aantal stappen: 1.646.280 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 142
aantal fietstochten: 86
Zoeken in blog
22-04-2025
Naar Val Dieu.
Ik heb de opmerking gekregen dat echte sportmannen, geen alcohol drinken tijdens hun fietstocht. Dat is iets wat ik dus ook niet doe, tenzij .... ik bijna thuis ben en het aantal nog af te leggen kilometers verwaarloosbaar is. Zo stop ik al eens in Kotem omdat de waardin daar de fietsers altijd trakteert op 'n gratis stuk vlaai of suikerwafel en ik daar uit eerlijke schaamte nog 'n biertje drink. Van Kotem tot Lanaken is niet zo ver, goed 11 km. Ook in Neerharen wil ik wel eens stoppen, dat is slechts 4 km. tot thuis. Vandaag was ik in Val Dieu en 'n biertje daar zou mij zeker gesmaakt hebben. Maar 'n sportman zijnde, hield ik het daar bij koffie en cecemel.
Ja, de Abdij van Val Dieu was weer eens mijn bestemming. Deze keer had ik mijn route zo gepland dat ik eerst het fietsroutenetwerk zou volgen tot Warsage om dan vanaf daar de wegwijzers te volgen. Ik vertrok richting Maastricht. Doorgaans neem ik dan de weg over de Noorderbrug, maar vandaag moest ik naar Eijsden en dan ga je best via de Wilhelminabrug. Je moet er dan wel 'n stuk of zes verkeerslichten bijnemen. Geduld is dan 'n mooi woord.
Maar eenmaal in Eijsden ging het linksaf naar Voeren. Je hebt daar ondermeer 'n mooi zicht op het dorp 's-Gravenvoeren. Daar begint dan de weg naar Warsage. Aan de Sint-Pieterskerk (de toren is van 1215) ging ik linksaf, de grote weg naar Saint-Jean Sart, 'n klim van 3,9 km. Weliswaar geen grote stijgingspercentage's, maar er kwam precies geen einde aan.
Met nog 'n foto van de kerk van Saint-Jean Sart, de Sint-Johannes de Doperkerk uit 1879, kwam even later de Abdij van Val Dieu in 't zicht. Buiten zitten was vandaag geen optie, alle tafeltjes waren bezet. Binnen was er wel nog plaats. Met 'n koffie, 'n stuk rijstevlaai en 'n cecemel had ik weer genoeg energie om de terugweg aan te vatten.
En die energie had ik nodig want al direct doemde 'n bergje voor mij op met 'n slecht wegdek. Op de kruising van het fietsroutenetwerk - rechts weer naar Warsage - ging ik gewoon rechtdoor naar Dalhem. Het is 'n gemeente met diverse deelgemeenten waaronder ook Warsage.
Eens het centrum van Dalhem voorbij kwam ik ineens op 'n fietspad terecht dat qua inrichting totaal anders is dan het gebruikelijke in Wallonië. Zo zou het overal moeten zijn, 'n mooie asfaltweg en 'n even mooi fietspad. De foto is wel niet zo goed gelukt, mijn excuses. Onderweg heb ik 'n bril op om ver te kijken, niet om kortbij te zien. Mijn multifocale bril is mij te duur om op te zetten tijdens fietstochten. Je zou maar eens vallen. En ja, controleren of 'n foto goed gelukt is, is dan ook niet altijd evident.
Terugkeren deed ik nadien nog oa. via het fietspad langs de Maas in Lixhe en 'n herinnering aan de Romeinse weg in Riemst. Uiteindelijk had ik nog genoeg jus in de benen om ook nog over de Muizenberg te fietsen. Met hier en daar nog 'n extra lus, kwam ik toch aan 72 km. Met 539 hoogtemeters en 'n gemiddelde van 21,2 ben ik best tevreden. En dat biertje vandaag, ... dat dronk ik thuis bij het warme avondeten. Dat was door omstandigheden verschoven. We hadden het beiden te druk deze voormiddag.
