Componist van de week is Samuel Colerigde-Taylor op Neerlands Radio 4
Vara-serie op Radio 4 Terwijl
Joseph Haydn (1732-1809) in de serie van BBC Radio 3 op de officiële
werkdagen van maandag 19 tot en met vrijdag 23 januari Composer of the week
is, en 2009 niet alleen het Mendelssohn-jaar is (geboren in 1809) en
het Händel-jaar (overleden in 1759), mag het ware echte Haydn-jaar pas
op 31 mei beginnen, aangezien het dan exact twee eeuwen is geleden dat
de oude heer is heengegaan. In de Vara-reeks op Radio 4, die eveneens als Componist van de week
wordt betiteld, is het vijf dagen achtereen een Engelse naam, die de
boventoon voert: Samuel Coleridge-Taylor (1875-1912) niet te
verwarren met de, eveneens Engelse, dichter, criticus en tevens
filosoof Samuel Taylor-Coleridge (1772-1834). Samuel Coleridge-Taylor
was de zoon van een Engelse moeder en een arts uit Sierra Leone, die
echter al voor de geboorte van zijn zoon terugkeerde naar zijn
vaderland.
Eeuwwisseling in Engeland De
jonge componist en dirigent is tijdens het Britse fin de siècle het
boegbeeld geworden van de zwarte intellectuelen in Engeland, waar hij
met zijn uitzonderlijke talenten en intelligentie werd beschouwd als
een nieuwe belofte voor de twintigste eeuw. Dat hij bijzondere muziek
schreef, bleek tevens uit de reactie van een Amerikaans criticus toen
die de muziek van Coleridge-Taylor in New York had gehoord. Hij
beschouwde de jonge componist als "de nieuwe Mahler". Tal van blanke
orkestmusici noemden hem "black Mahler". Hij genoot een enorme
populariteit bij de Afro-Amerikaanse bevolkingsgroepen, hetgeen bij
elke tournee opnieuw naar voren kwam. President Teddy Roosevelt nodigde
hem uit in het Witte Huis. Opvallend is dat juist in de zo sterk
discriminerende Verenigde Staten deze Britse componist populairder werd
dan in zijn geboorteland. Hoewel hij in tal van de klassieke genres heeft gecomponeerd, werd Hiawatha's Wedding Feast
zijn bekendste werk. Die cantate is ontstaan naar de omvangrijke
Hiawatha-cyclus van Henry Wadsworth Longfellow (1807-1882).
Coleridge-Taylor moet met die poëzie wel een zeer sterke affiniteit
hebben gehad. Hij heeft zijn zoon (1900-1980) de voornaam Hiawatha
gegeven. Een
tijdlang was deze, al op 37-jarige leeftijd aan longontsteking
overleden, componist uit de focus van muziek-geïnteresseerden in de
meest brede zin min of meer verdwenen, en daarom is het goed dat er nu
aandacht voor zijn werk is. Wellicht dat vijf keer een half uur muziek
via een Nederlandse radiozender de aandacht toch weer een beetje kan
genereren. Voor details over de programmering kunt u terecht op de website van Radio 4, Componist van de week, onderdeel Speellijst. ____________ Afbeeldingen 1. De Engelse componist Samuel Coleridge-Taylor. 2. De Amerikaanse dichter Henry Wadsworth Longfellow.
Vierde verfilming van De Graaf van Monte Christo op BBC One
Op BBC One-tv Om 23:35 uur, onze tijd, begint, maandag op 19 januari via BBC One Television de uitzending van de speelfilm The Count of Monte Cristo.
Het is een avonturenfilm van Kevin Reynolds naar de lijvige roman van
Alexandre Dumas senior (1802-1870), die in de jaren 1844-45 in twaalf
afleveringen is verschenen, mede onder druk van het enorme succes van De drie Musketiers in 1844. De
nieuwste rolprent uit 2002 is een Brits-Amerikaans-Ierse coproductie,
welke de vierde omzetting op celluloid van de stof, die reeds eerder in
tal van varianten tot de verbeelding heeft gesproken. De
eerste keer dat het verhaal van de in vele opzichten mishandelde graaf
op het witte doek is verschenen, was in 1934 met de toen al beroemde
Robert Donat in de hoofdrol. Veertig jaar later verscheen de verfilming
met weer een in die periode internationaal bekende acteur: Richard
Chamberlain. Enige jaren voordat Kevin Reynolds zich aan het verhaal
heeft gewaagd, was er in Frankrijk een televisieserie gerealiseerd, die
onder alle omstandigheden succesvol moest worden omdat Gérard Depardieu
de rol van Monte Christo heeft uitgebeeld.
Ruim twee uur De
rol van het geïncarneerde kwaad in de nieuwste verflming wordt gespeeld
door Guy Pearce; de protagonist van de geschiedenis is toebedeeld aan
James Caviezel, die is geboren in1968 en eeuwige faam heeft behaald met
zijn Jezus-vertolking in The Passion of Christ.
Voor de rest zien we nog een aantal acteurs met meer dan een vage
reputatie voorbijtrekken, zoals Luis Guzman, James Frain, Dagmara
Dominczyk, Richard Harris en Michael Wincott. Men
kan een verhaal met zo veel geburtenissen op tal van manieren en in
diverse lengtes voor het witte doek of het huiskamerscherm, dan wel
voor de planken bewerken, en in die laatste voorstelling van het
verhaal kan dat als drama dan wel als musical. De
film van Kevin Reynolds duurt iets meer dan twee uur, zodat de dinsdag
ruimschoots is uitgebroken wanneer de afloop van het spannende verhaal
aan alle kijkers is vertoond. ____________ Afbeeldingen 1.
Voorzijde van het omslag van een Nederlandse bewerking van de roman,
uitgegeven voor derden, door Foresta in Groningen medio jaren zeventig,
daarbij inspelend op de verfilming met Richard Chamberlain. Het boek is
voorzien van 244 veelal paginagrote gravures die zijn overgenomen
van de boekuitgave uit 1855. 2. De acteur James Caviezel, die in Kevin Reynolds bewerking van Papa Dumas' teksten de rol van Monte Christo uitbeeldt.
Mysterieuze tijgerhaaien op diverse plekken in zee
Feiten of deels fictie? Op
woensdag 20 januari 's avonds tussen 20:15 uur en 21:00 uur zal de
Westdeutsche Rundfunk (WDR), een van de zogeheten Dritte Programme,
weer een
natuurdocumentaire uitzenden. Deze keer is het onderwerp de tijgerhaai.
