Forensisch onderzoek naar de raadselachtige Ipswich Man; BBC Two-tv
In het populair-wetenschappelijke programma History cold case dat door de Britse televisiezender BBC Two wordt uitgezonden, wordt in de aflevering van donderdag 6 mei tussen 22:00 uur en 23:00 uur onze tijd aandacht besteed aan de zogeheten Ipswich Man. In de directe omgeving van een middeleeuwse abdij in Groot-Brittannië is een skelet gevonden dat van Afrikaanse origine lijkt. Waar zijn die stoffelijke resten vandaan gekomen en wat is er met degene gebeurd die het skelet in voorafgaande gedaante is geweest?
Foto: Het forensic team van Dundee University: Doctor Wolfram Meier-Augenstein, Professor Sue Black (Head of Department), Doctor Caroline Wilkinson and Doctor Xanthe Mallett.
Teleac-Labyrint over Vlees van de toekomst op Nederland 2
In het populair-wetenschappelijke televisieprogrammaLabyrint dat door Teleac in samenwerking met de VPRO via Nederland 2 wordt uitgezonden, zal in de aflevering van woensdag 5 mei opnieuw een kwestie aan de orde worden gesteld die elders niet worden behandeld. Tevens onderscheidt Labyrint zich doordat het kijkers kan verrassen, nieuwe of gewijzigde inzichten voorstelt, en daarmee heel wat stof tot nadenken biedt. Op deze woensdag wordt Labyrint uitgezonden tussen 20:50 uur en 21:30 uur. Het thema is deze keer Vlees van de toekomst. Door middel van deze aflevering wordt aandacht besteed aan het kweken van vlees zonder dat daarvoor dieren benodigd zijn. Dat zou, in tal van opzichten, een hele vooruitgang binnen de beschaving kunnen zijn.
Speelfilm Anna Mauth is verpleegster en werkzaam in een ziekenhuis in de Duitse stad Dresen, aan het begin van het jaar 1945. Als gevolg van het oprukken van het Russische Rode Leger via Polen in de richting van Duitsland, raken diverse Duitse soldaten gewond; veel van hen worden naar dat ziekenhuis in Dresden gebracht waar Anna Mauth werkt. Zij is in het persoonlijke vlak helemaal niet geïnteresseerd in soldaten die zijn betrokken bij aanvallen op haar vaderland. Dat verandert echter spoorslags zodra ze in aanraking komt met een Engelse piloot die blijkt te zijn neergestort; dan raakt ze helemaal in de ban van de liefde.
Dit is de synopsis van een historisch drama met de korte maar in het kader van de gebeurtenissen veelzeggende titel Dresden. Het is een rolprent uit 2006 van Roland Suso Richter (geboren 1961) over de bombardementen op die stad, begin 1945. De protagonisten in het verhaal worden vertolkt door Felicitas Woll (geboren 1980), John Light (geboren 1964) en Benjamin Sadler (geboren 1971).
De rolprent wordt op woensdag 5 mei, tussen 20;15 uur en 22:40 uur, uitgezonden door het tweede publieke Duitse telvisienet ZDF. __________
Drie Nederlandse schrijvers, geboren in 1927, blikken terug op hun jeugd tijdens de Tweede Wereldoorlog
In deze periode van het jaar en dat al meer dan zes decennia wordt in ieder geval in ons land, in vrijwel alle lagen van de bevolking teruggekeken op de bevrijding van 1945 en de daaraan voorafgaande periode vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog in september 1939, of tot eind januari 1933 toen Hitler rijkskanselier van het oostelijke buurland werd en daarmee de fatale loop van twaalf jaar walgelijk bruine geschiedenis van Europa en zelfs daarbuiten onomkeerbaar is geworden. In veel gevallen komen mensen aan het woord welke die periode bewust hebben meegemaakt en nu nog in leven zijn.
In het programma Beïnvloed en bewogen dat op dinsdag 4 mei door het Nederlandse digitale themakanaal Geschiedenis 24 zal worden uitgezonden, komen drie oudere Nederlanders aan het woord welke direct en indirect te maken hebben met literatuur: de journalist en essayist Jan Blokker (geboren 27 mei 1927), de journalist en essayist Henk Hofland (geboren 20 juli 1927), en de romancier en essayist Harry Mulisch (geboren 29 juli 1927).
Deze drie halen herinneringen op aan hun jeugd ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.
Deze film is te zien op dinsdag 4 mei, tussen 21:00 uur en 21:43 uur. Voor eventuele herhalingen in de nachtelijke uren en overdag zij verwezen naar de informatie die beschikbaar is op gids.vpro.nl.
Kennismaking met de literatuur van Lissabon in Arte's LeseHorizonte
Sedert enige tijd wordt op de Duits-Franse cultuurzender Arte-televisie een dcumentaireserie uitgezonden onder de titel LeseHorizonte, over de wereld van de literatuur op tal van plekken op de aardbol. De aflevering die op maandag 3 mei om 23:45 uur aanvangt, en tot 00:40 uur in de nacht op dinsdag 4 mei zal duren, heeft de literatuur in de stad Lissabon als thema. Die fixatie op een stad, regio of (deel van een) staat, is geen nieuwigheid.