Toen ik deze voormiddag aan mijn fietstocht begon, had ik niet kunnen bevroeden dat bij mijn terugkomt, verrassend nieuws te wachten stond. Onze Paus is overleden. Nu echt verrassend was dat nieuws in feite niet, zijn gezondheid was héél slecht en het zat er aan te komen dat hij ons op korte termijn zou verlaten.
Vandaag wilde ik gaan kijken naar het vernieuwde fietspad richting Opgrimbie. Vooral het traject op grondgebied van Opgrimbie zelf, was er slecht aan toe en diende gerenoveerd te worden. Ik vertrok langs hotel La Butte aux Bois om dan in Rekem dat nieuwe fietspad op te rijden. Het ziet er goed uit.
In Opgrimbie was er effe tijd voor 'n selfie waarna ik rechts afdraaide naar Mechelen a/d Maas. Sinds kort heb ik de korte verbinding naar Kotem ontdekt, gewoon de brug over en rechtdoor naar de Maas. In Kotem zelf ben ik vervolgens met de Maas mee en onder de autostrade door, naar Uikhoven gefietst. Het veer over de Maas vaart weer uit en de schipper was aan 't wachten op klanten.
Doorheen Herbricht fietsen is altijd fietsen in de natuur en langs het kunstwerk "de Levensboom". Plezant was hoe die paarden daar op 'n rij stonden te kijken. Terugkeren deed ik via Hochter Bampd en Smeermaas.
Het was vandaag maar 'n kort ritje met de stadsfiets, maar ik heb wel 'n karrenvracht aan foto's mee naar huis genomen. En die laatste foto, onze Arne op zoek naar Paaseitjes. Het was weer ene fijne dag.
Vandaag kon ik nog eens vroeg vertrekken om te gaan fietsen, mij eega was naar Genk en het warme eten werd zodoende verplaatst naar deze avond. Ik had dus al de tijd om nog eens 'n 100-plusrit te maken.
Ik vertrok richting Zutendaal om daar de weg te nemen die mij doorheen "fietsen door de heide" zou brengen. Vervolgens kwam ik in As om daar 'n stukje van het oude kolenspoor te nemen. De bedoeling was dat ik naar Bree zou fietsen om daar terug te keren naar Tongerlo. Mijn parcours was goed uitgestippeld en ik had op voorhand gezien dat ik in Oudsbergen 'n stuk onverhard voor de wielen geschoven zou krijgen. Maar toen ik er aankwam, bleek toch zeker al het begin van die weg vol modder te liggen. Een tegemoet rijdende fietser vond het wel nog doenbaar, maar de strook was 1 km. lang. Gelukkig was op dat punt juist 'n knooppunt van het fietsroutenetwerk. Ik besloot mij niet te wagen aan die modderweg en rechstreeks naar Tongerlo te rijden.
Maar in Tongerlo had ik - na de vooropgestelde terugkeer uit Bree - 'n stopplaats voorzien. Maar nu was ik er al veel te rap en ik ben dus doorgereden naar Kinrooi, kwestie om toch mijn kilometers gefietst te krijgen. Daar nodigde mij 'n café uit voor 'n pauze, café de Grenshook. Koffie en vlaai voor 4,00 euro, alleen .... de bakker was nog niet geweest. Het werd dus 'n koffie en 'n cola.
Onderweg kom je al eens 'n mooie gebouw tegen en ook in Kinrooi stopte ik voor het eerst aan die kapel, gewijd aan Sint-Marcoen. De kapel zou volgens de gevelsteen van 1827 zijn. In Maaseik kwam ik voorbij 'n tulpenveld waar je zelf bloemen kon snijden en ter plaatse kon betalen.
Even later was ik in Aldeneik, 'n mooi plekje juist boven Maaseik. Daarna was het gewoon de Maas volgen met oa. 'n passage in Dilsen aan De Wissen, 'n bezoekerscentrum. Mijn pauze nam ik dan maar in Kotem waar ik bij mijn Duvel, 'n suikerwafel kreeg aangeboden.
