aantal stappen: 109.080 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 10
aantal fietstochten: 1
Zoeken in blog
09-01-2025
Wat sfeerbeelden gaan maken in Pietersheim.
Waw, dat was al effe geleden dat er nog zo 'n hoop sneeuw gevallen is. Het was dus wachten om enerzijds de stoep 'n beetje proper te maken en anderzijds, om op wandel te gaan. In de voormiddag heb ik mij dan maar onledig gehouden met wat puzzelen en het bekijken van sociale media op mijn pc. Vanuit mijn zolderwerkkamer zag ik dat de sneeuw nog steeds bleef vallen. Het was pas rond 13u30 dat ik de schop ter hand kon nemen om 'n wandelpad vrij te maken op onze stoep en die van mijn buurman. Daarna kon ik gaan wandelen.
Het was mijn bedoeling om wat sfeerbeelden te gaan maken in Pietersheim. Ik vertrok via de Heuvelstraat om dan de Maastrichterweg over te steken en via De Merodelaan naar Pieterheim te wandelen. Ik zag al direct dat mij vele voetstappen waren voorgegaan. Het is dan ook de eyecatcher bij uitstek als je wat foto's wenst te nemen.
Uitzonderlijk kon ik doorheen de burchtruïne stappen, ik had zelfs de mogelijkheid om het kasteel vanuit 'n hoger punt te fotograferen. Enkele jaren terug heb ik daar nog eens 'n volledige fotoreportage gemaakt, uitzonderlijk hing er toen ook nog eens 'n dichte mist hetgeen feeërieke beelden opleverden.
Terugkeren deed ik via het kanaal. In het centrum dronk ik mij nog 'n warme chocomelk. Op dit moment is het nog aan het dooien, het is 1° positief. Maar als het vannacht gaat vriezen, kan het wel eens gevaarlijk worden op de wegen. Van fietsen is er dus geen sprake in de eerstvolgende dagen.
Oef, het is gelukt, ik ben vandaag gaan wandelen. Het was het nuttige koppelen aan het aangename. Ik diende naar de apotheek te gaan om te kijken of het product dat al maanden niet meer te krijgen was, opnieuw op voorraad is. En dat bleek het geval, gelukkig.
Ik vertrok mijn wandeling via de Steenselbergweg en de Asbeekweg. Paarden vind je daar altijd. Aan de kapel ging ik linksaf, richting Pietersheim. Ik wandelde eerst doorheen de kinderboerderij en daarna langsheen het kasteel.
Terugkeren deed ik oa. via de Koning Albertlaan, de Putstraat en de Ganzenpoel. En dan in Lanaken-centrum kon ik mijn benodigdheden afhalen bij onze apotheek.
Het was geen verre wandeling, maar alle beetjes helpen. Morgen is er weer 'n nieuwe dag.
Het moest er eens van komen, ik heb vandaag noodgedwongen 'n rustdag ingelast. Vanmorgen moest ik om 8u00 bij de kapper zijn en wat deed het, .... inderdaad, regenen en niet zo 'n klein beetje. Ik had dan wel de paraplu bij, maar toen ik aankwam bij kapper Eddy, was mijn broek toch redelijk nat. Maar goed, mijn haren zijn weer gekortwiekt en ik kan er weer effe mee door.
Nadien heb ik mij bezig gehouden met huiselijke taken. En toen er tijd vrij kwam om te gaan wandelen, begon het opnieuw te regenen. En dat is het blijven doen tot voorbij het avondeten. Nadien had ik geen goesting meer om naar buiten te gaan, de wegen zijn kleddernat, het is donker en het is onaangenaam.
Het mag voor mijn part 'n stuk kouder worden maar dan wel liefst droog. Met al die regen is het waterpeil van de Maas weer gevoelig gestegen. Het waakpeil kwam even in zicht.
Hopelijk is morgen 'n betere dag en kan ik mij weer uitleven bij 'n mooie wandeling.
Ik vond tenslotte nog wat oude postkaartjes op mijn pc.
Ons familiefeest gisteren, is goed verlopen. We zijn weer helemaal bijgepraat en we hebben lekker gegeten. We hebben wel afgesproken om in de toekomst hulp in te roepen van 'n jongere, iemand die ons fysieke ondersteuning kan geven op onze bijeenkomsten, wij zijn per slot allemaal 70+. Ha, ha, ha ....
