Drieënhalf uur Rusland als thema op maandagavond via digitaal kanaal 'Geschiedenis 24'
Gorbatsjov
De avond van maandag 26 juli wordt op het digitale televisiekanaal 'Geschiedenis 24' voor een groot deel in beslag genomen door thema's die heel direct met Rusland te maken hebben. Dat begint om 19:03 uur met Gorbatsjov, de herhaling van een aflevering uit 1999 van het zondagse NPS-Programma Buitenhof, waarin Paul Witteman een interview hield met de reeds toen voormalige president van de Sovjetunie Michail Gorbatsjov.
Indertijd nam dat tweegesprek de gehele uitzending van Buitenhof in beslag, en dat is te merken aan de lengte van het onderhoud: bijna een uur. God, de tsaar en het vaderland
Een kwartiertje langer dan de voorafgaande uitzending duurt de documentaire God, de tsaar en het vaderland, welke direct in aansluiting op Gorbatsjov zal worden vertoond. Het is een film uit1997 die door Maarten Schmidt en Thomas Doebele werd gerealiseerd. Thema van die goed zeventig minuten in beslag nemende film is de Russische adel, die zich exact acht decennia na het uitbreken van de Russische revolutie en het daaruit voortvloeiende communistische bewind opnieuw organiseert, in de hoop dat er voor die groepering in de maatschappij volgens niet weinigen echter een uiterst onmaatschappelijke groepering ook nu een speciale plaats kan worden ingeruimd. Een ander doel dan het herstellen van privileges en, mede daaruit voortvloeiende, rijkdom hebben die pogingen niet. Sociale overwegingen spelen daarbij niet de geringste rol. De docu duurt van 20:00 uur tot 21;12 uur.
Perestrojka in perspectief Een minuut of twaalf duurt het interview met Laura Starinlk, dat in aansluiting op de documentaire wordt uitgezonden. Het interview is recent, aangezien het is voorzien van het jaartal 2010. Laura Starink was correspondente voor NRC/Handelsblad en niet, zoals in de programmagegevens van de VPRO Gids staat: het NRC/Handelsblad, alsof NRC een bijvoeglijk naamwoord bij Handelsblad is in de periode dat Michail Gorbatsjov het in de Sovjetunie voor het zeggen had. Laura Starink was eveneens getuige van de ineenstorting van het communisme. Zij laat eveneens weten hoe Michail Gorbatsjov moet worden herinnerd.
Ivtsino
Om 21:25 uur volgt de laatste Rusland-bijdrage die maandagavond door 'Geschiedenis 24' wordt uitgezonden. Net als de bovengenoemde documentaire is ook deze film uit het jaar 1997 en tevens gerealiseerd door Thomas Doebele en Maarten Schmidt, met de titel Ivtsino, dorp aan de Wolga. Het genoemde duo schetst daarin een portret van een plaats aan de befaamde rivier. Er is een tijd geweest dat Ivtsino, op tweehonderdvijftig kilometer ten noorden van Moskou, de trots van de Sovjetunie was. Thans is er nog slechts sprake van een gehucht: twaalf houten huizen langs een weg. Tijdens een zomerperiode hebben de beide makers van de film de bewoners laten vertellen. De meeste bewoners zijn vrouwen die inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt.
Vier vrouwen en één inspecteur in acht keer Secrets op België Eén
Vrouwen centraal In acht afleveringen, welke 's middags tussen 14:45 uur en 15:30 uur zullen worden uitgezonden via België Eén (Nederlandstalig), kunt u kennismaken met vier vrouwen en een laten we zeggen: on-Franse, althans voorzover dat de fictieven onder hen betreft politie-inspecteur. Doch hoezeer de man ook aantrekkelijk kan zijn voor het andere en/of de eigen sekse, de vier erin voorkomende vrouwen vormen de hoofdmoot van het verhaal en zo wordt ons dat ook in beelden voorgezet. Daar moet overigens direct aan worden toegevoegd dat er reeds heel snel eentje 'dood van het dak valt, echter noch als gevolg van de hitte, noch in navolging van de spreekwoordelijke mussen. Het gebeurt dan ook niet op de manier van die vogels, die op de dakrand zitten en dan plotsklaps het loodje leggen, maar de vrouw in kwestie blijkt door een glazen dak heen te vallen en terecht te komen zeg maar: neer te ploffen middenin een cocktailparty in een luxe hotel. Daar blijkt dat ze in haar hand een papiertje houdt met daaro de namen van de andere drie dames die als protagonisten in de rest van de geschiedenis blijken voor te komen. Dat zijn Claude een plastisch chirurg van 39 jaar , Marina 31 jaar oud, die wordt geacht voor de ideale huisvrouw door te gaan , en Juliette met haar 25 jaar de jongste, die iets in het marketingwezen blijkt uit te spoken.
De inspecteur
De geheimen van die vrouwen worden langzaam maar zeker ontsluierd door inspecteur Lamérat, die wordt omschreven als een geheel ander type dan commissaris Maigret en aanverwante klasieken , een rol die werd toevertrouwd aan de Franse acteur Saïd Taghmaoui (geboren 1973).
De serie wordt nu vertoond onder de titel Secrets, al is de oorspronkelijke benaming Suspectes, een vlag die de lading dan ook net iets beter dekt.
De reeks, die uit 2007 dateert, en reeds eerder op de Belgische televisie is vertoond, is opgenomen in Bordeaux. Vier maanden lang hebben, naast alle acteurs, anderhalf duizend figuranten aan het gebeuren deelgenomen om het verhaal in beelden te realiseren tot deze versie van acht keer drie kwartier.
Parafernalia
Karina Lombard (geboren 1969) speelt de rol van bovengenoemde Claude, Elodie Frenck vult het personage Juliette in; en Marina krijgt gestalte in Ingrid Chauvin (geboren 1971). In tegenstelling met datgene wat er in de intro van de bijdrage over deze serie in de VPRO-Gids van deze periode wordt vermeld dat deze reeks over acht warme zomermaandagmiddagen verspreid via die Nederlandstalige Belgische televisiezender in uw blikveld zal kunnen geraken worden de eerste vijf van de acht afleveringen in ieder geval op de werkdagen van deze lopende week vertoond: van maandag 26 tot en met vrijdag 30 juli, steeds op hetzelfde tijdstip in de middag.
____________
Afbeeldingen
Saïd Taghmaoui speelt de politie-inspecteur in Secrets (Suspectes). (Foto genomen te Cannes tijdens een Filmfestival.)
Terug op het scherm, maar wel eigentijds: Sherlock Homes. Drie zondagen op BBC One-tv
Nieuwe 'vertaling' Zondag 25 juli presenteert BBC One-television de eerste aflevering van drie van een nieuwe Sherlock Holmes-reeks op basis van de inmiddels een eeuw oude verhalen over de nog altijd beroemdste en, jawel, meest legendarische detective aller tijden, geschreven door de arts, historicus, spiritualist, beroepsmatige querulant en kampioen ingezonden stukken-schrijver en nog zoveel meer Arthur Conan Doyle (1859-1930).
Deze nieuwe serie die simpelweg Sherlock heet, stamt uit het brein, en vervolgens uit de pen, van Steven Moffat (geboren 1961). De eerste aflevering welke tussen 22:00 uur en 23:30 uur onze tijd zal worden uitgezonden is getiteld A study in pink. [1]
De kennismaking De gewonde soldaat John Watson keert in 2010 terug uit Afghanistan en komt in contact met een geniale figuur, die een mesmeriserende uitstraling heeft. De man blijkt op zoek te zijn naar een huisgenoot, en verder komt aan het licht dat hij detective is, luisterend naar de naam Sherlock Holmes.
In de voornaamste rollen worden we geconfronteerd met Martin Freeman (geboren 1971) in de rol van Doctor Watson, Benedict Cumberbatch (geboren 1976) als de indrukwekkende speurder hoogstdezelve, en met Rupert als Inspector Lestrade.
Vraagtekens?
