Inhoud blog
  • BBC Radio 3: Rabindranath Tagore vijf keer een kwartier in 'The essay'
  • BBC Radio 3 presenteert donderdagmiddag het muziekdrama Telemaco van Christoph Willibald von Gluck
  • Ergerlijke geluiden als thema van vijf maal een kwartier The essay van BBC Radio3
  • De Britse schrijver en journalist George Orwell overleed op 21 januari 1950
  • Koning Friedrich II van Pruisen en de muziek; twee programma's achtereen op Duitse radiozender NDR Kultur
    Zoeken in blog

    Cultuurspectrum
    Woord en beeld
    22-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog vijf maal Anton Heyboer op digitaal tv-kanaal
    Unieke figuur in Nederland
    In de nieuwe etherweek, die op zaterdag 22 november begint en op vrijdag 28 november eindigt, zal de film over Anton Heyboer nog vijf keer worden uitgezonden. Meer over die film is te vinden in onze vorige bijdrage op deze site.
    Heyboer liet zich in 1951 opnemen in het Provinciaal Ziekenhuis van Santpoort, aangezien hij zich in het zogenaamd normale van de maatschappij iet kon functioneren, en zich daartegen wilde laten beschermen. Na zijn terugkeer uit het ziekenhuis maakte hij het boek dat in de hieraan voorafgaande bijdrage is afgebeeld. Dat boek op zich wordt door kenners als een kunstwerk op zich beschouwd. De afbeelding links van deze tekst dient als getekende opening van de herdruk van het boek, naast een inleidende tekst door Maria Heyboer en de uitgever.
    De uitzenddata en -tijden zijn, steeds op hetzelfde Nederlandse, digitale kanaal, met de imbeciele benaming Holland Doc als volgt:
    Zaterdag 22 november, vanaf 22:30 uur
    Zondag 23 november, in de middag vanaf 15:05 uur
    Dinsdag 25 november, vanaf 16:55 uur
    Woensdag 26november, vanaf 23:00 uur
    Vrijdag 28 november, vanaf 20:00 uur
    __________
    Afbeelding: Anton Heyboer, tekening uit 1975, voorin de herduk van het boek Het Systeem van Anton Heyboer.

    22-11-2008 om 00:00 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    20-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gefilmd portret uit 1974 van kunstenaar Anton Heyboer diverse keren te zien op digitaal kanaal
    Portret van de kunstenaar als middelbare man
    In 2005 overleed, 81 jaar oud, de uiterst kleurrijke, met nauwelijks één andere beeldend kunstenaar te vergelijken, Nederlander Anton Heyboer. Diverse keren en vanuit tal van invalshoeken is de man geportretteerd in kranten en tijdschriften, in boeken en in bewegende beelden. De VPRO-televisie heeft reeds in 1974 voor de eerste keer een gefilmd portret van deze uitzonderlijke man — met een viertal echtgenotes en ook een reeks honden — uitgezonden onder de titel In kleur bij God thuis. Anton Heyboer heeft een enorme hoeveelheid kunstewerken nagelaten.
    Deze documentaire film — die een lengte heeft van ongeveer vijf kwartier — zal de komende dagen diverse keren opnieuw worden uitgezonden door het digitale televisiekanaal met de absurde, want op randstedelijke hoogmoedsverplettering gebaseerde, naam Holland Doc. Alsof het om een voor de rest van Nederland minder interessant, regionaal kanaaltje gaat.
    "Mijn werk is de onschuld leefbaar te maken", luidt de ondertitel van het boek Het systeem van Anton Heyboer, dat voor het eerst in 1954 werd gepubliceerd en eenentwintig jaar later door een Amsterdams uitgeversbedrijf opnieuw in de handel werd gebracht.
    De eerste uitzending van deze film is op donderdag 20 november, in de vroege avond tussen 19:10 uur en 20:30 uur. Op vrijdag de 21ste november — in de middag vanaf 14:40 uur — zal dit gefilmde portret worden herhaald.

    20-11-2008 om 10:50 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gérard Depardieu als kapelaan in de speelfilm Onder de zon van Satan naar de roman van Georges Bernanos
    Tweede verfilming, uit 1987
    Op de avond van donderdag 20 november presenteert Arte-televisie — de tweetalige Duits-Franse culturele televisiezender — tussen 21:00 en 22:35 uur één van de verfilmingen van het gelijknamige boek van Georges Bernanos (1888-1948), Sous le soleil de Satan, dat als boek voor het eerst werd uitgegeven in 1926. Dat boek was de eerste roman van Georges Bernanos, en het werd onmiddellijk een groot succes: er werden binnen korte tijd 100.000 exemplaren van verkocht. De eerste verfilming werd gerealiseerd in 1971 door Pierre Cardinal (1924-1998), met Maurice Garrel (geb 1923) in de rol van abbé Donissan, en Catherine Salvia als Mouchette. Zestien jaar later heeft regisseur Maurice Pialat (1925-2003) hetzelfde gedaan, met Gérard Depardieu als de kapelaan en Sandrine Bonnaire als het meisje Mouchette.

    Uitgejouwd door pers en publiek
    Toen bij pers en publiek van het filmfestival van Cannes in 1987 bekend werd dat de film Sous le soleil de Satan met een Gouden Palm werd onderscheiden, viel dat bij de pers en bij de toeschouwers in zo slechte aarde, dat de regisseur tijdens de huldiging door journalisten en toeschouwers werd uitgejouwd, hetgeen hij toen beantwoordde met een obsceen gebaar. De film, die door diverse filmkenners als zeer zware kost werd gedefinieerd, laat ons kennismaken met een jonge vrouw, die de bijnaam Mouchette heeft gekregen en haar zieleroerselen. Ze is, zonder te zijn getrouwd, zwanger geraakt en heeft vervolgens één van haar minnaars vermoord. De kapelaan probeert uit alle macht haar ziel te redden.

    20-11-2008 om 09:12 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    19-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog twee November-gedichten van Neerlands Tachtiger Hein Boeken
    NOVEMBER II.

    Hoe schuilt in 't inn'ge groen der donkre dennen
    Zoo gaarn mijn geest, dien al dat grauw benauwt
    Der groote lucht rondom, waarin nu 't woud
    Dat wind en weer, al 't sombre heir, kwam schennen.

    Nog maar aan 't kaal getakte valt te kennen.
    Hoe goed doet oog en blikken, moêgeschouwd,
    Al 't groen van mos en loof, 't nat-bruin van 't hout,
    Hoe mocht mijn blik aan gansch dees groenhof wennen!

    Daar buiten 't grauw! Zóó heeft in groote wereld
    Mijn hart zijn groenen hof bij u, mijn lief,
    Dáár van al 't wild rumoer, dat buiten dwerrelt,
    Komt het terug, daar vindt zijn nood gerief.

    Daar, — als mijn oog doet al dat groen zoo goed —
    Vind ik . . . hoe noeme ik al dat ziele-zoet?

    12 Nov. 1909


    * * * * * * * * * *


    NOVEMBER III.

    Hoe smeult een rosse brand daar op de stammen
    In 't bruin gebladert voor he bleek der lucht —
    Toch wil de brand nog niet; 't wil maar niet vlammen,
    Al blaast ook wind, en doet met dor gerucht,

    Als wilden kindertroep, een blader-vlucht
    Rond-warlen over 't paden heuvel-dammen;
    't Is een onwill'ge brand, een makke, tamme,
    Maar als 't eens brandt, dan brandt het al geducht.

    Als maar de zon komt, groote, gouden laaier,
    Die 't al ontsteekt, al 't blad in alle landen,
    — En wolken-meisjes komen ijlings kijken
    Met witte halsjes, blauw-geranden waaier —
    Dan brandt het àl, één roeklooze offerande;
    En schoonst festijn zal gansch dees blad-brand blijken.

