De wandeling.
Als de gebruikte wandelfolder De mooiste wandelingen van de Oostkantons heet, kan er moeilijk wat fout lopen. Wij volgen de wandeling Petergensfeld - Door ongerept natuurschoon, die als volgt beschreven wordt: Een prachtige wandeling langs de stromen en rivieren die op het plateau van de Hoge Venen ontspringen. Dat zegt het meteen allemaal: de Weser (die later de Vesdre zal heten), de Steinbach en de Eschbach, het overgrote deel van de beschreven wandeling loopt langs deze schitterende beken, en dan ook nog langs echte paadjes waar alleen echte kamikazefietsers zich zouden op wagen, en waar de wandelaar dus heer en meester is. In de folder houdt men het op 12 km, maar ik heb 15 km berekend en dat is ook ongeveer wat de gps opgeeft. Niet bepaald een tocht waar je er een stevige pas kunt inhouden, maar daardoor kun je des te meer genieten van alle pracht die deze uithoek van België te bieden heeft. En we zijn niet de enigen die dat weten: in totaal komen we op onze tocht zo een 20 andere stappers tegen, en dat is ongewoon veel.

Veel foto's van beken en nog wat andere dingen vind je hier.

Bekijk alvast deze:

Dit schattige brugje staken we over net na de samenvloeiing van Eschbach en Steinbach.

Het weer.
Mooi nazomerweer, meestal licht bewolkt, aangenaam warm en de oostenwind houdt zich tamelijk koest.

De stafkaarten.
43/3S - Petergensfeld - 43/7N Reinartzhof

Hoe we er geraakten.
Toen de Vennbahn elke zomerzondag nog uitreed, hadden we hem ongetwijfeld gekozen om ons van Eupen naar Roetgen te brengen, maar vandaag moeten we ons op een compleet andere manier verhelpen. Lijn 722 van de TEC bedient dan zogezegd wel Roetgen - dat staat ook op het Duitse haltebord - maar de schaarse schoolritten kunnen ons niet op weg helpen. Dus wordt het treinen tot Aachen en daar de snelbus 63 van Aachen naar Roetgen en verder nemen. Dat kost ons veel geld, zeker in vergelijking met wat we gewoonlijk in België betalen. Voor de oversteek van de grens betalen we in totaal nog eens € 20.00 (HT) en dat is ook het bedrag dat we moeten ophoesten voor een 4-rittenkaart voor de bus. Maar we krijgen wel een verbinding waar niet al te veel verkeerd mee kan lopen: zowel de L-trein naar Aachen als de bus rijdt om het uur.

Een beetje geschiedenis.
Zoals gezegd lag Roetgen aan de Vennbahn zaliger. De Belgische geschiedenis van deze lijn begint dus na WO I, wanneer de Duitsers een deel van hun grondgebied aan België moeten afstaan, als compensatie voor de oorlogsschade. In het toen geërfde Eupen - Malmedy liepen ook enkele oorspronkelijk Duitse spoorlijnen, waarvan één toch deels ook Duits had kunnen blijven Men bedacht echter een oplossing om de spoorlijn toch volledig in Belgische handen te geven. Dat leidde tot een smalle streek dwars door Duits grondgebied ter breedte van de spoorlijn. Zo kwam ook het station van Roetgen in België te liggen. Het Duits ogende station werd in 1958 afgebroken en vervangen door een veel minder tot de verbeelding sprekend gebouw, dat na een facelift nu gebruikt wordt door Kaffeefee, waar je je dus nog altijd op Belgisch grondgebied kan laven aan allerlei Duitse geneugten.
Paul Kevers heeft hier eens te meer voor een volledig overzicht van de geschiedenis van deze spoorlijn gezorgd.

