Twintig jaar geleden is de Berlijnse Muur uiteindelijk toch gevallen
Verstrekkende gevolgen Hoewel
de woorden van Günther Schabowski, lid van het Politbüro in
Oost-Berlijn in november 1989 over de vrijheid tot reizen vanuit de DDR
op een misverstand berustten, hebben deze ertoe geleid dat het proces
van de ontmanteling van de terreurstaat aan de andere zijde van de
Berlijnse Muur
die volgens Staatsratsvorsitzender Erich Honecker (1912-1994) over
honderd jaar nog overeind zou staan, al had VS-president Ronald Reagan
(1911-2004) in 1987 zijn ambtgenoot in het Kremlin, Michail Gorbatsjov
nog vanaf de westzijde van de Muur opgeroepen deze neer te halen [1]
in een stroomversnelling is geraakt, en de vrees- en afgrijzen wekkende
Muur uit augustus 1961, die symbolisch en praktisch de tweedeling van
één voormalige Duitse staat dag en nacht als fait accompli postuleerde,
met de grond gelijk werd gemaakt. Hoewel
de euforie aan beide zijden van het Grote Duitse Symbool van Schande
niet echt lang aanhield en de oude ressentimenten zo hier en daar weer
aardig de kop zijn gaan opsteken, is de officiële eenwording een niet
te loochenen en evenmin terug te draaien feit geworden.
Herdenkingen alom Het
ligt voor de hand dat zo'n rond getal twintig jaar aanleiding vormt
voor allerlei bespiegelingen in boek en krant, op radio, televisie en
niet te vergeten: multimediaal. Enkele Duitse televisiezenders, alsmede
onze eigen 'beeldbuishuis' Nederland 2 besteden de komende dagen
ruimschoots aandacht aan het gebeuren van 1989 en de gevolgen daarvan
voor de politieke,
economische en maatschappelijke constellatie. Bondskanselier Helmut
Kohl deed het voorkomen alsof die eenwording uit de portokas zou
(kunnen) worden betaald, en hoe kon het bij die monomaan
gestructureerde persoonlijkheid ook anders alle waarschuwingen en
goede raad sloeg hij in de wind. De critici kregen gelijk: het werd een
gigantisch 'kostspieliges Unternehmen' en de ware eenwording is nog
steeds niet een hecht gegeven: daarvoor zullen nog wel twee of drie
generaties nodig zijn.
Maandag WDR De
regionale Duitse televisiezender WDR (Westdeutscher Rundfunk, Köln)
presenteert op maandag 26 oktober, 's avonds tussen 23:15 uur en 23:45
uur, een aflevering van de reeks WDR-dok, met daarin een reportage getiteld Wo warst Du als . . . die Berliner Mauer fiel? Daarin
komen mensen aan het woord die vertellen waar ze zich hebben bevonden
toen dat Grote Gebeuren zich voltrok en wat ze daarbij toen hebben
ondervonden.
Dinsdag ZDF Het
tweede Duitse publieke televisienet ZDF zendt op dinsdag 27 oktober
tussen 20:15 uur en 21:00 uur een programma onder de titel Der schönste Irrtum der Geschichte,
over de spannende uren waarin de praktische beslissing moest vallen
over de openstelling van de grensposten in de Berlijnse Muur, in de
nacht van 9 op 10 november 1989. In
dat programma komt Michail Gorbatsjov aan het woord met zijn visie,
gebaseerd op kennis van binnenuit en de wetenschap welke rol hij daarin
nu precies heeft gespeeld.
Dinsdag Nederland 2 In
het IKON-programma met vier reportages van Paul Rosenmüller over de
ontwikkelingen, gedurende de afgelopen twee decennia, binnen de landen
achter het voormalige IJzeren Gordijn, is de beurt op dinsdagavond
tussen 22:50 uur en 23:30 uur eveneens aan de Val van de Muur die
niet alleen de stad Berlijn op strikt onnatuurlijke wijze in tweeën
deelde, maar de hele Duitse natie. In zijn programma kijkt
Hans-Dietrich Genscher toen Minister van Buitenlandse Zaken in het
Kabinet Kohl terug op die periode waarin alles gistte en woelde om
verandering. __________
[1]
Ten onrechte wordt in een artikel in de VPRO-Gids de naam van
VS-president Richard Nixon(1913-1994) in dit verband genoemd, maar die
had toen werkelijk niets meer te melden. ____________ Afbeeldingen 1. DDR-Staatsratsvorsitzender Eric Honecker. 2. Voormalig Bondskanselier Helmut Kohl. 3. Voormalig SU-president Michail Gorbatsjov. 4. Voormalig BRD-Minister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher in 2007.
