De wandeling.
We stappen vandaag nog eens in ons bloedeigen Pajottenland, en wel in Vollezele. In het Wandelboek Vlaams-Brabant van Louis Meersmans, uitgegeven door Lannoo, is de eerste van 20 wandelingen eentje die in Vollezele vertrekt en de ondertitel Het beste van het Pajottenland meekreeg. De tocht is in zijn maximale lengte (er zijn 3 varianten) iets meer dan 12 km lang en voert ons langs indrukwekkende boerderijen door het golvende landschap van een van de mooiste stukjes Pajottenland. Spijtig genoeg ligt de TWQ laag: met 25% scheer je geen hoge toppen, zeker niet die van de in de buurt gelegen Congoberg. De gevolgde paadjes zijn wel van topkwaliteit, maar de vele stukken asfalt en beton drukken de pret enigszins. Maar wie daar niets tegen heeft, kan ongetwijfeld met volle teugen genieten.
Foto's en kaartje.

Het weer.
Heerlijk: helder, niet te warm en met een behaaglijk waaiende en verfrissende wind uit het NO.

De stafkaarten.
30/8Z Tollembeek - 30/7Z Geraardsbergen. De nieuwe kaart 30/7-8 is nog niet beschikbaar.

Hoe we er geraakten.
Het werd een treinloze verbinding met telkens 3 bussen en overstappunten in Halle Station en Leerbeek Stelplaats.

