aantal stappen: 2.124.307 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 176
aantal fietstochten: 103
Zoeken in blog
12-04-2025
Met Arne naar het Skatepark.
Mijn verslag van vandaag zal voor ene keer beperkt zijn, ik moet dadelijk weer mijn grootvaderlijke plichten op mij gaan nemen. Deze voormiddag ben ik met Arne naar het skatepark geweest, zij het zonder skateboard. Van de gelegenheid profiteerden wij ook om effe naar het jeugdvoetbal te gaan kijken. Alle terreinen waren bezet en dat met meerdere ploegjes tegelijk. Er waren wedstrijdjes bezig van vijf tegen vijf, vier veldspelertjes en één keeper.
Daarna hebben we samen nog 'n ommetje gemaakt langs het kanaal en de sluis. Uiteindelijk heeft onze Arne toch 5,1 km. gestapt, de overige kms. maakte ik vanmorgen naar de bakker.
Dadelijk gaat bomma pannenkoekenbeslag maken en Arne mag helpen. Het zal smaken.
Die laatste foto is geen grap, ik kwam dat tegen op facebook. Het is idd. op vele plaatsen zo aan onze grenzen. Verlaat je België, dan kom je op mooi bereidbare fietswegen. Vandaar dat ik graag in Ned. Limburg ga fietsen.
Onze Arne blijft nog tot morgen, als hij dan weer zo lang blijft uitslapen gelijk vandaag, dan kunnen bomma en bompa best tevreden zijn.
Mijn vrouw beschuldigt mij ervan aan de cocaïne gezeten te hebben. "Hoe jij altijd die bergjes kunt oprijden, alsof het niks is. Dat is niet normaal", beweert ze. Tja, als je dat artikel leest dat recent op de tv werd gegeven, dan begin je inderdaad te denken dat ook op onze bananen cocaïne te vinden is. Als ik ga fietsen neem ik dus altijd 'n banaan mee. We hebben er vanmorgen eens goed mee gelachen.
Vandaag werd ik er weer op uitgestuurd om aardbeien te gaan kopen. Onze kleinzoon logeert dit weekend bij ons en aardbeien vindt hij 'n lekkernij. Om 9u00 gaf de thermometer slechts 5° aan, best fris dus en daarbovenop was het vrij mistig. Een dikkere jas was dus nodig. Ik vertrok via de Pastoorslindestraat en de Kounterstraat. Op de foto's zie je de mist nog hangen. Onderweg zag ik dat de boeren hun akkers al goed in orde hebben gebracht.
Eenmaal in Gellik begon het op te klaren en kwam de zon te voorschijn. Via Kompveld en de veldweg naar de Beekveldweg, kwam ik toe aan de automaat in Veldwezelt. Sinds enkele dagen is de prijs al gezakt van 5,00 naar 4,00 euro. Terugkeren deed ik via de brug van Briegden. Op de Arkstraat staan die paarse bloemen altijd mooi in bloei.
In de namiddag wilde de kleinzoon gaan voetballen aan de Sportoase. Ik denk dat ik zelf vandaag 'n record gebroken heb met achter 'n bal aan lopen en proberen 'n doelpunt te scoren. Geef mij dan toch maar mijn fiets. Maar geen gejammer, de kleinzoon vond het geweldig. Morgen wil hij er terug naar toe. Nu ik dit verslag schrijf, heeft mijn vrouw even "het bezig houden" van Arne overgenomen.
Als je verzeild geraakt in het centrum van toeristisch Valkenburg, dan is het effe zoeken naar de juiste weg, zeker als je 'n bepaalde straat op het oog hebt. Maar dadelijk meer hierover.