Ken Russells verfilming van Lawrence-roman The Rainbow op BBC 2-televisie
In de nacht van zaterdag 24 op
zondag 25 oktober tussen 02:10 uur zomertijd!, en 03:00 uur
wintertijd! staat op het programma van BBC 2 Television de speelfilm The Rainbow uit
1989, geregisseerd door de niet onomstreden Engelse regisseur met een
geheel eigen aanpak van de te verfilmen, literaire stof, Ken Russell.
Het betreft de 'bewerking'
van de gelijknamige roman van de over de gehele globe beroemde en
eveneens beruchte romancier, essayist, polemist, dramaschrijver en
dichter David Herbert Lawrence (1885-1930). Het boek stamt uit 1915 en
geeft onder meer een beeld van de opvattingen, die de auteur
huldigde met betrekking tot "de vrije liefde", meteen ook in praktijk
gebracht door zijn relatie vanaf 1912, met de echtgenote van één van
Lawrence's hoogleraren aan de Nottingham Universiteit. Een uitgebreider artikel hierover is te vinden op de fin de siècle website All art is quite useless van Rond1900.nl. __________ Afbeelding: Regisseur Ken Russell in 2008.
NB Het gedicht PIANO van David Herbert Lawrence is vanaf heden te vinden op de website van het Nederlandse muziektijdschrift Mens en melodie.
Elke inwoner van IJsland heeft op dit moment vier miljoen euro 'schulden'
In VPRO's Tegenlicht Het geiserparadijs IJsland in het hoge Noorden is failliet gegaan als gevolg van de wereldwijde, financiële crisis. Dat heeft ertoe geleid dat omgerekend iedere IJslander [1]
nu een 'schuldenlast' torst van vier miljoen euro. De vraag die zich
daarmee aan zo menigeen opdringt, is: Hoe overleeft ieder individu en
in dit geval van lieverlee die complete staat zoiets? [2] Mogelijkerwijs komt er een antwoord op die vraag in de aflevering De IJsland-ervaring van de regisseurs Olaf Oudheusden en Jos de Putter, in het VPRO-programma Tegenlicht die op maandag 19 oktober wordt uitgezonden via Nederland 2, tussen 20:55 uur en 22:00 uur.
Thema-avond op Arte-televisie Dinsdag
20 oktober zal de Frans-Duitse cultuurzender Arte-televisie, vanaf
22:00 uur, in haar programma een thema-avond aan IJsland en de aldaar
bestaande toestanden en gebeurtenissen wijden. Die thema-avond welke in
principe tot 00:20 uur in de nacht op dinsdag 21 oktber zal duren, is
opgesplitst in drie onderdelen: als eerste een zeventig minuten durende
documentaire Aufstand in Island. Daarin
volgt Helgi Felixson diverse bewoners van IJsland vanaf het moment dat
de financiële crisis onomstotelijk bleek. Het gaat daarbij om een
econoom en een filosoof, een satiricus en een jeugdige activist, een
visser en een koffiebar-houder. Zij allen reageren op de vraag hoe het
allemaal zo ver heeft kunnen komen. Om 23:10 uur volgt de reportage Insel der grünen Träume,
over de toekomst van IJsland: aan de ene kant ziet men aldaar een
paradijs voor ecologisch toerisme, doch daar staat tegenover dat de
metaalindustrie in een enorm tempo uitbreidt. Tot slot volgt er, vanaf 23:40 uur, een veertig minuten durende Gesprächsrunde. _________ [1]
Het aantal inwoners van IJsland bedraagt per 1 juli 2009, volgens een
niet-officiële schatting van het VS-Bureau of the Census, 306.694,
hetgeen neerkomt op drie mensen per vierkante kilometer.