Als twee mannen samen op zoek zijn, worden er al snel (meestal ingehouden) vragen gesteld, en dus komt het thema homoërotiek reeds aan de orde voordat de eerste aflevering van Sherlock het televisietoestel in de huiskamer heeft bereikt. Ongetwijfeld worden er nog altijd vragen gesteld, zelfs als twee mannen met enige regelmaat samen worden gesignaleerd, maar al zou men het bijna niet geloven gezien de enorme agressiviteit waaronder ons dagelijks leven gebukt gaat heel wat minder dan een halve eeuw geleden. In de laatste BBC News-uitzending van vrijdag 23 juli werd Steven Moffat aan de tand gevoeld over zijn nieuwste product en werd ook dit thema aangesneden. Nee, vond de auteur, de beide heren waren niet "gay", al zou je ze best eens wat vrolijk willen zien. In die opvatting wordt Moffat bijgestaan door de hoofdrolspeler Benedict Cumberbatch. Hij ziet de verhouding tussen de beide heren meer als een "bromance". Vooruit dan maar: al dan niet bewuste homofobie speelt in het geheel van het maatschappelijke gebeuren een heel wat grotere rol dan we op het eerste gezicht zouden vermoeden, en het feit dat bij de geringste aanleiding daarover zelfs in een zo door de actualiteit ingevuld programma als BBC News het een discussiepunt moet worden, geeft al aan dat het thema nog steeds verre van geaccepteerd is in de dagelijkse realiteit. En daarom nog maar eens de stelling: in alle persoonlijke contacten tussen mensen en daar horen de heren der schepping nu eenmaal ook bij speelt homoërotiek een rol, al zal die in de meeste gevallen niet leiden tot een seksueel rollenspel.
De zich hierover uitgesproken hebbende betrokkenen bij de serie Sherlock zien het allemaal liever gekwalificeerd als "echte mannenvriendschap". Binnen de Sherlock Holmes cultus is de beschaving kennelijk nog net niet voldoende voortgeschreden. Het zij zo.
Eigentijds Op een ander, niet vereist, maar evenmin op voorhand af te wijzen, punt is de figuur Shrlock Holmes, samen met de hem omringende wezens en situaties, wel ontwikkeld, maar dat is te danken/wijten aan degene(n), die hem en de zijnen onder handen hebben genomen voordat de invulling in de praktijk gestalte heeft kunnen krijgen. Terugkeer van Watson uit Afghanistan geeft al aan dat er sprake is van een eigentijds jasje al had men in vroeger tijden eveneens uit dat land kunnen terugkeren, vooropgesteld dat men er eerst was heen gereisd. Net als dat met opera's en toneelstukken uit de dagen van weleer gebeurt, kunnen we (de) roemruchte daden van de meesterspeurder en zijn somtijds ietwat naïeve huis- en deelgenoot, reisgenoot en meer van zulks 't is warempel net Herenleed thans in een 'setting' anno 2010 meemaken. Drie keer anderhalf uur. Is die 'pilot' van zestig minuten eigenlijk ooit den volke vertoond?
__________
[1] Het eerste Holmes-verhaal draagt de titel A study in scarlet. Dat pink in de nieuwe versie zal wel mede bedoeld zijn als (vette) knipoog. (Hopelijk niet al te vet.)
____________
Afbeeldingen 1. Auteur van de oorspronkelijke SherlockHolmes avonturen Sir Arthur Conan Doyle
2. Schrijver van de televisieserie Sherlock, Steven Moffat (foto uit 2008).
Tags:Arthur Conan Doyle, Sherlock Holmes, John Watson, Inspector Lestrade, BBC One-tv, Steven Moffat, Benedict Cumberbatch, Martin Freeman, Rupert Graves
Verfilmd boek van Tonke Dragt, De brief voor de koning op 'Ketnet'
De brief voor de koning Het blijkt met enige regelmaat voor te komen: een stervende heeft nog een wens voordat hij of zij het tijdelijke iruilt voor het eeuwige. Zelfs bij de adel is het voorgekomen, en dat is eveneens het geval (geweest) bij een ridder, die daarom aan Tiuri vraagt een brief naar de koning van een naburig land te brengen. Dat gebeurt in de jeugdroman De brief voor de koning van de Nederlandse schrijfster Tonke Dragt (geboren 1930). Het boek is voor het eerst uitgekomen in 1962.
Thematiek Tiuri is zestien jaar als hij de opdracht krijgt de bovengenoemde brief te bezorgen. Het wordt weliswaar een spannende reis, maar dat is niet het belangrijkste wat er in het verhaal gebeurt. De thema's van betekenis zijn vriendschap, volwassen worden en vertrouwen in anderen. De verfilming van dit boek werd gerealiseerd door Pieter Verhoeff (geboren 1938), bijna een halve eeuw nadat het werd geschreven. Hoewel de regisseur voor deze jeugdfilm slechts over een beperkt budget kon beschikken, is hij erin geslaagd te verrassen met de decors. Destructie: nasynchronisatie
In de belangrijkste rollen zien we Yannick van de Velde (geboren 1989) als de jonge Tiuri. Naast hem treden op Quinten Schram (1992), Victor Reinier (geboren 1963) die uit Baantjer en Flikken Maastricht , alsmede de populaire Duitse acteur Uwe Ochsenknecht (geboren 1956).
Laatstgenoemde en de andere Duitse acteurs worden in deze Nederlandse rolprent nagesynchroniseerd. Hoewel dat fenomeen aan een niet meer te stuiten opmars in zelfs ee voormalige cultuurnatie als Nederland (b)lijkt te zijn begonnen, blijft het een weerzinwekkend gebeuren dat onder al deze omstandigheden veroordelenswaardig is vanwege de niet te onderschatten debiliserende werking ervan. Destructie wint steeds meer aan terrein. Uiterst schandalig!
____________
Afbeeldingen
1. Illustratie op het voorplat van de linnen band van de eerste druk van De brief voor de koning, uit 1962.
Beestachtig-waanzinnige 'kunst': monster doodt eigen kat en maakt handtas van het dier
Perversiteit Troef
Op zaterdag 24 juli staat voor de tijdspanne tussen 20:40 uur en 21:10 uur op Nederland 3 het Avro-magazine Lekker . . . . ! op de rol. De aflevering is getiteld Lekker wreed! Als we de korte, inleidende tekst in de VPRO-Gids mogen geloven, komt de volgende vraag aan de orde: "Waarom heeft bijvoorbeeld een kunstenares haar kat gedood om er vervolgens een handtas van te maken?"
Een dergelijke 'kunstenares', mocht die werkelijk bestaan, zou in de periode 1933-1945 in het extremistisch-perverse systeem van de nazi-beesten bij onze oosterburen een uitstekend figuur hebben geslagen met haar weerzinwekkende handelingen, die aardig in de richting van de systematische krankzinnigheid van Mengele en consorten gaat.
Eenzame opsluiting vereist
Zo'n abject en verachtenswaardig on-wezen dient voor de rest van haar bestaan te worden opgeborgen in een gesloten inrichting met voortdurend uitzicht op jolig spelende poesjes in de tuin, die ze niet alleen steeds moet zien maar ook verplicht moet beluisteren. Vanzelfsprekend dient er, voorafgaand daaraan, een rechterlijke uitspraak te komen welke haar zwaar criminele gedrag inclusief de uitzinnige perversiteit zodanig laakt dat ze mede op grond van een uitgebracht psychiatrisch rapport waarin staat dat ze, vanwege die meer dan extreme perversiteit, een groot gevaar voor een fatsoenlijk functionerende maatschappij vormt TBS krijgt en voor de rest van haar hopelijk bijzonder lang voortsudderende bestaan geïnstitutionaliseerd dient te blijven en uitsluitend nog uitzonderlijk vitaminerijk kattenvoer, met als variant voor de zon- en feestdagen pure kattentongen en inrichtingsmuisjes, als enig voedsel, aangevuld met speciale kattenmelk, mag consumeren.
Documentaire in twee delen op BBC Two-tv over India's Monsoon Railway
Plannen in westerse landen
In de meest uiteenliggende landen ter wereld worden thans voorbereidingen getroffen voor aanpassingen van de infrastructuur van het spoorwegnet. Zo kondigde de Deutsche Bahn onlangs geheel onverwacht aan voor veertig miljard euro aan investeringen in de nabije toekomst te zullen realiseren. Ook in Nederland zal binnen niet al te lange tijd flink wat moeten worden geïnvesteerd alleen al als gevolg van de wensen van de leiding der NS om op termijn alle belangrijke trajecten van een tien minuten dienst te voorzien.
President Obama blijkt, volgens een bericht in het laatst verschenen nummer van Time Magazine tien miljard dollar voorzien voor aanpassingen in het spoorwegennet gedurende de eerstkomende jaren. Diezelfde president voorziet dat er zeer snel nog eens honderd miljard dollar zal moeten worden vrijgemaakt voor verdere wijzigingen ten faveure van een hogesnelheidsnet.
