Een keur van nationaliteiten
Tijdens het concert dat maandag 17 augustus, 's avonds tussen 20:30 uur en 22:45 uur in het kader van de BBC Proms 2009 in de Londense Albert Hall zal worden gegeven, kunt u het Philharmonia Orchestra beluisteren onder leiding van Esa-Pekka Salonen, die daarmee zijn eerste officiële optreden zal realiseren als nieuwe chefdirigent van dat ensemble. Dit 43ste Prom-concert van deze zomer zal in het teken staan van drie nationaliteiten als het gaat om de componisten: Spaans, Nederlands en Frans. De zussen Katia en Marielle Labeque zullen samen soleren in het Concerto voor twee piano's en orkest getiteld Haags hakkûh van Louis Andriessen, die vanwege zijn zeventigste verjaardag in het zonnetje wordt gezet. Dit concert is deels geïnspireerd op de cartoon Tom and Jerry, en deels op een Haagse hardcore band die house ten gehore brengt.
Weliswaar betreft het een Britse première, maar de beide solistes en de dirigent hadden eveneens de hand in de allereerste uitvoering, in januari dit jaar te Los Angeles, waar Salonen ook nogal flink met de dirigeerstok zwaait. Later dit seizoen, in Prom 58 zal De Staat van Louis Andriessen in de Londense Albert Hall klinken.
Voorafgaand aan het werk voor solisten en begeleidend ensemble zijn Drie dansen uit El amor brujo uit 1923, van de Spanjaard Manuel de Falla (1876-1946).

Twee Ravel-toppers
Na de pauze die van 21:05 uur tot 21:25 uur duurt en waarin het praatprogramma Twenty minutes zal worden uitgezonden, worden, als afsluiting van deze 43ste Prom, nog twee composities van de Fransman Maurice Ravel (1875-1937) — voor de zoveelste keer tijdens concerten waar ook ter wereld — voorgesteld: allereerst de geniale suite Ma mère l'Oye, gevolgd door de Bolero, die iedereen — inclusief de qua muziek niet klassiek georiënteerden (menen) te kennen. En, als die stukken goed worden gespeeld, zullen zij nimmer vervelen.
Een uitgebreide toelichting over Ma mère l'Oye is te vinden op het muziekweblog Tempel der Toonkunst, in een artikel van 28 augustus verleden jaar, toen eveneens gepubliceerd naar aanleiding van een der BBC Proms: die op 29 augustus 2008.
Over Ravels Bolero uit het jaar 1928 kunt u meer lezen in het artikel Geen werkelijke vorm, geen ontwikkeling, dat is te vinden op het Nederlandse weblog All art is quite useless over de cultuur van het fin de siècle, alwaar het voor het eerst is verschenen op 8 juni 2006.
____________
Afbeeldingen
1. Componist Manuel de Falla, getekend door Tonny Groenhuysen, Buitenpost. (Collectie Heinz Wallisch, tevens ©.)
2. Dirigent Esa-Pekka Salonen.

16-08-2009 om 22:18 geschreven door Heinz Wallisch  

14-08-2009 om 10:53 geschreven door Heinz Wallisch  

13-08-2009 om 15:09 geschreven door Heinz Wallisch  

Uitzondering
Niet zelden vormen de Zomercolumns die in het NOS-Journaal vanaf 's ochtends in de vroegte worden gepresenteerd, een bron van ergernis: komt dat niet door het abominabele taalgebruik van de journalisten in kwestie, dan doet die zich, bij de(ze) kijker, wel voor als gevolg van de jolig-jofele presentatie, die zo af en toe tenenkrommend irritant is. Dat de verantwoordelijken hun columns doorspekken met humor, is een uitstekende zaak, maar het hoeft waarlijk niet zo te zijn dat die eventueel ingevoegde aspecten niet meer boven het niveau van de ergste commerciële omroep van ons bestel uitstijgt. De NOS dient informatie te verstrekken zonder zich te (willen) meten aan dat andere, volmaakt oninteressante, deel van ons etherbestel.

