De wandeling.
In Limburg heeft men in 2017 het goeie idee gehad om zowat alle mogelijke wandelingen te bundelen in een box Wandelen in Limburg, met 8 steekkaarten die garant zouden moeten staan voor 2000 km wandelplezier. Wij gebruiken vandaag de steekkaart Hoge Kempen en hebben ons voorgenomen vanuit Sparrendal naar de Driepaalhoeve en terug te stappen. Dat is een lus van bijna 11km, voor het grootste deel door het (Dilser)bos. De TWQ bedraagt dan ook 98%, inbegrepen enkele trappen die het stijgen (tweemaal) en het dalen (eenmaal) gemakkelijker zouden moeten maken. Voor de rest duiken er onderweg weinig of geen hindernissen op langs dit keurig met een rode driehoek bewegwijzerd pad, dat eigenlijk aan de Driepaalhoeve zou moeten beginnen; het sterk beperkte openbaar vervoer in de regio verplicht ons om bij Sparrendal te beginnen. Kaartje.

Een slecht onderhouden reeks trappen brengt ons in hogere sferen.

Maar meestal is het aangenaam stappen over mooie boswegen.

Nog twee meer foto's vind je hier.

Het weer.
Het zou de enige zo goed als droge dag van deze zomerweek moeten worden en dat bleek ook het geval: het bleef wisselend bewolkt en er stond nogal wat wind, de temperatuur piekte rond 20°. Goed wandelweer, dus.

De stafkaarten.
Grotendeels 26/1-2 Opglabbeek (2019), maar ook even 26/3-4 Dilsen-Stokkem (2019)

Hoe we er geraakten.
Met de komst van de basisbereikbaarheid en de flexbussen bleef als enige mogelijkheid nog een rit met overstap in Genk over. Tenminste als je alert genoeg bent om niet in de val de trappen van ritten met overstap van een reguliere buslijn op de flexbus, want die worden soms ook aangeboden.

Een beetje geschiedenis.
Toen ik deze wandeling verleden jaar uittekende, werd de halte Sparrendal nog bediend door een belbus, tegenwoordig is dat een flexbus. In een verder verleden werd de halte Dilsen Sparrendal bediend door de reguliere buslijn 9 (Hasselt) - Genk - Maasmechelen - Eisden - Stokkem - Lanklaar - Genk - (Hasselt). Dat was een lusvormige lijn, meestal kon je niet rechtstreeks uit Hasselt vertrekken, al stond in de dienstregeling wel aangegeven welke ritten (1, 8 of 11) dan wel het deel Hasselt - Genk verzorgden.

