De afbeelding die u links ziet is een banjo spelende neger, die onderdeel uitmaakt van de 'circusnummers' in het oeuvre van de Franse schilder, lithograaf en tekenaar Henri Marie Raymond, graaf de Toulouse-Lautrec-Monfay, geboren in 1864, en overleden in 1901 tijdens een bezoek aan zijn moeder. Dat gebeurde op 9 september van dat jaar, en wordt (onder meer) herdacht in het programma ZeitZeichen: Stichtag heute van de regionale Duitse radiozender WDR 3, op vrijdag 9 september tussen 17:45 uur en 18:00 uur. Of daarin ook de reeks Circus uit 1899, bestaande uit krijttekeningen, aan de orde komen, is niet bekend, maar muziek maakte de man wel.
Deze banjo spelende neger komt voor in de inleidende tekst van genoemd boekje dat in de jaren vijftig door Édouard Julien werd geschreven en in Parijs uitgegeven. De Haagse uitgeverij L.J.C. Boucher liet daarvan een vertaling door W.A.L. Beeren, kunstkenner en latere museumdirecteur, verschijnen in een klein en dun boekje, als vijfde deeltje in de reeks Kleine Kunst-Encyclopaedie.
In die inleidende tekst staan nog vier andere voorbeelden. Het gedeelte circus, voornamelijk krijttekeningen in kleuren, bestaat uit vijftien afbeeldingen die alle met het fenomeen circus te maken hebben.

Vandaag ─ 6 september ─ is het honderdtien jaar geleden dat de vijfentwintigste president van de Verenigde Staten van Amerika, William McKinley, tijdens een bezoek aan Buffalo in 1901 werd neergeschoten door de anarchist Leon Szolgosz. Acht dagen later overleed de president te New York. Hij werd opgevolgd door zijn vice-president Theodore Roosevelt.

Bij de verkiezingen van 1896 was de keus op McKinley gevallen. Tot die tijd was de man, vanaf 1892, gouverneur van de staat Ohio geweest. Hij was lid van de Republikeinse partij en aanvankelijk werkzaam als advocaat.
__________
Afbeelding: We zien op deze was-tekening van T. Dart-Walker (1869-1914) een uitbeelding van de aanslag op William McKinley, die in moord zou eindigen, aangezien de president na acht dagen alsnog aan de kogelverwondingen is bezweken.

Op het BBC Prom-concert van dinsdag 6 september wordt, net als op maandag 5 september tijdens de uitzending via de regionale Duitse ARD-radiozenders van het Musikfest Berlin, een werk van Wolfgang Rihm (*1952) uitgevoerd. In het geval van deze BBC Prom gaat het om Gesungene Zeit, gecomponeerd in de jaren 1991-1992. [1]
Dat werk wordt voorafgegaan door een fragment van Lohengrin uit 1850, van Richard Wagner (1813-1883).
Na de pauze zal de Vijfde Symfonie in cis-kleine terts, uit de jaren 1900-1901, van Gustav Mahler (1861-1911) worden uitgevoerd.
Ook deze BBC Prom wordt rechtstreeks uitgezonden vanuit de Albert Hall te Londen. Uitvoerenden zijn het Pittsburg Symphony Orchestra, geleid door Manfred Honeck. Solistische medewerking zal worden verleend door Anne-Sophie Mutter, viool. Het concert zal worden uitgezonden tussen 20:30 uur en 23:00 uur. Een herhaling zal door dezelfde zender worden gepresenteerd in het programma Afternoon on 3, op vrijdag 9 september tussen 15:30 uur en 17:30 uur.
__________

[1] Gesungene Zeit is gecomponeerd voor viool en (relatief klein bezet) orkest, met een dubbele houtblazersbezetting, waarvan de tweede fluit wordt aangevuld met een piccolo; twee hobo's; één klarinet en een basklarinet; één fagot en een contrafagot. De koperblazers zijn verdeeld over: één hoorn in F; 2 trompetten in C; 1 trombone. De strijkerssecties zijn dun bevolkt: 1 eerste viool; 1 tweede viool; 4 altviolen; 4 celli, 2 contrabassen. Het stuk heeft een duur van zo'n 25 minuten.
In deze compositie is de Duitse violiste Anne-Sophie Mutter van de partij.

'Cultfiguur' Beatrix Potter. Foto van onbekende datum.