Vóór ik aan mijn fietsverslag begin, wil ik eerst even terugdenken aan gisteren. Er is mij al 'n tijd geleden gevraagd om ergens in 'n kerk 'n kaarsje te branden voor 'n naastwonende buur die de zegen en de hulp van hierboven goed kan gebruiken. Gisteren was ik dus in 'n kerk, maar de gelegenheid was er niet om dat kaarsje te branden, ik was al blij enkele foto's te kunnen nemen. Maar, ... in gedachten heb ik wel aan die buur gedacht met de hoop dat het allemaal goed komt. Ik denk dat ik hiermee ook gevolg heb gegeven aan bedoelde vraag.
Maar nu naar mijn rit, wat verleden week op 'n sisser afliep, dat heb ik vandaag goedgemaakt. Ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht naar Bemelen. Daar fietste ik de Bemelerberg op. Nu kon het nog, maar vanaf volgende week rij je daar de profs voor de voeten die deelnemen aan de Amstel Goldrace. En dan kom je in Valkenburg met één opdracht: "zoek de voet van de Sibbergrubbe". Als je zoals ik geen gps op je stuur hebt, dan is dat geen sinecure, er zijn zoveel paden in dat centrum. Ik heb toch weer de weg mogen vragen aan 'n lieftallige dienster. En het is gelukt, ik ben er geraakt. In feite is dat 'n bergje van niks, 1,7 km lang met 'n max. stijging van 7 à 8 %. Boven kom je in Sibbe, 'n dorpje van +/- 1.000 inwoners en horende bij Valkenburg.
Eens Sibbe buiten, fietste ik naar Gulpen. Daar kwam ik weer voorbij de molen Roex. Al in 1712 was er sprake van die molen maar in 1905 brandde de molen uit, enkel het waterrad bleef gespaard. Wat verderop kwam ik door Reijmerstok, Banholt en Mheer. In dat laatste dorp vielen mij de vele vakwerkhuisjes op.
Vandaag was het mijn bedoeling om via Moelingen en Lanaye terug naar huis te fietsen. Het is maar 'n klein stukje Voeren dat je aandoet. Eens de Maas over is het gewoon rechtdoor fietsen naar Lanaye. Daar ben ik nog eens gestopt aan dat Portugees café-restaurant Bifana. Ik pauzeerde daar met koffie, cola en warme appeltaart. Ze kennen daar wel hun prijzen, 'n Duvel kost daar bv. 6,00 euro (bij ons 4,00 à 4,20 euro). Koffie krijg je daar voor 3,50 euro (bij ons 2,50 euro). Maar ze liggen daar strategisch, pal aan de Maas waar 'n bootje fietsers en wandelaars overzet naar Eijsden. Ze zijn ook de enigen in die regio. Maar geef ze eens ongelijk ...
Terugkeren deed ik via het fort van Eben-Emael, de Sint-Pierre en tenslotte de Muizenberg over. Die laatste is toch 'n stevige kuitenbijter. In Veldwezelt kwam ik nog voorbij aan de Neanderthalersite waar bij opgravingen tussen 1998 en 2003 resten van jachtkampen gevonden werden.
In Lanaken ben ik als 'n brave jongen, rechtstreeks naar huis gereden. Zo had ik nog tijd om mij te verfrissen vóór het avondeten.
Vanaf morgen komt onze kleinzoon enkele dagen logeren.
Daarnet was de pijp helemaal uit. Gelukkig bestaat er nog zoiets gelijk 'n lekker warme douche waar 'n mens toch van opkikkert. Ik had namelijk mijn programma van vandaag omgekeerd, eerst ben ik in de voormiddag gaan wandelen, dadelijk meer hierover. In de namiddag heb ik mijn heel gazon afgereden en de boorden getrimt om tenslotte eerst mijn buitenterras en uiteindelijk samen met mijn vrouw, het overdekt terras grondig te hebben gereinigd. Ik ben toch blij nu rustig aan mijn pc te zitten.
