De wandeling.
Als inwoner van Halle meen ik terecht trots te mogen zijn op onze basiliek waar jaarlijks (tien?)duizenden bedevaarders de voorspraak van Maria komen afsmeken, en toch… De basiliek is een Sint-Martinusbasiliek en laat dat nu misschien de reden zijn om de Martinusroute aan te pakken, ook al komt die zelfs niet in de buurt en al volgt ze veelal bestaande GR-paden. Die route is eigenlijk een combinatie van 4 routes doorheen grote delen van Europa (én erkend door de Raad van Europa) die allemaal in Tours eindigen: twee uit Hongarije, één uit Zaragoza en één uit Utrecht. Het is die laatste die ons vandaag bezig zal houden. De beschrijving in de topogids begint in Bergen op Zoom, maar wij stappen van Ossendrecht naar Kapellen(bos) langs een route die toch wel grondig verschilt van de tocht die we in 2022 ondernamen tussen Ossendrecht en Kapellen, langs de Via Brabantica. De wandeling bleek 20 à 21 km lang te zijn en dat is ruim 2 km meer dan wat ik thuis berekend had, vooral door de omweg rond Fort Ertbrand: zie kaartje. Rond het Fort van Ertbrand maakt de GR nu een erg lange lus en dat was me ontgaan bij de voorbereiding van de tocht. Om tegenwoordig zeker te zijn dat je de juiste route kent, moet je nu al over 2 topogidsen beschikken en op de sites voor de 2 routes naar wijzigingen speuren…Gelukkig viel de route met een TWQ van 77% erg goed mee: het gaat van paadjes door de velden - al dan niet met een schattige naam (zie foto's), tot boswegen en bosweggetjes, vaak ook langs de Antitankgracht. Alleen het einde viel wat tegen: villawijken zijn nooit interessant, maar dat kon de pret van de Brabantse Wal, de Mastenbossen en het Fort Erbrandt niet bederven.

Het weer.
Wat cirrus en erg warm (26°).

De stafkaarten.
07/3-4 Kalmthout (2017) - met het Nederlandse deel, en 07/7-8 Brasschaat (2017)

Hoe we er geraakten.
Ooit hebben we Ossendrecht bereikt met 2 bussen maar sinds de Nederlanders ook vinden dat het openbaar vervoer er in de eerste plaats is om erop te besparen, zouden we al 3 bussen nodig hebben, met een precaire overstap in volle baan. Ossendrecht wordt namelijk niet meer bediend vanuit Stabroek en dat verplicht de brave reiziger om op een overstap te rekenen van bus 106 naar 105. We hebben die ooit wel gehaald, maar er lag nogal wat afstand tussen de overstaphaltes. En dus reizen we nu met de trein naar Bergen-op-Zoom, waar we bus 105 kunnen nemen, zonder overstap. Vier treinen en één bus: het is niet alledaags.
De terugrit tekent zich gelukkig eenvoudiger af: een korte rit met de 67 van Kapellen(bos) naar Kapellen en dan naar Brussel en Halle.

Een beetje geschiedenis.
Ik heb deze keer alleen maar wat gegrasduind in de gegevens waarover ik kon beschikken. Ik zal niet ingaan op de geschiedenis van de NMBS-halte Kapellenbos, die in 1994 definitief verdween, nadat ze in 1984 wel het IC-IR-plan overleefd had.
In de jaren 1950 reed er een aanvullende bus van de NMBS tussen Brasschaat en Nieuwmoer, maar de echte voorloper van de lijn die we vandaag uit Kapellen(bos) namen, vond ik terug in tabel 624 (1964), (later 628) met een dienstregeling Antwerpen - Nieuwmoer - Essen. Het lijnnummer 67 is vandaag nog altijd van toepassing. In eerste instantie ging het om een lijn Antwerpen - Essen, maar het traject werd later ingekort tot Essen - Kapellen. De 67 bleef wel in gebruik, zij het tijdelijk als 67.0 en later als 670. Tegenwoordig is het opnieuw gewoon 67, met één rit tot Merksem.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Het begon al meteen met 20 minuten vertraging van IC 3407 door een storing tussen Binche en La Louvière. "Gelukkig" reed de stoptrein S3657 met vertraging, zodat we die nog konden nemen. (De 3407 zal later trouwens afgeschaft worden tussen Herentals en Turnhout.)
IC 2007 lijkt het eerst wel goed te zullen doen, maar vlak voor Mechelen staan we lang stil: de score is +10 bij vertrek uit Mechelen. En toch zal de vertraging nog teruglopen tot +3 bij aankomst in Essen. Het aansluitende vierledige stel brengt ons vlot naar Roosendaal. Op het Nederlandse net zijn er op dat moment twee gevallen van aanrijdingen, maar onze IC naar Vlissingen ondervindt geen hinder.