De Nederlandse literatuurdocumentalist, romancier en literatuurvorser Martin Koomen (*1939) heeft in dat opzicht zo'n drie decennia geleden twee gedenkwaardige boeken gepubliceerd: het eerste is getiteld De literaten van de linkeroever, over Engelse schrijvers in Parijs in de periode van 1940 tot 1944. In dat boek zijn ook drie literaire verkenningstochten opgenomen. Het tweede boek heeft als titel Het literaire Dublin, en dat heeft als thema de opkomst van de Ierse literaire beweging. De uitgave is voorzien van een wandelgids. U zult veel plekken beschreven zien die op enigerlei wijze met leven en werk te maken hebben van de grootste aller Ierse auteurs: James Joyce (1882-1941).
In deze documentaire van Arte France uit 2009 gaat de Franse auteur en presentator van literaire programma's, Patrick Poivre d'Arvor, op zoek naar de literatuur in de Portugese hoofdstad. Daarbij zal hij zonder twijfel stuiten op Fernando Pessoa (1882-1935). De film, die op het beeldformaat 16:9, met stereofonisch geluid zal worden uitgezonden, zal eind volgende week, op vrijdag 14 mei vanaf 05:00 uur in de ochtend, nogmaals worden vertoond door Arte-televisie.
__________
Afbeelding: Beeld van Fernando Pessoa in Lissabon, voor het café A Brasileira.
Begintijd van de Italiaanse opera als thema van BBC's Composer of the Week
Ruim twee eeuwen
In het programma Composer of the week dat door BBC Radio 3 twee keer per werkdag wordt uitgezonden eerst tussen 13:00 uur en 14:00 uur en de herhaling daarvan tussen 23:00 uur en middernacht van maandag tot en met vrijdag, is gedurende de vandaag begonnen week de beurt aan een thema in plaats van een persoon. Dat thema de komende dagen is een belangrijk aspect van de muziekgeschiedenis: de opera in Italië vanaf de begindagen tot en met de eerste decennia van de negentiende eeuw. Onder de titel Monteverdi to Rossini Italian opera wordt vijf maal een uur voor deze deelgeschiedenis van het fenomeen muziek gereserveerd. De periode waarover deze uitzendingen gaan, ligt tussen 1607 toen het eerste echte muziekdrama, Orfeo van Claudio Monteverdi (1567-1643) werd voorgesteld en 1829 het jaar waarin de laatste opera van Gioacchino Rossini (1792-1868), Guillaume Tell aan de wereld werd geschonken en omvat daarmee ruim twee eeuwen.
James Dean in Rebel without a cause zondag op België Eén
Klassieker Zondag 2 mei kunnen de liefhebbers van filmklassiekers uit 1955, geregisseerd door Nicholas Ray (1911-1979) en met James Dean inde hoofdrol, opnieuw aan ons oog voorbij laten trekken, als het eerste Nederlandstalige, Belgische televisienet EEN de rolprent Rebel without a cause uitzendt.
James Dean (1931-1955) werd een cultfiguur door zijn optreden in Rebel without a cause, maar was nadrukkelijk opgevallen in East of Eden uit van Elia Kazan (1909-2003), welke eveneens in 1955 het witte doek had bereikt, naar de gelijknamige roman van John Steinbeck (1902-1968; Nobelprijs voor Literatuur in 1962), en in 1956 met zijn, zij het veel minder prominente rol inGiant van George Stevens (1904-1975).
Melodrama Naast James Dean zien we Natalie Wood (1938-1981) en Sal Mineo (1939-1976). Nicholas Ray heeft met zijn rolprent een hier en daar wat zwaar aangezet melodrama wereldkundig gemaakt over enkele tieners, van wie Jim Stark rol van James Dean het ergst te kampen heeft et al die aspecten van het leven welke zich vrij snel na de Tweede Wereldoorlog hebben geopenbaard: frustraties en angsten in allerlei gedaanten. Degenen die daaraan leden, hebben zich niet zelden zeer extravert-emotioneel gemanifesteerd, in het kader van de meer en meer op de voorgrond tredende generatiekloof. Eén van de opvallendste elementen van de film, de autoraces zoals die steeds vaker en op een toenemend aantal plekken in de wereld ingang zouden vinden komen in deze specifieke context wel heel wrang op de kenners van de film en James Dean over: denog jeugdige protagonist was een maand voordat de film werd uitgebracht, zelf omgekomen als gevolg van al te roekeloos racen. __________ Afbeelding: Hier zien we James Dean in de rol van een andere rebel in East of Eden.