Intussen zijn in Lanaken de namen van de jeugdprinsen en prins carnaval bekend geraakt. Het valt mij op dat het voor het tweede jaar op rij is dat ze gekozen hebben voor twee jeugdprinsen en dus niet voor ook 'n jeugdprinses. Spelen hier weer persoonlijke belangen 'n rol?
Na opgeruimd te hebben en na de regen van deze voormiddag, ben ik toch even naar buiten getrokken. Ondanks de harde wind kon ik het niet laten 'n wandeling te maken. Maar op sommige momenten stond ik gewoon stil, ik vermoed dan ook dat het 6 bfr. wind was uit het westen. Onder elke boom zag je dood hout liggen. Ik ben dan ook maar niet te lang in de omgeving van de bomen blijven wandelen, eerst doorheen de Sportoase, dan naar het kanaal en de sluis, om tenslotte via de Koning Albertlaan en de Wijngaardstraat terug te keren. En dat het goed waaide zag je aan het water aan de sluis.
Maar voor ik naar huis terugkeerde ben ik nog even 'n bezoekje gaan brengen aan vriend Hubert.
Ik hoop dat niemand schade heeft gehad door die felle wind, ik heb liever dat het koud is met 'n stralend zonnetje. Die wind is voor velen toch maar akelig.
Van geluk gesproken, het is nu hard aan het regenen. Vandaag hebben wij 'n familiefeest en er diende nog van alles geregeld te worden, oa. naar de bakker gaan voor diverse lekkernijen. Het was dus hopen op 'n klein droog moment. Gezien ik te voet ging was het kwestie om zowel 'n paraplu bij te hebben als 'n draagtas met bescherming tegen het vocht. En gelukkig, op wat druppels na, ben ik juist op het goede moment heen en terug geraakt. Maar 'n familiefeest met zulk weer, plezant is het niet. Niet gezeurd, we gaan ons seffens amuseren.
Om het voor jullie, ondanks het slechte weer, ook luchtig te houden, hierbij enkele oude postkaartjes met 'n humoristische ondertoon. En wie het zich aanvraagt, op die kaartjes berusten geen auteursrechten meer.
De eerste keer van 't jaar, 'n bus genomen om elders mijn wandeling te beginnen. Het plan was om in Maastricht te starten. Na eerst wat huiselijke taken gedaan te hebben, vertrok ik na het middagmaal met lijn 45 naar Maastricht, halte station.
Het is altijd fijn om aan het station te vertrekken, dan kom je ook door Wijck, 'n stukje Maastricht aan de andere kant van de Maas. Daar zag ik oa. 'n mooie etalage. Via de voetbrug wandelde ik verder langs de stadswallen en een van de oudste delen van de stad met ondermeer 'n woning met 'n gevelsteen 1682.
Peter de Grote, Tsaar van Rusland, zou in Maastricht geweest zijn in 1717. En de koffie smaakte in de Knijnspiep, iets duurder - 3,10 euro - maar wel met 'n likeurtje en slagroom. Op de Markt was er 'n rommel- en antiekmarkt, je kunt het ook 'n snuisterijenmarkt noemen.
Terugkeren deed ik via die gevelsteen uit 1769 en Smeermaas. De laatste foto's maakte ik juist voor de grens, van de windmolens van Lanaken en 'n zicht op het Uilenspiegelpark in Lanaken.
Zo, ik ben al weer tevreden over mijn wandeling. Morgen zal ik normaal gezien niets kunnen posten. Wij krijgen de familie op bezoek en er is nog heel wat voorbereidend werk.
Op dagen gelijk vandaag kun je mopperen over het weer, te koud, te veel wind, vochtig, onaangenaam, ...enz. Maar als je met die gedachten in je hoofd zit, dan komt er van sporten niks terecht. Ik heb er mij alleszins niks van aangetrokken en ben zoals voorzien, vertrokken met de stadsfiets.
Goed aangekleed kon mij in feite niks gebeuren. De wind zou uit het westen komen, maar mijn tocht leidde mij naar het zuiden en terug naar het noorden. Ik had dus zijwind. Ik vertrok aan de brug van Briegden naar het jaagpad langs het Albertkanaal. In Kanne zag ik dat ik fietser nr. 125 was dit jaar. Vervolgens ging het naar de sluis van Lanaye om in Lixhe (Lieze in 't Vlaams: behoort tot Visé) de Maas over te steken naar Moelingen. En dan ging het 'n stuk doorheen het dorp Eijsden. Het was gewoon nummertjes volgen vandaag, zo kwam ik oa. in Rijckholt aan de Mariakapel. Het is 'n straatdorp horende bij de gemeente Eijsden-Margraten. Tot 1794 was het 'n Rijksbaronie. In 2022 telde Rijckholt 615 inwoners.