Hoewel het dier tot de grootste en mooiste roofvissen behoort, die niet
alleen pijlsnel en volkomen onberekenbaar zijn, maken ze de indruk dat
ze qua voedsel eveneens onverzadigbaar zijn. Verder
heeft het dier de reputatie dat het overal ter wereld aan overvolle
stranden opduikt en daar hele volksstammen in paniek doet raken, met
alle gevolgen van dien. Maar . . . wat was er eigenlijk eerst: de
wereldwijde paniek, waardoor films als Jaws zo populair werden al
hebben insiders wel eens gemeld dat de bewuste haaien in al die films
slechts een symbolische functie hadden en dat het over het dreigende
wereldcommunisme ging dat via de stranden van alle landen zou
binnenkomen of is het zo dat sedert de vertoning daarvan de angst is
toegenomen. Is hier eventueel sprake van zeemansgaren en visserslatijn?
Natuurfilmer Sigurd Tesche ging op onderzoek uit en wat hij allemaal
heeft vastgesteld is in ieder geval ten dele te zien in de film die
dinsdagavond te zien zal zijn op het scherm. De WDR herhaalt de film op
woensdag 21 januari 's middags om 15:00 uur.
Portret van Giuseppe Tomasi di Lampedusa op de Nederlandse digitale zender Cultura
Siciliaans schrijver herdacht De Nederlandse digitale televisiezender Cultura presenteert dinsdag 20 januari 's avonds tussen 20:56 uur en 21:42 uur in de reeks Great Writers een
portret van de Italiaanse edelman en schrijver Giuseppe Tomasi di
Lampedusa (1896-1957) die bij de meeste lezers, als ze zijn naam al
kennen, in het geheugen zal zijn blijven hangen door de roman De Tijgerkat, oorspronkelijk Il Gattopardo, voor het eerst verschenen in 1958. Het
is de geschiedenis van een Italiaanse familie die meer en meer in
verval raakt in de jaren 1861-1863, de periode van de opkomst van
Giuseppe Garibaldi. Deze roman werd door de Italiaanse uitgever
Feltrinelli gepubliceerd in hetzelfde jaar dat hij Doctor Zjivago
van Boris Pasternak heeft voorgesteld. Het duurde niet lang of het boek
werd als een klassieker van de twintigste eeuw beschouwd. In de Franse
krant Réalités stond dat Il Gattopardo
de Gone with the Wind van de Garibaldi-strijd was. En zoals dat vaak
gaat komt er dan nog weer een andere recensent die nog hoger van de
toren blaast. In de New York Herald Tribune stond zelfs dat het lang zou duren voordat er een evenknie van deze roman zou verschijnen.
Verfilming De Engelse titel, The Leopard,
is helaas een vlag die de lading niet dekt: een luipaard is nu eenmaal
een heel ander dier dan een ocelot. Vrijwel onmiddellijk daarna zijn er
vertalingen verschenen, en in ons land was dat in 1959. Enkele
critici hebben de auteur verweten dat hij in dit boek literaire
kwaliteiten heeft gemixt met diverse elementen die tot de sfeer der
decadente esthetiek behoren. Die formule zal echter zeker hebben
bijgedragen tot een grotere toegankelijkheid en tot de verbeelding
hebben gesproken van regisseur Luchino Visconti (1906-1976), die Burt
Lancaster, Alain Delon en Claudia Cardinale voor de hoofdrollen heeft
weten te interesseren. De film is in 1963 in de bioscopen verschenen.
Ander werk Zoals
dat heel dikwijls gebeurt, is deze auteur bij het grote publiek alleen
maar in herinnering gebleven, als ze zijn naam überhaupt nog kunnen
reproduceren, vanwege die Tijgerkat. Maar hij heeft ook nog heel aardige korte verhalen geschreven, die pas na zijn overlijden gebundeld zijn uitgekomen als Racconti. Een verzameling
van vier verhalen is ook in het Nederlands verschenen, bijdezelfde
uitgever als zijn bovengenoemde hoofdwerk, onder de titel De senator en de sirene. Dat is één van de verhalen. Het boek heeft de belangstelling van het wat grotere publiek dan alleen de fijnproevers
niet weten te bereiken. Het restant aan plano's is door de grootste
boekenramsjzaak van ons land opgekocht en in de toen eigen binderij te
Baarn van een lelijk bandje voorzien dat men heeft vervaardigd van een
hele reeks restanten aan materialen en vervolgens, voorzien van een
ordinaire belettering, voor 95 cent aan de man gebracht; althans dat
heeft men geprobeerd. ____________ Afbeeldingen 1. De adellijke, Italiaanse auteur Giuseppe Tomasi di Lampedusa. 2. Voorzijde van de Amerikaanse Signet-editie uit 1961. 3. Duitse filmposter voor de onverkorte uitgave van Der Leopard. 4. Engelse poster voor de film The Leopard.
Drie Droom-gedichten van de schrijver Edgar Allen Poe (1809-1849)
A DREAM
In vision of the dark night I have dreamed of joy departed But a waking dream of life and light Hath left me broken-hearted. Ah! what is not a dream by day To him whose eyes are cast On things around him with a ray Turned back upon the past?
That holy dreamthat holy dream, While all the world were chiding, Hath cheered as a lovely beam, A lonely spirit guiding.
What thought that light, thro' storm and night, So trembled from afar What could there be more purely bright In Truth's day-star? (1827)
* * * * * * *
DREAMS
OH! That my young life were a lasting dream! My spirit not awakening, till the beam Of an Eternity should bring the morrow. Yes! though that long dream were of hopeless sorrow, 'Twere better than the cold reality Of waking life, to him whose heart must be, And hath been still, upon the lovely earth, A chaos of deep passion from his birth. But should it be that dream eternally Continuingas dreams have been to me In my young boyhoodshould it thus be given, 'Twere folly still to hope for higher Heaven. For I have revelled when the sun was bright I' the summer sky, in dreams of living light And loveliness, have left my very heart Inclines of my imaginary apart * From mine own home, with beings that have been Of mine own thoughtwhat more could I have seen? 'Twas onceand only onceand that wild hour From my remembrance shall not passsome power Or spell had bound me'twas the chilly wind Came o'er me in the night, and left behind Its image on my spiritor the moon Shone on my slumbers in her lofty noon Too coldlyor the starshowe'er it was That dream was that night-windlet it pass. I have been happyand I love the theme: Dreams! in their vivid colouring of life As in that fleeting, shadowy, misty strife Of semblance with reality which brings To the delirious eye, more lovely things Of paradise and Loveand all my own! Than young Hope in his sunniest hour has known.
