aantal stappen: 1.654.987 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 143
aantal fietstochten: 86
Zoeken in blog
25-03-2024
De zon speelde verstoppertje.
Zoals ik in mijn titel schrijf, speelde de zon vandaag verstoppertje. Lange tijd was ze er, die zon, om dan even achter de wolken te verdwijnen. Zo ging dat vandaag de hele tijd door. Nu, geen probleem, ik wilde vandaag gaan fietsen onder enkele voorwaarden. En ja, de wegen waren droog, geen regen, wat zon en de wind viel best mee. Uiteraard stonden er weer enkele doelstellingen op mijn programma, ik moet aan mijn kinderen laten zien dat ik hun opdracht ter harte neem.
Ik vertrok via Briegden en wilde via Kanne naar mijn eerste doel fietsen, de sluis van Lanaye. Viel dat effe tegen in Kanne, het jaagpad was afgezet en niemand mocht langs. Gelukkig kende ik 'n alternatieve route, maar die deed mij al direct 'n klimmetje maken, de St. Pierre, 'n rustige helling van +/- 1 km. In de afzink ervan, enkele foto's genomen, oa. van de brug die ik even later diende over te fietsen. Op de brug zelf, ben ik ook gestopt want ik diende 'n foto te nemen van de sluis van Lanaye. Korterbij wilde ik niet gaan, dat gaf enkel extra kms.
Vervolgens ging het naar Moelingen. Daar stond ik nog eens te voet om de trein door te laten. Via het plaatsje Withuis kwam ik nog even in Nederl. Limburg om iets verderop, de weg rechts in te slaan, richting mijn tweede doel, de oude spoorwegbrug van Sint-Martensvoeren. Onderweg kwam ik nog voorbij de Steenboskapel in 's Gravenvoeren. Opmerkelijk aan die kapel - gebouwd trouwens in 1850 - is dat bij de bouw ervan, oude stenen zijn gebruikt van 'n oude Romeinse villa. In lang vervlogen tijden, liep er zelfs 'n Romeinse weg langs die locatie. En toen ging het stevig bergop, de Schilberg op, 'n stevige kuitenbijter. Onderweg had ik de helling al zien liggen in de verte.
Via Slenaken kwam ik in het plaatsje Banholt. Daar zag ik 'n bordje "open" staan bij 'n brasserie, tijd voor 'n pauze, koffie en vlaai. Ik was even de enige klant, maar bij het verlaten van het etablissement, waren nog andere gasten neergestreken op het terras. Mijn rit heb ik vervolgens verder gezet richting Valkenburg. Daar is altijd wat te beleven en de terassen zijn er nooit leeg. Wat verderop had ik mijn derde klim, de Stoepert, 2,5 km met gelukkig 'n bescheiden hoogteprofiel.
In Genhout kon ik aan de terugtocht beginnen te denken. Eerst in Bunde aan dat kruisbeeld mijn laatste mondvoorraad verorberd om dan de helling naar beneden te nemen, naar Meerssen. Het weer was goed, dus kon je ver kijken. Altijd mooi die landschappen.
Eens in Meerssen was het gewoon rechtdoor naar Maastricht, de Noorderbrug over en via Smeermaas terug naar huis. Na mijn warme douche, nog eens op de weegschaal gaan staan, 65,6 kg. voor 1,82 m. lengte. Het hoeft dus niet te verbazen dat deze jongen flink zijn bord heeft bijgevuld bij het avondeten. Mijn vrouw had vermoedelijk al 'n voorgevoel, er zat voldoende in de pan. En mijn kinderen, ... die vinden het geweldig hetgeen ik doe.
Ik ben al 'n oudere senior die soms vergeet hoe oud hij eigenlijk al is. Desalniettemin weet hij niet van ophouden en wandelt of fietst hij nog dagelijks, ofwel in zijn eigen streek of hij zoekt het sportieve vertier wat verder weg. Hoe ook, hij komt altijd terug met heel wat foto's, en die worden dan met jullie gedeeld. Al deze foto's zijn - indien gewenst - vrij te gebruiken door jullie, behoudens foto's waarop personen staan. Van die laatste categorie hebben jullie mijn toestemming nodig om ze te kopiëren. Veel lees- en kijkgenot.
