Als het openbaar vervoer een spiegel is van onze samenleving, dan gaat het slecht met onze samen-leving. Maar dat wisten we al.

De moeder en de peuter, annex ingewikkelde en onhandige buggy, zijn al eerder ingestapt en zijn maar meteen vooraan op de laterale bank gaan zitten, om ongevallen te vermijden. Je ziet zo dat ze het nog niet gewend zijn, en er wordt ook gezwind een biljet aangekocht tegen busprijs. En nee, de moeder schrikt niet eens van het toch wel hoge bedrag dat ze moet neertellen voor de korte rit. Toch had ze minder verwacht, dat is duidelijk, want ze moet haar portemonnee een tweede keer aanspreken.

Wat verder is zij ingestapt: vaal kleurende bril, dito haar en verticale scheerschade tussen onderlip en puntje van de kin - nog net geen senior, want ze heeft nog een gewone Omnipas. Ze blijft nog even vooraan hinderlijk zijn, en ploft zich dan neer rechtover mij, even vergetend dat ze ook nog een rugzak draagt. Ik wacht rustig tot ze voorovervalt, maar dat blijft me bespaard.

Mijn verste herinneringen aan openbaar vervoer gaan nog steeds terug op dat zalige moment dat je mocht bellen. Thuis kon je nergens drukken op een knop die twee dingen tegelijk tot leven bracht. Op de tram kon dat wel: een schelle bel en een schitterend rood licht, dat vooral 's avonds in de schaars verlichte voertuigen voor een prille esthetische vervoering zorgde.

In die vijftig jaar is er veel veranderd, en toch: we mogen nog altijd op de bel drukken, en de peuters zitten nog altijd klaar, wachtend op het moment dat moeder zegt dat het mag. Ook hij zit klaar, de vinger op het knopje.

Ik heb altijd van mezelf gedacht dat ik een pestkop was en ben. En eerlijk, mild pestgedrag is me nooit vreemd geweest. Maar dit gaat mijn petje te boven: want nauwelijks zijn de deuren dicht, je ziet de afwachtende spanning stijgen, of zij drukt met een snelheid die je niet meer van haar zou verwachten. Je herkent de ontgoocheling, maar het kind is vatbaar voor reden, en legt zich neer bij de troostende woorden dat ze nog wel eens de bus nemen.

Bij de terugrit zijn mama en kind er weer. Nu lukt het wel. Van een ding ben ik zeker: als de dame met de scheerschade ooit nog op mijn bus zit, zal ik het zijn, die bel, desnoods aan elke halte. Ik druk dit tekstje alvast af, mocht de chauffeur het op zijn heupen krijgen. Ik denk dat hij het ook wel zal begrijpen…

23-03-2010 om 16:17 geschreven door overweg13  

Voor de derde keer al stappen we GR 573. Vandaag loopt het nog even door en langs de vallei van de Vesder: in feite lopen we in een grote zuidelijke boog van west naar oost onder Verviers door, van Pepinster naar Hèvremont. De nabijheid van een redelijk grote stad als Verviers, en van een mindere godin als Pepinster, doet misschien wenkbrauwen fronsen, maar wees gerust: we volgen een bijwijlen schitterend parcours (TWQ 63 %), langs veel smalle tot minder brede onverharde paden en wegen, en zelfs het ontbreken van groen op deze eerste lentedag, doet niets af aan de kwaliteit van het traject, dat iets langer is dan 16 km. Alleen in de buurt van Heusy strekt de stad Verviers haar tengels wat al te geestdriftig uit, maar voor de rest is dit een erg landelijk parcours, met de bebouwing vaak op een veilige afstand. Enkele porties bos, met enthousiaste vogelzang op de achtergrond, maken het plaatje volledig.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 1556 7:23 7:34 +1 (239)

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:00 +1 (1351 - 11833)

Liège-Guillemins - Pepinster 5259 9:18 9:43 stipt (367)

