Bekende symptomen
Weliswaar heeft de wereld zich er in de loop van driekwart eeuw redelijk van hersteld, maar het begint erop te lijken dat nu toch langzaam maar zeker de problematiek van de Grote Ineenstorting van 1929 zich zal herhalen, hoezeer ook regeringen garant staan voor banken, industrie en spaartegoeden. In tegenstelling tot wat menigeen gelooft — "Waar halen ze nu plotseling al die miljarden vandaan?" — is er door al die regeringen geen werkelijk geld gepompt in de bedrijfstakken — met de banken voorop — die te lijden hebben onder de huidige kredietcrisis, maar is er alleen een als rust- en hoopgevend bedoelde garantie gegeven, maar dat heeft nog niet geleid tot daadwerkelijk met geld over de brug komen. Inderdaad de financieel-economische wereld zit vreemd in elkaar. En als je toevallig enige televisiereclamefilmpjes voorbij ziet trekken, dan lijkt het wel of er het laatse halve jaar helemaal niets negatiefs is gebeurd: hypothekers, verstrekkers van leningen, automobielbedrijven — alle doen ze nog dezelfde aanbiedingen en beloften. Maar probeert u eens echt een lening te krijgen. En dat geldt ook voor de bouw, bij huizenverkoop en voor zoveel bedrijfjes die afhankelijk zijn van financiers.

BBC-reportage
In 1929 zijn de koersen op de New Yorkse Effectenbeurs dermate hard gedaald dat norme aantallen beleggers hun aandelen hebben verkocht en als gevolg daarvan er drieduizend banken failliet zijn gegaan. We zijn hard op weg om dezelfde belevenissen voorgeschoteld te krijgen als onze voorouders acht decennia geleden.
Vandaar dat u we u van harte aanbevelen te kijken naar de reportage van Joanna Bartholomew 1929: The Great Crash, die op zaterdag 4 januari zal worden utgezonden door BBC Two television, 's avonds tussen 22:00 uur en 23:00 uur.

23-01-2009 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  

Beren aan de top
Vrijdag 23 januari, tussen 21:00 uur en 22:00 uur onze tijd — dus als concurrentie voor het in het hieraan vooafgaande artikel over Katten op stap, aangezien dat door Animal Planet op hetzelfde tijdstip zal worden uitgezonden — presenteert BBC 2-televisie in de serie Natural world een documentaire over ijsberen en grizzlyberen, over hun leefgebied en de veranderingen die daarin, niet eens zo langzaam maar wel heel zeker, reeds nu plaatsgrijpen, en dat in de zeer nabije toekomst nog veel meer zullen doen, als gevolg van de klimaatveranderingen, die druk gaande zijn — al bestaan er nu nog steeds hele volksstammen die de opwarming van de aarde en ook de smeltende poolkappen, alsmede alles wat daarbij hoort — negeren dan wel zelfs ontkennen of menen dat alles wel anders zal eindigen als de kenners van de ontwikkelingen schetsen.
De natuurdocumentaire die de BBC ons vrijdagavond aanbiedt, toont dat het leefgebied van de ijsberen aan de Noordpool al behoorlijk is geslonken. Dat heeft echter tot gevolg dat de grizzlyberen naar het noorden steeds meer ruimte krijgen, maar dat dit volstrekt niet heeft geleid tot conflicten. Inmiddels is gebleken dat de beide soorten heel goed kunnen samenleven.
____________
Afbeeldingen
1. IJsbeer van de Noordpool.
2. Grizzlybeer regelt het verkeer.