    12 Nov. 1909
    Hilversum


    19-11-2008 om 12:22 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Biopic en docudrama over Marie Antoinette '” op één avond via de Belgische zender Canvas
    Twee films
    Op woensdag 19 november zal de tweede Nederlandstalige Belgische televisiezender Canvas twee keer een uur besteden aan de historische figuur Marie Antoinette (oorspronkelijk aartshertogin Maria Antonia van Oostenrijk; 1755-1792), dochter van de Oostenrijke keizerin Maria Theresia en de laatste koningin van Frankrijk, die was gehuwd met Lodewijk XVI. Haar aardse bestaan eindigde onder de guillotine, aangezien ze zich op het cruciale moment — toen de Franse Revolutie uitbrak in 1789 — aan de verkeerde kant van de scheidslijn der tweedeling in de maatschappij van dat koninkrijk bevond.
    Als eerste wordt tussen 20:40 uur en 22:40 uur de biografische speelfilm Marie Antoinette uit 2006 vertoond van regisseuse Sofia Coppola, die tegelijkertijd verantwoordelijk tekent voor het draaiboek — een coproductie van onder meer de VS en Frankrijk. De hoofdrollen zullen worden vervuld door Kirsten Dunst, Jason Schwartzman en Danny Huston.

    Bijzonderheden
    Gegevens van de productiemaatschappij vermelden dat het Sofia Coppola niet te doen was om een politiek statement af te geven, maar dat ze zich veel meer had gericht op de privépersoon Marie Antoinette met haar geheel eigen belevingswereld, haar emoties en haar innerlijke wezen.
    De regisseuse legt daarbij de nadruk op het Marie Antoinette omringende toestanden en gebeurtenissen, vooral in de door gehuichel, valsheid en hypocrisie gekenmerkte directe omgeving.


    In deze film is Marie Antoinette een mens dat slachtoffer is geworden van woelige veranderingen en ze wordt nu eens niet geportretteerd als een secreet dat zich verbaasde over het feit dat het volk morde: "Het heeft geen brood, Sire." — "Nou, dan eten ze toch taart!" [1]
    Filmkenners die inmiddels hebben kennis genomen van deze rolprent, spreken over "een lust voor het oog" en dat de grootste troeven ervan liggen in het camerawerk en de art direction, al is men meestentijds ook uitermate lovend over Kirsten Dunst, die de prinses uitbeeldt in deze film.

    Documentair drama
    Na een kort praatprogramma dat de Marie Antoinette-kijkers zo'n half uur de gelegenheid geeft iets anders te doen, volgt om 23:15 uur op dezelfde Begische zender een tweede film met hetzelfde thema en eveneens dezelfde titel, maar daarbij gaat het om een documentair drama van David Grubin — overigens gerealiseerd in hetzelfde jaar als de bovengenoemde speefilm — dat eveneens zo'n twee uur duurt.
    Juist in een tijd van grote belangstelling voor, helaas, al te erg geromantiseerde verhalen over tal van historische figuren is het een verademing om een rolprent te zien, waarin de figuren weliswaar door acteurs worden 'ingevuld' — de personen zelf te laten opdraven, is nu eenmaal een te zware opgave, aangezien ze in die periode niet konden worden gefilmd —, maar die zich in hun doen (en laten) dien te houden aan feiten en niet aan de smaak van een groot en middelmatig publiek aangepaste interpretaties, welke niet zelden, althans ten dele — hun basis vinden in een al te opgezwollen duim, die erg veel invloed uitoefent op het wensdenken, met alle uitvergrote gevolgen van dien.
    __________
    [1] Niet zonder een lichte schok der herkenning is het feit dat deze zelfde uitspraak ongeveer een kwart eeuw geleden aan de Engelse premier Thatcher werd toegeschreven toen die een reeks van maatregelen had genomen dat grote groepen van mensen aan de bedelstaf had gebracht.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Regisseuse Sofia Coppola (geb. 1971).
    2. Scène te Versailles waar de film werd opgenomen, met Kirsten Dunst als Marie Antoinette.
    3. Staatsieportret uit 1775 van de laatste Franse koningin Marie Antoinette.

    19-11-2008 om 06:28 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    17-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Documentaire over de Bagdad-Spoorlijn twee maandagen achtereen op ARD/Duitsland 1
    De Sultan en zijn spoorweg
    Op maandag 17 november 2008 presenteert het eerste publieke Duitse televisienet ARD/Das Erste tussen 21:00 uur en 21:45 uur het eerste deel van de tweedelige documentaire Die Bagdad-Bahn, over — het Duitse woord zegt het al: de zogenoemde Bagdad-Spoorlijn.
    Sultan Abdoel-Hamid II, die rond de vorige eeuwwisseling heerser van het enorme Osmaanse Rijk was, kwam in 1901 op het idee om een spoorlijn te laten aanleggen tussen Constantinopel en Bagdad. Het plan leek Duitse ingenieurs wel levensvatbaar. Door tussenkomst van de Duitse ambassadeur te Constinopel, die erin is geslaagd om concessies voor de uitvoering te krijgen, kon uit dat keizerrijk tussen Nederland en Polen de financiering ter hand genomen worden. In 1903 werd met de aanleg van de gewenste lijn begonnen, en dat was bepaald geen geringe klus, want ook in de uiterst onherbergzame gebieden — zoals woestijnen en bergen, en verder over rivieren — moest een degelijke spoorweg-infrastructuur worden gecreëerd.
    In 1910 was het project tot Aleppo gevorderd, maar toen werden de Britten erg nerveus, aangezien zij meenden dat de Osmanen op die manier toegang zouden krijgen tot het Sinaïgebergte en vervolgens het Suezkanaal.
    Het project werd nimmer afgerond, aangezien er, in 1918, direct na de Eerste Wereldoorlog niet verder aan de constructie van de lijn werd gewerkt. In dat jaar overleed de sultan. Het hoe en waarom, het wel en wee van het geheel wordt in het tweede deel, volgende week maandag, op 24 november, 's avonds op hetzelfde tijdstip, uit de doeken gedaan.
    Een boek dat over deze spoorlijn is verschenen, kreeg de ondertitel The Train that disappeared into History.
    __________
    Foto: Sultan Abdoel-Hamid II (1842-1918).

    17-11-2008 om 15:03 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De zeer directe sociaal-politieke gevaren van een financieel-economische crisis
    De schok der herkenning
    Nu onze wereld sedert oktober van dit jaar in een zeer omvangrijke, financieel-economische crisis verkeert en de invloeden daarvan op tal van punten ernstige gevolgen hebben op het mondiale geldsysteem, is een associatie met de beurskrach van 1929 op Wall Street in principe geen absurde gedachte.


    Niemand in Europa hoeft te denken dat de meeste burgers van ons eigen continent er wel zonder al te ernstige kleerscheuren van af zullen komen, want dat zal zeker niet het geval zijn, en al helemaal niet waar dat de smalle huishoudbeurs betreft — geheel in overeenstemming met de manier waarop alle financiële problemen altijd zoveel mogelijk worden afgewenteld. Helaas zal niet één regering beslissen wat minder onzinnig wapentuig te bestellen of zodanige maatregelen te treffen dat geldvampieren hun slag(en) niet meer onophoudelijk kunnen slaan. En of dat nu bankmanagers dan wel dubieuze industriëlen zijn, is daarbij niet van primair belang; het feit dat dergelijke kansen voor bepaalde roofdieren van het menselijk ras zo wijd verbreid zijn geweest, wijst al naar de onverbiddelijke noodzaak van een gezamenlijk optrekken van zoveel mogelijk regeringen — op ons continent èn wereldwijd — eveneens met medewerking van alle daarbij betrokken instituten op de diverse nationale niveaus, in ons werelddeel en tevens mondiaal. Dat zou dan eindelijk een positief resultaat van de zo dikwijls terecht gesmade globalisering zijn.
    Daar ligt dan ook meteen het — in ieder geval basaal hoopgevende — verschil met de krach van acht decennia geleden. Toen was er niet de geringste sprake van een mondiaal optreden tegen uitwassen en bleek dat ieder zoveel mogelijk voor zich wilde binnenhalen, daarbij niet beseffend dat een gereglementeerde, gezamenlijke aanpak voor alle betrokkenen veel betere resultaten zou opleveren. Zolang de huidige protagonisten — in hun gezamenlijke strijd tegen verdere afkalving en nog meer duistere scenario's — dat als één instituut doen, is de kans op succes verreweg het grootst.