Hèvremont - Verviers [724] 15:12 15:29 +3 (ab5644 - Renault EMI R312)

Verviers-Central - Brussel-Noord 538 15:34 16:54 stipt (1337 - 11830)

Brussel-Noord - Halle 3687 17:02 17:29 +6 (762)

De commentaar:

We zijn naar Halle gekomen met de bedoeling om de 1556 te nemen, in de wetenschap dat het hoogstwaarschijnlijk wel de 3105 zal worden. Maar die laatste wordt met 15 minuten vertraging aangekondigd, als gevolg van problemen met de locomotief. Dat komt ervan als je een locomotief voor een drietal breaks probeert te spannen. Het wordt dus tóch de 1556, die wel op tijd rijdt. Dat kan niet gezegd van de 3906, een 26 vooraan en één achteraan met een 8-tal M6-rijtuigen, die dicht tegen het kwartier vertraging aan zit. Van de 8 rijtuigen zijn er drie eerste klasse. Vermoedelijk zijn twee ervan gedeclasseerd. Niet dat je dat aan de buitenzijde kunt merken, of ik moet wel erg slecht kijken. Wat springt men toch slordig om met die dingen tegenwoordig. Beide treinen, de 1556 en de 3906, vertrekken gelijktijdig in Halle. We gaan over lijn 96 E en ik verwacht dat we in Lot voorrang zullen geven aan de 3906, maar dat gebeurt niet. We gaan gezwind over de wissel van lijn 96 E naar lijn 96, en via 96 A gaat het naar Brussel-Zuid, dat we zo goed als op tijd binnenrijden. Vanaf Vorst rijden we trouwens parallel met de 3906: samen uit, samen thuis dus, want beide treinen rijden ook gelijktijdig Brussel-Zuid binnen.

We struinen wat rond in Brussel-Zuid, ook langs het enigszins vernieuwde Sam's Café. IC 506 staat al een tijdje klaar om Brussel-Zuid binnen te rijden, maar de 3928 in vertraging houdt hem nog even op. Toch zal zijn vertraging amper 2 minuten bedragen, en daar komen er nauwelijks 2 bij in de NZV. Na een rustige, probleemloze rit bereiken we Liège-Guillemins met 1 minuut vertraging. In een van de splinternieuwe perrons wordt al opnieuw een gat geboord. Dat is nu net wat ik als gepatenteerde onhandige kluns ook altijd meemaak als ik knutsel: als ik denk dat alles in orde is, blijkt dat net niet het geval te zijn…

De L-trein naar Verviers-Centraal bestaat uit één break. Voor ons wordt dit de maidentrip over lijn 37 in dit type materieel. Tot Angleur hebben we het gezelschap van 7 NMBS'ers; later wordt het erg rustig. Normaal staat de trein 3 minuten stil in Pepinster. Ik maak me al op voor een foto van ons stel, want de zon staat goed, maar de zonzijde van stel 367 staat vol graffiti. Geen foto dus, ik verspreid geen kunst.

Voor de terugrit moeten we over korte afstand een bus nemen van lijn 724. Hèvremont is een onooglijk groepje huizen met een kerk op maat, maar vergetelheid zal wel de reden zijn waarom je nul op het rekest krijgt als je Hèvremont als plaatsnaam invult in de planner van de TEC. Met een aansluiting van 5 minuten in Verviers mag er niet veel fout lopen, en het begint al met 2 minuten vertraging, maar de vertraging schommelt de hele rit lang tussen 1 en 3 minuten. De chauffeur "laadt" bovendien reizigers aan een aantal halten van het stadsnet, en dat verbetert onze slaagkansen allerminst. De bus komt bovendien niet op het pleintje voor het station, maar net iets verder, zodat we ook nog de trappen af moeten. Zoals dat altijd gaat, is de IC stipt op tijd.