Zeventig jaar na dato: Het Venlo-incident in documentaire via Geschiedenis 24
Op 9 november 1939 werden twee E ngelse geheim agenten, een luitenant van het Nederlandse leger en een privé-chauffeur, door een SS-commando ontvoerd. Die gebeurtenis werd bekend onder de naam Venlo-incident. Hitler zag daarin de aanleiding om Nederland binnen te vallen, ook al had hij aan koningin Wilhelmina beloofd dat Nederland, net als tijdens de Eerste Wereldoorlog, neutraal kon blijven. In 2009 heeft Jeroen van Kroonenberg een documentaire gemaakt over deze gebeurtenis. Die film wordt op zondag 2 mei via het digitale televisiekanaal Geschiedenis 24 uitgezonden tussen 17:36 uur en 18:43 uur. Een herhaling wordt, op dezelfde zender, gepresenteerd op woensdag 5 mei, tussen 20:36 uur en 21:43 uur. Voor eventuele verdere herhalingen, in de uren tussen middernacht en ongeveer 18:00 uur in de namiddag/vroege avond, gedurende de resterende werkdagen van de komende week, zij hier verwezen naar gids.vpro.nl.
Rossini's opera Armida uit New York, zaterdag via BBC Radio 3
Torquato Tasso De figuur Armida uit Gerusalemme liberata (1581) van Torquato Tasso (1544-1595) is voor diverse kunstenaars een inspirerend wezen gebleken. Zij is een verleidster die door haar toverkunsten erin slaagt Rinaldo een soort Tannhäuser op haar eiland (vast) te houden.
Ze is de centrale figuur geworden in tal van muziekdrama's tussen 1639 Benedetto Ferrari (ca. 1603-1681) en 1904 Antonín Dvořák (1841-1904). Tussen die twee uitersten waarbinnen zich bijna drie eeuwen muziekgeschiedenis hebben afgespeeld, bestaan er in ieder geval nog tien opera's met de persoonsnaam als titel van het drama of as belangrijkste onderdeel van de titel. Naast (zeer) beroemde namen zoals Jean-Baptiste Lully (1632-1687), Christoph Willibald von Gluck (1714-1787), Niccolò Jomell (1714-1774), TomassoTraetta (1727-1779), Antonio Gasparo Maria Sacchini (1730-1786), Joseph Haydn (1732-1801), Johann Mysliveček (1737-1781), Johann Gottlieb Naumann (1741-1801), Antonio Salieri (1750-1825) en Giacchino Rossini (1792-1868).
Uit het bovengenoemde boek van Torquato Tasso zijn nog meer opera's gedestilleerd, en andere teksten die de man heeft geschreven, zoals madrigalen, werden onder meer van muziek voorzien door onder anderen Claudio Monteverdi (1567-1643), die voorafgaande aan tal van latere collega's eveneens van Gerusalemme liberata een opera heeft gerealiseerd.
Rossini's Armida
De eerste uitvoering van Rossini's Armida werd op 11 november 1817 te Napels gegeven, in het Teatro San Carlo. Vier jaar later volgde in Wenen een Duitse versie. In 1952 werd Armida in Flrence opnieuw in het repertoire opgenomen met Maria Callas (1923-1977). Venetië volgde in 1985; twee jaar daarna was de toen nog Bonds-Duitse hoofdstad Bonn aan de beurt.
Op zaterdag 1 mei kunt u, in het programma Opera on 3, luisteren naar Armida in een versie door het Metropolitan Opera House New York. Koor en orkest van dat instituut worden geleid door door Riccardo Frizza. De belangrijkste vocale solisten zijn de sopraan Rene Fleming en de tenor Lawrence Brownlee.
Tags:muziekdrama, opera Armida, Giacchino Rossini, Metropolitan Opera House New York, koor en orkest van de 'Met', Riccardo Frizza, Renee Fleming, Lawrence Brownlee, BBC Radio 3, 'Opera on 3'
Extra Bijlage Trouw over verzet van illegale krant in oorlogstijd
In onze bijdrage van donderdag 29 april hebben we gewezen op de gratis dvd over de Tweede Wereldoorlog, die heden bij het dagblad Trouw gratis wordt verstrekt. Dat is inderdaad het geval, en daarnaast is de krant heden voorzien van een extra, losse Bijlage getiteld De laatsten van Trouw. Die bijlage van 20 pagina's is geheel gewijd aan Trouw in de Tweede Wereldoorlog, aaan verspreiders en koeriersters, die vertellen hoe ze als tieners en jonge twintigers zijn beland in dat verzetswerk. We kunnen lezen wat er allemaal bij kwam kijken om die wijdvertakte organisatie overeind te houden. Tevens blijkt dat het tussen de medewerkers van de redactie en de verspreiders niet altijd pais en vree was en dat er ruzie is ontstaan over de vraag wie de baas was en welke koers het medium moest varen. Ook kunnen we lezen dat medewerkers van Trouw betrokken zijn geweest bij het gewapend verzet, en dat men is doorgegaan ondanks dat er betrokkenen werden gevangen genomen en zelfs geëxecuteerd.
Op de voorpagina zijn elf foto's afgedrukt van mensen, thans in bijna alle gevallen tachtig plus, en daarvan enkelen die in hun tiende decennium bestaan. Zij kijken terug en vertellen; bij hun verhalen zijn foto's afgedrukt van nu. Het geheel is een eerbetoon aan hen, die nu nog leven en, vanzelfsprekend, aan de gevallenen en aan diegenen die na de Tweede Wereldoorlog zijn overleden.
