van de processiestap. De repetities gingen door op het stuk zandige Grote Heerweg in de buurt van het Klooster. Nogal duidelijk dat we hiervoor niet de vergulde en met linten versierde herdersschopjes mochten gebruiken die we in de processie zelf hanteerden. Er werd geoefend met afgedankte suikerboonpersen. Die kwamen per ongeluk nogal eens terecht tussen de benen of op de rug van een opstappende collega.
Zuster Julie had meer dan eens onze neus gekuist toen we nog bij haar in het bewaarschooltje zaten, of ons goedig getroost als we onze knieën opengehaald hadden op de ruige speelplaatsbevloering. Nu waren we echter groter geworden en Zuster Julie met haar bewaarschooltje bekeken we met een tikje minachting. Opzettelijk zouden we de grote Jan uitgehangen hebben om haar te pesten, of om indruk te maken op de meisjes die stonden toe te kijken. Ze moet dikwijls een beetje verdrietig het hoofd geschud hebben.
Op de dag van de processie zelf moest niemand ons aansporen om tijdig in het Klooster te zijn. Daar immers werd de processiekleding uitgedeeld en wie het laatst kwam kreeg gewoonlijk het overschot. Er waren verscheidene groepen die een bezetting hadden van knechtejongens. De herders bijvoorbeeld met hun kleurig jak, grote strohoed en versierde makke (nvdr Herdersstaf met schopje aan de top).
Dan had je de bruine paters. Die keken ernstig in stenen boeken en deden precies alsof ze de diepste geheimen van de godsdienst aan het doorgronden waren. Verder was er een groep edellieden van Sint-Aloysius. De gendarmes, zeiden we. Ze waren geldeed in leuke fluwelen pakjes met zwierige mantel en droegen een speelgoeddegen. Verder had je dan nog het Kindeke Jezus en een klein Sint-Janneke dat een lammetje op zijn arm hield. De groep vendeliers tenslotte had geen speciale kleding nodig. Ze kregen enkel een rode sjerp om de buik gesjord, maar als compensatie mochten ze opstappen vlak achter de fanfare. Dat was ook al iets.
Terwijl de hoogmis haar beslag kreeg, moesten we ons opstellen op het stuk weg tussen Grote Heerweg en kerk. De fanfare stond onveranderlijk geposteerd voor de herberg Het Gemeentehuis. Opzet of toeval? De muzikanten verloren in alle geval hun tijd niet. Die waren schier niet te zien op straat terwijl we stonden te wachten. Als de klok begon te luiden bij het einde van de hoogmis, moest trommelaar Robert Decavel een paar harde roffels ten beste geven, om de laatste Leievrienden van bij de tapkast weg te roepen.
Is Maria Messiaen de oudste inwoonster van Beveren-Leie?
Is Maria Messiaen de oudste inwoonster van Beveren-Leie? Op donderdagvoormiddag 1 april had Beverse Weetjes het genoegen kennis te maken met Mevr. Maria Messiaen. Oma Maria, want zo mocht ik haar noemen, woont in de Kleine Heerweg 23 en is wellicht de oudste inwoonster van Beveren-Leie. Op verzoek van schoonzoon Luc Van Houcke, die nogal heemkundig bezig is, plaatst Beverse Weetjes met plezier deze oproep: Zou Maria Messiaen de oudste inwoonster van Beveren-Leie kunnen zijn?
Maria met 2 van haar zes dochters: links Vera en rechts Hilde. Ontbreken: Ann, Magda, Krista en Mieke
Oma Maria kan nog heel goed vertellen, ze is een heel gemoedelijke vrouw en nam meermaals het woord tevreden in de mond. Korte levensschets Maria is geboren te Lendelede op 15 december 1912 in een gezin die acht kinderen telde. Maria heeft nog een broer die nu 91 is en twee zussen, een die er 84 en een die er 81 is. Tot haar 16de zat Maria op pensionaat bij de Zusters H.Vincentius à Paulo te Lendelede (de kloosterorde die in Beveren-Leie het vrije onderwijs opstartte) en ze is perfect tweetalig. Na haar pensionaat hielp Maria mee in de zaak van haar ouders. Haar ouderlijke thuis was recht tegenover het station gelegen. Naast het uitbaten van een kruidenierswinkel en café was er ook nog een weegbrug en een fietsenstalling. Haar ouders konden de hulp van hun oudste dochter dus goed gebruiken.
Ik weet nog, vertelde Maria, dat ik s morgens de vrachtwagens uit Hulste hoorde aankomen om gewogen te worden. Tijd voor mij dus om op te staan en aan de slag te gaan. Van ontspanning was er toen zo goed als geen sprake, het was toen heel anders dan nu hoor. Ik weet nog goed dat ik eens naar de foor in Kortrijk mocht gaan, maar toen het uiteindelijk zover was zei vader dat het niet paste. Wij stelden ons daar geen vragen bij, we preutelden ook niet tegen, nee, t paste niet en daarmee was de kous af.