We stappen dan ook meteen in, zonder geldig vervoerbewijs, want ik moet onze Railpass nog invullen. Ik hoop dat ik een TBG tegenkom, maar de wet van Murphy is alomgeldend, en dus gebeurt dat niet. En Murphy blijft ons goedgezind, want ik ben nog maar net ons eerste lijntje bezig, als de TBG zich al parmantig aandient. Ik prevel dat er maar 3 minuten zat tussen bus en trein, en blijkbaar volstaat dat als excuus: ik mag onder het waakzaam oog van de TBG het tweede lijntje invullen, waarna beide deskundig geknipt worden. Voor de rest wordt ook dit een vlotte en rustige rit. In Zaventem staat de IR naar Quévy als vanouds zijn beurt af te wachten: zelfs bij een lichte vertraging krijgt de IC voorrang. Zo zal het nooit meer goed komen met de vroeger zo betrouwbare IR.

We zullen nu wel proberen om hem nog te nemen in Brussel-Noord, waar hij met 5 minuten vertraging aangekondigd staat. De 2704 sleept inderdaad met 4 minuten vertraging zijn M6'en aan, maar… een eersteklasserijtuig ontbreekt, dat wordt nog eens bevestigd door de TBG. Het zal wel iets te maken hebben met die ontsporing vorige week in Mons, maar het is toch godgeklaagd dat er in sommige treinen 2 A-rijtuigen te veel zitten, en dat het A-rijtuig in andere treinen ontbreekt. Dat het om twee verschillende onderhoudsposten gaat mag geen excuus zijn . We beslissen dan maar om de CR te nemen, tenslotte was dat de normale aansluiting geweest.

CR 3687 bestaat uit 2 klassieke stellen. Het eerste is een CR-stel: uit de display vooraan leid ik af dat dit CR 6 is. We stappen achteraan in. Behalve een licht gestoord reiziger, die zoals men hier zegt "geen zittend gat heeft", maar wel een kanjer van een rugzak en een gescheurde mouw, een allochtoontje dat schippert tussen staan, zitten in tweede en zitten in eerste, en 2 jongedames die vinden dat ze in eerste mogen zitten als ze niet bij elkaar kunnen zitten , valt er weinig  te beleven in eerste klasse. Ik denk aan de brief van Thomas Siffer die ik vanmorgen tijdens de heenreis gelezen heb: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=JN2NGT6V&word=siffer.

In Buizingen rijden we in een boogje rond het spooksein: het gaat even over tegenspoor. Daardoor blijven we de 6 minuten vertraging in Brussel-Zuid meeslepen tot Halle, maar al bij al leek het vandaag nog mee te vallen. Net als de wandeling en het weer trouwens. Waar snakt het hart nog meer naar?

17-03-2010 om 00:00 geschreven door overweg13  

Zo'n tien jaar geleden werd onder impuls van het Felixfonds en in samenwerking met het NGI een aantal wandelingen in het Pajottenland uitgestippeld, onder de naam Wandelweg. Voor elke wandeling werd een kaartje gemaakt, met bijkomende summiere gegevens, en alles werd te koop aangeboden in handige mapjes. Wij volgen vandaag de tiende wandeling uit de eerste reeks, met start en aankomst in Eizeringen.

Als geboren en getogen Pajot zou ik vandaag blij moeten zijn, maar eigenlijk hou ik niet zo van het Pajottenland als wandelstreek. Ook vandaag moet ik weer vaststellen dat dit het land van de "koterijen" bij uitstek is, en tot overmaat van ramp volgen we ook veel meer asfaltwegen dan goed is. De TWQ bedraagt amper 22 %, en dat is toch wel weinig als je je streek als wandelparadijs wil promoten. Het wordt dus geen onverdeeld succes, deze tocht langs Borchtlombeek en Wambeek, waar Pol de Mont zijn eigen Pajottenland bezingt. Wie graag op een onbezorgde manier dit licht heuvelende gebied met bijhorende beken verkent, komt vast wel aan zijn trekken…

