Dag vriendinnen en vrienden, ik bekend schuld, ik ken niks van planten en doe dan maar beroep op mijn app Obsldentify om te weten te komen welke naam sommige planten hebben. Maar als die app mij ook in de steek begint te laten, dan kan ik alleen maar zeggen: "schoenmaker, blijf bij je leest". Ik ga er mij niet meer mee moeien. Bedankt voor de info die sommigen onder jullie mij gaven, die reuzenpapaver was dus 'n heel andere plant.

Maar nu terug tot de orde van de dag. Ik had 'n fietstocht in gedachten in Ned. Limburg. Ik vertrok via Uikhoven aan onze kant van de Maas om dan in Kotem de brug over te fietsen naar Stein. Vervolgens ging het in de richting van Geleen en het kerkdorp Puth. Oude gebouwen trekken altijd mijn aandacht. In het gehucht Wintraak (hoort bij Sittard - Geleen) zag ik 'n klooster, Huize Seraphine. Volgens mijn info is in 1857, Zuster Seraphine, samen met enkele medezusters, haar intrek gaan nemen in 'n klooster in Sittard. Daar bleef de congregatie tot 2011 waarna ze zijn verhuisd naar Wintraak.

Het volgende dorp dat ik aandeed, was Oirsbeek. Daar heb je oa. de Fatimagrot, gebouwd in 1946 als dank voor het einde van WO II. In dat dorp nam ik ook mijn pauze. Ik ken er 'n zaak en de taart is er altijd lekker.

En dan kreeg ik het wat moeilijker, als je geen gps hebt en de bordjes van het fietsroutenetwerk worden kleiner - of ze zijn verstopt achter hoog gras - dan is het effe zoeken naar de juiste weg. Vooral in en rond Brunssum was het moeilijk fietsen. Daar ben ik dus even fout gereden.  In Heerlen kon ik het natuurlijk niet laten die kleurrijke stenen zetel te fotograferen. Vervolgens zit je weer in volle natuur, oa. in de gemeente Eys.

In Partij heb je de weg naar Gulpen. Het fietsroutenetwerk leid je omheen de Gulperberg. Het is weliswaar wat klimmen, maar het is goed te doen. Maar vandaag, .... ik zag de berg in het landschap liggen en ik dacht bij mezelf, foert, daar ga ik vandaag naar boven. Het was effectief stoempen op de pedalen, bijwijle had je 'n stijgingspercentage van max. 18%. Een wandelaar had mij kunnen bijhouden. Maar ik ben zonder af te stappen, boven geraakt.

Nadien was het gewoon terugkeren naar Lanaken. In Banholt nog even gestopt voor mijn laatste boterham en 'n selfie. Ten slotte fietste ik naar Maastricht, daar de Noorderbrug over en terug naar Lanaken. In het centrum nog wat gedronken (aquarius en 'n niet-alcoholisch drankje). De dag zit er weer op, seffens met de benen omhoog.

15-07-2024, 19:26 geschreven door eddy meuris

Onze kleinzoon werd vanmorgen om 8u30 bij ons afgezet en omstreeks 16u30 werd hij weer opgehaald. Dat heb je als zijn mama en papa moeten werken en er op de Vlaamse feestdag geen opvang is. Dan zijn bomma en bompa steeds de redders in nood. We doen dat graag maar we merken wel dat we, gezien onze leeftijd, niet meer opgewassen zijn tegen dat jong geweld. We hebben alle truken van de foor moeten uithalen om hem doorheen de dag te krijgen.  

Na het avondeten had ik dan effe tijd nodig voor mezelf en wat is er dan beter dan 'n kort fietstochtje. Ver wilde ik niet gaan, 'n goed uur fietsen zou moeten volstaan.En daar kende ik het ideale parcours voor, via Veldwezelt doorheen Maastricht en dan langs Smeermaas terug naar huis.

Ik vertrok dus via het voormalige douanekantoor aan de grens in Veldwezelt. Vervolgens 'n foto van één van de vele kerken in Maastricht om daarna door te fietsen in de richting van de Noorderbrug. Daar kom je langs het rangeerstation van de spoorwegen. Aan de Sandersweg waar ik dat klimmetje omhoog reed, zie je een der mooiere moestuinen van de streek.

In Smeermaas en aan het gemeentehuis in Lanaken, maakte ik mijn laatste foto's. Ik had vandaag onderweg precies niet al te veel inspiratie. Maar ja, dat vraagt ook niemand, volgende keer beter. Nu mijn verslagje afwerken en seffens op één kijken naar Vive le Vélo.

En zij die het willen weten, het weer viel bij ons in Lanaken best mee vandaag. Morgen zou er regen kunnen vallen.

11-07-2024, 20:38 geschreven door eddy meuris

Nee, het zijn vandaag geen 100 km. geworden, daarvoor had ik wat te veel pech onderweg. Het begon met iets onnozels, buiten mijn wil om. In de buurt van Houthalen vertelde mij 'n bord van het fietsroutenetwerk dat ik rechtdoor diende te fietsen. Zo gezien, zo gedaan. Maar wat bleek, bij de volgende kruising van wegen was nergens nog 'n blauw bordje te zien. Dan maar naar het centrum van Houthalen in de hoop ergens onderweg terug op het fietsroutenetwerk uit te komen. En inderdaad, wat verderop zag ik weer die opvallende blauwe borden van het netwerk. Even de nrs. gecontroleerd en terug nr. 317 blijven volgen. En dan tot mijn grote verrassing, dat bord dat mij had aangemaand om rechtdoor te fietsen, bleek gewoon uit de grond te zijn getrokken en nadien gewoon tegen 'n haag gelegd. Op dat punt moest ik niet rechtdoor, maar rechtsaf. Dat heb je als je geen gps op je stuur hebt.

