Händels oratorium Samson donderdagavond op BBC Proms, te beluisteren via BBC Radio 3
Uitzending op BBC Radio 3 Op donderdag 20 augustus, tijdens het 47ste BBC Proms-concert zal het oratorium Samson
(1743) van Georg Friedrich Händel worden uitgevoerd door The Choir of
the English Concert, The New Company, en The English Concert onder
leiding van Harry Bicket (*1951). Vocaal-solistische medewerking zal
worden verleend door Susan Gritten (Delila); Iestyn Davis (Micah), Mark
Padmore (Samson), Neal Davis (Manoah), Christopher Purves (Harapha),
Lucy Crowe (die drie verschillende vrouwenrollen zal vertolen), en Ben
Johnson (in drie verschillende mannenrollen). Het
concert begint om 19:30 uur onze tijd en zal eindigen omstreeks 23:30
uur. Tijdens de pauzes tussen 20:25 uur en 20:45 uur, en de tweede
keer tussen 21:55 uur en 22:15 uur zal het programma Twenty minutes worden uitgezonden.
Pauzes Op
de website van de BBC Proms staat echter vermeld dat er geen pauzes
zullen zijn. Maar ondanks de duur van zo'n 165 minuten duurt de
uitzending bijna vier uur. Dus of zijn er alleen maar pauzes voor de
radioluisteraars en gaat de etherversie in een uitgesteld relais
verder, of de communicatie tussen de organisatie en de diverse media
die erover publiceren is weer eens niet geheel volgens de regelen der
kunst verlopen. Voor
degenen, die verleden week de live-uitvoeringen in Blokzijl en
Groningen hebben gemist, een aardige kans in, in de eigen omgeving te
luisteren, al kan zulks nooit op tegen een concert met levende
uitvoerenden. Meer informatie over dit oratorium is te vinden op de site Tempel der Toonkunst ain een artikel van zaterdag 8 augustus. ___________ Foto: Dirigent Harry Bicket (foto van The English Concert.)
Twee Arte-documentaires over Sovjet-Rusland direct achtereen; volgende week herhaling
De ineenstorting van het Sovjet-rijk Op
woensdag 19 augustus kunt u via de Duits-Franse cultuurzender Arte
kijken naar twee achtereenvolgende, min of meer op elkaar betrekking
hebbende, documentaires in verband met het Sovjet-rijk. Om 21:00 uur begint de uitzending van de film Der sowjetische Kollaps. Het is een 58 minuten durende, Japanse documentaire uit 2006, gerealiseerd door Itaru Hasegawa. In die rolprent wordt teruggekeken op de tweedeling die in de wereld, grof geschat, heeft gegolden: zij daar en wij hier. Zij waren
vanuit het zogeheten Westen bekeken de sovjets, althans allereerst
de machthebbers binnen het rijk achter het IJzeren Gordijn, wij
waren de positief ingestelde westerlingen, van Europa tot en met de
verre Verenigde Staten. Die tweedeling bleef uiteraard gelden toen de
monsterlijke onwezens in het Witte Huis alles aan elkaar manipuleerden
om toch vooral hun economische belangen te kunnen blijven verdedigen
door een oorlog in Vietnam aan te wakkeren en vooral in stand te
houden. Daartegen hielpen ook cartoons in de Pravda die zelfs door
regionale kranten van Nederland werden overgenomen niets. Hoewel na
het verscheiden van één van de gruwelijkste beestmonsters uit de 20ste
eeuw Josef Vissarionovitsj Dzoegasjvili, onder meer bijgenaamd Stalin
(1878-1953) eenmaal de onvoorstelbaar boosaardige geest had gegeven,
en er daarna enige dooi leek te komen, was die veel te kort van duur om
iets meer dan marginaals aan deze zijde van de tweedeling te
bewerkstelligen. De gebeurtenissen rond 20 augustus 1991 hebben de ondergang van het Sovjet-rijk versneld. De
doumentaire, die een bijdrage is van Arte France, en die op het
beeldformaat 16:9 zal worden uitgezonden, staat voor herhaling gepland
op dinsdag 25 augustus, vanaf 09:55 uur in de ochtend.
Chroesjtsjov onthult Onder meer daarover gaat de documentaire Abrechnung mit Stalin, die vanaf 22:00 uur zal worden uitgezonden, en die als belangrijkste thema de Geheime
Rede heeft, welke door Nikita Chroesjtsjov in 1956 werd gehouden over
de misdaden die door Stalin waren begaan. Wat voor een onvoorstelbaar
monster die man was, is al in aanzet te vinden in de biografie over
diens jeugdjaren, geschreven door Simon Sebag Montefiori. Dat boek is
op dit web uitgebreid besproken in een artikel dat op 20 januari 2008, en later nog eens in augustus van datzelfde jaar, zij het in een iets andere context.
Hoezeer de apparatsjiks ook onder die Supergestoorde hebben geleden,
hun aantal valt bijna in het niet als we kijken naar de miljoenen
slachtoffers die deze dictator onder de gewone mensen van alledag heeft
gemaakt, onder beschuldigingen van onder meer ondermijning van de
staat, spionage, en wat niet al; daarmee dood en verderf zaaiend in een
mate die Hitler blijkt te hebben overtroffen. Dat valt onder meer te
lezen in een hele turf van Orlando Figes, die eveneens in deze kolom is besproken, maar weer later dan de beide andere standaardwerken, en wel op 24 oktober 2008. Deze
Duitse film met een lengte van 52 minuten werd gemaakt in 2005 door
Daniel Ast en Jürgen Ast, in opdracht van Radio Berlin Brandenburg. Ook
deze rolprent zal worden herhaald, en wel opnieuw aansluitend op de
bovengenoemde docu, derhalve op dinsdag 25 augustus, vanaf 10:55 uur.
Over het onheil van het kapitalisme in Duitsland anno nu
Frontal-docu Op woensdag 19 augustus zendt het tweede Duitse televisienet ZDF weer een aflevering uit van de reeks Frontal 21-Dokumentation. De titel luidt: Auferstanden aus Ruinen,
het thema is de ontwikkeling van de linkse partijen sinds de val van de
Muur die Oost- en West-Duitsland sedert augustus 1961 scheidde. Het
ligt voor de hand dat het zwaartepunt van de documentaire zal liggen op
de partij die zich profileert onder de naam Die Linke,
en die aan de ene kant diverse ideeën aan de man probeert te brengen
waarvoor een vroegere sociaal-democratische partij in West-Duitsland
zich niet had hoeven schamen, maar waar aan de andere kant kopstukken
in hebben plaatsgenomen die volgens menigeen iets te veel zijn gevormd
door de kaders van de voormalige DDR. Helemaal onwaar is dat weliswaar
niet, maar gezien de mogelijkheden die verkiezingen bieden zouden
degenen,
die het rode potlood binnenkort weer moeten hanteren, hun
kruisje kunnen plaatsen bij die personen, welke geen binding meer
(kunnen) hebben met de dubieuze DDR-staatspartij van voor 1989.
