GR 128 loopt van het Franse Wissant naar het Duitse Aken, en wij stappen vandaag van Moorslede naar Kachtem, goed voor iets meer dan 16 km. Hoe groot moet de frustratie van de ontwerpers zijn als je door een onbewandelbaar gebied als dat van vandaag moet stappen? Op geen enkel moment van deze tocht kom je los van soms opdringerige bebouwing; zelfs als je midden tussen de weiden en de velden staat, wordt het uitzicht ontsierd door gebouwen van allerlei slag, en de bedrijvigheid lijkt hier maar niet stil te vallen. De TWQ bedraagt 22 %, maar slechts enkele honderden meters zijn echt te pruimen. En dan moet je weten dat we de verbeteringen gevolgd hebben, die in een volgend jaar te verschijnen heruitgave van de topogids worden opgenomen. Alleen de onmiddellijke omgeving van het Koekuitbos en het Sterrebos vallen even uit de algemene toon, lees: zijn van enigszins beter kaliber. Tot overmaat van ramp heeft het nieuwe traject tussen Rumbeke en Kachtem nog een bijkomende slag te verduren gekregen. De NMBS heeft hier namelijk een overweg afgeschaft. Zelf ben ik van oordeel dat de enige goede overweg een afgeschafte overweg is (zoals overweg 13 op lijn 94…), maar géén alternatief voorzien voor voetgangers is kortzichtig. In dit concrete geval betekent het dat verderop het jaagpad van het kanaal Roeselare - Leie onbereikbaar wordt; het alternatief is een absoluut onaangenaam traject langs drukke hoofdwegen. Ik kreeg vandaag nog maar eens de bevestiging dat grote delen van (West-)Vlaanderen al lang niet meer als aangenaam wandelgebied in aanmerking komen: dit deel van de Vlaanderenroute heeft dat spijtig genoeg ten overvloede geïllustreerd.

Wie op zoek is naar meer foto's kan hier terecht. Zoals wel vaker leverde een niet zo denderende wandeling toch fraaie plaatjes op. Misschien is dat omdat je dan wanhopig probeert om er dan toch nog iets van te maken.

Hoe geraakten we er?

We kunnen Moorslede bereiken via Menen of Roeselare, maar Roeselare biedt net iets meer mogelijkheden, al moet je erop rekenen dat het met de aansluitingen allemaal prima verloopt. (Wanneer niet?) We kiezen voor een route Halle - Brussel - Kortrijk - Roeselare, omdat we de mogelijk drukke IC naar Knokke/Blankenberge (met overstap in Brugge) niet zien zitten. Er is zelfs nog een derde mogelijkheid met overstap in Lichtervelde, maar die brengt ons weer op de potentieel drukke IR naar De Panne.

We komen vandaag onrechtstreeks in contact met de overblijfselen van 2 spoorlijnen: lijn 64 Roeselare - Ieper, waarvan de reizigersdienst in 1953 verdween, en lijn 65 Roeselare - Menen die al in 1950 ter ziele ging. De buslijn 94 die ons van Roeselare naar Moorslede brengt, is de rechtstreekse afstammeling van de vervangingsbus die hier de sluiting van de spoorlijn moest opvangen. In Zilverberg liepen we heel even over de resten van de bedding van lijn 65, maar je moet al een neus hebben voor dergelijke zaken om die hier nog te herkennen. (Meer info op de erg interessante site van Paul Kevers.)

Halle - Brussel-Zuid                   3107     09:19 09:30      stipt      389

Brussel-Zuid - Kortrijk               2331     09:41 10:45      +1        1837 - 61063

Kortrijk - Roeselare                   0831     10:48 11:04      +1        2158 - 58052    

Roeselare - Moorslede               [94]      11:35 11:49      stipt      ab5502-39

Kachtem - Roeselare                 [81]      17:42 17:51      stipt      ab5507-04

Roeselare - Kortrijk                   0817     17:55 18:12      +4        2149 - 58049

Kortrijk - Brussel-Zuid               2317     18:15 19:19      stipt      436

Brussel-Zuid - Halle                   1590     19:28 19:37      stipt      08519

ab5502-39 = Jonckheere Transit 2000, van Deceuninck

ab5507-04 = Jonckheere Transit 2000, van Mandel Car Toerisme

En wat beleefden we?

De combinatie wandelen - openbaar vervoer verloopt in Vlaanderen vele keren vlotter en rustgevender dan in Wallonië, door het veel betere aanbod van De Lijn. Vandaar dat we vandaag wat losser omspringen met de aansluitingen.

IR3107 brengt ons naar Brussel-Zuid, en bereikt dat station een kleine 3 minuten te vroeg. De bezetting is meer dan behoorlijk: deze IR is blijkbaar niet alleen voor Hallenaren een graag genomen rechtstreekse verbinding met Mechelen (Planckendael) en de Antwerpse Zoo.

