Planet Wissen ' Is consumeren een genoegen of een nachtmerrie
Hand in eigen boezem In de aflevering van het wetenschappelijke programma Planet Wissen
dat de Westdeutsche Rundfunk (WDR) en tegelijkertijd de SWR (Südwest
Rundfunk) op donderdag in de middag tussen 15:00 en 16:00 uur zal
uitzenden, komt de vraag aan bod of het vele en niet zelden al te
vele consumeren dat wij met z'n allen in de westerse wereld doen, kan worden beschouwd als een genoegen of als een nachtmerrie. De titel van de aflevering in kwestie luidt dan ook: Kosnsum Vergnügen oder Albtraum. Het
programma wordt op vrijdag in de ochtend herhaald: op de WDR tussen
08:20 uur en 09:20 uur en via de SWR al tussen 05:00 uur en 06:00 uur
voor de vroegste der menselijke ochtendvogels.
Invalshoeken De
beide presentatoren Brigitte Pavetic en TilL Nassif ontvangen in de
aflevering over consumptiegedrag dat vanzelfsprekend wordt
voorafgegaan door aankoopgedrag, maar dat zien de onderzoekers, zo
lijkt het wel, los van elkaar Theo Wolsing, die sedert 1981 werkzaam is bij de Verbraucherzentrale Nordrheinwestfalen in Düsseldorf. Sedert de jaren negentig houdt hij zich bij die instantie vooral ebzig met consumentengedrag en reclame. Het
is inmiddels een bekend gegeven dat mannen anders inkopen dan vrouwen,
anders reageren op reclameboodschappen, en dat het consumptiegedrag in
hoge mate wordt beïnvloed door allerlei 'verborgen verleiders', die
veelal halve waarheden dan wel aperte leugens ten beste geven, dan wel
juiste informatie verstrekken die zonder de vereiste context geen
enkele waarde hebben voor de beoordeling van een product of dienst, dan
wel voor de werkzaamheid van een medicament of iets dergelijks. Indien u zich nog niet wat meer met deze materie heeft beziggehouden, zullen u in deze aflevering van Planet Wissen
vast en zeker nog enkele verrassende feiten ter ore komen,
waarschijnlijk ook over het eigen aankoopgedrag op basis van
nadrukkelijke manipulatie door zeer handige reclamemensen, die vroeger
reclamejongens heetten, maar waar tegenwoordig ook steeds meer vrouwen
hun stempel op hebben weten te drukken. ___________ Afbeeldingen 1. Brigitte Pavetic, presentatrice van het programma Planet Wissen. 2. Till Nassif, presentator van het programma Planet Wissen. 3. Dr. Theo Wolsing, deskundige op het gebied van consumentengedrag en reclame.
Een afgeschreven exemplaar van Hector Malots roman Sans famille
Passie voor de letteren Hoewel Hector-Henri Malot die in 1830 was geboren in
Le Bouille, in de omgeving van Rouen aanvankelijk te Rouen en daarna
te Parijs rechten heeft gestudeerd, lag zijn voorkeur toch bij de
literatuur, en hij heeft dan ook de bewuste keuze gemaakt deze
discipline als vak te kiezen. Hij deed dat in ieder geval op drie
uiteenlopende manieren: als literatuurcriticus voor de krant L'Opinion Nationale, als theatercriticus voor Lloyd Français, en als romancier. Zijn eerste boek werd in 1859 gepubliceerd: Les Amants,
het eerste deel van een trilogie. Het ongetwijfeld bekendste boek uit
Hector Malots koker is de roman over, en zeker ook voor, kinderen: Sans famille, in het Nederlands getiteld Alleen op de wereld. De
mare gaat al enige decennia, en blijkt zoals dat met, eventueel
sterke, verhalen zeer dikwijls het geval is een lang leven te zijn
beschoren, maar omdat wel het een leuke anekdote is, vertellen we die
hier toch maar, even tussen neus en lip. Een ooit in Nederland woonachtige man had in zijn jeugd Alleen op de wereld
gelezen; een jaar of twintig daarna besloot hij om dat boek maar eens
in het Frans te gaan lezen, en daarom vroeg hij in een boekhandel naar
de zeer beroemde roman Seul sur le monde. . . . . Volgens de overlevering is hij daarna berooid, met lege handen, huiswaarts gekeerd.
Wereldboek Negentien jaar nadat Hector Malots eerste roman was uitgekomen, werd Sans famille
gepubliceerd, in 1878, en dat boek zou al snel een bestseller worden en
in die hoedanigheid eveneens een zegetocht over de aardkloot realiseren. Vanochtend
vond ik een zowaar gebonden Frans exemplaar van deze roman tussen
de afgeschreven boeken in de kratten van een op dat punt en zeker
voor mij vruchtbaar antiquariaat in mijn woonplaats. Doordat de
titelpagina ontbreekt, heb ik geen idee om welke druk het daarbij gaat,
al is het exemplaar zeker honderd jaar oud. Het is niet een exemplaar
dat helemaal is gelezen, wel is er in gelezen.
Helaas is ook achterin hetgeen bij boeken van na de Tweede
Wereldoorlog vrijwel altijd wel het geval was niets anders te vinden
dan de naam van de drukkerij.
Vondst Vandaag
lag het hierboven afgebeelde exemplaar tussen diverse andere afgedankte
boeken, voor de somma van vijftig eurocent, al moet erbij worden gezegd
dat dit exemplaar nooit één der schappen van de winkel heeft gehaald,
maar bij binnenkomst al direct werd gedumpt. Helaas is het een editie
zonder illustraties en op tamelijk vergeeld papier een versie die wij
van het boekenvak in vroeger jaren omschreven als "luxe editie op
krantenpapier", aangezien zo'n boek wel van een stevige band was
voorzien. En dat is voor Franse boeken echt een bijzonderheid.
Ook een blad(zijde) met de zogeheten Franse titel
dat laatste op de oneven zijde van het blad voorafgaande aan een
normale titelpagina ontbrak. Het is niet erg waarschijnlijk dat deze
en/of de originele titelpagina, is, respectievelijk zijn, verwijderd,
aangezien de titel, met daaraan voorafgaand de naam van de schrijver,
bovenaan de bladzijde staat waarop het eerste hoofdstuk (van het eerste
deel) begint. Op
de plek waar je een titelpagina verwacht, is echter een brief van
Hector Malot afgedrukt aan zijn in 1868 uit Malots huwelijk met Anna
Dariès geboren dochter Lucie. De auteur beschrijft daarin dat hij bij
de conceptie van het verhaal steeds aan haar heeft gedacht en zich
heeft afgevraagd hoe zij iets zou voelen, of zij er belangstelling voor
zou hebben.
