|
Soms ligt goed en slecht nieuws niet ver uit mekaar. Vanmorgen kreeg ik eerst te horen dat onze overbuurvrouw overleden is in de leeftijd van 89 jaar om effe later dan goed nieuws te vernemen van één mijner vrienden. Hij is al 'n tijd - medisch gezien - op 'n slechte weide, maar nu liet hij ons verstaan dat zijn behandeling aanslaat en hij terug op de goede weg is. Ik ben blij voor hem. 
Deze ochtend was het nog grijs in Lanaken maar gaandeweg de dag kwam de zon erdoor. Ik wilde vandaag nog eens op 'n deel van de rode route wandelen. Ik vertrok hiervoor doorheen de Blindevijversweg. Daar staat ook een der mooiere bomen van de streek. Vervolgens ging het linksop, de Sprokkelstraat in om helemaal op het einde van die straat, het bos in te stappen. Met gewoon rechtdoor te gaan, kwam ik vanzelf op de rode route.  Regelmatig was het klimmen en dalen, getuige die 77 hoogtemeters. Op enkele wandelaars na en 'n verdwaalde mountainbiker, was ik helemaal alleen op deze route. Het is dan ook niet evident voor velen om nu dit parcours te volgen, zoals gezegd 'n glooiend parcours en vele drassige stroken. Verschillende waterplassen waren zelfs nog bevroren. 
Maar goed, ik heb het mij alleszins niet beklaagd, de zon scheen, zuurstof in de lucht en niks om mij zorgen over te maken. Morgen voormiddag moet ik iets speciaals gaan doen, les geven in 'n klas van het lager onderwijs (4de studiejaar). De les gaat over carnaval, ons carnavalskrantje "de Bèssemgezèt" en over het Lanaker dialect.  Ik geef die les samen met 'n collega-redactielid. Ook donderdag in de namiddag is er 'n klas aan de beurt. De bedoeling is om de kinderen gedurende max. 1 uur bezig te houden, foto's nemen inbegrepen. Die foto's komen dan met goedkeuring van de school, in onze carnavalskrant. 
|
Ik ben Eddy Meuris