[* De editor van het boek met onder meer Poe's Poems is echter van mening dat in die regel zou moeten staan: In climes of my imagining apart.]
* * * * * * *
A DREAM WITHIN A DREAM
Take this kiss upon the brow! And, in parting from you now, Thus much let me avow You are not wrong, who deem That my days have been a dream: Yet, if hope has flown away In a night or in a day, In a vision or in none, Is it therefore the less gone? All that we see of seem Is but a dream within a dream.
I stand amid the roar Of a surf-tormented shore, And I hold within my hand Grains of the golden sand How few! yet how they creep Through my fingers through the deep, While I weepwhile I weep! O God! can I not grasp Them with a tighter clasp? O God! can I not save One from the pitiless wave? Is all that we see or seem But a dream within a dream? (1849)
Rietkwintet Calefax integreert stertrompettist Marco Blaauw als pronkjuweel voor zes concerten
Zes concerten in acht dagen Niet
alleen voor het gemak, maar tevens in volle overtuiging gaan we er van
uit dat de toegevoegde waarde waarmee de Vijf van het Riet [1],
beter bekend onder de verzamelnaam Calefax, in de periode van 20 tot en
met 28 januari voor zes optredens in den lande tijdens de dan duistere avonden bijstand krijgen van koperblazer Marco Blaauw, thans uit onze heel direct oostelijke Nachbarstaat
niet als een belasting zal worden ondergaan; niet voor de
uitvoerenden en al evenmin voor de tweebeners die komen luisteren.
Immers, die Jongens gaan niet over één nacht ijs, en dat is maar goed
ook, want bij de huidige weerssituatie tussen Tilburg en Groningen
waar deze optredens zullen plaatshebben kan men maar beter een heel
ander vervoermiddel kiezen dan schaatsen of een arreslee, anders komen
er ongelukken van en bieden vijf kleine doch o-zo-fijne rietjes niet
voldoende soelaas om boven water te blijven. Moge zulks dan ook nimmer
de aanleiding zijn dat Raaf Hekkema zijn Tranenvloed uit 2008 in de eerste maand van dit oneven jaar zesmaal de vrije loop zal laten.
Tijdelijk sextet van vijf maal hout en één keer koper Op de website van impresario Tia Schutrups worden deze optredens als volgt aangekondigd: "Calefax voegt een gouden rand toe aan zijn rietgeluid."
Hoewel we hier geen opzettelijke of tersluikse knipoog vermoeden, kon
het toepasselijker niet zijn, enige nadruk tijdens het laatste concert
op 28 januari te Groningen, aangezien deze Stad in het Grunnens Laid wordt omschreven als (Nederlands gezegd:) Pronkjuweel in Gouden Rand. [2] Ze
zijn heel wat van plan als sextet, al moet direct gezegd dat men niet
alleen samen speelt, doch ook nog onafhankelijk van elkaar en dat
verruimt het scala alleen maar ten faveure van de luisteraars die
tijdens die concerten ook best kijkers mogen zijn; en dat alles dan ter
meerdere glorie van Santa Caecilia. Karel
de Grote-laureaat Marco Blaauw, die tevens de reputatie van vernieuwer
heeft verworven, zal een eigen compositie voorstellen, Improvisaties
en er zullen ook drie premières worden gespeeld, één ware eerste
uitvoering (die dat predikaat acht dagen achtereen zal houden), en
twee Nederlandse premières, waaronder er één is van Sander Germanus,
die daarmee de derde eigentijdse Nederlandse componist blijkt welke is
vertegenwoordigd tijdens deze tournee. Het andere nieuwerwetse werk
voor Neerlands bodem nu is afkomstig van Karlheinz Stockhausen
(1928-2007): Harmonien, eveneens een solostuk voor de uitbundige trompettist. Een
andere, eenentwintigste eeuwse compositie, voor Calefax zonder dat het
vijfvoudige riet een koperen inkleuring krijgt, draagt de titel Line and length, stamt uit 2007 en is geschreven door de in 1975 geboren Australiër, die echter in Londen leeft: Matthew Shlomowitz. De
overige drie composities zijn afkomstig uit de koker van drie
oudgedienden, van wie Miles Davis nog de meest recente is. Deze
virtuoos werd in 1926 geboren en wist intens te leven en te werken
voordat hij de immer gereed zijnde Lift naar het Schavot des levens in 1991 heeft betreden. Al
het boven omschrevene aan nieuwere en nieuwste composities zal worden
omsloten door twee veel oudere stukken in een hedendaagse aanpassing
voor de beschikbare bezetting. Ter opening wordt dat een werk van
Guillaume Dufay (ca. 1397-1474); ter afsluiting komt Papa Bach (J.S.:
1685-1750) nog even met een Ricercare uit BWV 1079, dat velen van u en tal van al de uwen zullen kennen als Musikalisches Opfer.
Verdere details over het programma alsmede exacte gegevens over de uitvoerenden zijn te vinden op het daarvoor ingeruimde gedeelte van de website
van impresario Tia Schutrups. Dat geldt eveneens voor de plaatsen en
aanvangstijden op de zes dagen dat dit concert zal worden gegeven. __________ [1]
Het lijkt warempel wel de titel van een streekroman, die is ontstaan
uit eveneens een samenvoeging: van de Engelse schrijfster Enid Blyton,
die ook al legio boeken over De Vijf schreef, en de Nederlandse auteur
W.G. van de Hulst, die de calvinistische waarden tussen het riet liet
vinden. [2] "Ain Pronkjewail in golden raand is Grunnen Stad en ommelaand." ____________ Afbeeldingen 1. Stertrompettist Marco Blaauw. 2. De Nederlandse componist Sander Germanus. 3. Calefax Rietkwintet.