    Beginstadia
    In het boek Barbarij en beschaving — Een geschiedenis van Europa in onze tijd schrijft historicus Bernard Wasserstein in het Hoofdstuk Crisis en terreur 1929-1936 onder meer het volgende: "De beginstadia van de recessie zouden tot op zekere hoogte kunnen worden verklaard als een correctie op een speculatiehausse: de afname van de bedrijvigheid als een natuurlijke daling in de economische cyclus." Het lijkt, althans op het eerste gezicht, nogal op de situatie van nu, al is de speculatiehausse thans een andere dan toen. Nu hebben tal van kredietverstrekkers hun grenzen zodanig ver overschreden dat het wankele kaartenhuis wel moest instorten. Dat dit ook nu weer in de VS is begonnen, komt doordat daar de meeste van die instituten zijn gevestigd, welke overigens ook op tal van cruciale plekken in Europa hun graaigrage vingers in het spel hadden en deels nu nog hebben. Daartegen dienen stringente wetten nu heel snel te worden gerealiseerd om op die manier in ieder geval alles te proberen een herhaling te voorkomen.
    Gelukkig zijn er ook markante verschillen met de gevolgen van de krach van 1929 voor Europa, en met name de huidige Duitse Bondsrepubliek. Nu zit dat land weliswaar met een staatsschuld, maar daarnevens niet met een torenhoge Herstelbetalingen als gevolg van de bij het Verdrag van Verdun overeengekomen verplichtingen. Want juist die betalingen konden door het uitblijven van Amerikaans geld voor Duitsland na de beurskrach niet meer worden gerealiseerd en dat heeft, in uiterste consequentie, Hitler (mede) mogelijk gemaakt. Dat aspect van financiële kwetsbaarheid bestaat nu weliswaar niet, en dat geeft weliswaar enige ruimte om te kunnen blijven ademen, maar voor het opgelucht diep doorademen is het nog te vroeg, aangezien alle tot nu toe verborgen gebleven, dan wel bewust zo lang mogelijk verborgen gehouden, problemen binnen handel en industrie zullen alle betrokkenen nog meer dan voldoende hoofdbrekens gaan kosten.

    Hitler en Stalin
    Dat een geïncarneerd geestelijk defect als Adolf Hiter zo nadrukkelijk de kans heeft gekregen
    zich als sterke man op te werpen, had niet alleen maar te maken met de wereldwijde economische crisis, doch deze versterkte en versnelde het proces van overmatig groeiend nationalisme — de koorts die aan de zeer ernstige ziekte voorafgaat — dat aan de onderkant van de samenleving in Duitsland sedert 1918 reeds had gegist en precies in die stroomversnelling raakte welke een zogenoemde sterke man met voor menigeen een messiaans charisma buitengemeen in de kaart zou spelen.
    Weliswaar bevindt zich in de huidige Bondsrepubliek Duitsland nog steeds geen wezen, dat — ondanks zijn of haar buitenissige conglomeraat van psychotische stoornissen — over voldoende redenaarstalent en tevens een reserve aan manipulatief populisme beschikt om in de voetsporen van de demonische dictator van anno dazumal te kunnen treden, maar een woekerend neo-nationaal-socialisme kan regelrecht op het voor democratische processen verkeerde moment huiveringwekkende gevolgen hebben. Mede daarom zal elke regering in Europa ervoor moeten zorgen dat niet alleen banken en multinationals worden ondersteund, maar dat vooral de Ärmsten der Armen op de juiste steun kunnen rekenen.

    Wasserstein betrekt de figuur Hitler in zijn overwegingen met betrekking tot de in het bewuste hoofdstuk in grote lijnen behandelde economische crisis van de jaren dertig. De Georgiër Stalin, die dezelfde functie vervulde en dezelfde, zo niet nog heel wat ergere, krankzinnigheid aan de dag legde — en daarmee heel direct het grootst denkbare gevaar voor een min of meer vrije samenleving vormde —, leidde zijn staat onder weliswaar anders lijkende omstandigheden, maar die waren in wezen dezelfde en alleen in het kader van de sovjet-propaganda — niet in de laatste plaats naar het westen toe — zodanig geformuleerd dat men zou kunnen menen dat het in dat grote land van de grens met het westen tot in Vladivostok er anders — lees: positiever — uitzag.

    Twintigste eeuw
    Het hierboven aangehaalde hoofdstuk in het boek van Wasserstein beslaat zo'n veertig pagina's
    van de in totaal 976 die het rijk is. Het hele boek behandelt een geschiedenis van Europa in onze tijd, dus het gedeelte dat als Nieuwe en Nieuwste geschiedenis kan worden aangemerkt: de twintigste eeuw en de eerste jaren van het eerste decennium van onze huidige eeuw.
    Diegenen, die de moed kunnen opbrengen m de confrontatie met zo'n voortreffelijk geschreven, veelzijdig, leerzaam èn onderhoudend boek aan te gaan, zij er nog op gewezen dat bij dezelfde
    uitgever eerder een andere, kortere geschiedenis van de twintigste eeuw — geschreven door onze landgenoot, de historicus Maarten van Rossem — is uitgekomen, en die twee boeken samen verschaffen een vrijwel lacuneloos overzicht van alle toestanden en gebeurtenissen die van onvervreemdbare importantie zijn geweest voor de ontwikkeling van ons continent.
    Een uitgebreide bespreking van de andere elementen van Wassersteins boek zult u binnenkort op deze site kunnen aantreffen.
    __________
    Bernard Wasserstein:
    Barbarij en beschaving
    Een geschiedenis van Europa in onze tijd

    Vertaald uit het Engels door
    Pieter van der Veen, Chiel van Soelen
    en Toon Dohmen
    976 pag., gebonden, met stofomslag
    Nieuw Amsterdam Uitgevers
    Amsterdam, 2008
    ISBN 978 90 468 0406 3
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Voorzijde van het stofomslag van Barbarij en beschaving.
    2. Dolgedraaide dictator in de dop: de jonge, doch reeds flink verknipte Dwaze Dolfje.
    3. J. Dzoegasjvili, alias Stalin.
    4. Bernard Wasserstein, auteur van Barbarij en beschaving.
    5. Rugzijde van het stofomslag van dat boek.

    17-11-2008 om 11:29 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    16-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ein Deutsches Requiem van Brahms in NDR-Soiree
    Naar Woorden van de Heilige Schrift
    Het concert dat de Duitse radiozender NDR Kultur onder het opschrift Soirée tussen 22:00 uur en middernacht zal uitzenden op zondag 16 november 2008, wordt geopend met het orgelwerk Méditation sur le mystère de la Sainte Trinité nr. 5 voor orgel van Olivier Messiaen (1908-1992). Daarna volgt van Johannes Brahms met diens opus 45: Ein Deutsches Requiem voor koor, twee zangsolisten en orkest. Uitvoerenden zijn Concerto Köln onder leiding van Marcus Creed. Solistische medewerking zal worden verleend door de sopraan Marie Arnet en de bariton Klemens Sander.
    Gedetailleerde gegevens over deze compositie zijn te vinden op een aan deze verwante site: op Tempel der Toonkunst, in een artikel van zondag 6 januari 2008.
    __________
    Afbeelding: Voorzijde van de dtv-biografie over Johannes Brahms, verschenen in februari 2008. Meer daarover in onze bijdrage van maandag 31 maart, eveneens op Tempel der Toonkunst.