De verplaatsing:

Halle - Meerbeke bus 153 9:35 10:24 stipt (ab 3940 Jonckheere Transit 2000, Ukkel)

Meerbeke - Eizeringen bus 128 10:23 10:33 +3 (ab 4140 Van Hool AG500, Meerbeke)

Eizeringen - Meerbeke bus 128 13:43 13:53 -4 (ab 4141 - als 4140)

Meerbeke - Halle bus 153 14:41 15:25 +4 (ab 5168 - Van Hool New AG300, Leerbeek)

Het wordt vandaag een treinloze uitstap. Even heb ik wel aan een alternatieve route gedacht, bijvoorbeeld langs Brussel-Noord, maar tijd win je er niet mee, en de rit door het Pajottenland is ongetwijfeld aangenamer dan door het goorste deel van Brussel. Voor de reorganisatie van de busdiensten in het Pajottenland zouden we trouwens wél verplicht geweest zijn om via Brussel te reizen. Vandaag valt opnieuw op dat ook lang verwaarloosde gebieden reizigers aantrekken, als het aanbod voldoende groot is.

Van de nieuwe schermen in Halle kunnen we aflezen dat onze bus met enkele minuten vertraging rijdt. Die groeit nog snel aan, tot 15 minuten zelfs. We bereiken Leerbeek om 10:08, en dat is 13 minuten later dan voorzien. Als je weet dat een aantal bussen daar om 10:05 vertrekt, dan verwacht je niet meteen dat al die aansluitingen verbroken worden. En toch, vandaag lijken alle bussen stipt vertrokken. Voor minstens één reizigster wordt dat een vol uur wachten! Dit is nieuw: in Leerbeek wordt (werd?) over het algemeen goed gewacht op aansluiting, vandaag is het even anders, ondanks de minieme wachttijd die nodig geweest zou zijn. Ik hoop dat dit geen nieuwe politiek is, want de betrouwbaarheid van het regionale busnet staat of valt hier met dat knooppunt in Leerbeek.

Wij komen uiteindelijk stipt aan op ons overstappunt Meerbeke Stelplaats. We kunnen zelfs een aansluitende bus vroeger dan voorzien nemen, omdat die met wat vertraging rijdt. Zoals verwacht is het een gelede bus. De vroegere gelede bussen leden meer dan de huidige onder het karakteristieke huppelgedrag, dat blijkbaar moeilijk te vermijden is met deze lange bussen. We pikken nogal wat reizigers op, op weg naar Brussel, en de vertraging blijft, al is ze nauwelijks het vermelden waard: 2 minuten. We stappen uit aan de halte Weg naar Borchtlombeek. De N8 is een echt onding voor voetgangers en fietsers, en dat kunnen we hier over enige afstand ondervinden. Ongelooflijk hoe men destijds elke meter grond (o.a. teruggewonnen van de boerentram) meteen opslorpte om het de automobilist gemakkelijk (?) te maken. Fietsen moet hier een hel zijn, wij kunnen gelukkig uitwijken naar een smalle grasstrook.

Voor de terugrit hebben we dezelfde reisweg voorzien. Om 13.43 zou er een bus van lijn 128 moeten komen, maar die rijdt een viertal minuten te vroeg. Dat maakt onze overstap in Meerbeke nog ruimer, tijd om snel even een kiekje te stelen van enkele bussen in de stelplaats.

Een gelede bus brengt ons naar Halle: dat is al een voorbereiding op de spits, want tot Halle zou een standaardbus ruim volstaan. Het valt op dat ook de gelede bussen een evolutie naar meer comfort hebben doorgemaakt: deze bus is duidelijk minder kort afgeveerd. Op tijd rijden lukt moeiteloos tot Halle: uiteindelijk arriveren we daar met 4 minuten vertraging, Halle heeft geen verkeersprobleem, Halle IS een verkeersprobleem.