ZDF presenteert zondagavond documentaire over de allereerste onderzeeër
In het geschiedenismagazine met de dwaze Yanken-titel ZDF-History
zal op zondag 18 januari vanaf 23:50 uur tot 00:35 uur in de nacht op
maandag 18 januari een documentaire worden vertoond over de eerste
onderzeeboot, de CSS Hunley. Het vaartuig was genoemd naar de
ontwerper, Horace Lawrence Hunley (1823-1863). De boot is in de
aandacht van historici, krijgskundigen en andere geïnteresseerden
gebleven, in eerste instantie doordat dit vaartuig erin is geslaagd een
oorlogsschip tot zinken te brengen. Dat gebeurde in 1864, tijdens de
Amerikaanse burgeroorlog.
De
tweede reden dat belangstellenden alert bleven, was doordat het
vaartuig nooit meer boven water was gekomen en vele generaties op de
zeebodem heeft doorgebracht. Na 1864 zijn er tal van pogingen
ondernomen de boot te bergen, maar pas een goede eeuw later, in 1881,
zette iemand zijn tanden er wel heel erg scherp in: de schrijver Clive
Cussler, die er na een expeditie van veertien jaar in is geslaagd het
wrak te vinden, dat op 8 augustus 2000 uit de oceaan is opgevist. Ook
toen was nog steeds niet helemaal duidelijk wat exact de oorzaak is
geweest voor de letterlijke ondergang, al bestaan daarover nu, na
inspectie, wel theorieën. Het
vaartuig was twaalf meter lang en bood plaats aan totaal negen
bemanningsleden. De ontwerper, bovengenoemde advocaat en tevens
zakenman Hunley, naar wie het schip is genoemd, heeft niet meer beleefd
dat zijn ontwerp met succes is gebruikt: hij is met de gehele bemanning
omgekomen tijdens een testduik in oktober 1863. ____________ Afbeelding: Tekening uit 1902 door R.G. Skerrett van het Confederate States Ship Hunley.
Portret van de onvergetelijke tenor Fritz Wunderlich (1930-1966) op CANVAS
Blijvend belang Zondag
18 januari, 's middags tussen 12:00 en 13:00 uur, presenteert het
tweede Nederlandstalige Belgische televisienet Canvas weer een
aflevering van de reeks Canvas Klassiek. Daarin zal deze keer een
portret worden vertoond van de Duitse zanger Fritz Wunderlich, die niet
alleen wordt beschouwd als de ideale Schubert-zanger, maar die
tegelijkertijd een Mozart-tenor bij uitstek was.
Net als die beide Weense grootmeesters is ook deze zanger jong
overleden; zelfs Mozart heeft nog bijna een jaar langer geleefd. Fritz
Wunderlich werd, op negen dagen na, 36 jaar oud. In
tegenstelling tot de meeste andere musici van formaat is Fritz
Wunderlich pas met een zangstudie begonnen toen hij al twintig jaar
was. Dat laatste mag eige verbazing wekken als men bedenkt dat hij
ouders had die beiden in het officiéle muziekleven een functie
vervulden Dat deed hij tussen 1950 en 1955 aan de Musikhochschule van
Freiburg. Na zijn afstuderen werd hij direct geëngageerd door de
Staatsopera van Stuttgart. Drie jaar daarna werd hij daarnaast door de
Oper van Frankfurt am Main gecontracteerd en in 1960 is daar de
Bayerische Staatsoper te München nog bijgekomen. De
zanger ontwikkelde snel een enorm repertoire waarmee hij tevens op
tournee ging, zowel binnen het Duitse taalgebied alsook verder in en
buiten Europa. Elk jaar opnieuw was hij als zanger te gast tijdens de
Salzburger Festspiele. Naast het operarepetoire waarin hij uitblonk in
muziekdramatische rollen van Mozart en Richard Strauss, was hij
eveneens groots in rliederenecitals. Voorts heeft hij een blijvende
indruk gemaakt met de partij van de Evangelist in Bachs Matthaeus Passion.
Priveleven In1956
trad Fritz Wunderlich met de harpiste Eva Jungnitsch in het huwelijk.
Hij was toen net een jaar verbonden aan de Staatspera van Stuttgart, en
daarom nam het echtpaar in die stad ook zijn intrek. Later verhuisde
het stel naar München. Uit dat huwelijk werden drie kinderen geboren.
Medio jaren zestig, toen zijn carrière reeds op het hoogtepunt was
aangekomen en hij was uitgenodigd door de New Yorkse Metropolitan
Opera, viel Fritz Wunderlich, in een jachthuis bij vrienden, van een
trap, hetgeen hem fataal is geworden door een schedelfractuur. Binnen
een etmaal is Fritz Wunderlich overleden.
Historische opnamen Van
zijn stem bestaan tal van opnamen, waarvan vele nog in enigerlei vorm
te beluisteren vallen. In de laatste jaren van de vorige eeuw zijn erin
de reeks faszination Musik een samenwerkingsverband
van de SWR (Südwestrundfunk) en Hänssler Classic twee cd's met
zogenoemde Historische opnamen uitgegeven. Eén daarvan is een
verzameling van aria's uit opera's en operettes, die Fritz Wunderlich
in de jaren 1954-1965 [1] heeft
gezongen: Scarlatti, Gluck, Verdi, Puccini enerzijds en aan de andere
kant Robert Stolz, Franz Lehar, Emmerich Kálmán, Leo Fall en Nico
Dostal. De voordracht op de tweede Hänssler-cd beperkt zich tot Geistliche Lieder[2],
opgenomen in de jaren 1956-1958. Naast zeer bekende namen: Heinrich
Schütz, Georg Philipp Telemann en Dietrich Buxtehude komen we eveneens
componisten tegen die bij het grote publiek van nu minder naam en faam
genieten Johann Rosenmüller (1619-1684) Chriistoh Graupner (1683-1760)
en Johann Philipp Krieger (1649-1725). __________ [1] Hänssler Classics CD 93003. [2] Hänssler Classics CD 93025. ____________ Afbeeldingen 1. De tenor Fritz Wunderlich. 2. Voorzijde cd-boekje met historische opnamen: aria's uit opera's en operettes.