IJsland in uitzonderlijke nood als gevolg van de wereldwijde kredietcrisis
Relatief onbekend land Het is nog maar goed twee weken geleden dat we in een artikeltje op deze site en elders een film over IJsland, die werd gepresenteerd door Arte-televisie,
in uw belangstelling hebben aanbevolen. Het is een staat ver van ons
af, waarover we weinig meer weten dan dat het er uitgestrekt is en dat
een deel van de huishoudens aldaar uit natuurlijke bronnen hun
energievoorziening op peil kunnen houden: middels de geysers, die
tevens als attractie voor grote aantallen mensen van buitenaf,
begrijpelijkerwijs, een bijzondere aantrekkingskracht uitoefenen. Nu
komt het tweede Duitse televisienet ZDF in de nacht van woensdag 15
april op donderdag 16 april tussen 00:35 uur en 01:05 uur met een
documentaire over de dramatische gevolgen die de wereldwijde
kredietcrisis voor dat land heeft.
Dramatische ommekeer Tot
voor kort was IJsland één der rijkste staten van Europa, doch sedert
eind 2008 is er een enorme stijging van het aantal vlooienmarkten en
winkels met tweedehands goederen vastgesteld. Aan de hand van
persoonlijke lotgevallen wordt een beeld geschetst
en zal voorts uitleg worden verstrekt met betrekking tot de vraag
waarom de crisis aldaar zo extra hard is aangekomen en eveneens waarom
dat heeft geleid tot de val van de regering van minister-president Geir
Haarde.
Afbeeldingen 1. Cameraman Michael Schröder in gevecht met zijn ergste vijand: het zilte nat. 2. Toenmalig premier van IJsland: Geir Haarde.
Die Bagdad Bahn tweemaal binnen zeven dagen op Arte-tv
Spoorweg zonder eindpunt Op maandag 17 november hebben we op de Tempel der Documentaires een artikel
gewijd aan de tweedelige documentaire over de Bagdad Spoorlijn naar een
idee van de toenmalige heerser van het Osmaanse rijk: Sultan Abdulhamid
II. Die film werd toen in twee afleveringen via het eerste Duitse
televisienet gepresenteerd; op woensdag 15 april zendt Arte televisie
de documentaire nogmaals uit, en beide delen direct achtereen: tussen
21:00 uur en 22:45 uur. Het betreft een Duits-Frans-Turkse coproductie
die Roland May voor de SWR (Südwest Rundfunk) heeft gemaakt. Het eerste
deel draagt de titel Aufbruch ins Ungewisse; de tweede aflevering heeft de benaming Auf gefährlichen Pfaden meegekregen.
Prikkelend thema Het
is een interessante materie, die niet alleen voor liefhebbers van
treinen, spoorwegen en aanverwante fenomenen bijzonder interessant is,
maar eveneens voor geïnteresseerden in de historische context van al
datgene wat zich in de eerste jaren van de twintigste eeuw in dat deel
van de wereld heeft afgespeeld, en welke elementen ertoe hebben geleid
dat het prestigieuze project na de Eerste Wereldoorlog niet tot een
goed einde werd gebracht. Arte
zendt de twee delen op dinsdag 21 april nog een keer, en ook dan direct
achtereen, uit in de ochtenduren tussen 09:55 uur en 11:45 uur. De
films zijn voorzien van stereofonisch geluid en ze worden uitgezonden
op het beeldformaat 16:9.
Georg(e) Fr(i)edric(h) Ha(e)ndel en het soms al te pijnlijk-commerciële ronde getallen-fetisjisme
Tureluurs Het
is langzamerhand om tureluurs te worden, en zeker heden, nu de goede
man die als Duitser in Halle werd geboren in het jaar dat zijn
muzikale evenknie, Johann Sebastian Bach, eveneens het levenslicht voor
het eerst heeft kunnen aanschouwen; en vandaag exact twee en een halve
eeuw geleden de laatste adem in Londen heeft uitgeblazen , wordt
herdacht op een manier die de indruk wekt dat het bestaan van al die
memorerende lieden er in sterke mate van afhangt. Want wat voor een
indruk kan men krijgen anders dan een van een hier en daar toch wat al
te pijnlijke vorm van ronde getallen-fetisjisme.
Componist van de week èn van het jaar Vandaag
wordt de goede man de hele dag via de Nederlandse zender Radio 4
bezongen en nog anderszins gevierd, daarbij inbegrepen de eerste
aflevering van vijf gedurende de werkdagen van deze week van de serie Componist van de Week, en op BBC Radio 3 wordt het 'zusterprogramma' Composer of te Week ook al aan Händel gewijd, en wordt er voorts een rechtstreekse uitvoering van The Messiah
vanuit Londens Westminster Abbey uitgezonden die tevens via Radio 4
in ons land te horen zal zijn , en zijn er twee Duitse klassieke
zenders die een avond wijden aan een werk van de grootmeester: NDR
Kultur brengt de opera Acis und Galatea,
voorafgegaan door een programma over de ontdekking, door Felix
Mendelssohn-Bartholdy, van juist dat meesterstukje. Dat alles in een
uitvoering door het Festspielorchester Göttingen met solisten, et
cetera. De collega's van WDR 3 besteden dan op prime time eveneens drie uur aan de muziek van deze Duitse Engelsman door een presentatie van diens oratorium Il trionfo del tempo e del disinganno door de Akademie für alte Musik Berlin.
In beeld en geluid: Tamerlano Mezzo-televisie blijft niet achter door vanaf 20:30 uur een uitvoering de ether in te slingeren van de opera Tamerlano.
En dan hebben we het nog helemaal niet gehad over al die kleinere
stukken, welke verspreid over vierhonderd en achttien en een kwart
zender over ons zullen worden uitgestort. Wees blij dat u knoppen aan
de betreffende toestellen heeft die zich laten sturen, veelal geheel in
overeenstemming met uw volstrekt eigen wensen. Het
is voor ons niet doenlijk om u van al die verschillende muziekstukken
hier ook maar een geringe vorm van toelichting te verschaffen; we
zouden al onze sites dit hele jaar wel aan die GF Händel kunnen wijden,
maar dan komen wel heel veel andere aspecten van de cultuur erg tekort,
en daarmee bedoelen we niet al die mensen, wier naam eveneens aan het
jaar 2009 zijn verbonden: in de muziek, de literatuur, alsmede andere
kunsten om de wetenschap(pen) met Charles Darwin en andere
grootmogols vooral niet te vergeten. Dus houdt u vooral uw eigen
gedrukte of elektronische zender-informatie in de smiezen en kiest u
dan toch liever iets dat u nog niet kent. ____________ Abeeldingen 1. Händel-standbeeld in zijn geboorteplaats Halle an der Saale. 2. Händel-beeld dat is opgenomen in een groot monument in Westminster Abbey te Londen.