Nederland 2-tv zendt op zaterdag 3 september ─ in het programma Film op 2, tussen 19:35 uur en 21:05 uur ─ de Brits-Amerikaanse biografische speelfilm Miss Potter uit 2006, van Chris Noonan uit, over het leven en het werk, en vanzelfsprekend de invloed, van de Britse schrijfster van kinderboeken, die zij zelf illustreerde: Beatrix Potter (1866-1943). Meer hierover, evenals de namen van de acteurs in de film, is te vinden in een bijdrage van 28 december 2009 op onze zustersite Tempel der Letteren.
Eerste drukken van haar boeken worden, onder meer in het BBC-programma Antiques Roadshow met enige regelmaat zeer hoog getaxeerd.

Samuel Fischer.

Het is op 1 september van dit jaar exact 125 jaar geleden dat de van geboorte Hongaarse Samuel Fischer (1859-1934) in Berlijn S. Fischer Verlag heeft gevestigd, een firma die tot op de huidige dag weliswaar bestaat, maar onderdeel van een groter geheel is geworden.
Sedert die vestiging heeft Fischer er veel aan gedaan om zo goed mogelijke letterkundige werken te publiceren, en in veel gevallen is hij daarin geslaagd door talrijke auteurs van rang en stand een grote(re) schare lezers te bezorgen. Onder hen bevinden zich Arthur Schnitzler (1862-1931), Gerhart Hauptmann (1862-1946), Thomas Mann (1875-1955), Stefan Zweig (1881-1942) en Franz Werfel (1890-1945).
Van grote buitenlanders, die tijdens het fin de siècle eveneens een vooraanstaande rol speelden in de Europese letteren, en met name in het Duitse taalgebied, heeft Fischer eveneens edities verzorgd, zoals van de beide Scandinaviërs ─ en beiden eveneens met de Noorse nationaliteit ─ Henrik Ibsen (1828-1906) en diens landgenoot Björnsterne Björnson (1832-1910). Laatstgenoemde kreeg als eerste Scandinaviër de Nobelprijs voor Literatuur (1903).
In het korte programma ZeitZeichen van de Duitse regionale radiozender WDR3 wordt op deze dag, tussen 17:45 uur en 18:00 uur, aandacht besteed aan de stichting van S. Fischer Verlag.

Christian Stöcker: Nerd Attack!─ Eine Geschichte der digitalen Welt vom C64 bis zu Twitter und Facebook.320 pag., paperback, Deutsche Verlags-Anstalt, München, mit SPIEGEL Buchverlag, Hamburg, 2011. ISBN 978-3-421-04509-6.

Maandag 29 augustus is het meer dan een dubbel ─ in sommige gevallen zouden we zelfs kunnen spreken van drievoudig ─ mensenleven geleden, om precies te zijn 180 jaar, dat de Britse natuurkundige Michael Faraday (1791-1867) de elektromagnetische inductie heeft ontdekt.

Het programma ZeitZeichen, van de Duitse regionale radiozender WDR3, besteedt, op deze maandag met dezelfde datum als toen, aandacht aan dat feit. De aflevering in kwestie wordt, zoals alle, gewoonlijk vijf, afleveringen per week ─ uit te zenden op werkdagen ─ tussen 17:45 uur en 18:00 uur.

Gegevens over deze geleerde zijn te vinden in twee artikelen op onze zustersite Tempel der Wetenschappen: het eerste over Absolute Zero en daarbij betrokken geleerden werd gepubliceerd op 31 mei 2008, het tweede is verschenen op 20 september 2010, over een portret van de man dat in een tijdschrift over wetenschappen werd gepubliceerd.

De bron der milieu-theorie

In de serie The essay van de Britse cultuurzender BBC Radio 3 gaan schrijvers deze week op zoek naar de oorsprong van de milieu-theorie. Silent spring uit 1962 ─ in het Nederlands Dode lente ─ was een tijdlang een cultboek, vooral in het derde en vierde decennium na de Tweede Wereldoorlog. Dit boek van (marine)biologe Rachel Carson (1907-1964) werd een wereldvermaarde bestseller.

Op maandag 29 augustus heet de aflevering Chipko, en gaat de Indiaase wetenschapper Vandana Shiva (geboren 1952) zich verdiepen in het Chipko-protest van 1763, waarbij 363 mensen zijn omgekomen.

Woensdag 31 augustus wordt het kwartier van The essay besteed aan de filosoof en strijder voor de natuur Aldo Leopold (1887-1948), auteur van onder meer het boek A sand county almanac.

De laatste aflevering wordt gepresenteerd op donderdag 1 september. Daarin spreekt de naturalist en poëet Richard Mabey (geboren 1941) over de negentiende eeuwse dichter John Clare (1793-1864).

Het San Francisco Symphony Orchestra onder leiding van Michael Tilson Thomas verzorgt het Nachtconcert dat de Avro via Radio 4 zal uitzenden, tussen 01:02 uur en 02:30 uur in de nacht op maandag 29 augustus.