Maar die wandeling, daar gaat het toch over, die was in één woord: memorabel. Mijn bestemming was Oud-Caberg. Ik vertrok onder de tunnel door om dan rechts af te slaan naar de Industrieweg. Daar zag ik dat de werken opschieten. Aan de grenspaal ging ik linksaf, de Van Akenweg in. Eerst kom je voorbij dat veldkruis om dan de holle weg naar Oud-Caberg in te slaan. Op die straat heb je verschillende oude boerderijen, oa. het Reijndershof dat bewoond werd door J.J.M. Reijnders tussen 1873 en 1913.
Maar dan kwam het, door al die jaren heen dat ik in Oud-Caberg al gewandeld heb, kon ik nog nooit de kerk bezoeken, de deur was altijd gesloten. Maar vandaag, wonder boven wonder, stond de kerkdeur open. Dat liet ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en ik stapte vol verwachting de kerk binnen. De Rooms Katholieke kerk dateert van 1876-1877 en wordt de Heilig Hart van Jezuskerk genoemd. Ik was nog maar juist binnen toen mij 'n vriendelijke heer tegemoet kwam, vermoedelijk de plaatselijke priester. Op mijn vraag of ik wat foto's mocht nemen, had hij geen enkel bezwaar. Volgens hem had ik geluk vandaag, de kerk is normaal gezien altijd gesloten als er geen eredienst is, het gevolg van veel vandalisme. Hij was er maar even om iets na te zien. Een bedankje was dus op zijn plaats.
Nadien ging ik nog linksaf de Postbaan in, om tenslotte op het einde van de straat, terug te keren via de Lanakerweg. Die weg loopt tot aan de veldkapel. Daar ging ik rechtsaf naar de tunnel onder het oude spoor om tenslotte via de Grensstraat terug naar huis te keren.
Maar het memorabele van mijn wandeling was toch mijn 2de ontmoeting met de priester in Lanaken. Ik kwam hem in het centrum van Lanaken tegen op zijn fiets, hij ging terug richting Smeermaas en vermoedelijk naar Oud-Caberg. We hebben mekaar uiteraard nog eens gegroet. Van toeval gesproken.
Zo, dat was mijn dag. Straks op Canvas 'n uitzending over de verloren stad van Ramses II bekijken en morgen wordt er gefietst. Dadelijk mijn route bepalen. Tot morgen.
Gisteren is er 'n foutje in mijn verslag geslopen. Ik zag in Maaseik aan de overkant van de Maas, 'n kudde paarden. Dat zijn natuurlijk geen gallowaypaarden maar konikspaarden. Deze flater ontdekte ik vandaag toen ik in Herbricht de Belgische konikspaarden voor de lens kreeg.
Maar dit terzijde, iets na 14u30 wilde ik nog iets doen en 'n fietstocht met de stadsfiets trok mij wel aan. In de voormiddag hebben wij ons bezig gehouden met allerlei activiteiten en in de namiddag hadden wij bezoek.
Ik vertrok doorheen het Uilenspiegelpark. De schapen kunnen nu op de volgende plek grazen. Het is gemakkelijk voor de herder als je verschillende omheiningen kunt opstellen in mekaars buurt. Je hoeft alleen de schapen te verplaatsen. Daarna ging het even de grens over, het fietspad naar Smeermaas met langs de kant van de weg, de verwijzing naar de veldkapel.
In Smeermaas staat de Maas vrij laag, +/- 39 meter. Het eilandje is 'n heel eiland geworden. In Herbricht zag ik dan die paarden. Maar even voordien in Hochter Bampd zag ik vandaag dieren die ik er nog nooit gezien heb, twee evenzwijnen, en dat op klaarlichte dag. Ik was te traag om 'n foto te nemen.
Van Herbricht ging het naar Uikhoven waar ook de bloesems te bewonderen zijn. En in het volgende dorp, Kotem zag je nog goed dat er de voorbije zondag 'n carnavalsstoet door de straten is getrokken. Overal zie je nog de sporen van snoepgoed. Ook in Kotem kwam ik voorbij de oorlogstank.