BBC Natural world ' Dieren in Indiaas Ghats-bergen
Zes meter regenwater In de BBC-reeks Natural world
biedt presentator Sandesh Kadur in de aflevering die hedenavond via BBC
Two Television zal worden uitgezonden tussen 21:00 uur en 22:00 uur,
onze tijd enig inzicht in Mountains of the Monsoon. Op
slechts enkele uren afstand van het drukke zakenleven dat zich in de
stad Bangalore afspeelt, vindt de voormalige zakenman maar
tegenwoordige milieuverdediger Sandesh Kadur, en de natuurwonderen die
hij daar beleeft, laat hij ons zien in de nieuwste aflevering van Natural world. De
toppen van de Ghats-bergen in het westen en de afgelegen dalen krijgen
jaarlijks zes meter regenwater te verduren. Toch leven in die omgeving
flink wat wilde dieren. Naast de bekendere als olifanten, tijgers en
pauwen, komen we er een paarse kikvors tegen met heel aparte kop, en
een aap die manen en een staart heeft als ware hij een tijger.
Het Uur van de Wolf In het NPS-televisieprogramma Het Uur van de Wolf
van de NPS wordt op vrijdag 16 januari via de zender Nederland 2
tussen 22:50 uur en 23:50 uur een muzikale documentaire gepresenteerd
over onze Meestergitaarbouwer Flip Scipio,
een tot op het merg door liefde voor de muziek en nog andere uitingen
van schoonheid bezeten man, die in staat blijkt een combinatie te
realiseren tussen vakmanschap en niet in vervulling gegane beloften. De
man is weliswaar Nederlander, maar hij heeft een werkplaats op Staten
Island in New York.
Het
betreft een film uit 2007, gerealiseerd door Claire Pijman, voor wier
rekening niet alleen de regie maar tevens het draaiboek komt. Naast
Flip Scipio die een der meest geroemde en daardoor tevens geliefde
gitaarbouwers van onze planeet is komen in de rolprent tal van andere
bekende grootheden uit de internationale muziekwereld voor, waarbij
opvalt dat er niet echt namen uit de sfeer der klassieke kunstmuziek
voorkomen. Wel zien we op de rol de namen van Carly Simon en Paul Simon
staan, naast Ry Cooder en Jackson Browne, Ben Taylor en David Shaw,
alsmede nog elf anderen. In de film zien we Bob Dylan, Bruce
Springsteen en Paul McCartney weliswaar niet, maar ook die drie zijn
klanten van Flip Scipio. De
film die overigens eveneens als dvd bestaat, maar dan een duur van 73
minuten heeft , zal worden herhaald op zondag 18 januari maar dan
tussen 22:00 uur en 23:00 uur op het digitale kanaal met de stupide
naam Holland Doc.
Doordrongen van natuur
Op
zondag 18 januari zal in het in meer dan één opzicht magistrale
Gasunie-gebouw aan de Concourslaan in Groningen een nieuwe expositie
officieel van start gaan: Basic Elements
van de in 1969 te Talinn geboren Estlandse kunstenaar Urmo Raus, die
intussen naar Nederland is verhuisd en nu direct achter de Haagse
duinen woont.
Voor
iemand, die zich principieel door de natuur laat inspireren en
oorspronkelijke elementen in zijn werk integreert, moet dat een hele
omslag zijn geweest na de zo anders gestructureerde aspecten van het
Estlandse landschap. In wezen kan zoiets alleen maar heilzame invloed
hebben op de creativiteit van in principe ieder mens, die bewust leeft
en zich mede laat leiden door wat haar of hem wordt geboden, maar voor
iemand die kunstzinnige creaties stelt tegenover zoveel kunstmatigs dat
de maatschappij in de sleur van het menselijk bestaan niet zo zeer te
bieden heeft als wel aan ons opdringt met bijna dagelijks nieuwe
technologiche ontwikkelingen moet
de kans om heel snel de drukte van alledag in te ruilen voor een oase
aan rust en een aanrollende dan wel wegebbende zee, een inspiratiebron
vormen, waarbij hij een creatieve voorsprong heeft op alle andere al
dan niet beeldende kunstenaars, die deze basis elements niet min of meer in de schoot geworpen krijgen.
Dat heeft voor Urmo Raus tot gevolg dat hij vanuit de chaos
werkt om via grote gebaren tot resultaten te komen, die zijn
(over)gevoeligheid voor hetgeen de natuur te bieden heeft blijvend
moeten uitdrukken. Dat proces is vergelijkbaar met datgene wat
gymnasiasten in het kader van de (Griekse) mythologie wordt bijgebracht
over het ontstaan van de wereld lees: de natuur uit zo'n zelfde
Chaos. Het onderbewuste dat gestalte krijgt in onder meer de aarde, is
dan ook als fundament terug te vinden in de van natuur doordrenkte
doeken van Urmo Raus, die vanaf zondag in het Gasunie-gebouw te
bezichtigen zijn.
Ambassadeur van Estland
De expositie van Urmo Raus, die als aan artistiek ambassadeur van Estland mag worden
beschouwd, zal op zondag 18 januari 's middags om 15:30 uur, in
aanwezigheid van de kunstenaar, officieel worden geopend door de in ons
land al even officiële ambassadeur van Estland: mevrouw Gita Kalmet.
Een half uur daaraan voorafgaand kunnen al die tentoongestelde werken
van haar landgenoot door de genodigden reeds worden bekeken, en dat zal
tot 17:30 uur het geval zijn.
Op
de zeer fraai vormgegeven uitnodigingskaart worden geen verdere
openingstijden en eventuele -dagen vermeld en evenmin de termijn van
deze expositie, aangezien deze uitsluitend op zondag 18 januari voor externe bezoekers te bezichtigen valt.
Afbeeldingen
1. Werk van Urmo Raus, te bezichtigen tijdens de expositie in het Gasunie-gebouw te Groningen.
2. Urmo Raus, een Estlands-Nederlandse kunstenaar.
3. Twee doeken van deze kunstenaar, geëxposeerd in Groningen.
Een teken aan de wand ' Achtdelig drama Het wassende water na twintig jaar opnieuw op de Nederlandse buis
Acht zondagen vroeg in de avond
Dat
de tijd steeds sneller gaat in de loop van een mensenleven, is al zo
vaak gebleken, al gebeurt dat vanzelfsprekend niet letterlijk, doch
gevoelsmatig. Maar doordat het inmiddels twintig jaar geleden is dat de
NCRV de achtdelige dramaserie Het wassende water gecreëerdnaar de gelijknamige roman uit 1925 van Herman de Man (1898-1946) [1] heeft uitgezonden,
besef je ook alleen al door de toevoeging van het jaartal in de
aankondiging van de herhaling, hoe razendsnel de tijd henen vliedt. Het
geheel zal ook nu weer in acht afleveringen, steeds op zondagavond, in
principe tussen 19:20 en 20:15 uur, door de NCRV worden uitgezonden via
Nederland 2. De eerste keer is dat op zondag 18 januari.
