Ze draagt het nummer 412 en is daarmee de eerste GR in België waarvan het nummer niet begint met 12 of 5. De "Sentier des Terrils" loopt van Bernissart naar Blegny, en werd - zoals altijd - keurig voorgesteld in 2 topogidsen (Ouest en Est). Wij beginnen vandaag aan het oostelijke gedeelte, in Moignelée, en willen 18 kilometer verder eindigen in Franière.

Routes die aan een bepaald concept opgehangen zijn - hier het volgen van het hele Waalse steenkoolbekken - hebben soms de neiging om al te star aan dat concept vast te willen houden: daardoor wordt de stapper soms wel eens geleid langs paden en vooral wegen die niet bepaald het summum zijn van wandelgenot. Dat is ook vandaag enigszins het geval.

De TWQ bedraagt 47 %, en dat is weinig voor een GR. Toch is het duidelijk dat de ontwerpers hun uiterste best gedaan hebben om zoveel mogelijk onverharde paadjes in hun traject te verwerken. Maar een tocht langs de gekanaliseerde Samber loopt niet echt door de ongerepte natuur en de voortdurende aanwezigheid van de industrie en het bijhorende lawaai van fabrieken en wegen is niet bepaald de ideale achtergrond voor een GR.

Toch kom je ook langs stukjes die er best mogen zijn: wandelen aan de voet van de terril van de oude mijn van Sainte-Eugénie door het Bois du Chesselet, een stukje Oude Samber, een prachtige weg door het Bois Roly, net voor Franière, een overweldigend vergezicht als je uit dat Bois Roly komt: het zijn evenveel verrassende punten langs deze speciale GR. De kleuren en de geuren van de herfst zorgen voor extra toetsen.

De verplaatsing:

Halle - Mons 3728 7:17 7:51 +5 (526)

Mons - Tamines 3829 8:00 8:48 stipt (815)

Tamines - Moignelée bus 58 9:01 9:09 zie verder

Franière - La Louvière-Sud 3814 14:56 15:45 +10 (815)

La Louvière-Sud - Halle 3916 16:34 17:08 +2  (813)

De commentaar:

Van Halle naar Tamines, ik zou meteen aan een verbinding via Namur of Charleroi denken, maar het kan de laatste jaren altijd net iets sneller via Mons.  Dat doen we ook vandaag, net als voor een vorige tocht naar Floreffe.

IR 3728 bestaat uit 2 ms 96; vanaf Soignies komen enkele scholieren ons en enkele medereizigers in eerste klasse vervoegen: ze willen goed uitgerust aan alweer een vermoeiende schooldag beginnen. Ik heb dan altijd de neiging om even te verifiëren of tweede klasse  echt vol zit - dat is meteen het enige voordeel van de wel erg open structuur van deze stellen. Nee dus, er blijven minstens 20 plaatsen vrij, maar natuurlijk kun je niet altijd dicht bij je vriendjes zitten. Het is een van die treinen zonder TBG, ook. We horen 2 aankondigingen en af en toe een ver fluitsignaal, maar controle komt er niet.

Vanaf Jurbise begint de trein vertraging te maken, en we staan zelfs volledig stil voor Mons. We hebben uiteindelijk 5 minuten vertraging; de smalle trappen en de drukte maken dat onze IR naar Jambes al binnen staat, maar echt in gevaar komt de aansluiting niet.

Deze IR doet het goed: tot Tamines zal hij zo goed als op tijd rijden. Controle komt er pas na Charleroi. De TBG slaagt er niet in om de afkeer voor mijn biljet, nog maar eens gekoppeld aan het rijksregisternummer, te onderdrukken. Veel meer dan wat prutsen lijkt hij niet te doen: ik zal nooit weten of het deze keer wel gelukt is, want ik krijg mijn pasje zonder veel commentaar terug.

In Charleroi-Sud staat de IC uit Brussel voor het station te wachten. Hij zal pas aan het perron tot stilstand komen, als wij vertrekken. Lang geleden was er een reglement dat stipuleerde dat een aansluiting verzekerd moest worden tussen 2 treinen die zich binnen de actieradius van een seinhuis bevonden. Vandaag kun je maar beter niet meer rekenen op dergelijke evidente aansluitingen.

Van de planner van de TEC weet ik dat lijn 58 naar Moignelée (een erg recente uitbreiding trouwens) vertrekt van Quai C. We hebben 13 minuten aansluitingstijd, en echt in paniek slaan we niet, als we alleen maar een Quai A en Quai B vinden. Van een plannetje is er geen sprake; de loketbediende van de NMBS weet nergens van. (Hoe is het mogelijk dat je NIKS weet van de bussen die voor je eigens station vertrekken? Enfin, hij weet alleen dat ze een beetje van overal vertrekken.) Om een verhaal van 13 minuten kort te maken: we zien de bus voor onze neus vertrekken, als we eindelijk ook Quai C en Quai D ontdekt hebben. En de bussen rijden hier dan wel om het half uur, maar we besluiten om er de kleine 2 kilometer tot Moignelée Place dan maar te voet bij te doen. Het is toch ongelooflijk dat je hier nergens een overzichtsplan krijgt: voor ons was het jaren geleden dat we nog in Tamines overgestapt waren, en de toestand is echt wel een beetje onoverzichtelijk. De bus uit Moignelée kun je trouwens zowel aan Quai C als aan Quai B nemen. Het is een chauffeur van zo'n bus die ons op het rechte pad gezet heeft, weliswaar net te laat. Ik vermoed dat het samenkomen van de TEC-Namur en de TEC-Charleroi aan de basis van het probleem ligt: voor die uitgemaakt hebben wie hier een bordje moet hangen, zijn we alweer een kleine eeuw verder.