In Mechelen a/d Maas, kon ik het vandaag niet laten om 'n kleine pauze in te lassen, met de nadruk op klein! Die Leffe 0,0% had ik in goed drie slokken uit. Ik had grote dorst.
Terugkeren deed ik via de Sint-Christoffelkerk in Opgrimbie, gebouwd in 1906. Ik ben alweer tevreden, 'n kort ritje van juist twee uur. Morgen wordt er gewandeld, donderdag staat er weer 'n fietstocht gepland met de koersfiets.
Als wielertoerist zou je toch denken dat je dan naar de koers op tv kijkt. Niets was minder waar gisteren, wij vonden het plezanter om in Maastricht te gaan flaneren, gevolgd door 'n lekker etentje. Wij gingen er naar toe met de bus. Het valt mij zelf op dat ik de laatste jaren minder goesting heb om voor dat scherm te gaan zitten om dan naar die renners te kijken. Nee, ik ben iemand geworden die moet "bezig zijn" met iets, te lang naar de koers kijken begint te vervelen. En je kunt uiteraard ook naar het nieuws kijken met 'n uitgebreid verslag. De beste twee hebben gewonnen. Proficiat.
Na mijn job in de tuin deze voormiddag, wilde ik in de namiddag 'n ritje naar Maaseik maken. Ik trok hiervoor eerst de Bessemerberg over om in Zutendaal, rechts af te slaan naar de passage "fietsen door de heide". In As nam ik het oude kolenspoor naar Maaseik. Dat was bewust zo gekozen omdat de wind uit het NO kwam en op dat kolenspoor ben je min of meer beschut begen die wind. Ik was er vandaag trouwens fietser nr. 122.
In Heppeneert stopte ik voor het eerst aan dat kapelletje ter ere van Sint-Theresia van Lisieux. Het werd gebouwd in 1926 na haar heiligverklaring in 1925. Aan de brug in Maaseik viel mij die grote kudde gallowaypaarden op, de Nederlandse kudde.
Even voorbij de grens in Roosteren, stond ik even te voet wegens werken. En ja, mooie bomen in het zonlicht, daar maak ik graag 'n foto van, oa. deze in Illikhoven, 'n gehucht van Echt-Susteren. En in Berg a/d Maas zag ik dat het Julianakanaal ook daar weer van water voorzien is. Uiteraard zijn alle werkzaamheden nog niet ten einde.
In Moorveld, deelgemeente van Meerssen, staat de Mariakerk. Deze is nog vrij recent gebouwd, in 1954 werd ze in gebruik genomen. Verder is er niet veel speciaals nog te vertellen, zij het dat ik in Geulle, de Hussenberg ben opgereden. 1,1 km. lang en 'n stijging van iets meer dan 7%, 'n makkie dus.
Eens ik de Biesenberg was afgedaald, reed ik rechts naar het centrum van Meerssen. Dat is een van mijn favoriete plekken, je weet daar dat je dan bijna thuis bent. Want wat verderop ligt de Noorderbrug en dan ben je zo in Smeermaas. Per uitzondering ben ik vandaag nergens gestopt, niet onderweg, niet in Lanaken voor nog 'n biertje. Ik had het vandaag blijkbaar niet nodig om onderweg wat extra energie te sprokkelen, en dat biertje, dat heb ik thuis gedronken. Ook lekker.
Het was 'n perfect ritje, 'n goed tempo van 22,4 km/uur en niet te veel last van de wind.
En om te eindigen, onze plaatselijke voetbalploeg kon afgelopen zaterdag kampioen spelen. Ze hadden weliswaar slechts één punt nodig, maar eergierig zoals ze zijn wilden ze toch winnen, zij het met 'n onwaarschijnlijk scoreverloop. Ze promoveren naar 2de provinciale.
Vandaag stond 'n etentje met zijn twee op het programma in Maastricht. Het was dus 'n must om al op voorhand 'n wandeling te maken.