Dat is het minste wat je kunt zeggen, "veel kleur in de lucht". Toen ik deze voormiddag aan mijn wandeling begin op de Postweg, zag het vóór en rechts van mij maar donker uit. En tien stappen verder toen ik links afsloeg, de Eikelenweg in, was de kleur staalblauw. Desalniettemin heb ik er mij weinig van aangetrokken, gewoon effe het bos in.
Deze keer wandelde ik het bos in via de Smeetsstraat om vervolgens het pad naar Gellik te nemen. Aan de kerk, ging ik dat smal steegje naar beneden, trapjes in feite, dus opletten dat je je niet misstrapt. Aan de brug van Gellik diende ik al direct mijn pet af te zetten, anders liep ik gevaar dat die pet ineens naar hogere en onbestemde oorden zou opstijgen.
Terugkeren deed ik via het Louis Paul Boonpad. Daar zijn de eerste aardbeiplantjes al in de serre gezet. Ook de eerste bloesem trok direct mijn aandacht.
In de voormiddag gaan wandelen, zeker als ik pas omstreeks 10u00 vertrek, dan is het altijd regelmatig op mijn klok kijken om thuis niet te laat toe te komen voor het middageten.
In de namiddag nog 'n tijdje in de tuin gewerkt tot regen en hagel mij naar binnen riepen. Het is goed geweest voor vandaag. Mijn verslag afwerken en dan met 'n boek in de zetel. Ik zal wel moeten, nu 15u42, hagel en 'n donderslag. Nog ene fijne avond en mooie zondag.
Deze morgen had ik echt geen moeite om te bepalen wat de sportieve prestatie van vandaag zou worden, namelijk 'n stevige fietstocht. Zoals jullie weten ben ik nog steeds bezig om enkele locaties te bezoeken, 'n verjaardagsopdracht van mijn kinderen. Op het programma stond: de Zigeuner in Diepenbeek, de brug in Godsheide en het vliegveld van Kiewit.
Met goed weer in het vooruitzicht (lees: zon en weinig wind), ben ik deze voormiddag omstreeks 10u00 vertrokken voor 'n lange fietstocht. Ik vertrok via Gellik om vervolgens naar Munsterbilzen te fietsen. Daar stopte ik even voor 'n foto van 'n rustplek voor zij die het nodig hebben. Vervolgens was het zorgen om in Bilzen niet op de woensdagmarkt terecht te komen, dus even 'n klein ommetje doorheen de stad.
Na Bilzen heb je dan eerst Beverst en daarna zit je in Diepenbeek. Jullie kennen mij intussen, 'n kapel ga ik zelden zomaar voorbij. Ook aan deze St. Rochuskapel ben ik even gestopt. Het is 'n oude kapel, van 1850, maar op deze plaats zou 'n gebouw gestaan hebben van 1626, herbouwd in 1738 en vernield tijdens de Franse Revolutie. Opmerkelijk is dat oud-collega Gerard genoemd wordt op het infobord. Gerard was niet alleen 'n postier, maar ook 'n politicus. Veel valt er van het inwendige niet te zien, de opening aan de deur is voorzien van 'n soort net.
Eenmaal daar voorbij, kwam mijn 1ste opdracht in 't zicht, 'n foto maken van de Zigeuner, 'n bloeiend autocarbedrijf. Eenmaal door Hasselt uit, fietste ik onder mijn 2de opdracht door, de brug van Godsheide. En dan ging het richting Bokrijk. Juist vóór het domein, ben ik even gestopt voor 'n koffie en 'n stuk appeltaart. En dan was het fietsen doorheen het water.
Op dat punt diende ik naar rechts te gaan, maar .... op mijn programma stond ook het vliegveld van Kiewit, en dat lag links. Ik diende dus even mijn fietsparcours te verlaten en effe om te rijden. Ik heb toch even aan voorbijgangers gevraagd naar de kortste afstand erheen. En dat lukte wonderwel. Op mijn kaartje is dit punt te zien (zie blauwe cirkel).