Een beetje geschiedenis.
De buslijn 162 is de hernummerde buslijn LN (Leerbeek - Ninove) die in 1959 de tram Leerbeek - Ninove verving. Grote delen van deze bedding zijn nog perfect bruikbaar als wandel- en fietsweg en andere zijn nog zonder veel moeite terug te vinden op de topografische kaarten waarop te zien is hoe de typische bochten vaak opgenomen zijn in door de landbouwers gebruikte (en teruggewonnen) landwegen. In de loop van de voorbije 50 jaar bieden de wederwaardigheden van de lijn een erg bruikbare illustratie van hoe in België en ook in Vlaanderen met het OV gesold wordt. Dat wordt erg duidelijk als je onderzoekt hoe deze lijn in het weekend kwam en ging. Op dit ogenblik rijden de bussen niet meer op zondag; eerst werd dit nog opgevangen door de belbus 732, maar die is ondertussen ook al afgeschaft. Met de komst van de basisbereikbaarheid ziet het er absoluut niet goed uit voor dorpen als Oetingen en Vollezele.
Toen ik in 1953 op het gehucht Zwartschaap geboren werd, reed de tram zo goed als door de tuin van mijn grootmoeder waar we tot 1955 inwoonden. Maar ook later kwam ik nog geregeld op de route (spoorloper op zeer jonge leeftijd…) want de konijnen werden gevoederd met gras en kruiden die langs wegen en tramlijn verzameld werden. In mij ging in die periode een spoorlegger verloren: de tramlijn was tot op de draad versleten en vooral in de bochten kwam braam gemakkelijk los van de doodversleten rail, zelfs in de handen van een zes- of zevenjarige (terrorist op zeer jonge leeftijd...). Het beeld van die slecht onderhouden sporen zal me altijd bijblijven: de staat van deze tramlijnen geeft ook een extra verklaring voor de snelheid waarmee het tramnet na WO II werd afgebouwd: de opkomst van de privéwagen en het daarmee gepaard gaande plaatsgebrek op onze kasseiwegen zal zeker een rol gespeeld hebben daarin, maar ook de noodzakelijke herinvestering in spoorlijnen die dikwijls 50 jaar lang nauwelijks enig onderhoud hadden gehad, zal het (wan)beleid hebben gestuurd om de trams versneld door bussen te vervangen. De niet-geëlektrificeerde lijnen waren een eerste gemakkelijke prooi.
Ik herinner me nog enigszins tramritten vanuit het gehucht Zwartschaap, waar de tram de Ninoofsesteenweg kruiste en waar de cafés voor een stuk leefden van wachtende reizigers en van fietsers die voor een pint hun rijwielen konden stallen. Vaak ging het richting Ninove, veelal op dinsdag marktdag, maar ook een reis met overstap in Leerbeek op de H(alle) tot Termeeren kwam geregeld voor. We woonden toen immers in Beert - ook in café Termeeren kon je je fiets stallen, na een 3 à 4 km lange rit, want we woonden aan het andere eind van de gemeente. En vanuit het café kon je de seinen van de tram in het oog houden, zodat je nooit te lang vooraf buiten moest gaan staan.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Je verwacht niet meteen veel te beleven, ook al zijn zes busritten tegenwoordig door het dichtslibbende wegverkeer even storingsgevoelig als een gelijk aantal treinritten.
Onze bus van lijn 155 rijdt met wat vertraging - De Lijn is voor het eerst overal op hetzelfde moment overgestapt op de vakantieregeling. Nu de meeste scholen leeggelopen zijn, is dat enigszins te verantwoorden maar voor heel veel mensen is het nog lang geen vakantie. Er rijden niet alleen minder bussen maar die krijgen vaak ook nog een strakkere dienstregeling opgelegd. Zelfs volop in de vakantie leidt dit soms tot vertragingen, laat staan buiten de eigenlijke vakantie.
En dan blunderen we: we zouden probleemloos mee kunnen met de bus van lijn 153 naar Leerbeek en Ninove, en dat zijn we ook echt van plan, maar die bus heeft een achttal minuten vertraging - niet erg want we hebben meer dan een half uur overstap in Leerbeek - maar de verleiding om de 164 te nemen en van wat aan sightseeing in het Pajottenland te doen, is te groot. Die bus vertrekt bovendien op tijd en met 6 minuten overstaptijd in Leerbeek verwacht je niet meteen problemen tijdens de rit door rustige dorpen als Beert, Bogaarden, Bellingen, Bogaarden, Heikruis, Herfelingen en Kester.
Maar al vrij snel beginnen de problemen zich op te stapelen: op weg naar het Ziekenhuis zorgt een slecht (en onreglementair) op de rijweg geposteerd stuk materiaal (mogelijk een kraan) voor zoveel hinder dat de chauffeur de bediening van het Ziekenhuis schrapt, niet nadat hij aan chauffeurs van bussen die met heel veel moeite in de tegenrichting komen rijden, gevraagd heeft of er nog reizigers aan het Ziekenhuis staan. Dat blijkt niet het geval, maar als we eindelijk de halte NInoofsepoort bereiken is de vertraging al opgelopen tot een achttal minuten. Tot overmaat van ramp staan daar enkele tientallen schoolkinderen met juffen te wachten op de 164. Het instappen verloopt al bij al nog vrij vlot, maar de vertraging schiet toch over de 10 minuten. Een deel van de groep moet mee tot Herfelingen Terlinden; bestemming is vermoedelijk het Hof te Rijst. Dat het tweede deel van de groep zich ongerust maakt over de overstap op de 142 is wel verwonderlijk: die hadden toch veel makkelijker met de 153 van Halle naar Leerbeek kunnen reizen. Maar blijkbaar heeft men bij De Lijn gesuggereerd om beide groepen met de 164 mee te geven. Wat een van de juffen tot een terechte uitspraak noopt: na drie kwartier zijn we al op 10 minuten van de school…
Zelf ben ik ondertussen tot bij de chauffeur gesukkeld om hem te vragen of hij kan proberen om de 162 te laten wachten. Na 2 pogingen lukt het om de dispatcher uit te leggen wat het probleem is, maar die antwoordt prompt dat hij Leerbeek niet kan bereiken. Het ziet er echt niet goed uit voor onze aansluiting, want in Kester moet ook nog een tijdvretende omleiding gevolgd worden. Als we de stelplaats naderen zien we een bus vertrekken; het kan een lege rit zijn maar evengoed onze 162. De groep scholieren heeft meer geluk: de 142 staat nog te wachten - vermoedelijk weet de chauffeur dat hij een groep kan verwachten. Die groep draalt echter erg lang, zodat enkele kostbare minuten verloren gaan. Uiteindelijk komt de chauffeur zelf de groep halen. Even later vertrekt de 142, ook al met dik tien minuten vertraging, vermoedelijk richting Kasteel van Gaasbeek.
Voor ons is er gelukkig een oplossing onder de vorm van de 161: dat zal ons 800 m extra te voet kosten, maar we zitten met 12.2 km nog lang niet aan ons quotum. Wel beangstigend is dat zelfs in de stelplaats van Leerbeek aansluitingen niet altijd gerealiseerd worden…

De terugrit verloopt dan weer ongelooflijk stipt.