Ik vertrok hiervoor al iets over acht uur deze ochtend. Er was nog geen mens op straat en de wind, die waaide stevig door vanuit het NO. Ik vertrok via de paarden op de Asbeekweg. De vele beken die ik zag, staan nog goed vol water. Aan die ligstoelen, was het effe tricky om over die stenen, de beek te kunnen oversteken. Gelukkig waren de stenen droog zodat ik niet wegschoof. Ik volgde vooral de blauwe route. Op verschillende plaatsen was het wandelpad maar smal.
Eens terug op de hoofdweg in het bos, was het rustiger wandelen en kon je bij wijze van spreken, met je ogen toe de weg vervolgen. Ik wilde niet al te ver wandelen, ik koos derhalve voor de eerste afslag rechts om uiteindelijk uit te komen aan het wandelpad naast Zangersheide.
Wat verderop stak ik de weg naar Neerharen over om 'n klein stukje in Pietersheim te toeven. Het kasteel dat weerspiegelt in het water, is altijd 'n eye catcher. Terugkeren deed ik via de Broekstraat. Daar stond ik op 'n bepaald moment voor de keuze, is het nu links of rechts???
En deze namiddag namen we dan de bus naar Maastricht om op het Vrijthof in Grand Café d'n Ingel lekker te gaan eten. Voor 'n drie-gangen menu betaal je 35,00 euro. En je hebt daarmee je buik vol.
Morgen staat er in de namiddag waarschijnlijk 'n fietstocht op het programma. De route zal afhangen van de wind.
Na die geweldige fietstocht van gisteren, was het vandaag 'n rustig dagje. Ik wilde gewoon eens gaan kijken of ik al aardbeien kon kopen op de Beekveldweg.
Maar eerst was onze zoon nog thuis. Wij hadden hem ingehuurd om overbodige spullen naar de kringloopwinkel te brengen en andere zaken dan weer naar het containerpark. Als je zoals wij, al vierenveertig jaar in hetzelfde huis woont, dan heb je door de jaren heen, zoveel spullen in huis gehaald, dat het op den duur onoverzichtelijk wordt. Af en toe moet je voor jezelf de bedenking maken: "ga ik het nog gebruiken"? Zo niet, weg ermee. En zo staan er nog achter diverse gebruiksvoorwerpen en meubels grote vraagtekens. Mogelijk valt er nog iets te verkopen ...
Maar mijn doel van deze voormiddag was dus - hopelijk - aardbeien kopen. Ik vertrok doorheen het Uilenstraatje en langs de schaapjes in het Uilenspiegelpark. Daarna trok ik in Briegden de brug over om verder over de Kiezelweg te wandelen tot aan de Beekveldweg. En inderdaad, één der automaten was voor 'n deel gevuld met bakjes aardbeien. Vijf euro voor 'n bakje.
Daarna wandelde ik naar Gellik via de Louis Paul Boonweg (of pad: dat is mij niet helemaal duidelijk ...???). De boeren heb al heel wat werk verzet op hun velden. In Gellik was het eerst de brug over het oude spoor over en daarna de brug over het Albertkanaal.
terugkeren deed ik via de Boonakkerstraat, de Kewithtdreef en de Hoenderbroekstraat. Seffens als we beiden de nodige rust hebben gehad, valt er nog wat te werken in onze kelder. Af en toe mag die ruimte ook eens grondig gereinigd worden.
En wie naar de Ronde van Vlaanderen kijkt, dat de beste mag winnen, .... als het maar één van ons is .....!!
Uitzonderlijk ben ik vandaag al in de voormiddag aan mijn sportieve prestatie begonnen. Mijn chef-kok had de bus genomen om elders inkopen te doen en zo werd het warme eten verschoven naar deze avond.