05-03-2010 om 00:00 geschreven door overweg13  

Nu zowat alle mogelijkheden voor echte GR-paden uitgeput raken, zeker in het volgebouwde Vlaanderen, lijkt men resoluut te kiezen voor de zogenaamde streek-GR's. Die van het Dijleland is een van de meest recente, en we beginnen de grote lus vandaag waar ook de topogids haar laat beginnen: in Kessel-Lo, bij het Recreatiedomein. Dat Vlaanderen volgebouwd is, en dat het aanbod aan trage (wandel)wegen in veel regio's uiterst beperkt is, wordt vandaag weer duidelijk: eigenlijk volgen we van begin tot eind een stuk van de GR 128, die we vroeger al stapten. Gelukkig doen we dat nu in tegengestelde richting, en zoals elke rechtgeaarde wandelaar weet, doe je dan een compleet andere wandeling. Een TWQ van 56 % is niet echt hoog, maar de gevolgde trage wegen mogen er zijn: de Kesselberg, al meteen bij het begin, een ruig stukje langs de Dijle, een prachtige veldweg naar Wakkerzeel, dat als dorp ook de moeite waard is, en nog enkele wegen langs een vaak moerassig gebied, waar de toponiem Broek dan ook vaak voorkomt. Na zo'n 17 km komen we aan in de NMBS-halte van Wespelaar-Tildonk.

Voor ons is het de eerste treinuitstap na de ramp van 15 februari. Anders dan vroeger staan de wrakken van de verongelukte trein goed zichtbaar, deels als schroot geladen op een wagonnetje… Vroeger werd zoveel mogelijk schroomvallig geprobeerd om die dingen weg te slepen of aan het oog te onttrekken. Nu beelden van de ramp na 2 uur al de hele wereld rondgingen, heeft dat inderdaad niet zo veel zin meer.

De verbinding:

Halle - Leuven 7515 8:27 9:19 +23 (2122 - 53511)

Leuven - Kessel-Lo bus 2 9:52 9:59 +7 (ab 5290 - Van Hool New A309 - Leuven)

Wespelaar-Tildonk - Mechelen 2715 15:25 15:37 +1 (924)

Mechelen - Brussel-Noord 2036 15:40 15:56 stipt (2709 - 61029)

Brussel-Noord - Halle 3686 16:02 16:29 +9 (217)

We hebben dus gekozen voor de enige min of meer snelle trein tussen Halle en Leuven. Zo kan ik meteen de nieuwe M5 "showen" aan mijn vrouw, al is er niet veel "showen" aan. Het is een nog verder uitgeklede M6, met een bijzonder hinderlijke plaatsing van de banken ten opzichte van de ramen; het echte verschil moet nog komen, als het warm wordt. Vandaag is het aangenaam warm, al kun je dat niet aan het kale, koele interieur toeschrijven.

Het wordt een echte sukkelrit: in Halle vertrekken we met 4 minuten vertraging, na de NZV zijn dat er al 17, en uiteindelijk zullen het er 23 worden in Leuven. Ik wil best aannemen dat de vertraging voor een deel te wijten is aan de nog niet ten volle genormaliseerde toestand in Halle, en dat een trein in vertraging de neiging heeft om zowat overal gehinderd te worden, maar ik vraag me af of deze 7515 eigenlijk ooit wel min of meer op tijd rijdt. Tussen Nossegem en Herent gaat het even over lijn 36N, en dat is zowat het enige deel van het traject dat min of meer snel afgelegd kan worden.

Tussen Halle en Brussel-Noord mogen we meeluisteren naar een veel te luide i-pod. Draagster is een dertiger, die blijkbaar nu al gehoorproblemen heeft. En die M5'en hebben altijd al zacht gereden, al maken ze nu wat meer lawaai: als je bijna uitgeklede rijtuigen op de sporen brengt zoals destijds, kan er niet veel rammelen. Nu er toch al wat extra voorzieningen zijn, zorgen die ook voor extra achtergrondgeluid.