Alleen de acherpagina wordt ingenomen door een advertentie, en die betreft de dvd-reeks over de Tweede Wereldoorlog, waarvan de krant vandaag aan abonnees en kopers van een los nummer de eerste cadeau doet.
Ariane et Barbe-Bleu, opera van Paul Dukas, tweemaal op NL-Radio 4
Maurice Maeterlinck
De in 1862 te Gent geboren schrijver Maurice Maeterlinck in 1911 gelauwerd met de Nobelprijs voor Literatuur heeft in zijn literaire carrière heel wat drama's gecreëerd, waarvan enkele door componisten zijn gebruikt als stof voor verschillende opera's. Het bekendste muziekdrama dat op een stuk van Maeterlinick tot dramatisch zangspel is omgewerkt, stamt van Claude Debussy (1862-1918), werd in 1901 gerealiseerd en draagt dezelfde titel als het toneelwerk van de Franstalige Belg: Pelléas et Mélisande uit 1894. In het jaar dat Debussy zijn geniale opera gereed had, presenteerde Maeterlinck zijn drama Ariane et Barbe-Bleu, dat door de Franse componist Paul Dukas (1865-1935) werd gebruikt voor eveneens een opera, die in 1902 gereedgekomen is. Die draagt weliswaar dezelfde titel als het drama, maar werd toch voorzien van kleine aanpassingen. De eerste uitvoering ervan werd gegeven in de Parijse Opéra Comique op 10 mei 1907. In 1986 stond dit muziekdrama op het speelplan in de Duitse stad Krefeld.
Paul Dukas
De in 1865 geboren Franse componist Paul Dukas (1865-1935) heeft zoals dat tevens met veel van zijn collega's het geval is bij een groot publiek naam gehouden door het orkestwerk met de verklanking van het Goethe-sprookje over een tovenaarsleerling: L'apprenti sorcier uit 1897. Op het concertpodium klinkt verder nog wel het poème dansé La Péri uit 1911, in het jaar daarop aangevuld met de Fanfare pour précéder La Péri. Dat laatste onderdeel is enige tijd tamelijk veel gebruikt als openingsmuziek voor bijzondere concerten en festivals. Dukas heeft slechts één opera geschreven: Ariane et Babe-Bleu.
Blauwbaard een partij die moet worden ingevuld door een bas heeft in dit muziekdrama zijn voormalige echtgenotes niet gedood maar opgesloten. Zijn nieuwe echtgenote Ariane (mezzosopraan) slaagt erin die vrouwen te bevrijden. In plaats van hun kwelgeest te bestraffen, kiezen zij ervoor bij hem te blijven, terwijl Ariane zich uit de voeten maakt.
Zaterdagmatinee live
Op zaterdag 1 mei wordt in het Concertgebouw te Amsterdam, vanaf 13:00 uur, een concertante uitvoering van Ariane et Barbe-Bleu gegeven door het Radio Filharmonisch Orkest met het Groot Omroepkoor onder leiding van de Duitse dirigent Lothar Zagrosek. Solistische medewerking wordt verleend door de sopranen Pauline Courtin, Hélène Guilmette en Estefania Perdomo. Voorts treden op Katarina Karnéus en Diana Axentil, beiden mezzosopraan, en anderen.
Het is een concert in de NPS-programmareeks Zaterdagmatinee live, rechtstreeks te volgen via Radio 4. Een herhaling is te beluisteren op dinsdag 4 mei, 's avonds vanaf 20:02 uur, eveneens op Radio 4, in het programma Zaterdag jongstleden. ____________
Afbeeldingen
1. De Franstalige Belgische schrijver en Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck, geheel rechts luisterend naar De lezing door Emile Verhaeren.Zo luidt de titel van het schilderij uit 1901 van Théo van Rysselberghe (1862-1926).
Zeventig jaar na dato: Het Venlo-incident in documentaire via Geschiedenis 24
Op 9 november 1939 werden twee E ngelse geheim agenten, een luitenant van het Nederlandse leger en een privé-chauffeur, door een SS-commando ontvoerd. Die gebeurtenis werd bekend onder de naam Venlo-incident. Hitler zag daarin de aanleiding om Nederland binnen te vallen, ook al had hij aan koningin Wilhelmina beloofd dat Nederland, net als tijdens de Eerste Wereldoorlog, neutraal kon blijven. In 2009 heeft Jeroen van Kroonenberg een documentaire gemaakt over deze gebeurtenis. Die film wordt op zondag 2 mei via het digitale televisiekanaal Geschiedenis 24 uitgezonden tussen 17:36 uur en 18:43 uur. Een herhaling wordt, op dezelfde zender, gepresenteerd op woensdag 5 mei, tussewn 20:36 uur en 21:43 uur. Voor eventuele verdere herhalingen, in de uren tussen middernacht en ongeveer 18:00 uur in de namiddag/vroege avond, gedurende de resterende werkdagen van de komende week, zij hier verwezen naar gids.vpro.nl.
