|
Vanmorgen hebben we ons bezig gehouden met enkele noodzakelijke admistratieve taken tot onze beider tevredenheid. We kunnen nu met 'n gerust hart onze oude dag tegemoet zien. In de namiddag had ik zin om nog eens naar Maastricht te wandelen. Het weer was wel niet geweldig, het miezerde toen ik vertrok, maar we zijn verlost van die mist en dat is ook al iets. Gaandeweg werd het toch nog droog zodat ik ook mijn terugweg te voet kon afleggen. 
Maar eerst 'n klein woordje over onze Bèssemgezèt, ze wordt bedreigd in haar bestaan omwille van het wegvallen van de voornaamste sponsoring. Ze gaan het dit jaar proberen met crowdfunding - geld ophalen bij het grote publiek - maar voor de volgende jaren zoeken ze toch 'n nieuwe grote sponsor. Ik ben benieuwd. Dit jaar zal onze krant hoe dan ook verschijnen in de traditionele vorm. 
Maar dan mijn wandeling, ik vertrok via Smeermaas de grote grens over, de oude spoorbrug onderdoor. Vervolgens ging het doorheen de Belvédèrelaan naar de Noorderbrug. In de gebouwen van de oude Sphinx ben ik mij 'n tas koffie gaan drinken in de "Gedeelde Weelde".  Ik wist niet dat er op die plaats vroeger 'n klooster gestaan heeft. Daar leefden vrouwelijke religieuzen, Penitenten-Recollectinnen van de 3de Orde van Sint-Franciscus. Het klooster bestond tussen 1673 en 1797. De poort op de foto wordt genoemd met verwijzing naar die orde. 
Terugkeren deed ik via de kleine grens en de Maas. De Gallowayrunderen grazen nog steeds op dat stukje Maastricht, juist vóór de grens. Blijkbaar worden ze daar extra bijgevoederd. En eens de brug in Smeermaas over ben je zo goed als terug thuis, het is te zeggen, tussen de Maas en waar je links Smeermaas binnenstapt tot thuis, dat is welgeteld 3,3 km. 
En mijn laatste afbeelding, ... je bent er voor of je bent er tegen, wij hebben alleszins de voorbije dagen niet naar het nieuws gekeken. Wij moeten die man niet en ik denk dat velen mijn mening delen. 
|
Ik ben Eddy Meuris