De treinlectuur.
Boeken hebben we deze keer echt niet meegenomen. De boeken die we nu lezen wegen samen 1499 g…

Een scheutje oprisping.
1. Er wordt blijkbaar meer en meer aan minderheidsregeringen gedacht. Bestaat een democratie er nu niet meer in een meerderheid te zoeken om een bepaald beleid uit te stippelen? Arme politici…
2. Terwijl Thuis zich naar het seizoenseinde sleept, valt het me op dat de compleet verkeerde constructie ik ga gaan… nu minstens enkele keren per aflevering gebruikt wordt, en lang niet alleen door Lowieke. Onze prof Bernard Kemp maakte ons in 1973 al attent op dat onding. Toen we op het einde van de les naar de zin van de prof blijkbaar niet snel genoeg naar buiten stormden, zei mijn co-student P.S.: "Ja ja, we gaan gaan gaan." Hij had scenario's voor Thuis kunnen schrijven

Een verkneukelinkske.
Vollezele was dan vandaag wel onze bestemming, maar in de streek kent men Villezjiel, al is de leenuitspraak Volleziele sterk doorgedrongen in de voorbije decennia.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

27-06-2019 om 00:00 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Van GR 512 zijn we al aan versie 3 toe, als ik me niet vergis, en vandaag beginnen we nog eens van voren af aan: we stappen van Diest naar Tielt, bijna 20 km ver. De GR is in vergelijking met de vorige keer grondig omgewerkt: ze begint nu met een grondige vorm van zachte sightseeing in het garnizoensstadje Diest, met een drietal parken, een Begijnhof en enkele aangename smalle straatjes. Het kaartje maakt duidelijk wat ik bedoel. Voor je het weet heb je zo 5 km in de kuiten en dan pas begint de echte GR die ons door de golvingen van het Hageland voert. De GR vermijdt kundig alle woonclusters en dat resulteert in een erg rustige tocht, met spaarzaam weinig bos maar veel akkers en weiden. De TWQ bedraagt 57%, wat erop wijst dat we toch wel vrij vaak gebruik kunnen maken van onverharde veld- en voetwegen; uiteraard dragen ook de parken in het begin hun steentje bij tot dit redelijke cijfer.
De foto's. Bekijk alvast de volgende twee:

Het weer.
Weertechnisch gesproken zwaar bewolkt, maar het ging voornamelijk over cirrusbewolking waar de zon veelal vlot doorheen scheen. Eigenlijk was het met 27° al te warm om aangenaam te stappen; soms was het ook drukkend.

De stafkaarten.
25/5N Diest - 24/8N Scherpenheuvel-Zichem - 24/8Z Bekkevoort. Je kunt ook de nieuwe kaart 25/5-6 Diest op1:25.000 gebruiken en de wat verouderde 24/7-8 Aarschot - Scherpenheuvel-Zichem.

Hoe we er geraakten.
De heenreis kondigt zich gemakkelijk aan; uiteraard gebruiken we de rechtstreekse trein tussen Brussel en Diest. Voor de terugreis komt er een busrit bij: de GR kruist de buslijn 370 ter hoogte van de halte Blerenbergstraat. We zouden trouwens vandaar uit ook vlot de enkele honderden meters naar de stelplaats van Tielt kunnen stappen. Die bus brengt ons naar Leuven Station, vanwaar uit we opnieuw rechtstreeks naar Halle kunnen.