En dan mijn tweede euvel van de dag, platte band achteraan. Als niet-geoefend hersteller had dat effe zijn tijd en vuile handen nodig om weer op pad te kunnen. Ik vertrouwde het niet voor de 100% en ben dus maar via 'n kortere weg naar Lanaken teruggefietst.

Nochans was ik bij mijn vertrek in Wiemesmeer aan de grot gestopt in de hoop 'n veilige fietstocht te kunnen maken. Wat verderop stopte ik even aan de kapel van Langerlo, 'n wijk in Genk. Mijn volgende foto's maakte ik aan C-Mine te Winterslag, eerst de oude mijnschacht en vervolgens het nieuwe fietspad over die houten brug. In Hengelhoef hield ik halt omdat 'n aantal vrouwen stonden te kijken naar 'n uitgebroken ree. Het arme beestje raakte niet meer bij zijn/haar vriendjes. Met wat hulp van die dames, raakte het diertje toch doorheen 'n afrastering, zij het dat het beestje in de verkeerde weide terecht kwam.

En dan die platte band, het duurde toch effe eer ik 'n nieuwe binnenband gestoken had en de buitenband er terug op kreeg. Maar goed, het was 'n goede oefening voor mij. Gezien ik niet ver van Meeuwen was, ben ik maar direct naar de Bullenschool gefietst om 'n pauze te nemen. En van daaruit was het gewoon de kortste weg terug naar Lanaken. Onderweg kwam ik wel nog in As om daar wat foto's te nemen van de herdenking van 'n oorlogsbemanning van Lancaster LM580. De piloot kwam om het leven bij hun vlucht van 21/6/1944. Op de heenvlucht naar Duitsland, stortte het vliegtuig neer boven As. De piloot werd in As begraven. De overige zes bemanningsleden overleefden de crash wel, zij het dat drie ervan gevangen genomen werden en tot het einde van de oorlog in gevangenschap bleven. De andere drie konden terugvluchten naar Engeland.

Zo, weer 'n heel verhaal vandaag. Dadelijk wacht het avondeten.

08-07-2024, 17:15 geschreven door eddy meuris

Man, man, man, wat was me dat toch vandaag. Gisteren had ik de hoop al opgegeven dat mijn tuinman zou komen opdagen. Door de regen kon ik hem natuurlijk best begrijpen dat hij het niet zag zitten om te komen snoeien. Maar uiteindelijk was hij er toch, in de Tour de France waren ze juist begonnen aan de laatste 20 km. Drie hagen heeft hij met gezwinde spoed gesnoeid. Van twee ervan, heb ik gisterenavond al het snoeisel opgeruimd, de taxushagen met relatief weinig afval. Maar het opruimen van mijn grote en brede ligusterhaag, dat was 'n werkje voor vandaag. Ik schat dat ik ongeveer drie keer zo lang bezig ben geweest met opruimen, hier en daar wat bijknippen en afvoeren naar mijn composthoop, dan het snoeien zelf door de tuinman. Maar eind goed, al goed.

Daarna kriebelde het in de benen om 'n kleine fietstocht te maken, weliswaar met de stadsfiets want de koersfiets logeert momenteel elders. Ik wilde in Uikhoven nog eens de Maas oversteken. Ik vertrok uiteraard via het gehucht Herbricht met zijn nog allerlaatste bewoner.  En dan in Uikhoven met het veer de Maas over. Er kwamen 'n zestal fietsers van het bootje gestapt en ook met zijn zessen vertrokken we naar de andere kant, naar Nederland, naar Geulle a/d Maas. In Geulle zie je dat mooie kasteel. Eigenlijk is het slechts 'n restant van 'n 17de eeuws kasteel dat voor 'n groot deel werd afgebroken.

In Itteren zag ik die kajak hangen. Ik ben er al dikwijls voorbij gefietst en telkens intrigeerde mij die kajak. Blijkbaar kun je vanaf dat punt ook starten aan 'n kajaktocht op de Maas. In het dorp verder, Borgharen, stond de kerkdeur open, 'n gelegenheid om eens naar binnen te gaan en wat foto's te maken, zo dacht ik toch. Maar de kerkdeur was wel open, maar de volgende deur, 'n glazen deur, die bleef potdicht. Preventie tegen vandalisme. De kerk is gewijd door de bisschop in 1891. Wat verderop, maakte ik 'n foto van de toegangspoort van het plaatselijke kasteel.

En dan was het tijd om terug te keren, ik wilde het einde van de koers nog zien. In Smeermaas maakte ik aan het kruispunt mijn laatste foto van een der resterende oude straatnaamborden. Die waren toch veel mooier dan de huidige borden.

En voor mijn Nederlandse volgers, hup Holland hup, Dylan Groenewegen, jullie landgenoot heeft gewonnen. Proficiat. 

04-07-2024, 18:48 geschreven door eddy meuris