    16-11-2008 om 19:25 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Diep doorleefde gevoelens over het fenomeen Muziek (1)
    De muziek is het meest geschikt om ons die loutere duur, dat voortdurend gesnor en dat ononderbroken gegonsvan het diepere leven te doen vatten.
    Henri Bergson (1859-1941)

    Het oor bevredigen, het hart ontroeren, de geest verkwikken, dat doet de muziek!
    Benedett Marcello (1686-1739)

    Muziek is de zilveren trap met het hemelsblauw van violen en 't vlammendrood van trompetten, die rustend op de uiterste rand der aarde, ons de gelegenheid biedt op te stijgen tot de sterren.
    Nino Salvaneschi (1886-1968)

    Het onuitsprekelijk innige van alle muziek, waardoor zij als een door en door bekend en toch eeuwig ver verwijderd paadijs lijkt, zo begrijpelijk is en tevenszo onverklaarbaar, berust daarop dat ze alle roerselen van ons diepste wezen weergeeft, doch boven alle werkelijkheid en ver van alle kwelling.

    Arthur Schopenhauer (1788-1860)

    Er is maar één ding op de wereld die mij goed doet en dat is de muziek, mar die vreugd zou een ander welicht smart noemen.
    Julie de Lespinasse (1732-1776)

    Alle methode is ritme. Heeft men het ritme in zijn macht, dan kan men de wereld bedwingen. Ieder mens heeft zijn individueel ritme
    .
    Novalis (1772-1801) [1]


    Onder alle ervaringen van de aarde zou enkel de liefde kunnen wedijveren met goede muziek. Maar gelukkig, zij completeren elkaar. Zij vermeerderen zelfs elkaar.
    Matthijs Vermeulen (1888-1967)

    Muziek is tegelijk de meest gebiedende en de meest toegankelijke kunst; wel is het niet mogelijk aan haar dwang teontkomen, maar anderzijds verleent zij grenzeloze vrijheden.

    J.H.Rosny [2]

    Een oeropenbaring noem ik de muziek; in geen enkele andere kunst veruiterlijkt de geheimzinnige mens zich zo kristalhelder.
    Johann Gottfried Kinkel (1815-1882)

    De muziek verlangt dat men immer in een toestand van ontvankelijkheid verkeert, in een soort van gelukkige vrouwelijke gevoeligheid, opdat ze bevruchtend zou kunnen werken.

    Friedrich Nietzsche (1844-1900)

    Het oudste, echtste en schoonste muziekinstrument, het instrument waaraan onze muziek alleen haar bestaan dankt, is de menselijke stem.
    Richard Wagner (1813-1883)


    __________

    [1] Meer prachtige uitspraken van Novalis over andere thema's kunt u vinden in een aparte bijdrage, die op 1 november op een van mijn privé-sites is gepubliceerd.

    [2]
    J.H. Rosny is een pseudoniem voor
    de twee broers Joseph Henri Honoré Boex (1856-1940) en Séraphin Justin François Boex (1859-1948).
    ____________
    Afbeeldingen
    1. De Franse filosoof Henri Bergson.
    2. De Franse adellijke dochter Julie de Lespinasse.
    3. De Duitse dichter Johann Gottfried Kinkel.

    16-11-2008 om 17:33 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    15-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Druk opera-weekeinde: in concertzaal en via de ether
    Ruim aanbod
    Op zaterdag 15 november wordt in de grote concertzaal van het Cultuurcentrum De Oosterpoort te Groningen een semi-scènische voorstelling gegeven van Béla Bartóks muziektheater Hertog Blauwbaards Burcht uit 1911. Daarover kunt u uitgebreide informatie vinden in het donderdag verschenen artikel op onze zustersite Tempel der Toonkunst.
    Een uur voordat het concert van het Noord Nederlands Orkest in Groningen begint, wordt in het programma Opera on 3 van BBC Radio 3 de zaterdagse muziektheater-avond gestart. Aan de beurt is de English National Opera met Modest Moessorgski's Boris Godoenov.
    Een andere grootheid van het fin de siècle binnen de muziekcultuur in het algemeen is op de Belgische radiozender Klara vertegenwoordigd met één van zijn drie grootste scheppingen voor het muziektheater: Richard Strauss met zijn Elektra, een opera in één bedrijf, gecomponeerd in de jaren 1908-1909.
    Deze uitzending in het kader van het wekelijkse operaprogramma op die zender, Scala, biedt een uitvoering in het Mariinski Theater te Sint Petersburg, onder leiding van Valery Gergiev, vanzelfsprekend met medewerking van solisten, koor en orkest.


    Heinrich Marschner
    Direct na het Nieuws van 19:00 uur begint op de Nederlandse klassieke muziekzender Radio 4 het programma Opera Live van de NPS. Daarin kunt u luisteren naar een bepaald niet regelmatig gespeelde opera Der Vampyr van de Duitse componist Heinrich Marschner (1795-1861). De eerste uitvoering daarvan werd gegeven op 29 maart 1828 te Leipzig. In 1992 is er een aangepaste versie als soap-opera gepresenteerd als televisieserie op de BBC.

    ____________
    Afbeeldingen
    1. Tsaar Boris Godoenov.
    2. De componist Heinrich Marschner, samen met zijn signatuur inclusief de typisch Duitse tic van het predikaat doctor vooraan de naam.
    Lithografie naar een tekening van ca. 1830 door F.A. Jung.


    15-11-2008 om 10:33 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    14-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dial M for Murder van Alfred Hitchcock, zaterdag opnieuw in de thuisbiscoop '” via Canvas
    Klassieke thriller in kleur
    Hoewel Alfred Hitchcocks thriller Dial M for Murder (bij ons U spreekt met uw moordenaar) meer dan een halve eeuw geleden — om precies te zijn: in 1954 — werd opgenomen, is deze meesterlijke rolprent, die aan spanning niets heeft verloren en op z'n hoogst gedateerd aandoet in de aankleding binnenshuis, qua mode en in het verkeer op straat — dat we overigens heel weinig te zien krijgen aangezien vrijwel het gehele drama zich in één en hetzelfde Londense appartement afspeelt, al doet Hitch zelf in een cameo — ook wel glimprol genoemd — als buspassagier ook even weer mee.
    Aan het begin van dit jaar, op vrijdag 22 februari, heb ik in een artikel op mijn filmsite meer daarover heb geschreven, zodat we hier volstaan met de melding dat de film op zaterdagavond door Canvas, het tweede Nederlandstalige Belgische televisienet, zal worden uitgezonden. Als aanvangstijdstip staat 23:20 uur gepland en het ligt in de bedoeling dat de zenuwen u in de keel blijven gieren tot 01:00 uur in de nacht op zondag. Voor nadere gegevens wordt u naar die bewuste bijdrage verwezen.

    14-11-2008 om 19:48 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sprookjesmusical naar Charles Perraults Peau d'âne als film met Catherine Deneuve en Jean Marais
    Film uit 1964
    Op de dag dat het Noord Nederlands Orkest in Groningen een uitvoering verzorgt van Hertog Blauwbaards Burcht — een werk waarvan de oorsprong ligt in de Sprookjes van Moeder de Gans van Charles Perrault —, zendt het eerste Belgische televisienet zaterdag — in de middag tussen 15:35 uur en 17:00 uur — de film Peau d'âne (Ezelsvel) uit, eveneens afkomstig uit Perraults verzameling Ma mère l'Oye. Deze rolprent van Jacques Demy (1931-1990) met Chatherine Deneuve in de hoofdrol dateert van 1970 en stamt nog net uit hetzelfde jaar dat deze hoofdrolspeelster met de in Spanje geboren, Mexicaanse grootmeester van het witte doek Luis Buñuel (1900-1983) de film Tristana had opgenomen.
    Naast Catherine Deneuve, die — al eerder, in 1964 — met deze zelfde regisseur Les parapluies de Cherbourg had opgenomen, zien we ook een van de andere klassieke protagonisten van het Franse theater en de Franse film: Jean Marais (1913-1998), en verder Jacques Perrin (geboren 1941).
    Regisseur Demy heeft in het kader van de zogeheten nouvelle vague flink wat films gemaakt die bruisen van fantasie en geen gebrek aan spektakel vertonen.
    Catherine Deneuve, die in de film zelfs zingend optreedt, speelt zowel de rol van de koningin in het sprookje, alsook die van haar dochter.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Regisseur Jacques Demy.
    2. Acteur Jean Marais, in 1947 gefotografeerd door Carl Van Vechten.

