Manderfeld, tweede poging. We volgen wandeling C, uit een folder die we al sinds 1985 in ons bezit hebben. De wandeling valt grotendeels samen met een recenter met een geel kruis bewegwijzerd parcours. Manderfeld is de rust zelve, en de wandeling bestaat grotendeels uit 2 afdalingen (en onvermijdelijk klimwerk achteraf) naar de vallei van de Our, nauwelijks meer dan een beek. Tussendoor krijg je schitterende vergezichten; spijtig genoeg heeft de molengekte ook hier toegeslagen: zowat elke heuveltop wordt hier ontsierd door die fantasieloze ondingen, waarvan men nu al weet dat ze zelfs geen druppel op een hete plaat zijn. Maar het sust wel ons geweten, en we blijven in de waan leven dat het allemaal niet op kan. De wandeling is iets minder dan 9 km lang, en de TWQ blijft haperen bij een schamele 5 %. Maar toch is het volop genieten, ook al omdat we de eerste keer stappen in de sfeer van een aangenaam nazomertje…

Enkele foto's: het pas gerestaureerde kerkje, toegewijd aan Sint-Lambertus, maar met een schat aan andere heiligenbeelden - een erg typisch landschap met even typische koeien, en een hondenhok in Krewinkel

De verbinding:

Halle - Brussel-Zuid  3105 7:19 7:30 stipt (389)

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:00 +3 (1353 - 11827)

Liège-Guillemins - Vielsalm 113 9:18 10:22 +4 (3005 - 11709)

Vielsalm - Manderfeld [401] 10:30 11:58 stipt (ab7561-06 - Mercedes O405 - Satracom)

Manderfeld - Sankt-Vith [401] 15:25 15:56 stipt (ab7561-19 - Mercedes O405 - Satracom)

Sankt-Vith - Eupen [394] 16:25 17:35 +1 (ab7521-26 - Scania OmniLink - Autobus Blaise)

Eupen - Welkenraedt 17206 18:10 18:17 stipt (344)

Welkenraedt - Brussel-Noord 541 18:18 19:54 stipt (1304 - 11833)

Brussel-Noord - Halle 1591 20:17 20:37 stipt (625)

De commentaar:

Na recente ervaringen (één verleden jaar, één 2 dagen geleden) beginnen we met een bang hartje aan onze expeditie naar Manderfeld. En ik hoor sommigen luidop denken: wat wil je ook met het openbaar vervoer naar zo'n godvergeten gat, maar eigenlijk is dat naast de kwestie. Want voor iemand uit pakweg Trois-Ponts zou deze verbinding evident moeten zijn, maar ook voor hen kan het verkeerd lopen. Nog maar eens een keer het noodlot tarten dus. Het begint alvast goed in Halle, maar dat was 2 dagen geleden ook al het geval. Zowat alles rijdt stipt, ook IR3105, die er blijkbaar een gewoonte van maakt om 2 minuten te vroeg aan te komen in Brussel-Zuid. Enige echte smet op de aankondigingsborden aldaar: de IC naar Poperinge is afgeschaft. Maar voor de rest ziet het er redelijk uit.

En ja, de rit naar Liège verloopt zonder veel problemen: Brussel-Zuid +2, Brussel-Centraal +5, Brussel-Noord +5, Leuven +3 en Liège-Guillemins +3. Dat er geen vertraging afgaat, komt omdat we deze keer na de IC uit Quiévrain de afdaling naar de Maasvallei aanvatten. Maar dat zal ons worst wezen, de aansluiting met de IR naar Luxemburg zit er vandaag wel in. (Eén dag later loopt het alweer verkeerd, trouwens… - dat is 2 keer op één week van 5 dagen!)

Dat we per se vandaag nog naar Vielsalm willen, heeft alles te maken met de geplande werken op lijn 42, van 3 september tot 2 oktober. De rails liggen al klaar tussen Aywaille en Stoumont, en blijkbaar zijn de voorbereidende werken al begonnen, want tussen die 2 stations geldt een snelheidsbeperking tot 60 km per uur. Voor ons zal het de laatste keer zijn dat we van het kedeng kedeng zullen kunnen genieten (?) want wat klaar ligt is van het lange type. Gelukkig vertrekken we in Aywaille met amper één minuut vertraging, zodat de snelheidsbeperking niet meteen desastreus is: Coo +3, Trois-Ponts en Vielsalm +4: te weinig om ons in paniek te doen slaan.