Eenmaal mijn foto's daar gemaakt, ging ik op weg naar Zonhoven. Daar sta ik altijd versteld van de schoonheid van die muurschilderingen onder 'n tunnel. Die schilderingen bestaan al jaren en gelukkig hebben vandalen er zich ver van weggehouden. Na Zonhoven-centrum, fietste ik doorheen natuurgebied "de Teut". Via het bedrijf Essers, ging het vervolgens naar Hengelhoef. Daar diende ik voor het eerst linksaf te slaan ipv. rechtdoor langsheen het kasteel. De site heeft 'n lange geschiedenis, het huidige gebouw werd gerenoveerd door Baron de Beeckman de Vieusart in 1903.
terugkeren deed ik via het station van As en de Mechelse heide. En zoals voorspeld, er was veel zon, ik was blij om voor het eerst dit jaar, in korte broek gefietst te hebben. En die Duvel in Lanaken, hij moet maar niet zo lekker zijn. Schol.
Mij hoor je niet klagen, veelal dezelfde paden bewandelen ... Het is niet anders, in mijn volleybalperiode was het ook steeds dezelfde zaal om te trainen en dezelfde sporthallen waar we onze wedstrijden speelden. Ook toen verveelde dat nooit, integendeel. Het belangrijkste is buiten komen en bewegen, genieten van de rust en de zon, luisteren naar de vogeltjes die fluiten en zingen, af en toe 'n babbel met 'n bekende en zeker optimaal profiteren van gezonde lucht.
Vandaag was ik al om 8u10 op pad, het doel had ik al gesteld, Pietersheim zou het worden. Onderweg heb ik toch 'n aantal keren bij splitsingen van wegen, de goesting van het moment gekozen en andere wegen genomen. Uiteindelijk ben ik toch in Pietersheim geweest.
Ik vertrok langs de Blindevijversweg om daar links af te slaan naar het bos. Je hebt daar vele plekjes waar foto's mogelijk zijn, 'n ijzeren hek, de beek en zicht op het vele water in het bos. Veelal was ik alleen, tenzij op het laatste stukje van de blauwe route langs Zangersheide, daar zag ik al eens 'n jogger, mountainbiker of andere wandelaar.
Aan de Neerharenweg stak ik over om 'n einde te wandelen in Pietersheimbos. Die attributen die jullie zien op de foto, worden veel gebruikt door de kleine kinderen om er geluid uit te halen. En aan het kasteel hebben de ganzen totaal geen angst meer voor foto's makende wandelaars.
Terugkeren deed ik oa. via de Koning Albertlaan om achter de kerk, bij de bakker 'n zondagskrantje uit te halen. Nee, brood en lekkers had ik niet nodig, de vlaai van gisteren is nog niet helemaal op. Nog ene fijne zondag.
Mijn sportieve prestatie van vandaag is niet te vergelijken met mijn fietstocht van gisteren. Die rit had dan ook alles.
1. Lang en ver: stukje Duitsland gedaan
2. Beetje avontuur: ik was héél alleen
3. Beetje zoeken: zoeken naar mijn weg (en al eens misgereden) en zoeken naar de plekjes waar ik 'n foto moest nemen van mijn kinderen
4. Allert blijven: mijn fietsroutenetwerk in het oog houden, oppassen voor slecht wegdek, oppassen in het verkeer, enz. ...
5. Motor niet in 't rood laten gaan: dat had ik goed onder controle, ik reeds slechts 19,2 km/uur gemiddeld
Mijn wandeling van vandaag was dus gewoon 'n tussendoortje. Ik vertrok naar Briegden, de brug over en links af naar de holle weg, die met de kasseien. Achter het kapelletje ging het rechtsaf, de andere holle weg in, maar deze is onverhard. Vervolgens de Kiezelweg over om daar maar weer eens 'n carnavalswagen te zien staan. En dan ging het naar het Louis Paul Boonpad, de linkerkant, het stuk dat uitkomt aan de Wijerdijk in Gellik. Op de Boonakkerstraat waar ik 'n foto nam met de ijzeren brug achter mij, had ik nog ene babbel met een mijner vroegere medewerksters, Alice. Altijd prettig als je als gelijken kunt praten terwijl we vroeger medewerkster en kantoorchef waren.
Om terug te keren nam ik de Smeetsstraat om op de hoek met de Eikelenweg, die bank op foto te zetten. Is het om de wandelaars effe te laten rusten of dient ze als babbelbank voor de buurtbewoners ...?