    14-11-2008 om 19:46 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kasteel in Zweden van Françoise Sagan als recente speelfim via Arte-televisie
    Frans-Belgische coproductie
    Hedenavond, tussen 21:00 uur en 22:35 uur kunt u op de Duits-Franse cultuurzender Arte-tv een verfilming zien van Château en Suède, een apart toneelstuk uit 1960, van de Franse successchrijfster Françoise Sagan (eigenlijk Françoise Quoirez; 1935-2004), die al heel jong internationale roem heeft verworven met haar autobiogafische roman Bonjour tristesse, voor het eerst uitgegeven in 1954.
    Deze recente film van Josée Dayan is een Frans-Belgische coproductie van dit jaar. De bekendste actrice van het 'Franse witte doek' Jeanne Moreau, speelt daarin een hoofdrol, evenals Guillaume Depardieu en Géraldine Pailhas.
    Deze rolprent al door Arte-televisie worden herhaald op zondag 16 november, vanaf 16:15 uur.
    ____________
    Afbeelding: De Livre de Poche-editie van Château en Suède uit het eerste kwartaal van 1963.

    14-11-2008 om 12:38 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    13-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Admiraal Wilhelm Canaris geportretteerd in speelfilm met diens 'evenbeeld' O.E. Hasse
    Met elite-acteurs van toen
    In de nacht van donderdag 13 op vrijdag 14 november — tussen 01:05 uur en 02:55 uur — presenteert de eerste van de beide publieke Duitse zendgemachtigden, ARD/Das Erste de Duitse, biografische film Canaris uit 1954 van Alfred Weidenmann (1918-2000). De hoofdrollen in deze voorstelling van zaken worden gespeeld door O.E. Hasse (1903-1978), Martin Held (1908-1992) en Adrian Hoven (1922-1981), drie van de grootste figuren van de Duitse filmkunst in onder meer de tweede helft van de twintigste eeuw.
    Reeds aan het begin van de Tweede Wereldoorlog bekropen admiraal Canaris steeds meer twijfels over het nationaal-socialisme en hij heeft zich in het verdere verloop aangesloten bij het verzet rondom Graaf Stauffenberg, dat in 1944 door een aanslag op 20 juli heeft getracht Hitler uit de weg te ruimen. Drie dagen na die aanslag werd ook Canaris gearresteerd doch, in tegenstelling tot de meeste anderen van die groepering, pas in 1945 geëxecuteerd.
    _________
    Foto: De echte admiraal Wilhelm Canaris, Hoofd van Hitlers Abwehr met wie Otto Ernst Hasse inderdaad sprekende gelijkenis vertoonde. Canaris ziet u hier in Berlijn 1936.

    13-11-2008 om 19:28 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het rijk der gevaarlijke, respectievelijk dodelijke virussen '” twee avonden achtereen op Arte-televisie
    Gevaarlijk
    De Frans-Duitse cultuurzender Arte-televisie presenteert deze week in twee aflveringen het docudrama Das Imperium der Viren. De in totaal anderhalf uur durende delen gaan over gevaalijke, respectievelijk dodelijke virussen, die in de loop van de twintigste eeuw hun destructieve werk hebben verricht. De delen zullen op twee achtereenvolgende dagen worden uitgezonden: op donderdag 13 en vrijdag 14 november, beide keren tussen 20:15 uur en 21:00 uur. De eerste aflevering, op donderdag 13 november, getiteld Lautlose Killer, behandelt de uitbraak van het zogeheten SARS-virus. Dat letterwoord is ontstaan uit Severe Acute Respiratory Syndrome. De tweede helft van het docudrama, op vrijdag 14 november, die de titel Der unsichtbare Feind draagt, behandelt een scenario waarbij terroristen gebruik maken van dodelijke virussen.

    Dodelijk
    Er is een tijd geweest dat dit thema voor zichzelf als democratische regeringen beschouwende machtgroeperingen in diverse landen die deze vorm van biologische oorlogsvoering voor een optie hielden, en in de VS zijn er diverse malen proeven mee gedaan.
    Diezelfde statenbond beschuldigde later, aan het begin van onze eeuw, de afgrijzenwekkende Iraakse dictator Saddam Hoessein ervan over zulke wapens te bechikken, wetende dat deze bewering een leugen was, maar geesteszieke wereldleiders liegen hun eigen bevolking en de rest van de altijd voor om zich te kunnen rechtvaardigen en hun geestelijke, intellectuele en vooral morele achterstand te willen inlopen met krijgsspelletjes om dan vermeend te kunnen laten zien dat ze toch al groot zijn. G.W. Bush deed dat om aan pappie te tonen dat hij wel kon en durfde wat die Bush senior in 1991 tijdens de eerste Golfoorlog achterwege had gelaten. Daarmee profileerde Bush junior zich als een der abjectste, zo niet de meest stuitende onder de oorlogsmisdadigers uit de geschiedenis van de mensheid. Daarnaast pleegde hij hoogverraad aan zijn volk.
    Kortom, zoals in de Openbaring van Johannes in het Nieuwe Testament de sfeer van het Beest uit de Afgrond wordt geïndiceerd. Zo iemand dient voor de rest van zijn aardse bestaan van de overige mensheid te worden afgezonderd en op rantsoen worden gesteld: alleen beschuitjes met cyaankali mogen zijn deel zijn.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Het gevaarlijke SARS-virus.
    2. Het dodelijke virus G.W. Bush.

    13-11-2008 om 19:00 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De foutieve beeldvorming over Adolf Eichmann
    Geen Schreibtischtäter
    Op donderdag 13 november spreekt Gabriel Bach in de Amsterdamse sociëteit Felix Meritis over het proces tegen Adolf Eichmann (1906-1962) dat in 1961 in Israël werd gevoerd en dat veelal werd beschouwd als hèt proces van de eeuw. De inmiddels 81 jaar oude Gabriel Bach, geboren in 1927 in Duitsland — die tijdens het Eichmann-proces één van de belangrijkste aanklagers was en later, tussen 1982 tot aan zijn pensionering in 1997, heeft gefunctioneerd als rechter van het Israëlische Hooggerechtshof —, trekt zeer aandacht voor en tijdens zijn optredens met de boodschap dat deze Eichmann niet de 'simpele' nationaal-socialist was, die persoonlijk niets tegen Joden had, doch slechts orders uitvoerde zonder daar zelf enig fanatisme bij aan de dag te hebben gelegd.
    Gabriel Bach is van mening dat — hoewel het proces een strafzaak was waarvoor zoveel mogelijk degelijk materiaal moest worden verzameld om te kunnen bewijzen dat Adolf Eichmann de directe verantwoordelijkheid droeg voor de transporten van Joden naar de vernietigingsmachinerie in concentratiekampen — het proces van historische betekenis is geweest doordat daarmee voor het eerst de omvangrijke systematiek van het geplande uitmoorden van het Europese Jodendom in algemene zin bekend werd, ook en vooral in Duitsland waar dat prcoes elke avond opnieuw een thema was op de beeldbuis en daardoor het onderwerp nadien niet meer kon worden genegeerd of deels terzijde kon worden geschoven.
    Gabriel Bach wijst beschuldigend in de richting van de filosofe Hannah Arendt, die over het proces heeft gepubliceerd en daarbij sprak over die Banalität des Bösen. Ondanks haar belangstelling heeft ze niet met Bach en zijn medewerkers willen spreken en kwam ze slechts enkele dagen voor het begin van het proces in Israël aan. Haar opstelling als filosofe van hoog aanzien en Jodin heeft er volgens Bach (mede) voor gezorgd dat er tot op heden een verkeerde opvatting bestaat over het werkelijke functioneren van Eichmann. Die was immers — in de context van de plannen tot vernietitiging van het Europese Jodendom van mening dat 'achttien een getal' was, maar een miljoen 'niet meer dan een statistiek'.
    Zelfs toen Hitler met de Hongaarse leider Horty een afspaak had over 8700 Joodse gezinnen die mochten vertrekken, was het Eichmann die dit heeft willen verhinderen.
    De avond in Felix Meritis, waarbij de voertaal Engels is, en die zal worden voorgezeten door Frits Barend, begint om 20:00 uur. De lezing van Gabriel Bach, die wordt gehouden onder het motto Sharing an office with Eichmann, is vrij toegankelijk. Meer informatie daarover kunt u hier vinden.