Documentaire over Otto Frank, de vader van Anne, op Nederland 2
Het Anne Frank Huis
In de programmareeks Holland Doc van de NPS wordt op donderdag 29 april via Nederland 2 een nieuwe aflevering uitgezonden tussen 22:50 uur en 00:09 uur in de nacht op vrijdag 30 april die over de vader van Anne Frank gaat. Otto Frank werd geboren in 1889 en overleed in 1980. Hij was de enige van de acht mensen die in het Achterhuis in Amsterdam ondergedoken hebben gezeten, die de oorlog heeft overleefd.
Toen Otto Frank het dagboek van zijn dochter in handen kreeg, heeft hij het besluit genomen om dit uit te geven. Dat is voor vele lezers in tal van landen ter wereld een betere ingang gebleken naar de gruwelen van het nazi-bewind dat zijn sporen over onder meer geheel Europa heeft nagelaten. Het heeft een massale oplage bereikt in zeer veel talen. Vanzelfsprekend bleken er in die tijd toch ook nog 'restanten' van de Jodenhaat te zijn uit de periode waarin de donkerbruine kleur overheerste waarin tal van democratische staten waren ondergedompeld.
Otto Frank kreeg naast de grote instemming die zijn inspanningen oogstten, toch ook weer te maken met abjecte teksten van lui die het nationaal-socialistische gedachtegoed al te zeer hadden geïncorporeerd. Zo werd het succes van dat dagboek voor Otto Frank een relatief schrale troost. De Adolphus-geest was met het einde van de oorlog nog niet verdwenen, en is dat heden ten dage evenmin. De stiefdochter van Otto Frank, Eva Schloss, die zo'n brief gisteren in het programma Pauw en Witteman heeft voorgelezen en daarna waarschuwende woorden sprak met betrekking tot de huidige verrechtsing in maatschappij en politiek , komt in de documentaire ook aan het woord, evenals persoonlijke vrienden van Otto Frank en vroegere vrienden van Anne en familieleden. Dat Achterhuis bestond gisteren als museum met een miljoen bezoekers per jaar exact een halve eeuw. Moge van daaruit de komende halve eeuw evenveel pionierswerk worden gerealiseerd.
__________
Afbeelding: Voorzijde van een Franse pocket-editie uit 1970 van het Dagboek van Anne Frank.
HD-dvd over Tweede Wereldoorlog zaterdag gratis bij Trouw
Aanstaande zaterdag, 1 mei, zal bij het ochtendblad Trouw een gratis dvd worden verstrekt over de Tweede Wereldoorlog, in kleuren en zogeheten High Definition-kwaliteit. Net als dat het geval was met het gratis kunstboek dat verleden zaterdag bij de Volkskrant werd verstrekt, maakt deze dvd deel uit van een omvangrijkere reeks die de lezers van Trouw voor een speciale prijs kunnen verwerven. Degenen die op straat trachten nieuwe abonnees te werven voor die krant afwisselend met andere bladen uit hetzelfde concern lieten de afgelopen dagen, althans in het centrum van mijn woonplaats, de mensen die zij trachtten te verleiden, een hele serie dvd's zien over het genoemde thema. Er wordt vanuit het uitgeversbedrijf flink wat ondernomen om de burgers bij de leesles te houden, in eerste instantie via dagbladen, en die gratis stunts kunnen er, in het gunstigste geval, voor zorgen dat de lezers verder kijken dan de marge van de krant(en) in kwestie breed is.
Biopic over Duits studentenleider Rudi Dutschke via tweede Duitse tv-net
Wie de jaren zestig van de vorige eeuw heeft meegemaakt, herinnert zich wellicht nog de Duitse studentenleider Rudi Dutschke (1940-1979), die niet alleen in eigen land van zich heeft doen spreken door aan de inmiddels fameuze studentenprotesten van onder meer maar vooral 1968 deel te nemen en toespraken te houden om de 'protestanten' een hart onder de riem te steken, maar dit tevens buiten de eigen natie te doen, onder meer in Groningen, waar hij overigens later aan de universiteit verbonden zou raken.
Tijdens het hoogtepunt van de studentenprotesten in Duitsland werd er een aanslag gepleegd op Rudi Dutschke, die daardoor weliswaar hersenletsel opliep, maar eerst weer verder kon bestaan. Toch is hij aan de late gevolgen daarvan in 1980 overleden. Regisseur Stefan Krohmer (geb. 1971) heeft in 2009 een biografische speelfilm over het wel en wee in het leven van de studentenleider gerealiseerd. In de vooraanstaande rollen zien we Christoph Bach, Emily Cox en Pasquale Aleard.
__________
Afbeelding: Links de echte Rudi Dutschke, rechts acteur Christoph Bach.
Het digitale televisiekanaal Holland Doc 24 zendt op maandag 26 april als laatste programma-onderdeel, dat doorloopt in de nacht op dinsdag 27 april, de aflevering Calling E.T. uit. Daarin kunnen we kennismaken met een kleine groep wetenschappers die in alle ernst nadenktover contact met buitenaards leven. Er bestaat reeds een protocol, evenals een vlag, en daarnaast wordt er gewerkt aan een soort kosmische wereldtaal. Dat alles heeft te maken met een al dan niet 'denkbaar' scenario in verband met een eventueel vergaan van onze wereld, waardoor de mensheid of dat wat er dan nog van over is wordt gedwongen een goed heenkomen te zoeken, en dat betekent dan: op een andere planeet.