Het haltebord van de halte Sparrendal verwijst nog altijd naar de vroegere belbus.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Het was ons tweede avontuur met een flexbus. De eerste keer was dat nog in de testperiode voor een heen-en-terugreis van Ronse naar Kwaremont, vandaag komt Limburg aan de beurt. En dus wordt het een treinreis naar Genk, met overstap in Brussel-Zuid. We rijden met de auto naar het station van Halle (nu ja, naar de een dikke kilometer verder gelegen parkeerplaatsen langs de Welkomstlaan) want onze bussen zijn nu echt te onbetrouwbaar geworden, deels door het nog groeiende aantal afgeschafte ritten, deels door het verlammende en verlamde autoverkeer in de buurt van het station. En tijdens de avondspits rijden er minder bussen dan overdag zodat je ook nog eens het risico loopt een uur tijd te verliezen. Maar vandaag gaat het allemaal vlotter dan verwacht en dus kunnen we nog mee met IC 3407. Die loopt tussen Halle en Brussel-Zuid 2 minuten vertraging op, maar onze overstap is nu zo ruim geworden dat we zelfs nog naar de Exki kunnen. IC 1507 vertrekt stipt uit Brussel-Zuid, maar heeft in Brussel-Centraal al 5 minuten vertraging. Er lijken weer veel groepen op pad - hoe zat dat ook alweer met dat gebrek aan lestijd én het te dure onderwijs? In Landen zal de vertraging gekrompen zijn tot 1 minuut, maar dan groeit die weer, tot 5 minuten.
Uiteraard heb ik de flexbus gereserveerd met enige treinvertraging in het achterhoofd, maar de flexbuscentrale doet daar nog een flinke schep bovenop: we zullen worden opgepikt tussen 11:39 en 11:45, ruimschoots later dan in het voorziene halfuur gestructureerd geduld dat de flexbusreiziger wordt opgelegd. Sterker: op een bepaald moment krijgen we een melding dat we om 11:56 zullen worden opgepikt, en dan gaat het geleidelijk van kwaad naar erger: het is rond 12:15 als een flexbus op perron 13 aankomt. Het is een type dat we nog nooit eerder hadden gezien of gebruikt: hoge instap, lange bank waar plaats is voor 3 reizigers en dus geen tussengang, je wordt verondersteld zelf de deur te openen en weer dicht te doen… geef ons maar een goeie ouwe belbus zoals we die gewend waren. We komen bij de halte Sparrendal een uur later aan dan gepland, mogelijk heeft de drukke markt het aantal reserveringen zo opgedreven dat we daar de dupe van zijn geworden. De chauffeur weet trouwens niet waar hij ons moet afzetten, maar bij de ingang komt ons goed uit. We beginnen namelijk stilaan te vrezen dat we de terugrit te vroeg hebben gereserveerd. Eten al stappend en flink doorstappen zouden de zaak nog enigszins kunnen redden. Gelukkig is de wandeling ook onberispelijk bewegwijzerd en zelden moeilijk. Naarmate we vorderen, zien we dat we onze flexbus wel zullen halen.
Tijdens de wandeling nog krijgen we een bericht dat de bus ons zal oppikken om 15:06. Want dat moet gezegd: je wordt als klant goed op de hoogte gehouden. Alleen is het niet duidelijk waar de flexbus ons zal oppikken. Een eindje voorbij de ingang ligt een bushalte en we besluiten dat het best is dat we daar postvatten. Het blijkt een oude belbushalte te zijn, langs de vreselijk drukke N75. Hoe een bus daar kan stoppen is een groot vraagteken, maar de grasberm is blijkbaar net breed genoeg om ons te laten instappen. Het is een belbus van de oude soort en dat verzoent ons met het idee van de flexbus. De stand is voorlopig 75% tevredenheid…

IC 1539 staat zoals verwacht ruim op tijd aan het perron. Van het eerste rijtuig (een M7 Bmx) is het volledige UIC-nummer verdwenen, van het NMBS-nummer zijn de contouren nog net zichtbaar. Zalig graffitiland, toch België? Het gaat eigenlijk vrij goed tot Leuven (+4) maar dan krijgen we opnieuw te maken met een toestand waarin NMBS en Infrabel zich lijken te verkneukelen omdat op die manier de gewone vertragingen weggemoffeld kunnen worden. Éen idiote spoorloper in Brussel-Zuid veroorzaakt een chaotische avondspits, het zal wel te lang geduurd hebben voor de fluwelen handschoenen gevonden en aangetrokken waren om dit stuk verdriet van de sporen te halen. (Het hele incident heeft 20 minuten geduurd, de vertragingen en afschaffingen zetten zich door tot ver na 18:00.) Wij staan stil in Schaarbeek, uiteindelijk komen we in Brussel-Noord aan met 16 minuten vertraging. En dan wordt het gokken wat eerst in Halle aankomt. S 1589 is nog niet in Schaarbeek geraakt en ziet zijn vertraging groeien maar we besluiten toch dat we de beste kansen hebben met deze trein. Uiteindelijk vertrekt hij in Brussel-Noord met 35 minuten vertraging, al blijft de tbg tot Halle volhouden dat we 28 minuten vertraging hebben als gevolg van spoorlopers. Misschien heeft hij 7 minuten van die 35 afgetrokken, de gewone vertraging van alledag. Vlot gaat het uiteraard niet: Centraal +41, Zuid +40, Halle +45. In Halle blijkt dat drie treinen uit Brussel bijna gelijktijdig aankomen. We hebben met onze S 1589 niet ons zo slecht gegokt. En dat we met de wagen zijn, verlost ons van een klein uur wachten op onze bus, als die al rijdt.

Conclusie van vandaag: de flexbus kan meevallen maar ook flink tegenvallen, als er te veel reserveringen tegelijk zijn. En die spoorlopers, tja, het verschijnsel is van alle tijden, alleen waren de gevolgen veelal verwaarloosbaar in een ver verleden. Maar in onze in sommige gevallen te paniekerige samenleving is het verschijnsel en de reactie daarop blijkbaar een blijver.