    Saul Friedländer
    De Joodse historicus Saul Friedländer, die is gespecialiseerd in de onderhavige thematiek, deelt de kritiek van Gabriel Bach aan Hannah Arendt. Hij laat — in zijn recente, monumentale standaardwerk over de geschiedenis van de vervolging en de aansluitende vernietiging van de Europese Joden [1] — er geen twijfel over bestaan wat de ware functie van Eichmann is geweest en dat alles rechtvaardigt de conclusie dat die Hannah Arendt met — al dan niet onderbewuste — preoccupatie naar dat proces is gegaan. Saul Friedländer — in 1932 te Praag geboren in een Joods gezin — heeft met zijn zeer omvangrijke geschiedschrijving in twee kloeke delen met betrekking tot dit thema getracht, deze onuitwisbaar bezoedelde bladzijden uit de geschiedenis van de twintigste eeuw in het algemeen en in het bijzonder van die in Europa tijdens de eerste helft van de vorige eeuw, voor een groter lezerspubliek inzichtelijk te maken zonder daarbij voorbij te gaan aan gecompliceerde structuren.
    Net als voor vele 'alledaagse' mensen blijft het een ondoorgrondelijk gebeuren dat juist in het land van de dichters en denkers, dat ook op andere fronten één der meest ontwikkelde naties ter wereld was, iets extremistisch crimineels en verachtenswaardigs van zodanige omvang heeft kunnen plaatsgrijpen.

    Deel 1: De jaren van vervolging
    In het eerste deel van Saul Friedländers boek uit 1997 — dat een jaar daarna in een Nederlandse vertaling bij uitgeverij Het Spectrum in Utrecht is verschenen, en verleden jaar, samen met het tweede deel in één band met opgeteld meer dan 1.300 pagina's tekst, door Nieuw Amsterdam Uitgevers (opnieuw) is uitgebracht [1] — behandelt Friedländer de Jodenvervolging in Duitsland aan de hand van zo ongeveer alle literatuur die over dat bewuste tijdperk (1933-1939) bestaat. De auteur is de stellige mening toegedaan dat de Duitse bevolking niet werkelijk uit was op een fysieke uitroeiing van het Jodendom (in Europa) [2], maar dat de in principe sterk afwijzende houding van datzelfde volk ertoe heeft geleid dat het wegkijken en de daaraan onverbrekelijk verbonden — dan wel van lieverlee (lees: door verdringing) ontstane — onverschilligheid mede verantwoordelijk is voor de situatie dat de nazi-bonzen vrijwel geheel ongestoord hun eliminatie van deze andere mensen, die niet in hun wereldbeeld pasten, hebben kunnen realiseren.

    Deel 2: De jaren van vernietiging
    Partijen, die in alle oprechtheid van hun overtuiging na de Tweede Wereldoorlog langdurig bleven beweren dat het niet Adolf Hitler was die verantwoordelijk was voor de ergste nazi-misdaden — maar dat dit alles moest worden toegeschreven aan de machtswellust van sommige nazi-topfiguren, die de werkelijkheid voor de Führer verborgen hielden —, zouden beter hebben kunnen, en dus moeten, weten als ze zich hadden georiënteerd op de harde feiten en niet op wensdenken. Het Duitse fenomeen Duckmäusertum — naar boven buigen en naar beneden trappen — heeft mede gezorgd dat die machthebbers de handelingsruimte namen om de plannen voor de Endlösung minutieus verder uit te werken en te realiseren. Saul Friedländer gaat evenmin een ander, dikwijls onderbelicht feit uit de weg: de houding die zo'n grote groep mensen — die in totaal zes miljoen Joden — aannam zich te schikken in de eisen van degenen die het voor het zeggen hadden. Dit geschiedde veelal uit overwegingen die waren gebasseerd op het principe van de Hoop: om zo erger te kunnen voorkomen en eventueel tijd te rekken.
    Saul Friedländer heeft een Joods 'monnikenwerk' verricht door zich te worstelen door bergen van documenten met vastgelegde gebeurtenissen enerzijds en geprotocolleerde getuigenissen, mede op basis van grote aantallen brieven, dagboeknotities en opgetekende herinneringen.
    Voor zijn ongeëvenaarde document met een conglomeraat aan onwrikbaar bewijsmateriaal heeft Saul Friedländer niet alleen de Pulitzerprijs gekregen en in 2007, op de laatste dag van de Frankfurter Buchmesse is hem aldaar in de Paulskirche [3] de Friedenspreis des Deutschen Buchhandels toegekend.
    __________
    [1] Dat zal te danken zijn aan het feit dat Nieuw Amsterdam-uitgever Henk ter Borg een decennium geleden nog bij werkzaam was bij Het Spectrum, doch nu met zijn Nieuw Amsterdam behoorlijk aan de weg timmert.
    [2] Uit eigen ervaringen weet ik dat deze houding ook bij bepaalde groeperingen Nederlandse anti-semieten heerste. Men vond dat er voor Joden geen plaats in onze samenleving was, maar daarom hoefde toch niemand van hen op zelfs maar de geringste wijze te worden mishandeld. Ze zouden immers ook een eigen staat krijgen: Madagascar. Dat zo'n houding een al te gemakkelijke was, gebaseerd op een langzaam maar zeker geconditioneerde naïviteit, hoeft verder geen betoog. Een enkeling van hen was na de oorlog zo eerlijk om te bekennen dat ze weliswaar tevreden was met het feit dat de drieëneenhalf duizend Joden Groningen moesten verlaten, maar dat ze tijdens de oorlog, verplicht werkzaam op een kantoor van de Duitsers, iedere ondergedoken Jood waarover ze informatie had, ongemoeid heeft gelaten, aangezien ze tegen verraad was.
    Aan de andere kant was er eind jaren tachtig van de vorige eeuw in datzelfde Groningen een winkelier, die bijna een halve eeuw na dato — aan ieder van wie hij wist of gevoeglijk kon aanemen dat deze niet-Joods was — vol trots vertelde dat hij op het viaduct bij het Hoofdstation van Groningen was gaan staan om de treinen met Joden uit te wuiven, en dat hij daar nog steeds trots op was. Die behoort, als hij nu nog leeft, tot de categorie der ewig Gestrigen.
    [3]
    De Paulskirche in Frankfurt am Main is een symbool voor vrede en vrijheid. Hier werd in 1848 de constitutionerende vergadering gehouden voor de stichting van de Duitse staat.
    ___________
    Saul Friedländer: Nazi-Duitsland en de Joden
    Deel 1. De jaren van vervolging 1933-1939
    Deel 2. De jaren van vernietiging 1939-1945
    472, resp. 862 pagina's, in één boek gebonden, met stofomslag.
    Nieuw Amsterdam uitgevers, Amsterdam 2007.
    Lannoo N.V., Tielt (voor België)
    ISBN 978-9-782-3003-8.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Adolf Eichmann als 27-jarige in SS-uniform.
    2. De Duitse filosofe Hannah Arendt (1906-1975).
    3. Gabriel Bach als aanklager, op de achtergrond Eichmann tussen twee bewakers in een door kogelvrij glas omgeven beklaagdenbank.
    4. Saul Friedländer.
    5. Voorzijde van het stofomslag van Saul Friedländers 'foliant' over Nazi-Duitsland en de Joden.

