|
Wie mij kent weet dat ik moet blijven bewegen en op allerlei andere zaken, moet actief kunnen zijn. Ik zou anders voor mijn echtgenote ene ambetante huisgenoot zijn, eentje die anders aan de muren omhoog zou kruipen.  Laat mij dus maar doen, al gaat dat wat moeilijker dan anders, ik heb er geen probleem mee. Een klager was ik niet en ben ik niet. 
Vanmorgen was het vrij fris toen ik naar de bakker ging. Gelukkig was het deze namiddag helder weer, veel zon, weinig wind en 'n aangename temperatuur. Gaandeweg kwamen de wolken wel opzetten, maar dat kon de pret niet bederven. 
Ik wandelde het centrum in, dan door de Jan Rosierlaan en achter het brugje, langs het kanaal naar Tournebride. Dat is 'n onverhard pad en ik moet al ver terugdenken om daar nog eens 'n andere passant gezien te hebben. 
Eens de brug van Tournebride over, vervolgde ik mijn weg doorheen Pietersheim. Het kasteel en de burchtruïne liet ik maar eens links liggen en nam gewoon het bospad rechtdoor tot aan de Neerharenweg. Wat later nam ik toch nog 'n ommetje langs de visvijver. De vissen konden kiezen aan welke haak ze zich lieten verrassen, er waren 'n zestal vissers actief.
En wat die zwammen betreft, die Reuzenzwammen staan er momenteel met hopen. Kijken mag, aankomen niet! En terwijl ik dit aan het typen ben, volg ik met 'n half oog de tweestrijd tussen onze Lotte en Marianne Vos om het WK gravel. Het is Marianne geworden, proficiat.
|
Ik ben Eddy Meuris