Op het programma stond vandaag de Sibbergrubbe in Valkenburg, 'n niet zo moeilijke klim van zo 'n 1,8 km. lengte. Maar gezien deze helling niet op het fietsroutenetwerk ligt, moest ik mijn weg erheen zien te vinden. Helaas, ik ben er langs gereden, de voet van de helling lag korter bij Valkenburg dan ik dacht. Geen probleem, op diezelfde weg in Oud-Valkenburg ligt ook de Keutenberg, wel ietsje moeilijker dan de Sibbergrubbe, er zijn stroken van 22% bij. Maar die helling ken ik intussen 'n beetje en ik wist wat ik kon verwachten, terugschakelen naar de allerkleinste versnelling, rustig naar boven peddelen en genieten van het uitzicht. Op sommige momenten is het alsof je voorwiel naar boven wil stuiteren, 22% is dus niet niks. Maar ik ben fietsend boven geraakt.
Onderweg nam ik wat foto's oa. in Herbricht, kort bij de luchthaven van Beek, langs enkele mooie vakwerkhuisjes op de helling Waterval, en 'n simpele oplossing voor de PMD-zakken in Valkenburg. De mannen die deze zakken dienen op te halen, hoeven zich niet meer te bukken en de meeste zakken hangen bij mekaar.
Eens boven op de Keutenberg, ben ik terug gefietst naar Valkenburg. Maar eer ik de diepte indook naar het centrum van het stadje, zag ik 'n mooi terras om 'n pauze te nemen, 't Bieëmerhöfke. Koffie - cola - vlaai voor 8,25 euro. Langs mij zat 'n veel jongere wielertoerist met zijn vrouw. Hij klaagde over 'n hongerklop die hij juist had meegemaakt. Het was effe nodig om wat rust te nemen eer hij verder kon.
In Valkenburg ben ik daarna nog de Cauberg omhoog gereden en nadien stond ook nog de Geulhemmerberg op het menu. Ik heb toen het besluit genomen om het aantal kilometers vandaag te beperken, het moet niet altijd om en bij de 100 kms. zijn. Via Rothem en Maastricht ben ik in Lanaken nog even gestopt aan het Cultuurcafé voor ene lekkere Duvel.
Fris gedoucht maak ik nog even dit verslag af en daarna wat bijpraten met mijn eega.
Momenteel is mijn vast stramien, in de voormiddag werken in de tuin en in de namiddag volgt de ontspanning. Het weer was mooier dan gisteren, wat minder wind en wat meer zon.
Mijn doel was vandaag om in Mopertingen te vertrekken met mijn wandeling. Thuis had ik even gekeken welke wegen te mijden waren en welke alternatieven ik had. Doorheen de velden wandelen, dat stond vast.
Ik vertrok dus naar de bushalte via het Uilenspiegelpark. Zou het dan toch kunnen dat de schaapjes op termijn op de wip komen te zitten ....??? In Mopertingen heb ik op de chauffeur moeten roepen, hij had mijn gebel blijkbaar niet gehoord. Als je in Groot-Bilzen (sinds 1/1/2025 is dat Bilzen-Hoeselt) wandelt dat valt het direct op dat oudere woningen 'n bordje dragen vanwege de erfgoeddienst. Bilzen vergeet dus duidelijk zijn geschiedenis niet.
Wat verderop staat de O.L.Vrouw van Rustkapel uit 1898. Eens daar voorbij, wandelde ik rechtsaf de Betonweg in om via 'n aantal veldwegen toe te komen aan de mooie Withofkapel van Altijd Durende Bijstand. Deze kapel is van 1872, in 2022 werd nog gevierd dat de kapel 150 jaar oud was.
Doorheen de velden wandelen is plezant, zeker als je héél ver wenst te kijken. Met dit weer lukt dat uiteraard wonderwel. Eens op de Kiezelweg, een der langste straten van Groot-Lanaken, ging ik linksaf, terug naar huis. Die gele fietsen blijven 'n eye catcher. Voorbij de tunnel aan de Stationsstraat heb ik 'n turnoefening gedaan, effe door de knieën om die pisbloemen of paardenbloemen te vereeuwigen. Mijn laatste foto maakte ik in de schrijverswijk, kort bij huis. Deze wijk staat vol met Japanse sierkers.