[2] Op de Economie-pagina van het6 dagblad Trouw
van heden wordt gemeld dat het land van premier Jóhanna Sigurdardóttir
met Groot-Brittannië en Nederland een akkoord heeft bereikt over een
afbetalingsregeling van vier miljard euro. Die regeling in de vorm
van een voorschot is gerealiseerd opdat die spaarders schadeloos
kunnen worden gesteld welke geld bij de ineengestorte Icesave-bank
hadden uitstaan.
Afbeeldingen 1. Geiser in het IJslandse landschap. 2. IJsland, gezien vanuit een satelliet. 3. IJslands minister-president Jóhanna Sigurdardóttir.
Herman Heijermans' drama Ghetto uit 1898 is opnieuw zeer actueel
Nu diverse dubieuze,
respectievelijk uitermate kwalijke politici hun steken onder en boven
water zeer berekenend uitdelen, waardoor de daarvoor gevoeligen
subliminaal ook gaan geloven dat andersdenkenden onze maatschappij om
zeep willen helpen, is het thema etniciteit aan de orde van de dag,
niet alleen in Nederland. Daarom mag het geen verbazing wekken dat de toneelgroep Het Toneel Speelt gedurende deze herfst in totaal drieënveertig keer het drama Ghetto,
uit 1898, van Neerlands befaamde en zeer hard werkende fin de siècle
dramaschrijver Herman Heijermans (1864-1924), verspreid over ons land
in tal van theaters voor het voetlicht brengt. De eerste acht
voorstellingen zijn inmiddels gegeven, tot en met 19 december
aanstaande volgen de resterende vijfendertig. Radio 6 presenteert op maandag 19 oktober, in het VPRO-programma De Avonden,
gesprekken van Anton de Goede met zowel regisseur Jaap Spijkers, alsook
met de twee mannelijke protagonisten: Mark Rietman en Nasrdin Dschar. Meer informatie hierover is te vinden in mijn uitgebreidere artikel, gisteren opgenomen in het elektronische fin de siècle tijdschrift All art is quite useless van Rond1900.nl. ___________ Afbeelding: Theaterposter voor Heijermans' Ghetto door de theatergroep Het Toneel Speelt.
Een groots geschenk van en tegelijkertijd voor een jubilerende Ton Koopman
Alweer een jaar Vandaag,
2 oktober, bereikt de internationaal vermaarde Nederlander Ton Koopman
de pensioengerechtigde leeftijd. Daarmee vangt voor deze dirigent,
organist en klavecinist niet alleen een nieuw jaar
aan, maar ontsnapt hij tegelijkertijd aan de maatregelen die de komende
jaren van kracht zullen worden in verband met de wijzigingen die de
regering van onze poldermodelstaat zal (moeten) nemen, welke hopelijk
in principe flexibiliteit zullen inhouden. Ton Koopman is ook iemand
die niet onmiddellijk na heden op de zo talrijke door hem vergaarde
lauweren zal gaan rusten om zich te beperken tot datgene wat in het
dagelijkse spraakgebruik als hobby wordt gekwalificeerd, en door menigeen wel eens en zeer terecht als denigrerend wordt ervaren. Ter
gelegenheid van het, al dan niet heugelijke, gebeuren komt de
productiemaatschappij van Ton Koopman, Challenge Records, met een
cassette, gevuld met 67 cd's op welke het complete Kantatenwerk van
Johann Sebastian Bach (1685-1750) is bijeengebracht.
Biografie Het
is gebruikelijk om bij enigerlei vorm van herdenking allerlei stations
en/of haltes van de jubilaris de revue te laten passeren, doch
aangezien Avro Klassiek ons liet weten dat er op de site van deze
omroep een biografie van Ton Koopman te lezen valt, verwijzen we u
graag naar die tekst.
Want daar kunt u voorts lezen in welke andere hoedanigheden dan de hier
genoemde drie Ton Koopman ook nog de nodige faam heeft verweven in
binnen- en buitenland.
Vieringen Het
herdenken zit ons in het bloed, en zeker de impresario's en firma's die
de culture producten van zo'n artiest onder de aandacht willen brengen.