Het station van Roetgen onderging een merkwaardige metamorfose.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Het was wat schrikken toen we de dag voordien hoorden dat Buizingen zijn naam als NMBS-Bermuda-driehoek weer eens alle eer had aangedaan. Pal in het station was immers een reizigerstrein tot stilstand gekomen, waarvan het eerste rijtuig even voordien ontspoord was. En dus namen we maar liever geen risico en gingen we behoorlijk vroeg naar het station, waar ondanks de sombere vooruitzichten die door de NMBS werden uitgestuurd, nauwelijks problemen waren. Amper één minuut vertraging tekenen we op voor de 1555 van 6:58; als we de plaats van het incident passeren, is daar niets meer van te merken.
Het is dus wat langer wachten dan gewoonlijk in Brussel-Zuid. Een koffie kan er dan altijd in. De IC naar Tongeren heeft wel vertraging, en dat zal ongetwijfeld ook invloed hebben op onze 506. In Brussel-Zuid valt het nog mee (+2), maar in Brussel-Centraal rijden we al 8 minuten achter op het schema. Het werd inderdaad aanschuiven tot Brussel-Centraal. En dan volgt het klassieke scenario: een trein met almaar minder reizigers en met almaar minder vertraging: Leuven +4, Liège +2, Verviers +1. We zouden in dit station kunnen overstappen op het klassieke tweeledige stel dat daar klaarstaat, maar besluiten toch maar door te rijden tot Welkenraedt, ook al kort dat de schaars geworden rit in een stel van weleer wat in. In Welkenraedt vertrekken we met een minuut vertraging, maar vlot verloopt de rit niet, om een of andere reden: in Hergenrath rijden we al met 4 minuten vertraging, na een erg trage rit, en tot Aachen gaat het evenmin vlot: vijf minuten vertraging zijn het gevolg.

Ik trek een nummertje om me in het DB-Zentrum busbiljetten te laten verkopen, maar met 10 man voor ons, lijkt het nog verkeerd af te lopen. Gelukkig herinner ik me van de vorige keer dat een tabakszaak in het station ook biljetten verkoopt. Daar gaat het wel snel, en waarschijnlijk krijg ik ook het voordeligste biljet: een vierrittenkaart voor, laat het ons gemakshalve 3 zones noemen, waarvan ik één rit vergeet te ontwaarden bij het instappen in de gelede bus, die behoorlijk beklant is. In de bus kunnen we genieten van een perfecte halteaankondiging, zodat we ons niet al te veel zorgen hoeven te maken over ons uitstappunt Roetgen Wanderstation-Bahnhof. Dat laatste is niet meer dan een verre herinnering: alleen een oud NMBS-sein en 2 halteborden verwijzen nog naar het verleden.

Voor de terugrit ontwaard ik wel 2 ritten. De bussen moeten het hier tijdens de spits even snel doen als tijdens de daluren, en dat leidt tot 7 minuten vertraging bij aankomst in Aachen. Het lijkt de voorbode te zijn van een niet zo gelukkige terugrit.
De trein uit België heeft hier maar 8 minuten herbenuttigingstijd, en wordt even voor zessen met vertraging aangekondigd. Zo vertrekken we met 9 minuten vertraging en de rit lijkt wel een nauwkeurige afspiegeling van de ochtendrit: in Hergenrath is de vertraging wel wat gekrompen, maar dan gaat het tegen dezelfde slakkengang naar Welkenraedt, waar we met 13 minuten vertraging aankomen. Dat is ruim genoeg om de aansluiting met de IC in het water te zien vallen; samen met een twintigtal anderen (vermoedelijk zowat iedereen die in Aachen de trein nam), moeten we het beste maken van een kort verblijf in de wachtzaal van Welkenraedt, die daardoor vrij druk wordt. (In het stel 652 zijn 2 eersteklaszitjes doorkerfd, en dan onhandig hersteld. We vertrekken in Aachen met 9 reizigers in eerste klas; uiteindelijk blijken alleen wij twee over een eersteklasbiljet te beschikken.)