Een dorp in Frankrijk
De column van vandaag komt — en niet, geachte presentatoren van het Journaal: "die komt" uit Frankrijk en gaat over het dorp Epecamps in het department Somme, dat weliswaar slechts zes inwoners telt, maar toch acht gemeenteraadsleden heeft; dat is grondwettelijk zo geregeld. In kort bestek stelt NOS-correspondente in Frankrijk — Saskia Dekkers; met Frans bloed van grootmoeders zijde — alle inwoners en ook de verzamelde gemeenteraadsleden, alsmede hun doen en laten en hun verantwoordelijkheden aan u voor. Met veertig euro per maand moeten burgemeester Jean Deramecourt en zijn medebestuurderen alles doen. Is dat niet genoeg, dan steken ze zelf de handen uit de mouwen. Een gouden greep van Saskia Dekkers.
Mocht u één der vele uitzendingen van het Journaal heden missen, kijkt u dan op
http://nos.nl/zomercolumns
waar u niet alleen de bijdrage van heden, maar meteen alle andere kunt bekijken.

12-08-2009 om 09:47 geschreven door Heinz Wallisch  

10-08-2009 om 16:44 geschreven door Heinz Wallisch  

Biologisch-dynamische muziek
Maandag 10, dinsdag 11, donderdag 13 en vrijdag 14 september, op de inmiddels vertrouwde tijd, vroeg in de avond, tussen 19:30 uur en 20:00 uur, zendt de Vara op Radio 4 in totaal twaalf stukken uit van één van de meest Frans-romantische componisten uit de geschiedenis der muziek: Gabriel Fauré (1845-1924). Vier van de in andere gevallen gebruikelijke vijf avonden wordt op de genoemde tijden werk van deze hier en daar honigzoete muziek — maar dan wel van biologisch-dynamische kwaliteit, toegediend in homoepatische dosering — uit de pen van deze meester, die rond 1900 hoge ogen wist te gooien, en die ook in onze tijd nog geliefd is, zij het vooral door twee stukken: zijn —, ondanks die zoetheid zo prachtg transparante en met meesterschap geïnstrumenteerde — Requiem, en de vanwege dezelfde kwaliteiten zo bekende Pavane.

Programma maandag en dinsdag
Maandagavond Je zou zonder overdrijving kunnen zeggen dat Fauré, die de zeer grote vorm van opera's — in de trant van Richard Wagner (1813-1883) en Giuseppe Verdi (1813-1901) — of van de grote symfonie — zoals die van Anton Bruckner (1824-1896) of Gustav Mahler (1860-1911) — steeds heeft gemeden, een componist van de kleine en middelgrote vorm, maar tegelijkertijd van zeer hoge kwaliteit is. Op maandag klinken vier verschillende composities: drie symfonische onderdelen uit Dolly, gespeeld door het Orchestre Symphonique de France, met als dirigent Laurent Petitgirard. Deze stukken worden gevolgd door het Ave Maria, door het altijd weer voortreffelijke Roder Jongenskoor onder leiding van Bouwe Dijkstra. Dan is de Rêve d'amour voor sopraan, tenor en piano aan de beurt, gezongen door Geraldine McGreevy en Jean-Paul Fouchécourt, begeleid door Graham Johnson. Tot besluit zingt het Nederlands Kamerkoor, begeleid door het Limburgs Symfonie Orkest onder leiding van Ed Spanjaard, de Cantique de Jean Racine uit 1864.
Dinsdagavond Op dinsdag 11 september zullen drie composties van Gabriel Fauré worden voorgesteld: het Allegro quasi presto uit de Vioolsonate in A-grote terts, opus 14, nr. 1, gespeeld door Isabelle van Keulen, aan de piano begeleid door Ronald Brautigam. Dan volgt het Allegro molto uit het Pianokwintet in c-kleine terts, opus 15, nr. 1. De uitvoerenden zijn het Quatuor Ÿsaÿe, met Pascal Rogé, piano. Die presentatie wordt afgesloten met de Ballade voor piano en orkest, opus 19. Jean-Philippe Collard wordt ondersteund door het Orchestre du Capitol de Toulouse; dirigent is Michel Plasson. 