De machtige vrouwen van het Lugu Meer ' matriarchaat als harmonisch alternatief
Harmonische samenleving Arte-televisie presenteert op dinsdag 14 april tussen 19:00 uur en 19:45 uur de documentaire China Die mächtigen Frauen vom Lugu-See, over het matriarchale Mosuo-volk. In
het zuidwesten van China, hoog in de bergen, tussen de provincies
Yunnan en Sichuan, ligt het Lugu Meer. Aan de oevers daarvan leeft al
duizenden jaren het Mosuo-volk. Al meer dan twee millennia hebben daar
de vrouwen het voor het zeggen. Niet alleen zorgen ze ervoor dat er
brood op de plank komt en voeden ze de kinderen op; zij hebben eveneens
zeggenschap over datgene wat te vererven val: vanzelfsprekend van
moeder op dochter. Het is de oudste vrouw in een huishouding die
bepaalt wat er allemaal moet worden gedaan, hoe en door wie. Hoewel zij
veelal de enige is die voor het onderhoud van de 'gezin' zorgt, is er
echter geen sprake van een huwelijksverbintenis in Europese zin.
Rolmodellen voor de jongens bestaan ook in andere mannelijke personen,
die echter weer familie zijn van de moeder. Het gaat er nogal
harmonisch aan toe, daar in het tamelijk afgescheiden gedeelte van het
verre China. Toch wordt die harmonie nu meer bedreigd dan ooit,
aangezien het moderne leven dat nu definitief in China zijn intrede
heeft gedaan steeds verder oprukt. Arte-televisie
herhaalt deze film een USA-productie uit 2005 van Elisabeth Dukal
Flender en Roger J. Zou op dinsdag 21 april, 's ochtends vanaf 09:10
uur.
Leeuwen in Botswana ' net even anders dan gebruikelijk
Noodgedwongen afwijking In
de natuurfilm van Tanja Jenkins en Mike Holding die de Duitse
regionale televisiezender WDR (Westdeutscher Rundfunk) op dinsdag 14
april, 's avonds tussen 20:15 uur en 21:00 uur uitzendt , komen de
kijkbuiswezens in aanraking met leeuwen van de Okavango-delta in
Botswana. Als die roofdieren daar in de periode van droogte willen
overleven, moeten ze zich van hun soortgenoten elders onderscheiden en
wel door in het water te springen; al hebben ze een alternatief: de
delta verlaten.
Elk
jaar opnieuw treedt de Okovango buiten haar oevers en ligt het
uitgedroogde gebied in de omgeving van de rivier een tijdlang onder
water. Hier en daar steken kleinestukjes land boven het water uit, als
kleine eilandjes. Voor de diersoorten aldaar geldt: wie er wil blijven
leven, zal zich met het water moeten arrangeren, maar dat betekent heel
concreet dat de aldaar verblijvende en bewust gebleven leeuwen hebben
moeten leren zwemmen. Jonge leeuwen moeten ook heel snel hun angst
overwinnen als ze, tezamen met de ouders, op buffeljacht willen gaan.
Een enkele keer raakt een leeuwenjong achter en dan is het klagend te
horen. De manier van jagen in het water wijkt enigszins af van de methoden die we van leeuwen gewend zijn. Dat alles zal de revue passeren in deze veelbelovende rolprent. WDR-tv herhaalt de film in de nacht van donderdag 16 op vrijdag 17 april tussen 00:55 uur en 01:40 uur.
In de ban van de Yukon ' tweedelige reisreportage via de ARD
Het eerste Duitse televisienet
ARD/Das Erste zendt op de beide paasdagen een aflevering uit van de
tweedelige reisreportage over de Yukon Quest, de zwaarste
hondensleerace die op deze aardbol bestaat:
deze wordt gehouden op het parcours van de Canadese Whitehorse tot aan
Fairbanks in Alaska. Het eerste van de twee delen wordt op zondag 12
april voorgesteld, tussen 21:45 uur en 22:30 uur. U krijgt onder meer
te zien welke functie de begeleiders van de hondensleden hebben. Het
vervolg daarvan wordt op de tweede paasdag, maandag 13 april,
gepresenteerd, op hetzelfde tijdstip. Klaus Scherer heeft het gebeuren
met de camera gevolgd en naast de tweedelige rolprent geeft hij via een
blog aan geïnteresseerden de kans inzicht te verkrijgen in de wijze van
ontstaan van deze documentaire. In
beide gevallen wordt het 's avonds uitgezonden deel in de loop van de
diret daarop volgende nacht herhaald: tussen 04:45 en 05:30 uur.
Arte-televisie met thema-avond op eerste Paasdag: Die Katze, das rätselhafte Wesen
Twee onderdelen Met
een speelfilm en een documentaire over wat er van, door en over katten
te leren valt, bestrijkt Arte-televisie drie uur tijdens de avond van
eerste paasdag: van kwart over acht tot kwart over elf.
Speelfilm naar Georges Simenon Het begint met de speelfilm Le chat
uit 1970 van Pierre Granier-Deferre (1927-2007) naar de gelijknamige
psychologische roman uit 1966 van veelschrijver Georges Simenon
(1903-1989). Daarin
wordt een echtpaar beschreven dat weliswaar een kwart eeuw samen is,
maar in wezen al geen echt paar meer is. Julien Bouin gespeeld door
Jean Gabin (1904-1976) houdt niet meer van zijn wederhelft Clémence
in de film is dat Simone Signoret (1921-1985) , en als de heer des
huizes op zekere dag een zwerfkat mee naar huis neemt, fungeert deze al
snel als Auslöser van jaloezie en meer zulks in het wezen van de zich verwaarloosd voelende huisvrouw. Tijdens de Berlinale van 1971 werden de genoemde hoofdrolspelers onderscheiden met een Zilveren Beer; de regisseur werd binnen hetzelfde kader voorgedragen voor een Gouden Beer. De Franse rolprent heeft de traditionele speelfilm-lengte van anderhalf uur, en op de zogeheten prime time
tussen 20:15 uur en 21:45 uur zal deze klassieker vast wel enige
aandacht weten te genereren in al die gebieden waar Arte-televisie kan
worden ontvangen. Daarna zal Le Chat nog twee keer door Arte worden herhaald: op woensdag 15 april en op dinsdag 21 april, beide keren vanaf 14:45 uur in de middag. Mocht
de film zijn nagesynchroniseerd en die waarschijnlijkheid is zeer
groot dan doen degenen die over voldoende (passieve) kennis van het
Frans beschikken en een zo modern televisietoestel hebben dat ze kunnen
overschakelen, er goed aan dat laatste te realiseren.