Een briljante intellectueel en een drammerige volksmenner Daar
is ten eerste Gregor Gysi (*1948), de grote intellectueel en
stemmentrekker één van de weinige politici die is gezegend met een
tante, die de Nobelprijs voor Literatuur heeft ontvangen: Doris
Lessing, 2007 die zich niet schaamt diverse negatieve aspecten van de
vroegere staat waarin hij woonde en werkte, te veroordelen en zich
breed te maken voor de minder bedeelden. Want daar ligt de hond immers
begraven: het feit dat de laatste Duitse regeringen het niet alleen
hebben toegelaten, maar nadrukkelijk in de hand hebben gewerkt dat de
echte armen steeds armer werden, en aan de andere kant op de koop toe
hebben genomen dat ware rijken steeds meer geld kregen, heeft deze
partij zo in het middelpunt van de belangstelling gerukt. Dat er dan
een zeer kapitaalkrachtige demagoog uit het Saarland Oskar Lafontaine
(*1943), de
neo-Duitse Napoleon, ooit minister-president van die deelstaat en ook
enige tijd minister van Financiën in de Bondregering van Gerhard
Schröder; een man met een veel te groot ego en een meester in het
weglaten van allerlei gegevens, die voor een totaalbeeld absoluut
noodzakelijk zijn, maar die hem even niet uitkomen naast Gysi wordt
geduld, zal enerzijds flink wat 'links'georiënteerde, voormalige
SPD-stemmers trekken, anderzijds zal hij ook voldoende mensen
afschrikken.
Nieuwe mensen, nieuwe kansen Het
wachten is dus op een geheel nieuwe generatie partijleden die een nieuw
kader kunnen vormen en van wie iedereen zal kunnen aannemen dat ze
helemaal niets met de oude DDR te maken (willen) hebben. Bodo Ramelow (*1956) van Die Linke laat vandaag in een interview met de Frankfurter Rundschau
weten dat hij best bereid is in Thüringen te stemmen vóór een
SPD-kandidaat als minister-president, zelfs als zijn eigen partij
groter zou worden. Het maakt meer duidelijk dan alleen de wens om op
bepaalde niveaus een rood-rode samenwerking die hier en daar reeds
bestaat verder uit te bouwen, maar tegelijkertijd om zoveel mogelijk
christelijke politiek te weren. Die
gedachte is wel sympathiek, want christelijke politiek is zelden of
nooit constructief en al helemaal niet in het altijd nog verdachte
Duitsland. ____________ Afbeeldingen 1. Gregor Gysi van de partij Die Linke. 2. Oskar Lafontaine van dezelfde club. 3. Bodo Ramelow van dezelfde partij.
Handelaren in tweedehands goederen in de schijnwerpers van het ZDF-programma 37e
ZDF-reportage Het tweede Duitse publieke televisienet ZDF besteedt in de programmareeks 37° op dinsdag 18 augustus, tussen 22:15 uur en 22:45 uur aandacht aan de handel in tweedehands goederen. Onder de titel Alles Schrott
wordt de focus gericht op handelaren in schroot, verkopers op
vlooienmarkten en alle andere mensen die zich tussen die uitersten
begeven en gebruikte goederen aan de man brengen. Dat
die gekozen titel als vlag de lading van het geheel nimmer kan dekken,
moge blijken uit de voorwerpen die tijdens veilingen worden verhandeld
en niet zelden duizelingwekkende bedragen opleveren, naast zoveel ander
moois voor aantrekkelijke prijzen. Maar, zelfs als het
voorwerp nimmer uit de oorspronkelijke verpakking zou zijn gehaald, het
is en blijft tweedehands materiaal als het eenmaal in andermans
particulier bezit is geweest. Een boekhandelaar kan een stapel moeilijk
verkoopbare boeken aan een antiquaar overdoen zonder dat het boek
daardoor tweedehands wordt, maar de exemplaren in kwestie zijn daarmee
wel in de sfeer der tweedehands goederen beland.
Tal van aspecten De
reportage, die slechts een half uur in beslag neemt, en in eerste
instantie de mensen in het zonnetje zet, die van deze handel leven, zou
wel eens aardige aspecten naar voren kunnen halen waaraan niet iedereen
in eerste instantie denkt als hij wordt geconfronteerd met de handel in
tweedehands goederen. Dat er zijdelings, dan wel heel direct, ook
mensen letterlijk of figuurlijk in beeld zullen komen die (mogelijk)
cliënt zijn of worden, ligt eigenlijk wel voor de hand. De reportage, die op andere plekken als documentaire wordt aangekondigd, is in 2009 gereedgekomen. Ik
zelf, bij voorbeeld, zou als gymnasiast nooit een voor die dagen zo
uitgebreide collectie boeken hebben kunnen bezitten als ik niet hier
en daar vijf boeken voor het bedrag van één gulden had kunnen kopen,
dankzij het bestaan van tweedehands boekwinkels. Maar dat er tussen
tweedehands spullen, naast bijzonder aardige vondsten, ook een hoop
teringzooi zit, zal geen weldenkend mens willen bestrijden.
Belgische brulboei overheerst Nederlands wetenschapsprogramma
Veel geschreeuw, nul inhoud Hoe
diep zelfs de programmamakers van de publieke omroepen kunnen zinken,
is ons vooral en toen ook maar direct in ijltempo bewust geworden
sedert er in Nederland commerciële televisie wordt geproduceerd. Slechts
enkele uitzonderingen, zoals bepaalde kunstprogramma's, zijn aan deze
degeneratie, devaluatie en inflatie ontkomen. Nu waren we wel wat gewend
met een instantie als de Tros, waar de commercie zodanig van afdroop
dat menigeen en zeer terecht reeds decennia geleden de mening was
toegedaan dan deze zendgemachtigde niet in een publiek bestel
thuishoorde. Maar
dat zelfs een instantie als Teleac/NOT een waardenval heeft veroorzaakt
door een vleesgeworden Belgische brulboei met een professionele grijns
welke geen enkele intrinsieke waarde heeft en ook nog eens een
ziekmakend huichelstemmetje, tot presentator van een wetenschapsprogramma getiteld Hoe? Zo!
dat overigens wel de benaming Show draagt en derhalve door waarachtig
in wetenschap geïnteresseerden kan worden overgeslagen zonder dat men
ook maar iets heeft gemist heeft opgestuwd, geeft al aan hoe
desperaat de bedenkers of degenen in een vervolgfase moeten zijn
geweest als ze niet eens in staat zijn iemand anders te vinden dan een
alle kijkersenergie wegzuigende lawaaischopper.