(wordt vervolgd)
____________
Afbeeldingen
1. De Franse componist Gabriel Fauré.
2. De Franse dramaschrijver Jean Racine (1639-1699) in 1673.

09-08-2009 om 19:34 geschreven door Heinz Wallisch  

07-08-2009 om 11:18 geschreven door Heinz Wallisch  

06-08-2009 om 19:56 geschreven door Heinz Wallisch  

05-08-2009 om 00:41 geschreven door Heinz Wallisch  

Op woensdag 5 augustus, 's avonds tussen 19:30 uur en 20:00 uur, presenteert de Duitse radiozender NDR Kultur een kort muziekprogramma met twee onderdelen. Als eerste de ouverture Le Corsaire, opus 21 uit 1844 van Hector Berlioz (1803-1869), uitgevoerd door het NDR Sinfonieorchester onder leiding van zijn chefdirigent Christoph von Donahnyi. Die ouverture droeg als oorspronkelijke benaming La tour de Nice, vervolgens werd het stuk als Le corsaire rouge betiteld. Dat was  echter vóór 1852 toen het stuk voor het eerst werd gespeeld.
Dat korte etherconcert van NDR Kultur wordt vervolgd met een Nikolaus Harnoncourt, die het Concertgebouworkest Amsterdam leidt in een symfonisch gedicht van Antonín Dvořák, De Woudduif, opus 110 uit 1896.
Meer over deze compositie, alsmede over de ontwikkeling van Nikolaus Harnoncourt van barok-specialist tot dirigent van fin de siècle-muziek, is te vinden in een artikel op de Nederlandse website over die periode in de cultuurgeschiedenis: All art is quite useless van Rond1900.nl.

04-08-2009 om 18:40 geschreven door Heinz Wallisch  

Als een vis in en onder water
In het Nieuws van 18:00 uur dat door TV Noord op werkdagen en op zaterdag wordt uitgezonden — en tot de volgende ochtend 06:00 uur zal worden herhaald — kwam het thema duiken in de wateren van Groningen en omgeving aan de orde. Een sympathieke, enthousiaste en enthousiasmerende duikdocent kwam, deels in het water staande en reeds van zichzelf stralend, vertellen wat er zo leuk aan was om onder water in rust te kunnen zien wat zich daar zoal afspeelde, maar waarover relatief weinig — beslist zijn het er te weinig — mensen verder nadenken. Enkele van zijn 'studenten' kwamen eveneens aan het woord en ook diegenen waren vol lof over de rust en de beweging in stilte die onder het wateroppervlak plaatshebben. Af en toe lokte een ver gelegen oord om ook daar eens een kijkje te nemen.

Doch de vele duikers — het zijn er inmiddels vier miljoen per jaar, en de meeste van hen komen uit Duitsland, waardoor af en toe de indruk ontstaat dat het gebied in kwestie zich ontwikkelt tot een tweede Mallorca — die in bij voorbeeld Egypte willen onderzoeken wat er allemaal onder water te beleven valt en die zich aldaar maar al te graag overgeven aan hun sport/liefhebberij, vormen inmiddels een bedreiging voor de instandhouding van onder meer de koraalriffen van de Rode Zee, die veel schade ondervinden van al die duikende toeristen. Juist dat percentage van de duikers dat zich verwilderd gedraagt, is de oorzaak voor de actuele, verontrustende situatie.