Een dergelijke gelegenheid wordt veelal over een heel jaar uitgestreken
als het om een overleden grootheid gaat, maar Ton Koopman is nog
springlevend, die vooralsnog het
diminuendo nog niet op zijn blazoen draagt. Het vieren van die
vijfenzestigste verjaardag zal dan ook wel meer dan alleen de datum 2
oktober bestrijken. Leiden viert op 3 oktober een groot feest en als men
bedenkt dat Ton Koopman verbonden is aan de daar gevestigde
universiteit en deze data in een weekeinde vallen, zal er zo hier en
daar wel meer dan één cantate klinken al dan niet met Koffie en
Boerencake. Gezien het tamelijk duizelingwekkende aantal Bach-cantates
en een verzameling van 67 cd's kunnen organisatoren links en rechts te
kust en te keur gaan. ___________ Johann Sebastian Bach: Das
Kantatenwerk. Amsterdam Baroque Orchestra & Choir, diverse
solisten. CHALLENGE RECORDS 2009 (cassette met 67 cd's). ____________ Afbeeldingen 1. Voorzijde van het tekstboekje van de eerdere uitgave, thans opgenomen in het geheel, van de Neujahrskantaten. 2. De veel functies in het internationale muziekleven bekledende Nederlander Ton Koopman. 3.
Voorzijde van het tekstboekje van onder meer de Kaffeekantate en de
Bauernkantate. Ook de daarbij behorende compact disc is in het geheel
opgenomen.
Rudolf Jugerts verfilming van Fontane's roman Effi Briest in de nacht van dinsdag op woensdag op Duitsland 1
Vijf verfilmingen in zeventig jaar In de nacht van dinsdag 29 op woensdag 30 september wordt één van de diverse Duitse verfilmingen van de roman Effi Briest
vertoond op het eerste Duitse publieke televisienet ARD/Das Erste,
tussen 00:20 uur en 02:00 uur. De hoofdrollen in deze rolprent met de
titel Rosen im Herbst
uit 1955, geregisseerd door Rudolf Jugert (1907-1979), zijn
toevertrouwd aan Ruth Leuwerik (*1924), Bernard Wicki (1919-2000)
alsmede Paul Hartmann (1889-1977), Carl Raddatz (1912-2004) en Lil
Dagover (1897-1980). Het draaiboek werd gerealiseerd door Horst Budjuhn
naar de genoemde roman uit
1895 van Theodor Fontane (1819-1898), de muziek werd gecomponeerd door
Franz Grothe (1908-1982), die in de tweede helft van de jaren twintig
in de vorige eeuw bekendheid verwierf door de liederen die hij speciaal
componeerde voor Richard Tauber. Rosen im Herbst
was de tweede Duitse verfilming van Fontane's roman. Kort voor het
uitbreken van de Tweede Wereldoorlog had Gustaf Gründgens (1899-1963)
het boek ook al in zwart/wit-beelden vertaald met als titel Der Schritt vom Wege;
die film kwam in april 1939 uit. Voor het draaiboek was Georg C. Klaren
(1900-1962) verantwoordelijk. De hoofdrol werd toebedeeld aan Marianne
Hoppe (1909-2002), die vanaf 1936 tot 1946 als huwelijkspartner van
Gründgens fungeerde.
Televisiespel In
1970 realiseerde Wolfgang Luderer (1924-1995) op een eigen draaiboek
een televisiespel met dezelfde titel als het boek. Angelika Domröse
(*1941) speelde voor die gelegenheid de rol van Effi. Kort daarna
speelde ze in Unterm Birnbaum, naar de gelijknamige roman uit 1885 van, alweer Theodor Fontane.
Laatste versies Vier
jaar daarna kwam Rainer Werner Fassbinder (1945-1982) met zijn versie,
op een eigen draaiboek, van Fontane's beste van zijn romans. De
complete titel van de film misschien wel de langste filmtitel aller
tijden luidt Effi
Briest oder: Viele, die eine Ahnung haben von ihren Möglichkeiten und
Bedürfnissen und dennoch das herrschende System in ihrem Kopf
akzeptieren durch ihre Taten und es somit festigen und durchaus
bestätigen. De hoofdrol daarin werd vertolkt door Hanna Schygulla (*1943). Pas meer dan drie decennia lag later begin dit jaar kwam er weer een verfilmde versie van Effi Briest in
de bisocopen, deze keer geregisseerd door Hermine Huntgeburth (*1957).
Haar Effi werd Julia Jentsch (*1978). Het draaiboek voor deze laatste Effi Briest werd geschreven door Volker Einrauch.