Feitelijke situatie in India
Aan de andere kant van de wereld ligt, in India, een geheel anders gestructureerd spoorwegnet. Daar zijn ruim anderhalf miljoen mensen werkzaam in die tak van dienstverlening. In tegenstelling met de spoorwegen in het westen heeft men in de Indiase situatie te kampen met problemen tijdens de moesson-periode. Over die specifiek Indiase situatie is een documentaire gemaakt Monsoon railway waarin drie medewerkers van die spoorweg-instelling worden gevolgd in de periode dat ze met de gevolgen van de moesson worden geconfronteerd. Die documentaire zal in twee afleveringen door BBC Two worden uitgezonden. De eerste kan worden bekeken op vrijdag 23 juli tussen 22:00 uur en 23:00 uur onze tijd. De tweede helft s voor de kijkers beschikbaar op die zelfde zender op zaterdag 24 juli, tussen 19:00 uur en 20:00 uur onze tijd. __________
Afbeelding: Spoorwegmedewerkers in India inventariseren de gevolgen van een probleem onderweg.
Holland Doc 24-film over Buitenspelen in Diever met William Shakepeare
Het digitale Nederlandse televisiekanaal Holland Doc 24 presenteert op donderdag 22 juli, tussen 21:28 uur en 22:36 uur de documentaire Buitenspelen van Rosa van Hofwegen, over het Shakespeare Openluchttheater in de Drentse plaats Diever, waar jaarlijks één van de toneelspelen van William Shakespeare (1564-1616) wordt opgevoerd, en met zeer veel succes. Al meer dan zestig jaar is dit evenement in trek bij de liefhebbers, die van heinde en verre komen om het gebeuren te kunnen bijwonen.
Het Openluchttheater bevindt zich in de bossen en dat maakt het voor tal van Shakespeare-spelen alleen maar gemakkelijker, aangezien er hier en daar nog wel eens sprake is van een bos in diecomedies en tragedies.
Holland Doc 24 herhaalt de documentaire deze week in ieder geval nog twee keer: op vrijdag 23 juli, 's avonds tussen 22:47 uur en 23:55 uur, en op zaterdag 24 juli, eveneens 's avonds tussen 21:02 uur en 22:10 uur. Voor eventueel meer herhalingen op tijdstippen in de nachtelijke uren en overdag vanaf 06:10 uur raadplege men de digitale programmagegevens via gids.vpro.nl
Manfred-ouverture en Manfred-symfonie tijdens BBC Proms 2010 op radio en tv
Schumanns Ouverture
Op woensdag 21 juli kunt u, in het bijna dagelijkse muziekprogramma Afternoon on 3 van de Britse zender BBC Radio 3 in het concert dat die middag tussen 15:00 uur en 17:00 uur zal worden uitgezonden, luisteren naar drie composities uit een periode die net iets meer dan een halve eeuw bestrijkt: van 1848 tot 1901. Twee van de drie stukken hebben het dramatische gedicht Manfred van George Gordon, lord Byron (1788-1824) als thema. Allereerst de ouverture met die naam, geschreven in 1848 door Robert Schumann (1810-1856).
Daarover schrijft de componist op 5 november 1851 vanuit Düssseldorf aan Franz Liszt: "Verehrter Freund, Wir haben gestern die Ouvertüre zu Manfred probirt; meine alte Liebe zur Dichtung ist dadurch wieder wach geworden. Wie schön wenn wir das gewaltige Zeugniß höchster Dichterkraft den Menschen vorführen könnten! . . . "Die Ausführbarkeit gilt mir für ausgemacht; einiges Bedenkliche wäre freilich mit dem Regisseur zu besprechn, so z.B. ob die Geister in der 1sten Abtheilung nicht auch dem Auge sichtbar sein müßten (wie ich glaube). Das Ganze müßte man dem Publikum nicht als Oper oder Singspiel oder Melodram, sondern als »dramatisches Gedicht mit Musik ankündigen«¹. Es wäre etwas ganz Neues und Unerhörtes. Die Besetzung des Manfred selbst durch einen bedeutenden Künstler bliebe freilich die Hauptsache. Daß die Aufführung des musikalischen Theils keine großen Anstrengungen erfordert, sahen sie vielleicht selbst in der Partitur."
. . . . . [1]
Rachmaninovs opus 18
Tussen de beide composities met Byrons Manfred als thema wordt een inmiddels meer dan een eeuw bejubelde draak voor piano en orkest uitgevoerd: het tweede concert van Sergej Rachmaninov (1873-1943), gecomponeerd in de jaren 1900-1901. Het is een als gevolg van de intense banaliteit volstrekt overbodig geworden stuk, dat door sommige dirigenten ook bewust wordt gemeden, evenals de andere concerten voor dat instrument en een vrijwel gelijk ensemble uit de pen van dezelfde componist.
Tsjajkovski's ongenummerde symfonie
Tussen de Vierde en de Vijfde symfonie heeft Tsjajkovski nog een werk in die discipline gecomponeerd, in 1885, welke niet als symfonie werd genummerd, maar het opusnummer 58 kreeg toebedeeld. Daarover meer in de tweede bijdrage over dit concert dat zaterdag 24 juli, 's avonds tussen 20:00 uur en 22:00 uur onze tijd wordt herhaald maar dan met beelden: op BBC Two-television. Uitvoerenden zijn, in alle drie composities, het Royal Liverpool Philharmonic Orchestra onder leiding van Vassily Petrenko. Solist in het Rachmaninov-concert is Simon Trpceski. __________ [1] De voetnoot in de brieventekst verwijst naar de in het Notenapparaat van het boek opgenomen conclusie dat met de opmerking in kwestie de componist zich van het idee van Manfred als opera heeft afgewend. Tot op de huidige dag kost het menigeen moeite het werk in te delen. Het grote probleem in de praktijk hangt inderdaad samen met het visualiseren van de 'geesten', waarvan Schumann meent dat ze moeten worden getoond. Het ligt min of meer voor de hand dat juist daarom de uitvoerenden sich sedertdien voornamelijk beperken tot d ouverture. Ook Franz Liszt, die het werk in juni 1852 heeft opgevoerd, heeft zich in aansluiting daarop uitgesproken voor uitsluitend concertante presentaties. __________ Robert Schumann: Schlage eine Weltseite an Briefe 1828-1855. 424 pag., gebonden, Insel Verlag, Frankfurt am Main und Leipzig 2006. ISBN 978-3-458-17317-5. ____________ Afbeeldingen 1. Voorzijde (stofomslag) van het brievenboek van Robert Schumann. 2. Rachmaninov aan de piano in 1900, ten tijde van het ontstaan van het Tweede Pianoconcert.
Tags:Robert Schumann, Pjotr Iljitsj Tsjajkovski, Lord Byron, 'Manfred', BBC Proms 2010, BBC Radio 3, BBC Two-tv, Royal Liverpool Philharmonic Orchestra, Vassily Oetrenko, Simon Trpceski,
Oliepest in de Golf van Mexico ' thema in ZDF's Abenteuer Wissen
De reeks Abenteuer Wissen van het tweede Duitse publieke televisienet (ZDF) wordt op woensdag 21 juli, tussen 22:15 uur en 23:00 uur, vervolgt met de aflevering Die Ölpest im Golf von Mexico Ausmaß und Folgen der Katastrophe. Die populair-wetenschappelijke documentaire wordt geacht ons meer inzicht te verschaffen dan printmedia, internet en televisiejournaals ons verstrekken. Zo kunnen we meer informatie verwachten over de omvang van deze ramp en de de gevolgen ervan voor (water)dieren welke het meest direct zijn getroffen , voor mensen en voor het milieu, al lijkt het er, begrijpelijkerwijze op dat deze volstrekt niet in te schatten vallen.
En ook al kan al dan niet terecht de indruk ontstaan dat bij de huidige stand van zaken (dinsdag 20 juli) het 'gat vooralsnog is gedicht', een goed, uitgebreid overzicht is in deze fase niet mogelijk. De vaststelling dat er sprake is van een intense, omvangrijke milieuramp, die geen positieve gevolgen kan hebben, lijkt thans de enige zekerheid.
Deze aflevering van Abenteuer Wissen wordt uitgezonden in HD-kwaliteit, op het beeldformaat 16:9. De uitzending wordt in de loop van de nacht op donderdag 22 juli herhaald, vanaf 02:45 uur.