Aflevering van de reeks Die Story
Veel meer daarover is te zien in de natuurdocumentaire die over dat thema gaat — Bedrohte Paradiese: Ägypten — Wie Tauchtouristen die Unterwasserwelt zerstören. Die rolprent, die wordt op maandag 3 augustus — tussen 22:00 uur en 22:45 uur — door de Westdeutsche Rundfunk (WDR) uitgezonden, en zal hopelijk op een later tijdstip nog eens aldaar, dan wel via Arte-televisie, worden herhaald. Het betreft hier een dilm van Johannes Höflich en Jo Angerer. Duiker-camerman Jörg Matzky maakt de kijkers deelgenoot van niet alleen alle schoons wat hij in die regionen onder water tegenkomt, maar eveneens wijst hij de enorme schade aan, die daaraan inmiddels is toegebracht: het zijn waarachtig de laatste dagen in een paradijs.
Deze film zal door de WDR worden herhaald in de nacht van woensdag 5 op donderdag 6 agustus, tussen 00:55 uur en 01:40 uur.
___________
Afbeeldingen
1. Bedreigd onderwaterdier in de Rode Zee. Vooral duizenden kilo's plastic afval ligt op de bodem van de baaien.
2. Bedreigde glasvisjes. Hier een zwerm, zoals die het meest voorkomen in rotsspleten en bij wrakken.

03-08-2009 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  

02-08-2009 om 15:07 geschreven door Heinz Wallisch  

Overeenkomsten en verschillen
Zowel op BBC Radio 3, alsook op Radio 4 in ons land is Pjotr Iljitsj Tsjajkovski (1840-1893) de eer te beurt gevallen om Componist van de week te zijn. Zoals bekend betekent dat op de Britse zender dat er de komende vijf werkdagen een programma met de duur van een heel uur zal worden uitgezonden: 's middags tussen 13:00 uur en 14:00 uur onze tijd. Nu het vakantietijd is, wordt het programma niet, zoals gebruikelijk, later op de avond nog eens uitgezonden. Dat voordeel genieten die muziekmeesters weer, welke vanaf september voor de uitzendingen van Composer of the week blijken te zijn uitverkoren.

In het Nederlandse Vara-programma Componist van de week is altijd maar een half uur per dag beschikbaar, steeds tussen 19:30 uur en 20:00 uur. Voor nadere details verwijs ik u  naar de website van het programma in kwestie, waar te lezen staat dat de Tsjajkovski-uitzending van mei zal worden herhaald. Het wordt dus een kwestie van vergelijken.
Voor meer gegevens over de vijf uitzendingen deze week met muziek van volgens sommigen de grootste Russische meester aller tijden kunt u terecht op het betreffende onderdeel van de website van BBC Radio 3.
__________
Afbeelding: Schrijftafel van Tsjajkovski in zijn werkkamer te Klin.

02-08-2009 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  

01-08-2009 om 21:54 geschreven door Heinz Wallisch  

Tien aangrenzende landen
De Donau is een rivier die door diverse landen van Europa vloeit en aan beide kanten van het water wonen op de oevers mensen die deels hetzelfde beleven, maar tegelijkertijd onderling grote verschillen vertonen. Dat zal vooral duidelijk worden in de vierdelige documentaire over deze rivier, die binnen het (zogenoemde) verenigde Europa een extra dimensie heeft gekregen.
Hoog in het Zwarte Woud ontspringt de Donau als een klein beekje dat steeds breder en dieper, en machtiger wordt en uiteindelijk in Roemenië in de Zwarte Zee uitmondt. De vraag die het meest op de voorgrond treedt, is: hoe leven die verschillende volken in de tien landen waar de Donau door stroomt.

Zaterdag 1 augustus — 's avonds tussen 19:00 uur en 19:45 uur — presenteert Arte-televisie het eerste deel van de documentaire die Ulrike Bartels in 2005 als Duitse-Franse coproductie heeft gerealiseerd. Het is een bijdrage van de zender Arte.
De eerste etappe leidt van de, vaak als mysterieus omschreven,bron in het Zwarte Woud tot aan Passau. Voordat de aflevering van zaterdag 1 augustus in die plaats eindigt, passeert de rivier de steden Donaueschingen, Sigmaringen, Ulm, Ingolstadt, Regensburg en Straubing.
De film Donau — Fluss durch Europa zal worden uitgezonden met stereofonisch geluid en op het beeldformaat 16:9. Arte zal deze aflevering de komende week nog twee keer uitzenden: op maandag 3 augustus vanaf 06:45 uur, en op zaterdag 8 augustus vanaf 06:00 uur.