Voor de
voornaamste rollen in dit drama waren Kitty Courbois, Thom Hoffman en
Hans Veerman geëngageerd, en hen allen kunt u nu opnieuw zien.
Laatstgenoemde speelde, twee decennia eerder, tevens een rol in de
hoorspelbewerking door Anton Quintana, die door dezelfde
omroepgemachtigde vanaf oktober 1970 in twintig afleveringen werd
uitgezonden.
___________ [1]
Herman de Man werd op 11 juli 1898 geboren als Salomon Herman
Hamburger, en hij kreeg de doopnamen Ezechiel Petrus Paulus. Kort na de
Tweede Wereldoorlog is hij op Schiphol omgekomen door een
vliegtuigongeluk als gevolg van mist.
Händels opera Rodrigo donderdagmiddag op BBC Radio 3
Aan het begin van het Händel-jaar In het radioprogramma Afternoon on 3
van de Britse zender BBC Radio 3, dat op donderdag 18 januari zal
worden uitgezonden tussen 15:00 uur en 18:00 uur (onze tijd), zal als
eerste onderdeel van het programma een complete opera van Georg
Friedrich Händel (1685-1759) ongetwijfeld met een zijdelingse of
zelfs rechtstreekse blik naar het (onder meer) Händel-jaar 2009
worden uitgezonden. Het werk is een muziekdrama in drie bedrijven op
een tekst, die zijn oorsprong vindt in een libretto van Francesco
Silvani. Deze man, die tevens bekendheid genoot onder het
anagram-pseudoniem Frencasco Valsini, werd omstreeks 1660 in Venetië
geboren, waar hij eveneens is overleden, maar over het sterfjaar
bestaat onduidelijkheid: het zal ergens tussen en 1744 zijn
geweest. Silvani had dat libretto geschreven voor Marc Antonio Ziani,
die het voor Il duello d'amore e di vendetta van 1700 had willen gebruiken.
Rodrigo De eerste uitvoering van Rodrigo werd in november 1707 in Florence gegeven. De laatste kwart eeuw is dit
muziekdrama uit de barok nog weer opgevoerd, zowel in Londen, alsook in
Karlsruhe, maar dan in het Duits. Zoals de korte en krachtige titel al
doet vermoeden, is er sprake van een Spaanse achtergrond. Het verhaal
speelt aan het begin van de achtste eeuw in Spanje. Twee vrouwen
Eliselena, echtgenote van koning Rodrigo van Castilië , alsmede diens
minnares Florinda strijden om de gunst van hun geliefde. Maar Rodrigo
blijkt niet bereid terg te keren naar Florinda, en dat leidt ertoe dat
haar broers Giulino en Evanco wraak zweren. In de strijd delft Rodrgo
weliswaar het onderspit, maar hij blijft in leven door af te zien van
de troon. Alan Curtis leidt het ensemble Il complesso Barocco.
Afgezien van de gewone vrouwenrollen worden nog drie mannenpartijen
door vrouwenstemmen gezongen. Exacte namen van de zangeressen en de
door hen te zingen partijen, zijn te vinden op het betreffende onderdeel van de website van BBC Radio 3.
____________ Afbeeldingen
1. Georg Friedrich Händel, geschilderd door Thomas Hudson (1701-1779).
2. Dirigent Alan Curtis in gepaste kledij, in dito omgeving.
Ook in januari 2009 sijpelt het Puccini-jaar nog gestadig door
Opera's en documentaire
Mezzo-televisie
heeft op 13 januari diverse Puccini-programma's uitgezonden, onder meer
een opera, een Making of en een portret van die componist. Hoewel
sommige programmagidsen voor aanstaande zaterdag melden dat die zender
dan zelfs vier onderdelen van de programmering aan deze vooraanstaande
Italiaan zal wijden, is overigens niet juist. Maar drie verschillende
bijdragen vergen in totaal ook al zes uur zendtijd.
In de ochtenduren wordt vanaf 10:00 uur Puccini's opera Turandot uitgezonden, gevolgd door een documentaire The making of..... In de avonduren volgt dan nog de veel minder bekende opera Edgar,
waarvan het verhaal zich in het veertiende eeuwse Vlaanderen afspeelt.
De verfilming vn dit laatstgenoemde muziekdrama zal op zondag 25
januari, vanaf 17:00 uur in de namiddag, nog eens door Mezzo-televisie
worden uitgezonden.
Op de Nederlandse fin de siècle-site All art is quite useless van Rond1900.nl heb ik daarnet een uitgebreid artikel geplaatst over al deze prgramma-onderdelen, welke Mezzo zaterdag 17 januari aan u en al de (eventuele) uwen zal presenteren.
Dmitri Sjostakovits' Vijfde Symfonie dinsdagnacht via WDR-tv
Sjostakovitsj' meestgespeelde symfonie Het
Symfonieorkest van de Westdeutsche Rundfunk (WDR) is te zien op die
zender in de nacht van dinsdag 13 op woensdag 14 januari. Eigenlijk is
het dan al de veertiende van deze eerste maand, maar de programmering
van al die ether-instanties loopt gewoon door, en meestal vindt men
aldaar dat op het tijdstip van 06:00 uur in de ochtend de nieuwe dag
begint. Dat ensemble, met dirigent Semyon Bychkov [1] presenteert dan een uitvoering van de Symfonie nr. 5 in d kleine terts, opus 47, van Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975), afgerond in het jaar 1937. Mijns
inziens is het de meest gespeelde van de vijftien symfonieën van deze
componist. Hetzelfde werk staat in februari tevens als laaste
compositie op het programma van het jaarlijkse concert dat het
Nederlands Studentenorkest weer in diverse steden van ons land geeft. __________ [1]
Niet dat familiebanden een belangrijke rol in de berichtgeving mogen
spelen, maar omdat men het qua namen niet zou verwachten, hier toch de
informatie dat Semyon Bychkov de oudere broer van dirigent Yakov
Kreizberg is. __________ Foto: Dirigent Semyon Bychkov.
In Trouw van maandag 12 januari "Fusies
kosten vaak meer dan het oplevert", meldde de elektronische
middageditie van het voor de rest, in taalbegrip en taalbeheersing,
doorgaans voortreffelijke dagblad Trouw.