Het busstation van Bergen op Zoom beschikt over 4 perrons. Betalen met een creditkaart kan, voor één reiziger. De andere moet een biljet enkele rit nemen. Gelukkig heeft mijn vrouw ook een mastercard. Zo een regeling: de invloed van België lijkt zich ver uit te strekken. Maar de rit verloopt vlot.

Dat kan niet gezegd worden van de terugrit. De bus van lijn 67 rijdt eerst zo goed als op tijd, maar plots begint die vertraging te maken. Ik probeer met Haltelink uit te vissen wat er aan de hand kan zijn; de bus maakt eigenaardige manoeuvres in Kalmthout, het lijkt wel alsof de chauffeur zich vergist heeft. Uiteindelijk stappen we uit in Kapellen Dorp met 17 minuten vertraging! En ja, aan de halte Golflei hangen geen halteborden. (Lucas 14: 28 Als iemand van u een toren wil bouwen, zal hij er dan niet eerst voor gaan zitten om een begroting te maken of hij wel genoeg bezit om hem te voltooien? )

Geen tijd dus om nog even de innerlijke mens te versterken in De Nieuwe Bareel. IC 2040 rijdt vlot naar Brussel, in Schaarbeek komt hij zelfs nog even te vroeg door. Maar met onze aansluitende treinen blijkt het toch allemaal flink in het honderd te lopen. Met 8 minuten vertraging bij aankomst in Brussel-Noord kunnen we de aansluiting met S 2290 naar Geraardsbergen wel vergeten. Voor de NMBS (en Infrabel) is het natuurlijk wel handig om de problemen op de afgerukte bovenleiding op lijn 50 te steken, maar IC 1740 heeft al sinds Diest veel vertraging (gestoorde overweg) en IC 3440 is in Turnhout al met een pak vertraging vertrokken; in dat laatste geval zijn personen op het spoor de vermoedelijke oorzaak. Overigens lijken er op een bepaald moment op 6 plaatsen tegelijk personen op het spoor te lopen. De enige trein zonder vertraging naar Halle is S 3690, maar dat zal anders uitdraaien dan verwacht. Door de NZV rijden kost al 12 minuten vertraging (we schuiven 3 keer aan voor we in Brussel-Centraal belanden), maar we moeten later ook nog voorrang geven aan IC 1740 en IC 3440. Uiteindelijk arriveren we in Halle met 20 minuten vertraging, 37 minuten later dan voorzien. Het was me de avondspits wel in en om Brussel (en ver daarbuiten). Als zoiets je 's morgens overkomt, kun je maar beter een alternatief bedenken.

De treinlectuur.
David GROSSMAN, De glimlach van het lam.
Alena SCHRÖDER, Bij jullie is het altijd zo ontzettend stil.

Inspectieteams mogen voortaan weer onverwacht binnenvallen in klassen en scholen. Die dames en heren zien zichzelf niet meer voor de klas staan (waarom toch?) en zijn zelf verantwoordelijk voor de teleurgang van ons onderwijs door hun hoogst geïnspireerde pedagogische inzichten, maar ze zullen het wel eens komen vertellen, om de zoveel jaar iets anders, maar altijd met veel nadruk op hun goede bedoelingen…

Uitgedrukt…
Daar is geen rechte kant aan te krijgen… Met hem of haar valt niets aan te vangen, is geen land te bezeilen… (verklaring uit Guuëks 2, van Frans Peetermans

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.