Beveren-Leie In 1938 huwde Maria met Henri Soenens en het paar ging zich in Hulste vestigen. De microbe van de kruidenierswinkel is blijkbaar blijven woekeren bij oma Maria en van 1947 tot 1957 runde Maria haar eigen kruidenierszaak. De werkzaamheden van Henri, die als bediende in de weverij van Frans Christiaens werkte, bracht hen in 1957 naar Beveren-Leie in de Kortrijkseweg. Het gezin telde ondertussen al 6 dochters.
Toen we vertelden dat we naar Beveren zouden komen wonen, weet Maria zich nog goed te herinneren, zei men: er is daar niets. Maar we hadden de school, de kerk en de buslijn dichtbij en dat was al heel veel. In 1959 is haar echtgenoot plotseling overleden en sindsdien is ze alleen gebleven. In het weekend van 1 mei 1960 verhuisde Maria naar haar huidige woonst in de Kleine Heerweg. Ondertussen is er in Beveren al heel wat veranderd, gaat ze verder, de huizen op de Tomberg stonden er nog niet, het was nog veel opender en zeker nu ook de Interlin ook weg is . Indertijd, toen het niet goed meer ging in het vlas, is de Interlin een godsgeschenk geweest voor heel wat mensen uit Beveren en omgeving. Laatst voerde mijn dochter me eens met de wagen naar de site en ik was verbaasd van de grote vlakte die er nu zo kaal bijligt.
Tevreden Tijd voor ontspanning heb ik, zeker toen de kinderen nog thuis waren, niet veel gehad, ik zocht er ook geen. Ik had mijn handen vol met het maken van de kleren voor mijn zes dochters, het huishouden runnen, ik maakte zelf confituur, steriliseerde groenten Maar ik ben tevreden over mijn leven, tevreden over mijn gezin en tevreden over mijn gezondheid. Tot mijn 80ste heb ik zelf de tuin kunnen onderhouden en tot over 5 jaar kon ik nog wekelijks naar de mis gaan. Wat kan een mens nu nog meer verlangen?
Pas toen de kinderen zelfstandiger werden of het huis uit waren ben ik lid geworden van de Weduwenkring, van Ziekenzorg en KAV en ik ging heel graag mee op reis met de verenigingen. Daarnaast heb ik trouwens het geluk gehad om naar Italië te reizen waar ik o.a. Rome bezocht, ik ben in Zwitserland geweest en samen met mijn dochter Vera heb ik een paar maal in Engeland vertoefd. Ik heb in het vliegtuig gezeten en heb gevaren. Ik ben gelukkig met mijn 11 kleinkinderen en heb al 8 achterkleinkinderen. Ik ben omringd door de goede zorgen van mijn kinderen en regelmatig krijg ik nog bezoek van vrienden, wat kan een mens nu nog meer verlangen? stelt Maria. Op naar de honderd Is er dan nog iets dat oma Maria verlangt? Als het kan zou ik hier graag nog een tijdje blijven zoals ik nu ben, besluit Maria en dat wenst Beverse Weetjes haar van harte toe!
Update 2 juni 2012 Maria Messiaen - de ouderdomsdeken van de familie die na méér dan een halve eeuw Beveren-Leie heeft verlaten! Mevrouw Maria Messiaen, Woon- en Zorgcentrum " De Meers" Sulkyroute - kamer 472 Schakelstraat 43, 8790 Waregem Update december 2012: Eind december mocht Maria 100 kaarsjes uitbalazen. Update 1 december 2021: Op 5 april 2014 is Maria overleden te Waregem. Aandenken aan Maria Messiaen, met dank aan Luc Van Houcke
Luc Van Houcke op zoek naar foto's en/of documentatie over Desselgem Dat Luc Van Houcke een heemkundige bezigaard is bewees hij al met de 2 boeken die hij schreef en illustreerde met tal van fotos over het nageslacht Van Houcke en Messiaen. Momenteel is hij een foto- en kijkboek aan het afmaken over "Oud Waereghem". Volgend jaar wil Luc hetzelfde doen maar dan is Desselgem aan de beurt. Daarvoor is hij nog op zoek naar informatie, fotos van straatgezichten, klasfotos, jubileums, communie- en doodsprentjes, persoonlijke fotos, kortom alles wat met Desselgem te maken heeft. Wie Luc kan helpen mag hem gerust opbellen of mailen. Hij komt ook graag zelf de documentatie en/of fotos ophalen en na het inscannen bezorgt hij alles onmiddellijk terug. Contact via tel: tel 056 60 06 01
Update 1 december 2021: Luc is ondertussen bezig met het opsporen van alle 100-jarigen uit Waregem.
Schoolfeest in de Stedelijke Basisschool te Beveren-Leie
Op zondag 28 maart was er schoolfeest in de Stedelijke Basisschool te Beveren-Leie. Deze keer werd er niet gekozen voor een traditioneel optreden maar voor een Ontbijtwandeling.
Om 08.00 uur stonden de tafels netjes gedekt, klaar voor de ontvangst van bijna 600 ingeschrevenen. Tot 10.00 uur mochten ze de voeten onder tafel schuiven voor een ontbijt met alles erop en eraan, zelfs de krant ontbrak niet. Na te hebben genoten van een stevig en gevarieerd ontbijt waren de nodige calorieën opgeslagen om aan de wandeling te beginnen en dat deden bijna evenveel ontbijters.