Daarna fietste ik doorheen Gronsveld, ondermeer langs de Torenmolen. Van dit type molens vind je er nog slechts vier in heel Nederland. De oudste delen van de molen dateren van 1623.
Terugkeren deed ik via Rothem, de Noorderbrug en de enige helling van vandaag, de Sandersweg. Afsluiten deed ik op het Kerkplein in Lanaken met ene warme cécémel. Voor de rest, tot morgen.
Op mijn Strava-account heb ik de titel "eens goed doorgestapt" gezet. Ik had er vandaag wel eens goesting voor, 'n flinke stap zetten en daarenboven ook 'n stuk door het bos wandelen. Ik wilde naar Gellik gaan.
Onderweg kom je al eens 'n bekend iemand tegen en zeker nu worden er dan wensen uitgedeeld. Ik vertrok doorheen een zo goed als lege Bosstraat. Aan het verlengde van de Smeetsstraat ging ik dan het bos in, het is te zeggen, ik bleef bijna doorlopend wandelen langsheen de bosrand. Alleen korter bij Gellik was het gewoon door het bos. De zon wilde af en toe doorheen de wolken priemen en dat leverde enkele mooie foto's op. Voor de rest was het 'n slijkerige bedoening, meermaals moest ik uitkijken om niet vast te zitten in de modder. Maar ja, 'n beetje avontuur is mijn niet vreemd.
In Gellik zelf wandelde ik via de Zilverdennenlaan naar de Houterstraat. Ik nam de route richting Berenbroek, 'n gehucht van Eigenbilzen. Sinds de aanleg van het Albertkanaal in 1930 ligt dit gehucht volkomen geïsoleerd van het moederdorp Eigenbilzen. Juist aan de grens met Eigenbilzen, ging ik linksaf, de veldweg in naar het kanaal. Daar zag ik dat aan de andere kant van de draad, het gras altijd groener is. Hopelijk kwam dat schaap niet vast te zitten.
Met nog 'n foto van wat paarden en de volle Langkeukelbeek, kon ik terug naar huis. Onderweg moest ik geregeld bijschakelen om tijdig (12u00) aan het middagmaal te geraken. Dat resulteerde in 'n tempo van 6,26 km/uur. Niet slecht om het jaar mee te beginnen.
Onze kinderen en hun gezinnen zijn net de deur uit, tijd om mijn dagelijks verslag neer te pennen. De eerste dag van het jaar is altijd 'n drukke bedoening. Gelukkig hoeven we ons niet meer te verplaatsen en komt onze kroost naar ons toe. Nu zondag hebben we weer gasten, maar daarna mag alles terug in zijn normale plooi vallen.
Gisteren hebben mijn vrouw en ikzelf oudejaarsavond gevierd voor de tv. Met 'n hapje en 'n drankje was het best gezellig. We keken naar Vrede op Aarde, daarna naar 'n opgenomen programma om tenslotte na het vuurwerk, in ons bed te kruipen. Tja dat vuurwerk, zoals aangekondigd was dat strikt verboden in Lanaken. Maar wij hebben toch het idee dat het de laatste jaren zelden zovéél geknald heeft als dit jaaruiteinde. Dat krijg je als je iets verbiedt, dat werkt als 'n rode lap op 'n stier. En het bleef niet beperkt tot 'n korte periode, het bleef knallen, zelfs tot 'n stuk in de nacht werden er nog voetzoekers afgestoken.
Maar zoals de traditie het wil, waren we op 'n vroeg uur al terug uit de veren en kon ik na het ontbijt 'n wandeling maken. Ik vertrok via de Henri Dunantstraat waar op vele plaatsen de Kerstverlichting nog feeërieke beelden opleverde. Achter de kinderboerderij werd reclame gemaakt voor de "Preense Proklamasie" nu zaterdag. De naam van de nieuwe prins-carnaval wordt dan onthuld.