Morgen ga ik fietsen en vooral in de buurt van Valkenburg, wat bergjes oprijden.
Deze namiddag heb ik gezegd "foert", ondanks de stevige wind ben ik gaan fietsen. Ik had geen goesting in 'n wandeling en het was al weer 'n paar dagen geleden dat ik nog op de fiets had gezeten.
Maar eerst heb ik mij in de voormiddag weer enkele uurtjes bezig gehouden in de tuin. Het werk vordert, langzaam maar zeker. En na het eten en de afwas, kon ik vertrekken. Gezien de wind uit het oosten kwam, vertrok ik richting Veldwezelt met zijwind.
Ik nam gewoon de grote baan naar Vroenhoven via Kesselt. Kesselt is 'n deelgemeente van Veldwezelt en samen horen ze bij Lanaken. Op de grote baan Maastricht - Tongeren, reed ik rechtsaf naar Riemst. Op het kaartje zien jullie dat Riemst in feite 'n lappendeken is van vele kleine dorpjes.
In het centrum van Riemst, fietste ik rechtsaf naar Bilzen. Ook Bilzen bestaat uit vele dorpen. Vanuit Riemst kwam ik dus doorheen Grote-Spouwen, Kleine-Spouwen, Martenslinde, Bilzen en uiteindelijk Munsterbilzen. In Bilzen ben ik even gestopt aan de Demer.
Terugkeren deed ik via Zutendaal en de Duivelsberg in Opgrimbie. Het is daar altijd oppassen met die steile afdaling van 10%. Het is niet zozeer de hellingsgraad die tricky is, maar je moet altijd alert zijn op steentjes of takjes. Met die snelheid bergaf kun je gemakkelijk wegslippen.
Ook in Opgrimbie wilde ik eens gaan kijken of het vernieuwde fietspad tussen de Aspermansvijver en het OPZ in Rekem al terug geopend is. Dat bleek nog niet het geval. Het vernieuwde fietspad is wel al gegoten maar de afwerking is blijkbaar nog niet rond.
In Rekem langs de Steenweg, ben ik gestopt aan het voormalige kasteel Kapelhof. Met de langsliggende gebouwen vormt het momenteel 'n wooneenheid met vele appartementen. In de volksmond wordt het complex de "Sjaopsstaal" genoemd, dit omdat er veel verloop is van bewoners. Op het oude postkaartje zien jullie hoe het er vroeger uitzag.
En die wind, ....tja, ik heb toch dikwijls mijn pet mogen vasthouden, zoniet zou ze zijn gaan vliegen. Ik heb veel zijwind gehad maar best ook wat stroken "wind op kop" (zeker 4 bfr.). Morgen wordt er in principe gewandeld en voor vrijdag staat er 'n fietstocht gepland met de koersfiets.
Sommigen zouden zeggen, om 8u00 al bij de kapper, dat is ontiegelijk vroeg. Ik heb er alleszins geen probleem mee, in de zomer hoef je je plannen niet aan te passen (bvb. fietstocht) en op de terugweg passeer ik altijd 'n bakker, dat is ook mooi meegenomen. En mijn kapper Eddy heeft altijd 'n vlotte babbel, je bent dus ineens klaar wakker.
Na de koffie ben ik naar Gellik gewandeld. De bedoeling was om dat weer doorheen het bos te doen. Maar ik was nog maar goed en wel vertrokken, of ik kwam oud-meester Jean tegen. En als je Jean ontmoet, dat ben je al rap enige minuten kwijt. Geen probleem echter, we weten altijd mekaar wat nieuwtjes te vertellen.