Walraven van Hall: de olieman documentaire over Verzet tijdens WO II op 'Geschiedenis 24'
Neerlands digitale televisiekanaal Geschiedenis 24 presenteert op dinsdag 20 juli een herhaling van een aflevering van 2006 uit de KRO-reeks Profiel. Het gaat hier om een filmportret van Walraven van Hall (1906-1945), die tijdens de Tweede Wereldoorlog de betiteling bankier van het verzet heeft gekregen. Hij is zij het dat de kalender toen reeds 1944 wees er uiteindelijk in geslaagd het Verzet op één lijn te krijgen. Hij hielp knokploegen aan financiële middelen, ondersteunde Joodse onderduikers en heeft het Nationaal Steunfonds (NSF) opgericht dat in het leven werd geroepen om het verzet te financieren. De uitzending wordt gerealiseerd tussen 22:49 uur en 23:20 uur. Er komen herhalingen via dezelfde zender: de eerste op woensdag 21 juli tussen 18:49 uur en 19:32 uur.
Nikolaj Rimski-Korsakov is dezer dagen componist van de week bij Neerlands Radio 4
Vijf dagen achtereen
Van maandag 19 juli tot en met vrijdag 24 juli is de Rus Nikolaj Rimski-Korsakov (1844-1908) op Radio 4 Componist van de Week, en uit zijn oeuvre wordt iedere avond tussen 19:30 uur en 20:00 uur werk van deze componist uitgezonden. Al eerder, in de tweede week van juli 2008, was deze muziekmeester en sublieme instrumentator Composer of the Week in de serie met die titel bij de Britse zender BBC Radio 3.
Drie blijvende elementen
De volksliedkunst, de sfeer van het geheimzinnige Oosten, en de zee dat zijn de drie voornaamste buitenmuzikale aspecten die Nikolaj Rimski-Korsakov gedurende zijn gehele leven, en met name in zijn carrière, in sterke mate hebben beïnvloed. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze drie elementen steeds hun 'aanwezigheid' hebben laten gelden, en dat ze ook zijn blijven doorwerken in zijn denken en handelen. Vrijwel alles wat hij in die sfeer beleefde, heeft hij in enigerlei vorm omgezet in muziek.
Rimski-Korsakov werd geboren op 6 (resp. 18) maart 1844 [1] te Tichvin in het gouvernement Novgorod. Reeds als negenjarig kind componeerde hij, maar toch wilden zijn ouders die overigens beiden kunstzinng waren dat hij een beroep zou kiezen dat in overeenstemming was met hun stand. Zo belandde de jongen in 1856 op de marineschool, waar hij tot 1862 in opleiding bleef.
Eerste Symfonie
In 1861 kwam Korsakov in aanraking met de componist Mili Balakirev 1837-1910), die hem enige tijd les heeft gegeven en hem aanmoedigde een symfonie te schrijven. Tijdens een wereldreis die hij tussen 1862 en 1865 als kadet van de Russische vloot maakte, werkte hij aan die compositie. Na zijn terugkeer in 1865 voltooide hij dat werk en nog in hetzelfde jaar werd het in Sint Petersburg met veel succes uitgevoerd. Criticus Vladimir Stassov poneerde ten onrechte de stelling dat hiermee de eerste Russische symfonie werd gerealiseerd. Veelvuldig is deze mening, allerwegen en zonder enig voorbehoud, herhaald, ook in het Westen.Spoedig daarna besefte de jongeman dat hij een definitieve keuze zou moeten maken tussen de marine en de muziek, maar het zou nog tot 1873 duren voordat hij uit actieve dienst trad. Bij die gelegenheid werd hij echter benoemd tot inspecteur van de gezamenlijke marine-orkesten, waar ook nodig orde op zaken moest worden gesteld. In die functie zou hij nog elf jaar actief blijven en gedurende die tijd is hij erin geslaagd, belangrijke reorganisaties door te voeren.
Grote invloed Van bijzondere betekenis is Rimski-Korsakov door zijn functioneren als leraar. Hij mag dan in mindere mate tot het Westen zijn doorgedrongen dan Tsjajkovski of Moessorgski, maar deinvloed die hij heeft uitgeoefend met zijn instrumentatiekunst is zeer direct, en niet in de laatste plaats door alles wat hij heeft betekend voor andere musici. Vooral voor Modest Moessorgski (1839-1881), van wie hij de werken voltooide die nog niet waren geïnstrumenteerd, zoals diens opera naar Stassov, Chovansjtsjina(1872/80) in 1886 en Boris Godoenov (uit 1868/69; herzien in 1873) in 1896, naar Poesjkins gelijknamige drama uit 1825. Mede door zijn jarenlange werkzaamheid aan het Conservatorium van Sint Petersburg heeft Rimski-Korsakov het gezicht van de Russische muziek na hem in doorslaggevende mate kunnen bepalen. Naast de bovengenoemden en Aleksandr Glazoenov (1865-1936) heeft hij een hele generatie van grote namen in het Russische muziekleven gevormd. De belangrijkste zijn zonder twijfel Sergej Prokofjev (1891-1953) en Igor Stravinski (1882-1971). In West-Europa mag in die context Maurice Ravel (1875-1937) niet worden vergeten.
Folkloristische aspecten Heel trots was Rimski-Korsakov wanneer toehoorders van zijn vroege opera's meenden dat de daarin voorkomende folkloristische melodieën, oorspronkelijke boerenliederen waren. Als vierentwintigjarige was hij begonnen aan de opera Het Meisje van Pleskov (1868-72, later nog tweemaal herzien), maar daarna zou hij de grootmeester bij uitstek worden van de Russische sprookjesopera. Van de in totaal 16 muziekdramatische werken de hij heeft geschreven, zijn vooral De Meinacht (1878) naar een novelle van Nikolaj Gogol (1809-1852), Het Sneeuwmeisje (1880/81, herzien ca. 1895), Sadko (1894/96), en Tsaar Saltan (1898/99), naar Poesjkins gedicht uit 1831, het vermelden waard. Zonder twijfel is Het gouden haantje (1906/07) zijn bekendste sprookjesopera, eveneens op basis van een tekst van Poesjkin, uit 1834. Het Sneeuwmeisje is gebaseerd op een sprookje van Aleksandr Nikolajevitsj Ostrovski (1832-1886), de grote dramaschrijver en eigenlijke schepper van het Russische nationale theater, die met zo'n 70 toneelstukken wereldfaam heeft verworven. Sommige daarvan worden nog heden ten dage gespeeld, ook in het Westen, zoals Wolven en Schapen, Het Bos en Onweer. Nadat Ostrowski die muziek voor zijn sprookje eenmaal had gehoord, heeft hij tegen de muziekcriticus Semjon Kroeglikov (1851-1910) vol bewondering gezegd: 'Korsakovs muziek bij mijn Sneeuwmeisje is schitterend; ik kan me geen muziek voorstellen die er beter bij zou passen.' Velen zijn zich niet bewust dat Rimski-Korsakov ook een opera heeft geschreven over tweebekende de eerste overigens heel wat meer dan de tweede protagonisten uit de muziekgeschiedenis, die in de titel reeds worden voorgesteld: Mozart en Salieri (1897),eveneens naar Poesjkin, uit diens Vier kleine tragediën(1830). [2] Twee jaar voor zijn overlijden maakte Rimski-Korsakov nog schetsen voor twee muziekdrama's: één daarvan over de zeventiende eeuwse, Russische figuur Stenka Razin, het andere op basis van het 'mystery' Heaven and Earth (1823) van George Gordon Lord Byron (1788-1824).
Nationalisme De harmonieën van Rimski-Korsakov zijn altijd orgineel, al staat daar wel een mindere vindingrijkheid in melodieus opzicht tegenover. Gelukkig heeft hij die altijd opnieuw weten te compenseren door een rijk geschakeerde instrumentatie. Opvallend is naast de eerder aangestipte hang naar nationalisme de volstrekt andere instelling dan die van zijn tijdgenoten. Zo straalde Korsakov in sterke mate optimisme uit. Wellicht dat hij mede, of zelfs juist daardoor zo goed aansluiting kon vinden bij de sprookjeswereld: wat het dagelijks leven hem niet bood, kon hij dan weer wel vinden in de bonte wereld van de legenden met betrekking tot het oude Rusland of in de sfeer van de Arabische Nachten.
