|
Je hebt zo van die dagen dat het je weinig kan schelen wat voor 'n weer het is. Voor 'n goed begrip, in Lanaken waren de straten nat, het zag grijs en er hing - zonder te miezeren - 'n bepaalde vochtigheid in de lucht. Desondanks ben ik toch op mijn stadsfiets gekropen voor 'n allerlaatste rit in 2024. Ik dacht zo: ofwel ga ik +/- 2u00 wandelen of fietsen, de keuze hing af van het moment. 
En de keuze viel op fietsen, door en rond Maastricht. Een degelijk ritje was rap gemaakt, vertrekken via Veldwezelt en terugkeren via Smeermaas. Eens de grens over in Veldwezelt, was ik al rap op het O.L.Vrouweplein in Maastricht. De Basiliek , oftewel Sterre-der-Zee, dateert deels van de 11de, deels van de 12de eeuw. 
Van Maastricht ging het naar Meerssen. Ook vandaag kon ik het niet laten enkele muurschilderingen te tonen. Iets verderop was het effe uitkijken om mijn route te kunnen blijven volgen. Een tijd terug had ik daar 'n bordje niet gezien met 'n omweg als gevolg. Vandaag liep het prima.  Via het kasteel op Meerssenhoven, één der officiële buurten van Maastricht met slechts 25 inwoners, fietste ik terug richting Itteren. Daar stonden de gallowayrunderen en de konikpaarden, zusterlijk en broederlijk mooi naast mekaar aan de Maas, de runderen links, de paarden rechts.  Het waren twee omvangrijke kudde's.
Tot slot ging mijn rit nog door Borgharen om via de Noorderbrug in Maastricht, terug naar huis te fietsen via Smeermaas. Dat was dan mijn allerlaatste fietstocht dit jaar. Ik heb 'n goei 300 km. minder gefietst als verleden jaar, maar dat kwam uiteraard door mijn gedwongen fietspauze in oktober en november.
Ik wens jullie allen 'n fijn jaaruiteinde.
|
Ik ben Eddy Meuris