Maar goed, ik vertrok dus doorheen het bos naar Gellik. Ik passeerde eerst Sparrendal om dan deels langs de bosrand, dieper het bos in te duiken. Overal is het nu kurkdroog, maar goed ook. Op het fietspad Zutendaal-Gellik kwam ik deze morgen toch weer ene hele trits fietsers tegen, velen zijn aan hun seizoen begonnen. Via de Zilverdennenlaan en de Houterstraat, keerde ik terug. Eerst nam ik de Dorpsstraat en daarna de Wijerdijk. Vervolgens kwam ik doorheen de Boonakkerstraat waar ik enkele paarden kon spotten.
Eens de Kounterstraat achter mij gelaten, kwam ik voorbij aan de voetbalvelden van Lanaken VV. Jos, ze kunnen nu zondag kampioen spelen als ze minstens één punt pakken tegen onze naaste buur Veldwezelt. Normaal moet dat zelfs 'n overwinning zijn. Het is 'n bescheiden stadion in 3de prov. C, zonder tribunes. Ze hebben wel kunstgras.
Wat de rest van de week nog gaat geven, dat is nog niet beslist. Ik weet wel dat er vandaag 'n gure oosterwind stond ondanks de vele zon. Een fietstocht had er dus niet ingezeten.
Oef, gisterenavond is het mij eindelijk gelukt om die puzzel af te krijgen. Het was er eentje van amper 1.000 stuks, maar .... je moet er eigenlijk voortdurend mee bezig zijn om dat werkje tot 'n goed einde te krijgen. En daar ontbrak het 'n beetje aan, de tijd die ik eraan kon besteden. Voorlopig blijven de puzzels nu in de kast liggen, er is genoeg te doen in deze tijd van het jaar, vooral buiten in mijn tuin.
Vandaag was het ook weer zo 'n dag dat andere zaken je tijd opeisten. Eerst wat werken in de tuin en daarna waren we weer bezig om wat puntjes op de I te zetten, kwestie om later niet meer voor verrasingen te komen staan. En tegen het avondeten hadden wij nog 'n aannemer op bezoek die onze kelder kwam inspecteren. Door de vele regen van het afgelopen jaar en de daarmee gepaard gaande hoge waterstanden in onze regio, hebben wij vocht in onze kelder. En daar moet iets aan gedaan worden.
Na het avondeten kon ik dan de baan op voor 'n korte wandeling. Ik diende gewoon ergens 'n brief te posten, en omdat ik toch in de buurt was, wandelde ik door naar Pietersheim. In De Stichel zien jullie dat de zon al redelijk laag stond. Verder heb ik in Pietersheim op heel wat bomen, plaatjes en verwijzigingen naar kabouters zien hangen. Zelfs tegen de stam van sommige bomen, staan er kabouters. Uiteraard is dat allemaal gedaan voor de kinderen, maar wij volwassen, vinden dit ook leuk.
Af en toe heb ik geprobeerd wat foto's te maken tegen de zon in, je moet er wat geluk mee hebben. Het was vandaag net geen 6 km. maar het hoeft ook niet elke dag 'n sportieve prestatie te zijn, gewoon op het gemak mag ook.
Morgenvroeg moet ik stipt om 8u00 bij de kapper zijn, dat wil zeggen dat ik toch maar best het alarm op mijn gsm activeer.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Deze voormiddag ben ik met Arne naar het skatepark geweest, zij het zonder skateboard. Van de gelegenheid profiteerden wij ook om effe naar het jeugdvoetbal te gaan kijken. Alle terreinen waren bezet en dat met meerdere ploegjes tegelijk. Er waren wedstrijdjes bezig van vijf tegen vijf, vier veldspelertjes en één keeper. 
Maar ze liggen daar strategisch, pal aan de Maas waar 'n bootje fietsers en wandelaars overzet naar Eijsden. Ze zijn ook de enigen in die regio. Maar geef ze eens ongelijk ... 
Ik ben Eddy Meuris