Het 'Machtige Hoopje' In de tussentijd was hij door zijn contacten met Balakirev ook in aanraking gekomen met andere componisten, zoals Moessorgski, Cesar Kjoei meestal westers gespeld als Cui (1835-1918), en enige tijd later Aleksandr Borodin (1833-1887). Gezamenlijk vormden zij de Groep van Vijf, die door de criticus Vladimir Stassov (1824-1906) [3] wel werd gekwalificeerd als het Machtige Hoopje. Deze Groep van Vijf had zich ten doel gesteld , voort te bouwen op Russische tradities, literatuur en folklore. Zij werden de grondleggers van de nationale, jong-Russische school, waarmee zij een duidelijke tegenstelling vormden tot de meeste van hun tijdgenoten zoals bij voorbeeld Tsjajkovski , die veel meer de academische tradities van West-Europa volgden, en daardoor minder traditionalistisch naar buiten traden.
Conservatoriumdocent In 1871 werd Rimski-Korsakov benoemd tot doent aan het Conservatorium van Sint Petersurg voor de vakken compositie en orkestratie. Het werd een functie die hij tot aan zijn dood zou blijven bekleden, met uitzondering van een periode in 1905 toen hij werd ontslagen, omdat hij stakende studenten in hun eisen had gesteund. Maar hij werd direct weer aangesteld toen er een nieuwe directeur was benoemd: zijn voormalige student Aleksandr Glazoenov. Wars van alle dilettantisme ging Korzakov direct na zijn benoeming weer aan de studie om contrapunt en harmonieleer in te halen, omdat hij naar zijn eigen mening daarin theoretisch niet voldoende was geschoold. Dat leidde er uiteindelijk toe dat hij zelf eenHarmonieleer heeft geschreven en aan een Instrumentatieleer [4]is begonnen.
Memoires Twee jaar na zijn benoeming te Sint Petersburg trad Rimski-Korsakov in het huwelijk met Nadezjda Nikolajevna Poergold (1848-1919), een voortreffelijke pianiste. Opvallend is echter dat de componist in zijn levensherinneringen [5] wel heel liefdevol over haar spreekt, maar dat dit alleen haar rol als echtgenote betreft, en hij haar positie als musicienne zij was tevens een begaafd componiste ongenoemd laat. Biografen hebben echter vastgesteld dat mevrouw Rimskaja Korzakova binnen dat huwelijk geheel in de schaduw van haar echtgenoot heeft geleefd. Wel speelde ze in huiselijke kring en voor een wat ruimer gehoor tijdens huisconcerten werken van haar man, maar aan haar carrière was toen al wel een einde gekomen. Van zijn orkestcomposities vervaardigde ze twee- en vierhandige piano-uittreksels. Hetzelfde deed ze met zijn opera's en voorts heeft ze haar man op verscheidene niveaus weten te inspireren. Na zijn dood heeft ze ook alle werkzaamheden met betrekking tot zijn muzikale en literaire nalatenschap voor haar rekening genomen, onder meer aangaande de reeds genoemde memoires.
Dirigenten Tussen 1889 en 1900 bekleedde Rimski-Korsakov diverse dirigentenposten, en al voordien had hij wel eens de leiding van een orkest op zich genomen. Dat was ook bijna gebeurd in het seizoen 1885/86 toen Hans von Bülow (1830-1894) de scepter zwaaide tijdens de concerten van het Russisch Muziekgenootschap, en bij die gelegenheden werken van Borodin, Kjoei en Rimski-Korsakov uitvoerde. Op 29 maart 1886 zou hij Rimski's Antar dirigeren, maar tijdens de repetities wond hij zich zo op over het orkest dat hij in arren moede voorstelde dat de componist de utvoering maar moest leiden. Deze weigerde echter, en zo bleef von Bülow op de bok.
Westerse invloeden Niet alleen von Bülow trad in Rusland op en mocht zich verheugen in Rimski's bewondering, diens vroegere vriend Richard Wagner1813-1883) kwam er zelf dirigeren en ook hij kon als voorbeeld voor Korsakov gelden. Die optredens van West-Europeanen in Rusland zijn niet zonder gevolgen gebleven voor de ontwikkeling van Rimski-Korsakov. Andere dan de reeds genoemde grootmeesters uit het Westen zouden, mede door hun optredens in Rusland, min of meer diepe sporen bij deze componist nalaten, zoals Franz Liszt (1811-1886) en Hector Berlioz (1803-1869). Verder was Rimski-Korsakov een groot bewonderaar van de muziek van Edward Grieg (1843-1907). Gezien zijn muzikale 'afkomst' enerzijds en zijn latere functioneren alsmede de daaruit voortvloeiende invloeden anderzijds, is Nikolaj Rimski-Korsakov Ruslands laatste muzikale dilettant en tegelijkertijd haar eerste vakman.
Symfonicus Ondanks zijn populariteit als operacomponist bleef Rimski-Korsakov in eerste instantie een symfonicus. Opvallend is zeker dat onder meer zijn briljante orkestwerk Skazka (1879/80) dat is gebaseerd op de proloog bijRoeslan en Ljoedmila van Aleksandr Poesjkin (1799-1837) nauwelijks aandacht kreeg. [6] Korzakov werkte zijn Eerste Symfonie (in e-klein uit 1865) in 1884 nog om tot symfonie in es-kleine terts. Daarnaast schreef hij nog twee symfonieën Antar, opus 9 (1868), en die in C-groot, opus 32 (1866/73) , die hij later ook al niet meer goed genoeg achtte en eveneens helemaal omwerkte: opus 9 in 1875 en nogmaals in 1897; opus 32 bewerkte hij in 1886. Verdere orkestwerken van betekenis zijn onder meer de suites (beide 1903) uit zijn opera's MladaenTsaar Saltan, alsmede zijn ServischeFantasie, opus 6 (1867, revisie 1886/87).
Viool In een korte periode legde Rimski-Korsakov een opmerkelijke compositorische belangstelling aan de dag voor de viool. Diverse werken getuigen daarvan, zoals de Fantasie over Russische thema's voor viool en orkest, opus 33(1886/87), het Capriccio espagnol,opus 34 (1887), Scheherezade, opus 35 (1888) en de Ouverture Groot Russisch Paasfeest,opus 36 (ook 1888) [7]. Voorts componeerde Rimski-Korsakov nog veel kamermuziek onder meer voor piano en voor strijkkwartet , voor zangstem(men) met orkest, koorwerken en geestelijke stukken. Tevens heeft hij veel folkloristische muziek gepubliceerd, zoals 100 Russische volksliederen, opus 24 (1887), en 40 Volksliederen verzameld door Filippov, (1882). Nieuwe versies van werken van anderen, die door Rimski-Korsakov door middel van een herinstrumentatie is gerealiseerd, mag als een bijzonder staaltje van compositorisch vakmanschap worden beschouwd. Nikolaj Rimski-Korsakov overleed op 9 (resp. 21) juni 1908 [1] te Ljoebensk bij Sint Petersburg.
