|
 Componist als gastdirigent
De
Duits-Italiaanse componist Ermanno Wolf-Ferrari, geboren in 1876 te
Venetië, koos zelf voor die dubbele naam: zijn vader was van Duitse
oorsprong, zijn moeder van Italiaanse. Hoewel hij enigszins een
buitenbeentje binnen de Italiaanse muziekgeschiedenis is gebleven, komt
hij toch in diverse opera-lexica voor met beschrijvingen en andere
gegevens over zijn bijdragen aan het muziektheater, die vooral muzikale
komedies waren. Zo schreef ook hij een soort van Lustige Witwe.
Deze
musicus trad echter ook op als gastdirigent, onder meer te Zürich. Dat
was tijdens de Eerste Wereldoorlog toen Wolf-Ferrari, evenals zovele
andere kunstenaars, niet in staat was iets nieuws e creëren. Over die
periode in Zürich doen allerlei verhalen de ronde, maar één anekdote
springt daar uit.
Orkestmusici
vinden vaak dat zelfs geroutineerde dirigenten saai zijn bij het
repeteren. Dat gold echter niet voor Ermanno Wolf-Ferrari. Met hen nam
hij de partituur van de eigen opera De nieuwsgierige vrouwen
door. De musici vonden weliswaar dat hij een knap gezicht en een mooie
kop met haar had, maar zijn stoktechniek was enigszins beperkt. Als er
dingen misgingen, begon de dirigent te huilen. Daardoor voelden de
musici zich heel naar en deden hun best om aan de wensen van hun
gastdirigent te voldoen. Maar die bleef zaniken. "Zachter, heren,
zachter!" Toen de altviolen er maar helemaal mee ophielden, veegde
Wolf-Ferrari zijn tranen weg, en zei:
"Dat was beter heren, maar vanavond de alten alstublieft nog zachter."
__________
Afbeelding:
Ermanno Wolf-Ferrari als zestienjarige. Bij het zien van dat gezicht
kun je je ook wel voorstellen dat hij makkelijk zou gaan huilen.
|
Cultuurspectrum