01-08-2009 om 10:56 geschreven door Heinz Wallisch  

Schotse Puriteinen op Belgische radiozender
Op de Nederlandstalige, Belgische radiozender Klara wordt op zaterdag 1 augustus, 's avonds vanaf 20:00 uur, een uitvoering gepresenteerd van I Puritani van Vincenzo Bellini (1801-1835).
Het is een muziekdrama in drie bedrijven op een libretto van Carlo Pepoli (1796-1881), die als uitgangspunt een theaterstuk uit 1833 heeft gekozen — Têtes rondes et cavaliers — van Jacques-Arsène Ancelot (1794-1854) en Joseph-Xavier-Boniface Saintine (1798-1865). Dat drama vindt zijn oorsprong in het verhaal Old morality uit 1816, geschreven door Walter Scott (1771-1832).
De opera — die als complete titel I puritani di Scozia draagt — werd voor het eerst opgevoerd in het Parijse Théâtre Italien, op 25 januari 1835. Nog in hetzelfde jaar kregen zowel het Londense operapubliek alsook dat van de Milanese Scala de gelegenheid kennis te nemen van dit muziekdrama, en een jaar later waren Berlijn (met een Duitse versie), en Wenen aan de beurt.

Het verhaal
De handeling speelt zich tijdens de burgeroorlog in het midden van de zeventiende eeuw af op een vesting van Puriteinen in de omgeving van Plymouth. Lord Gaultier Walton, die het bevel voert over de betreffende vesting, besluit toe te geven aan de wens van zijn dochter Elvira en laat haar trouwen met Alord Arturo Talbot, al had hij een andere wederhelft voor haar in gedachten: Sir Riccardo Forth. Tijdens de voorbereidingen voor het huwelijksfeest komt Arturo, die heimelijk een aanhanger van de Stuarts is, aan de weet dat Henrietta van Frankrijk, de weduwe van Charles I (1600-1649) — die op last van Oliver Cromwell (1599-1658) was onthoofd —, op de burcht gevangen gehouden wordt. Arturo slaagt erin de koningin te bevrijden en haar daarmee uit handen van de dood te redden. Elvira verliest haar verstand, Arturo wordt door het Parlement ter dood veroordeeld, maar dan komt Elvira's oom, Sir Giorgio Walton, opdagen en die slaagt erin Riccardo van zijn wraakgevoelens jegens Arturo los te weken. Die kan dan naar zijn geliefde Elvira terugkeren, die hem vergeving schenkt als hij haar eenmaal heeft uitgelegd hoe hij de koningin heeft gered. Weliswaar is intussen de heerschappij van de Stuarts omvergeworpen, maar Oliver Cromwell — Lord protector van Engeland en Schotland in de periode 1649-1658 — schenkt Arturo genade.
____________
Afbeeldingen
1. Componist Vincenzo Bellini.
2. Oliver Cromwell. Schilderij van de Vlaming Caspar de Crayer (1582-1669).

31-07-2009 om 19:10 geschreven door Heinz Wallisch  

Houdt u van Brahms?
Voor het gemak gaan we er even van uit dat iemand die deze regels op dit weblog leest, per definitie is geïnteresseerd is in (speel)films. Deze hoofdstuktitel is kort gehouden en zou kunnen duiden op een klassieke Franse film met die titel, geënt op het boek Aimez-vous Brahms (1959) van Françoise Sagan (1935-2004), verfilmd door Anatole Litvak (1902-1974) in 1961 met Ingrid Bergman (1915-1982) en Anthony Perkins (1932-1992).
Die rolprent ontstond kort na de film die ik u hier nogmaals aan het hart wil leggen, ook ondanks het besef hoezeer iemands (de eigen) smaak kan veranderen in de loop der jaren. Waar ik u graag naar toe wil schrijven, is de klassieker Les amants uit 1958, van Louis Malle (1932-1995) met in de hoofdrollen Jeanne Moreau (*1928) — de inmiddels grande dame van de Franse cinema — en Jean-Marc Bory (1934-2001). De dialogen voor de film werden geschreven door Louise de Vilmorin (1902-1969).
Waarom dan hier verwezen naar Johannes Brahms? Tijdens de film hoort u muziek van die componist.