We halen moeiteloos de aansluiting, net zoals de wat oudere dame die we ook de vorige keer (op 11 juli) al in de bus zagen. Het is trouwens opvallend dat deze bussen, ondanks de magere dienstregeling, toch nog wat reizigers vervoeren: vanmorgen een 7-tal, deze namiddag zelfs een 10-tal. Deze keer hoeven we in Sankt-Vith niet even van de bus voor de koffiepauze van de chauffeur. Die wordt trouwens aangeklampt door een kranige senior, die binnenkort naar Eupen zum Arzt moet, en dat uit Büllingen. De chauffeur diept moeiteloos dienstregelingen op uit zijn geheugen - dat zie ik bij ons bijna nooit - en kan bovendien ook nog de nodige busboekjes bovenhalen.

De halte Manderfeld Post wordt geteisterd door tamelijk agressieve wespen, die in de wachtende reizigers een bron van veel lekkers lijken te vermoeden. Je bent altijd blij als de bus aankomt, maar de wespen versterken dat gevoel nog.

In Sankt-Vith is het duidelijk dat de meeste scholen op deze eerste schooldag nog niet voluit zijn gegaan: de bezetting van de vele bussen is dan ook matig; vermoedelijk zal dat volgende week veranderen. Het is trouwens ongelooflijk hoeveel bussen, ook gelede, hier af en aan rijden. Onze 394 wordt zelfs voorafgegaan door 2 ontdubbelingsbussen (slecht maar duidelijk Nederlands), eentje naar Büllingen en eentje naar Elsenborn. Er is dan ook voldoende plaats in deze comfortabele bus, die eigenlijk op het hele traject reizigers lost en laadt. Eupen Centrum is nog altijd taboe voor bussen, maar dat leidt nauwelijks tot vertraging.

In de namiddag is iemand onder een trein gesukkeld tussen Aalter en Brugge, en dat merken we: in plaats van een lang stel I11 is het een break die ons oppikt en ons naar Welkenraedt zal brengen. Een elegante oplossing, voor ons toch, niet voor de reizigers van de IC uit Oostende, die zullen stranden in Welkenraedt; hopeloos wordt de zaak zelfs voor wie naar huis wil met de aansluitende bus van lijn 394. We zullen de break nadien in Verviers terugzien, als L naar Spa.

In Welkenraedt rijdt de IC binnen op het ogenblik dat wij uitstappen. Vlot gaat het wel, maar toch zal de terugkerende IC nog 8 minuten vertraging oplopen. In Liège zijn dat er al 11, maar de 8 minuten stilstand komen hier goed van pas: we vertrekken met +6; dat een rit Liège - Leuven veel sneller kan dan de rit in de omgekeerde richting wordt nog maar eens duidelijk: we komen op tijd in Leuven aan en ook van Leuven naar Brussel verloopt de rit probleemloos.

De CR naar Geraardsbergen staat in eerste instantie aangekondigd met 5 minuten vertraging, maar ook die vertraging wordt helemaal weggewerkt. De IR bestaat uit stel 625, dat de paarse stof van zijn zetels heeft zien vervangen door het stofje van de M6-rijtuigen, dat hier veel beter tot zijn recht komt. Vandaag bestaat deze trein uit één stel; nog niet zo lang geleden waren het er nog vier. Misschien heeft men orde op zaken gesteld in de inzet van deze stellen, want één stel volstaat ruimschoots, zeker nu het kustverkeer ook wat stilgevallen is.

We zijn er geraakt, heen en terug Halle - Manderfeld. Het doet ons plezier; de kleine hinder tussen Eupen en Welkenraedt is niet eens de schuld van de NMBS, en het is oneindig vele keren prettiger om een bijdrage met stroop in plaats van met gal af te sluiten. Wat met dezen dus gebeurd is.

En in zijn column voor De Standaard heeft Oscar van den Boogaard het vandaag nog heel even over de afschaffing van de halveprijskaart en over reizigers die zich zonder pardon knus installeren in eerste met hun tweedeklasbiljet. Zelf zou ik het nooit zo ver drijven, maar ik ben wel blij dat ik er niet alleen zo over denk… Lezen maar, al is de bijdrage blijkbaar alleen toegankelijk voor abonnees.

Alle foto's van de wandeling op http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/manderfeld/

01-09-2011 om 00:00 geschreven door overweg13  

Herstellen kan soms lang duren, en dat is de reden waarom het hier zo lang stil is geweest. Maar vandaag vliegen we er opnieuw in, zij het met een niet zo lange wandeling. De bedoeling is om een kleine 9 km te stappen in het verre Manderfeld, maar de NMBS beslist er weer eens anders over. Het wordt dan ook een noodwandeling in Esneux. Vreemd dat we tegenwoordig niet meer zonder reservewandeling op pad durven.