Het boek Als boek is Effi Briest voor het eerst in 1896 te Berlijn uitgegeven door F. Fontane & Co. Voordien was het in de jaren 1894-95 in afleveringen in een tijdschrift verschenen. In 1997 is een tekstgetrouwe heruitgave op basis van die eerste druk uitgekomen in de reeks Bibliothek der Erstausgaben van Deutscher Taschenbuch Verlag (nr. 2628; prijs 9,). Deze
roman is, in ieder geval twee keer, in het Nederlands vertaald: de
eerste keer omstreeks 1908 door J.P Wesselink-van Rossum als Het huwelijk van Eefke Briëst,
verschenen in De Meulenhoff-Editie, een Algemeene Bibliotheek,
uitgegeven door J.M. Meulenhoff te Amsterdan. Die titel leidde soms tot
misverstanden; een enkeling meende dat het daarbij ging om een boek met
de titel Het huwelijk, geschreven door Eefke Briëst. Bijna
zeventig jaar later iser een nieuwe Nederlandse vertaling gerealiseerd
door Pé Hawinkels, waarbij de Duitse titel gewoon werd overgenomen. ____________ Afbeeldingen 1. Portret van Theodor Fontane. 2. Voorzijde van het stofomslag van de Nederlandse editie uit 1908. 3.
Voorplat van de dtv-paperback, zoals die onder redactie van Joseph
Kiermeier-Debre in 1997 voor het eerst is uitgekomen. De vijfde oplage
werd verspreid vanaf juni 2004.
Roman Polanski werd zondag in Zwitserland gearresteerd wegens een zaak uit 1978 in de VS
Ruim vier decennia geleden
liet de Franse acteur filmregisseur van Poolse origine, Roman Polanski
(*1933), de vampiers dansen in de film The Fearless Vampire Killers (1967 NL: Met mijn tanden in jouw nek; D: Tanz der Vampire) [1];
vanaf heden zal er voor hemzelf sprake zijn van een dans met Zwitserse
rechters, aangezien de man op zondag 27 september door de politie van
de Zwitserse stad Zürich werd gearresteerd. De opdracht daartoe kwam
uit de hoofdstad van het eedgenootschap, waar een verzoek uit de VS was binnengekomen.. Die arrestatie heeft een achtergrond die meer dan dertig jaar terug ligt; de aanleiding daartoe vormt een beschuldiging dat hij zich in
1977 tijdens een verblijf ten huize van zijn vriend Jack Nicholson seksueel zou hebben vergrepen aan een 13-jarig meisje. Hoewel hij voor
dat gebeuren werd gearresteerd, kreeg hij wel toestemming een lopend
filmproject af te maken, en in die periode is hij erin geslaagd via
Londen naar Parijs te vluchten, en sedertdien zou hij onmiddellijk
worden gearresteerd zodra hij VS-bodem zou betreden. Pogingen van de
kant van de VS om hem uitgeleverd te krijgen of hem in Frankrijk te
laten berechten, werden afgeketst. Die
Zwitsers houden er een heel dwaas beleid op na als het erom gaat heel
oude kwesties opnieuw op de agenda te zetten. Enige jaren geleden
overkwam het de Franse componist en dirigent Pierre Boulez (*1925) dat
hij tussen twee concerten even in Zwitserland was en eveneens werd
gearresteerd vanwege zijn uitspraak van zo'n vier decennia geleden dat
alle operahuizen van de wereld in brand gestoken dienden te worden. Dat
was vanzelfsprekend een symbolische uitspraak, hetgeen zelf de minst
begaafde politicus en politiefunctionaris kon begrijpen als hij/zij/het
de moeite had genomen om eens te kijken waar Boulez zoal als dirigent
had gewerkt nadat hij die mededeling in de wereldpers terug had kunnen
vinden. Onder meer in het Walhalla van de Duitse opera: het op
instigatie van Richard Wagner (1813-1883) gebouwde Festspielhaus op de
groene heuvel van Bayreuth. Zenuwzieke
dienstklopperij, die snel met een sisser afliep, ook en vooral doordat
Boulez een internationale bekendheid was en er van alle kanten
hulptroepen kwamen opdagen, onder wie de meest vooraanstaande (onder
meer) Zwitserse politici. Dit is thans in de kwestie Roman Polanski
eveneens het geval: de Franse minister voor cultuur, Frédéric Mitterand