Verscheept afval Ik
vroeg eens aan Belgische bekenden hoe het toch komt dat wij in
Nederland dergelijke oelewappers uit hun land op de buis brengen. De
reactie was kort maar krachtig: "Alle vormen van afval verschepen wij
graag naar de bovenburen." De naam van dat uitzinnig schreeuwerige type? Nee hoor, die geven we u hier niet, want dat zou al te veel eer zijn. Ooit
deed die man, ook al in Nederland, de 'presentatie' van een opgefokt
Veronica-programma. Een vreselijke Engelse juffrouw 'zong' een
Mozart-nummer op een toenmalige tekst weerzinwekkend in warempel alle
opzichten. "Mag u dat smaken?" vroeg de lawaaiproducent toen de
juffrouw eindelijk zweeg. Maar zodra hij merkte dat de gevraagde niet
echt gecharmeerd was van wat die overbodige klanken producerende juf
van overzee 'ten beste' had gegeven, trok hij pijlsnel de microfoon
onder de neus van de man weg, en verdween de grijns op zijn tronie als
bij toverslag. Onthullend, reeds toen.
Vijf keer een half uur Aan
het begin van de vorige herfst, op 23 september 2008, heeft organiste
Elly Kooiman op het prachtige instrument in de Heilige Geest Kapel te
Groningen haar concert afgesloten met een Suite van de Franse componist Louis-Nicolas Clérambault (1676-1749). Daaruit
mogen we concluderen dat de man geen totale onbekende is binnen de
kaders van degenen die zich meer dan oppervlakkig met klassieke muziek
ophouden, want hoe vaak komen anderen deze telg uit een zeer muzikale
dynastie van aan het Franse hof werkzame musici eigenlijk nog tegen? De komende dagen krijgt u daartoe echter eerst even vijf maal de gelegenheid doordat de man is verkozen tot Componist van de Week
in het Vara-programma met die naam dat van maandag 17 tot en met
vrijdag 21 augustus via Radio 4, steeds tussen 19:30 en 20:00 uur, zal
worden uitgezonden. Dat
begint op maandag met drie composities, respectievelijk delen uit
steeds een groter geheel. Als eerste een Sonate, gevolgd door het
eerste deel uit een Miserere voor orgel, en het laatste onderdeel is een Chaconne uit Clérambaults Vijfde Symfonie. Over
de andere werken die u en ons de komende dagen zullen worden
voorgesteld, eventueel aangevuld met verwijzingen, informatie over de
uitvoerenden en nog veel meer zulks, kunt u de website van het
radioprogramma in kwestie raadplegen door hier te klikken.
Documentaire op Canvas over evangelsit Ted Haggard, een omgevallen godheid op Canvas
Kerstenende kwijlbabbels
Mocht
u tot diegenen behoren, die zich ook zo intens verbazen tot
verbijstering toe over de volmaakte idiotie die heerst in de
Verenigde Staten binnen en rondom de groeperingen die zich laten
inpalmen en inpakken door evangeliserende kakelkoppen, die niets anders
doen dan bijbelteksten in een eigen versie over de mensen uit te
strooien en daarbij hun voordeel doen, neemt u dan de moeite om
hedenavond te kijken naar het programma Terzake
op het tweede, Nederlandstalige, Belgische televisienet CANVAS. Als het
niet reeds is gebeurd, zullen velen van u de schellen van de ogen
vallen, als zij (kunnen) zien dat het één grote commerciële bedoening
is die rechtsgezinde, niets ontziende 'christenen', die een politieke
agenda hebben en absoluut niet minder gevaarlijk zijn voor een vrije
samenleving dan fundamentalistische moslims en dito joden, negers en
homoseksuelen.
Documentaire uit 2005
In
2005 heeft de befaamde documentairemaakster Alexandra Pelosi zo'n
fanatieke, op golven van onbedaarlijke gekte zwevende kletskous Ted
Haggard (*1956), geportretteerd. Hij had in een inmiddels vervlogen
tijdperk de zogeheten New Life Church
gesticht en was daarmee redelijk tot zeer succesvol. In 2005 waren er
dagelijks dertig miljoen Amerikanen die aan zijn lippen hingen en hem,
al dan niet met die opzet, de status van een god hadden verleend. "Geen
naïever volk dan Amerikanen," zei zo menigeen na de Vietnam-oorlog toen
plots bleek dat zo velen helemaal niet wisten waar ze al die tijd zo
vóór waren geweest , en zo is het met Yanks in tegenstelling tot
Amerikanen die wel kunnen denken op vele fronten.
In Terzake
zult u getuige kunnen worden van het feit dat ook Ted Haggard niets
goddelijks heeft en een net zo'n grote huichelaar was toen hij predikte
tegen alles wat god verboden heeft, maar waarvan echter nog nooit
iemand een geloofwaardig getuigenis heeft kunnen afleggen. Onzinnig
geblaat, derhalve.Nadat hij eenmaal van zijn voetstuk was gevallen, heeft Alexandra Pelosi deze Ted Haggard nogmaals bezocht.
En steeds opnieuw is gebleken dat streng veroordelende evangelisten die de moraal van George W. Bush steunden, en derhalve niet kunnen deugen,
omdat nergens in de bijbel een tekst te vinden is die zegt dat men
leugenaars, lasteraars, oorlogsmisdadigers en anderszins fraudeleuze
afgezanten van het Beest uit de Afgrond moet steunen zelf niet kunnen
voldoen aan de eigen voorwaarden voor een enigermate christelijk
bestaan.
Een volstrekt andere wereld
Voor ons Europeanen is het een zo compleet andere wereld van fiction zonder enige science,
dat wij in Nederland het hebben mogen meemaken dat zelfs een
Evangelische Omroep-functionaris die werkelijk elke gelegenheid
aangreep om iets van kerstening te bedrijven meldde dat hij de wijze
van in de VS optredende televisiedominees toch niet in ons land als een
gerede optie zag. Moeten we zulke dwazen dan toch nog importeren naar
Europa? Alsof daar niet reeds meer dan genoeg raaskallende roofridders
rondzwalken, waarvan een enkeling zelfs is opgeklommen tot maffiose
regeringsleider.