De wandeling liep over een zestal km. Ze voerde langs soms ongekende paden en was doorspekt met tal van verrassingen. Gewapend met plan, pen en de nodige wedstrijdformulieren ging het naar de eerste halte. Die was gelegen in de groenzone van de Bermkouter. Daar mocht elkeen zijn voetbaltalent tentoon spreiden. Vandaar ging het naar de ingang van het chiroheem waar wat meer uitleg geven werd en de Vrass Brothers er voor een muzikale noot zorgden. Een eindje verderop was de derde halte voorzien waar iedereen een appeltje tegen de dorst kreeg. Goed om de weg verder te zetten en via de Trakelweg aan het zuiveringsstation te komen. Daar wachtte een jeneverke of fruitsap als verrassing.
De volgende halte lag een 50-tal meter verder bij de ingang van het gemeentelijk natuurreservaat De Zalvelput. Daar moesten de wedstrijdformulieren afgeven worden. Vooraleer de deelnemers echter hun weg konden verderzetten moesten ze eerst de code ervan ontcijferen. Na wat puzzelen kwamen ze via De Zavelput, Grote Heerweg, Sint-Jansstraat, in de Kleine Heerweg op een inslag bij Joos Vantieghem uit. In een schuurtje kon er vogelpiek gespeeld worden, een chocolade eitje gesmuld worden en de Vrass Brothers speelden er een leuk deuntje.
Een veldwegel bracht de wandelaars terug naar de Sint-Jansstraat en ., om uiteindelijk het eindpunt in de Stedelijke Basisschool te bereiken. Daar kon nog nagenoten worden met een natje en een droogje, was er animatie en werden de prijzen van de affichewedstrijd en zoektocht uitgereikt.
De Vrass Brothers zijn 6 muzikale broers. Ze verzorgen optredens voor diverse gelegenheden zoals: recepties, trouwmissen, feestelijkheden, braderies, concerten, begrafenissen, trouwmissen, privé feestjes, etc. Meer info voor het inhuren van de groep: Karel Verraes, Kortrijkeseweg 336, Beveren Leie, tel 0472 78 00 49
Zumba is een plezierige workout voor iedereen op latinmuziek zoals salsa, merengue, cumbia, reggeaton, samba enz... Je hoeft niet te kunnen dansen om mee te doen. Niets moet, alles mag.
Beveren-Leie Wanneer: woensdagavond van 21.00u. tot 22.00u. Waar: Stedelijke schoolsportzaal - Koning Albertstraat 41 - Beveren-Leie. Volgende startdatum: 21 april 2010
Desselgem Wanneer: donderdagavond van 19.00u. tot 20.00u. Waar: Stedelijke schoolsportzaal - Pompoenstraat 44 - Desselgem Volgende startdatum: 22 april 2010
Deelnameprijs: 50.00 euro voor een 10-beurtenkaart. Info en inschrijvingen: Sportdienst Waregem tel 056/60 07 44
Op zaterdagnamiddag 27 maart was Beverse Weetjes te gast in Desselgem. De paashaas deed er haar intrede in de Okay. Zowel klein als groot konden er proeven van de lekkere chocolade eitjes.
Voor de kinderen was er een zoektocht georganiseerd en had de paashaas voor ieder, die het tot een goed einde bracht, iets speciaals.
De foto's genomen in de namiddag kunnen bekeken worden door hier te klikken. Wie het wenst kan iemand verrassen en via het fotoalbum een persoonlijke E-Card versturen.
Iedere zondagnamiddag moesten we naar de vespers en het lof. Ach, die vespers en dat lof in de stille kerk waar enkel een paar oude wijvekes zaten en ergens een verdwaalde jonkman! Het was een vervelend gedoe en het hing ons gruwelijk de keel uit, maar er viel niet aan te omsnappen. Terwijl de koster zijn langdradige psalmen en hymnen afvijlde, vlinderden onze gedachten naar buiten. Over de zomers zonovergoten velden en wegen. Over het weidse winterlandschap dat te krimpen lag onder sneeuw of ijs.
Pastoor Lebbe wist drommels goed dat we onze band niet lostrokken naar die vespers. Om ons stil te houden, liet hij ons in boekjes bladeren. In oude almanakken, stichtende heiligenlevens, oude missietijdschriften. Ze lagen vooraan op de communiebank en we mochten ze daar gaan halen en tijdens de vespers naar believen onder elkaar uitwisselen. De Sint-Michaëls-almanakken waren meest in trek. Daar stonden mooie plaatjes in en kluchtjes en korte verhalen, die met niet al teveel inspanning te lezen waren.
Pastoor Lebbe! Hij zal het wel goed bedoeld hebben met zijn vespers en zijn boekjes, maar we kunnen toch moeilijk een meewarige glimlach onderdrukken nu. Of had hij het toch bij het rechte eind? Christus heef inderdaad ooit eens vermaand dat men de kleinen tot hem moet laten komen, maar nergens staar geschreven dat almanakken daarbij verboden zijn.