Drie werken staan op het programma, onder meer het Vioolconcert van Felix Mendelssohn Bartholdy, met als solist de Armeense violist Sergey Khachatryan. Dit meesterstuk wordt geflankeerd door twee werken van de Amerikaanse componist van heel bijzonder allure, Charles Ives (1874-1954), een muziekmeester die bij de dirigent van het concert hoog staat aangeschreven en die symfonieën en andere orkestwerken voor het toenmalige label CBS heeft opgenomen.
Het Nachtconcert zal worden geopend met diens Psalm 90, gecomponeerd in 1894, en tot besluit speelt het bovengenoemde ensemble Five Hymns  en de Holidays Symphony uit de jaren 1911-1913. Deze is weliswaar ongenummerd, maar is in wezen Ives' Vijfde Symfonie.
Voor een uitgebreid artikel met veel meer informatie over deze componist zij hier verwezen naar onze zustersite Muziek en mensen.

Het Duitse boekenprogramma Druckfrisch van en met Denis Scheck, de huidige Duitse ─ zij het soms ietwat alternatieve ─ literatuurpaus, wordt dikwijls aangekondigd als literair magazine, doch dat is te vaag. Deze, zeer goed van de tongriem gesneden, boekbespreker en commentator laat immers ook zijn licht schijnen over biografieën, kookboeken en politieke schrifturen in boekvorm. Dat deed hij al diverse malen, soms zeer kort, met het, in alle opzichten onmogelijke, waanzinspamflet van de in de Duitse tijd voor zijn geboorte steken gebleven Thilo Sarrazin.

Onlangs vertelde Denis Scheck één en ander over zichzelf, over zijn voorkeuren en over hetgeen hem tegenstaat, in een programma van één der Duitse regionale televisiezenders (WDR, denk ik). Op de vraag van de interviewer ─ of het waar was wat hij had vernomen: dat zijn gast wel vijfduizend boeken in huis zou hebben ─ antwoordde de man dat het er misschien geen vijfduizend (meer) waren, maar dat het wel in die richting ging. Zijn vriendin zou echter met enige regelmaat opruiming houden. Hoe kun je iets terugvinden als een ander jouw boekenbezit aantast? Dat lijkt verdacht veel op de bekende situatie van de wederhelft die jaloers is op het feit dat haar vriend van boeken houdt (en dus niet van haar?), en haar macht om de ander gedeeltelijk te castreren. Kortom, gruwelijk: een beschuitje cyaankali als ontbijt voor zo'n vriendin lijkt de enige uitweg op een fatsoenlijk leven met daarin de juiste plaats voor boeken.

Deze nieuwtse aflevering van Druckfrisch wordt in de nacht van zondag 28 op maandag 29 augustus via 'Duitsland 1' uitgezonden tussen 00:05 uur en 00:35 uur. Aan bod komen deze keer de laatste heer van stand uit de Duitse literaire kritiek: Fritz J. Raddatz, de schrijver Ilja Trojanow en de IJslandse auteur en vooral kenner van de sagenrijkdom uit dat heel hoge Noorden: Arthur Bollason.

Historica Battany Hughes heeft een tweedelige (radio-)documentaire samengesteld over het Romeinse tijdperk in Groot-Brittannië, waarover met recht kan worden gezegd dat er zo hier en daar nog niet voldoende bekend is.
Eén der bekendste elementen in Groot-Brittannië uit de tijd van de Romeinen is Hadrian's Wall ─ De Muur van Hadrianus (76-138), die van 117 tot aan zijn overlijden keizer van het Imperium Romanun ─ het Romeinse rijk ─ is geweest.

Het eerste deel wordt via BBC Radio 3 uitgezonden op woensdag 24 augustus, tussen 22:15 uur en 23:00 uur onze tijd; het tweede deel zal worden voorgesteld op vrijdag 26 augustus, dan tussen 23:00 uur en 23:45 uur.

Op woensdag 24 augustus wordt, via de Britse cultuurzender BBC Radio 3, een concert in de reeks BBC Proms 2011 uitgezonden, tussen 23:00 uur 's avonds ─ onze tijd ─ en 00:30 uur in de nacht op donderdag 25 augustus. Gedurende het genoemde tijdsbestek kunt u luisteren naar composities van de tweehonderd jaar geleden geboren componist Franz Liszt (1811-1886). 