Moge zelfs de niet bestaande Christen-, Joden-,
Negers- en Homo-God, de Duivel, Karl Marx, alsmede twaalfhonderdenacht
postduiven en nog meer watervlooien consumerende sijsjeslijmers, mij en
alle andere fatsoenlijke burgers zonder die uitzinnig ridicule
vooroordelen over een Hemelse Vader en een Helse Bokkenpoot en nog
veel meer van die baarlijke nonsens ervoor behoeden.
Kijkt u daarom en huivert u over zoveel extremisme.
De Falla, Andriessen en tweemaal Ravel op 43ste BBC-Prom
Een keur van nationaliteiten Tijdens
het concert dat maandag 17 augustus, 's avonds tussen 20:30 uur en
22:45 uur in het kader van de BBC Proms 2009 in de Londense Albert Hall
zal worden gegeven, kunt u het Philharmonia Orchestra beluisteren onder
leiding van Esa-Pekka Salonen, die daarmee zijn eerste officiële
optreden zal realiseren als nieuwe chefdirigent van dat ensemble. Dit
43ste Prom-concert van deze zomer zal in het teken staan van drie
nationaliteiten als het gaat om de componisten: Spaans, Nederlands en
Frans. De zussen Katia en Marielle Labeque zullen samen soleren in het
Concerto voor twee piano's en orkest getiteld Haags hakkûh van Louis
Andriessen, die vanwege zijn zeventigste verjaardag in het zonnetje wordt gezet. Dit concert is deels geïnspireerd op de cartoon Tom and Jerry, en deels op een Haagse hardcore band die house ten gehore brengt. Weliswaar
betreft het een Britse première, maar de beide solistes en de dirigent
hadden eveneens de hand in de allereerste uitvoering, in januari dit
jaar te Los Angeles, waar Salonen ook nogal flink met de dirigeerstok
zwaait. Later dit seizoen, in Prom 58 zal De Staat van Louis Andriessen in de Londense Albert Hall klinken. Voorafgaand aan het werk voor solisten en begeleidend ensemble zijn Drie dansen uit El amor brujo uit 1923, van de Spanjaard Manuel de Falla (1876-1946).
François Truffauts speelfilm Jules et Jim uit 1962 opnieuw op Canvas-tv
Met Jeanne Moreau Op
zaterdag 15 augustus, vanaf 23:20 uur, tot in de nacht op zondag 16
augustus ongeveer 01:05 uur zal het tweede Nederlandstalige,
Belgische televisienet CANVAS de speelfilm Jules et Jim,
in 1962 geregisseerd door François Truffaut (1932-1984), opnieuw
uitzenden. Dat zal ongetwijfeld zijn in het kader van een reeks
herhalingen van Franse speelfilms, waarin Jeanne Moreau een hoofdrol
vervulde, zoals we dat de afgelopen zaterdagen zij het toen met films
van Louis Malle hebben kunnen beleven. Een uitgebreid artikel over deze film en het boek waarop de rolprent is gebaseerd, kunt u vinden op het Nederlandse fin de siècle cultuurweblog All art is quite ueseless van Rond1900.nl. __________ Foto: Regisseur François Truffaut.
Aforismen van een Duitse arts (1859-1922) over ziekte en epidemie in een bundel aforismen
Nog altijd actueel Nu
de massale hysterie omtrent de Mexicaanse griep voorbij schijnt te zijn
en daarmee verbonden het door velen, in het wilde weg aangeschafte
middel Tamiflu, dat besmetting niet kan voorkomen, en dus alleen mag
worden gebruikt door
mensen die werkelijk door de ziekte in kwestie reeds zijn gegrepen ,
is het wellicht niet onverstandig nog eens te wijzen op datgene wat de
medicus Carl Ludwig Schleich (1859-1922) over ziekte in het algemeen en
ook bijzondere aspecten van dat fenomeen aan het papier heeft
toevertrouwd in de vorm van aforismen. Deze,
niet van filosofische overwegingen gespeende, ideeën doen nog altijd
niet onder voor allerlei beweringen, feiten en meningen van hedendaagse
medici. Daarom beginnen we hier met Schleichs opvattingen over het
verschijnsel epdiemie.
Eine
Epidemie erlischt, wenn die befallene Menschheitsgruppe angepaßt ist an
ihre Ursache oder diese nur noch Gefeite (Immune) vorfindet. Das ist
der Grund warum Krankheiten in ihrer Intensität schwanken. Scharlach,
Pocken, Schwindsucht, Diphtherie haben wechselnd gefährlichen
Charakter; nicht die Ursachen schwanken, sondern der Grad vorhandener
Widerstandskräfte bestimmt Ausdehnung und Schwere einer Epidemie.
Gegen
Epidemien pflegen sich absolut sichere Heilmittel erst einzustellen,
wenn ihre Bösartigkeit ausAnpassungsgründen nachzulassen beginnt.
Man
kann sich sehr krank fühlen und doch im Sinne der Gefahr und der
Bedrohung ganz gesund sein. Auffallender ist, daß man sich sehr gesund
fühlen kann und doch tödlich krank sein kann. Krankheit und Gesundheit
sind also eigentlich subjektive Begriffe.
Krankheitsgefühl
ist ein Bewußtwerden unseres inneren Betriebes. Organe, von denen wir
etwas fühlen, melden sich damit zur geneigten Aufmerksamkeit des
Besitzers.
Jede
Krankheit zeigt sich an und warnt. Ihre Melderreiter sind: Unlust,
Unbehagen, Kraftabfall und Schmerz. Aber auch die kommende Gesundheit
gibt Signale; Hoffnung und Tatenlust.
Interessante bundel, met veel actueels De hele bundel Die Weisheit der Freude met 23 hoofdstukken, verspreid over twee en negentig
bladzijden, vond ik eergisteren in één van de kratten met
opruimingsboeken op het trottoir vóór een antiquariaat in mijn
woonplaats, en voor de somma van slechts één euro. Vijftien
jaar geleden vond ik op een kraam van dezelfde zaak, tijdens een toen
nog zeer goed bezochte zondagse boekenmarkt op één der marktpleinen van
onze stad, voor slechts één gulden al een goed geconserveerd exemplaar
in dubbeldraads linnen uit 1920 van Schleichs Besonnte Vergangenheit, zijn Lebenserinnerungen
1859-1919. Een halve eeuw later was dat werk met toen een oplage van
twee miljoen exemplaren één der best gelezen boeken met memoires van
het Duitse taalgebied. In die oudere uitgave zijn ook tal van
'ouderwetse' foto's in sepia opgenomen, hetgeen in een latere herdruk
in de jaren zeventig van de vorige eeuw niet meer het geval is
geweest. De laatste herdruk is in 1985 uitgekomen. ____________ Afbeeldingen 1.