Na de wandeling en het middageten, werd ik vrijgesteld van hulp bij de afwas en kon ik beginnen aan het hakselen van snoeiafval. Daar ben ik toch zoet mee geweest tot iets na 15u00. Toen moest ik stoppen wegens stevige regen en anderzijds omdat mijn rug enkele signalen gaf. Nu even dit afwerken en dan naar de koers kijken op tv. Fijn weekend iedereen.
Fantastisch weer vandaag, ideaal dus om 'n langere fietstocht te maken. Ik had mij op voorhand wat voorbereid, dit wil zeggen, ik had eens nagezien welke plekken ik kon gaan bezoeken, plekken waarvan ik 'n foto diende door te sturen naar mijn kinderen. Mijn uitgangsbasis was om naar Gangelt in Duitsland te fietsen, daar ligt 'n wildpark waar ik dus ook heen diende te gaan. De andere plekken heb ik dus in functie van mijn rijrichting eraan vastgekoppeld. Maar seffens meer hierover.
Ik vertrok met veel goede moed naar Maastricht om daar de richting van Valkenburg in te slaan. Daar maakte ik mijn eerste foto aan de rivier de Geul. Vervolgens kwam ik uit aan het kasteel van Wijnandsrade. Wat verder in het dorp ben ik even afgestapt om 'n foto te nemen van dat steakhouse, speciaal! En dan kwam mijn eerste opgedragen doel in 't zicht, het kasteel van Hoensbroek. Een prachtige locatie, al zeg ik het zelf.
Mijn tweede punt bereikte ik aan bordje 70 (mijn kinderen laten mij dus overduidelijk eraan herinneren hoe oud ik intussen ben). Daar maakte ik ook die foto van dat kerkje. Dat was juist op de grens van de gemeente Brunssum. Niet gek veel verder heb je dan al de Duitse grens, meer bepaald mijn derde doelstelling, Gangelt. Het was effe zoeken om dat park in beeld te krijgen. Het is mij in feite niet gelukt, daarvoor had ik moeten omrijden en net dat wilde ik in Duitsland niet doen. De bordjes hangen sowieso al vreemd ten opzichte van bij ons, en lessen trekkende uit het verleden, was het beter niet te veel af te wijken van de gekende wegen. Het bleef dus bij 'n zijdelingse foto van de speeltuin.
Nadien was ik was blij terug in Nederland te zijn, richting Sittard deze keer. Was me daar toch wel 'n markt zeker, enerzijds waren alle richtingbordjes verstopt achter de kramen en anderzijds zaten alle terrassen boordevol. Het was dus effe zoeken naar de juiste richting. Ik heb toch nog 'n foto kunnen maken van de achterzijde van het welbekende Hotel De Limbourg, 'n gebouw van 1688.
Na Sittard was het richting de Maas fietsen, naar Born. Daar diende ik als vierde doel van vandaag, 'n foto te maken van het plaatselijke kasteel, in feite de ruïnes van het kasteel. Daarmee zat mijn opdracht erop en kon ik terug naar huis fietsen. In Berg zag ik de overzetboot juist naderen en ik heb dan ook niet getwijfeld om daar naar Belgisch grondgebied terug te keren, naar Meeswijk dus. Mijn laatste foto maakte ik nog juist aan de Nederlandse kant van de Maas.
Dat laatste stuk van mijn rit, dat is uiteraard vertrouwd terrein. Ik ben er al vele malen langs gefietst. Er was nog juist één vraag die mij parten speelde, waar kon ik nog even pauzeren? Onderweg nergens iets tegen gekomen - of het was er te vol zoals in Sittard - dus ja, ofwel bij Mesjeu in Neerharen ofwel gewoon doorfietsen tot Lanaken. En oef, bij Mesjeu kon ik bij enkele mensen aanschuiven aan 'n tafeltje op het terras. Het was zalig verpozen in het zonnetje, zeker met 'n stuk taart, koffie en ene lekkere Duvel, samen voor de prijs van 8,70 euro. En mijn tafelgenoten, ... die konden amper geloven welke afstand ik al tot dusver had afgelegd.
Zo, 'n groot verslag, er was natuurlijk ook veel te vertellen. Ik ben er blij mee, en natuurlijk ook tevreden over mijn rit. Morgen is het weer werkendag in de tuin. Hopelijk blijft het 'n tijdje droog.