In Franière is een deel van het station uitgebrand. Ik google wat, maar blijkbaar is de brand aan de aandacht van de pers ontsnapt. Zitbanken op het perron zijn er niet, alleen twee bankjes in een onfris ruikend wachthuisje. Het wachtcomfort is hier dan ook zo goed als onbestaande, al kan de luifel van het statige stationsgebouw wel voor enig soelaas zorgen. De trein rijdt met 10 minuten vertraging. Er is dan wel een geluidsinstallatie, maar die blijft zwijgen. Ook achteraf - in de trein - blijft het raden naar de oorzaak van de vertraging. Toen we eerder in het jaar uit Floreffe kwamen, had de trein ook wat vertraging: die slonk toen vrij snel tot een aanvaardbare proportie, zodat we onze aansluiting in Mons toch haalden. Vandaag is het al snel duidelijk dat er van vertraging inlopen geen sprake is. Even stijgt de vertraging zelfs zonder aanwijsbare reden tot 11 minuten, en ook de buffertijd in Charleroi helpt ons niet vooruit. We besluiten dan ook in La Louvière-Sud over te stappen: zo reduceren we onze uiteindelijke vertraging in Halle tot een half uur.

We hebben geen biljetten voor de terugreis, Franière heeft al lang geen loket meer, en ik probeer echt om de TBG er attent op te maken dat we nog een biljet willen; maar de trein (een klassiek stel en het vierledige stel van de voormiddag) is blijkbaar te lang om daar een keer door te lopen, en we komen dus in La Louvière-Sud, waar we ons alsnog in regel zullen stellen. In het vierledige stel lijkt een volledig stel gereserveerd, maar dat blijkt van de heenreis te zijn. De TBG heeft dus niet eens de moeite genomen om de stickers te verwijderen; weet hij eigenlijk wel dat dit vierledig stel ook tot zijn trein behoort?

Aan het loket krijgen we eerst tweedeklasbiljetten toegeschoven, maar dat foutje is snel hersteld. Het stationsbuffet is rookvrij en ziet er fris uit. Waarom kan hier wat niet in zoveel andere buffetten kan; vroeg of laat worden ze toch rookvrij!

In de IR 3916 krijgen we wel snel controle; dit is duidelijk een TBG die regelmatig door zijn trein loopt, ook al bestaat die uit 2 vierledige stellen. We komen in Halle aan met 2 minuten vertraging; er moet snel gereden worden tussen Braine-le-Comte en Halle om op tijd te blijven, en dat lukt niet altijd.

Thuis lezen en horen we dat er volgende week gestaakt wordt. Omdat er problemen zijn bij B-Cargo, zal ook het reizigersverkeer stilvallen. Anders loop je als vakbond inderdaad het risico dat te veel goederentreinen toch rijden, want dan blijven de seinhuizen functioneren. Ik begrijp alleen niet hoe sommige personeelsleden kunnen staken. Minder dan wat enkelen hier vandaag geëtaleerd hebben, kun je toch niet doen, zelfs niet als je thuis blijft? Tenzij men nu al volop bezig is met het organiseren van kaartwedstrijden, gesponsord door de NMBS en dus de belastingbetaler.

27-10-2009 om 00:00 geschreven door overweg13  

Elke rechtgeaarde stapper huivert ongetwijfeld als hij er de topografische kaarten van Schilde en Schoten bijneemt, want de bruine spikkels van de eindeloze reeksen villa's doen vaak eerder aan een stads- dan aan een wandelgebied denken. En toch is de moedige ziel die de wandeling van vandaag in 1992 ontwierp voor het tijdschrift van Vakantiegenoegens erin geslaagd een meer dan behoorlijk tracé af te leveren, langs mooie en minder mooie kastelen, en vooral langs flink veel onverharde wegen (TWQ van 63 %), die het in dit gebied tussen stad en platteland blijkbaar erg gemakkelijk hebben om te overleven, als er geen kast van een huis overheen gezet wordt, uiteraard.

Voeg hier nog een stevige scheut beginnend herfstaroma aan toe, en je weet dat we vandaag een aangename wandeling van iets meer dan 10 km gestapt hebben.