Vervolgens passeerde ik nog Herbricht en Hochter Bampd om tenslotte via 'n stukje Maastricht, naar Veldwezelt te fietsen. Ik was me er vandaag van bewust dat in onze streek, de wielerwedstrijd "Ster van Zuid-Limburg" zou doorgaan met aankomst deze zaterdag in Rekem. Ik had mijn terugtocht dan ook zo gepland om niet in contact te komen met die wedstrijd, maar helaas, in Veldwezelt aan de grens had ik toch prijs. Ik heb daar enkele minuten voet aan de grond moeten zetten. Het is weliswaar 'n wedstrijd voor jongeren, de junioren, maar wat er allemaal meerijdt met zo'n wedstrijd, ... immens. Motards en ploegwagens, het hield niet op. Tel daarbij ook nog eens de seingevers en politie, dan heb je 'n heel pak mensen die alles in goede banen moeten leiden..
Dat was mijn fietstocht van vandaag, 108 km. met 'n gemiddelde snelheid van 22,5 km/uur. Niet slecht zou ik zeggen. Morgen is het Pasen en op Paasmaandag houden wij thuis 'n gezellige namiddag met ons gezin. En o ja, dat gedicht moeten jullie toch eens lezen, mooi!
Vandaag was het de derde ochtend op rij dat het aan het regenen was. En dan ben je al rap van mening dat "trop is teveel en teveel is trop", ook al heeft de natuur het nodig. Ik heb dan ook noodgedwongen mijn bezigheden moeten omgooien, in 'n kletsnatte tuin werken, is niet aangenaam. Het was dus 'n wandeling in de voormiddag en werken in de tuin in de namiddag.
Mijn vrouw had mij vandaag twee doelen voorgesteld, enerzijds wat bankbiljetten tanken en anderzijds, 'n bakje aardbeien gaan kopen. Ik vertrok dus doorheen het Uilenspiegelpark. De schapen zijn weer elders ondergebracht. Maar op de foto zie je wat die kudde kan afgrazen op enkele dagen tijd. Voorts kwam ik voorbij 'n bloemen- en plantenzaak. Je zou het niet zeggen als je de foto ziet, maar het waren reuzenbloemen (geen echte uiteraard).
Via de sluis wandelde ik verder naar Briegden om daar de Kiezelweg te nemen tot aan de Beekveldweg. Daar is het rechtsaf, vlakbij de automaat van de aardbeien. Ze kosten nog steeds 4,00 euro en ze zijn lekker zoet.
Terugkeren deed ik via Gellik, eerst de Louis Paul Boonweg in, dan de Wijerdijk, om dan rechts de Boonakkerstraat te nemen. Daar lopen vele paarden en die twee waren precies nieuwsgierig. Vervolgens stak ik de Dorpsstraat over om doorheen de Kounterstraat naar de Sportoase te wandelen.
Dat plastiek zakje heb ik aan de kant gelegd, eerstdaags kan ik het hergebruiken voor mijn volgende wandeling naar de automaat. Morgen ga ik fietsen, het zal richting Bree en Tongerlo zijn. Hopelijk kom ik niet terecht in de wielerwedstrijd voor junioren, "de Ster van Zuid-Limburg".
Goedemorgen vriendinnen en vrienden. Nu ik hier voor mijn pc zit, zie ik dat het voor de rest van de dag blijft regenen. Op zich is dat natuurlijk niet erg, ik ben al dikwijls gaan wandelen met lichte regen. Een goede regenjas en de paraplu in de hand, zijn oplossingen voor die nattigheid.
Maar vandaag heb ik er niet zo veel goesting in, temeer daar we dadelijk sowieso al door die regen moeten. We hebben 'n tafeltje voor twee besteld, we gaan het ons eens goed laten smaken. Daarna neem ik voor 'n keer 'n rustdag.