IC2331 wordt met M6 gereden - onnodig te zeggen dat de capaciteit van deze trein (een terugrit van een spitsuur-IC) ruimschoots voldoet. We kiezen eerst voor het benedendek, maar als daar ook wat NMBS-personeel op de terugweg opduikt, verhuizen we naar het bovendek. Daar zitten dan wel weer 3 Russen, van wie één in dat taaltje dat voor Engels door moet gaan een lang gsm-gesprek voert, blijkbaar over een pakket dat dringend geleverd moet worden. Ze stappen uit in Oudenaarde; onwillekeurig vraag je je dan af: wat zoeken die begot in Oudenaarde? Het wordt even aarzelen aan de Y.Zandberg; vermoedelijk is de trein die we zo meteen in Kortrijk hopen te nemen daar de oorzaak van. Ik hoop, eerlijk gezegd, dat die supersnelle aansluitingen er vanaf eind 2014 allemaal uit gaan. (Wij zouden vandaag trouwens met de L naar Blankenberge dezelfde aansluitende bus kunnen halen.)

De IC naar Oostende staat inderdaad al te wachten. We hebben de trap kant Ieper gekozen, zodat ik in de vlucht nog net het nummer van de locomotief van IC831 kan opslaan. Het volstaat blijkbaar dat Frank en Sabine in hun weerberichten een getal lager dan 20 uitspreken, om de dagelijkse volksverhuizing richting Belgische Kust te doen stilvallen. De bezetting van deze trein is dan ook eerder mager. Zal ons worst wezen…

In Roeselare bouwt men onder en rond het NMBS-station. Het goedgelegen busstation is een eind opgeschoven, en het vraagt wat zoekwerk voor we dat door hebben. Aribus is (nog) niet in dienst. De bus van lijn 94 komt ruimschoots op tijd aan en we genieten van een relatief korte rit naar Moorslede. Eenmaal buiten de invloedssfeer van het Roeselaarse wegverkeer slaagt de chauffeur er makkelijk in de 3 opgelopen minuten vertraging weg te werken. We arriveren stipt aan de halte Moorslede Plaats.

Voor de terugrit willen we gebruik maken van een van de schaarse bussen van lijn 81. Zoals verwacht zijn we de enige reizigers. Je kunt je afvragen wat de zin is van deze buslijn, die het tussen Roeselare en Izegem moet stellen met één ochtendrit en één avondrit in beide richtingen. Al kan de vakantie het beeld vertekenen. Wij houden angstvallig de rit van deze bus in het oog, want met 4 minuten aansluitingstijd in Roeselare hebben we niet bepaald veel reserve. Maar het lijkt er al gauw op dat alles in orde komt.

Roeselare mag dan wel over roltrappen beschikken, de weg ernaartoe lijkt me niet bepaald veilig: donker en onafgewerkt. Maar we komen zelfs nog voor de IC aan het perron. Het probleem van vanmorgen stelt zich opnieuw: als we in Kortrijk de IC naar Dendermonde willen halen, kunnen we niet snel even naar achter lopen om het nummer van de loc te bepalen. Maar als de tbg komt, vraag ik vriendelijk of zij misschien weet welke loc achteraan hangt. Ze hoeft er niet eens over na te denken, en ik krijg meteen de gevraagde info. Zij ziet er zichtbaar blij uit dat ze me zo prompt kan helpen, al zal ze zich wel afvragen waarom ik dat nummer zo ijverig noteer. We halen Kortrijk niet zonder 4 minuten vertraging: het is het scenario van vanmorgen, maar dan omgekeerd: deze keer is het de 2317 die voor de wielen van de 817 rijdt. Maar we halen de aansluiting: de IC neemt gewoon braaf de 4 minuten vertraging van de IC uit Oostende over. Ik maak me dezelfde bedenking als vanmorgen. Het duurt trouwens een hele tijd voor die vertraging opgelost is, maar tussen Denderleeuw en Brussel-Zuid worden de resterende minuten er gemakkelijk af gereden.

De L naar Geraardsbergen bestaat uit een Desiro. De achterste buitendeur (eigenlijk bedoeld als snerend grapje want er zijn geen binnendeuren!) is defect. Zoals de tbg ons meteen na vertrek komt zeggen: we zullen langs een andere deur moeten uitstappen want deze deur is afgezonderd. De charme van het spoorwegjargon.

Opnieuw hebben we kunnen genieten van de peis en de vree die in deze vakantieperiode over de NMBS is neergedaald. Hoewel, peis en vree: terwijl ik dit neertokkel proberen twee houtduiven hun stukje territorium (of elkaar?) te veroveren, en daar komt regelmatig het betere vleugel- en stoerebinkborstwerk bij kijken. Misschien proberen ze wel een nieuwe CEO te vinden…  

08-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13