Een beetje geschiedenis.
We eindigden vlak bij de stelplaats van Tielt en kruisten net voor het einde van onze tocht zelfs de vroegere loop van de tramlijn naar Aarschot die in een wijde boog de Blereberg ontweek.
Tielt was/is een typische stelplaats van De Lijn, op het platteland, met aansluitingen tussen tramlijnen die naar belangrijkere steden voerden, in dit geval Leuven, Diest, Aarschot en Tienen. Dat patroon bestaat vandaag eigenlijk nog altijd, al is het ondertussen aangevuld met veel schoollijnen, enkele andere gewone lijnen en een enkele snelbus.
Tielt kreeg zijn tram al in 1893/1894, zij het dat de lijn Leuven - Diest op dat ogenblik de enige lijn was. Het was wachten tot 1897 op de verbinding met Aarschot en een jaar later werd ook de lijn naar Tienen ingehuldigd.
Typisch voor de desastreuze politiek van de jaren 1950 was de elektrificatie van de lijn Leuven - Diest in 1952 - amper één jaar werden de lijnen naar Aarschot en Tienen verbust en tien jaar later werd de geëlektrificeerde lijn gesloten. Zoals op veel andere plaatsen kon de elektrificatie de levensduur van de lijn nauwelijks rekken.

In het spoorboekje van 30.9.1962 vinden we dan ook een tabel 603 Leuven - Diest en een tabel 598 Tienen - Aarschot terug. Uit latere busboekjes leren we dat de lijnnummers 14 (Leuven - Diest) en 15 (Aarschot - Tienen) toegekend werden. Die 14 is ondertussen 370 geworden, de 15 werd 390. Beide basislijnen werden tijdens de bloeiperiode van De Lijn aangevuld met school-, markt- en sneldiensten. Uit die busboekjes leren we ook dat er nog een lijn 19 reed (Tienen - Hoeleden - Waanrode - Tielt) en een lijn 20 (Leuven - Binkom - Tielt - Waanrode - Diest).

De omgeving van de Tieltse stelplaats in de jaren 1930.

De verbinding.

En wat we beleefden.
IC 3408 is voorzien op een groep van 41 personen, al zij het eerder persoontjes, die mee rijden van Halle naar Brussel-Zuid. Met de reservering (in het derde rijtuig) zit alles snor en het instappen gebeurt vrij snel.
Met IC 2208 gaat het allemaal wat minder vlot: we vertrekken uit Brussel-Zuid met 5 minuten vertraging, uit Brussel-Noord met 3 minuten, maar dan begint het gesukkel: we staan net buiten Brussel-Noord al opnieuw stil en ook bij de Y. Herent staan we nog even compleet stil: het gevolg is 10 minuten vertraging bij aankomst (en vertrek) in Aarschot. Alleen tussen Aarschot en Diest kunnen we spreken van een vlotte, regelmatige rit: er gaan dan ook 2 minuten vertraging af. Diest is geen klantvriendelijk station: de perrons zijn ontzettend laag en als je achteraan de trein zit heb je nog een hele wandeling voor de boeg voor je aan de uitgang bent. Gelukkig moeten we geen aansluitende trein of bus nemen.

De bus van lijn 370 heeft nogal wat volk mee. Meestal zijn we voor de aankomst van de bus klaar (kaart opgeborgen, bezwete kledij vervangen, fototoestel in de draagtas, Mobib klaar) maar vandaag hebben we daar de tijd niet voor. Dat de bus met 4 minuten vertraging rijdt, komt ons voor een keer goed uit. Het is een gelede Transit 2000 waarvan de zetelovertrekken vervangen zijn. Dat zou De Lijn vaker moeten doen: in plaats van een aftandse bus krijgt de reiziger zo een bus die er nog fris uitziet. Maar ja, we weten ondertussen dat een rechts politicus maar 5 jaar nodig heeft om een min of meer functionerend bedrijf als De Lijn op de knieën te krijgen. Veel moeten we van het OV in Vlaanderen niet meer verwachten, vrees ik.

De IC 1738 bestaat uit 4 breaks; hij loopt traditiegetrouw wat vertraging op in de NZV. In Leuven word ik aangeklampt door een wat oudere reiziger die wil weten waar we zijn. In Brussel-Noord spreekt hij andere medereizigers aan met de vraag of er in deze trein ergens water beschikbaar is. Meer dan een moordende tip om het eens in het toilet te proberen krijgt hij niet. Hij zal uitstappen in Brussel-Centraal.

De treinlectuur.
Ken FOLLETT, Winter of the World.
Tom WOLFE, Het vreugdevuur der ijdelheden.

Een scheutje oprisping.
Facebook en zijn libra: je wil dit eigenlijk niet, maar je zult wel weer moeten. Spionage en oorlogsvoering zijn een stuk subtieler geworden.

