|
"Trop is te veel en te veel is trop", dat ervaarde ik vandaag tijdens mijn wandeling. Dadelijk meer hierover. 
Ik begon mijn dag met 'n wandeling naar de bakker en twee korte fietstochtjes, eentje naar de glascontainer en eentje naar de bibliotheek. In de namiddag stond dan mijn wandeling gepland. 
Ik wilde nog eens vertrekken vanuit Mopertingen. Het idee hiertoe werd mij aangereikt door fb-vriendin Jetty. Zij plaatste deze week op haar account 'n mooie foto van 'n kapel, gelegen in de velden tussen Mopertingen en Veldwezelt. En gezien het voor mij al enkele jaren geleden was dat ik er passeerde, leek het me vandaag 'n mooie dag om daar nog eens langs te wandelen. 
Met de bus dus tot in het centrum van Mopertingen en dan met het geprinte kaartje van de veldwegen in die regio in de hand, kon ik op pad. Ik kwam eerst lang het oudste huis van Mopertingen. In 1627 was het 'n afspanning of herberg. En dan het veld in tot aan de kapel van O.L.Vrouw van Altijddurende bijstand. Je staat er echt in de "middle of nowhere", zo ver je kunt kijken zie je alleen maar velden. Het is 'n oude kapel, in 1872 werd ze verbouwd.
En dan kwam het, 'n immens grote plas verhinderde mij om te passeren, zelfs via de akkers kon ik niet door want dat was één en al slijk.  Ik heb geen moeite met wat modder en water, maar dit was van het goede net iets te veel. Rechtsomkeer dus maar (zie gele cirkel op het kaartje). 
Ik ben dan maar teruggekeerd via Gellik, Kompeld en Briegden. Verder had ik niet te klagen over mijn wandeling, het was schitterend weer, dat zie je aan de schaduw op mijn laatste foto. 
Morgen, bij leven en welzijn, ga ik nog eens fietsen met mijn koersfiets. Natuurlijk moet ik hem wel nog even nakijken, zoals banden oppompen enz.
|
Ik ben Eddy Meuris