Carl Ludwig Schleich, medicus en uitvinder van de intraveneuze
anaesthesie. Hier ziet u hem afgbeeld in een witte doktersjas van anno
dazumal. 2. Titelgedeelte van het voorplat van de bundel Weisheit der Freude.
Kijkt u vandaag vooral naar de Zomercolumn van Saskia Dekkers via de NOS
Uitzondering Niet
zelden vormen de Zomercolumns die in het NOS-Journaal vanaf 's ochtends
in de vroegte worden gepresenteerd, een bron van ergernis: komt dat
niet door het abominabele taalgebruik van de journalisten in kwestie,
dan doet die zich, bij de(ze) kijker, wel voor als gevolg van de
jolig-jofele presentatie, die zo af en toe tenenkrommend irritant is.
Dat de verantwoordelijken hun columns doorspekken met humor, is een
uitstekende zaak, maar het hoeft waarlijk niet zo te zijn dat die
eventueel ingevoegde aspecten niet meer boven het niveau van de ergste commerciële
omroep van ons bestel uitstijgt. De NOS dient informatie te verstrekken
zonder zich te (willen) meten aan dat andere, volmaakt oninteressante,
deel van ons etherbestel.
Een dorp in Frankrijk De column van vandaag komt en niet, geachte presentatoren van het Journaal: "die komt"
uit Frankrijk en gaat over het dorp Epecamps in het department Somme,
dat weliswaar slechts zes inwoners telt, maar toch acht
gemeenteraadsleden heeft; dat is grondwettelijk zo geregeld. In kort
bestek stelt NOS-correspondente in Frankrijk Saskia Dekkers; met
Frans bloed van grootmoeders zijde alle inwoners en ook de verzamelde
gemeenteraadsleden, alsmede hun doen en laten en hun
verantwoordelijkheden aan u voor. Met veertig euro per maand moeten
burgemeester Jean Deramecourt en zijn medebestuurderen alles doen. Is
dat niet genoeg, dan steken ze zelf de handen uit de mouwen. Een gouden
greep van Saskia Dekkers. Mocht u één der vele uitzendingen van het Journaal heden missen, kijkt u dan op http://nos.nl/zomercolumns waar u niet alleen de bijdrage van heden, maar meteen alle andere kunt bekijken.
Filmportret van en muziek door Karlheinz Stockhausen ' achter elkaar op Arte-televisie
Filmportret van componist Meer
dan veertig jaar geleden is het alweer dat een componist van klassieke
muziek op de hoes van een grammofoonplaat met daarop popmuziek is
verschenen. Karheinz Stockhausen (1928-2007) is dat overkomen dat toen
The Beatles hun elpee Sergeant Pepper in 1967 presenteerden. Voordien was zoiets niet voorgekomen, en voorzover ons bekend is nadien evenmin. Arte-televisie presenteert op maandagavond tussen 22:50 uur en 23:40 uur het filmportret Karlheinz Stockhausen Musik für eine neue Welt.
Hoewel de meningen verdeeld zijn een doodnormale zaak als het
om nieuwe en in menig
opzicht vooruitstrevende kunstvormen gaat , wordt Stockhausen toch
veelvuldig gezien als de moderne componist die in de tweede helft van
de twintigste eeuw de meeste muziek heeft gecomponeerd en daarmee
tevens de sterkste invloed op collega's en het maatschappelijke
gebeuren in en om de muzische kunsten heeft uitgeoefend. Deze
rolprent, die in 2008 door Norbert Buse voor het tweede publieke Duitse
televisienet (ZDF) werd gemaakt, duurt 52 minuten en zal worden
uitgezonden in HD-kwaliteit op het beeldformaat 16:9. Arte heeft twee
herhalingen gepland: de eerste op zondag 16 augustus vanaf 06:00 uur in
de ochtend, de tweede op maandag 24 augustus om drie uur in de nacht.
Biologisch-dynamische muziek Maandag
10, dinsdag 11, donderdag 13 en vrijdag 14 september, op de inmiddels
vertrouwde tijd, vroeg in de avond, tussen 19:30 uur en 20:00 uur,
zendt de Vara op Radio 4 in totaal twaalf stukken uit van één van de
meest Frans-romantische componisten uit de geschiedenis der muziek:
Gabriel Fauré (1845-1924). Vier van de in andere gevallen gebruikelijke
vijf avonden wordt op de genoemde tijden werk van deze hier en daar
honigzoete muziek maar dan wel van biologisch-dynamische kwaliteit,
toegediend in homoepatische dosering uit de pen van deze meester, die
rond 1900 hoge ogen wist te gooien, en die ook in onze tijd nog geliefd
is, zij het vooral door twee stukken: zijn , ondanks die zoetheid zo
prachtg transparante en met meesterschap geïnstrumenteerde Requiem, en de vanwege dezelfde kwaliteiten zo bekende Pavane.
Programma maandag en dinsdag Maandagavond
Je zou zonder overdrijving kunnen zeggen dat Fauré, die de zeer grote
vorm van opera's in de trant van Richard Wagner (1813-1883) en
Giuseppe Verdi (1813-1901) of van de grote symfonie zoals die van
Anton Bruckner (1824-1896) of Gustav Mahler (1860-1911) steeds heeft
gemeden, een componist van de kleine en middelgrote vorm, maar
tegelijkertijd van zeer hoge kwaliteit is. Op maandag klinken vier
verschillende composities: drie symfonische onderdelen uit Dolly, gespeeld door het Orchestre Symphonique de France, met als dirigent Laurent Petitgirard. Deze stukken worden gevolgd door het Ave Maria, door het altijd weer voortreffelijke Roder Jongenskoor onder leiding van Bouwe Dijkstra. Dan is de Rêve d'amour
voor sopraan, tenor en piano aan de beurt, gezongen door Geraldine
McGreevy en Jean-Paul Fouchécourt, begeleid door Graham Johnson. Tot
besluit zingt het Nederlands Kamerkoor, begeleid door het Limburgs
Symfonie Orkest onder leiding van Ed Spanjaard, de Cantique de Jean Racine uit 1864. Dinsdagavond Op dinsdag 11 september zullen drie composties van Gabriel Fauré worden voorgesteld: het Allegro quasi presto uit de Vioolsonate
in A-grote terts, opus 14, nr. 1, gespeeld door Isabelle van Keulen,
aan de piano begeleid door Ronald Brautigam. Dan volgt het Allegro molto uit het Pianokwintet
in c-kleine terts, opus 15, nr. 1. De uitvoerenden zijn het Quatuor
saÿe, met Pascal Rogé, piano. Die presentatie wordt afgesloten met de Ballade voor piano en orkest, opus 19. Jean-Philippe Collard wordt ondersteund door het Orchestre du Capitol de Toulouse; dirigent is Michel Plasson.
