Soms heeft het sporten niet veel om het lijf, ook vandaag niet. Vanmorgen ben ik naar de bakker geweest in 'n - bijna - sneeuwloos landschap. Enkel waar de sneeuwhopen wat groot waren, zag je nog 'n restantje liggen. Niet te geloven bijna dat ik gisteren nog 'n fikse sneeuwwandeling kon maken.
Ik ben blij dat we van die sneeuw verlost zijn, ook de temperatuur was al 'n stuk knokenvriendelijker. Die koude kruipt toch in je lijf. Bij mijn eerste kilometers heb ik slechts één foto gemaakt, dat oude herenhuis op de Stationsstraat. De woning dateert van 1898.
Na de middag was ik blij dat het effe niet regende, ik kon dus gaan schaken in mijn club. Na verschillende weken inactiviteit, was ik benieuwd of ik het nog kon. En ja, met 3 overwinningen en 2 nederlagen, kon ik best tevreden zijn. Ik heb mij geamuseerd en dat was het voornaamste. En o ja, die oldtimer racewagen, die zag er tiptop in orde uit.
Tegen 16u15 hebben wij - onder zachte dwang van de directeur van het Dienstencentrum - het strijdtoneel verlaten. En gezien het buiten droog was, heb ik in de rapte nog 'n klein ommetje gemaakt. Ik wilde controleren of het graf van mijn moeder en grootmoeder er nog netjes bijlag. Ik zag ook nog het graf van mijn grootoom Jan August Meuris (broer van mijn grootvader) en zijn echtgenote plus hun zoon en zijn echtgenote.
Met een laag hangende zon kwam ik dan thuis omstreeks 16u45, tijd om de zetel in te kruipen met 'n goed boek. Tot morgen.
|