Er was nochtans iets wat de vesperpil een beetje kon vergulden. Dat was het kloppen op de klopzolder. Een heel speciale gunst evenwel, die je niet zo dikwijls toeviel. Een dik half uur voor de vespers stonden we al bij het witgeschilderde hek van de pastorie; Zodra Lebbeke buiten kwam, hadden we hem te pakken. Twintig, dertig kinderstemmen schreeuwden door elkaar. Meneer Paster, meneer Paster, mag ik gaan kloppen deze keer? Mag ik nu eens? Lebbeke had er zijn deun in. Zijn piepoogjes lachten achter zijn gouden brilletje. Hij overzag ons eens en liet het een beetje aanslepen. Tenslotte koos hij er een uit naar het hem inviel.
Als het geluk je gunstig was, trok je dan door het donkere trap gat naast het kerkportaal naar boven, op de klopzolder. Met regelmatige tussenpozen trok je aan het touw dat de klepel tegen de klokwand liet bonzen. Boven je hoofd hoorde je de slag losspringen. Hij zinderde weg door de galmgaten en ging uitzwerven over het weidse landschap dat we zagen door het kleine raampje dat in de meterdikke kerkmuur uitgespaard was. Dan werd het weer stil en geheimzinnig op de stoffige zolder die in een wazig halfduister lag te sluimeren.
Links klom een trapje omhoog naar de eigenlijke toren en rechts hing het zware touw waarmee de klok geluid werd. Aan dat touw hebben we veel plezier beleefd. Het kon gebeuren dat we de klokluider Hector Nolf een handje mochten toesteken als hij aan het luiden was voor de hoogmis. Terwijl de klok aan het zwieren was, konden we ons laten optrekken en weer neerzetten zonder gevaar dat we halverwege zouden blijven hangen. Een attractie apart!
Het was inderdaad een beetje geheimzinnig op die klopzolder. Maar dat was nog niets, vergeleken met het hokje aan de andere kant van het portaal waar de koster zijn rekwisieten voor begrafenissen en jaargetijden bewaarde. Dat donkere hol met zijn akelige inhoud leek echt het voorgeborchte van de hel. Nooit zou het in ons hoofd opgekomen zijn de deur open te steken als we alleen waren. In groep durfden we het wel aan, maar verder dan die deur kwamen we toch niet. Een mens moet geen ongelukken zoeken! Om de vorige delen te lezen klik hier.
Weldra meer
Kristof Mommerency en Louise Castel blazen 't Fonteintje nieuw leven in.
Eindelijk is het zover voor Kristof Mommerency (29) en Louise Castel (28) uit Roeselare. Na een tijdlang op zoek te zijn geweest, vonden ze hun vast stekje in Beveren-Leie en zullen t Fonteintje in de Sint-Jansstraat na 2 jaar nieuw leven inblazen.
Louise en Kristof met hun dochtertje Lilly-May die binnen enkele maanden 2 jaar zal worden
Kristof studeerde marketing en PR en werkte eerder als commercieel bediende. Ook trok hij naar Rhodos om er als sportanimator aan de slag te gaan. "Toen ik er een tweetal jaar werkte leerde ik de uit Leeds afkomstige Louise kennen. Zij werkte er als choreografe en danseres, vertelt Kristof. "Samen met haar ben ik na het seizoen meegereisd naar Engeland. Terwijl Louise daar haar universitaire studies theater en dans afmaakte, ging ik er aan de slag en werkte er s avonds ook in de horeca. Nadat Louise was afgestudeerd zijn we naar België gekomen. Als student was ik een tijdlang barman in de Overpoortstraat, de studentenbuurt te Gent. Toen al had ik de smaak te pakken om zelf ooit iets op te starten in de horeca, gaat hij verder. "We waren al een tijdje op zoek naar een geschikte plaats waar zowel Louise als ikzelf aan de slag konden. Zo zijn we op t Fonteintje uitgekomen.
Praatcafé en dansstudio Kristof zal het café, die een nieuwe look krijgt, runnen. Louise die nu cursussen jazz en Zumba geeft in verschillende plaatsen in West-Vlaanderen zal er haar eigen dansstudio beginnen in de feestzaal. "Ik wil van start gaan met een aantal verschillende dansstijlen zoals Jazz, hiphop, ballet, kleuterdans, Zumba en later misschien ballroom, dat is echter nog toekomstmuziek, zegt Louise. Louise is ook niet aan haar proefstuk toe in de horeca, ze werkt ook nog in de La Palma te Gits en zal dus zeker meehelpen in de feestzaal en het café.
"De naam t Fonteintje blijft en het is de bedoeling om hier een sociaal praatcafé te creëren. We zorgen ook voor een aantal speciale bieren waarvan men zegt: daar moeten we voor in t Fonteintje zijn, vullen ze elkaar aan. "Tijdens de zomermaanden zullen ouders op het terras kunnen genieten terwijl de kinderen er zullen kunnen ravotten. Feestzaal te huur voor allerlei feesten De feestzaal zal tevens kunnen gebruikt worden voor verschillende evenementen zoals recepties, babyborrels, verenigings- en bedrijfsfeesten, optredens, communies, jubileums, rouwmaaltijden Daarvoor zullen we werken met een traiteurdienst. De klanten zullen de keuze hebben om zelf een traiteur te kiezen, maar ook wij zullen een brede waaier aan mogelijkheden aanbieden. Naast dit alles is er ook een vergaderzaal beschikbaar.