Een wereld in beweging
Het is alweer een halve eeuw geleden dat de film uitkwam en ik heb deze kort daarna voor het eerst gezien. Hoewel we toen in 'een andere tijd' leefden en ik daarnaast nog relatief jong was, vond ik het een fascinerend gebeuren: die knappe vrouw en huismoeder die plotsklaps verliefd wordt en aan dat gevoel toegeeft. Regisseur Louis Malle schuwde expliciete seksualiteit niet, al was die — wie dan ook zij dank — anders dan de huidige porno van waar dan ook. Haar seksuele verlangens waren niet gespeeld, echter tot in elke vezel gebaseerd op een gevoel dat de vrouw in kwestie overkwam. Jeanne Moreau heeft zich daarin kunnen verplaatsen èn daarin in de film kunnen toegeven, hetgeen in sommige close-ups overduidelijk wordt. (Als u wilt weten over wie wat waar en hoe, dan moet u toch de film maar zelf gaan bekijken; misschien inspireert deze u èn één der uwen gelijktijdig.) Actrice Jeanne Moreau heeft in die context eens gezegd dat liefde zomaar kan ontstaan en dat er dan geen plaats is voor schaamte of terughoudendheid. Ze heeft niet zelden de indruk gemaakt dat ze er in haar privéleven ook naar heeft gehandeld.

Controverse
Enerzijds werd de film onthaald als een meesterwerk — en dat uitte zich onder meer in een speciale juryprijs op het filmfestival van Venetië. Ook onder de bioscoopbezoekers en bewonderaars van Malle's eerdere film Ascenceur pour l'échafaud — ook uit 1958 en eveneens met Jeanne Moreau — bestond grote waardering, anderen daarentegen veroordeelden het product als vunzig en vulgair.
Morele verontwaardiging van heel veel kanten.
Veel erger nog was het in de Verenigde Staten — waarlijk één van de meest krankjorume delen van onze aarde — waar een bioscoopeigenaar in Ohio werd gearresteerd wegens bezit van porno. Hij werd, en dat lag in die dagen voor de hand, veroordeeld. Gelukkig heeft de man het er niet bij laten zitten en is blijven doorvechten tot en met het hooggerechtshof, waar vrijspraak volgde.

Voorloper Louis Malle
Hoewel er in de zeden en gebruiken in het openbaar, en derhalve eveneens in de filmische neerslag daarvan, in een halve eeuw wel flink wat is gebeurd, is Les amants geenszins verouderd maar biedt het een beeld van een tijdperk in beweging. Louis Malle liep vooruit op de steeds sterker wordende eis tot meer vrijheid, ook en vooral in strikt persoonlijke zin — dus niet in de laatste plaats met betrekking tot de seksualiteit — welke zijn hoogtepunt bereikte aan het einde van de jaren zestig. Puriteinen en huichelaars wilden uiteraard niet toegeven aan de eisen des tijds, oudbakken politici en ranzige opportunisten evenmin. Maar de ontwikkelingen waren niet tegen te houden en zijn gestaag doorgegaan, en zullen dat blijven doen, ondanks het feit dat er — ook in Nederland — politici zijn die steeds meer willen terugdraaien in maatschappelijk opzicht. Zij vormen een bedreiging voor onze vrijheid in werkelijk alle opzichten.
__________
Les amants zal worden vertoond op Nederland 2, in de nacht van zaterdag 1 op zondag 2 augustus, tussen 00;45 uur en 02:20 uur.
____________
Afbeeldingen:
1. Louise de Vilmorin, schrijfster van het scenario voor Les amants.
2. Engelse videoversie van de film, als The Lovers.