22-01-2009 om 18:00 geschreven door Heinz Wallisch  

22-01-2009 om 17:56 geschreven door Heinz Wallisch  

Händel-jaar 2009
Nu binnen de wereld der klassieke muziek het Händel-jaar — evenals het Haydn-jaar en het Mendelssohn-jaar — in volle hevigheid is uitgebroken, kunnen we ook in het kader van het fenomeen muziektheater wel zo het één en ander verwachten. En dat daarbij veel van hetzelfde voorbij zal trekken en het nodige aan (overmatig) populaire nummertjes tot ver in den treure zal worden herhaald, mag niemand verbazen. Immers, niet alleen wil men de wens des volks geen geweld aan doen — nadat men er eerst door verscheidene conditioneringsprocessen voor heeft gezorgd dat die wens werkelijkheid werd, dan wel schijnt te zijn geworden. "Pijnlijk sectarisme", roepen we hier nog maar eens met de waarschuwend geheven vinger uit.

Alternatieven
Op dat punt is echter het geluk enigszins met ons, aangezien er ook in de wereld der klassieke muziek in het algemeen en in die van de Barok in het bijzonder nog altijd enige figuren rondlopen die over voldoende kennis en inzicht, alsmede de benodigde dosis eigen wijsheid (hier: twee woorden!) beschikken om plannen door te zetten, die bijdragen ten faveure van de componist in kwestie en de inkleuring van het muziekleven in het algemeen, en derhalve een verrijking van ons leven betekenen.
In het dagelijkse muziekprogramma Afternoon on 3 van de Britse radiozender BBC Radio 3 zal — verspreid over twee middagen — de opera Agrippina van George Frederic Handel (zo werd zijn naam in het Engels gespeld) worden uitgevoerd door de English Baroque Soloists onder leiding van John Eliot Gardiner, met medewerking van vocale solisten.
De namen van hen zijn te vinden op het betreffende onderdeel van de website van BBC Radio 3.
Donderdag 22 maart, vanaf 15:00 uur kunt u luisteren naar de eerste en de tweede akte, vrijdagmiddag, eveneens na 15:00 uur volgt de derde akte.

Achtergronden
Agrippina is een muziekdrama in drie bedrijven dat Georg Friedrich Händel (1685-1759) op een tekst van Vincenzo Grimani (ca. 1652-1710) heeft gecreëerd. De première werd gegeven op tweede kerstdag (26 december) van het jaar 1709 — dus nog een ronde getallen-herdenking voor ons — te Venetië. De opera werd een enorm succes, maar bleef de enige die tijdens Händels verblijf in Italië werd opgevoerd.
Het verhaal kan kort en krachtig worden verteld: tijdens de afwezigheid van echtgenoot Claudius probeert Agrippina door tal van intriges ervoor te zorgen dat zoonlief Nero de troon kan bestijgen.
Hoe kort die synopsis ook, Händel wist er een behoorlijk lang stuk muziektheater van te maken. Met diens compositorische genie zal hij er — door het opentrekken van alle hem ter beschikking staande registers — wel weer voor zorgen dat ook in 2009 niet al te veel klachten zullen worden geuit.
Het leven van Agrippina — tussen novemer van het jaar 15 tot en met eind maart 59 — wordt, als we het in een grote historisch lijn bezien, gekenmerkt door drie namen van mannen, die in de Romeinse tijd, elk op eigen wijze, en al dan niet ten rechte, voor veel ophef hebben gezorgd. Iulia Agrippina was de zuster van het krankzinnige beest, keizer Caligula (Laarsje), de gade van keizer Claudius en de moeder van Nero.
____________
Afbeeldingen
1. Georg Friedrich Händel; schilderij van Thomas Hudson.
2. Dirigent John Eliot Gardiner.
3. Iulia Agrippina minor; later Iulia Augusta Agrippina.  De buste is te zien in Keulen (Römisch-Germanisches Museum).