Vanaf 1 mei is de feestzaal te huur en de opening van het praatcafé is voorzien op 29 mei. De dansstudio zal van start gaan rond september. "We weten dus wat te doen, besluiten beiden. Voor verdere info, verhuur van de feestzaal kunt u terecht bij Kristof op 0498/77 53 84.
We deden onze Plechtige Communie op zondag 7 april van het jaar 1935. Morgens vroeg - het was nog volop donker - was de hemel in het ochtendrood gekleurd. Een dansend rood dat verraadde dat daar ergens een verschrikkelijke brand moest woeden. Later op de dag hebben we gehoord dat de kerk van Oostrozebeke gebrand had als een fakkel. Wie daar zijn Plechtige Communie moest doen had niet veel geluk in alle geval.
In het jaar 1935 waren auto's nog erg schaars in Beveren. Wij van de Rode-Poorthoek hadden echter geluk. Jacques Verschuere was een van de zeldzame Bevernaars die een wagen had en hij voerde de drie communicanten uit zijn gebuurte naar de vroegmis. We moesten echter te voet naar de hoogmis en de vespers. Jaja, vroegmis, hoogmis en vespers. Dat waren nog eens Plechtige Communies in die tijd! Het was een mooie dag echter. Dat weet ik nog goed. Een van de eerste echte lentedagen, met reeds een vleugje groen over struiken en bomen en de grond die geurde van overdadig kiemend leven.
Op het kerkpleintje stonden onze andere schoolmakkers ons voor de hoogmis een beetje afgunstig te bekijken. Wij waren de feestvarkens die dag en zij waren niet eens het bezien waard. Spottend deklameerden zij het oude refreintje: Plechtige Communicant; strooi een beetje zand, strooi er niet te vele, of stek u bij de kele!
Op andere keren zouden we ze tegen hun schenen gestampt hebben daarvoor. Maar nu mochten we niet. We moesten waardig zijn en deugdzaam en helemaal vervuld met heilige gedachten. Tijdens de vespers verzaakten we plechtig aan de duivel en al zijn pomperijen. Dat van die pomperijen heeft ons altijd een beetje raadse1achtig toegeschenen. We wisten drommels goed dat de duivel voor geen haar te betrouwen was, maar dat hij ook ergens een pomp staan had? Nu, als pastoor Lebbe zegde dat de duivel zich aan pomperijen bezondigde, dan zal het wel zo geweest zijn. Vol vertrouwen in zijn leiding en zijn kunde, hebben we er derhalve aan verzaakt.
Het interessantste bij heel het Plechtige-Communiegedoe vonden we de bezoeken die afgelegd moesten worden bij familieleden en kennissen. Onveranderlijk betekende dit wat snoep en een paar franks drinkgeld. Kijk, achteraf beschouwd, moet dat al een van die beruchte pomperijen geweest zijn! Snoep en geld die de ware betekenis van de mooie dag verdoezelden. Die lepe duivel zit waarlijk overal klaar om ons te strikken!
Voor pastoor Lebbe waren we de voorlaatste lichting. Hij heeft nog de Plechtige Communie van het jaar 1936 meegemaakt, maar kort daarop deed hij de boeken toe en ging huizen in het eeuwig leven amen dat hij ons zo dikwijls vanop zijn preekstoel had toegewenst. Weldra meer
Op 7 maart sloot de Beverse Pijpesociëteit 'Deugd en Vreugd' hun 100ste seizoen af. Op zondag 21 maart werd deze toch wel uitzonderlijke verjaardag gevierd. De feestelijke dag begon met een eucharistieviering in de Sint-Jan de Doperkerk.
Daarop volgde een ontvangst in het gemeentehuis van Beveren-Leie. Zowel schepen Pietro Iacopucci, secretaris Jef Bostoen en voorzitter Annie Olieux hadden voor deze gelegenheid een woordje klaar. De woorden van de secretaris sloten heel goed aan met wat al eerder op Beverse Weetjes verscheen klik hier.
Annie wist er tijdens haar toespraak nog het een en ander aan toe te voegen. Tijdens het bekijken van wat sfeerbeelden kan er geluisterd worden naar wat de voorzitter Annie te vertellen had.
Na het heffen van het glas in het gemeentehuis werd deze vreugdevolle dag verdergezet met een deugdelijk diner.
Fuiven voor het project van de zusters Paridaens uit Leuven
Dat de negen vrouwen die de benefietfuif voor Haïti organiseerden van aanpakken weten, was al te lezen in de aankondiging van het evenement. Nu alles voorbij is kan dit enkel bevestigd worden. Hun draaiboek liep op wieltjes; alles was tot in de puntjes verzorgd en geregeld, van de aankleding van de zaal, de muziek, de medewerking van heel wat vrijwilligers tot De voorverkoop van steun- en inkomkaarten liep vlot, maar ook aan de deur werden nog heel wat kaarten verkocht. Ruim 500 aanwezigen vonden dan ook de weg naar de fuif
MOVE FOR HAITI.