31-07-2009 om 10:14 geschreven door Heinz Wallisch  

Heden is het 191 jaar geleden dat de Engelse schrijfster Emily Brontë is geboren. — die internationale faam heeft verworven met haar roman Wuthering Heights. Ze is overleden op 19 december 1848. Dat was een tamelijk kortstondig leven waarin ze wel een en ander aan poëzie heeft geschreven, maar bij die éne roman is het gebleven. Opvallend is dat het in Nederland onder diverse titels is verschenen, waarvan in ieder geval twee wel direct met het origineel in verband kunnen worden gebracht: De Woeste Hoogte, respectievelijk Woeste Hoogten. De derde vertaling, die ik in mijn puberteit van mijn eerste vriendinnetje mee kreeg om te lezen, stelde me hevig teleur: niet vanwege de inhoud, maar doordat ik die inhoud al kende. Ik was toen nog niet zover gekomen om naar de naam van de schrijfster te kijken. Had ik dat wel gedaan, dan zou ik direct hebben beseft dat Het Huis der Stormen — dat in een hoge oplaag was uitgekomen voor abonnees van de tijdschriften van De Spaarnstad Haarlem — een andere vertaling van Wuthering Heights moest zijn.
Om ook hier Emily Brontë te herdenken, wijs ik u op een bijdrage op de site Tempel der Letteren van 25 december 2008 waarin ik twee van haar gedichten heb opgenomen. Het eerste, The Visionary, citeer ik nog regelmatig voor mensen, die alleen Wuthering Heights kennen en geen flauw benul hebben van de kwaliteiten als dichters die Emily Brontë onmiskenbaar had.

Afbeelding: Emily Brontë (1818-1848), getekend door haar zuster Charlotte.

30-07-2009 om 20:14 geschreven door Heinz Wallisch  

Voordat op het tweede Duitse publieke televisienet (ZDF) in de nacht van donderdag 30 op vrijdag 31 juli de oorspronkelijk Italiaanse speelfilm uit 1954 Atilla, la flagello di Dio — Atilla de Gesel Gods, in een mofs nagesynchroniseerde versie over het huiskamerscherm kan fladderen — dat feit alleen al bewijst voldoende dat God niet bestaat, anders zou hij/zij/het dergelijke monsterlijkheden op zijn onder-Neptunuse aardkloot nimmer toestaan — kunt u op het digitale Nederlandse televisiekanaal Geschiedenis 24 een herhaling zien van de uit twee delen bestaande Teleac/NOT-documentaire uit 2003 met de titel De zoon van God. Het eerste deel wordt vanaf 21:17 uur uitgezonden, het tweede direct in aansluiting daarop vanaf 22:10 uur tot 23:04 uur.
Dat lijken in ieder geval uitermate interessante documentaires: in het eerste deel, De claims van Jezus, wordt ingegaan op de mythes, die mogelijkerwijs ten grondslag liggen aan het christelijk geloof. In het aan- en tevens afsluitende tweede deel, Een christendom voor het christendom, komt de gnostische benadering van de Evangeliën aan de orde, welke pas in de eerste eeuw van onze jaartelling werden vervangen door de orthodox-christelijke interpretatie.
Voor een gelijktijdig met opgemelde Italiaanse speelfilm — tussen 00:40 uur en 02:05 uur — presenteert de eerste Duitse televisiezender (ARD/Das Erste) de eveneens nagesynchroniseerde speelfilm van VS-bodem uit 1996: Where truth lies, met een Duitse titel die wij in het Nederlands zouden moeten vertalen als In de klauwen van de waanzin.
Als u goed heeft opgelet tijdens de documentaires en de waanzin van het fundamentalisme binnen het christendom heeft ontdekt, is de kans kleiner geworden dat u zich in de greep van die waanzinsklauwen zult begeven.
(Uit)kijken derhalve.
__________
Afbeelding: Elfde eeuwse mozaïek, voorstellende de zoon van God: Christus-Pantocrator; at mozaïek bevindt zich in Daphne, Athene.

30-07-2009 om 17:56 geschreven door Heinz Wallisch  

28-07-2009 om 11:52 geschreven door Heinz Wallisch