Via Pietersheimbos wandelde ik terug, ondermeer langs de burchtruïne en het kasteel. Tot dan toe had ik slechts enkele verdwaalde resten gezien van het vuurwerk van afgelopen nacht. Ik was me op dat moment nog de bedenking aan het maken dat iedereen goed zijn afval had opgeruimd. Maar, ..... in het centrum op het Kerkplein stond me héél iets anders te wachten, het was er precies of er 'n oorlog was uitgevochten. Heel het plein lag bezaaid met vuurwerkafval, het zag niet uit. Je zou toch denken dat 'n verbod dient nageleefd te worden en dat de politie op zijn minst toch 'n kijkje dient te nemen op de gekende plekken. Op die manier zal het nooit lukken, zéér erg voor alle dieren die weer maar eens werden opgeschrikt. Gewoon de verkoop verbieden, dat is de enige oplossing. Ook in het Uilenspiegelpark lag alles bezaaid met afval. Erg, zéér erg. Gelukkig zag ik onderweg ook nog iets moois. Ik vermoed dat daar veel uren werk ingestoken hebben.
Maar ik kan mij wel druk maken, het zal weinig zoden aan de dijk brengen. Genoeg gemopperd, het was fijn met onze nakomelingen deze namiddag en dat is toch wat telt. Afsluiten doe ik met nog eens mijn cijfers van 2024 onder de loep te nemen. Ik heb weer mijn best gedaan.
Om te beginnen wil ik jullie - trouwe bezoekers - 'n fijn jaaruiteinde wensen en 'n voorspoedig 2025. Gezondheid en helderheid van geest, staan bovenaan het lijstje. Ik hoop jullie allen nog dikwijls te kunnen bezoeken in het nieuwe jaar en ik kijk dan zeker uit naar jullie werkjes, wetentjes, foto's, kijk op de wereld, enz. En voor zij die sporten, geen blessures. En om het niet allemaal te ernstig te maken, er mag gelachen worden.
Om het jaar in schoonheid af te sluiten, ben ik toch even gaan wandelen. Eerst mijn eega vervoegd in het warenhuis om de laatste inkopen te doen voor vanavond. Daarna kon ik even de benen strekken. Ver ben ik niet gegaan, gewoon langs de sluis, de Pannestraat in en terug naar huis. Ik had nog wat huiselijke taken op mijn menu staan en omdat we het deze namiddag met ons twee gezellig willen maken, was het best dat allemaal achter de rug te hebben.
Tot slot wil ik nog even terugkomen op mijn voorbije sportjaar. Op alle gebied ben ik vooruitgegaan ten opzichte van 2023. Jullie kunnen trouwens ook nog de opsplitsing zien tussen wandelen en fietsen (in de linkerkolom). Ondanks het feit dat ik in oktober en november niet heb kunnen fietsen, zag het er dus globaal best uit.
Je hebt zo van die dagen dat het je weinig kan schelen wat voor 'n weer het is. Voor 'n goed begrip, in Lanaken waren de straten nat, het zag grijs en er hing - zonder te miezeren - 'n bepaalde vochtigheid in de lucht. Desondanks ben ik toch op mijn stadsfiets gekropen voor 'n allerlaatste rit in 2024. Ik dacht zo: ofwel ga ik +/- 2u00 wandelen of fietsen, de keuze hing af van het moment.
En de keuze viel op fietsen, door en rond Maastricht. Een degelijk ritje was rap gemaakt, vertrekken via Veldwezelt en terugkeren via Smeermaas. Eens de grens over in Veldwezelt, was ik al rap op het O.L.Vrouweplein in Maastricht. De Basiliek , oftewel Sterre-der-Zee, dateert deels van de 11de, deels van de 12de eeuw.
Van Maastricht ging het naar Meerssen. Ook vandaag kon ik het niet laten enkele muurschilderingen te tonen. Iets verderop was het effe uitkijken om mijn route te kunnen blijven volgen. Een tijd terug had ik daar 'n bordje niet gezien met 'n omweg als gevolg. Vandaag liep het prima. Via het kasteel op Meerssenhoven, één der officiële buurten van Maastricht met slechts 25 inwoners, fietste ik terug richting Itteren. Daar stonden de gallowayrunderen en de konikpaarden, zusterlijk en broederlijk mooi naast mekaar aan de Maas, de runderen links, de paarden rechts. Het waren twee omvangrijke kudde's.
Tot slot ging mijn rit nog door Borgharen om via de Noorderbrug in Maastricht, terug naar huis te fietsen via Smeermaas. Dat was dan mijn allerlaatste fietstocht dit jaar. Ik heb 'n goei 300 km. minder gefietst als verleden jaar, maar dat kwam uiteraard door mijn gedwongen fietspauze in oktober en november.
