aantal stappen: 1.618.403 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 140
aantal fietstochten: 86
Zoeken in blog
04-07-2024
Vechten tegen de wind.
Man, man, man, wat was me dat toch vandaag. Gisteren had ik de hoop al opgegeven dat mijn tuinman zou komen opdagen. Door de regen kon ik hem natuurlijk best begrijpen dat hij het niet zag zitten om te komen snoeien. Maar uiteindelijk was hij er toch, in de Tour de France waren ze juist begonnen aan de laatste 20 km. Drie hagen heeft hij met gezwinde spoed gesnoeid. Van twee ervan, heb ik gisterenavond al het snoeisel opgeruimd, de taxushagen met relatief weinig afval. Maar het opruimen van mijn grote en brede ligusterhaag, dat was 'n werkje voor vandaag. Ik schat dat ik ongeveer drie keer zo lang bezig ben geweest met opruimen, hier en daar wat bijknippen en afvoeren naar mijn composthoop, dan het snoeien zelf door de tuinman. Maar eind goed, al goed.
Daarna kriebelde het in de benen om 'n kleine fietstocht te maken, weliswaar met de stadsfiets want de koersfiets logeert momenteel elders. Ik wilde in Uikhoven nog eens de Maas oversteken. Ik vertrok uiteraard via het gehucht Herbricht met zijn nog allerlaatste bewoner. En dan in Uikhoven met het veer de Maas over. Er kwamen 'n zestal fietsers van het bootje gestapt en ook met zijn zessen vertrokken we naar de andere kant, naar Nederland, naar Geulle a/d Maas. In Geulle zie je dat mooie kasteel. Eigenlijk is het slechts 'n restant van 'n 17de eeuws kasteel dat voor 'n groot deel werd afgebroken.
In Itteren zag ik die kajak hangen. Ik ben er al dikwijls voorbij gefietst en telkens intrigeerde mij die kajak. Blijkbaar kun je vanaf dat punt ook starten aan 'n kajaktocht op de Maas. In het dorp verder, Borgharen, stond de kerkdeur open, 'n gelegenheid om eens naar binnen te gaan en wat foto's te maken, zo dacht ik toch. Maar de kerkdeur was wel open, maar de volgende deur, 'n glazen deur, die bleef potdicht. Preventie tegen vandalisme. De kerk is gewijd door de bisschop in 1891. Wat verderop, maakte ik 'n foto van de toegangspoort van het plaatselijke kasteel.
En dan was het tijd om terug te keren, ik wilde het einde van de koers nog zien. In Smeermaas maakte ik aan het kruispunt mijn laatste foto van een der resterende oude straatnaamborden. Die waren toch veel mooier dan de huidige borden.
En voor mijn Nederlandse volgers, hup Holland hup, Dylan Groenewegen, jullie landgenoot heeft gewonnen. Proficiat.
Met het oog op de hulp die ik straks krijg van mijn tuinman, ben ik maar direct aan 'n wandeling begonnen. Eerst naar de bakker en daarna langs enkele Lanaker kastelen. En volgens de buienradar zou het vanaf 10u00 beginnen te regenen, ik moest er dus wat vaart inzetten. Het is nu 11u00 en het begint nu pas te regenen.
Ik ben dus even naar Pietersheim gewandeld en teruggekeerd langs het kasteel van Alicebourg. Eerst was ik vanmorgen in de wijk 't Penseeltje. Die wijk bevindt zich uiteraard in de schilderswijk (alle straten zijn genoemd naar 'n schilder). Dan even doorheen Pietersheim om terug te keren via het kasteel van Alicebourg. Ik zag dat ze enkele oude prefab klaslokalen aan het afbreken zijn. Er komen volledig nieuwe gebouwen op de schoolsite.
Op het Molenweideplein nam ik 'n laatste foto van het gedenkmonument van Henri Giddelo. Hij sneuvelde als commandant van zijn troepen op dag één van WO II op 10 mei 1940 op zijn commandopost in Lanaken.
Wat lanterfanten, dat was het doel van mijn dag, niet teveel doen vandaag. Ik diende wel effe de deur uit om wat briefjes van 5,00 euro te gaan tanken (die neem ik altijd mee als ik onderweg ben). Ze waren op nadat ik verleden week vergeefs aan de automaat stond (buiten werking). Natuurlijk heb ik er nog 'n ommetje aan vastgeplakt, niet te ver, zelfs geen 6 km. vandaag.
Nu was die automaat deze voormiddag gelukkig wel in werking en ik heb mij aldus voorzien voor de rest van de week. Nadien via de Koning Albertlaan naar Pietersheim. Waar vroeger de villa stond van notaris Boes, hebben ze nu 'n gigantische kelder gegoten. Dat zullen vele appartementen worden. In Pietersheim nog even in het zog van enkele toeristen, de ruïne binnengestapt.