Als ik al eens de bus neem om elders mijn wandeling te beginnen, dan hoeft dat uiteraard niet op de snelst mogelijke wijze van punt A (vertrekplaats) naar punt B (thuis) te gaan, tenzij de afstand groot genoeg is tussen beide punten. Zo ook vandaag, ik heb 'n stevig ommetje gemaakt en daardoor ook langs punt C, D enz. .... gewandeld.
Het was nodig dat ik mijn benen weer eens kon uitslaan, na al die regen van gisteren, was ik blij buiten te kunnen. Ik vertrok omstreeks 9u50 aan de kerk en de wekelijkse markt van Zutendaal, eigenlijk op mijn vast uur voor 'n koffie. En dat heb ik dan ook maar gedaan. Bij bakker Johan is er altijd 'n lekkere tas te krijgen en die croissant smaakte ook. Johan doet dat goed, hij is mijn voormalige ploeggenoot bij Volleybalclub Nivoc. Na zijn eerste winkel in Smeermaas, heeft hij ook in drie andere dorpen 'n winkel, waaronder dus Zutendaal. Het toeval wilde dat hij juist kwam binnengestormd om nog 'n levering af te zetten. Een korte babbel met herinneringen uit het verleden kon er nog af. Ik ben blij hem nog eens gezien te hebben.
Maar dan ging het richting Gellik via de gehuchten Stalken en Roelen. Op de Stalkerweg zie je de toegang tot de Lieteberg en het blotevoetenpad, dé toeristische plekken van de gemeente. Op die zelfde straat staat ook de Brigida of Mandelkapel. De oudste delen - achterkant en linkerkant - dateren van 1851. Alleen spijtig dat je niet naar binnen kunt kijken. Ik vermoed dat de deur enkel geopend wordt tijdens processies.
Op de Roelerweg zag ik in 'n voortuin, 'n heuse draak. Mooi beeld. Via de Kiewitseweg en de Houterstraat, liet ik de Krieckaert rechts liggen en ging ik op het einde van de straat, linksaf, naar de Wijerdijk en daar de brug over. Vervolgens ging het langs het jaagpad onder de ijzeren brug door om aan de brug van Briegden, terug omhoog te stappen. Het laatste stuk ging via de Com. Giddelostraat. Daar stond nog de carnavalswagen van "Biestig Good oet Rekem". Die groep heeft vermoedelijk deelgenomen aan de stoet van afgelopen zaterdag in Veldwezelt. De muziek was toen trouwens tot thuis te horen.
Eenmaal thuis, nog even wat tuinwerk gedaan, mijn siergras gesnoeid en mijn gras voor het eerst dit jaar afgereden. Morgen wordt nog 'n wandeldag, donderdag mogelijk 'n fietsdag. En nu - 16u17 - is het weer aan het regenen, triestig.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Nu, geen probleem, ik wilde vandaag gaan fietsen onder enkele voorwaarden. En ja, de wegen waren droog, geen regen, wat zon en de wind viel best mee. 
Uiteraard stonden er weer enkele doelstellingen op mijn programma, ik moet aan mijn kinderen laten zien dat ik hun opdracht ter harte neem. 
Gelukkig kende ik 'n alternatieve route, maar die deed mij al direct 'n klimmetje maken, de St. Pierre, 'n rustige helling van +/- 1 km. In de afzink ervan, enkele foto's genomen, oa. van de brug die ik even later diende over te fietsen. Op de brug zelf, ben ik ook gestopt want ik diende 'n foto te nemen van de sluis van Lanaye. Korterbij wilde ik niet gaan, dat gaf enkel extra kms. 
En toen ging het stevig bergop, de Schilberg op, 'n stevige kuitenbijter. Onderweg had ik de helling al zien liggen in de verte. 
Ik was even de enige klant, maar bij het verlaten van het etablissement, waren nog andere gasten neergestreken op het terras. Mijn rit heb ik vervolgens verder gezet richting Valkenburg. Daar is altijd wat te beleven en de terassen zijn er nooit leeg. Wat verderop had ik mijn derde klim, de Stoepert, 2,5 km met gelukkig 'n bescheiden hoogteprofiel. 
Ik ben Eddy Meuris