22-01-2009 om 12:12 geschreven door Heinz Wallisch  

Uitzonderlijk Celloconcert
De klassieke muziekzender Mezzo-televisie heeft dezer dagen in de programmering een uitvoering opgenomen van het Celloconcert van Henri Dutilleux. Deze compositie, die de betiteling Tout un monde lointain draagt, behoort tot de niet zo ruim voorziene categorie van heel direct literaire celloconcerten. Over die componist, zijn werken en specifiek de inhoud van het bewuste concert voor cello en orkest heb ik een zeer uitgebreid artikel geschreven, dat op de site Tempel der Toonkunst is opgenomen op zondag 9 maart 2008.
Via Mezzo-televisie wordt het concert in kwestie, met een duur van 30 minuten, uitgezonden op donderdag 22 januari 2009, om 20:30 uur. Het betreft een verfilming, die is gerealiseerd door Hervé White Tryptique tijdens het concert dat de Franse cellist Henri Demarquette twee avonden achtereen heeft gegeven met het symfonieorkest van Mannheim onder leiding van Frédéric Chaslin, in een zaal, die was gevuld met 3500 toehoorders. Henri Demarquette bespeelt een cello die afkomstig is uit het instrumentenmakersatelier van Goffredo Cappa in het jaar 1697.
Het concert zal door Mezzo-televisie worden herhaald op vrijdag 30 janari om 17:00 uur.

___________
Foto: De Franse cellist Henri Demarquette.

21-01-2009 om 14:58 geschreven door Heinz Wallisch  

Onverwachte meevaller
Het gebeurde tijdens één van de veilingen in het Engelse antiek-en-curiosa-programma Cash in the attic, een fenomeen dat je altijd weer met zeer gemengde gevoelens bekijkt, niet alleen vanwege de clichématige formule, maar vooral in verband met de vreselijke presentatoren, die voornamelijk van de vrouwelijke kunne zijn en simpelweg niet anders blijken te kunnen dan zich in superlatieven en andere clichés, en vooral stuitende Yanken-begrippen te uiten. Over dat aspect van het programma, dat de makers zelf van het predikaat show voorzien, alsmede enkele andere pijnlijke onaangenaamheden die het geheel kenmerken — kom ik zeer binnenkort op diverse sites nog wel terug.
Hier gaat het echter om een stuk Europees cultuurgoed dat tussen alle andere te veilen artikelen — van degene(n), die de hulp van het programma heeft ingeroepen om op die manier aan wat (extra) geld te komen — wordt aangeboden. In een korte pauze nam de taxateur de presentatrice mee naar een Bösendorfer-vleugel in uitstekende staat met een lengte van 5 foot 5 inches (ca. 165 m.), en vertelde hij dat dit instrument nog zou worden geveild voordat de resterende goederen van de eigen 'cliënt' aan de beurt kwamen.
Toen het instrument vrij snel van eigenaar wisselde, gaf de taxateur als terecht commentaar dat de koper wel een bijzondere meevaller had gehad voor het hoogst gedane bod: vijf duizend pond plus BTW en opcenten.
___________
Afbeelding: Bösendorfer-logo.

20-01-2009 om 22:16 geschreven door Heinz Wallisch  

Met Wiener Philharmoniker
Het zal een redelijk oude opname zijn van Bruckners Vierde Symfonie die op woensdag 21 januari door de klassieke muziekzender Mezzo-televisie zal worden gepresenteerd tussen 17:00 uur en 18:10 uur. Het betreft een uitvoering door de Wiener Philharmoniker onder leiding van Rafael Kubelik (1914-1996).

Dat vermoeden over de ouderdom van de opname wordt niet alleen ingegeven door het feit dat de dirigent in kwestie alweer meer dan een decennium geleden is gestorven, maar mede doordat hij zich — behoudens uitzonderingen — al in 1984 uit het openbare muziekleven als dirigent had teruggetrokken. In principe om zich verder uitsluitend te wijden aan het componeren. "De muziek is mijn vaderland", luidde een bekende uitspraak van hem. En dat vaderland vond hij een tijdlang met enige regelmaat op het podium van het Amsterdamse Concertgebouw.
Het is uiteraard mogelijk dat het bij de gefilmde versie die wij te zien (kunnen) krijgen nu juist wel om één van die uitzonderingen gaat, maar anders is de opname in ieder geval een kwart eeuw oud. Het zal bij de aftiteling wel blijken. En het is eigenlijk alleen maar van adminsitratief belang.
Over die Vierde Symfonie — genaamd de Romantische — van Anton Bruckner, heb ik een uitgebreid artikel opgenomen op het Nederlandse fin de siècle weblog All art is quite useless van Rond1900.nl.
__________
Afbeelding: Een nog jonge Rafael Kubelik in 1937.d1900.nl.