Daarna ging het terug huiswaarts. Daar wachtte mij nog 'n huishoudelijke taak. En deze namiddag, ... dat hangt weer van de goesting af of we nog naar de jaarlijkse braderij gaan in het centrum. Niet dat we iets nodig hebben, gewoon voor de gezelligheid en misschien ook wat tijd makende voor 'n drankje.
Morgen 'n nieuwe week met minder warm weer en mogelijk wat nattigheid. Hoe ook, mijn fiets wordt dinsdag voor herstelling binnengebracht.
Wat kan het leven toch mooi zijn, gaan en staan waar je wilt, doen en laten zonder verantwoording te moeten afleggen. Aan het ontbijt bespreken mijn vrouw en ikzelf altijd onze dag. Ik eerst naar de bakker, dan werken in de tuin en in de namiddag 'n fietstocht met de koersfiets. Zij wilde gaan winkelen, hare pc wat opruimen en het middagmaal voorbereiden. En na de gezamenlijke afwas, kon ik vertrekken.
Ik had mij in de voormiddag effe achter de pc gezet om 'n route maken naar Gulpen (Ned. Limburg). Uiteraard zouden het geen 100 km. worden zoals gewoonlijk, maar uiteindelijk werden het er toch nog 80. Het was niet de ideale rit, er waren wat dingen die mij stoorden onderweg. Het wijzertje van mijn versnellingen (rechts boven op het stuur) zit vast en ik krijg het niet meer los. Mijn remmen lopen op hun laatste benen, vooral in stevig bergaf fietsen, word ik dat gewaar. Werk voor de fietsenmaker. En daarnaast, weer eens verkeerd gereden (afslag naar links niet gezien). Dat krijg je als je al fietsend je blog aan het voorbereiden bent, even de aandacht kwijt en je kunt op je stappen terugkeren. Ik zat bijna in Slenaken, niet ver van de Voer.
Maar geen gezeur, ik vertrok via Maastricht naar St. Geertruid. Vervolgens naar Banholt en Mheer om dan aan de Mariakapel te komen in Slenaken. Daar zag ik dat ik 'n nummertje gemist had. Terugkeren dus. Die kapel stamt trouwens van 1880. De kerk in Banholt is van 1875 en sinds 1939 is het dorp 'n zelfstandige parochie.
De kerk van Gulpen is van 1924, juist 100 jaar jong dus. Om daar te stoppen was het mij veel te druk. Gewoon verder fietsen, ondermeer doorheen Wijlre. Daar heb je nog 'n zeer oude kerk, gebouwd tussen 1835 en 1839. Vele van die kerken zijn nu 'n Rijksmonument. Pauzeren wilde ik in Meerssen maar in Schimmert en meer bepaald in het buurtschap Oensel, zag ik dat pannenkoekenhuis. Nog nooit binnen geweest, dus het uitproberen waard. Je komt er in 'n boerderij van 1833. Het buurtschap telde in 2017, 40 woningen en boerderijen en 105 bewoners.
Ik keerde terug via de afdaling van de Waterval in Ulestraten, dan Meerssen en tenslotte Maastricht. Toen ik op mijn klok keek, zag ik dat er vandaag geen tijd was voor 'n aperitiefje, het avondeten kwam er aan. Ik nam zelfs de kortste weg naar huis achter de Sappi. Als 'n volleerd cyclocrosser met de fiets aan de hand, de trapjes naar beneden. Thuis kreeg ik de permissie om nog eerst te douchen, ... hoe zou je zelf zijn als echtgenote, aan tafel moeten zitten met 'n kerel die naar zweet ruikt .... ha, ha, ha.
Als je met dit weer doorheen de bossen fietst, dan is dat lekker koel, maar ook ... o zo gevaarlijk. Beeld je gewoon in, je rijdt door 'n open veld in volle zon en dan moet je doorheen 'n bos. Het is dan precies of het in dat bos aartsdonker is. Het is dan uitkijken naar putjes in de weg, afgevallen takjes en omhoogduwende boomwortels. Je past dan best je snelheid aan - dat deed ik uiteraard - maar ik had het toch effe zitten, een boomwortel niet gezien. Gevolg: tegen 'n kleine betonrand gebotst, rechtervoet even van het pedaal en het tandwiel effe geraakt. Geen erg, maar toch 'n kleine schaafwonde. Ik ben niet gevallen, maar iedere kleine wonde geeft wat bloed, ik neem bloedverdunners.
Maar, laten we het niet meer hebben over dat kleine akkefietje, het was weer 'n mooie fietstocht. Het doel was de Kempen en gelet op de warmte, veel in het bos en onder de bomen fietsen. Ik begon ermee langs de Zuid-Willemsvaart. Ook daar heb je al wat beschutting tegen de zon. En wie nog nooit in Oud-Rekem is geweest, toch 'n aanrader. Op grondgebied van Maaseik zag ik 'n eerste kapel. Het gedicht is van Iono Coopmans, nu nog maar amper 14 jaar. De volgende kapel stond in Neerglabbeek. Deze is gemaakt, einde de 19de eeuw - begin 20ste eeuw. Daar was het ook tijd voor enkele boterhammen.