Overigens vraag ik me af hoe en welke compensatie we voor de 60 (eigenlijk 62) minuten vertraging zullen krijgen. We hebben namelijk een biljet Aachen - Hergenrath (waar de trein 7 minuten te laat arriveerde) en aanvullend lijntjes op een Railpass Hergenrath - Halle. Eerste vraag: moet ik de compensatie bij binnenlands of internationaal verkeer aanvragen? Krijgen we compensatie voor het volledige traject Aachen - Halle (dus inclusief de €10.00 voor de biljetten Aachen - Hergenrath) of komen we alleen in aanmerking voor de twee lijnen op de Railpass?

Met de 542 gaat het alvast vrij vlot, al komen we net voorbij Welkenraedt tot stilstand, pal onder de brug van lijn 4. De airco is uitgevallen (en waarschijnlijk nog veel meer) maar na een drietal minuten kunnen we verder. In Leuven rijden we al opnieuw op tijd, al maken we daar 4 minuten vertraging, omdat de 1542 vertraging heeft en voorrang krijgt. Veel profijt lijkt hij daar niet uit te halen: ergens moeten we hem onderweg ingehaald hebben; we zagen hem van spoor 1 vertrekken en wat er daarna mee gebeurde is een raadsel. Wij komen wel een stuk voor de 1542, die onderweg nog 9 minuten vertraging heeft bijgemaakt, in Brussel-Noord aan. Oh ja, rijtuig 11831 heeft een kanjer van een vierkant wiel. Tegen 200 km/u leidt dat op bepaalde momenten tot alle mogelijke varianten van gedaver en gerammel.

Gelukkig rijdt motorrijtuig 484 wel met ronde wielen. In de NZV zitten we waarschijnlijk nog wel even achter de 542 aan, wat nog tot een lichte vertraging leidt. Net als vanmorgen merken we niets van het verstoorde verkeer waarvan de NMBS nog altijd melding maakt. Des te beter. Je hebt trouwens geen ontspoord rijtuig nodig om 62 minuten vertraging op te lopen.

De treinlectuur.

Herbjørg WASSMO, Honderd jaar. Wassmo beschrijft precies een eeuw, de periode die verloopt tussen de eerste sporen van de overgrootmoeder Sara Susanne en haar eigen geboorte (1842 - 1942).

Pia de JONG, Lange dagen.

De seinpaal is wat verweesd achtergebleven. Hier zullen nooit meer treinen stoppen, laat staan opgehouden worden om de drukke hoofdweg over te steken.

11-09-2015 om 00:00 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Ik zou het niet meteen aan het noodlot wijten dat we dit jaar voor de tweede keer in Suxy belanden. Laat het ons maar bij het lot (van de randomkeuze in een stevig excelbestand) houden.En we aanvaarden met veel plezier de spelingen ervan, want er zijn slechtere plekken om de dag door te brengen dan Suxy. We vonden deze wandeling in het Wandelboek Ardense Natuurreservaten dat in 1997 bij Lannoo verscheen. Julien van Remoortere was er de auteur van We stapten net geen 12 km van Suxy naar de afdamming van de Vierre, die ook rakelings naast het dorpje vloeit, en terug, langs wat hoofdzakelijk een erg goede boswandeling is geworden. De TWQ bedraagt dan ook 83 %. Op het begin en het einde en een heel kort stukje - om de afdamming voor auto's bereikbaar te houden - na, loopt de wandeling dan ook over echt mooie boswegen.

Het stuwmeer van de Vierre oogt toch wel indrukwekkend. En met al dat groen errond lijkt het nog natuurlijk ook.

In Suxy zelf treffen we een meer intimistische Vierre aan. Dat lijken ook de zwanen ervan te denken.

Meer foto's op http://s62.photobucket.com/user/overweg13/library/wandelingen%203/suxy%202?sort=2&page=1.

Het weer.
Het voorspelde nazomertje presenteerde vandaag nogal schuchter zijn eerste dag. De zon haalde het duidelijk op de cumuluswolken, maar de oostenwind koelde onze verwachtingen toch wel wat. Toch prima wandelweer!