meldde zelf dat hij president Sarkozy hierover heeft geïnformeerd en
die heeft op zijn beurt laten weten dat hij een snelle afwikkeling van
de kwestie met betrekking tot de Franse staatsburger Polanski als
gewenst beschouwt. In
Zwitserland liet het Verbond van regisseurs inmiddels weten het een
cultureel schandaal te vinden wat er is gebeurt, en dat dit het aanzien
van Zwitserland ernstig zal schaden. En daarin staat deze club ook niet
alleen. Al
met al een verheugende zaak, die echter nimmer zoveel stof zou hebben
doen opwaaien als het een eenvoudige staatsburger was geweest die in
deze justitiële mallemolen zou zijn beland. Alle mensen zijn weliswaar 'gelijk', maar er zijn
nog steeds groepen die in min of meerdere mate gelijker zijn. __________ [1]
In die door Polanski geregisseerde, hier en daar slapstickachtige
speelfilm trad de regisseur zelf op in één der hoofdrollen en dat gold
tevens voor zijn toenmalige echtgenote Sharon Tate (met wie hij in
januari 1968 was getrouwd en die in augustus 1969, acht maanden
zwanger, door de bende van Charles Manson werd vermoord. __________ Afbeelding: Regisseur Roman Polanski tijdens het Filmfestival van Cannes in 2002.
Het volk van de Samen in Lapland leeft samen met de door hen vereerde beer
Beren en mensen Op woensdag 23 september zal op de Frans-Duitse cultuurzender Arte-televisie, tussen 19:00 uur en 19:45 uur, de documentaire Leben mit den Bären worden vertoond, een rolprent uit 2005 die onder regie van Paul-Anders Simma, als Fins-Franse coproductie
is ontstaan. Daarin wordt nader ingegaan op het fenomeen beer in de
Scandinavische landen. Dit dier speelt daar een vooraanstaande rol in
een mythen en legenden, en wordt mede daarom ook heden ten dage niet
gedood. Naast de aandacht die de makers van de film voor de beer aan de
dag hebben gelegd, hebben ze hun focus eveneens gericht op de cultuur
van de Samen, een van oorsprong nomadisch volk dat in Noord-Scandinavië
woont in het gebied dat beter bekend staat als Lapland. Ze worden dan
ook wel als Lappen gekwalificeerd, maar deze benaming beschouwen ze
zelf als denigrerend.
Nog zesduizend beren In
Scandinavië en Noord-Rusland bestaat nog een berenpopulatie van zo'n
zesduizend dieren. Van oudsher is het de Samen niet toegestaan een beer
te doden. Dat verbod is ontstaan doordat bij de vroegere Samen dit dier
werd beschouwd als de belichaming van hun voorouders. Dat is mede
ontstaan door het geloof dat vertegenwoordigers van hun volk zich in
een beer konden veranderen. In de direct achter ons liggende periode
heeft dat verbod op het doden van beren meer dan eens geleid tot grote
conflicten. Van de andere kant hebben de makers van de documentaire een
jager ontmoet die zijn geweer heeft ingeruild voor een camera. Dat is
Herman Sotkajärvi, die in opdracht van de Noorse regering beren moet
doden als er, onder meer, weer eens een aanval op een kudde heeft
plaatsgehad. In
de documentaire is voorts te zien waar de punten van wrijving liggen
tussen de verering van de beer enerzijds en aan de andere kant de wens
jacht op dit dier te maken. Het
is niet alleen verboden om een beer te doden, omdat deze in rangorde
boven de mens zou staan, maar de consumptie van berenvlees wordt zelfs
streng bestraft.
Drie keer te zien De
film die een bijdrage aan het programma is van Arte France is de
komende twee weken in totaal drie keer te zien. Na aanstaande woensdag
wordt de documentaire nogmaals vertoond op woensdag 30 september, 's
ochtends om 09:10 uur en vervolgens opnieuw op vrijdag 2 oktober in de
middag vanaf 16:10 uur. ____________ Afbeeldingen 1. Een beer in Scandinavië's Noorden. 2. Twee mannen in traditionele, Samische klederdracht.
Cultuurspectrum