Beste vriendinnen en vrienden, dag toevallige bezoeker, 2024 loopt op zijn laatste benen. Nog enkele dagen en we kunnen 'n nieuw cijfer schrijven, 2025. Het doet mij denken aan juist 25 jaar geleden toen heel de wereld bezorgd was omtrent de overgang van de 20ste naar de 21ste eeuw. Zouden de pc's nog werken op 1 januari 2000? Als toenmalig kantoorhoofd van het postkantoor Lanaken werd ik toen geacht op die 1ste dag van het jaar, 'n controle te doen van alle pc's in het kantoor. Uiteraard was alles in orde.
Maar dit gezegd zijnde, wens ik iedereen 'n gezond 2025, dat jullie wensen mogen uitkomen. Laten we zoals steeds, positief in het leven staan met 'n lach en 'n traan.
Mijn verslag van vandaag bestaat uitzonderlijk uit twee delen, vooreerst mijn activiteit gisteren met onze kleinzoon en dan mijn wandeling van deze namiddag.
Ja, het is mij gelukt om gisteren toch nog 'n buitenactiviteit te maken. Onze kleinzoon Arne was er al in de voormiddag en je moet hem kunnen bezighouden. In de namiddag had de bomma het lumineuze idee om pannenkoeken te bakken, 'n kleine aansporing voor Arne om zijn speelgoed effe aan de kant te leggen en eerst te profiteren van het relatief goede weer. En of het weer goed was ....!!! De zon scheen volop en dat zag je aan de vele wandelaars.
We trokken met zijn beiden naar het skatepark aan de Sportoase. Daar heeft hij 'n hele tijd op en af gerend, skaten zonder skate .... Bij goed weer zal hij eens terugkomen met zijn skate en onder papa's begeleiding en met de nodige beveiliging, kan hij zich dan eens uitleven. Hij heeft het skatepark nu voor het eerst kunnen verkennen.
Nadien trokken wij nog langs het kanaal en de sluis. Ik heb hem de werking van de sluis uitgelegd. Wat verderop kwamen we nog 'n bevriend koppel tegen, tijd om effe bij te babbelen. En eens thuis konden we aanvallen op de heerlijke pannekoeken. Vier stuks heeft hij achterover geslaan, het moet maar niet zo lekker zijn!
Gisteren is hij tegen 20u30 in bed gekropen en deze morgen was hij pas om 7u30 wakker. Bomma en bompa hebben dus zelf ook goed kunnen slapen. Maar eens zijn mama en papa hem hadden afgehaald en na ons middagmaal, ging mij eega met de benen omhoog en ik trok op wandel naar Gellik.
Ik vertrok langs het college in Sparrendal, dan recht omhoog naar de Bessemerberg om vervolgens via het fietspad Zutendaal - Gellik naar het centrum van Gellik te wandelen. Even heb ik nog overwogen om daar 'n korte pauze te nemen, maar ik was juist goed in beweging en die koffie heb ik thuis gedronken.
Ik wandelde terug via de Neergellikerstraat en de Stationsstraat. Daar nam ik nog 'n foto van 'n woning met 'n verleden. Het gebouw zou dateren van 1859.
Eens thuis herinnerde facebook mij aan de posttarieven van 2019. Recent zag ik de nieuwe tarieven vanaf 2025. Als je vergelijkt kun je alleen maar constateren dat het leven fiks duurder geworden is. Op goed 6 jaar tijd zijn de posttarieven méér dan verdubbeld. Als oud-postchef trekt dat uiteraard altijd mijn aandacht.
Voila, sorry voor het vele leesvoer. Dadelijk ook genieten van de rust.
Er wordt vandaag niet gesport. Dat wil echter niet zeggen dat ik 'n rustdag neem, integendeel, de dag zal goed gevuld zijn en actief zal ik zeker ook geweest zijn. De kleinzoon komt op bezoek en zal vanavond blijven slapen. Morgen ergens in de voormiddag komen ze hem terug halen.
Er zal dus vandaag nauwelijks gewandeld en zeker niet gefietst worden. De enige wandeling van vandaag maakte ik deze ochtend in de dichte mist naar de bakker.
Mijn verslag van vandaag is dus kort. We gaan dadelijk onze handen vol hebben. Om af te sluiten, 'n oude groet uit Lanaken en zijn deelgemeenten. Fijn weekend.