De geleerden zijn het echter niet eens over het antwoord op de vraag welke de beste aanpak in voorkomend geval is. Bovendien doet de vraag zich voor met betrekking tot de 'condition humaine', dat wil zeggen: is de mensheid wel zodanig ontwikkeld dat buienaards contact goed zou kunnen verlopen? Die vraag is zeker gerechtvaardigd als we kijken naar de meer dan pijnlijke onderlinge verdeeldheid die op onze planeet heerst.
Samuel Barber is dezer dagen Composer of the week op BBC Radio 3
Een modernist onder de klassieken Zelfs tal van mensen die menen dat ze geen werken van de Amerikaanse componist Samuel Barber (1910-1981) kennen, hebben niet zelden het Adagio voor strijkers uit 1936 [1] wel eens, of meer dan eens, gehoord. Dat stuk is dan ook niet alleen Barbers beroemdste compositie, maar tevens het meest gespeelde stuk, dat vooral via radioprogramma's de ether in gestuurd wordt. Reeds in 1942 was Barber de meest uitgevoerde Amerikaanse componist van ernstige muziek. Ook op ons continent was hij veelvuldig hoorbaar aanwezig. Ongetwijfeld heeft Samuel Barber veel voordeel gehad van het feit dat Arturo Toscanni (1867-1957) twee van die vroege composities tijdens één concert heeft uitgevoerd: naast het reeds genoemde Adagio was dat het eerste Essay voor orkest uit 1937.
Vergeleken met Brahms Op het eerste gezicht lijkt het niet zo logisch dat het optreden en het oeuvre van Samuel Barber wordt vergeleken met dat van Johannes Brahms (1833-1897), maar als we verder kijken en lezen wat hij daarover zelf zegt wat hij gevoelsmatig onderging, heeft hij omgezet in sonatevorm, fuga of passacaglia , is dat wel begrijpelijk. Barber heeft gebruik gemaakt van een neoromantische klankentaal, zij het dan ook met scherpe kantjes, zoals dat in zijn Vioolconcert opus 14 uit 1939 duidelijk wordt. Afgaande op zijn eigen woorden wilde Barber doorgaan met het genereren van moed om zich blijvend naar zijn gevoel te richten bij het componeren.
Twee keer Pulitzerprijs In het middelste gedeelte van zijn leven als componist is Samuel Barber twee keer onderscheiden met de Pulitzer Prize in Music: in 1958 en 1963. Van maandag 26 april tot en met vrijdag 30 april is elk van die vijf dagen tweemaal een uur hetzelfde uur met werken van deze Amerikaanse componist te beluisteren op BBC Radio 3 in het programma Composer of the week. De eerste keer van 13:00 tot 14:00 uur, de tweede keer tussen 23:00 uur en middernacht.
__________
[1] Op You Tube is een versie van dit Adagio te horen en te zien, zoals die op 15 september 2001, vier dagen na de aanslagen in New York, werd uitgevoerd door het BBC Symphony Orchestra onder leiding van Leonard Slatkin, ter nagedachtenis aan de slachtoffers van 11 september.
__________
Afbeelding: De Amerikaanse componist Samuel Barber in 1944, gefotografeerd door Carl Van Vechten.
De laatste dagen van Hitler en de capitulatie van Duitsland
Speelfilm en documentaire
Zondag 25 april heeft Arte-televisie de tijd tussen 20:15 uur en 23:40 uur greserveerd voor weer een Themenabend, die deze keer over de capitulatie van Nazi-Duitsland gaat. Hoewel een thema-avond van Arte gewoonlijk uit drie onderdelen bestaat waarvan het laatste in de vorm van een disussie , is het geheel deze keer opgesplitst in twee afdelingen: een speelfilm en een documentaire, waar in beide de persoon van Dolle Dolfje, de Führer genaamd Hitler centraal staat.
De speelfilm is Der Untergang een historisch oorlogsdrama uit 2004 van Oliver Hirschbiegel (geb. 1957) over de laatste dagen van de supermofse dictator, gebaseerd op de memoires van Traudl Junge, die tot het laatst fungeerde als secretaresse van krankzinnige leider en tot kort voor het einde nog positieve, sympathieke aspecten in zijn persoonlijkheid en optreden heeft beleefd.'
Verlies aan realiteitszin
In de rolprent worden Hitler en de meest belangrijke figuren uit zijn staf uitgebeeld als wezens die elk besef voor de zeer pijnlijke realiteit hebben verloren. Juist die elementen krijgen de kijkers te zien, waardoor ze in ieder geval wel worden geconfronteerd met de dimensie(s) van de talrijke vormen van destructie, de totale gevoelloosheid en de complete onverschilligheid ten opzichte van de Duitsers, en in allereerste instantie de burgers van Berlijn. Bij de positieve aspecten van de film komt echter ook een element om de hoek kijken dat een niet gering gevaar in zich bergt: het feit dat Hitler hier en daar wordt voorgesteld als iemand me normaal-menselijke tekortkomingen. En zulks mist zijn uitwerking niet: veel kijkers zullen al dan niet subliminaal worden beïnvloed, en de conclusie trekken dat Hitler toch niet zo'n heel verschrikkelijk monster was als wel wordt beweerd.