    13-11-2008 om 15:27 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    12-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee herfstgedichten van Joachim Ringelnatz
    Herbst im Fluß

    Der Strom trug das ins Wasser gestreute
    Laub der Bäume fort. –
    Ich dachte an alte Leute,
    Die auswandern ohne ein Klagewort.

    Die Blätter treiben und trudeln,
    Gewendet von Winden und Strudeln
    Gefügig, und sinken dann still. – –

    Wie jeder, der Großes erlebte,
    Als er an Größerem bebte,
    Schließlich tief ausruhen will.

    * * * * * * * * * *

    Herbst

    Eine
    trübe, kaltfeuchte Wagenspur:
    Das ist die herbstliche Natur.

    Sie hat geleuchtet, geduftet und trug
    Ihre Früchte. – Nun, ausgeglichen,
    Hat sie vom Kämpfen und Wachsen genug. –
    Scheint's nicht, als wäre alles Betrug
    Gewesen, was ihr entwichen?!

    Das Händesinken in den Schoß,
    das Zweifeln am eignen, an allem Groß,
    Das Unbunte und Leise,
    Das ist so schön, daß es wiederjung
    Beginnen kann, wenn Erinnerung
    Es nicht klein machte, sondern weise.

    Ein Nebel blaut über das Blätterbraun,
    Das zwischen den Bäumen den Boden bedeckt.
    Wenn ihr euren Herbst entdeckt:
    Dann seid darüber nicht traurig, ihr Fraun.

    Joachim Ringelnatz (1883-1934),
    Pseudoniem van Hans Bötticher
    Uit: Das Gesamtwerk — Gedichte.

    12-11-2008 om 19:09 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wijze woorden over levensplichten in negen kwatrijnen, van de al te jong gestorven Duitse dichter Ludwig Hölty


























    Lebenspflichten

    Rosen auf den Weg gestreut,
    Und des Harms vergessen!
    Eine kurze Spanne Zeit
    Ward uns zugemessen.

    Heute hüpft im Frühlingstanz
    Noch der frohe Knabe;
    Morgen weht der Totenkranz
    Schon auf seinem Grabe.

    Wonne führt die junge Braut
    Heute zum Altare.
    Eh' die Abendwolke taut,
    Ruht sie auf der Bahre.

    Ungewisser, kurzer Dau'r
    Ist dies Erdenleben;
    Und zur Freude, nicht zur Trau'r
    Uns von Gott gegeben.

    Gebet Harm und Grillenfang,
    Gebet ihn den Winden;
    Ruht bei frohem Becherklang
    Unter grünen Linden!

    Lasset keine Nachtigall
    Unbehorcht verstummen,
    Keine Bien' im Frühlingstal
    Unbelauschet summen!

    Fühlt, so lang es Gott erlaubt,
    Kuß und süße Trauben,
    Bis der Tod, der alles raubt,
    Kommt, sie euch zu rauben.

    Unter schlummerndes Gebein,
    In die Gruft gesäet,
    Fühlet nicht den Rosenhain
    Der das Grab umwehet;

    Fühlet nicht den Wonnenklang
    Angestoßner Becher,
    Nicht den frohen Rundgesang
    Weingelehrter Zecher.

    Ludwig Christoph Heinrich Hölty (1748-1776)
    Uit: Gedichte (Leipzig, 1870)
    Dit gedicht werd op muziek gezet door
    Johann Friedrich Reichardt (1752-1814).


    12-11-2008 om 06:20 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    11-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Portret van schrijver John le Carré op Arte-tv
    Herhaling van zondag
    De Frans-Duitse cultuurzender Arte-televisie zal in de nacht van dinsdag 11 op woensdag 12 november — tussen 00:55 uur en 02:20 uur — een herhaling presenteren van de film König der Spione over de Engelse schrijver John le Carré, wiens werkelijke naam David John Moore Cornwell is, en die werd geboren in 1931 te Poole in Dorset. Lange tijd was hij in dienst van 'Her Majesty's Secret Service' en gedurende die 'diensttijd' als spion was hij onder meer werkzaam in de Duitse Bondsrepubliek. Daarover gaat, althans min of meer, zijn roman A small town in Germany, die — evenals bijna, zo niet alle van zijn thrillers — werd verfilmd. Wereldfaam heeft hij echter verworven met The spy who came in from the cold, voor het eerst verschenen in 1963. Daarmee liet John le Carré niet alleen zien dat hij op voortreffelijke en literair verantwoorde wijze een roman vol intensiteit en spanning kon componeren, maar dat het daarin gedocumenteerde een historisch inzicht verschaft met betrekking tot de interactie van de protagonisten in de Koude Oorlog. De filmversie uit 1965 van regisseur Martin Ritt — met onder anderen Richard Burton, Claire Bloom, Oskar Werner, en de Nederlandse acteur Henk Molenberg als marechaussee bij de pascontrole op Schiphol — heeft die populariteit van de auteur enorm ondersteund.
    Zijn manier van schrijven is niet zelden beschouwd als een vorm van zich afzetten tegen de heroïsche spionageverhalen over uitermate ongeloofwaardige gebeurtenissen en bovenmenselijke krachten, die vooral Ian Fleming aan zijn figuur James Bond heeft toegedicht. Niets groots, 'soapciety'-achtigs en anderszins nodeloos 'indrukwekkends', is er te vinden in de personages die John le Carré schetst. En dat zorgt er onder meer voor dat de toestanden en gebeurtenissen in diens boeken — en in de verfilmingen daarvan — een zoveel realistischer en daarmee tevens zoveel aanvaardbaarder indruk maken.
    De film uit 2008, met een lengte van anderhalf uur, zal worden uitgezonden in HD-kwaliteit op het formaat 16:9. Twee regisseurs tekenen voor deze rolprent: André Schäfer en Werner Köhne.
    Voor wie het tijdstip in de nacht van dinsdag op woensdag niet zo goed valt, is er nog een herkansing: een herhaling zal worden gerealiseerd op maandag 17 november aanstaande, 's ochtends om 09:55 uur.

    11-11-2008 om 19:09 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vier uur achtereen diverse Nederlandse tv-programma's over de geschiedenis van Duitsland in de twintigste eeuw op het digitale kanaal GeschiedenisTV
    Op digitaal kanaal GeschiedenisTV
    Op dinsdag 11 november zendt het Nederlandse digitale kanaal GeschiedenisTV vier uur achtereen programma's uit over een groot deel van de geschiedenis van ons directe buurland Duitsland. Om 20:38 uur begint de lange avond tot na middernacht met achtereenvolgens de beide delen van de IKON-film uit 1988: München 38. Het eerste deel, Verwenste vrede, duurt tot 21:30 uur, en direct in aansluiting daaraan wordt het tweede deel Versmade bondgenoot de ether ingestuurd. In die beelddocumentatie wordt opnieuw duidelijk hoe verdeeld men in Europa was over de figuur van het Krankzinnige Beest Hitler en de gevolgen van zijn politiek, die heel eenvoudig voorspelbaar waren voor ieder die de bereidheid had getoond om te kijken en te luisteren.
    Even voor half elf volgen onder de titel Twee Duitslanden dan nog twee reportages van de NOS, in 1989 gemaakt door Chester te Nuyl over in die dagen actuele ontwikkelingen van de beide Duitslanden en de toen nog onmetelijke importantie van directe en latere gevolgen.
    Zowel de conflicten binnen de NAVO over kernwapens voor de korte afstand, en het 'demoratische' Duitsland dat toen veertig jaar bestond, komen aan de orde, evenals het opvallende vertrek van enkele Russische legeronderdelen uit Oost-Duitsland. Men vroeg zich af of de Muur wellicht toch nog zou vallen, ook al had de hoogse baas van de dictatuur, Erich Honecker (1912-1994) verklaard dat juist dat abject-afzichtelijke bouwsel in honderd jaar nog overeind zou staan, letterlijk en figuurlijk tussen de beide Duitslanden.