De velen, die Beverse Weetjes aansprak, waren vol lof over de avond. Dat getuigen ook een aantal mensen die onverwacht uit het publiek gepikt werden om hun mening voor de camera te vertellen. Zij werden bestookt met de vragen waarom ze aanwezig waren, wat ze dachten van het initiatief, Hun reacties kunnen beluisterd worden in onderstaande sfeerbeelden. (De reactie van schepen Rik Soens en KBC directeur Marc Vercruysse konden er niet in opgenomen worden. Een menselijke fout, waarvoor onze verontschuldigen). Zij waren trouwens vol lof over deze onderneming. Met onderstaande beelden kunnen de aanwezigen nog even nagenieten, en de bezoekers van dit blog proeven van de sfeer die er heerste.
Samen onderweg in de parochie Sint-Jan de Doper te Beveren-Leie
Op zaterdagmorgen 20 maart kwamen vormelingen en catechisten terug samen in het Sint-Janszaaltje. Samen gingen ze terug onderweg richting vormsel.
Deze keer werd er stilgestaan bij de sacramenten. Wegens ziekte van E.H. Luc Suys werden deze via een video voorgesteld. Daarna werden de vormelingen in drie groepen verdeeld om in de doopkapel wat dieper in te gaan op het doopsel. In de zijkapel kwamen de parabels aan bod.
In het Sint-Janszaaltje moest iedere vormeling een verschillende opdracht uitvoeren wat voor een chaos zorgde. Daarmee werd aangetoond dat er enkel iets te bereiken valt als er samenwerking is. Deze beurt werd afgesloten met het aanleren van enkele liedjes
STEFFEN RON (Ron Verbeke) oud-Bevernaar bezingt WAREGEM
"Waregem is 10 jaar STAD én viert op Paaszondag 4 april Desselgem, als zijnde DORP VAN DE RONDE, editie 2010 !
Naar aanleiding van deze beide gebeurtenissen wordt een nieuw streeklied Dorp van de Ronde Desselgem gelanceerd en worden andere, bestaande Waregemse liedjes op één cd verzameld onder de titel:
Steffen Ron bezingt Waregem , stad in galop !
Dit alles met de medewerking van het Waregems stadbestuur olv burgemeester Kurt Vanryckeghem en het schepencollege.
Tekst en muziek komen van Steffen Ron, Waregems troubadour en beroepshalve na een 25-jarige onderwijzersloopbaan in Brugge, nu sinds 2008 werkzaam als adm. bediende in het Vrij Katholiek Basis Onderwijs (VKBO) te Waregem, afdeling Zeswegenstraat.
Arrangement, opname, instrumenten en koorstem komen van zanger-muzikant Pat Vermaerken, een rasechte Gentenaar, wonende in Zwevegem. Samen vormen beiden reeds jarenlang het akoestische zang- en gitaarduo: DE GESTEMDE SNAREN. 2 mannen 2 stemmen 2 gitaren
STEFFEN RON bezingt WAREGEM! Hieronder kunt u 3 van de 8 liedjes beluisteren die op de cd van Ron zullen staan:
Op de verzamel cd 1* Dorp van de Ronde... Desselgem ! 335 2* Waregem Koerse Feesten 235 Nav de jaarlijkse feestdagen eind augustus 3* Miss Waregem Koerse 301 4* Waregem Leeft ! ( Stadsversie) 255 5* Ijzeren Briek 257 Ode aan Flandrien Briek Schotte (1919 2004) 6* Mooie, mooie Leie 313 Tekst geïnspireerd door Ode aan de Leie uit Het museum van de zomer 1974 van Roland Jooris 7* Tour de France 352 LIVE-opname tijdens Mosterd en pickles uit de Tour , praatprogramma met oud-wielrenners gepresenteerd door Yvan Heylen op 14 juni 2007 in CC De Schakel (opgenomen door Christian Devos, lid van Ambassador Club Waregem) 8* Forever Essevee ! (Supporterslied SVZW) 313 Met LIVE-opname van supporters in het Regenboogstadion !", Steffen Ron
Antwerpen en Gent hebben een stadsdichter, maar Waregem gooit het over een andere boeg. Op zondag 4 april zal de officiële Waregemse stadskoets worden ingehuldigd.
Deze koets zal u vanaf dan op verschillende gelegenheden en festiviteiten zien verschijnen in het Waregemse stadsbeeld. Het wordt een Victoriakoets, getrokken door twee Vlaamse paarden. Als peterstad van het Vlaamse paard was deze laatste keuze natuurlijk vlug gemaakt.
Zowel de koets als de paarden worden ter beschikking gesteld door ondernemer Willy Naessens.
Ter gelegenheid van de feestelijkheden omtrent de Ronde van Vlaanderen en Desselgem Dorp van de Ronde zal de koets officieel in gebruik worden genomen op zondag 4 april, de dag van Vlaanderens Mooiste zelf. Om 10.00u. vindt de inhuldiging plaats op het ceremonieplein voor de Dekanale kerk op de Markt.