De treinlectuur.
Carmen KORN, Zeitenwende.
Charles DICKENS, Onze wederzijdse vriend.

Ontex luiers staakt. Het zit in de productnaam…

Uitgedrukt…
Die zou je de communie geven zonder biechten. Hij ziet er erg onschuldig uit, maar vermoedelijk heeft hij wel wat op zijn kerfstok. (En voor wie niet meer weet wat communie en biechten betekenen: opzoeken!)

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

13-06-2024 om 00:00 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Een wat miskende reeks grote lussen in de Gaume vind je hier. Dat er geen papieren versie is van deze wandelingen, zal er ongetwijfeld toe bijdragen dat alles een beetje op de achtergrond geraakt. En toch, we hebben nu al enkele tochten van La Lorraine Gaumaise achter de rug en de kwaliteit is vrij hoog. Dat kan ook moeilijk anders, in deze gaaf gebleven regio, helemaal in het zuiden van België. We volgden tot nog toe boucle 4 (La terre du milieu et ses légendes), vandaag van Buzenol tot Èthe en dat is iets van een 17 km. Het is een echte boswandeling, op het begin en de afdaling naar Èthe na, en het verbaast dan ook niet dat de TWQ 73% bedraagt. Het traject zorgt voor voldoende afwisseling en onderweg kom je zowaar enkele ruïnes tegen, o.a. van een hoogoven. Alomtegenwoordig zijn ook de beekjes en de ietwat grotere Ruisseau de la Neuve Forge, hoogoven, weet je wel.

Kaartje en foto's.

De ruïne van de oude hoogoven.

De Ruisseau de la Neuve Forge.

Het weer.
Vermoedelijk wisselend bewolkt: de bomen belemmeren het zicht op de hemel. Toch zonnig en aangenaam fris, met af en toe wat wind.

De stafkaarten.
71/1-2 Virton (2017). Deze kaartreeks kan op geen enkele manier tippen aan de vorige reeksen, zelfs niet aan die van 50 jaar geleden en meer. Er ontbreken te veel wegen om nog van een wandelkaart te spreken.

Hoe we er geraakten.
Toen enkele maanden geleden op de site van de TEC de plannen voor de reorganisatie van het aanbod in de Gaume verscheen, was het toch wel even schrikken. Buzenol, dat nu nog enkele keren per dag bediend wordt door een variant van lijn 155b Virton - Marbehan, zou onbereikbaar worden, althans dat kon ik opmaken uit het kaartje, waar de informatie over de schooldiensten uiterst karig was. Vervoer op vraag zou er wel zijn, maar deze basisbereikbaarheid op zijn Waals, snoeit wel erg driftig in het aanbod: dat vervoer op vraag beperkt zich tot één verplaatsing heen en terug. Het al geplaatste haltebord spreekt in dit verband boekdelen.

En dus was het een beetje een race tegen de tijd, tegen het begin van de Waalse zomervakantie zou het doek vallen over een min of meer regelmatige bediening van Buzenol. Het wispelturige weer hielp al evenmin.
Maar vandaag kon het nog: via Marbehan naar Buzenol reizen met een bus van lijn 155b. En eindpunt Èthe, een kilometer verwijderd van het te volgen traject, zal wel regelmatig bediend blijven. Uit Èthe ging de terugreis het snelst via Arlon, wat ons meteen de gelegenheid gaf lijn 162 nog eens in al haar glorie te gebruiken.