    De kameraad van kunststof
    Een goed zestig minuten durende documentaire over de kunststoffen automobiel genaamd Trabant sluit op de breed uitgemeten waanzin van een decennialang ver- en vooral gedeelde staat, waarin aan de ene kant economische welvaart heerst en wel van zo'n af en toe ook pijnlijk overbodige omvang — honderden verschillende merken sigaretten aan de westelijke kant van de muur tegenover slechts één merk aan de andere zijde — dat men het ongeloof dat daarover bestond bij een groot deel van de DDR-bevolking best kan begrijpen
    De klassieke auto in het oostelijke Duitsland werd na de zogeheten eenwording snel verdrongen door de luxueuzere voertuigen die in het westen alledaags waren. In zijn documentaire over dit vervoermiddel blikt Wim Schepens terug op de betekenis van dat, dikwijls als bordpapieren automobiel beschimpt, voertuig.
    De ruim vier uur durende Duitse avond wordt besloten met een aflevering van de serie reportages, die toen tot de vaste programma's van de VPRO behoorden. Eén aflevering daarvan, Duitsland 1992, onder redactie van Cherry Duyns, toont een portret van de schrijver Ralph Giordano (geboren te Hamburg in 1923), die aan de toenmalige bondsanselier Helmut Kohl een brief schreef waarin hij zijn bezorgdheid heeft geuit over het (groeiende) rechts-extremisme in zijn vaderland. Deze reportage duurt in de nacht van dinsdag 11 op woensdag 12 november van middernacht tot 00:33 uur.
    ____________
    Afbeeldingen
    1. Adolf Hitler als mensenkind.
    2. Erich Honecker, Staatsratsvorsitzender van de Oost-Duitse Sozialistische Einheitspartei Deutschlands
    3. Een model Trabant.
    4. De Joodse auteur Ralph Giordano ontving veel anti-semitische post en telefonische bedreigingen.

    11-11-2008 om 14:58 geschreven door Heinz Wallisch  


    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 24/12-30/12 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 14/02-20/02 2011
  • 07/02-13/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 21/09-27/09 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 18/05-24/05 2009
  • 11/05-17/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 27/04-03/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 30/03-05/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 17/11-23/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 03/11-09/11 2008
  • 27/10-02/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 22/09-28/09 2008
  • 15/09-21/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 11/08-17/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 16/06-22/06 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 31/12-06/01 2008
  • 24/12-30/12 2007
  • 17/12-23/12 2007
  • 10/12-16/12 2007
  • 03/12-09/12 2007
  • 26/11-02/12 2007
  • 19/11-25/11 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 30/07-05/08 2007
  • 23/07-29/07 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Inhoud blog
  • BBC Radio 3: Rabindranath Tagore vijf keer een kwartier in 'The essay'
  • BBC Radio 3 presenteert donderdagmiddag het muziekdrama Telemaco van Christoph Willibald von Gluck
  • Ergerlijke geluiden als thema van vijf maal een kwartier The essay van BBC Radio3
  • De Britse schrijver en journalist George Orwell overleed op 21 januari 1950
  • Koning Friedrich II van Pruisen en de muziek; twee programma's achtereen op Duitse radiozender NDR Kultur
  • Hedendaagse zoektocht naar de herkomst van het Gulden Vlies
  • Zevende Symfonie van Sjostakovitsj en praten daarover in 'Radio 3 live in concert' via BBC Radio 3
  • Heden exact een halve eeuw gelden stierf de dichter Gerrit Achterberg tijdens een autorit
  • Jan van Parijs blijkt ook een opera te zijn, hier met de Italiaanse titel Gianni di Parigi
  • Drieënnegentig jaar geleden werd de filosofe en communiste Rosa Luxemburg door militairen in Berlijn vermoord
  • Jos van Immerseel en Anima Eterna met Berlioz'Symphonie fantastique deze week tweemaal op Arte-tv
  • Rossini's Assepoester ─ La Cenerentola ─ in 'Opera live' van Radio 4-NL
  • BBC Four-documentaire over de grammar school en de opheffing ervan
  • Op 12 januari 1876 werd de internationaal vermaarde auteur Jack London geboren
  • Tweede deel speelfilm À la recherche du temps perdu deze week tweemaal via TV5 Monde
  • Twee Europese treinreizen op twee verschillende televisiezenders
  • De wilde schoonheid van India, in vijf afleveringen via Arte-tv
  • België EEN vertoont 'de fraaiste liefdesfilm uit de geschiedenis', Brief encounter uit 1945
  • Sterfdag Paul Verlaine heden herdacht
  • Twee verschillende programma's over de componist George Gershwin op de Britse tv-zender BBC Four
  • TV5Monde vertoont A la recherche du temps perdu uit 2011 in twee afleveringen
  • Twee avonden vol monarchen op de beeldbuis thuis: België, Engeland en Frankrijk
  • Verfilmd drama van Paul Claudel: Partage de midi te zien op TV5 Monde
  • Louis Daguerre maakte op 2 januari 1839 de eerste foto van de Maan
  • Oratorium Elijah van Mendelssohn hedenavond in 'Avondconcert' van Radio 4-NL
  • Canvas presenteert Lawrence of Arabia uit 1962, van David Lean
  • Wagners Meistersinger von Nürnberg' op nieuwjaarsdag uit Covent Garden in 'Opera on 3'
  • Jevgeni Onegin van Tsjajkovski op nieuwjaarsdag te zien in 'NTR Podium' op Nederland 2-tv
  • Arte vertoont opnieuw de zijgende klassieker Metropolis
  • Gebroeders Lumière trekken op 28 december 1895 eerste betalende bezoekers voor filmvoorstelling
  • De ware levensgeschiedenis van Elisabeth (Sissi) van Oostenrijk op TV5 Monde
  • Veertien maal een half uur uit Irrungen Wirrungen van Theodor Fontane in 'Am Abend vorgelesen'
  • In 1897 op tweede kerstdag werd WIlly Corsari in het Brusselse Sint-Pieters-Jette geboren
  • Op 25 december 1741 stelde Anders Celsius zijn thermometer voor; het werd anders
  • Het effect van muziek op de mens is neurobiologisch nader onderzocht
  • Op 23 december 1900 experimenteerde Reginald Fessenden, op Cobb Island, met radiogolven
  • Reportage over het kleinste theater voor Grand Opera ter wereld, Manhattan, New York; te zien op Arte-tv
  • Exact zeven decennia geleden stierf de literaire VS-reus Frances Scott Fitzgerald
  • The essay van BBC Radio 3, vijf avonden een kwartier over de kracht van het oeuvre van Charles Dickens
  • Herdenking sterfdag Antonio Stradivari: overleden 18 december 1737
  • Christina Rossetti staat centraal in literatuurprogramma The verb van BBC Radio 3's
  • Man over woord van Canvas-tv: Is Antwerps de oudste taal ter wereld?
  • Tinker Tailor Soldioer Spy, naar gelijknamige roman van John Le Carré, heden in de bioscopen
  • Fictieve documentaire over Napoleons falen op zee, tijdens de slag bij Trafalgar in 1805
  • Geboortedag (1816) van uitvinder-industrieel Ernst Werner von Siemens herdacht
  • Documentaire over schilder Jan Sluijters in Avro's Close up, dinsdagavond via Nederland 2-tv
  • Op 13 december 1797 werd de Duitse, romantische dichter Heinrich Heine geboren
  • 11 en 12 december zijn gekoppeld aan de Italiaanse radiopionier Guglielmo Marconi
  • Words and music van BBC Radio 3 deze zondagavond over 'onze relatie met alcohol'
  • België EEN presenteert op zondag 11 december 'de meest inspirerende speelfilm aller tijden'


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!