Na de doortocht van de Ronde van Vlaanderen zal de stadskoets voor alle kinderen gratis rondritten doen in het Waregemse centrum.
Haas Huppeldepup verkent de buurt We bekijken de natuur waar de paashaas door huppelt. Het is lente: de bloemen komen boven piepen, de vogels fluiten hun mooiste lied, er komt leven in de tuin! De tuin wordt versiert door al dat moois (en lekkers, mmm chocolade- eitjes) maar wij helpen een handje om ook onze tuin, huis te versieren in een paas- lentesfeertje.
We vertrekken vanuit de bloemenwinkel en gaan zelf creatief aan de slag in het ateljee! Ook de vogels hebben een mooi huisje nodig en de bloemen stoppen we in een kleurig potje. (maar ik verklap nog niet alles, hihi)
We laten onze neus ruiken, onze handen voelen, onze oren horen en we laten de chocolade smaken! Ja, we huppelen van plezier want ook de tuinspelletjes zijn leuk. (Hopend op mooi lenteweer!)
De workshop gaat door op ma 12 en di 13 april van 9u30-16u30. Leeftijd: van 3de kleuter tot 6de leerjaar Kostprijs voor 2daagse- workshop= 30 Lunchpakket meebrengen a.u.b Gelieve op tijd in te schrijven! Je kan me mailen of telefoneren. Kinderateljee eigen-wijs Mieke Vanhauwaert Kortrijkseweg 352 8791 Beveren-Leie 0478/25.49.11
Beverse afdeling, van de academie voor muziek, woord en dans in Matthäus-Passie van Bach
40 kinderen uit de notenleer van Beveren-Leie in de Matthäus-Passie van Bach
Enkele van de leerlingen notenleer samen met Katelijn Peirs en Marleen Annemans De Beverse afdeling, van de academie voor muziek, woord en dans Waregem, mag deelnemen aan de Matthäus-Passion in de Sint-Janskerk te Kortrijk.
"Wij zijn gevraagd geweest door het Kortrijks vocaal ensemble om met onze kinderen uit de notenleerklassen het koor "Soprano in repieno" te vormen in een meesterwerk van Bach: namelijk De Matthäus-Passion" Het is een hele eer om met onze Beverse afdeling aan dit grote werk te mogen deelnemen. Het is tevens een hele uitdaging voor de kinderen en juf Marleen Annemans om de liederen aan te leren", wist Katelijn te melden.
"De Matthäus-Passion of Matteüspassie is een oratorium gecomponeerd door Johann Sebastian Bach. Het is één van zijn bekendste composities en één van zijn langste. De Matteüspassie vertelt het lijdens- en sterfverhaal van Jezus volgens: Het Evangelie volgens Matteüs.
Het concert gaat door op 28 maart in de St-Janskerk te Kortrijk. Kaarten rang 2: 20 euro zijn verkrijgbaar via Katelijn Peirs 0479/63 16 41 Met dank aan Katelijn Peirs
De negen vriendinnen in beweging voor Haïti: Veronique Vanderhasselt, Marleen Deman, Chantal Dejagere, Marijke Dejaegere, Linda Vervaeke, Claudine Denoulet, Eveline Mailliard, Gudrun Debrabandere en Nathalie Vandenberghe.
Het idee om ‘iets’ te doen voor de ontelbaar veel getroffenen in Haïti is eigenlijk heel eenvoudig begonnen” vertellen negen enthousiastelingen. “Een nachtelijke ingeving bij een van ons die maar bleef nazinderen. Zo ging de bal aan het rollen, groeide onze groep uit tot negen vrouwen en werd dat ‘iets’ omgezet in de organisatie van een benefietfuif met kaliber.
Zo zullen we de zaal een Haïtiaans kleedje aantrekken. Naast de gangbare dranken, zullen er o.a. standjes opgetrokken worden waar Cava, rode en witte wijn van de Wereldwinkel, Mojito en food in ondergebracht worden. De muziek zal voor elk wat wils worden. Daarvoor staan 2 super gemotiveerde dj’s garant. Het zal dus een niet te missen evenement worden!”, beamen ze allen.
Project zusters Paridaens. “Met de opbrengst steunen we het project van de zusters Paridaens uit Leuven. Sinds 1913 zet de orde zich in voor de armste bevolking van Haïti. Voor de verwoestende aardbeving hielden ze in Port-au-Prince 3 ziekenhuizen, 4 lagere- en 2 middelbare scholen, en een instituut voor opvoedkunde open. Door de aardbeving zijn de scholen volledig ingestort en 15 van de 27 zusters zijn overleden”, sluit het team. De inkom bedraagt 5 euro, steunkaarten 2 euro. Wie wenst te storten kan dit op rek.nr. 736-4025370-31 met vermelding: Gift Haïti Beveren-Leie. Vanaf 30 euro kan er een fiscaal attest bekomen worden
De benefietfuif gaat door in ’t OC Klokhuis, Kerkdreef 23, Beveren-Leie. Locatie zoeken klik hier en ga naar markering 5.