In Esneux volgen we wandeling 4: Le Chemin des Carrières. Die is net geen 11 km lang. De bewegwijzering is optimaal, en ze staat ook keurig ingetekend op een toeristische kaart van het NGI (Anthisnes - Esneux). Ze voert de stapper via een flinke partij trappen naar de kerk en het kasteel Le Fy, naar Avionpuits, met schitterende kasteelhoeve, langs de Ruisseau de la Haze naar oude steengroeven, en ten slotte langs de boorden van de Ourthe naar het vertrekpunt, dat we voor ons gemak aan het station situeren. De TWQ bedraagt 47 %. Wie niet opziet tegen af en toe een stevige klim, komt hier dus ruimschoots aan zijn trekken.

Avionpuits verdient heus wel 3 foto's: het is ongetwijfeld het attractiefste punt op het pad:

maar het natuurlijke hoogtepunt ligt dan weer in een vallei: de Ruisseau de la Haze.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 3105 7:19 7:30 stipt (389)

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:00 +21 (13xx - 11834)

Liège-Guillemins - Esneux 5559 9:22 9:42 +3 (744)

Esneux - Liège-Guillemins 5583 13:19 13:38 +4 (257)

Liège-Guillemins - Brussel-Noord 484 13:42 14:27 stipt (1347 - 11836)

Brussel-Noord - Halle 14:32 14:51 +1 (773)

Het leek allemaal zo mooi te beginnen: zelfs de IR uit Binche van 7:09 vertrok stipt, en we stapten dan ook vol goede moed, maar in het besef dat er vandaag niet veel verkeerd mocht lopen, in de IR naar Antwerpen die het zelfs presteerde om ons 2 minuten te vroeg in Brussel-Zuid te brengen. Zelfs op de tv-schermen leek het op het eerste gezicht nog mee te vallen, maar als je de IC naar Tongeren met een vettige 20 minuten vertraging aangekondigd ziet staan, dan weet je dat alleen een mirakel de IC naar Eupen min of meer op tijd kan houden. Vandaag heeft de NMBS namelijk een seinstoring in Oostkamp voor ons in petto. Decelle van Infrabelle mag dan wel beweren dat koeien in Menen vertraging in - waar was het ook alweer?  - Berchem kunnen veroorzaken, maar het zou van meer redelijkheid en eerlijkheid getuigen, mochten niet de koeien (die arme beesten) de schuld krijgen van wat verkeerd gaat, maar de eigen onkunde om een performant en betrouwbaar spoorwegnet in stand te houden. Enfin, uiteindelijk verlaten we Brussel-Zuid met 19 minuten vertraging, en daar komt - wonder boven wonder - maar één minuutje meer bij in de NZV. Maar het lijkt me toch aangewezen om de TBG van onze plannen om in Liège de IR naar Luxemburg te nemen, op de hoogte te brengen. Blijkbaar zijn we niet de eerste, want de boordchef heeft al meer verzoekjes gekregen, en houdt zich bezig met het zaakje. Maar veel hoop geeft de TBG ons niet. Murphy zorgt ervoor dat er nauwelijks vertraging ingelopen wordt, meer, in Ans steekt hij ons ook nog net achter de L-trein uit Waremme, zodat we uiteindelijk met 21 minuten vertraging aankomen. Net voor aankomst krijgen we te horen dat de aansluitingen naar Maastricht en Luxemburg verzekerd zullen worden. Het is nu duidelijk minder bewolkt dan daarnet, de eerste zonnestraal streelt onze wangen.

We stormen naar beneden, en weer naar boven, waar de IR zopas vertrokken is. Een achterlichtaansluiting, heb ik zo iets onlangs horen noemen. Sneller dan wij het deden, kan niemand het, en toch valt onze aansluiting in het water. Als dit bewust jennen van reizigers is (de IR is op de koop toe met vertraging vertrokken!), dan is dit erg. Als dit gevolg is van het ontbreken van communicatie, dan is dit dramatisch.