Het concert wordt live uitgezonden vanuit de Albert Hall in Londen; de voordracht wordt verzorgd door de Canadese pianist Marc-André Hamelin, die in 1961 werd geboren als zoon van een apotheker, die uitstekend piano speelde en de grote verdienste had zijn muzikale telg in kennis te brengen met muziek die toen niet als alledaags gold en dat heden ten dage ook nog niet altijd is. 
Deze pianist heeft, ongetwijfeld mede daardoor het vermogen ontwikkeld zich in te zetten voor pianomeesters, wier namen we ook niet bepaald elke dag horen. 

Driemaal binnen enige dagenDe door TV5 Monde op dinsdag 23 augustis, 's avonds tussen 21:00 uur en 22:40 uur uit te zenden speelfilm La peau de chagrin uit 2010 van de Belgische regisseur Alain Berliner (geboren 1963) wordt in de VPRO-Gids aangemerkt als misdaadfilm naar de gelijknamige roman van de Franse literaire grootmeester Honoré de Balzac (1799-1850), en dat is simpelweg ten onrechte, aangezien niet elke roman, respectievelijk speelfilm waarin een misdaad voorkomt, vanzelfsprekend een misdaadroman, respectievelijk misdaadfilm is. 

In La peau de chagrin krijgt een arme schrijver genaamd Raphael van een antiquair een huid, waardoor hij elke wens in vervulling kan doen gaan, maar voor elk van zijn wensen boet hij een aantal levensjaren in.
TV5 Monde herhaalt deze speelfilm in dezelfde week nog tweemaal: eerst in de vroeg avonduren van donderdag 25 augustus, tussen 18:35 uur en 20:15 uur; en dan nog eens op vrijdag 26 augustus, vroeg in de middag tussen 14:05 uur en 15:40 uur.

Weltschmerz
Balzac had zich ten doel gesteld de roman als weergave van de gehele maatschappij voor te stellen. La peau de chagrin is de geschiedenis van Rapahel de Valentin, die wordt beheerst door de symmetrie in de verhaallijn: enerzijds het doodsverlangen aan het begin van het verhaal, met daartegenover de doodsangst aan het slot.De fantastische elementen in de voor het overige tamelijk realistische weergave en de aspecten ─ met voorop Weltschmerz ─ komen tegemoet aan de smaak van het tijdsgewricht. Voornamelijk dat laatste aspect zal er voor hebben gezorgd dat de uitvinder van de literaire Weltschmerz, de oude heer Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) ─ die reeds 82 jaar oud was toen Balzacs roman uitkwam ─ zich zeer enthousiast heeft betoond. Op 11 oktober 1831 noteerde hij: "Es ist ein vortreffliches Werk neuester Art, welches sich dadurch auszeichnet, daß es sich zwischen dem Möglichen und Unerträglichen mit Energie und Geschmack hin und herbewegt, und das Wunderbare als Mittel, die merkwürdigsten Gesinnungen und Vorkommenheiten sehr konsequent zu gebrauchen weiß, worüber sich im Einzelnen viel Gutes würde sagen lassen."

Goethe moet het Franse origineel hebben gelezen, aangezien pas in 1841, negen jaar na diens overlijden, een Duitse versie is verschenen. In 1982 is er een Nederlandse vertaling, van Jean A. Schalekamp, uitgekomen.

De komedie To Be or Not to Be in de vorm van een rolprent, die door Ernst Lubitsch (1892-1947) in 1942 in de Verenigde Staten werd gedraaid over een toen behoorlijk beladen onderwerp ─ Gestapo en verzet tegen de Duitsers ─ heeft bij de première tot zeer uiteenlopende reacties geleid. Desniettemin is het één van de meest beroemde films van deze regisseur geworden.
Een Pools toneelgezelschap repeteert vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog een satirisch stuk over de Duitse Geheime Staats Polizei. Het wordt al snel voor alle betrokkenen duidelijk dat de Duitse inval in Polen in september 1939 het onmogelijk maakte om dat stuk nog op te voeren. Op het repertoire van het gezelschap stond echter eveneens Hamlet van William Shakespeare. Het acteertalent van diverse spelers en de decorstukken komen nog goed van pas als de mensen van het gezelschap zich ook bij het verzet aansluiten.
We zien Carol Lombard (1908-1942), Jack Benny (1894-1974) en Robert Stack (1919-2003). Laatstgenoemde zou later de held in de serie over Eliott Ness worden.
De film wordt uitgezonden door BBC Two-tv in de middag van dinsdag 23 augustus, tussen 12:40 uur en 14:15 uur onze tijd.