Voortreffelijke invulling Overigens zijn de rollen in de film Der Untergang uitstekend ingevuld, waarbij veel lof dient uit te gaan naar van oorsprong Zwitserse acteur Bruno Ganz (geb. 1941) de zoveelste film-Hitler van Duitse bodem , die in ieder geval een heel wat aanvaardbaardere Führer heeft neergezet dan Tobias Moretti in zijn versie van de Führer in de semi-documentaire Speer und Er uit 2005 van Heinrich Breloer.
Liefdespost In aansluiting op de speelfilm die een lengte heeft van twee uur en vijfentwintig minuten heeft wordt de thema-avond om 22;40 uur voortgezet met een documentaire: Lieber Onkel Hitler Briefe an den Führer. Deze bijdrage behandelt een archief in Moskou waar zich maar liefst tienduizend kleine liefdesbrieven en andersoortige, zogenoemde fanpost bevinden. Het belang van deze collectie is onder meer het beeld dat deze verschaft over de bijna grenzeloze populariteit van het Krankzinnige Beest uit de Afgrond. Om 23:40 uur is de thema-avond van Arte-televisie alweer voorbij.
Tags:Hitler, nadagen van de Führer, Bruno Ganz, 'Der Untergang', Oliver Hirschbiegel, Arte-tv, 'Speer und Er', Heinrich Breloer, Tobias Moretti, documentaire, liefdespost
De maffia blijkt met foto's en boeken in ieder geval ten dele te bestrijden
Letizia Bataglia legt vast
In een herhaling van de VPRO-Dokwerk-aflevering De vrouw met de camera: Letizia Battaglia, die op zaterdag 24 april door het digitale televisiekanaal Holland Doc 24 zal worden uitgezonden kunnen de kijkers kennismaken met de vrouw die de benaming fotografe van de dood ten deel gevallen is. Jarenlang heeft zij in en om de stad Palermo de strijd aangebonden met de maffia. Dat deed zij onder meer door alle slachtoffers te fotograferen, en als zij daartoe op enigerlei wijze de mogelijkheid zag tevens de daders. Die foto's van Letizia Battaglia (geb. 1935) hebben internationaal veel aandacht getrokken en zijn diverse malen bekroond. Daarnaast heeft deze moedige vrouw gewerkt als uitgeefster, en onder het bestuur van Leoluca Orlando (geb. 1947) [1] was ze wethouder voor levenskwaliteit. Vervolgens was ze werkzaam als afgevaardigde voor de anti-maffia partij La Rete in het parlement van Sicilië.
Petra Reski's Maffiaboek
In het inmiddels bekende, want veel stof opgewaaid hebbende, Maffia-boek van de van oorsprong Duitse journaliste Petra Reski vervult Letizia Battaglia eveneens een rol. Dat boek: Mafia, met de ondertitel Von Paten, Pizzerien und falschen Priestern, is tot stand gekomen als één der gevolgen van het feit dat Petra reski helemaal in de ban geraakt was van het boek De Peetvader [2] van Mario Puzo (1920-1999). Daarom stapte ze na haar eindexamen in een roestige Renault 4, en reed ze van het Duitse Kamen naar Corleone in Zuid-Italië. Eenmaal daar aangekomen, heeft het thema maffia haar niet meer losgelaten. Petra Reski is erin geslaagd met afvallige maffiosi te spreke, zij het onder politiebescherming. Ook was ze te gast op het huwelijksfeest van de meest scabreuze maffia-advocaat, en had ze contact met maffia-vrouwen, die helemaal niet zo onschuldig waren als het wel eens leek. Ze kon vaststellen dat en enkele maffiabaas liefdespoëzie schreef en dat er priesters waren die de schuilplaats van gevluchte maffiosi bezochten om de heren de biecht af te nemen. In dat boek worden we niet alleen geconfronteerd met de neerslag in woorden van de ontmoetingen die de schrijfster met al die protagonisten en randfiguren heeft gehad, en met maffia-jagers die hun sporen nalopen; ook zijn we leesgetuigen van de banden welke de auteur heeft ontdenkt en die dat misdaadsyndicaat onderhoudt met gelijkgestemden in Duitsland.
De relatief recente moorden die in Duisburg werden gepleegd, tonen aan dat die extreem malafide organisatie zijn voelhoorns tot ver buiten het eigen land en de VS heeft uitgestrekt, evenals andere, al dan niet figuurlijke lichaamsdelen. __________
Petra Reski: Mafia Von Paten, Pizzerien und falschen Priestern. 336 pag., gebonden met stofomslag. Droemer Verlag München 2008. ISBN 978-3-426-27466-8
__________
[1] Leoluca Orlando is een man die de maffia openlijk bestrijdt en daarom altijd is omgeven door lijfwachten. Dat was zelfs in een Duitse televisiestudio het geval toen hij in de Talshow 3nach9 van Radio Bremen, alweer jaren geleden, een interview gaf aan Giovanni di Lorenzo.