Speciale postzegels Ter herdenking aan de Grote Russische Componist N.A. Rimski-Korsakov werd in 1944, in verband met diens honderdste geboortedag, door het Postwezen van de USSR een speciale postzegel van 1 roebel uitgegeven; in 1958, ter gelegenheid van de vijftigste sterfdag, kwam er opnieuw een herdenkingszegel uit, ditmaal ter waarde van 40 kopeken. __________
[1] De datum 6 maart 1844 (resp. 9 juni 1908) is volgens de oude tijdrekening van vóór de Revolutie van 1917. Daarna moeten er twaalf dagen bij worden opgeteld, omdat vanaf die tijd in Rusland de Gregoriaanse kalender wordt gehanteerd. [2] De dichter Aleksandr Poesjkin (1799-1837) heeft tal van werken geschreven, die zich goed bleken te lenen voor het muziekdrama. Naast de bovengenoemde stukken die door diverse componisten op muziek werden gezet, heeft Tsjajkovski, op basis van diens roman in verzen uit 1825/32 Jevgeni Onegin, in 1877/78 een opera (opus 24) geschreven, evenals in 1890 (opus 32) op Poesjkins novelle Schoppenvrouw uit 1833. [3] Het optreden van criticus Stassov die de kunstopvattingen van de revolutionaire democraten huldigde bij deze Groep van Vijf kan worden vergeleken met de functie van de Franse schrijver Jean Concteau (1889-1963) bij de Franse componisten die bekendheid verwierven als de Groupe des Six: Georges Auric (1899-1983), Louis Durey (1888-1979), Arthur Honegger (1892-1955), Darius Milhaud (1892-1974), Francis Pouenc (1899-1963) en Germaine Tailleferre (1892-1983). Stassov trad voor Balakirev en de anderen ook op als hun intellectuele motor en literaire woordvoerder. [4] Rimski-Korsakov schreef de bewuste Harmonieleer in de zomer en herfst van 1884, aanvankelijk samen met collega Anatolj Ljadov (1855-1914), maar vervolgens alleen. ZijnInstrumentatieleer bleef onvoltooid. Reeds in 1895 verscheen er een Duitse vertaling van deHarmonieleer, In 1910 volgde een Franse versie. [5] Van die bewuste memoires is een tijdlang in ons land een voordelige, toen nog Oost-Duitse, Reclam-editie, in de reeks 'Biographien und Dokumente', verkrijgbaar geweest:Chronik meines musikalischen Lebens. (Hier en daar komt het nog wel antiquarisch voor.) [6] In het Westen is Roeslan en Ljoedmila bij het concertpubliek beter bekend als Ouverture, weliswaar uit de gelijknamige opera (1842), van Michail Glinka (1804-1857). [7] De ouverture Groot Russisch Paasfeest is gebaseerd op thema's uit de Obichod, een collectie van de bekendste gezangen der Russische kerk. Het woord betekent zoiets als 'dagelijks gebruik', 'gewoonte'. ____________
Drie muziekdrama's op zondagavond 18 juli op verschillende zenders in Europa
Jean-Baptiste Lully Om 17:00 uur presenteert de internationale muziekzender Mezzo-televisie het muziekdrama Cadmus en Hermione van Jean-Baptiste Lully (1632-1687), de eerste tragédie en musique, gecomponeerd in 1673, een jaar nadat diezelfde muziekmeester de eerste Franse opera had geschreven. De versie die u via Mezzo-televisie te zien krijgt, is gerealiseerd door Martin Fraudreau. De registratie geschiedde in 2008 in de Opéra Comique. Solisten, koor, dansers en orkest van het Poème Harmonique worden geleid door Vincent Dumestre; regisseur van het geheel is Benjamin Lazar. André Morsch zingt de partij van Cadmus, Claire Lefilliâtre is Hermione. Isabelle Druet treedt op als Charite; Melisse-Camille Poul speelt zowel Amour alsook Pales. Arnoud Marzorati is zowel Arbas als Pan; Jean-François Lombard heeft eveneens een dubbelrol: die van Nourrice en van Echion.
Mezzo zendt deze opera nogmaals uit op maandag 26 juli, 's ochtends vanaf 10:00 uur.
Verdi's Simon Boccangera op BBC Proms
Zoals reeds in onze vorige bijdrage over de BBC Proms 2010 in het weekeinde werd aangekondigd, wordt op zondag 18 juli Simon Boccangera uit 1881 [1] van Giuseppe Verdi (1813-1901) opnieuw een muziekdrama op het concertpodium van de Royal Albert Hall te Londen gepresenteerd. Ster van de avond is de tenor Placido Domingo die alleen al door zijn persoonlijkheid en zijn talrijke populaire optredens met 'veel gezichten' en diverse aspecten van het repertoire een enorme belangstelling en dito waardering weet te genereren. Koor en orkest van het Royal Opera House Covent Garden staan onder leiding van Antonio Pappano. Deze derde grote dag in de reeks BBC Proms 2010 begint op BBC Radio 3 om 17:00 uur onze tijd. Tijdens de pauze, tussen 20:25 en 20:45 uur wordt een aflevering gepresenteerd van het BBC Radio 3-programma Twenty minutes, met daarin Prom Intro: Simon Boccangera. Inhoudelijk biedt ons dit en gesprek met twee opera-specialisten Alexander Wilson en Roger Parker over de functie die het onderhavige muziekdrama heeft gespeeld in de carrière van de componist. Om 22:30 uur is Simon Boccanegra op die zender ten einde.
Don Carlos via NDR Kultur en WDR 3 De gegevens waarmee programmagidsen hun lezers opzadelen zorgen niet zelden voor pijnlijke, en vooral onnodige, verwarring, als gevolg van het feit dat die gegevens worden ingevoerd door lieden die geen notie hebben van de inhoud en betekenis van hetgeen zij neerkalken. Zowel de regionale Duitse radiozender NDR Kultur (Hamburg), alsook de zusterzender WDR 3 (Köln) presenteren, tussen 22:05 uur en middernacht, het programma Große Stimmen Große Namen. Daarin wordt Don Carlos genoemd als thema. Het verwarrende in de door onvoldoende ontwikkelde dilettanten de wereld ingezonden gegevens is hier dat in druk wordt gemeld dat het om Don Carlos van Schiller gaat. De gecombineerde informatie, alleen al van de titel van het programma, duidt echter weer wel in de richting van het muziekdrama. Friederich (sedert 1802 von) Schiller (1759-1805) heeft weliswaar een drama (lees: tragedie) met die titel geschreven en in 1787 gepubliceerd, maar dat stuk is door Giuseppe Verdi in 1867 als muziekdama gerealiseerd, zij het door tussenkomst van de librettisten Joseph Méry en Camille du Clos. Zie voor meer informatie het hoofdstuk over deze opera in onze bijdrage van donderdag 7 februari 2008 op deze site.
Die Meistersinger von Nürnberg als bijdrage deze zaterdag aan de BBC Proms in Londen
Avondvullend
Tijdens de tweede en derde avond van de reeks BBC Proms 2010 in de Royal Albert Hall, zaterdag 17 en zondag 18 juli, zal het fenomeen muziekdrama de meest vooraanstaande rol spelen. Zaterdag wordt door de National Welsh Opera een uitvoering gerealiseerd van Die Meistersinger von Nürnberg uit 1868 van Richard Wagner (1813-1883). Dirigent is Lothar Koenig. Bryn Terfel zingt daarin voor het eerst de rol van Hans Sachs. Suzy Klein presenteert het programma. Verdere informatie over de deelnemende vocalisten is hier te vinden. Het geheel neemt, inclusief de pauzes, flink wat tijd in beslag: tussen 17:00 uur en 23:30 uur. Die twee pauzes eenmaal vijfentwintig minuten en de tweede keer een heel uur worden gevuld met eerst een BBC Proms Intro[1], en in de tweede onderbreking een geheel ander BBC Radio 3-programma. [2]
Voor een uitgebreide toelichting op dit muziekdrama van Wagner is te vinden in een artikel op de site Tempel van het Muziektheater, gedateerd 26 juli 2008.
__________
[1] De eerste pauze is tussen 18:30 uur en 18:55 uur. Daarin bespreekt Louise Feyer de opera in kwestie met Patrick Carnegie en Anthony Negus.
[2] In de tweede pauze tussen 20:05 uur en 21:05 uur wordt het BBC Radio 3-programma Words and Music uitgezonden. De bewuste aflevering draagt de titel The Metaphysical Soul. Hierin wordt een selectie gedichten gepresenteerd, geschreven door de zogenoemde metaphysical poets, zoals John Donne (1572-1631), George Herbert (1593-1633) en Andrew Marvell (1621-1678). Deze poëzie wordt afgewisseld met muziek van Gustav Mahler (1860-1911), Toru Takemitsu (1930-1996) en Benjamin Britten (1913-1976). ____________
Afbeelding: BBC-presentatrice Suzy Klein. (Foto van de site van BBC Radio 3.)
Coppola's verfilming van The Rainmaker van John Grisham te zien op BBC One
De Amerikaan John Grisham (geb. 1955) is volgens zijn uitgever althans dat impliceert de flaptekst van zijn roman The Rainmaker de populairste schrijver ter wereld. Zoals dat gebruikelijk is bij de thrillers van deze auteur, is het verhaal volgens een vast stramien ingedeeld, hetgeen de beste garantie blijkt te zijn voor enorme scharen lezers welke net iets meer willen dan een niemendalletje, maar daarnaast niet zitten te wachten op teksten met literaire hoogstandjes. Zijn eerste vijf romans A time to kill en The Firm, The Pelican Brief en The Client, alsmede The Chamber haalden wereldwijd een oplage van zo'n zestig mljoen exemplaren voordat The Rainmaker is verschenen.
Die ruime toegankelijkheid heeft ervoor gezorgd dat die boeken vrij gemakkelijk om te zetten zijn in filmbeelden en dat is met de meeste van Grishams romans gebeurd. In 1997 is de verfilming van The Rainmaker uitgekomen. Dit rechtbankdrama dat in de nacht van vrijdag 16 op zaterdag 17 juli door BBC One-television zal worden uitgezonden tussen 00:45 uur en 02:50 uur in de regie van Francis Ford Coppola heeft een sterbezetting: Matt Damon, Danny DeVito, Mickey Rourke en Jon Voight.