Verdi
BBC Four-television geeft alle ge:interesseerden de gelegenheid om op zondag 21 augustus, 's avonds vanaf 20:00 uur naar een uitvoering van het Requiem uit 18 van Giuseppe Verdi (1813-1901) te luisteren, gepresenteerd door het BBC Symphony Orchestra onder leiding van Semyon Bychkov, die als Verdi-specialist geldt. Vocale medewerkenden zijn:

Marina Poplavskaya, sopraan

• Mariana Pentchevamezzo-sopraano
• Joseph Calleja tenor
• Ferruccio Furlanetto bas
• BBC Symphony Chorus
• BBC National Chorus of Wales
• London Philharmonic Choir

Met dit grootse werk nam in ons land Michel Tabachnik recentelijk afscheid van het Noord Nederlands Orkest waarvan hij zes seizoenen chef-dirigent is geweest. Zijn aantreden in 2005 was eveneens met datzelfde ensemble.

Mozart
Via BBC Radio 3 wordt in het Prom-concert van diezelfde zondag, vanaf 20:00 uur ─ en tegelijkertijd via de Nederlandse muziekzender Radio 4 ─ als laatste onderdeel van het concert het totaal anders overkomende Requiem uit 1791 van Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) voorgesteld, na composities van Benjamin Britten en ene meneer Matthews. Uitvoerenden zijn de City of London Sinfonia onder leiding van Stephen Layton. Eerder die dag, tussen 18:15 uur en 19:00 uur wordt hetzelfde opus voorgesteld door leden van London Sinfonia, maar dan in de reeks BBC Proms Plus.

Op zaterdag 20 augustus biedt het programma Hear and now van de Britse cultuurzender BBC Radio 3, vanaf 23:30 uur tot 01:00 uur onze tijd in de nacht op zondag 21 augustus, de gelegenheid om kennis te maken met strijkkwartetten van Australische muziekmeesters. Onder hen Peter Joshua Sculthorpe (geboren 1929) en Nigel Westlake (geboren 1958), die beiden hun sporen in de wereld van het componeren ruimschoots hebben verdiend. Nigel Westlake heeft flink wat filmmuziek geschreven en tevens één en ander dat op de gebruikelijke scala van de klassieke muziek een plaats heeft. Voor verdere ontwikkeling van zijn kennis der eigentijdse muziekmogelijkheden heeft hij medio jaren tachtig enige tijd in ons land gestudeerd.
Peter Sculthorpe heeft zich bekwaamd in tal van disciplines binnen de als klassieke muziek geëtiketteerde kunst. Hij componeerde onder meer 17 strijkkwartetten.
Het Goldner String Quartet, dat sedert 1995 bestaat en eveneens van Australische origine is, speelt de werken van hen en (een) ander(en) in het kader van het City of London Festival 2011.

20-08-2011 om 11:15 geschreven door Heinz Wallisch  

Citaat

In de dagelijks toegezonden uitspraak, die Citatennet rondstuurt, wordt niet zelden de Belgische politicus Wiet van Broekhoven geciteerd, die tevens als mediapersoonlijkheid wordt opgevoerd, en dat zijn heel dikwijls de meest irritante personen. Op zaterdag 20 augustus krijgen de abonnees diens uitspraak, ongetwijfeld bedoeld als bon-mot, voorgeschoteld:

Foute instelling

Lieve god, wat een onbedaarlijk gezanik, steeds opnieuw over het al dan niet bestaan van God. Altijd weer blijkt dat hele volksstammen gelovigen menen dat degenen, die beweren dat zo'n volstrekt idiote voorstelling van opperwezen niet werkelijkheid kan zijn ─ behalve eventueel in filosofische zin ─, dan maar eens (zouden) moeten bewijzen dat zij gelijk hebben. Elk weldenkend wezen beseft echter dat het niet-bestaan van iets of iemand nooit kan worden bewezen, en alleen al daarom is zo'n eis niet alleen onredelijk, maar getuigt deze tegelijkertijd van een geestelijk defect, voortgekomen uit dat godscomplex waarmee dergelijke gelovigen zijn behept. Zolang dergelijke groeperingen niet hebben bewezen dat die zo onnoemelijk veel geciteerde god ook werkelijk bestaat, kan ieder dergelijke nonsensicale claims het beste gewoon negeren.
Atheïsten kunnen het niet-bestaan van God/een god weliswaar evenmin bewijzen, maar zij hebben daartoe ook niet de geringste verplichting. Agnosten hebben het dan ook nog het minst moeilijk, die weten het niet, en ─ geheel objectief bezien ─ bezetten zij de beste positie in tal van opzichten.
Daar zij echter, zonder enig voorbehoud, aan toegevoegd dat men heel goed (een) agnost kan zijn in verstandelijk opzicht en tegelijkertijd gevoelsmatig een diep-gelovige atheïst.