Een beetje geschiedenis.
Èthe lag op de spoorlijn 155 Marbehan - Virton - Montmedy en was ook het eindpunt van een tramlijn Arlon - Èthe. Een lang leven was die laatste niet beschoren: ze werd geopend in 1892 en al gesloten in 1935.
Je zou denken dat Èthe een ideaal aansluitingspunt tussen trein en tram was (zie kaartje - je kunt zelfs zien aan welke zijde van de weg de tram reed!), maar in werkelijkheid was de trambediening ondermaats en werd er op geen enkele manier rekening gehouden met aansluitingen, al heette de halte (met stelplaats) Èthe Staatsspoorweg. Oordeel zelf: uit Arlon arriveerden de trams om 8:40, 15:20 en 19:35. Naar Arlon kon je om 5:20 (op zondag!), 6:00 (niet op zondag), om 9:30 en 15:53. De treinen naar Marbehan bedienden Èthe om 5:00 (niet zondag), 6:44, 9:24, 12:29, 15:51, 18:05 (niet zondag), 19:45. Die naar Virton(-Saint-Mard) om 3:42, 7:17 (niet op zondag), 8:45, 11:54, 14:29, 18:54, 21:08 (niet op zondag), 22:58.
Bij de opheffing van de tramdienst kwamen er bussen, net iets meer dan trams, maar van bruikbare aansluitingen was er evenmin sprake.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Onnodig te zeggen dat we vandaag liefst niet ergens zouden stranden, maar we moesten al zo vroeg op pad dat we toch niet al te veel reserve inbouwden. De 14 minuten overstap tussen trein en bus moesten maar volstaan. Lijn 162 is nog altijd op vele plaatsen een werf, zoals in Mont-Saint-Guibert, waar niet gewerkt wordt, maar wel een snelheidbeperking van kracht is, en op de enkelsporige baanvakken, zoals tussen Ciney en Haversin en tussen Jemelle en Hatrival. Toch stijgt de vertraging nergens boven de 2 minuten uit.
Zoals altijd staan er bij het station van Marbehan een viertal bussen het vertrek af te wachten. Een wat oudere dame probeert vier keer te ontwaarden, tot de chauffeur het er op zijn heupen van krijgt. Ze stapt daar maar weer uit. De volgende bus gaat 3 uur later…

Voor de terugreis maken we gebruik van lijn 19, Virton (eigenlijk Saint-Mard) - Arlon. Het aantal reizigers ligt hier beduidend hoger dan in de bus van de heenreis. We zitten een tijdje achter een legertank aan, het station van Aarlen bereiken we 2 minuten later dan voorzien.
Zowel haltelink als hyperrail geven voor de 2139 een samenstelling met I10/I11 aan; de voorziene samenstelling is nochtans M6. Die staan al te wachten op spoor 5, veel vroeger dan voorzien. En inderdaad, op spoor 4 komt een stel I11/I10-rijtuigen binnen, dat blijkbaar de rit uit Luxemburg tot Arlon verzorgd heeft. Er komt controle tussen Libramont en Rochefort-Jemelle en ook nog eens na Namur: 8 reizigers zitten in 1ste klas met een biljet 2^de klas. Er is er zelfs één die we net voordien in de telefoon hebben horen zeggen dat ze zich in eerste klas gezet heeft: de chique madam uithangen maar er niet voor willen betalen. Ze is zogezegd op zoek naar een stopcontact: de tbg verwijst haar naar het platform. Als de tbg later nog eens langskomt, mag ze opnieuw op haar oude plaatsje plaatsnemen. Uit een ander telefoongesprek blijkt het om een Spaanse te gaan die uitstapt in Schuman. Zouden die Europeeërs zo slecht betaald worden dat ze ook nog grijs moeten reizen?
Door de vertraging van IC 3440 hoeven we niet te lang te wachten, anders zou het S 3690 geworden zijn. IC 3440 is al met 11 minuten vertraging vertrokken en is blijkbaar net op tijd voorbij Eppegem geraakt, waar spoorlopers het verkeer nog maar eens stilleggen. Overigens twijfelen we nog even of we toch niet de S-trein zouden nemen, maar die is dan weer opgehouden in Schaarbeek. In Brussel-Zuid zal de 3440 met 9 minuten vertraging vertrekken, maar de geïnjecteerde minuten n.a.v. de werken tussen Zuid en Halle, die blijkbaar ongeveer achter de rug zijn, laten toe de vertraging bij aankomst in Halle tot 4 minuten te beperken. En nog dit: graffiti en het ruimen ervan hebben de gele streep boven de eersteklasafdeling van stel 803 volledig onzichtbaar gemaakt. Geen wonder dat ook hier reizigers verkeerd zitten, al is dat op deze verbinding schering en inslag.

De treinlectuur.
Carmen KORN, Zeitenwende.
Charles DICKENS, Onze wederzijdse vriend.

Als vegetariërs en consorten weigeren vlees te eten, mogen ze dan wel nog planten eten? Dat zijn toch ook levende organismen? En zo zal het mensdom verdwijnen door versterving en verhongering, wat dan weer een oplossing is voor de milieuproblematiek…

Uitgedrukt…
Ne pei me' nen 'oed, es veu alles goed. Een vent met een hoed, is voor alles goed.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

06-06-2024 om 00:00 geschreven door overweg13