|
Net zoals gisteren, waaide het vandaag weer flink. Ik zag dan ook nauwelijks fietsers tijdens mijn wandeling, en zij die dat toch deden, lagen krom gebogen over hun stuur.  Ik wilde deze keer nog eens flirten met de grens. 
Ik trok gewoon de fiets- en wandelbrug over om vervolgens rechts af te slaan, de Industrieweg in. Ik zag dat er weer 'n groot stuk grond wordt voorbereid voor bebouwing naderhand van industriële gebouwen. Momenteel zijn ze bezig met de nivellering van de aarde. Het is goed voor Lanaken dat er weer extra industrie bijkomt en dus ook arbeidsgelegenheden. 
Hierna ging ik links de Van Akenweg in. Deze weg grenst aan Nederland. Wat verderop aan die grote steen, lag het voormalige slagveld "Lanakerveld". Op dat punt ging ik naar links, richting Smeermaas. Rechts zag ik in de verte de veldkapel en wat verderop staat er 'n bord die de wandelaars nog eens aanmaant om er toch zeker eens langs te wandelen. Op die hoek staat er ook 'n oud kruis.
Spijtig dat het laatste stuk van dat fietspad onverhard is. Voor die paar honderden meters zou Maastricht toch effe in de geldbeugel kunnen tasten.  Onder de brug zag ik dezelfde plek waar ik gisteren ook al was. Nu ging ik wel niet terug via de Grensstraat maar gewoon via het kruispunt in Smeermaas.
Terugkeren deed ik via de Maastrichterweg, de Broekstraat en de Bessemerstraat. Ik had thuis permissie gekregen om pas om 12u15 stipt aan tafel te zijn, ik heb uiteindelijk nog 'n laatste ommetje gemaakt om mogelijk de tien km. te halen, het is juist niet gelukt. Maar "who cares", "wat maakt het uit" ... 
|
Ik ben Eddy Meuris