Met een frequentie als die van lijn 2 is dergelijke vertraging natuurlijk geen echt probleem: in plaats van de bus van 9:30 wordt het die van 9:52, die van 9:45 rijdt net voor onze neus weg. De Prodata werkt niet: het wordt dus een gratis rit in ab 5290. We rijden wel even de stelplaats in, waar de Prodata vervangen wordt, maar we blijven rustig zitten en de chauffeur vindt het waarschijnlijk al goed dat we één poging gedaan hebben. Dat is een compensatie voor die enkele keren dat we door allerlei vergissingen en mankementen te veel betaald hebben, zullen we maar veronderstellen. Door het ommetje langs de stelplaats is de vertraging van de bus nu wel 7 minuten, en dat betekent dat 2 bussen van lijn 2 vlak na elkaar rijden, beurteling reizigers opnemend.

Voor de terugrit heb ik nog geen parcours uitgetekend: het kan langs Mechelen of Leuven, en het kan ongeveer even snel. We nemen dan ook de eerste kans die zich voordoet: langs Mechelen.

IR 2715 naar Sint-Niklaas bestaat uit 2 duikbrillen. De treinwachter knipt zonder kijken: het is gewoon onmogelijk dat hij het toegevoegde lijntje: "Terug van Wespelaar-Tildonk" gezien, laat staan gelezen, zou hebben. Blijkbaar steekt het allemaal niet zo nauw, want de kans dat het zurig-ruikende clochardachtige type een eersteklassebiljet heeft is minimaal, maar hij wordt wel ongemoeid gelaten. Of trakteert die zichzelf na een lucratieve dag?

Soms kan het allemaal ontzettend vlot gaan: in Mechelen kunnen we zelfs nog de stipte IC 2036 nemen. Deze treinbegeleider bekijkt onze biljetten wel grondig. Dat we van Halle zijn noopt tot een gesprekje over het ongeval. Het moet een zegen zijn voor deze mensen dat ze af en toe ook eens gewoon een babbeltje kunnen slaan zonder snauwen van moedwillige klanten. Hopelijk gebeurt dit vaker dan we zelf denken, in dit oververhitte landje waar de treinbegeleider die zijn job doet voor de correctionele gesleept wordt wegens slagen en verwondingen. Wedden dat hier opnieuw een staking van komt?

In Brussel-Noord hebben we 6 minuten voor de overstap naar CR 3686: twee klassieke stellen, waarvan de wijnrode 217, en dat is duidelijk te weinig. Ook in eerste klasse is de bezetting 100 %, al zullen alle reizigers wel niet voor eerste betaald hebben. Mogelijk is dat wel het geval voor de vader met 2 kleuters, die sinds 1 februari ook gratis in eerste mee mogen. De zak snoep en cakejes zakt zienderogen: ze halen Halle niet.

We hebben in Brussel-Noord eigenlijk ook nog de kans om over te stappen op de IR naar Quévy, met een fikse vertraging, die ook wel eens de oorzaak van de overbezetting van de CR zou kunnen zijn. Wie erop gerekend had om met de CR sneller te zijn, komt bedrogen uit. Een ondertussen berucht geworden sein net voorbij Buizingen houdt ons op, om de IR van lijn 96N naar lijn 96 te laten sporen. Het wordt dus ook nog even wachten tot de IR in Halle gestopt en opnieuw vertrokken is, alvorens wij verder kunnen. Het resultaat is 9 minuten vertraging, maar met 73 minuten (vertraging verrekend) is dit toch een vlotte reis geworden.

Door treinongeval en slecht weer waren we de laatste weken wat aangewezen op plaatselijke wandelingen, die ook enorm kunnen meevallen. Nu zou het echte wandelseizoen voor ons van start moeten gaan - mogelijk met nog een tweede wandeling deze week.

02-03-2010 om 00:00 geschreven door overweg13