(wordt vervolgd) ____________ Afbeeldingen 1. De Franse componist Gabriel Fauré. 2. De Franse dramaschrijver Jean Racine (1639-1699) in 1673.
Hippo: doelloos zwerven door de straten van Parijs ' speelfilm van Eric Rochant
Grauwsluiers Hoewel
hij nog maar dertig jaar is, heeft de door Parijs dolende Hippo geen
levensdoel. Zijn leven verloopt niet bepaald gemakkelijk, en dat kan
een oorzaak
zijn voor de lethargie die hem in de greep heeft, maar een
wisselwerking tussen de beide fenomenen, welke elkaar in stand houden,
is evenmin uitgesloten. Hippo leeft in de jaren tachtig en ziet geen
echte toekomst: de grote visies van de mensheid zijn ineengestort en
mede daardoor heeft de man het gevoel dat de wereld totaal
onverschillig is geworden en zonder enige vorm van mededogen. Maar de
wereld bestaat uit mensen en zo komt het dat hij zelf ook al niet zo
veel van die tweebenige wezens in en bij zijn directe omgeving duldt,
want dat zou teveel beroering kunnen veroorzaken in de wereld die hij
voor zichzelf heeft geschapen. Twee vrienden heeft hij: Halpern en zijn
jongere broer Xavier, die zich bezighoudt door met drugs dealen op
school. Dan kent hij nog ene Francine, die als loslopend teefje nu
eindelijk wel eens vaste grond onder de voeten wil voelen. Hippo,
de oppikker en uitvreter, moet het ook nog eens doen met een wrak op
vier wielen, en dat leidt er mede toe dat hij veelal te voet onderweg
is. Kortom, ambitie is ver te zoeken. Maar dan komt hij in aanraking
met een zelfbewuste studente en tolk genaamd Nathalie, die zijn
volstrekte tegenpool is: doelbewust en direct handelend optredend.
Hoewel Hippo op slag verliefd op haar wordt, behandelt ze hem
aanvankelijk als de parasitaire zwerver die hij is, doch langzamerhand
valt ze voor de charmante kanten van deze man. Of ze echter in staat
zal blijken om op termijn enige kleur in het grauwe bestaan van deze
cynische straatslijper aan te brengen, zal moeten blijken.
Trefzekere hand Twee decennia geleden leverde Franse filmer Eric Rochant (*1961) met Un monde sans pitié zijn
eerste meesterstuk af. Een uitermate respectabele prestatie. Rochant,
die niet alleen de filmacademie had bezocht maar eveneens filosofie had
gestudeerd, schreef zelf het scenario. Suggesties daarvoor zijn hem
aangereikt door Arnaud Desplechin. Daarin komen puntige en de kijker in
goede zin prikkelende dialogen voor, die het de kijker gemakkelijker
maken zich in te leven in een personage dat eventueel heel ver van het
eigen wezen af staat. De drie hoofdrollen worden vertolkt door Hippolyte Girardot, Mireille Perrier en Yvan Attal. De
film wordt, in HD-kwaliteit op het beeldformaat 16:9, in de nacht van
vrijdag 7 op zaterdag 8 augustus, tussen 01.10 uur en 02:35 uur via
Arte-televisie uitgezonden. Dezelfde zender heeft een herhaling gepland
voor maandag 10 augustus, 's middags vanaf 15:15 uur. ____________ Afbeeldingen: 1. Poster voor de speelfilm Un monde sans pitié van Eric Rochant. 2. De Franse filmacteur Hippolyte Girardot (*1955).
Diversiteit aan smaken van consumptieijs in gevaar door bijensterfte
Geliefde versnapering Iedere
werkdag tussen kwart voor zeven en half acht 's avonds biedt de Duitse
regionale televisiezender Norddeutscher Rundfunk (NDR) uiteenlopende
actualiteiten, variërend van de meest zinloze tot en met enkele
uitermate interessante thema's. Hedenavond liet men, zonder twijfel
naar aanleiding van de ook en vooral in bepaalde delen van Duitsland
overheersende warmte vandaag was het op diverse plekken in onze
contreien een tropische dag , het bedrijf van een wafelbakker zien die
zich uitsluitend concentreert op ijswafels, die in een hoeveelheid van
één miljoen stuks per dag, wel te verstaan! aldaar worden
geproduceerd.
Bijen houden variëteit in stand Hoewel
de man er inmiddels reeds in is geslaagd veertig varianten aan wafels
op de markt te brengen, die gretig worden afgenomen, ook buiten de
landsgrenzen, moet er op dezelfde dag op worden gewezen dat de
variëteit in de smaken van het consumptieijs wel eens heel snel een
enorme verschraling zou kunnen optreden indien niet heel snel iets worden ondernomen om de dreigende bijensterfte tegen te gaan. In
Nederland heeft Jaap Molenaar, thans gesteund door een aantal
ambassadeurs, verspreid over ons land, het nodige gedaan om de aandacht
op dit fenomeen te vestigen en op onze site en elders heeft u daar de
laatste tijd over kunnen lezen. Om u adequaat op de hoogte te houden
van de situatie op dit moment neem ik het persbericht van Stop de Bijensterfte! hieronder over.
* * * * *
PERSBERICHT
Bijensterfte: bedreiging voor liefhebbers van consumptieijs? De
meeste mensen denken bij bijen aan honing, en gelukkig weten zij door
de aandacht voor de bijensterfte inmiddels ook dat de productie van
fruit en diverse groenten afhankelijk is van bestuiving door bijen. Maar dat de productie van consumptieijs in gevaar kan komen door gebrek aan bijen, zullen slechts weinig mensen beseffen. Haagen-Dazs,
een wereldwijd beroemde ijsproducent, is zich zeer bewust van dat
gevaar. Zon 40% van de ingrediënten die de smaak aan ijsverlenen, worden geproduceerd dankzij bestuiving door bijen. Om deze reden sponsort deze ijsproducent onderzoek naar de bijensterfte. Dus ijsliefhebber: neem je in de toekomst genoegen met slechts een geringe keuze aan smaken, of zet je nu je handtekening, en ondersteun je de petitie Stop de Bijensterfte?