20-01-2009 om 22:14 geschreven door Heinz Wallisch  

19-01-2009 om 15:59 geschreven door Heinz Wallisch  

Diep gezonken
Dat het bij de persoon van Heinrich Himmler — de tweede man in de Malafide Moffenstaat van Doldwaze Dolfje en andere tweebenige incarnaties van extremistische onmenselijkheid — om een een heel ernstig geestelijk defect ging, kan ook ieder vaststellen die slechts enkele staaltjes verneemt van het enorme scala aan maatregelen, welke heel veel met regels doch volstrek niets met mate van doen hadden. De psychoanalyticus Erich Fromm (1900-1980) heeft hem opgevoerd in zijn boek The Anatomy of human destructiveness en hem daar in een briljant geformuleerd essay — overigens net als Hitler en Stalin — omschreven als behorend tot de categorie der meest gedegenereerden.

Documentaire van Michael Kloft
Maandag 19 januari presenteert de tweede Nederlandstalige Belgische televisiezender Canvas — 's avonds tussen 22:05 uur en 23:00 uur — een documentaire van Michael Kloft, waarin wordt getoond dat een jongen die in een fatsoenlijk burgerlijk milieu is opgegroeid, toch kan ontaarden [1] tot een van de meest weerzinwekkende monsters uit de geschiedenis van de mensheid. Himmler draagt, als organisator, in principe de verantwoordelijkheid voor de zogeheten Endlösung, de defintieve vernietiging van de Joden.
__________
[1]  Hoewel Himmlers naam er niet in wordt genoemd, zou hij degene kunnen zijn aan wie de lexicograaf heeft gedacht toen de definitie van ontaarden in Van Dale's Groot Woordenboek der Nederlandse Taal werd gerealiseerd. In het voorbeeld ter nadere omschrijving van de betekentis staat: hoe kon een zoon van zulke brave ouders zo ontaarden?
____________
Afbeelding: Voorzijde van het stofomslag van het oorspronkelijk in de VS verschenen Fromm-boek uit 1973 over menselijke 'vernielzucht', dat een standaardwerk op dit terrein is geworden.

19-01-2009 om 15:26 geschreven door Heinz Wallisch  

Vara-serie op Radio 4
Terwijl Joseph Haydn (1732-1809) in de serie van BBC Radio 3 op de officiële werkdagen van maandag 19 tot en met vrijdag 23 januari Composer of the week is, en 2009 niet alleen het Mendelssohn-jaar is (geboren in 1809) en het Händel-jaar (overleden in 1759), mag het ware echte Haydn-jaar pas op 31 mei beginnen, aangezien het dan exact twee eeuwen is geleden dat de oude heer is heengegaan.
In de Vara-reeks op Radio 4, die eveneens als Componist van de week wordt betiteld, is het vijf dagen achtereen een Engelse naam, die de boventoon voert: Samuel Coleridge-Taylor (1875-1912) — niet te verwarren met de, eveneens Engelse, dichter, criticus en tevens filosoof Samuel Taylor-Coleridge (1772-1834). Samuel Coleridge-Taylor was de zoon van een Engelse moeder en een arts uit Sierra Leone, die echter al voor de geboorte van zijn zoon terugkeerde naar zijn vaderland.