Na 60 km. fietsen was het tijd voor 'n echte pauze. Ik had het zo geregeld dat ik kon stoppen aan de Bullenschool in Meeuwen. Deze fietsstopplaats is er sinds 2003, voorheen was het 65 jaar lang 'n kleuterschool, geopend in 1937. De school ligt in het gehucht Bullen. De stopplaats gaat open om 12u00, ik was er om 12u20. Voor 7,20 euro heb je 'n groot stuk vlaai, 'n koffie en 'n cola.
Op de terugweg even gestopt in Ophoven aan 'n gedenksteen voor het vliegveld dat er was tijdens WO II. Het werd geopend door de Amerikanen einde 1944 en werd gebruikt tot einde mei 1945. Nu is er van dat vliegveld niks meer overgebleven. In As was ik fietser 582, vandaag dus, het is 'n druk befietste route waar verschillende knooppunten tesamen komen.
Mijn slotdrankje wilde ik in Gellik nuttigen, maar daar was alles gesloten. Dan maar naar Lanaken naar het Kerkplein, aquarius voor de dorst, 'n biertje daarna voor de smaak.
Dat was weer in 'n notendop mijn verhaal van vandaag. En mijn enkel, ... die is ontsmet en er zit 'n pleister overheen.
Normaal had ik deze namiddag moeten gaan schaken in de club, maar zoals reeds gezegd, ik ben blij de beslissing genomen te hebben om (voorlopig ...?) te stoppen en mij enkel nog bezig te houden met hetgeen ik graag doe, gaan fietsen. Stel dat ik vandaag - met zo 'n mooi weer - achter 'n bord had moeten zitten, ik zou misschien van ergernis de stukken van het bord geveegd hebben ..... ???
Gefietst heb ik dus, richting Wallonië en daarna naar Valkenburg. Ik wilde wat klimmetjes doen en dan ben je op het juiste adres als je de route neemt naar Houtain-Saint-Siméon. Het was dus eerst via Kanne naar Eben-Emael, dan Bassenge om in Roclenge-sur-Geer, links af te draaien naar de Chavée Arecht, 'n klim van 1,3 km. met toch 'n stijgingspercentage op sommige plaatsen van om en bij de 15%. Het is daar in die buurt, draaien en keren. Die bibliobus viel mij op.
Houtain-Saint-Siméon is 'n deelgemeente van Opeye sinds 1977. En dan was het naar Juprelle, Haccourt en Visé. Ik heb niet gevloekt, maar de wegen zijn in die streek abominabel, veel betonplaten met overal 'n gleuf er tussenin of met 'n klein niveauverschil, k...twegen. Sorry voor het woord.
Het was dan voor mij 'n verademing terug op Nederlands grondgebied te komen. Eerst moest ik nog door Visé en de grens met Moelingen, maar eens in Nederlands Limburg, bolde mijn fiets gelijk 'n trein. De banden waren natuurlijk ook goed opgepompt bij vertrek en mijn ketting had 'n lik olie gehad. In St. Geertruid was het tijd voor 'n pauze, ik had toen iets meer dan 50 km. op de teller.
Nadien volgde nog de Örenberg en de Bemelerberg. Vooral die eerste was 'n nijdige kuitenbijter met weer waardes boven de 14%. De volgende plaats was Valkenburg. Daar maakte ik ondermeer 'n foto van dat protestants kerkje. Sinds 1997 is het 'n Rijksmonument en het was klaar voor gebruik op 11/10/1891. Daarna nog 'n zicht van het spoorwegstation.
Nadien heb ik geen moeite meer gedaan om foto's te maken, ik zat in het juiste ritme en de weg via Bunde, Meerssen en Maastricht is al voldoende aan bod gekomen.
Morgen is het weer 'n dag om te werken en nadien 'n wandeling. Woensdag wordt er gefietst in de Kempen.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik wilde in Uikhoven nog eens de Maas oversteken. Ik vertrok uiteraard via het gehucht Herbricht met zijn nog allerlaatste bewoner. En dan in Uikhoven met het veer de Maas over. Er kwamen 'n zestal fietsers van het bootje gestapt en ook met zijn zessen vertrokken we naar de andere kant, naar Nederland, naar Geulle a/d Maas. In Geulle zie je dat mooie kasteel. Eigenlijk is het slechts 'n restant van 'n 17de eeuws kasteel dat voor 'n groot deel werd afgebroken. 
De kerk is gewijd door de bisschop in 1891. Wat verderop, maakte ik 'n foto van de toegangspoort van het plaatselijke kasteel. 
Ik ben Eddy Meuris