Deuren om 21.00 uur.
Kaarten zijn te bekomen bij: Bloemen Guirlande, Kerkplein 1, Beveren-Leie.
48e Jaarboek GHK De Gaverstreke De Waregemse Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke brengt eind dit jaar met een nieuw jaarboek opnieuw een vervolg van haar speurwerk naar het Waregemse verleden. Hoewel de kring zoals allen dit jaar geteisterd werden door de coronacrisis, kon dank zij de medewerking van meerderen toch dit jaarboek afleveren. Gelukkig was de inhoud van het boek al grotendeels ingevuld, toen het virus ons grotendeels heeft lamgelegd. De Gaverstreke moest dit jaar afscheid nemen van André Vandewiele. We kunnen dankbaar terugkijken naar de tientallen bijdragen, die hij in de opeenvolgende jaarboeken publiceerde. Met zijn wiskundige nauwkeurigheid kon hij heel wat uit de doeken doen. Het nieuwe jaarboek opent met een in memoriam en verder worden nog twee nieuwe bijdragen gepubliceerd. De kring zal hem in de toekomst zeker missen. In zijn laatste bijdragen heeft hij het over het begin van Waregem Koerse en over in Waregem gevonden vreemde munten. Natuurlijk staat Waregem-Koerse hoog aangeschreven in de belevenis van de dag van vandaag. Maar ook op wielergebied had Waregem heel wat te bieden. Willy De Bouvrie getuigt van de bijzondere geschiedenis van wielerclub ‘Waregem Vooruit’ en hun bijdrage tot de ontwikkeling van de wielersport hier.
Etienne Ducatteeuw brengt nog een aanvulling op zijn reeks over de evolutie van de bewoning en de gebouwen tussen Leie en Gaverbeek. Er valt immers nog heel wat te vertellen om deze ontwikkeling te schetsen en te zien groeien naar de dag van vandaag toe. Veel is reeds verdwenen, maar hier vinden we stille getuigen van ons rijk verleden....
Op onderwijsgebied is er natuurlijk het college en O.-L.-Vrouw-Hemelvaart. Maar ook toen de paters oblaten in Waregem verschenen, begonnen ze een junioraat. Het begon in 1919. Later zou het uitgroeien tot een volwaardig college, dat samensmolt in de fusie met het bisschoppelijk college. We volgen hen in de bijdrage van Norbert Follens van start tot einde.
Over de oorlogen, zowel de eerste als de tweede wereldoorlog, werd al heel wat geschreven. In het 48e jaarboek blijven we in een bijdrage van Leona Van Nuffel nog even stilstaan bij de slachtoffers, die vielen tijdens de veldtocht 1940-1945 in de omgeving van Desselgem. Met Geert Desmet en Filips Benoit duiken we verder de geschiedenis in met Jan Borne, pleegkind van Jan della Faille. Jan startte met een inkoopfiliaal van zijde in Verona en klom steeds hogerop in de internationale handel. We zijn getuige van zijn uitgebreid patrimonium hier in de streek. De genealogische link van Jan Borne uit Sint-Eloois-Vijve wordt gelegd met de familie Desmet en de familie Vandenberghe.
André Braet heeft het in deel twee van de familiegeschiedenis Vander Bauwede over drie generaties Waregemse herenboeren. Naast het Goed ter Bauweede teerden zij op bezittingen van Kortrijk tot Deinze. Ze plooiden geheel terug tot Waregem en lieten ons een wapenzegel na, kenmerkend voor de stad. Wie waren zij?
Een korte mengelmare van Rik Castelain brengt ons naar de familie Pie(r)vaeke uit Sint-Eloois-Vijve. Daar heeft hij het ook nog over een agressieve vrouw. We kijken verder met Filips Benoit nog naar noodmaatregelen wegens het stilvallen van de administratie op het platteland op het einde van de 16de eeuw ten gevolge van de troebelen tussen protestanten en malcontenten. Ook Waregem en de gehele streek deelde in de brokken. Bij het kijken naar de middeleeuwen komen we nog vrij-eigen gronden in Waregem tegen. Wat was dat en waar lagen die? Etienne Ducatteeuw staat in een sprokkeling nog stil bij een Desselgemnaar die terecht kwam onder de guillotine. Het was de laatste terechtstelling in Kortrijk. In een naklank wordt het artikel van vorig jaar over de Waregemse dekens nog aangevuld met een interessante reactie.
U merkt het. Er werd flink werk geleverd om onze kennis van het Waregemse verleden te ontwikkelen. De Geschied- en Heemkundige Kring ‘De Gaverstreke’ wenst elkeen alvast veel leesgenot.
Het 48e jaarboek kan bekomen worden door storting van 22 euro op rekening BE12 0680 5030 1092 van De Gaverstreke, Waregem. Wegens de bijzondere omstandigheden kan de gebruikelijke lezing in december met ophaling van de bestelde jaarboeken niet doorgaan. Bestelde boeken worden eind december geleverd door één van de medewerkers. http://users.telenet.be/degaverstreke.