Clichés over vrijheid In
de begeleidende tekst die Arte-televisie in de programmagegevens
verstrekt omtrent de documentaire over katten en hun vrijheid luidt dat
veel mensen van katten houden omdat ze menen dat die dieren zo vrij
zijn. Uit eigen ervaringen kan ik daaraan toevoegen dat even dikwijls
het cliché te horen valt dat mensen niet dol zijn op katten omdat ze
juist vanwege die vrijheidsdrang hun eigen gang en zich maar weinig
tot en met geheel niets aantreken van wat de bij hen behorende mens(en)
wil(len). Als
iemand die vier decennia lang ervaringen heeft met eigen katten
intussen zijn dat er veertig ben ik verplicht een en ander ietwat te
nuanceren. Weliswaar komt het ene bovengemelde uiterst voor, evenals
het andere, maar daar tussenin zijn ook nog katten te vinden die zich
nu juist in allerlei situaties zeer volgzaam betonen.
Toen
ik aan het begin van de jaren negentig binnen elf maanden twee keer een
nest van vijf katten kreeg, bleken de eerste vijf zeer sterk
groepsgedrag te vertonen, nadat één van hen een fel meisje het
initiatief had genomen. Binnen een paar maanden liepen ze alle vijf,
samen met één tot vier van de al oudere huisgenoten, achter mij aan als
ik boodschappen moest doen, en op de mededeling dat ze op een bepaalde
plek op me moesten wachten, bleven ze keurig achter tot ik weer kwam
opdagen, en onderweg terug naar huis bleven alle negen keurig aan de
stoeprand wachten tot ik de mededeling deed dat ze konden onversteken.
En zo zijn er tientallen voorbeelden uit mijn eigen praktijk te melden,
die dicht in de buurt komen van de stelling met betrekking tot hun wens
tot vrijheid van handelwijze, en daar tegenover enkele van hen, die
alleen maar geïnteresseerd waren in wat ik deed en zich daarbij, bij
tijd en wijle, luid spinnend, hebben aangepast.
Recente versie van Händels Messiah paasmaandag via Arte-televisie
Redactionele kletspraat Of
Arte-televisie verstrekt foutieve informatie aan de pers, of de
redactiemedewerker, die verantwoordelijk is voor datgene wat er in de
VPRO-Gids wordt afgedrukt, heeft weer eens de voorkeur gegeven aan de
eigen vooroordelen en op basis daarvan Händels oratorium The Messiah
(1742) als opera te kwalificeren. Niet alleen dergelijke incompetentie
van die laatstgenoemde redactie ken ik uit ervaring, ook het jarenlang
achterhouden van toegezegde adequate informatie door Arte-televisie
hoort bij dat door een robot gestuurde systeem, en als je weer eens
probeert je voor info's te laten opnemen in de daarvoor bestemde lijst,
komt er steevast te staan dat je al bij de uitverkorenen behoort; één
van de meest negatieve kanten van inschrijvingen zonder tussenkomst van
een menselijk wezen dat, als het even meezit, kan luisteren en die dan
de vereiste maatregelen kan nemen, opdat je alsnog de gewenste
informatie krijgt.
Geliefd Oratorium Georg Friedrich Händels klassieker The Messiah wordt nu aan de (letterlijke) vooravond van de tweehonderd vijftigste
sterfdag van de componist door het Arnold Schönberg Chor en het
Ensemble Matheus uitgevoerd in een 'enscenering' van Claus Guth en
voorzien van een choegografie van Ramses Sigl. Verantwoordelijk voor de
muzikale leiding is Jean-Christophe Spinosi; vocale solisten zijn Bejun Mehta, Cornelia Horak, Florian Boesch, Richard Croft en Susan Gritton. Het
gaat hier om een Oostenrijkse verfilming van een fenomenale
muziekgebeurtenis, door Hannes Rossacher, bij om een recente
uitvoering, die als productie van het aloude Theater an der Wien in de Oostenrijkse hoofdstad werd gerealiseerd in samenwerkingmet de Opéra National de Lorraine, Nancy. Op het scherm zullen de Engelse zangteksten in het Duits worden geprojecteerd.
Arte-televisie zendt dit dramatische gebeuren uit tussen 21:00 uur en
23:40 uur. Er komen vooralsnog geen herhalingen. De uitzending, die zal
worden gerealiseerd in HD-kwaliteit op het beeldformaat 16:9, is
voorzien van stereofonisch geluid. ____________ Afbeeldingen 1. Georg Friedrich Händel in 1733. 2. Dirigent Jean-Christophe Spinosi.
Georg Friedrich Händel beheerst de eerste Paasdag, ook in beelden
Händel-film Nu
het tijdsbestek dat wij aanduiden met het jaar 2009 toch onder meer de
benaming Handel-jaar draagt en we in de stille week leven, die uitmondt
in twee Paadagen, is het niet zo verwonderlijk dat de man die op 14
april 250 jaar geleden het tijdelijke voor het eeuwige heeft ingeruild,
toch de muziekscène hier en daar domineert. Dat
is tevens het geval op radio en televisie. Aanstaande dinsdag is het 14
april en dan pakt de Nederlandse klassieke zender Radio 4 groots en
indrukwekkend uit met een hele dag Händel vanuit de Temple Church in
Londen. Eerste
paasdag, reeds vroeg in de middag bijt het eerste Duitse
televisieprogramma, direct na de Tagesschau, om 13:05 uur het spits af.
Dan wordt de documentaire Händel Der Film
vertoond, een muziekportret van deze barokcomponist van de bovenste
plank, een plaats die hij met de andere barokmeester van de noten en
die in de passietijd altijd zeer prominent aanwezig is: Papa Bach
(1685-1750); in deze periode vooral vanwege de talrijke pogingen tot
bevrediging van het verlangen allerwegen: de passie voor passiemuziek.
Fireworks-music en enkele aria's Arte-televisie
presenteert op het voor de zondag op die zender gebruikelijke tijdstip
met klassieke muziek tussen 19:00 uur en 19:45 uur een uitvoering
van de Music for the Royal Fireworks en enkele Händel-aria's. Arte's info meldt in verband met dit concert het begrip Barokke Topontmoeting.