Een verkneukelinkske.
Het is triestig, zei de uil, en hij bezag zijn jong. ('t Es tristig, za den øl, en a bezach ze joenk…. - voor de echte dialectkenners: øl moet eigenlijk øben zijn…) Ze zijn zo goed als uitgestorven, deze zeispreuken, die zo vaak op komische wijze wat volkswijsheid meevoerden. Zeispreuken: spreuken waarin een gezegde aan een persoon in de mond gelegd wordt, zegt Vandale.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

18-06-2019 om 00:00 geschreven door overweg13  

01. Stilaan nam ik de gewoonte aan om langere tijd langs een spoorlijn te vertoeven en alles te fotograferen wat er passeerde zodat je een indruk kon krijgen van het verkeer op een welbepaalde lijn. Speciallekes waren nooit mijn ding, maar als er toevallig eens iets onverwachts passeerde, was dat meegenomen. Deze was zeker iets dat tot ge gewone dingen van de dag langs lijn 25 behoorde. De Belgische hondenkop 904 zit op 01.10.1986 aan kop van E 161 Amsterdam-CS - Brussel-Zuid. Deze en de volgende foto's werden genomen tussen Sint-Katelijne-Waver en Duffel, in de buurt van km 27. De schildwacht houdt een oogje in het zeil.

02. De klassieke tweetjes waren voor sommigen een plaag die te vergelijken is met de huidige alomtegenwoordige Desiro's, al was er meer variatie. MR 751 rijdt aan kop van E 1562 Antwerpen-Centraal - Tournai. Let ook op de oeroude bovenleidingspalen.

03. Heel wat bescheidener qua samenstelling is E 6337 Antwerpen-Centraal - Brussel-Zuid, met MR 019 in the picture.

04. MR 842 is hier E 936 Antwerpen-Centraal - Charleroi-Sud. Het is een van de weinige stellen waarvan de verf op dat moment nog niet is aangetast door de tand des tijds. De oranje-grijze stellen zijn na 10 jaar immers nog nauwelijks aan te kijken, en de kleurstelling is sowieso een kwelling voor de fotograaf, zoals ik meerdere malen heb ervaren.

05. Voor de specialisten: ES 206 in Sint-Katelijne-Waver, op lijn 27.

06.MR 186 aan kop van E 1513 Antwerpen-Centraal - Charleroi-Sud.

07. Ook op lijn 27 deze nieuwe 1207 - let op de maagdelijkheid van de verluchtingsroosters en de schokdempers.

08.MR 778 maakt de dienst uit op E 6263 Antwerpen-Centraal - Mechelen.

09. Dit is E 162 Amsterdam-CS - Brussel-Zuid. Ter aanvulling van de hondenkoppen (zie foto 01) werden ook trek-en-duwtreinen ingezet, grotendeels bestaande uit Nederlands materieel, aangevuld met rijtuigen I4 van de NMBS en een loc 25.5.

10. MR 261 (met horizontale koplampen) rijdt aan kop van E 1563 Antwerpen-Centraal - Tournai. Het laatste deel van de trein zal naar Geraardsbergen gaan en afgekoppeld worden in Edingen.

11. MR 014 leek in die tijd nog onverwoestbaar; deze stellen werden hoofdzakelijk ingezet op de lijnen 25, 124 en 12 i.v.m. de hoge perrons langs deze lijnen. Dit is E 6313 Brussel-Zuid - Antwerpen-Centraal.

12.En MR 048 is dan weer E 6338 Antwerpen-Centraal - Brussel-Zuid.

07-06-2019 om 09:36 geschreven door overweg13  

13. MR 820 als E 937 Antwerpen-Centraal - Charleroi-Sud. Hier is al duidelijker te zien dat de gebruikte tinten en verven vrij snel sleten.

14. MR 102 ziet er daarentegen nog erg behoorlijk uit: E 1514 Antwerpen-Centraal - Charleroi-Sud.

15. E 163 Amsterdam-CS - Brussel-Zuid. Zie ook foto 9. Op Wikipedia lees ik er dit over: De Belgische en Nederlandse spoorwegen kwamen uiteindelijk tot de inzet van zogenaamde trek-duwtreinen. Deze bestonden uit een NMBS-locomotief uit de 25.5-serie, rijtuigen I4 en Plan W en een tot stuurstandrijtuig verbouwd restauratierijtuig Plan D. Deze locomotieven en rijtuigen kregen dezelfde kleurstelling als de Benelux-hondekoppen.