Om jullie toch niet op jullie honger te laten zitten, presenteer ik jullie 'n postkaartenreeks van de gemeente Hamont. Die gemeente ligt in het noorden van onze Belg. provincie Limburg. Ik kom er soms al eens per fiets als ik de brouwerij van Achel bezoek. Heen en terug naar Lanaken is ongeveer 133 km. Ook dit jaar plan ik weer deze tocht. Meestal vertrek ik dan langs de Zuid-Willemsvaart en keer dan terug via Overpelt en Hechtel-Eksel.
Veel kijkplezier met deze kleine reeks uit het grote aanbod.
Als je wat ouder wordt, dan begin je meer en meer na te denken over je eigen toekomst. Veel vragen komen dan spontaan in je op, en vragen willen graag 'n antwoord. Zo kwam het dus dat we met ons twee deze namiddag wat antwoorden kregen op pertinente vragen. Stof tot nadenken dus.
Hierdoor kwam het dat ik pas voorbij 15u30 aan mijn wandeling kon beginnen. Uiteraard zat het slechte weer van deze voormiddag er ook voor iets tussen, het heeft op momenten stevig geregend.
Ik wilde vandaag naar Gellik wandelen, eerst 'n stuk door het bos en dan via de grote weg en de Sportoase terugkeren. Ik vertrok eerst doorheen de Smeetsstraat, een der toegangswegen tot het bos. Effe nadat ik die selfie maakte, zag ik dat er stevig aan bosbeheer werd gedaan. Vele bomen werden gekapt.
Het wandelen doorheen het bos ging vrij vlot, de droogte van de afgelopen maand maakte de paden goed begaanbaar. En ook langs de bosrand vind je paarden terug. Eens op de Zilverdennenlaan in Gellik, was ik terug in de bebouwde kom. Die kat die mij daar voor de voeten liep, had direct in de smiezen dat ik geen poezenmens ben, meestal komt 'n kat altijd tegen je benen aanschurken.
Op de Biesweg wandelde ik voorbij het voormalige klooster, nu is dat oa. 'n muziekacademie. Aan die trapjes daalde ik de helling af naar de Dorpsstraat om vervolgens via de Sportoase terug naar huis te keren. Ik was "just in time" om de benen onder tafel te steken voor het avondeten.
Zo, vandaag heb ik het kort en bondig gehouden. Dadelijk nog 'n fietsroute klaarmaken voor op het einde van de week, vermoedelijk de zaterdag.
Met het oog op mogelijke buien in de namiddag, ben ik deze voormiddag al gaan wandelen. Ik wilde nog eens naar Hocht gaan.
Ik vertrok eerst doorheen Pietersheim met het zicht op het kasteel, de naastliggende weilanden en de mooie boom, genaamd "de Veldmaarschalk".
Daarna trok ik via Tournebride en het kanaal naar Hocht. Het kasteel is in privéhanden, dus verder dan de toegangspoort geraak je niet. Mooi om te zien in de naastliggende velden is dat gele koolzaad. Dat staat nu in volle bloei.
Iets verderop links, begint 'n veldweg, in feite de verlenging van de Oude Heirbaan die begint in Smeermaas. Dat hoekhuis is 'n eye catcher, altijd mooi om er wat foto's van te maken. De hele straat is 'n aaneenschakeling van oude woningen. Oa. dat statige huis met gevelsteen 1789 is er 'n voorbeeld van. De woning werd in 2002 als monument geklasseerd. Uiteraard staan ook daar de bomen in volle bloei.
Ik wandelde terug via de brug in Smeermaas en daarna langs de grote weg terug naar huis. In het Uilenspiegelpark is het gras weer zo goed als verdwenen, de schapen zullen dra weer 'n nieuw graasplek nodig hebben.