Het betreft een optreden tijdens de BBC Proms in het jaar 2007 waarin
twee kwalitatief hoog aangeschreven ensembles samen een optreden op het
podium van de Royal Albert Hall hebben verzorgd: het Orchestra of the
Age of Enlightenment enerzijds en daarnaast het Freiburger
Barockorchester. Die instrumentalisten zorgen in de verfilming nu nog
eens voor de uitvoering van de Fireworks-music,
en daarnaiast treden twee vocale solisten op voor de vertolking van de
aria's: de sopraan Kate Royal (nomen est omen) en de tenor Ian
Bostridge. Deze
film op het beeldformaat 16:9 en voorzien van sterefonisch geluid, is
een Duits-Britse coproductie van Jonathan Fulford uit 2007, en zal nog
twee keer door Arte-televisie worden voorgesteld: op vrijdag 17 april
en op donderdag 23 april beide keren om 06:00 uur in de ochtend.
Alexander en Cecilia De Duitse radiozender WDR 3 volgt diezelfde eerste paasdag in het programma Bühne: Radio met twee Händel-werken: Alexander's Feast en de Ode for St. Cecilia's Day. Uitvoerenden
zijn het Collegium Cartusianum onder leiding van Peter Neumann, met
medewerking van het Kölner Kammerchor en de sopraan Simone Kermes; de
tenor Virgil Hartinger; en de bas Konstantin Wolff. Händels oratorium Alexander's Feast behoort vandaag de dag nog altijd tot één der meest populaire
muziekwerken van deze componist. Het werd op 20 februari 1736 voor het
eerst uitgevoerd in Londen voor een auditorium van 1300 mensen; het
werd vijf keer herhaald, en het succes is, ook na bijna drie eeuwen
niet weggeëbd. Händel was overigens niet de eerste componist die zich
over de tekst uit 1697 van de nog altijd tot de klassieken behorende
Engelse dichter John Dryden (1631-1700) heeft Deze zelfde John Dryden was eveneens de dichter van de ode met betrekking tot Santa Cecilia. Drie
jaar na de eerder genoemde ode heeft Händel deze ter ere van deze
heilige die tevens de christelijke beschermvrouwe van de muziek was èn is gecomponeerd. Op
22 november, de naamdag van de heilige in kwestie werd de ode voor het
eerst, ook weer in Londen, uitgevoerd. Zij wordt aan het einde van de
Alexander-ode even terloops genoemd en daarmee is de link tussen de
beide gedichten en eveneens tussen de twee composities gelegd.
____________ Afbeeldingen 1. Georg Friedrich Händel. Voorplat van de nieuwste Duitse biografie over deze componist, geschreven door Franz Binder (dtv premium24710). 2. Sopraan Kate Royal. 3. Tenor Ian Bostridge. 4. De Engelse dichter John Dryden. 5.
Santa Cäcilia. Zij leefde van ongeveer 200 tot 230 in Rome. De hier
afgebeelde voorstelling werd in de jaren 1599-1600 gerealiseerd door
Stefano Maderno (1575-1636) in de kerk Santa Cecilia in Trastevere.
Twee voorjaars-gedichten van Joseph von Eichendorff
Frühlingsnacht Überm Garten durch die Lüfte Hört' ich Wandervögel ziehn, Das bedeutet Frühlingsdüfte, Unten fängt's schon an zu blühn.
Jauchzen möcht' ich, möchte weinen, Ist mir's doch, als könnt's nicht sein! Alte Wunder wieder scheinen Mit dem Mondesglanz herein.
Und der Mond, die Sterne sagen's, Und in Träumen rauscht's der Hain, Und die Nachtigallen schlagen's: Sie ist deine, sie ist dein!
* * * * *
Mondnacht
Es war, als hätt' der Himmel Die Erde still geküßt, Das sie im Blütenschimmer Von ihm nun träumen müßt'.
Die Luft ging durch die Felder, Die Ähren wogten sacht, Es rauschten leis' die Wälder: So sternklar war die Nacht.
Und meine Seele spannte Weit ihre Flügel aus, Flog durch die stillen Lande, Als flöge sie nach Haus.
__________ Joseph Karl Benedikt, Freiherr von Eichendorff (1788-1857) Beide Gedichte wurden vertont von Robert Schumann (1810-1856) ____________ Afbeeldingen 1. Joseph von Eichendorff. 2. Robert Schumann. Getekend door Jolien Eijkhout, Groningen, 2005.
Esmeralda en Quasimodo in de beleving van Jean Delannoy op eerste Paasdag op België Eén-televisie
Ellendigen als protagonisten De
auteur Victor-Marie Hugo die op dit ondermaanse van 1802 tot in het
jaar 1885 heefr rondgescharreld was een generaalszoon, die niet
alleen de bijnaam Napoléon der literatuur heeft verworven, maar die tevens over de beroemdste der Bonapartes in 1852 een boek met proza heeft gepubliceerd onder de titel Napoléon le petit. Eénentwintig
jaar eerder, in 1831 had hij reeds één van de beide romans gepubliceerd
die zijn roem voor de (eerstkomende) eeuwigheid zouden vestigen: Notre Dame de Paris
een tamelijk omvangrijk epos in elf boeken, dat niet zelden wordt
uitgegeven in twee delen , drie decennia later gevolgd door Les Misérables, waaraan hij in 1860 was begonnen en die op de laatste dag van de maand juni in 1862 voor het eerst is uitgekomen.
Levende Legende Tijdens
zijn verblijf op aarde was Victor Hugo reeds legendarisch geworden
een adjectief waar je steeds voorzichtiger mee moet worden, aangezien
het al te veelvuldig, en vooral te onpas, wordt uitgekraamd, maar dat
voor sommigen, waaronder inderdaad deze Franse veelzijdige auteur,
terecht werd en wordt gebruikt , niet alleen vanwege hetgeen hij
schreef, maar tevens
door zijn houding in de maatschappij in het algemeen en binnen de
kunsten en de politiek in het bijzonder. Hij rebelleerde binnen de kerk
en tevens in de wereld van de kunsten. In Parijs liet hij zich kennen
als iemand die zich sterk maakte voor hervormingen was. Zodra hij
echter in verbanning leefde, positioneerde hij zich als repubikein.
Niet alleen de beide bovengenoemde romans zijn vooralsnog onsterfelijk
gebleken, ze hebben tal van bewerkingen, vertalingen en omzettingen in
beelden en muziek mogen beleven.