Afbeeldingen
1. De Amerikaanse auteur John Grisham in 2008.
2. Voorzijde van het stofomslag van de gebonden versie (derde druk 1996) van The Rainmaker.
ZDF-documentaire over het zesde zintuig in Abenteuer Forschung
(Para)normaal?
Van het wetenschappelijke programma Abenteuer Forschung dat door het tweede Duitse publieke televisienet wordt verzorgd, zal op woensdag 14 juli een nieuwe aflevering worden gepresenteerd.
De documentaire die dan tussen 22:15 uur en 22:45 uur zal worden uitgezonden, draagt de titel Geheime Botschaften Der Code des Übersinnlichen. Daarin begeleidt Harald Lesch de kijkers op een zoektocht naar het zesde zintuig.
Ervan uitgaande althans, dat doet de auteur van deze bijdrage dat, zeker in de loop van de twintigste eeuw, ruimschoots is bewezen dat er iets bestaat dat met het begrip zesde zintuig kan worden aangeduid, blijft het onder alle omstandigheden oppassen met betrekking tot allerlei dubieuze praktijken, die u onder het mom van seriositeit worden voorgeschoteld. E of dat nu gaat om de misselijk makende presentatie op het huiskamerscherm door wezens die voortdurend solliciteren op een wijze die men wellicht in een kitschbordeel zou verwachten, en zeker niet in een serieus programma. En precies daarover gaat het: wat u in Nederland op de buis te zien krijgt, is alleen door de wijze waarop met de talrijke deelaspecten van het geheel wordt omgegeaan in het gunstigste geval lachwekkend treurig, doch dat gunstige geval zal zich vast nooit werkelijk voordoen.
Waarschuwing
Hopelijk laat wetenschapper Harald Lesch niet na om bij alle positiefs dat hij te melden heeft te waarschuwen tegen al die blatende gakkergeitjes die de kijkers alleen maar willen laten winkelen, en dat kost in de bewuste context altijd geld, teveel geld, omdat elke cent teveel is voor zulk ziekelijke geraaskal van tuig dat zin heeft in geld. In het nachtprogramma van het ZDF dat van woensdag 14 op donderdag 15 juli zal worden uitgezonden, kunt u eventueel kijken naar een herhaling van deze documentaire.
Drie Mahler-symfonieën door Concertgebouworkest deze week 's avonds laat via Nederland 2
De eerste drie
Ter gelegenheid van de honderdvijftigste geboortedag op 7 juli van dit jaar, en de honderdste sterfdag op 18 mei 2011 van de componist in kwestie worden in de week met de dagen 14 tot en met 16 juli drie symfonieën van Gustav Mahler uitgevoerd, op elk van die dagen als laatste programmaonderdeel van de avond. Avro-televisie zorgt daarvoor via de zender Nederland 2. De muziek de symfonieën in de eenvoudige volgorde 1, 2, 3 wordt steeds voorafgegaan door een praatje van Hans van den Boom. Als u daarna nog niet vakkundig in slaap bent gesust, kunt u al die keren schitterende muziek van een genie beluisteren, steeds gespeeld door het Concertgebouworkest een instituut dat het ridicule adjectief koninklijk in de naam voert.
Sedert de 'ruime ontdekking' van Gustav Mahler, nu alweer bijna een halve eeuw geleden, zowel in de muziekliteratuur alsook in de literatuur over muziek, en dat is gebeurd in overeenstemming met de 'voorspelling' die de componist deed Meine Zeit wird kommen zijn inleidende woorden onder het mom van Wie was Mahler? reeds een zo uitgesleten karrenspoor dat dat men wel iets nuttigers en aangenamers had moeten verzinnen om als vlag de lading mee te kunnen dekken. Vandaar ons uitdrukkelijke advies: Laat de muziek spreken.
Woensdagavond, om 22:50 uur moet men, ondanks Hans van den Boom, toch maar even naar het korte, inleidende filmpje kijken, omdat daarin zogenoemde Mahler-plekken in Bohemen en Oostenrijk worden getoond.
Concertgebouworkest
De Eerste Symfonie Titan zal worden gespeeld onder leiding van Daniel Harding; deze uitvoering begint om 23:05 uur en duurt tot 01:05 uur in de nacht op donderdag 15 juli. Die avond leidt chef-dirigent Mariss Jansons zijn ensemble in de Tweede Symfonie Auferstehung waarin de sopraan Ricarda Merbeth en de mezzosopraan Bernarda Fink zullen optreden, alsmede het Groot Omroepkoor. Dit concert begint om 22:50 uur en duurt tot 00:35 uur in de nacht op vrijdag 15 juli.
De Derde Symfonie in de reeks begint vrijdagavond om 22:50 uur en eindigt in de nacht op zaterdag 18 juli omstreeks 00:40 uur. Mariss Jansons is dan ook weer de baas op de bok, en opnieuw wordt het instrumentale ensemble aangevuld met stemmenmateriaal: nogmaals het Groot Omroepkoor, verder de Jongens van het Sacramentskoor Breda, alsmede het Jongenskoor Rijnmond en Riviereland. mezzosopraan Bernarda Fink is ook hierin van de partij, voor de tekst van Friedrich Nietzsche: O Mensch, gib acht.
Tags:Gustav Mahler, symfonieén, Concertgebouworkest, Daniel Harding, Mariss Jansons, Bernarda Fink, Ricarda Merbeth, Groot Omroepkoor, Jongens van het Sacramentskoor Breda, Jongenskoor Rijnmond en Riverenland, Hans van den Boom, Avro-tv
Kabale und Liebe ' bürgerliches Trauerspiel van Schiller via WDR-televisie
Spreekbuis van de tijdgeest
Op dinsdag 13 juli presenteert de Duitse regionale televisiezender Westdeutscher Rundfunk (WDR) het 'jeugddrama' hetgeen in dit geval betekent ontstaan tijdens de jonge jaren van de auteur Kabale und Liebe uit 1784 van Friedrich (von) Schiller (1759-1805). Dat gebeurt in het kader van het programma Theater aus NRW (Nordrhein-Westfalen). Het stuk wordt in de VPR)-Gids gekwalificeerd als wetenschapskomedie, en dat zou enerzijds kunnen betekenen dat we iets anders voorgeschoteld krijgen dan we in eerste instantie verwachten, aangezien het toneelstuk van Schiller dat eerst Luise Müllerin zou gaan heten; onder de titel Luisa Miller is het in 1845 getoonzet door Giuseppe Verdi als bürgerliches Trauerspiel geldt. Anderzijds maakt de redactie van genoemde programmagids reeksen blunders als het om muziekdrama's of andere composities gaat, en derhalve kunnen we pas achteraf met enige zekerheid vermelden waarover het allemaal wel ging. In ieder geval denk je toch even aan een korte tekst die Schiller zelf ten beste heeft gegeven: "Ich möchte gern in dieser holperichten Welt einige Sprünge machen, von denen man erzählen soll."
Profetische woorden?
Dat heeft Schiller genoteerd in de tijd dat hij aan Kabale und Liebe heeft gewerkt. Die periode liep van september 1782 tot januari 1784. De eerste gedrukte editie van het stuk verscheen op 15 of 16 maart van dat jaar bij Schwann in Mannheim, waar Schiller sedert enige tijd woonachtig was. Op 13 april 1784 werd de eerste opvoering van dit drama in vijf bedrijven gerealiseerd in Frankfurt am Main.
Wellicht dat de regie van het door de WDR deze dinsdag tussen 23:45 uur en uur in de nacht op woensdag 14 juli uit te zenden productie die sprongen voor de auteur heeft gerealiseerd, zij het twee eeuwen na diens verscheiden, en is het de bedoeling dat ik op deze site achteraf daarover "erzählen soll." In het laatste geval bent u, in verband met Kabale und Liebe nog niet van ons af. Want als er al sprake is van een andere voorstelling dan wij in principe in gedachten hebben, en daarin meer kabaal dan liefde in voorkomt, zijn wij allen op deze plek enigszins ontregeld.
