Thema-avond over ouderen
In het kader van een thema-avond — op dinsdag 30 juni, tussen 21:00 uur en 23:00 uur — onder het motto Wohin mit den Alten? presenteert Arte-televisie drie programmaonderdelen, die verschillende aspecten en de daaraan verbonden problematiek van het ouder worden aan de orde stellen, alsmede de eventule mogelijkheden die deze nieuwe status in de levensloop van mensen kan bieden.
Als eerste onderdeel — tussen 21:00 uur en 21:50 uur — wordt Bühne frei für 70+ uitgezonden, over een theaterproject voor en tevens door ouderen in een Bourgondisch dorpje. Dat geheel is — mutatis mutandis — zeker vergelijkbaar met het Engelse dansproject voor ouderen, waarover we verleden week op deze site hebben bericht in een kort artikel.

Actieve ouderen
De voormalige Franse president Charles de Gaulle (1890-1970) heeft de ouderdom als een soort van schipbreuk ervaren, en gezien de fysieke ongemakken waardoor hij op hogere leeftijd werd geteisterd, is dat begrijpelijk. Maar als een mens bezeten raakt van een idee dat haar of hem, ondanks leeftijd, nieuwe impulsen zou kunnen geven, zou het onverstandig zijn dat niet toe te realiseren.
Zo'n persoon is Jean Bojko, die met zijn droom — theater te maken voor ouderen — naar een dorp in Bourgondië, en deze man is erin geslaagd binnen die tamelijk kleine gemeenschap tal van ouderen te enthousiasmeren, en dat heeft niet alleen geleid tot een kunstvorm die anderen wordt aangeboden, maar tevens tot het uitbouwen van min of meer verborgen mogelijkheden bij de diverse uitvoerenden: tal van personen 'op leeftijd' wier groep varieert van een 85-jarige, voormalige mijnwerkster, via de eigenares van de plaatselijke winkel in dessous, tot en met een echtpaar dat inmiddels 62 jaar is getrouwd en nog steeds jong-verliefd is gebleven. Daarnaast komen we nog anderen tegen, zoals iemand tegen die in huis aan haar aanrecht groente staat te wassen en andere huishoudelijke klussen verricht en tegelijkertijd surrealistische theaterscènes bedenkt.
In de goed drie kwartier durende documentaire die in 2009 voor Arte France werd gerealiseerd door de dames Juliette Armanet en Yvonne Debeaumarché, komen de deelnemende ouderen aan het woord, soms met ietwat archaïsch aandoende teksten, maar wat die verschillende mensen tezamen tot stand brengen, zou de focus van onze interesse moeten zijn.

De nabije toekomst
We moesten er maar van uitgaan dat, gezien de zogenoemde vergrijzing van onze samenleving, er steeds meer ouderen niet geparkeerd willen worden op plekken waar ze, letterlijk en figuurlijk, op een zijspoor staan, maar hun zegje binnen het kader van hun mogelijkheden, hun wensen en verlangens, willen blijven doen. Elke gecultiveerde maatschappij zou gelukkig moeten zijn met zo'n, in ijltempo groeiend potentieel dat het culturele aanbod enorm kan uitbreiden. Dat geldt in ieder geval voor veel Europese landen, en daar waar men van overheidswege niet tegemoet komt aan die terechte wensen — welke eventueel dringende eisen zullen worden —, zullen op een gegeven moment de ouderen er wel voor zorgen dat ze langzaam maar zeker het heft in eigen hand zullen nemen.

In aansluiting
Na dit Franse theaterproject komt, tussen 21:50 uur en 22:30 uur, een ander thema aan de orde in de Arte-bijdrage met de titel Wenn Eltern altern. Ook dat is een dit jaar gereedgekomen documentaire voor Arte France, gerealiseerd door Isabelle Cottenceau. Daarin wordt de vraag behandeld hoe mensen omgaan met het feit dat hun ouders echt oud worden of hulpbehoevend, dan wel beide. En hoeveel verantwoordelijkheid willen jongeren op zich nemen voor die eigen ouders?
De thema-avond wordt, tussen 22:30 en 23:00 uur, afgesloten met een Debat over de behandelde thematiek.
___________
Afbeeldingen
1. Jean Bojko, theatermaker.
2. Eén van de bejaarde deelneemsters aan het theaterproject in dat Bourgondische dorpje.
3. Een dubbele tegenstelling: twee bijkans blote jongeren en twee goed ingepakte ouderen aan een strand.