Verfilming uit 1956 De beroemdste verfilming van Notre Dame de Paris
werd in 1956 gerealiseerd door Jean Delannoy, die in 2008 op
honderdjarige leeftijd is gestorven. In het Frans werd de titel van het
boek voor de film aangehouden, onder meer in Duitsland en Nederland
kreeg de rolprent de titel De Klokkenluider van de Notre Dame
mee. De hoofdrol daarin was voor Anthony Quinndaa (1915-2001) die als
gebochelde kolokkenluider in contact komt met de, vooral mannelijke,
zinnen prikkelende zigeunerin Esmeralda, die werd uitgebeeld door Gina
Lollobrigida (geboren in 1927). Tijdens
eerste paasdag zendt het Eerste, Nederlandstalige Belgische
televisienet met de originele naam EEN de verfilming van goed een halve
eeuw geleden weer eens uit: tussen 14:05 uur en 16:05 uur. Het is een
nog altijd prima te verteren spektakelstuk met hier en daar
nadrukkelijk uitgelichte diep-tragische, maar wel heel menselijke
emoties. ____________ Afbeeldingen 1. Voorzijde van het eerste deeltje van de in 1956 verschenen, tweedelige pocketeditie in de reeks Bibliothèque précieuse van de Parijse uitgever Gründ. 2. Voorplat van de in 2002 verschenen Duitse biografie van Jörg W. Rademacher in de reeks dtv-portrait (31055). 3. Voorkant van het tweede deeltje van de onder Afb. 1 beschreven pocketeditie.
Zwijgende film Die Gezeichneten speelt aan de vooravond van eerste Russische revolutie (1905)
Sint Petersburg 1905 De Russische componist Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975) schreef in 1957 zijn Elfde Symfonie, opus 103 Het jaar 1905 over het wel en vooral over al het wee van hetgeen zich heeftafgespeeldin de stad Sint Petersburg. Dat is, althans ten dele, het geval met de inhoud van de zwijgende film Die Gezeichneten
uit 1922 van de Deense regisseur Carl Theodor Dreyer (1889-1968), die
weliswaar niet de reeks van zijn beroemdste rolprenten behoort, en
zelfs als een niet echt geslaagde poging tot romantisch drama wordt
gekwalificeerd. Zijn latere psychologische rolprenten, vanaf 1928, worden
echter gezien als voorbeelden van goede films.
Hanne verhuist naar de stad Als
gevolg van een overwegend antisemitische attitude onder het gros van de
plattelandsbevolking in haar zeer directe omgeving besluit de jonge
Hanne-Liebe in de film gespeeld door Polina Piekowskaja aan de
vooravond van de eerste Russische revolutie in 1905 haar geboortedorp
te verlaten en zich bij haar broer Jakow in de film is dat Vladimir
Gajdarov
(1893-1976) in Sint Petersburg te voegen. Die is echter intussen
geconverteerd tot het christendom vanwege de mogelijkheid die deze stap
hem biedt om als advocaat te praktiseren. Die onverwachte komst van
zijn zuster Hanne-Liebe zorgt voor grote problemen tussen Jakov en
diens echtgenote vertolkt door Adele Reuter-Eichberg (jaar van
geboorte onbekend; overleden in 1928) , alsmede met zijn 'omgang' die
vooral bestaat uit het Russische burgerdom, dat immers niet van zijn
Joodse afkomst op de hoogte is.
Antisemitische monnik Hanne-Liebe
ontmoet haar vroegere vriend Sasja in de film is dat Thorleif Reiss
(1898-1988) , die zich intussen bij een revolutionaire groepering
heeft aangesloten, waarvan ook een zekere Rylowitsj Johannes Meyer in
de rolprent deel uitmaakt. Deze verraadt echter zijn medestanders aan
de overheid en gaat zelf als rondtrekkende monnik het land af om zijn
antisemitische ideeën te
verkondigen. En zo komt hij eveneens terecht in Hanne-Liebe's
geboortedorp waar hij een pogrom tegen de joodse inwoners ontketent, en
daarbij wordt ondersteund door Fedja in de film Richard Boleslawski
(1889-1937) , een jeugdvriendje van Hanne. Aangezien hun moeder op
sterven ligt, keren Jakov en Hanne naar hun geboortedorp terug; ze
komen daar aan als de verschrikkelijke gebeurtenissen in volle gang
zijn. Daarbij wordt Jakov door Rylowitsj doodgeschoten en zou het niet
veel schelen of ook Hanne was daarbij om het leven gekomen, maar op het
laatste moment wordt ze door Sasja gered.
Voorstellingen In
1922 is de eerste première gegeven in Kopenhagen, op 7 februari 1922;
kort daarna, op de 23ste van diezelfde maand, was Berlijn aan de beurt
met de Duitse première. In 2008 is op 12 februari een gerestaureerde versie vertoond tijdens het Internationale Filmfestival, ook nu te Berlijn.
De
laatstgenoede versie, die afgelopen weken reeds enige malen in de
huiskamerbioscoop te zien was, zal door Arte-televisie nogmaals worden
vertoond: het is de voorlopig laatste herhaling, in de nacht van zondag
12 op maandag 13 april, opnieuw vanaf 03:00 uur. ____________ Abeeldingen 1. De Deense filmregisseur Carl Theodor Dreyer. 2. De acteur Vladimir Gajdarov. 3. De acteur Richard Boleslawski. 4. Scène uit de film Die Gezeichneten.
Richard Wagner ' Opera(tie) aan de vooravond van Pasen
Die Walküre Nauwelijks bent u, evenals menig ander, bekomen van DerRing des Nibelungen
vier zaterdagavonden achtereen in delen, dan wel gedurende één
weekeinde; beide sessies via Mezzo-televisie of een nieuwe golf van
muziekdrama's uit de koker van Richard Wagner (1813-1883) wordt op u èn
ons afgevuurd. In totaal is er het komende weekeinde sprake van vier zenders met drie opera's. Via BBC Radio 3 op zaterdag 11 april, 's avonds vanaf 18:00 uur onze tijd, wordt Die Walküre
rechtstreeks uitgezonden van de matinee in de New Yorkse Metropolitan
Opera. Daar leidt James Levine koor en orkest van dat instituut met
onder anderen John Tomlinson (bas), Johan Botha (tenor) en Waltraud
Meier (sopraan). Diezelfde
versie wordt overgenomen uit New York door de Duitse radiozender WDR 3,
eveneens vanaf 18:00 uur, tot ongeveer 23:00 uur.
Der fliegende Holländer Onze
Nederlandse klassieke radiozender Radio 4 blijft wat Wagner betreft
niet achter, maar presenteert, vanaf 19:02 uur het muziekdrama Der fliegende Holländer. Het
betreft een versie door The Royal Opera House, met onder meer Peter
König, Anja Kampe, Thorsten Kerl, Bryn Terfel. Marc Albrecht dirigeert
koor en orkest van dat instituut.