____________
Afbeeldingen
1. Friedrich (von) Schiller door Johann Friedrich Bolt (1769-1836), omstreeks 1792.
2. Voorzijde van de gebonden editie van het Schiller Handbuch van uitgeverij Metzler, Stuttgart 2005.
Emily Brontë's Wuthering Heights als kostuumdrama in drie afleveringen via Nederland 2
Film èn boek in drie delen
Op maandag 12 juli begint de NCRV via Nederland 2 met de uitzending van de eerste aflevering van het driedelige Britse kostuumdrama Wuthering Heights naar de gelijknamige romantische, gothic novel uit 1847 van Emily Brontë (1818-1848), verschenen onder het mannelijke pseudoniem Ellis Bell. Net als haar zuster Charles gebruikte Emily een mannenaam voor haar boeken, omdat ze anders geen schijn van kans zou hebben om een uitgever die vinden die bereid was hun werk te publiceren. De titelpagina verraadt dat het boek aanvankelijk in drie delen is verschenen; heden ten dage zien we in de meeste gevallen een editie in één band of paperback.
Wuthering Heights is de enige roman van Emily Brontë, verder publiceerde ze gedichten. Het boek is in ons land eveneens populair geworden, en wel onder drie verschillende titels: Woeste Hoogten, vervolgens als De Woeste Hoogte en als boek voor de lezers van de toenmalige Libelle en andere bladen die door uitgeverij De Spaarnestad Haarlem werden uitgegeven, met de van de Engelse titel sterk afwijkende titel Het huis der Stormen.
Drie maandagen De eerste aflevering is op Nederland 2 te zien tussen 21:05 en 21:40 uur, hetgeen betekent dat de drie delen samen elk van de beide navolgende maandagavonden wordt opnieuw een gedeelte gepresenteerd de lengte van een normale speelfilm innemen. Dat de productie niet in z'n geheel wordt uitgezonden, zal te maken hebben met enkele factoren: ten eerste is de vervaardiging van die kostuumdrama's een nogal kostbare aangelegenheid, en de BBC zal de laatste jaren ook meer geld in het laatje willen zien rollen als andere zenders zich aanmelden, hetgeen niet alleen met de reeds langer bestaande crisis bij de BBC te maken heeft, maar tevens met de economisch woelige tijden waarin we inmiddels zo'n twee jaar doorbrengen, gekoppeld aan een ondanks de economische groei nog steeds onzekere toekomst. Tweede overweging is dat tijdens een vakantieperiode er eigenlijk te weinig kijkers zijn voor zo'n film ineens. Dat heeft echter ook een keerzijde. Diverse vakantiegangers zien gedurende de vijftien dagen dat deze drie afleveringen te zien zullen zijn, er maar één van kunnen bekijken, waardoor het verlangen de resterende delen eveneens (ooit) te kunnen zien, zal groeien. En dat leidt er eventueel toe dat de film in de winter of volgende zomer ook nog eens ineens zal worden voorgesteld.
Film uit 2009
Het verhaal van de weesjongen Heathcliff is al diverse keren verfilmd, waarvan de bekendste versie die uit 1939 van William Wyler (1902-1981) is, met in de hoofdrollen Laurence Olivier (1907-1982) en Merle Oberon (1911-1979). Dat is weliswaar niet de oudste verfilming, maar het is niet bekend of daarvan nog een exemplaar bestaat. Tussen alle serieuze verfilmingen is een kort gedeelte als satire in het programma Monty Python's Flying Circus bij de adepten van die reeks bekend gebleven. Daarin communiceerden Heathcliff en Catherine door middel van seinvlaggen met elkaar; hilarisch. De delen van de versie die deze en de komende twee maandagen door de NCRV zal worden voorgesteld, stamt uit 2009 en is geregisseerd door Coky Gledroyc. De voornaamste rollen worden vervuld door Tom Hardy (geboren 1977), Charlotte Riley (geb. 1981) en Andrew Lincoln (geb. 1973). Peter Bowker maakte de adaptatie van de oorspronkelijke roman.
Degenen die het wereldvermaarde boek kennen, zijn vertrouwd met de handeling, degenen die dat niet zijn, moeten zich maar laten verrassen door deze klassieke liefdestragedie.
Afbeeldingen
1. Emily Brontë, geschilderd door haar broer Branwell (1817-1848), die één jaar ouder was dan Emily en in hetzelfde jaar overleed als deze zuster.
2. Titelpagina van de eerste druk (in drie delen) van Wuthering Heights.
3. Actrice Charlotte Riley. (Foto overgenomen van haar website.)
4. Acteur Tom Hardy. (Detail uit foto; overgenomen van website.)
Tags:'Wuthering Heights', Emily Brontë, Ellis Bell, kostuumdrama, speelfilm, Laurence Olivier, Merle Oberon, William Wyler, Coky Glendroyc, Tom Hardy, Charlotte Riley, Andrew Lincoln, Tom Bowker, NCRV, Nederland 2
Rainbow Warriors van het eerste uur blikken terug in documentaire
Groot engagement
Suzanne Raes heet een documentaire gemaakt over The Rainbow Warrior of Waiheke Island, een film die binnen vijf dagen ten minste drie maal wordt uitgezonden. De eerste keer is dat op zondag 11 juli via Nederland 2,tussen 23:10 uur en volgens de VPRO-Gids 00:45 in de nacht op maandag12 juli. [1] In die film wordt teruggekeken op de geschiedenis van de mensen die samen Greenpeace hebben opgericht. In 1978 heeft een aantal, vol overtuiging geëngageerde mensen idealisten van top tot teen in Londen een oude vissersboot gekocht. Ze hebben het vaartuig de naam Rainbow Warrior gegeven en zijn ermee ten strijde getrokken tegen nogal uiteenlopend onrecht dat onze wereld teisterde: de walvisvangst enerzijds en atomproeven aan de andere kant.
Franse aanslag In 1985 heeft de Franse geheime dienst de boot tijdens een actie gebombardeerd, waarbij een dode is gevallen. Diverse onderzoeken hebben steeds priemender gewezen in de richting van de zichzelf als socialist beschouwende Franse president François Mitterand (1916-1996). In de film komen uit de beginperiode zes bevriende opvarenden aan het woird. Ze worden nu gewoon ouder op het eiland Waiheke. Niet zonder nostalgische elementen en tegelijkertijd doorregen met melancholie kijken zij terug en maken zij de balans op.
__________
[1] Op maandag 12 juli wordt een herhaling uitgezonden via het digitale kanaal Holland Doc, tussen 20:00 uur en 21:00 uur. Of de gegevens van zondag 11 juli kloppen niet, of die van de herhalingen. Er wordt nergens gewag gemaakt van een ingekorte versie, hetgeen echter het geval zou moeten zijn als de lengte van de eerste uitzending, op Nederland 2, juist is. Anders is de herhaling van maandag met een te korte uitzendlengte aangegeven. Doch dat geldt echter ook voor de tweede herhaling van vrijdag 16 juli, tussen 21:01 uur en 22:01 uur.
Eventuele extra herhalingen, vooropgesteld dat die in deze periode eveneens zullen worden uitgezonden, kunt u zoeken, en wellicht tevens vinden, op gids.vpro.nl
Wat precies gebeurt er met ons op het moment van ons overlijden?
Nieuwste onderzoeksmethoden
Op vrijdag 9 juli tussen 21:50 uur een 22;40 uur presenteert de Duits-Franse cultuurzender Arte-televisie een wetenschappelijke documentaire onder de titel Im Augenblick des Todes. Daarin wordt de vraag aan de orde gesteld wat er nu precies gebeurt in het menselijk lichaam op het moment dat het levenseinde zich aandient en het lichaam sterft. Op tal van plekken op onze globe zijn medische wetenschappers actief in nader onderzoek naar een antwoord op die brandende vraag; waarbij zij gebruik maken van de meest moderne methoden.
In het uur van onze dood
Hoe dikwijls hebben we niet gehoord, respectievelijk gelezen dat op het laatste moment van ons bestaan, het hele voorafgaande leven in een mum van tijd aan ons voorbijtrekt; andere stemmen beweren dat het daarbij alleen maar om de mijlpalen gaat. Veel van die specifieke gegevens zijn echter afkomstig van mensen die een bijna-dood-ervaring hebben ondergaan, en in het leven zijn teruggekeerd. Maar wat in dergelijke verhalen voor een wetenschappelijk gefundeerde geloofwaardigheid ontbreekt, is nu juist de Dood zelf, en wat eraan mankeert is dat element van bijna.
Nog een keer
Deze vijftig minuten durende documentaire uit de Verenigde Staten, in 2008 gerealiseerd door Marc Mannucci, is een ZDF-bijdrage aan Arte. De film, die is voorzien van stereofonisch geluid, zal worden uitgezonden in HD-kwaliteit op het beeldformaat 16:9. Een herhaling is voorzien voor woensdag 28 juli bij het krieken van de ochtend: om 05:00 uur. _________
Cultuurspectrum
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