Orlando was van 1985-1990 burgemeester van Palermo, en van 1993 tot 2000 nogmaals.
[2] Petra Reski las van De Peetvader vanzelfsprekend de Duitse vertaling, Der Pate. Interessant is het om te weten dat Mario Puzo, gevraagd naar de oorsprong van zijn enorme kennis omtrent de Siciliaanse Maffia, zei bij het schrijven meer de familie Kennedy voor ogen te hebben gehad.
Italiaans-Amerikaanse schrijfster van misdaadverhalen Donna Leon zegt dat ze alles wat ze over de Maffia weet, aan Petra Reski te danken heeft.
____________
Afbeeldingen
1. Letizia Battaglia, hier samen met Franco Zecchin in Mondello, 1987.
De maffia blijkt met foto's en boeken in ieder geval ten dele te bestrijden
Letizia Bataglia legt vast
In een herhaling van de VPRO-Dokwerk-aflevering De vrouw met de camera: Letizia Battaglia, die op zaterdag 24 april door het digitale televisiekanaal Holland Doc 24 zal worden uitgezonden kunnen de kijkers kennismaken met de vrouw die de benaming fotografe van de dood ten deel gevallen is. Jarenlang heeft zij in en om de stad Palermo de strijd aangebonden met de maffia. Dat deed zij onder meer door alle slachtoffers te fotograferen, en als zij daartoe op enigerlei wijze de mogelijkheid zag tevens de daders. Die foto's van Letizia Battaglia (geb. 1935) hebben internationaal veel aandacht getrokken en zijn diverse malen bekroond. Daarnaast heeft deze moedige vrouw gewerkt als uitgeefster, en onder het bestuur van Leoluca Orlando (geb. 1947) [1] was ze wethouder voor levenskwaliteit. Vervolgens was ze werkzaam als afgevaardigde voor de anti-maffia partij La Rete in het parlement van Sicilië.
Petra Reski's Maffiaboek
In het inmiddels bekende, want veel stof opgewaaid hebbende, Maffia-boek van de van oorsprong Duitse journaliste Petra Reski vervult Letizia Battaglia eveneens een rol. Dat boek: Mafia, met de ondertitel Von Paten, Pizzerien und falschen Priestern, is tot stand gekomen als één der gevolgen van het feit dat Petra reski helemaal in de ban geraakt was van het boek De Peetvader [2] van Mario Puzo (1920-1999). Daarom stapte ze na haar eindexamen in een roestige Renault 4, en reed ze van het Duitse Kamen naar Corleone in Zuid-Italië. Eenmaal daar aangekomen, heeft het thema maffia haar niet meer losgelaten. Petra Reski is erin geslaagd met afvallige maffiosi te spreke, zij het onder politiebescherming. Ook was ze te gast op het huwelijksfeest van de meest scabreuze maffia-advocaat, en had ze contact met maffia-vrouwen, die helemaal niet zo onschuldig waren als het wel eens leek. Ze kon vaststellen dat en enkele maffiabaas liefdespoëzie schreef en dat er priesters waren die de schuilplaats van gevluchte maffiosi bezochten om de heren de biecht af te nemen. In dat boek worden we niet alleen geconfronteerd met de neerslag in woorden van de ontmoetingen die de schrijfster met al die protagonisten en randfiguren heeft gehad, en met maffia-jagers die hun sporen nalopen; ook zijn we leesgetuigen van de banden welke de auteur heeft ontdenkt en die dat misdaadsyndicaat onderhoudt met gelijkgestemden in Duitsland.
De relatief recente moorden die in Duisburg werden gepleegd, tonen aan dat die extreem malafide organisatie zijn voelhoorns tot ver buiten het eigen land en de VS heeft uitgestrekt, evenals andere, al dan niet figuurlijke lichaamsdelen. __________
Petra Reski: Mafia Von Paten, Pizzerien und falschen Priestern. 336 pag., gebonden met stofomslag. Droemer Verlag München 2008. ISBN 978-3-426-27466-8
__________
[1] Leoluca Orlando is een man die de maffia openlijk bestrijdt en daarom altijd is omgeven door lijfwachten. Dat was zelfs in een Duitse televisiestudio het geval toen hij in de Talshow 3nach9 van Radio Bremen, alweer jaren geleden, een interview gaf aan Giovanni di Lorenzo.
Orlando was van 1985-1990 burgemeester van Palermo, en van 1993 tot 2000 nogmaals.
[2] Petra Reski las van De Peetvader vanzelfsprekend de Duitse vertaling, Der Pate. Interessant is het om te weten dat Mario Puzo, gevraagd naar de oorsprong van zijn enorme kennis omtrent de Siciliaanse Maffia, zei bij het schrijven meer de familie Kennedy voor ogen te hebben gehad.
Italiaans-Amerikaanse schrijfster van misdaadverhalen Donna Leon zegt dat ze alles wat ze over de Maffia weet, aan Petra Reski te danken heeft.
____________
Afbeeldingen
1. Letizia Battaglia, hier samen met Franco Zecchin in Mondello, 1987.