De stafkaarten.
67/4 S Suxy - 67/8 N Chiny

Hoe we er geraakten.
We stapten dan wel 2 keer in Suxy, de eigenaardigheden van buslijn 23 Florenville - Neufchâteau maakten dat we de eerste keer maar best tijdens de vakantie konden stappen, en dat we vandaag noodzakelijkerwijs op een schoolse woensdag stapten. Alleen zo konden we de afstand op een rustige manier tussen de heen- en de terugrit inpassen. Eigenlijk is het krankzinnig dat je al deze dingen eerst moet overwegen voor je met het Waalse OV op pad kunt trekken…

Een beetje geschiedenis.
Ik herhaal maar even wat ik enkele maanden geleden al schreef - als men bij de TEC dezelfde dynamiek van de voorbije decennia aanhoudt, kan ik dit vermoedelijk nog vele jaren lang gebruiken. Ik citeer dus uit mijn eigen blog:

Veel valt er niet te vertellen: in de wandelbeschrijving lezen we al dat Suxy een van de meest afgelegen dorpen van de Ardennen (?) is, en het duurt tot de jaren 1990 (!) voor de lijn Florenville - Chiny verlengd wordt tot Suxy (en Neufchâteau). Lijn 23 rijdt vanaf Chiny inderdaad enige tijd door onbewoond bos, alvorens in Suxy neer te strijken. De verbinding met Neufchâteau is niet meer dan een rasechte schooldienst. Al bij al wekt het verbazing dat Suxy ooit een busbediening heeft gekregen.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Sinds de nieuwe dienstregeling rijden er zo veel treinen tussen Halle en Brussel-Zuid dat we vaak met een vroegere trein dan de voorziene mee kunnen. Zo ook vandaag. Blijkbaar zijn er zelfs reizigers die in een desiro het verschil tussen de 2 klassen herkennen, want op het platform staat een vijftal recht. We zien ze denken dat die toeristen met hun wandelschoenen en rugzakken ook wel weer verkeerd zullen zitten.
Normaal gezien is de IC naar Luxemburg van 7:33 de IC91 naar Basel, maar door werken op het Luxemburgse net reed deze internationale trein van de oude slag een uur vroeger. Het is blijkbaar het M6-stel van de 2106 (van 6:33) dat de job heeft overgenomen. Veel valt er over de rit niet te vertellen; het lijkt erop dat we vanaf Genval gehinderd worden door de 3957. De vertraging van 5 minuten die we optekenden in Brussel-Luxemburg, loopt op die manier op tot 8 minuten in Ottignies, maar vanaf Ciney is daar geen spoor meer van terug te vinden.
De aansluiting met de L naar Florenville is dus binnen. Als we instappen, lezen we van de displays af dat de trein vanaf Bertrix met 25 minuten vertraging zal rijden. Dat is veel, onverwacht en voorlopig ook onverklaard. Van de tbg krijgen we te horen dat het om een seinstoring gaat; zelf hebben we al opgesnord dat een goederentrein defect staat in Houyet. En het is inderdaad op de 6057 uit Dinant (en Houyet) dat we wachten. Die kan een stevig palmares voorleggen: 79 minuten bij aankomst in Bertrix. Dat verklaart dus onze voorspelde 26 minuten. Zelf ben ik er voorstander van dat treinen op aansluiting wachten, maar dit is wel erg lang. Je vraagt je af wat hier achter steekt.
We krijgen trouwens nog een hele opvoering cadeau: de 5960 lijkt eerst toch op tijd te zullen vertrekken, maar haalt nauwelijks het perroneinde. Dan horen we dat de trein terug moet keren, om een aansluiting te verzekeren. En als je dat minutieus volgens de regels doet, is het heus heel wat complexer dan de kar in marche-arrière te gooien. Enfin, voor ons staan er 26 minuten op de eindafrekening; met 67 minuten aansluiting in het verschiet kan het ons nauwelijks schelen.

Zelf zou ik nu testen of de verteller van dit verhaal het wel bij het rechte eind had, of er echt geen betere verbinding bestond. Ik kan hem meteen geruststellen: ze bestaat. Met een verbinding via Marbehan zouden we één uur kunnen uitsparen, al moeten we dan een latere bus naar Suxy nemen, wat gezien de lengte van de wandeling geen probleem zou zijn. Maar we zouden in dat geval toch een uur reserve in Marbehan hebben ingebouwd, omdat de aansluitingen daar goed maar onbetrouwbaar zijn. En dus konden we net zo goed langs Florenville reizen, en onze tijd daar verspillen i.p.v. in Marbehan.