Ver kon ik vandaag niet kijken, kijk maar naar mijn foto aan het Albertkanaal in Zutendaal. Inderdaad, het kriebelde vandaag om te gaan fietsen, dit ondanks de dichte mist. Maar het regende niet en er was nauwelijks wind, dat maakte toch het een en ander goed. Ik heb er 'n kort ritje met de stadsfiets van gemaakt. Het ging via Vroenhoven naar Riemst, daar in het centrum rechtsaf naar Bilzen om vervolgens via Zutendaal terug naar huis te fietsen.
Tja, ik heb nog gewacht tot na het middageten op wat beterschap in de weersomstandigheden, helaas, het was ijdele hoop. Ik ben toch vertrokken. Het ging eerst langs de watertoren in Veldwezelt. En dan kwamen 'n hele trits dorpjes. Eerst Kesselt, Vroenhoven, Riemst-centrum, Grote-Spouwen, Kleine-Spouwen, Martenslinde om tenslotte toe te komen in Bilzen.
Op de Brugstraat ben ik even gestopt. Dat was vroeger de uitgangsbuurt bij uitstek. Je vond daar de ene café en dancing na de andere en die waren wijd en zijd bekend. Dat oud gebouw was de vroegere stadshoeve met nog elementen van de 17de eeuw.
Wat verderop fietste ik onder de oude spoorbrug verder naar Munsterbilzen. Aan het psychiatrisch centrum ging ik linksaf naar Zutendaal. Daar zie ik altijd kans om 'n mooie foto te maken van de oude pastorij. In het centrum wilde ik 'n tas koffie scoren, maar helaas, 3de Kerstdag, mijn beoogde stopplaats was gesloten. Geen erg, dan maar gewoon naar huis en daar 'n tasje drinken.
Op het einde van mijn rit leek het of de zon zich toch nog effe wilde laten zien, maar ook die hoop werd de bodem ingeslagen. Een van mijn fietscollega's is naar de provincie Luik gefietst, en die heeft wel de zon gezien. Het is wat het is, ik heb gefietst en mijn overtollige energie ben ik zodoende kwijtgeraakt. En daar was het toch om te doen. Morgen kom de kleinzoon en die blijft slapen. Veel zal er dus niet te sporten zijn.
Als ze mij vandaag gevraagd zouden hebben, neem wat plastiek zakken mee en raap wat zwerfvuil op onderweg, dan zou ik met tien plastiek zakken niet zijn toegekomen. Onvoorstelbaar wat je allemaal ziet liggen. Wij leven echt in 'n wegwerpmaatschappij. Daarom doen wij ook bewust niet mee als er koopjesperiode's zijn. Wij kopen iets wanneer het nodig is en niet wanneer de handelaars met overschotten zitten.
Maar dit gezegd zijnde, het was mijn bedoeling om vandaag te gaan fietsen, mijn route lag al klaar. Volgens onze weerman zou het droog blijven met weinig wind. Maar driewerf helaas, het was vanmorgen mistig en druilerig en het is er in de loop van de dag niet op verbeterd, integendeel, er kwam zelfs nog meer mist opzetten.
Ik ben dan maar gaan wandelen in de namiddag. Het doel was Smeermaas en het kasteel van Hocht. Maar door die mist hebben mijn foto's 'n mistig randje gekregen, op de fietsbrug zag ik rechts de sluis zelfs niet liggen. In Smeermaas was het 'n komen en gaan van klanten die zich wat vuurwerk willen aanschaffen. Het zijn vooral Nederlanders die hiervoor de grens oversteken. In Lanaken is het volstrekt verboden om vuurwerk af te steken. Je kunt er 'n GAS-boete van 250,00 euro voor krijgen, maar ... weinigen trekken zich er iets van aan. Zeer jammer.
Aan de brug van Smeermaas ging ik links af, de Kanaaldijk in langs de Zuid-Willemsvaart. Op 'n bepaald moment kom je dan langs het kasteel van Hocht. Doordat de struiken en bomen zonder blad zitten kun je nu 'n glimp opvangen van het kasteel.
Aan de kanaalkom ging ik linksaf om via de sluis van Neerharen en domein Pietersheim, mijn weg terug naar huis te vinden. Voila, dat is weer in 'n notendop mijn wandeling. Ik zie dat ik dit jaar al 2.512,89 km. gewandeld heb, 'n absoluut record.