Eeuwwisseling in Engeland
De jonge componist en dirigent is tijdens het Britse fin de siècle het boegbeeld geworden van de zwarte intellectuelen in Engeland, waar hij met zijn uitzonderlijke talenten en intelligentie werd beschouwd als een nieuwe belofte voor de twintigste eeuw. Dat hij bijzondere muziek schreef, bleek tevens uit de reactie van een Amerikaans criticus toen die de muziek van Coleridge-Taylor in New York had gehoord. Hij beschouwde de jonge componist als "de nieuwe Mahler". Tal van blanke orkestmusici noemden hem "black Mahler". Hij genoot een enorme populariteit bij de Afro-Amerikaanse bevolkingsgroepen, hetgeen bij elke tournee opnieuw naar voren kwam. President Teddy Roosevelt nodigde hem uit in het Witte Huis. Opvallend is dat juist in de zo sterk discriminerende Verenigde Staten deze Britse componist populairder werd dan in zijn geboorteland.
Hoewel hij in tal van de klassieke genres heeft gecomponeerd, werd Hiawatha's Wedding Feast zijn bekendste werk. Die cantate is ontstaan naar de omvangrijke Hiawatha-cyclus van Henry Wadsworth Longfellow (1807-1882). Coleridge-Taylor moet met die poëzie wel een zeer sterke affiniteit hebben gehad. Hij heeft zijn zoon (1900-1980) de voornaam Hiawatha gegeven.
Een tijdlang was deze, al op 37-jarige leeftijd aan longontsteking overleden, componist uit de focus van muziek-geïnteresseerden in de meest brede zin min of meer verdwenen, en daarom is het goed dat er nu aandacht voor zijn werk is. Wellicht dat vijf keer een half uur muziek via een Nederlandse radiozender de aandacht toch weer een beetje kan genereren.
Voor details over de programmering kunt u terecht op de website van Radio 4, Componist van de week, onderdeel Speellijst.
____________
Afbeeldingen
1. De Engelse componist Samuel Coleridge-Taylor.
2. De Amerikaanse dichter Henry Wadsworth Longfellow.

19-01-2009 om 14:24 geschreven door Heinz Wallisch  

19-01-2009 om 11:56 geschreven door Heinz Wallisch  

19-01-2009 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  

19-01-2009 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  

18-01-2009 om 09:27 geschreven door Heinz Wallisch  

Zes concerten in acht dagen
Niet alleen voor het gemak, maar tevens in volle overtuiging gaan we er van uit dat de toegevoegde waarde — waarmee de Vijf van het Riet [1], beter bekend onder de verzamelnaam Calefax, in de periode van 20 tot en met 28 januari voor zes optredens in den lande tijdens de dan duistere avonden bijstand krijgen van koperblazer Marco Blaauw, thans uit onze heel direct oostelijke Nachbarstaat — niet als een belasting zal worden ondergaan; niet voor de uitvoerenden en al evenmin voor de tweebeners die komen luisteren. Immers, die Jongens gaan niet over één nacht ijs, en dat is maar goed ook, want bij de huidige weerssituatie tussen Tilburg en Groningen — waar deze optredens zullen plaatshebben — kan men maar beter een heel ander vervoermiddel kiezen dan schaatsen of een arreslee, anders komen er ongelukken van en bieden vijf kleine doch o-zo-fijne rietjes niet voldoende soelaas om boven water te blijven. Moge zulks dan ook nimmer de aanleiding zijn dat Raaf Hekkema zijn Tranenvloed uit 2008 in de eerste maand van dit oneven jaar zesmaal de vrije loop zal laten.