Ziet u wat er fout is in die zin, of vergaat het u al net als menig
lezer van het NOS-Journaal, en is het u ook al om het even wat er
achter de, al dan niet praktisch geplaatste, komma staat? Fusies is een meervoudsvorm, dus hoort er in het tweede deel van de zin te staan: dan ze opleveren. Een andere mogelijkheid ware geweest het woord fusies te vervangen door fuseren: dan was de zin wel juist geweest. Dat
veel mensen dit soort fouten maken, is een vaststaand gegeven, maar als
instanties met een voorbeeldfunctie zoals de gedrukte èn de
elektronische media al niet verantwoord met ons Nederlands omgaan,
hoe kan men dan nog verwachten dat de consumenten van dergelijke
programma's die zelf geen verder 'onderzoek doen' het nog wel
kunnen weten. Die onwetendheid, respectievelijk die intense
slordigheid, breidt zich uit als een olievlek met sneeuwbaleffect, en
met de gevolgen van een in de vijver geworpen steentje.
In De Pers van maandag 12 januari Ook
in een andere kwaliteitskrant de enige tussen de drie die ons maandag
tot en met vrijdag van iedere week gratis beschikbaar worden gesteld De Pers
maken (de) scribenten er ook steeds meer een potje van. Tijdens snel
doorbladeren stelde ik in de uitgave van eveneens heden, binnen een
minuut veel te veell stupiditeiten vast. Zo
is de werkloosheid in Duitsland meer toegenomen dan verwacht. Nog
afgezien van het feit dat dit naief is van al degenen die zulks hadden
verwacht binnen het kader van de algemeen-maatschappelijke
ontwikkelingen op basis van de financieel-economische crisis die op en
over het ondermaanse is losgebarsten, staat verderop in de kleine
bijdrage dat het aantal werkelozen nu 7,6 procent bedraagt. Aangezien werkelozen niet per definitie werkloos hoeven te zijn en werklozen niet werkeloos hoeven toe te zien, lijkt het erop dat de verantwoordelijke voor die tekst in de burelen van De Pers
al evenmin het verschil tussen die beide begrippen kent als zo menig
medewerker van het NOS-Journaal die deze begrippen ook door elkaar
gebruikt, kennelijk zonder het geringste besef dat daartussen nog
werelden van verschil bestaan. Op een andere pagina in diezelfde krant meldt iemand onder de kop Veronica doet humor, dat deze zendgemachtigde vindt dat in 2009 humor een peiler moet worden van de zender. U zag het natuurlijk al: het woord moet PIJLER zijn. En
dat zijn dan nog maar de dwaasheden die mij bij snel bladeren in het
oog sprongen. Zou dat toevallig zo zijn en de rest van deze krant
alleen een toonbeeld van taalkundig exact Nederlands? Kom
nou, er doemen immers meer en meer mensen op, ook binnen de
journalistiek, die helaas het verschil niet blijken te kennen tussen materiaal en materieel, en die al evenmin weten dat schijnbaar iets heel anders is dan blijkbaar.
Televisieperikelen qua taal Maar:
hoe diep is men in de wereld der algemene media gezonken als men
Taalprogramma op de televisie laat presenteren door lieden die op voet
van oorlog met het Nederlands verkeren. En dan is er nog die
veelgeprezen quiz-presentatrice, die niet alleen bijna stikt in het
overmatige en op zich al onaanvaardbare Yankenwoord okay, maar die er evenmin voor terugdeinst om te zeggen: "het NRC" of "Dan hadden hun gewonnen", en niet te vergeten "Dan had het goed geweest." Weet zij dan helemaal niet (meer) dat in het koppelwerkwoord zijn binnen de vervoeging gebruik gemaakt wordt van vormen uit oudere Nederlandse werkwoorden: issen, bennen en wezen?
Maar kom, ook de zichzelf als zo taalgevoelig profilerende ooit-CdK in
de provincie Groningen, Henk Vonhoff, zei eveneens in een interview.
"Dan had ...... geweest." Zou die man later in zijn memoires echt opschrijven: "Ik heb ook nog jaren CdK in Groningen geweest"? Dus
wat moet er gebeuren bij de Vara èn in de Haagse-, provinciale en de
gemeentepolitiek? Er zullen als de wiedeweerga reeksen speciale
cursussen Nederlands voor taalverloederende medewerkers dienen te
worden georganiseerd. Figuren
als mevrouw Joosten, die er al vele jaren lang een ergerlijk potje van
maakt, dient de aanzegging te krijgen dat er een heel hoge
hardleersheidstoeslag zal worden ingesteld, die ten goede zal komen aan
groeperingen die hulp dringend behoeven. Op die manier komt er dan toch
nog iets goeds voort uit een zeer kwalijk fenomeen dat hand over hand
toeneemt. En
dan hebben we het nog helemaal niet gehad over het geraaskal van zo
menig, of toch elke zich profilerende, medewerker van de uitzinnig
irritante, Nederlandse zogeheten jongerenzender BNN.
Als vrouwen eemaal aan het moorden slaan, wees dan op uw aller hoede
Voorbedacht Al
heel lang maakt een moordenares het de Duitse politie en justitie knap
lastig door ze steeds een paar stappen voor te blijven. Men is al jaren
naar haar op zoeken en steeds opnieuw vist men, soms heel direct,
achter het net. Ondanks het DNA dat sedert kort bekend is en,
vanzelfsprekend, verspreid over alle gelieerde instanties binnen
Interpol, volgt men nog steeds het spoor. Maar zolang het een kwestie
blijft van op de hielen zitten, is het wel een uitermate frustrerende
zij het tegelijkertijd zeer uitdagende bezigheid. Misschien
hoort de op dit moment meest gezochte moordenares in het Duitse
taalgebied tot die categorie van criminele pleegsters van deze ultieme
misdrijven, die waarlijk berekenend en koelbloedig tot in het merg te
werk gaan. Zulks hebben de instanties in kwestie
meer dan eens beleefd en inmiddels is er een boek over verschenen,
geschreven door een politiecommissaris, Stephan Harbort. In dat boek
worden opzienbarende moordzaken van de twintigste eeuw behandeld, en
over de daarbij betrokken vrouwen in de rol van dader, zegt de
politieman dat er een groot verschil is met mannelijke moordenaars. De
laatste categorie handelt niet zelden in blinde woede, bijvoorbeeld aan
het slot van een steeds hoger oplopende ruzie. Vrouwen daarentegen gaan
volkomen anders te werk. Zij doden hun object(en) na een grondige
voorbereiding, in het geniep en veelvuldig in de huiselijke kring.