Mijn laatste foto is 'n specialeke. Mijn vrouw en ikzelf zijn fervente lezers. We gaan dan ook regelmatig naar de bibliotheek voor nieuw leesvoer. Maar nu wilde mijn vrouw precies ook 'n record breken, 'n boek van 891 pagina's met 'n gewicht van 1,269 kg. De armspieren worden nu goed getraind.
Deze morgen kon ik er absoluut niet omheen, de single van Urbanus, "een bakske vol met stro". Het liedje werd vandaag met Kerstmis gedraaid op de radio. Het nummer werd uitgebracht in 1979 en zorgde toen voor 'n geweldige controverse bij de Christelijke gemeenschap in Vlaanderen. Urbanus kreeg zelf klachtenbrieven en de pastoors verboden hun gelovigen om die single te kopen. Maar door al die heisa werden er toch 150.000 exemplaren van verkocht.
Kerstdag, ons middagmaal is nu in volle voorbereiding. Gisterenavond hebben wij twee het ons gezellig gemaakt. Eerst 'n lekker etentje thuis, dan het geweldige tv-programma "Vrede op Aarde" van Sven de Leijer op Éen, om nadien te genieten van 'n live optreden van André Rieu met zijn orkest in het Mecc te Maastricht. Die uitzending werd gebracht op Eclips-tv. Ik had voordien nog nooit van die zender gehoord.
Maar voor ik van 'n rustige Kerstdag wilde genieten, dienden de benen toch eerst effe in beweging te zijn. Ik ben gewoon naar Pietersheim gewandeld, langsheen het kasteel en de burchtruïne om dan via het bos 'n stukje van de blauwe/rode route te doen achter de heidemolen door. Gelukkig liggen daar nu vlonders zodat je niet door de ergste modder moet baggeren. Het is daar 'n mooi stukje natuur.
Dit gezegd hebbende kan ik jullie alleen nog maar ene gezellige Kerstdag toewensen.
Om te beginnen wensen wij jullie allemaal prettige Kerstdagen, zeker vanavond met het traditioneel Kerstmaal en morgen Kerstdag zelf. Wijzelf houden het vanavond sober, er zijn genoeg andere dagen in het jaar dat het ietsje meer mag zijn. We zijn straks maar met zijn twee, toch gaan we het ons gezellig maken.
In afwachting ben ik toch maar effe gaan wandelen. Het was wel niet het beste weer, het heeft voortdurend gemiezerd, maar gezien ik het niet al te ver wilde maken, kon het mij weinig deren. Ik vertrok via de Sportoase, de Kounterstraat en de Kewithdreef om via de Bosstraat en de Bessemerstraat terug te keren.
Eens thuis heb ik even gekeken of mijn Strava-vrienden ook gesport hebben vandaag. Dat bleek niet het geval op 'n uitzondering niet te na gesproken. Een iemand plaatste dit plaatje: het enige wat loopt, is deze machine .... ha, ha,ha.
Nadat ik er gisteren de brui aangegeven heb, diende ik dat vandaag toch recht te zetten. Nee, het was gisteren absoluut niet aangenaam om buiten te zijn. Ik heb er dan maar 'n fijne binnen-zit-dag van gemaakt, ook eens plezant.
Maar vandaag wilde ik er toch 'n lap op geven, 'n stevige wandeling was mijn voornemen. In de voormiddag lukte het niet (winkelen - huishoudelijke taken) en in de vroege namiddag was het aan het regenen. Het was dus wachten tot omstreeks 14u45 eer ik de deur uit kon. Alhoewel het op dat moment droog was, heb ik veiligheidshalve toch maar mijn paraplu meegenomen.
Ik vertrok in Smeermaas aan de Kanaaldijk, rechts het smokkelpad in (het pad links op de foto). Vanaf het begin was het ploeteren doorheen het slijk. Gelukkig had ik mij voorzien van degelijk schoeisel. Eenmaal het pad bergop ging, werd het doenbaarder om te wandelen. Daarna kwam er 'n verhard stuk om ten slotte weer over te gaan op 'n modderstrook. Gelukkig kwamen toen de woonboten in 't zicht. Daar is de bestrating prima omdat die bewoners, daar ook met hun auto moeten geraken.
Eenmaal aan de Noorderbrug besloot ik vandaag Maastricht niet binnen te trekken maar gewoon links af te slaan, de Bosscherweg in, oftewel gelijk wij het noemen, de "kleine grens langs de Maas". Ik had mijn paraplu nog niet nodig gehad maar ik koos voor de zekerheid, zo snel als mogelijk terug naar huis.