Tijdelijk sextet van vijf maal hout en één keer koper
Op de  website van impresario Tia Schutrups worden deze optredens als volgt aangekondigd: "Calefax voegt een gouden rand toe aan zijn rietgeluid." Hoewel we hier geen opzettelijke of tersluikse knipoog vermoeden, kon het toepasselijker niet zijn, enige nadruk tijdens het laatste concert op 28 januari te Groningen, aangezien deze Stad in het Grunnens Laid wordt omschreven als (Nederlands gezegd:) Pronkjuweel in Gouden Rand. [2]
Ze zijn heel wat van plan als sextet, al moet direct gezegd dat men niet alleen samen speelt, doch ook nog onafhankelijk van elkaar en dat verruimt het scala alleen maar ten faveure van de luisteraars die tijdens die concerten ook best kijkers mogen zijn; en dat alles dan ter meerdere glorie van Santa Caecilia.
Karel de Grote-laureaat Marco Blaauw, die tevens de reputatie van vernieuwer heeft verworven, zal een eigen compositie voorstellen, Improvisaties en er zullen ook drie premières worden gespeeld, één ware eerste uitvoering (die dat predikaat acht dagen achtereen zal houden), en twee Nederlandse premières, waaronder er één is van Sander Germanus, die daarmee de derde eigentijdse Nederlandse componist blijkt welke is vertegenwoordigd tijdens deze tournee. Het andere nieuwerwetse werk voor Neerlands bodem nu is afkomstig van Karlheinz Stockhausen (1928-2007): Harmonien,  eveneens een solostuk voor de uitbundige trompettist.
Een andere, eenentwintigste eeuwse compositie, voor Calefax zonder dat het vijfvoudige riet een koperen inkleuring krijgt, draagt de titel Line and length, stamt uit 2007 en is geschreven door de in 1975 geboren Australiër, die echter in Londen leeft:  Matthew Shlomowitz.
De overige drie composities zijn afkomstig uit de koker van drie oudgedienden, van wie Miles Davis nog de meest recente is. Deze virtuoos werd in 1926 geboren en wist intens te leven en te werken voordat hij de immer gereed zijnde Lift naar het Schavot des levens in 1991 heeft betreden.
Al het boven omschrevene aan nieuwere en nieuwste composities zal worden omsloten door twee veel oudere stukken in een hedendaagse aanpassing voor de beschikbare bezetting. Ter opening wordt dat een werk van Guillaume Dufay (ca. 1397-1474); ter afsluiting komt Papa Bach (J.S.: 1685-1750) nog even met een Ricercare uit BWV 1079, dat velen van u en tal van al de uwen zullen kennen als Musikalisches Opfer.

Verdere details over het programma alsmede exacte gegevens over de uitvoerenden zijn te vinden op het daarvoor ingeruimde gedeelte van de website van impresario Tia Schutrups. Dat geldt eveneens voor de plaatsen en aanvangstijden op de zes dagen dat dit concert zal worden gegeven.
__________
[1] Het lijkt warempel wel de titel van een streekroman, die is ontstaan uit eveneens een samenvoeging: van de Engelse schrijfster Enid Blyton, die ook al legio boeken over De Vijf schreef, en de Nederlandse auteur W.G. van de Hulst, die de calvinistische waarden tussen het riet liet vinden.
[2] "Ain Pronkjewail in golden raand is Grunnen Stad en ommelaand."
____________
Afbeeldingen
1. Stertrompettist Marco Blaauw.
2. De Nederlandse componist Sander Germanus.
3. Calefax Rietkwintet.

18-01-2009 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  

17-01-2009 om 23:16 geschreven door Heinz Wallisch  

17-01-2009 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  

Zes meter regenwater
In de BBC-reeks Natural world biedt presentator Sandesh Kadur in de aflevering die hedenavond via BBC Two Television zal worden uitgezonden — tussen 21:00 uur en 22:00 uur, onze tijd — enig inzicht in Mountains of the Monsoon.
Op slechts enkele uren afstand van het drukke zakenleven dat zich in de stad Bangalore afspeelt, vindt de voormalige zakenman maar tegenwoordige milieuverdediger Sandesh Kadur, en de natuurwonderen die hij daar beleeft, laat hij ons zien in de nieuwste aflevering van Natural world.
De toppen van de Ghats-bergen in het westen en de afgelegen dalen krijgen jaarlijks zes meter regenwater te verduren. Toch leven in die omgeving flink wat wilde dieren. Naast de bekendere als olifanten, tijgers en pauwen, komen we er een paarse kikvors tegen met heel aparte kop, en een aap die manen en een staart heeft als ware hij een tijger.