16. MR 015 is hier E 6339 Antwerpen-Centraal - Brussel-Zuid.

17. MR 818 is de eerste van 2 vierledige stellen in E 938 Antwerpen-Centraal - Charleroi-Sud.

18. Over lijn 27 sleept de 5159 een goederentrein. Je ziet nog net het uiteinde van het perron van Sint-Katelijne-Waver.

19. MR 673 zit vooraan in E 1515 Antwerpen-Centraal - Charleroi-Sud. En daarmee sluit ik de fotosafari langs lijn 25 af.

20. Op 12.11.1986 sleept de 2214 samen met een 23 een goederentrein over lijn 26 kp 27.4.

21. HLE 2324 op lijn 26 op 12.11.1986 km 27.2.

22. Een erg typische herfstfoto met MR 082 in de hoofdrol: E6734 naar Halle, lijn 26 kp 27.5.

23. Op 21.03.1987 fotografeerde ik deze brug van lijn 109. We stapten toen van Mons naar Harmignies en dus moet deze brug ergens tussen Cuesmes en Harmignies liggen, maar preciezere gegevens heb ik niet.

24. En een bus tussendoor, meer bepaald op lijn EO in Overijse. Het betreft ab 5269, een Van Hool A120 uit 1978. Het verschil met vorige generaties bussen werd door een collega treffend verwoord als: "De deze hebben al vering."

06-06-2019 om 00:00 geschreven door overweg13  

25. Op 14.04.1987 struinde ik in de buurt van Neerpelt. In de achtergrond is het seinhuis te zien, dat het station grotendeels aan het zicht onttrekt. De splisting is die van lijn 19 links en lijn 18, waarop HLD 6318 manoeuvreert. Opmerkelijk historisch detail: de stalen bekabeling voor de bediening van de armseinen.

26. Dit is Z 1657 Antwerpen-Centraal - Neerpelt in zijn typische Trek-en-duwsamenstelling, met het M2-stuurstandrijtuig vooraan. Spijtig genoeg heb ik net iets te laat afgedrukt, waardoor het snelheidsbord net over het rijtuig schuift. (14.04.1987)

27. Dezelfde trein met de duwende 6317.

28. De 6240 sleept dan weer Z 1685 Neerpelt - Antwerpen-Centraal.

29. De 5174 op lijn 18. Als ik het me goed herinner, ging het hier om een rangering.

30. Voor wie er niet genoeg van krijgt. (Ook op 14.04.1987)

31. MR 628 op dezelfde druilerige 14.04.1987 in Melkouwen.

32. Gelukkig is er meer zon op 17.04.1987: lijn 42 dubbelsporig en niet geëlektrificeerd tussen Bovigny en Gouvy.

33. CFL-loc 1802 sleept Z 117 Liège-Guillemins - Luxemburg ongeveer op dezelfde plaats. Bij de invoering van het IC-IR-plan in 1984 werd hier een tijdlang gereden met oude internationale rijtuigen (I1 en I2) maar ondertussen zijn die vervangen door M2-rijtuigen die er alleszins een stuk frisser uitzien dan de aftandse rijtuigen die hier eerst reden.

34. Ab 5051-08 van de firma Pirnay staat hier voor het station van Gedinne te wachten op zijn vertrek op de weggesaneerde lijn 41 die een groot gebied tussen Beauraing en Gedinne bestreek. Toen kon je het nog meemaken dat de chauffeur vroeg om hem de fot op te sturen, nu mag je al blij zijn als hij niet dreigt met confiscatie van je toestel, als hij al niet de politie oproept.

35. Naast de met autorail uitgevoerde treinen, kon je af en toe ook nog een gesleepte trein op lijn 166 fotograferen, zoals deze 4692 Namur - Bertrix met de 5216 en 4 K3-B-rijtuigen en 1 K1-AD-rijtuig.

%%% FOTO12%%%

36. En omdat het filmrolletje op moest, fotografeerde ik deze trein ook nog een tweede keer.

05-06-2019 om 00:00 geschreven door overweg13