Het is des te erger, omdat we nog maar eens gebruik wilden maken van de enige bruikbare aansluiting met bus 401 in Vielsalm, naar het eerder genoemde Manderfeld. Wij gaan maar stappen, maar stel je voor dat je op familiebezoek wil. Hallo, tante Julia, het zal voor een andere keer zijn, hoor, want vandaag gaan we naar tante Rosa; de oenen van Infrabel hebben het zo beslist. Of neem dat je naar een begrafenis moet: sorry, Jos, ik kon niet op je begrafenis zijn, maar ik ben naar die van Frans geweest. Eigenlijk moet zelfs een OV-fanaat het toegeven: vandaag is het OV zo onbetrouwbaar, dat je altijd een ruime marge moet inbouwen, en zelfs dan… Dat de lange reistijden op die manier nog eens exponentieel toenemen, moeten we er maar bijnemen.

En dus wordt het vandaag Esneux. De TBG van de L naar Jemelle knipt zonder verpinken onze Railpass. Esneux ligt inderdaad op de reisweg naar Vielsalm, maar hij zou toch minstens kunnen informeren naar onze bestemming, want met deze L-trein raken we daar nooit; en iets van de verloren tijd terugwinnen door alvast deze L-trein te nemen, zit er ook niet in. In Esneux houden we nog 3 minuten over van de 5 waarmee we in Liège vertrokken. In de trein is zowaar nog voor een groepsreis gereserveerd.

Het leven zit toch mooi in elkaar: je neemt de trein (en de bus, die doorgaans voor minder problemen zorgt - horresco referens) om te gaan stappen, en je stapt om de stress te verwerken die je door trein en bus opdoet. We vangen dan ook heerlijk ontspannen de terugreis aan.

Ook deze L-trein rijdt met wat vertraging (3, later 4 minuten) en het lijkt erop dat de NMBS ons zelfs de geste van een snelle overstap op de IC Maastricht - Brussel niet gunt. Maar dat is nu net het vernuftige van het hele systeem: als álle treinen met vertraging rijden, worden de meeste aansluitingen wel gerealiseerd. En zo kunnen we toch nog mee met deze 484. Tegenover ons zit een jongeman die regelmatig een blik werpt in zijn spoorboekje. Ja, het bestaat nog, en ik heb de indruk dat hij zelfs nog vrij goed met het boek overweg kan.

We vertrekken dus met 3 minuten vertraging in Liège, maar de rit verloopt erg vlot, en we komen op tijd in Brussel-Noord aan, waar we op hetzelfde perron de IR naar Binche kunnen nemen. We kunnen nog net zijn tegenligger bewonderen: de IR úit Binche, gesleept door de fonkelnieuwe (hoewel…) 1810, en met aan de staart de 1807, locomotieven die de enige hoop op beterschap uitmaken, als je de verenigde NMBS-bonzen moet geloven. Wait and see.

Tot voor enkele jaren was het al vierledig stel op deze IR-verbinding, maar dat is nu gedaan: de drukste treinen zijn nu gereserveerd voor de M6-rijtuigen (even met reeks 26, nu blijkbaar met reeks 18), en overdag rijdt er af en toe ook een combinatie van tweeledige, klassieke stellen. We kunnen kiezen tussen een oud en een erg oud stel, en voor één keer wordt het de vernieuwde 773. De rit naar Halle zou bijna vlekkeloos verlopen zijn, ware het niet dat een madam die oud genoeg is om haar grijze pluimen te verven, blijkbaar onvoldoende verstandig is om te beseffen dat kinderachtige gsm-spelletjes ferm enerverend kunnen zijn. Je moet kinderen niet zomaar alles in de pollen duwen…

Als alles meezit, dan doen we donderdag een nieuwe poging om in Manderfeld te geraken. Vanaf volgende maandag gaat lijn 42 een volledige maand dicht en worden de IR-treinen tussen Rivage en Trois-Ponts vervangen door bussen. Niet alleen is de reiziger al jarenlang de dupe van het onoordeelkundig op enkelspoor brengen van grote stukken van deze lijn door de vertragingen die dat met zich meebrengt, nu krijgt hij nog een extra portie ellende geserveerd omdat de onderhoudswerken van het enige overblijvende spoor de volledige sluiting van de lijn noodzakelijk maken.

Als men enige hinder vermoedt bij wegenwerken, lijkt het alsof heel België stil staat. Als treinreiziger wordt het slikken zonder bijten. En ja, wie denkt dat ik vanmorgen voor het vertrek een lekker fris glaasje gal gedronken heb, heeft het verkeerd voor: dat heb je als treinreiziger op bepaalde momenten echt niet meer nodig.

Meer foto's van de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/esneux/

Toch nog even een foto van een bus, aan het station van Esneux.

30-08-2011 om 18:50 geschreven door overweg13