Gustav Mahlers Zesde Symfonie op BBC Proms 2009, 5 augustus
Op woensdag 5 augustus wordt
in het BBC Proms-concert van die avond in de Albert Hall te Londen
vanaf 20:30 uur onze tijd een volgend concert gegeven met drie werken
van componisten wier namen elk individueel klinken als een klok. Van
Igor Stravinsky wordt Scènes de ballet uit 1944 gespeeld, gevolgd door het Fagotconcert
van Mozart, gecomponeerd in 1774. Soliste is de Ierse Karen Geoghegan.
Na
de pauze, vanaf 21:30 uur, zal de Zesde Symfonie van Gustav Mahler
worden uitgevoerd, door een groter bezet ensemble dan voor de pauze,
met dezelfde naam: BBC Philharmonic Orchestra. Dirigent is Gianandrea
Noseda. Over die Mahler-symfonie kunt u op deze muzieksite een uitgebreid artikel vinden dat is gepubliceerd op donderdag 25 september 2008. ___________ Afbeelding: Dirigent Gianandrea Noseda. (Foto BBC Philharmonic Orchestra.)
Nikolaus Harnoncourt vertolkt 'De Woudduif' van AntonÃn Dvořák
Op woensdag 5 augustus, 's
avonds tussen 19:30 uur en 20:00 uur, presenteert de Duitse radiozender
NDR Kultur een kort muziekprogramma met twee onderdelen. Als eerste de
ouverture Le Corsaire,
opus 21 uit 1844 van Hector Berlioz (1803-1869), uitgevoerd door het
NDR Sinfonieorchester onder leiding van zijn chefdirigent Christoph von
Donahnyi. Die ouverture droeg als oorspronkelijke benaming La tour de Nice, vervolgens werd het stuk als Le corsaire rouge betiteld. Dat was echter vóór 1852 toen het stuk voor het eerst werd gespeeld. Dat
korte etherconcert van NDR Kultur wordt vervolgd met een Nikolaus
Harnoncourt, die het Concertgebouworkest Amsterdam leidt in een
symfonisch gedicht van Antonín Dvořák, De Woudduif, opus 110 uit 1896. Meer
over deze compositie, alsmede over de ontwikkeling van Nikolaus
Harnoncourt van barok-specialist tot dirigent van fin de siècle-muziek,
is te vinden in een artikel op de Nederlandse website over die periode in de cultuurgeschiedenis: All art is quite useless van Rond1900.nl.
Flink wat te veel als een vis in en om en onder water: dukers vormen bedreiging voor vissen en koraalriffen
Als een vis in en onder water In
het Nieuws van 18:00 uur dat door TV Noord op werkdagen en op zaterdag
wordt uitgezonden en tot de volgende ochtend 06:00 uur zal worden
herhaald kwam het thema duiken in de wateren van Groningen en
omgeving aan de orde. Een sympathieke, enthousiaste en
enthousiasmerende duikdocent kwam, deels in het water staande en reeds
van zichzelf stralend, vertellen wat er zo leuk aan was om onder water
in rust te kunnen zien wat zich daar zoal afspeelde, maar waarover
relatief weinig beslist zijn het er te weinig mensen verder
nadenken. Enkele van zijn 'studenten' kwamen eveneens aan het woord en
ook diegenen waren vol lof over de rust en de beweging in stilte die
onder het wateroppervlak plaatshebben. Af en toe lokte een ver gelegen
oord om ook daar eens een kijkje te nemen.
Doch
de vele duikers het zijn er inmiddels vier miljoen per jaar, en de
meeste van hen komen uit Duitsland, waardoor af en toe de indruk
ontstaat dat het gebied in kwestie zich ontwikkelt tot een tweede
Mallorca die in bij voorbeeld Egypte willen onderzoeken wat er
allemaal onder water te beleven valt en die zich aldaar maar al te
graag overgeven aan hun sport/liefhebberij, vormen inmiddels een
bedreiging voor de instandhouding van onder meer de koraalriffen van de
Rode Zee, die veel schade ondervinden van al die duikende toeristen.
Juist dat percentage van de duikers dat zich verwilderd gedraagt, is de
oorzaak voor de actuele, verontrustende situatie.
Aflevering van de reeks Die Story Veel meer daarover is te zien in de natuurdocumentaire die over dat thema gaat Bedrohte Paradiese: Ägypten Wie Tauchtouristen die Unterwasserwelt zerstören.
Die rolprent, die wordt op maandag 3 augustus tussen 22:00 uur en
22:45 uur door de Westdeutsche Rundfunk (WDR) uitgezonden, en zal
hopelijk op een later tijdstip nog eens aldaar, dan wel via
Arte-televisie, worden herhaald. Het betreft hier een dilm van Johannes
Höflich en Jo Angerer. Duiker-camerman Jörg Matzky maakt de kijkers
deelgenoot van niet alleen alle schoons wat hij in die regionen onder
water tegenkomt, maar eveneens wijst hij de enorme schade aan, die
daaraan inmiddels is toegebracht: het zijn waarachtig de laatste dagen
in een paradijs. Deze film zal door de WDR worden herhaald in de nacht van woensdag 5 op donderdag 6 agustus, tussen 00:55 uur en 01:40 uur. ___________ Afbeeldingen 1. Bedreigd onderwaterdier in de Rode Zee. Vooral duizenden kilo's plastic afval ligt op de bodem van de baaien. 2. Bedreigde glasvisjes. Hier een zwerm, zoals die het meest voorkomen in rotsspleten en bij wrakken.
