|
Als je er al 'n paar weken niet meer bent geweest, dan is het effe goed kijken waar je je voeten moet zetten. Dat overkwam me deze morgen, ik wilde nog eens het bos instappen langs het toegangspunt naast de Maastrichterweg. De regen en de warmte van de laatste weken hebben er voor gezorgd dat 'n groot deel van het pad, volledig toegegroeid is. Ik diende mij dus te begeven tussen hoog opgroeiend gras, struiken en diverse woekerplanten. Gevolg: mijn broek was tot boven kniehoogte nat. Het had gisterenavond natuurlijk flink geregend bij ons. 
Maar eenmaal dat smalle pad voorbij, kon ik rustig wandelen doorheen het bos. Eerst langs camping San Lanaco en vervolgens langs domein Zangersheide. En dat water in het bos met die groene kleur, het blijft iets bijzonders.  Aan het inwandelpunt achter de kinderboerderij, stak ik de weg over om daar te belanden in Pietersheim. Komi laat de kinderen dromen en ook die hekselketel doet hen fantaseren over trollen, heksen en andere sprookjesfiguren. 
Via de burchtruïne en die Canadese gans, was het tijd om huiswaarts te keren. De wolken begonnen wat donkerder te worden en bijna thuis zijnde, begon het al te miezeren. Of ik met die natte grond nog goesting heb om wat in de tuin te werken, wie weet ...? 
|
Ik ben Eddy Meuris