De Achelse Kluis stond al een tijdje op mijn programma, alleen waren de weersomstandigheden nog niet goed genoeg om er heen te trekken. Dat was vandaag wel het geval, het zou droog blijven met niet te veel wind. In feite zou morgen donderdag zelfs 'n betere dag zijn, maar bij ons in België is het dan 'n feestdag - O.L.Heer Hemelvaart - en ik vreesde 'n beetje dat de fietspaden dan overvol zouden zitten. Gefietst werd er dus vandaag en dat, zoals gezegd naar de Achelse Kluis, 'n rit van meer dan 130 km. Ik had er geen schrik van, de conditie is goed en ik heb in het verleden die rit al verschillende keren gemaakt, ik wist dus wat ik kon verwachten. 
Ik vertrok langs de Zuid-Willemsvaart om na welgeteld 54 min., brasserie Brug 36 te passeren in Dilsen-Stokkem. Die brasserie was onze locatie afgelopen maandag met mijn ex-collega's. Met bus en 'n stuk te voet, deed ik er maandag méér dan 'n uur over om tot ginder te geraken. Vervolgens kwam ik aan het Eilandje in Neeroeteren. Iets verderop in Tongerlo heeft het heel even gedruppeld, eigenlijk nauwelijks het noemen waard. 
En in Bree effe afgestapt aan de kapel van O.L.Vrouw van Rust, gebouwd in 1904. Ik ben geen gelovig mens - gelovig in de zin van regelmatig naar de kerkdiensten te gaan - maar ik heb wel zo iets dat mij daar even tot rust brengt en de hoop uitspreekt dat het weer 'n rit zonder ongevallen zou worden. Even verder, weer 'n prachtig staaltje van streetart. Mooi. 
In Hamont-Achel had ik aan "de doodendraad" 'n babbel met 'n Nederlands koppel, wonende in Utrecht. Dat hadden zij nog nooit gezien en ze waren onder de indruk. Daar diende ik even de grens over te steken, naar Nederland dus, om doorheen 'n stiltegebied te fietsen. 
En dan kwam de beloning, de Achelse Kluis. Voor koffie, taart en cola, betaalde ik 8,70 euro. Er zat redelijk wat volk op het terras. Op dat moment had ik 60 km. op de teller, de terugtocht kon beginnen. Eerst doorheen Neerpelt om daarna naar Peer te fietsen. Daar heb ik mij even in de luren laten leggen, wegenwerken noopten mij om van mijn parcours af te gaan, gevolg ... weg kwijt en geen gps in mijn bezit. Ik heb dus diverse keren, voorbijgangers de juiste weg moeten vragen. Zo kwam het dat ik tot Opglabbeek enkel grote wegen heb gevolgd ipv. het fietsroutenetwerk. Nu, ik ben er ook geraakt en het is weer 'n les in aardrijkskunde en het gevoel voor richting. 
In Opglabbeek kwam ik weer mijn nummertjes tegen en zo kon ik oa. in As langs molen 't Mieleke fietsen, 'n molen van de 18de eeuw. Verder heb ik geen foto's meer gemaakt, ik was aan 'n goed tempo bezig en dat wilde ik zo houden. Na 135 km.'n gemiddelde halen van 22 km/uur, dat noem ik niet slecht. En of dat stoppen aan dat kapelletje zijn nut gehad heeft, ik heb alleszins geen problemen onderweg gehad en de fiets bolde prima. 
Achteraf lieten mijn kinderen mij weten dat zij effe gedacht hadden om de Achelse Kluis ook als 'n te fietsen opdracht toe te voegen, maar dat zij het niet gedaan hebben omwille van de afstand en of ik dat wel zou aankunnen. Ik heb hen vandaag het tegendeel bewezen. En het is misschien grootspraak, maar ik ben nooit in 't rood moeten gaan, in tegendeel, ik had nog energie over bij thuiskomst. 














|