Het Van Meegeren-mysterie diverse malen deze week op Geschiedenis 24
Over de echtheid van vervalsingen De afgelopen dagen heeft het digitale Nederlandse televisiekanaal Geschiedenis 24 reeds enkele keren een reportage, getiteld Het Van Meegeren Mysterie,
herhaald die de Tros in 1989 heeft gemaakt over meestervervalser Han
van Meegeren, die toen honderd jaar tevoren was geboren. Van Meegeren
overleed in 1947, het jaar dat een proces tegen hem werd gevoerd
vanwege die vervalsingen, welke hij overigens zelf bekendmaakte. De
zaak kwam echt in beweging aan de hand van zijn schilderij dat nog wel
eens als onterecht Het laatste avondmaal wordt genoemd maar eigenlijk De Maaltijd van Emmaüs heet maar gewoonlijk in ons land De Emmaüsgangers wordt
betiteld. Het werd vervaardigd in 1936, en aanvankelijk had Van
Meegeren dat doek onder de naam Vermeer aan de wereld had geschonken,
maar waarvan hij later beweerde de maker te zijn, hetgeen in eerste
instantie niemand wilde geloven, en vooral de museumdirectie niet die het voor een zeker voor die tijd enorm bedrag [1] had verworven.Hedenmiddag wordt die reportage, gepresenteerd door Henk van Ulsen, nogmaals uitgezonden tussen 17:24 uur en 18:21 uur
en ook daar blijft het niet bij; de komende dagen en niet te
vergeten in de nachtelijke uren wordt de film nog enkele malen
vertoond. [2]
Emmaus Henk van Ulsen (*1927) was bevriend met Marie-Louise Doudart de la Grée (1909-1981) [3], die de roman Emmaus [4] met tekeningen van Han van Meegeren publiceerde (Bruna, Utrecht, 1947) en hij verzorgt de presentatie van het programma. [5] Dat
boek is weliswaar een roman, maar vormt een niet te onderschatten stuk
informatie over leven en werk van de kunstenaar. Allereerst is het tot
stand gekomen op verzoek van Van Meegeren zelf, na zijn arrestatie. Hij
was zeer onder de indruk van de roman Zondaressen over een kloosterschool in 1929 , voor het eerst verschenen in 1938 (Bruna, Utrecht, 1968), van dezelfde schrijfster. In
1974 is, eveneens van Marie-Louise Doudart de la Grée, een
gedramatiseerde documentaire over Vermeers leven verschenen onder de
titel Het fenomeen.
Alchimist Van Meegeren Geen
van haar beide titels, die betrekking hebben op leven en werk van Han
van Meegeren, is te vinden in de literatuurlijst onderaan het verhaal
onder het lemma Han van Meegeren op Wikipedia. Dat geldt overigens ook
voor nog een roman over het leven van deze meester, De alchimist van Roquebrune (P. Vink, Antwerpen/Tilburg, 1954) geschreven door Jan Baesjou (*1922), die onder meer kunstredacteur van het dagblad De Tijd en later van Elseviers Weekblad
is geweest. Hij heeft zich voor de inhoud van zijn boek gebaseerd op
authentieke gegevens van Jo van Meegeren-Oerlemans. Alle namen in die
roman zijn, op die van Van Meegeren na, gefingeerd. De plaatsnaam in de
titel verwijst naar Roquebrune-Cap-Martin in de omgeving van Nice, waar
Van Meegeren tussen 1932 en 1938 in een fraaie villa heeft gewoond. __________ [1] Het Museum Boymans van Beuningen betaald 520.000, voor de Emmaüsgangers, hetgeen thans vele miljoenen zou zijn.
[2]
De reportage zal op donderdag 6 augustus vanaf 21:24 uur, en op vrijdag
7 augustus om 17:24 uur nogmaals te zien zijn, maar voor de
uitzendingen tijdens de nachtelijke uren moet u zelf even kijken op de
website van Geschiedenis 24, afdeling Programmagegevens.
[3] Over Henk van Ulsen heeft Marie-Louise Doudart de la Grée eveneens een boek geschreven: De Speler Winst en verlies in het leven van Henk van Ulsen (Geka BV, Alphen aan den Rijn, 1974).
[4] Emmaus
is nog in diverse exemplaren op tal van plekken in Nederland te koop,
vooral via internetboekhandels (zie: Antiqbook) voor prijzen variërend
van 7,50 tot en met ruim het dubbele van dat bedrag.
[5]
Samen met Henk van Ulsen is Marie-Louise Doudart de la Grée te gast
geweest bij Sonja Barend naar aanleiding van haar documentaire over Van
Meegeren. Dat moet meer dan dertig jaar geleden zijn, aangezien deze
schrijfster in september 1981 in Johannesburg is overleden. Diverse
bronnen melden daarvoor het jaar 1980. Het meest opvallende is dat in
de DBNL-gegevens [6] alleen
haar geboortedatum en haar sterfdag worden vermeld met de toevoeging
dat er geen titels van haar beschikbaar zijn, en dat is op z'n minst
merkwaardig te noemen, vooral als we bedenken dat er zoveel bekend is
over titels en uitgevers van diverse van haar boeken. Of komt het
wellicht dat juist de beide literaire naslagwerken, waarnaar in
gegevens omtrent DBNL-auteurs wordt verwezen Ter Laans Letterkundig Woordenboek voor Noord en Zuid, en Van Bork/Verkruijsse: De Nederlandse en Vlaamse auteurs ook geen aandacht aan Marie-Louise Doudart de la Grée besteden?
[6] DBNL: Digitale Bibliotheek der Nederlands Letteren. ____________ Afbeeldingen 1. Cartouche op het voorplat van de roman over Van Meegeren door Marie-Louise Doudart de la Grée. 2. Stofomslag van de roman van Jan Baesjou over Van Meegeren, met daarop een zelfportret. 3. De villa te Roquebrune-Cap-Martin, waar Van Meegeren van 1932 tot 1938 heeft gewoond.
Tsjajkovski is componist van de week, maar ook daar waar er gerede twijfel bestaat: bij de Vara?
Overeenkomsten en verschillen Zowel
op BBC Radio 3, alsook op Radio 4 in ons land is Pjotr Iljitsj
Tsjajkovski (1840-1893) de eer te beurt gevallen om Componist van de
week te zijn. Zoals bekend betekent dat op de Britse zender dat er de
komende vijf werkdagen een programma met de duur van een heel uur zal
worden uitgezonden: 's middags tussen 13:00 uur en 14:00 uur onze tijd.
Nu het vakantietijd is, wordt het programma niet, zoals gebruikelijk,
later op de avond nog eens uitgezonden. Dat voordeel genieten die
muziekmeesters weer, welke vanaf september voor de uitzendingen van Composer of the week blijken te zijn uitverkoren.
In het Nederlandse Vara-programmaComponist van de week is altijd maar een half uur per dag beschikbaar, steeds tussen 19:30 uur en 20:00 uur. Voor nadere details verwijs ik u naar de website
van het programma in kwestie, waar te lezen staat dat de
Tsjajkovski-uitzending van mei zal worden herhaald. Het wordt dus een
kwestie van vergelijken. Voor
meer gegevens over de vijf uitzendingen deze week met muziek van
volgens sommigen de grootste Russische meester aller tijden kunt u
terecht op het betreffende onderdeel van de website van BBC Radio 3. __________ Afbeelding: Schrijftafel van Tsjajkovski in zijn werkkamer te Klin.
Cultuurspectrum