De bus naar Suxy (die als woensdagmiddagrit uit Neufchâteau zal terugkeren) heeft zelfs nog wat andere reizigers mee. Het besje zal net als wij in Suxy uitstappen, waar ze opgewacht wordt door haar al even oude echtgenoot, die haar van de boodschappen bevrijdt. De chauffeur heeft dit waarschijnlijk al vaker aanschouwd.

Uit Suxy vertrekken rond 17:00 twee bussen richting Florenville, maar alleen de eerste geeft een deftige aansluiting met de trein naar Libramont. Deze keer zijn we wel de enige reizigers, en de chauffeur is er vrijwel zeker van dat dit zo zal blijven, want nadat hij ons aan de halte Florenville Gare heeft afgezet, rijdt hij rechtstreeks de stelplaats binnen. Het ritje naar de Place du Miroir moet er aan geloven.

De aansluitende trein is een P-trein, die blijkbaar nog enkele minuutjes rittijd bij heeft gekregen. De papieren dragers laten hem vertrekken om 17:11, maar de omroepster heeft het over 17:13. Echt veel maakt het niet uit. We rijden Bertrix erg traag binnen, als bij binnenrijden op bezet spoor. Spoor 1 is ook bezet, niet door syndicalen, maar door de net iets vroegere trein 6065 naar Libramont. Dat wordt in onze trein inderdaad als aansluiting omgeroepen, al zal die enkele minuten later ook naar Libramont rijden. Dat we toch besluiten om over te stappen komt door de onvolledige informatie: wie zegt immers dat we niet móeten overstappen op een andere motorwagen? In Bertrix was dat destijds wel vaker het geval.

In Libramont zouden we eigenlijk opnieuw op een internationale trein (E90) kunnen overstappen, maar ook deze trein is een uur verschoven. En dus vervangt de 2140 met één mr96 de lange internationale. Misschien is dit wel het stel van de 4640. Van gebrek aan capaciteit is er gelukkig geen sprake; en de tbg loopt vaak door zijn trein, zodat het aantal tweedeklasreizigers in eerste toch wel erg beperkt blijft. We vertrekken uit Ciney op tegenspoor, maar blijven toch grotendeels op tijd. Wel staan we 5 volle minuten stil in Gembloux, maar daar is in Ottignies al niets meer van over.

Nog even de snel aansluitende L-trein naar Braine-le-Comte, dus. Nu ja, snel aansluitend: zijn spoor 9 wordt nog bezet door de 9256 Amsterdam - Brussel. Onze trein wordt verspoord naar spoor 8 - op hetzelfde perron - maar vertraging zullen we niet kunnen ontlopen. De 9256 zal achter onze 2140 zitten, en zelf zitten we achter de 9256. Dat geeft 3 minuten vertraging, en met de strakke dienstregeling tussen Brussel-Zuid en Halle valt daar niets op af te dingen. Het aantal vrije woensdagen was beperkt, en we zijn dus erg tevreden dat we vandaag probleemloos in Suxy zijn geraakt. Het zou nu best wel weer een tijdje kunnen duren voor we er nog eens op een woensdag uit trekken.

De treinlectuur.
Herbjørg WASSMO, Honderd jaar. Wassmo doet precies en keurig wat de titel aangeeft. Honderd jaar geschiedenis van moeders, grootmoeders en overgrootmoeders in een boeiend beschreven verhaal dat ons tegelijk een minder bekend, woest Noorwegen van de fjorden en de zee leert kennen. Knap!

In Florenville staat de zon in de voormiddag goed voor de treinen uit Bertrix. De 1306 pronkt dan ook met zijn sleep in de voormiddagzon.

09-09-2015 om 00:00 geschreven door overweg13