mijn blik op de wereld vanaf 60 Welkom op mijn blog, mijn eigen website en dank voor je bezoek. Ik hoop dat je iets vindt naar je zin. Vrij vaak zijn er nieuwe berichten, dus kom nog eens terug?
Misschien kan je mijn blog-adres doorgeven aan geïnteresseerde vrienden en kennissen, waarvoor dank.
Hieronder vind je de tien meest recente bijdragen. De jongste 200 kan je aanklikken in de lijst aan de rechterkant; in het overzicht per maand, hier links, vind je ze allemaal, al meer dan 1400! De lijst van de categorieën bevat enkel de meest recente teksten; klik twee maal op het pijltje naar links onderaan voor nog meer teksten in dezelfde categorie.
Als je een tekst wil gebruiken, hou dan rekening met de bepalingen van de auteurswet van 1994 en vraag me om toelating. Bedenkingen? Stuur me een mailtje: karel.d.huyvetters@telenet.be
05-02-2006
pensioen
Ik ben op pensioen gegaan op 1 februari 2006. Ik was op 16 januari 60 geworden. Mijn chef op het werk was op 1 oktober gestopt, hij was 65. Mijn vrouw is 63 en is al drie jaar op rust. In mijn familie word je ook niet oud: mijn vader was 66, en heeft ook om medische redenen quasi niet kunnen genieten van datgene waarvoor hij toch een heel leven gewerkt heeft: een schone oude dag. Mijn moeder was 72, en haar laatste jaren waren ook niet gemakkelijk. Ik ben de jongste van vier kinderen. Mijn zus stierf toen ze 36 was. De tweede jongste broer is 58 geworden. De oudste is na een beroerte op zijn 55ste getekend. Ik had dus weinig redenen om te wachten tot mijn 65ste, vind je ook niet?
03-02-2006
Dun tin?
Voor mijn Kerst kreeg ik van de kinderen de scheurkalender van Onze Taal. Hoewel ik duidelijke Nederlandse accenten merk, kijk ik elke dag benieuwd uit naar de achterkant. Voor 2 februari fronste ik de wenkbrauwen. Riemer Reinsma (kan het nog Nederlandser dan dat? Maar met een familienaam als de mijne ) heeft het over High Noon, de film van Zinneman naar een verhaal van Cunningham, The Thin Star, althans volgens Reinsma. Nu mag die ster zowel letterlijk als figuurlijk wel erg dun geweest zijn, het verhaal heet wel degelijk: The TIN Star, omdat ze van tin was, natuurlijk.
31-01-2006
Teilhard de Chardin
Een citaat uit 'La Messe sur le monde" "C'est une chose terrible d'être né, c'est à dire de se trouver irrévocablement emporté, sans l'avoir voulu, dans un torrent d'énergie formidable qui paraît vouloir détruire tout ce qu'il entraîne en lui." Bij het lezen van enkele teksten van Teilhard moest ik spontaan denken aan de discussie die nu gevoerd wordt over 'intelligent design' en over de rol van godsdienst in onze samenleving. Als we bedenken wat een beperkte plaats de mensheid inneemt in het heelal, dan lijkt het op zijn minst onwaarschijnlijk dat men de zin van dat heelal zou kunnen afleiden uit de rol die de mens daarin speelt. Het heelal is, dat weten we. Hoe het onstaan is, weten we bijna, of ongeveer... Maar dat een inteligentie het zou geschapen hebben, met een doel nog wel, dat is voor mij geen zinvolle boodschap. Ik begrijp evenmin waarom godsdiensten en hun vertegenwoordigers zich zo vastklampen aan een schepper. Wat ze daarover dan zeggen is meestal zo absurd of irrelevant dat ze mensen afstoten die zelfs maar even nadenken. En voor hun godsdienst hebben ze die schepper niet echt nodig, toch? Laten we dus het heelal voor wat het is, en de godsdienst voor wat die is: als godsdienst kan bijdragen tot een betere samenleving, goed. Maar wat we ervan gezien hebben tot nog toe stemt wel tot nadenken. Het probleem is daar, zoals bij elk mensenwerk, het gevaar van de concentratie van de macht bij onvolmaakte mensen (en dat zijn we allemaal, niemand is onfeilbaar). Mensen die (te veel) macht krijgen, hebben de neiging die te misbruiken. En zelfs als ze het goed menen, kunnen ze zich nog altijd vergissen. Dus laten we de 'macht' bij elke mens laten zo lang dat kan, en als we die macht toch moeten delegeren naar een hoger niveau, laten we dan goed in het oog houden wat men er daar mee doet.