Driedelige documentaire Dat
bovengenoemde boek van de commissaris vormt de basis voor een
driedelige serie documentaires over moordende vrouwen, waarvan het
eerste Duitse publieke televisienet op maandag 12 januari, 's avonds
direct na de Tagesschau tussen 21:00 uur en 21:45 uur het eerste deel zal uitzenden. Wenn Frauen morden luidt de titel van de serie. De aflevering in kwestie Madonna oder Mörderin,
een film van Ute Bönnen en Gerald Endres gaat over gebeurtenissen
rond Ruth Blaue, die zich weliswaarvooral tijdens het begin van de
jaren vijftig van de vorige eeuw afspelen, maar waarvoor de basis reeds
was gelegd in 1946 tijdens de direct op de Tweede Wereldoorlog volgende
jaren van crisis en enorme chaos, die mede werden veroorzaakt door de
vier verschillende bezettingszones waarin het land was verdeeld. De twee andere afleveringen staan gepland voor maandag 19, respectievelijk maandag 26 januari aanstaande. ____________ Afbeeldingen 1. Scène uit de documentaire Wenn Frauen morden. 2. De 'madonna' Ruth Blaue, ruim een halve eeuw geleden.
De Sahara nader onderzocht door Duitse wetenschappers
Anatomie van een woestijn Op maandag 12 januari presenteert de Frans-Duitse cultuurzender Arte-televisie, vanaf 19:00 uur,de documentaire Das Herz der Sahara,
een film van Sylvia Strasser, die in 2008 voor het tweede Duitse
publieke televisienet werd gerealiseerd, en thans binnen één week twee
keer door Arte zal worden uitgezonden. Het is een rolprent op het
formaat 16:9, voorzien van stereofonisch geluid, met een lengte van 43
minuten.
Niet
altijd werd de woestijn, die wij kennen onder de naam Sahara,
gekenmerkt door hitte en droogte. Er zijn perioden geweest dat hier
regen in de juiste hoeveelheden zijn neergedaald, die vruchtbaarheid
van de bodem ten gevolge hebben gehad, waardoor het mogelijk is geweest
om er te leven. De Sahara die de grootste woestijn op aarde is
vormt dan ook een gebied waar ooit beschavingen zich hebben kunnen
manifesteren en een hele tijd lang hebben kunnen staande houden.
Prognose Wetenschappers
van het in Keulen gevestigde Henrich-Barth-Institut hebben, met behulp
van de in het zuiden van Lybië woonachtige Toereg-bevolking, onderzoek
gedaan naar de geschiedenis van de natuur en de aldaar gevestigde
mensen. Eén van de conclusies van hun werkzaamheden in de huidige
woestijn is dat er, in het kader van de klimatologische veranderingen,
die op aarde zijn ingezet, het opieuw mogelijk zal zijn dat regenval
aldaar er op termijn voor zal zorgen dat er zich weer mensen kunnen
vestigen.
Arte-televisie zendt maandag Jevgeni Onegin uit door Bolsjoj Theater
Moskous gezelschap speelde in Parijs Begin september 2008 heeft het gezelschap van het Moskouse Bolsjoj Theater in de Parijse Opéra Garnier een uitvoering gegeven van de lyrische scènes, die als totaal muziekdrama bekend staan onder de naam Jevgeni Onegin
van een componist die zichzelf als honderd procent Rus beschouwde:
Pjotr Iljitsj Tsjajkovski (1840-1893). Filmregisseuse Chloé Perlemuter
heeft die voorstellingvastgelegd, en het resultaat, met een lengte van
160 minuten, wordt op maandag 12 januari vanaf 22:50 uur tot in de
nacht op dinsdag de dertiende van deze maand, omstreeks half twee
door de Frans-Duitse cultuurzender Arte gepresenteerd. Over deze gebeurtenis heb ik op vrijdag 10 januari een artikel
met informatie over de opera en zijn personages, en over de
uitvoerenden alsmede voorzien van enkele kanttekeningen opgenomen
op de Nederlandse fin de siècle-site All art is quite useless van Rond1900.nl.
Romantisch drama in speelfilm The horse whisperer op BBC 1
Kijken in de ziel van een paard Het budget van de film The horse whisperer
uit 1998 wordt geschat op zo'n zestig miljoen dollar. Een
bovengemiddelde hoeveelheid geld voor die tijd, maar het is dan ook een
rolprent geworden met bijna de dubbele lengte 170 minuten van een
gemiddelde speelfilm.
De
film werd geregisseerd door Robert Reford, die tevens een van de
hoofdrollen voor zijn rekening neemt en daarin wordt bijgestaan door
Kristin Scott Thomas, Dianne West, Scarlet Johansson en Sam Neill. Het
verhaal is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1995 van de in 1950
geboren Engelse journalist, scriptschrijver en romancier Nick Evans.
Het draaiboek naar dit verhaal werd samengesteld door Ezric Roth en
Richard LaGravenese.
Kijken in de ziel van de begeleider van het paard In
dit verhaal speelt Robert Redford de figuur van Tom Booker, die als
'paardenfluisteraar' tot in de ziel van een dier kan kijken en veel
daar eventueel aangetroffen schade kan beperken. De man zelf is echter
van mening dat hij niets anders doet dan paarden te ondersteunen bij de
problemen die deze dieren ondervinden in de omgang met mensen. Een
vrouw, stadmens door en door, maar die wel inziet dat haar paard en
haar dochter in ernstige mate getraumatiseerd zijn, neemt die beiden op
sleeptouw en dan voltrekt zich het romantische drama doordat de
stadsmens gefascineerd raakt door de eenvoud en daarbij behorende
wijsheid van de plattelander. De filmbeelden zijn gerealiseerd door Robert Richardson; de muziek werd gecomponeerd door Thomas Newman en Gwil Owen. BBC One Television zendt deze film uit op zondag 11 januari, tussen 16:20 uur 's middags en 19:00 uur 's avonds onze tijd. ____________ Afbeeldingen 1. Filmposter van The horse whisperer. 2. Acteur Robert Redford in jongere jaren. (Zonder jaartal.)
Cultuurspectrum