De verbinding:

Halle - Antwerpen-Centraal 3106 7:19 8:25 stipt (371)

Antwerpe,-Rooseveltplaats - 's-Gravenwezel (Oudaen) [610] 8:55 9:29 +7 (ab1051-77, Matheesen, Van Hool New A360H)

's-Gravenwezel (Oudaen) - Antwerpen-Rooseveltplaats [610] 13:02 13:38 +14 (ab4001, Jonckheere Transit 2000G)

Antwerpen-Centraal - Brussel-Centraal 9236 14:03 14:38 stipt (1186 120 - 50 84 1070 372)

Brussel-Centraal - Halle 3736 14:59 15:13 stipt (459)

We moeten vrij vroeg terug zijn, en dus moeten we ook relatief vroeg vertrekken. We kunnen rechtstreeks naar Antwerpen en dat doen we dus ook, met de IR 3106. De trein rijdt merkwaardig stipt over het hele traject; zelfs de klip van de NZV wordt zonder problemen genomen. We zitten helemaal vooraan, en daar wordt het na Brussel erg rustig. Toch is het nog even wennen aan perrons vol schoolgaande jeugd; nog niet zo lang geleden lag het zwaartepunt van onze activiteiten in de schoolvakanties. In Antwerpen-Centraal lijkt een Benelux naar Amsterdam alweer problemen te hebben…

We hebben bijna een half uur om tot het Rooseveltplein te stappen, dat stilaan toch wel uit zijn voegen aan het barsten is. Op perron 32 komen nogal wat bussen hun klanten afzetten, maar "onze" 610 is daar voorlopig nog niet bij. Wel komt er een 620 aangereden, die een kwartier ná de 610 moet vertrekken en dus lelijk in de weg staat. Dit zal wel vaker gebeuren in dit busstation dat voor de onervaren busgebruiker toch wel een echt labyrint moet zijn. Maar kom, de 620 rijdt een blokje om, en de 610 kan zo goed als op tijd vertrekken. De rit zou trouwens waarschijnlijk ook vrij vlot verlopen zijn, als er geen geopende brug over de Schotenvaart geweest zou zijn. Het resultaat is 7 minuten vertraging.

De terugrit begint al meteen met 8 minuten vertraging, typisch verschijnsel na de woensdagmiddagspits. Dat is hier in het Antwerpse niet anders. Uiteindelijk bereiken we de Rooseveltplots met 14 minuten vertraging: er is vrijwel geen halte waar de bus niet moet stoppen, en met de eindeloze reeks verkeerslichten erbovenop, verloopt het niet vlot. Ik vraag me af of één Lange Wapper wel zal volstaan om deze stad van de verzanding te redden.

Erg veel tijd hebben we dus niet meer om naar het Centraal Station te wandelen: je moet toch wel op zo'n 10 minuten rekenen. Gelukkig rijdt de bus naar een voor ons gunstig gelegen vertrekperron.

De Beneluxtrein staat zelfs enkele minuten te vroeg in Antwerpen-Centraal. Vooraan hangt een rode NS-Traxx. Het vooruitzicht op een rit zonder al te veel stops is opbeurend; we hebben al genoeg zogenaamde IC's rijden die op veredelde stoptreinen rijden. Ook deze rit verloopt zonder veel problemen.

Als ik de Nederlandse treinwachter mijn identiteitskaart overhandig, zegt-ie: "Spannend!" Maar hij moet wachten tot zijn Belgische collega langskomt, want alleen die kan onze biljetten controleren. Verder dan mijn biljet komt de brave man niet, en hij vermoedt zelfs dat het biljet van mijn vrouw niet aan mijn rijksregisternummer gekoppeld kan zijn. Maar ik kom blijkbaar nogal overtuigend over: ik weet ten slotte perfect wat ik vanmorgen heb aangekocht. Ik heb voor het eerst de mail niet geprint, omdat het eigenlijk toch maar al te gek zou zijn, dat je dat telkens opnieuw moet doen. (Thuis stuur ik trouwens een mail naar de NMBS, en ik krijg bijzonder snel antwoord dat met mijn biljetten alles OK is, en dat het waarschijnlijk de TBG is die een foutje gemaakt heeft.)

Overstap in Brussel-Centraal dus (en dat is lang geleden!) omdat de Benelux niet stopt in Brussel-Noord. We hebben net genoeg tijd om even op verkenning te gaan, en het moet gezegd: er heeft zich hier een merkwaardige metamorfose voltrokken, die zich dan toch vooral boven de sporen situeert.

Ook de IR naar Quévy rijdt stipt. En we krijgen opnieuw controle. Deze TBG is wat minder spraakzaam, en eigenlijk weet ik dus niet echt of het deze keer wel werkt. We krijgen in elk geval de I-kaart terug met een brede glimlach en een stevig dankuwel.

Vandaag waren het dus de bussen die het wat lieten afweten, zij het zonder veel erg. De NMBS toonde zich dan weer van zijn beste kant. Hoe zalig kan reizen per trein zijn, als alles op wieltjes loopt. En doet het dat niet altijd?

14-10-2009 om 00:00 geschreven door overweg13