En ja hoor, even later begon er nattigheid te vallen, niet in die mate dat de paraplu open moest - dat vermindert de snelheid - maar toch, minder plezant. Kort aan Smeermaas aan die tong, symbool van the Rolling Stones, moest ik toch de paraplu openklappen. En toen ik uiteindelijk in Lanaken kwam, was de duisternis ingevallen. Met 'n warme cécémel kon ik huiswaarts keren, net op tijd om mij nog om te kleden voor het avondeten.
Mijn laatste plaatje geeft 'n overzicht van mijn fietstochten, meer bepaald het beklimmen van hellingen in 2024. Ik ben 57 hellingen opgereden, sommigen meer dan eens, vandaar die 131 keer.
Er zijn zo van die dagen dat het binnen beter is dan buiten. Ik ben dan ook nauwelijks de deur uit geweest. Mijn enige beweging had ik in de voormiddag, ik diende naar de bibliotheek te gaan om nieuwe leesboeken in te slaan voor de Kerst- en Nieuwjaarsperiode. En dat ik er geraakt ben - per fiets - mag zeker 'n wonder genoemd worden. Het was effe van 'n kort droog moment gebruik maken om tot ginder te gaan, mijn boeken uit de rekken te nemen en terug te keren. Ik had gelukkig op voorhand via de website van de bib, mijn boeken al uitgekozen en gekeken of ze voorhanden waren. Dat scheelt natuurlijk 'n slok op 'n borrel. Ik was dus rap terug thuis en maar goed ook, de volgende bui kletste de wegen weer nat.
In de namiddag hebben wij nog even overwogen om naar de Kerstballenshow te gaan, wij hadden namelijk in de voorbije dagen 'n winnend lot gekrabt, en die prijs konden we vandaag dus gaan afhalen. Maar gezien we niet wisten welke prijs dat zou zijn - dat kon bij wijze van spreken 'n stuk vlaai zijn, 'n goei pint, of 'n aankoopbon enz. - en het weer ons nauwelijks de kans gaf om er droog te geraken, hebben we de boel de boel gelaten en ons teruggetrokken voor de tv om naar het veldrijden bij de vrouwen te kijken.
Het was dus vandaag passief sporten ipv. actief zijn. Geen erg, er komen nog verschillende dagen dit jaar die goed genoeg zullen zijn om te sporten.
In de plaats, vandaag wat oude postkaartjes van de Heikant, 'n regio in Lanaken waar vele dezelfde kleine arbeiderswoningen gebouwd werden. Deze wijk werd naderhand feestelijk geopend door toenmalig Prins Albert en Prinses Paola op zondag 29 mei 1960. Vanaf toen werd de wijk Henri Dunantstraat genoemd. Deze straat passeer ik meermaals per week om te gaan wandelen.
Tot slot nog 'n oud kaartje van onze regio. Op te merken is dat Lanaken toen Lonaken genoemd werd, domein Pietersheim staat er ook op, Petershem en enkele onzer deelgemeenten, Smermaes (Smeermaas), Kistelt (Kesselt), Veltwezel (Veldwezelt), Gelick (Gellik). Neerharen en Rekem ten noorden, vallen juist buiten de kaart.
Nog ene fijne zondag en hop naar Kerstmis volgende week.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
In de voormiddag heb ik mij dan maar onledig gehouden met wat puzzelen en het bekijken van sociale media op mijn pc. 
Vanuit mijn zolderwerkkamer zag ik dat de sneeuw nog steeds bleef vallen. Het was pas rond 13u30 dat ik de schop ter hand kon nemen om 'n wandelpad vrij te maken op onze stoep en die van mijn buurman. Daarna kon ik gaan wandelen. 
Op dit moment is het nog aan het dooien, het is 1° positief. Maar als het vannacht gaat vriezen, kan het wel eens gevaarlijk worden op de wegen. Van fietsen is er dus geen sprake in de eerstvolgende dagen. 
In Smeermaas was het 'n komen en gaan van klanten die zich wat vuurwerk willen aanschaffen. Het zijn vooral Nederlanders die hiervoor de grens oversteken. In Lanaken is het volstrekt verboden om vuurwerk af te steken. Je kunt er 'n GAS-boete van 250,00 euro voor krijgen, maar ... weinigen trekken zich er iets van aan. Zeer jammer. 
De armspieren worden nu goed getraind. 
Ik ben Eddy Meuris