Parsifal Het 'Bühnenweihfestspiel' Parsifal,
eveneens van Richard Wagner wordt door Mezzo-televisie op zaterdagavond
vanaf 20:30 uur uitgezonden. Daarin komt een scène voor met
bloemenmeisjes op Goede Vrijdag en inhoudelijk past dit muziekdrama wel
in de sfeer van Pasen. Menig operahuis geeft dan ook een voorstelling
tijdens één der paasdagen. Zo heb ik Pasen 1977 in de Hamburgische
Staatsoper een onnavolgbare creatie van dit muziekdrama gezien, met
Rene Kollo die ik tot dan toe vrijwel nooit te pruimen vond als een
grandioze Parsifal. Decors en kostuums waren bij die gelegenheid van Ernst Fuchs (geboren 1913). De
versie die Mezzo-televisie zaterdagavond vertoont, is een opname van
het Festival Baden Baden. Dirigent van koor en orkest van het festival
is Kent Nagano. Voor de regie tekent Nicholas Lenhoff. De rol van
Parsifal wordt gezongen door Christopher Ventris; De partij van Kundry
wordt door Waltraud Meier [1]
vervuld; Gurnemanz krijgt gestalte in Matti Salminen; en Amfortas wordt
vertolkt door Thomas Hampson; Klingsor wordt voorgesteld door Tom Fox;
en als laatste naam die voor ons beschikbaar is, wordt de vertolker van
Titurel bekendgemaakt: Bjarni Thor Kristinsson. De verfilming van deze Parsifal tijdens het opgemelde festival van 2004 is gerealiseerd door Reiner Moritz; het geheel duurt drie uur en negenenveertig minuten. __________
[1] Waltraud Meier is in de live uitvoering van Die Walküre in de New Yorkse Metropolitan Opera tegelijkertijd op twee andere zenders te zien. ____________ Afbeeldingen 1. Waltraud Meier is zaterdagavond op twee radiozenders rechtstreeks te zien vanuit New York in Die Walküre, en als Kundry in Parsifal. 2.
Voorzijde van het programmaboekje van de Hamburgische Staatsoper, Pasen
1977, met daarop één van de uitzonderlijke decorontwerpen van Ernst
Fuchs. 3. Scène uit Parsifal in de versie van Nicolas Lenhoff, in 2004 tijdens het Festival van Baden Baden.
Het vroege leven van Marcel Reich-Ranicki nu als speelfilm via Arte en volgende week via Das Erste
Voorbespreking Arte-televisie
bijt deze week het spits af als het gaat om de eerste vertoning van de
vooral in Duitsland, inmiddels reeds veelvuldig besproken
verfilming van het boek met een persoonlijke terugblik op het leven van
de in juni 1920 geboren Marcel Reich-Ranicki, de onnavolgbare
literatuurpaus van het Duitse taalgebied. Weliswaar hebben ook andere
oudere heren in de literaire scene van die ruime streken die eretitel
dan wel licht spottend toegevoegde benaming gedragen, maar
Reich-Ranicki is zo consequent voortgegaan op de eenmaal ingeslagen
weg, die hij in Duitsland nu al een halve eeuw met vaste tred begaat
dat geen ander hem ook niet tijdens zijn resterende actieve leven
zal inhalen. Daarvoor zal hij eerst willens en wetens plaats moeten
maken op de tot op heden aan één wezen plaats biedende Pegasus.
Al
weken heeft de man gefigureerd in allerlei zogeheten talkshows in het
Duitse televisielandschap waar de overmatig idolate gastvrouwen,
respectievelijk gastheren steeds opnieuw blijk geven van te weinig
kritische afstand en journalistiek voorbehoud, hetgeen de zaken wel
eens ietwat buiten proportie trekt.
Het verhaal in boekvorm Het boek Mein Leben,
dat voor het eerst is verschenen in 1999 en binnen relatief korte tijd
meer dan een miljoen keer werd verkocht in de gebonden editie, kwam
reeds een jaar later uit in een eveneens zeer gewilde paperbackeditie
voor circa de helft van de prijs van de gebonden uitgave. Over die
versies en de inhoud ervan hebben we al in een artikel op zaterdag 30 januari 2009 op deze site geplaatst. (Helaas is het niet mogelijk u een link te geven; die kunnen we wel aanmaken, maar na aanklikken meldt de site dat het Blog niet meer bestaat. Wat een dwaasheid!) Daarom verwijzen we zonder link naar onze Nederlandse 'zustersite' Tempel der Letteren; het artikel is daar opgenomen op vrijdag 30 januari.) Reeds
eerder, nu bijna een half jaar geleden, hebben we eveneens melding
gemaakt van het schandaal dat Reich-Rancki niet geheel onterecht
overigens heeft veroorzaakt met zijn weigering om een Fernsehpreis in ontvangst te nemen, aangezien dat instituut zoveel Blödsinn verspreidt. Je
kunt best één en ander tegen Marcel Reich-Ranicki in het veld brengen,
maar het gaat toch niet aan hem aan te vallen, respectievelijk af te
vallen, als de man volkomen gelijk heeft. Waarvan akte.
Onze bloedeigen passie bevredigd met steeds meer Passionsmuziek
Overvloed aan lijdensmuziek Het
is niet doenlijk hier een opsomming te geven van alle vormen van
lijdensmuziek die in de komende dagen via radio en televisie, alsook
via geluidsdragers uit eigen discotheek ons oor kan strelen dan wel
teisteren. Daarom willen we er hier wel even op wijzen dat het niet
steeds maar weer de allerbekendste der Passionen van Johann
Sebastian Bach (1685-1750) zijn welke nu in kerken, theaters en
andersoortige presentatiezalen op ons worden afgevuurd als we zelf
passief meewerken en de gelegenheid daartoe bieden , maar dat in 2009
iets meer dan in andere jaren werken met een passiegehalte van Georg
Friedrich Händel zullen worden gespeeld en direct dan wel via een
uitgesteld relais zullen worden uitgezonden via ethergolven: hetzij
radio dan wel de aangesloten televisietoestellen. Op donderdag 9 april presenteert de Duitse radiozender WDR 3 de Passie Kommt her und schaut van Carl Heinrich Graun (1704-1759) wiens oratorium Der Tod Jesu nog altijd op Goede Vrijdag in Berlijn wordt uitgevoerd. Raadpleeg derhalve uw uitzendmedia-gidsen en/of
kijk op Internet op de titels van Passionen; dan vindt u, binnen de
enorme hoeveelheid aan passiemuziek dezer dagen vast wel een plek of
een uitzendtijd die schikt. __________ Afbeelding: De componist Carl Heinrich Graun.