16-01-2009 om 11:21 geschreven door Heinz Wallisch  

15-01-2009 om 23:09 geschreven door Heinz Wallisch  

Doordrongen van natuur
Op zondag 18 januari zal in het in meer dan één opzicht magistrale Gasunie-gebouw aan de Concourslaan in Groningen een nieuwe expositie officieel van start gaan: Basic Elements van de in 1969 te Talinn geboren Estlandse kunstenaar Urmo Raus, die intussen naar Nederland is verhuisd en nu direct achter de Haagse duinen woont.

Voor iemand, die zich principieel door de natuur laat inspireren en oorspronkelijke elementen in zijn werk integreert, moet dat een hele omslag zijn geweest na de zo anders gestructureerde aspecten van het Estlandse landschap. In wezen kan zoiets alleen maar heilzame invloed hebben op de creativiteit van in principe ieder mens, die bewust leeft en zich mede laat leiden door wat haar of hem wordt geboden, maar voor iemand die kunstzinnige creaties stelt tegenover zoveel kunstmatigs dat de maatschappij in de sleur van het menselijk bestaan niet zo zeer te bieden heeft als wel aan ons opdringt — met bijna dagelijks nieuwe technologiche ontwikkelingen — moet de kans om heel snel de drukte van alledag in te ruilen voor een oase aan rust en een aanrollende dan wel wegebbende zee, een inspiratiebron vormen, waarbij hij een creatieve voorsprong heeft op alle andere — al dan niet beeldende — kunstenaars, die deze basis elements niet min of meer in de schoot geworpen krijgen.
Dat heeft voor Urmo Raus tot gevolg dat hij vanuit de chaos werkt om via grote gebaren tot resultaten te komen, die zijn (over)gevoeligheid voor hetgeen de natuur te bieden heeft blijvend moeten uitdrukken. Dat proces is vergelijkbaar met datgene wat gymnasiasten in het kader van de (Griekse) mythologie wordt bijgebracht over het ontstaan van de wereld — lees: de natuur — uit zo'n zelfde Chaos. Het onderbewuste dat gestalte krijgt in onder meer de aarde, is dan ook als fundament terug te vinden in de van natuur doordrenkte doeken van Urmo Raus, die vanaf zondag in het Gasunie-gebouw te bezichtigen zijn.

Ambassadeur van Estland
De expositie van Urmo Raus, die als aan artistiek ambassadeur van Estland mag worden beschouwd, zal op zondag 18 januari 's middags om 15:30 uur, in aanwezigheid van de kunstenaar, officieel worden geopend door de in ons land al even officiële ambassadeur van Estland: mevrouw Gita Kalmet. Een half uur daaraan voorafgaand kunnen al die tentoongestelde werken van haar landgenoot door de genodigden reeds worden bekeken, en dat zal tot 17:30 uur het geval zijn.
Op de zeer fraai vormgegeven uitnodigingskaart worden geen verdere openingstijden en eventuele -dagen vermeld en evenmin de termijn van deze expositie, aangezien deze uitsluitend op zondag 18 januari voor externe bezoekers te bezichtigen valt.

Afbeeldingen
1. Werk van Urmo Raus, te bezichtigen tijdens de expositie in het Gasunie-gebouw te Groningen.
2. Urmo Raus, een Estlands-Nederlandse kunstenaar.
3. Twee doeken van deze kunstenaar, geëxposeerd in Groningen.

15-01-2009 om 12:41 geschreven door Heinz Wallisch