Lange levensmiddelenavond via Arte-televisie op donderdag 9 april
Geen thema-avond Hoewel
de samenstellers van het televisieprogramma van de Frans-Duitse
cultuurzender Arte voor donderdag 9 april de verschillende onderdelen
meestal tussen ongeveer 20:00 uur en middernacht niet
tot thema-avond hebben verheven, komen er die avond, reeds vanaf 18:30
uur, tezamen vijf programma-onderdelen voor waarvan de inhoud op
enigerlei wijze te maken heeft met levensmiddelen,
de consumptie ervan en de daaraan eventueel verbonden risico's, die
heel wat dieper en kwalijker in ons bestaan kunnen ingrijpen dan de
'gemiddelde consument' beseft of helaas niet zelden zelfs maar wil
weten. Wat niet weet, dat niet deert.
Vooravond-onderdelen Twee
van de vijf programma's worden tussen half zeven en kwart voor acht
uitgezonden. Het eerste is een culinaire reisreportage uit een hele
reeks, die Arte al enige tijd presenteert. Deze keer is de 'keuken van
Guadeloupe' onder de loep genomen. Direct daarna tussen 19:00 uur en
19:45 uur volgt de documentaire Wenn Essen auf die Gene schlägt.
De inhoud ervan blijkt te zijn toegespitst op enerzijds positieve
invloed uitoefenende stoffen in ons voedsel met daar tegenover slechte
ingrediënten in datzelfde voor verder leven noodzakelijke eten,
waaronder ons dagelijks brood. In
deze Duits-Canadees-Japanse coproductie gaan beide filmmakers, Frank
Papenbroock en Peter Moers, op zoek naar bovengenoemde invloeden en ze
tonen aan dat bepaalde stoffen in staat zijn onze genen te activeren
dan wel uit te schakelen. Uiterst verontrustend! Deze
documentaire zal door Arte worden herhaald op donderdag 16 april, vanaf
09:10 uur, en op zaterdag 18 april, vanaf 10:30 uur.
Twee documentaires De
beide documentaires die op de best bekeken televisietijd door Arte
worden uitgezonden, zijn weliswaar nogal verschillend, maar beide
hebben, elk op een geheel eigen wijze, gezond eten als thema. Om 20:15 vertoont Arte de vierde aflevering in een tiendelige reeks Sarah und die Küchenkinder waarin topkok Sarah Wiener twaalf kinderen laat kennismaken met de gezonde keuken. Deze aflevering betreft Picknick im Freien.
Dat is een Duits-Franse coproductie, geregisseerd door Enrique Sanchez
Lansch, uit 2009. Herhaling op maandag 20 april, vanaf 14:00 uur. Direct
daarna tussen 21:00 uur en 22:40 uur volgt een lange Amerikaanse
documentaire met een lengte van 98 minuten van Morgan Sprlock uit 2004:
Super size me. De maker stelt daarin de Amerikaanse eetgewoonten aan de kaak door te filmen hoe hij zelf een maand lang alleen zogenoemd fastfood van McDonald's heeft gegeten. Herhaling op zaterdag 11 april, 's middags vanaf 15:40 uur.
Discussie Parijs-Berlijn Aansluitend, tussen 22:40 uur en 23:40 uur wordt een aflevering gepresenteerd van het Arte-programma Paris-Berlin, Die Debatte, dat thans eveneens een verkeerd eetpatroon en de gevolgen daarvan als thema heeft: Der große Hunger, die neue Armut. Isabelle Giordano discussieert
met gasten onder hen Philippe Chalmin over datgene wat er allemaal
kan misgaan als er verkeerd, dan wel te weinig gezond, voedsel
voorzien van de broodnodige vitaminen, mineralen en sporenelementen wordt
geconsumeerd en welke invloeden daarvan kunnen uitgaan jegens de
maatschappelijke samenhang. Weliswaar wordt het thema voeding
veelvuldig door de pers belicht, maar de makers van dit programma zijn
van mening dat zulks helaas niet het geval is met de foutieve kanten
daarvan en de verregaande beïnvloeding die daarvan uitgaat op onze
samenleving. Van dit discussieprogramma wordt geen herhaling uitgezonden. ____________ Afbeeldingen 1.
Door bestudering van documenten in verband met de (kwalijke) invloeden
van stoffen in ons voedsel kan men eventueel de vereiste informatie
bijeen sprokkelen. 2. Topkok Sarah Wiener hoopt met uitleg enig inzicht te verschaffen. 3. DocumentairemakerMorgan Spurlock bij een medische controle. 4. Presentatrice Isabelle Giordano.
Wereld-hoofdstad van geweld: Johannesburg in Zuid-Afrika
Niet alleen veel politie Donderdag
9 april kunt u tussen 23:20 uur en 00:15 uur in de nacht op vrijdag
10 april op het tweede Nederlandstalige Belgische televisienet Canvas
een reportage zien over de stad met de meeste gewelddadigheid ter wereld: het Zuid-Afrikaanse Johannesburg. Onder de titel Johannesburg, capitale mondiale de la violence
wordt u ingewijd in de feiten omtrent de verregaande criminaliteit, die
zich in vroeger tijden gedurende de abjecte Apartheid voornamelijk
scheen te beperken tot de zogenoemde zwarte wijken, heeft nu ook
officieel de blanke wijken bereikt. Voorts wordt u op de hoogte gesteld
van enige feiten omtrent het politiekorps in deze stad, alsmede over de
nog grotere groep beveiligingsbedrijven die aldaar actief zijn en
vanwege de situatie een goede boterham kunnen verdienen. __________ Afbeelding: Deel van het zakencentrum van Johannesburg.
Buddenbrooks-verfilmingvan Heinrich Broeloer vanaf donderdag 9 april in Nederlandse bioscopen
Fin de siècle-roman als basis Op maandag 15 december 2008 hebben we op onze zustersite Tempel der Letteren een uitgebreide bijdrage gewijd aan de nieuwe film Buddenbrooks, in combinatie met de eerdere versies en het in 1901 verschenen roman van Thomas Mann, die voor al die rolprenten de literaire basis had gelegd. De
nieuwe film met het ondraaglijke clichéwijfje Iris Berben, dat tevens
als yoghurtfee het reclameblok meer dan voldoende heeft vergiftigd en
als actrice helemaal niets voorstelt, want slechts met een paar
grimassen zich een weg heeft weten te vinden in het Duitse filmwereldje
zou pas om of in de herfst in Nederland worden uitgebracht, maar de
vertoningen zijn naar het voorjaar verplaatst, en dat betekent in de
praktijk dat vanaf donderdag 9 april de film in de grotere bioscopen
van Nederland te zien zal zijn. Op woensdag 1 april is er al een
voorpremière geweest in het Amsterdamse Tuchinski Theater. ____________ Afbeeldingen: Poster voor de nieuwste verfilming van Thomas Manns roman uit 1901 Buddenbrooks.
Cultuurspectrum