En wat doe je dan op 'n luie dinsdagnamiddag? We hebben samen ganse pakken foto's op tafel gelegd (van in de tijd dat foto's nog gemaakt werden via 'n filmrolletje en nadien afgedrukt werden) om er wat orde in te scheppen. De bedoeling is om ze in bestaande albums te plakken of er nieuwe voor te gebruiken. Dat wordt 'n stevig werkje.
Het was ideaal fietsweer vandaag, zon en niet te veel wind. Deze week ga ik proberen om enkel in onze eigen provincie te fietsen, in Ned. Limburg zal het nu te druk zijn met al die fietsfanaten en profrenners die bezig zijn op het parcours van de Amstel Goldrace volgende zondag.
Ook vandaag vertrok ik pas na het middagmaal en de afwas. Deze morgen heb ik het rustig gehouden, naar de bakker en 'n nieuwe voorraad boeken gaan inslaan in de bibliotheek. Ik nam oa. boeken mee van Johanna Mo, Sofie Sarenbrant en Rebecka Alden Edgren.
En dan mijn fietstocht, ik vertrok richting Gellik en Zutendaal. En ja, 'n mooie boom, ... altijd 'n foto waardig. Daarna reed ik via Beverst naar de O.L.Vrouwekapel in Lutselus, 'n gehucht van Diepenbeek. De kapel werd gebouwd in de 19de eeuw. En dan kwam Hasselt in het vizier. Tegenwoordig kun je er probleemloos fietsen, het fietsroutenetwerk is er goed aangegeven. Ik kwam vandaag oa. langs de achteringang van de Japanse tuin.
Vervolgens kwam ik voorbij de hoofdingang van het openluchtmuseum van Bokrijk. In die regio kon ik heel wat kilometers fietsen tussen de bomen. Kort aan NV. Essers in Genk, heb ik even ingeschat hoe ik zou terugkeren. Ik had nog redelijk wat tijd, dus naar As fietsen was zeker mogelijk. Daar zie je langs de grote weg de "Nieuwe Molen" en toch is die molen al gebouwd in 1717.
In As aan het voormalige spoorwegstation, ging ik daarna richting Mechelen a/d Maas. Mijn beoogde bestemming was de Ponderosa in Kotem. Ik had nog geen pauze genomen en die locatie in Kotem heeft altijd 'n surplus, je krijgt er gratis 'n stuk vlaai bij je koffie. Uit eerlijke schaamte drink ik er daarna ook nog 'n biertje. Koffie en Duvel voor 7,00 euro.
Naast mij op het terras zat 'n gezelschap waarvan één iemand effe naar het toilet moest en bij terugkeer zich nog al heftig in zijn stoel propte. Mijn heel tafeltje begon te schudden. De brave man heeft zich uiteraard verontschuldigd, "ik ben hier bijna de boel aan het afbreken" vertelde hij. Ik heb hem geantwoord dat 'n omgevallen tas koffie, spijtig zou zijn, maar 'n omgevallen Duvel, dat had absoluut niet gekund. De man gaf mij volmondig gelijk.
Na Kotem ben ik doorgereden naar Uikhoven, Herbricht, Smeermaas om uiteindelijk via 'n kort stukje Maastricht en Veldwezelt, naar huis te fietsen. Om 17u15 was ik er, tijd genoeg om mij op te frissen voor het avondeten.
Met 93 km. op de teller en 'n gemiddelde snelheid van 22,71 km/uur, ben ik best tevreden. Morgen is weer 'n wandeldag. Hopelijk is er 'n droog moment.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Zo stop ik al eens in Kotem omdat de waardin daar de fietsers altijd trakteert op 'n gratis stuk vlaai of suikerwafel en ik daar uit eerlijke schaamte nog 'n biertje drink. 
Van Kotem tot Lanaken is niet zo ver, goed 11 km. Ook in Neerharen wil ik wel eens stoppen, dat is slechts 4 km. tot thuis. Vandaag was ik in Val Dieu en 'n biertje daar zou mij zeker gesmaakt hebben. Maar 'n sportman zijnde, hield ik het daar bij koffie en cecemel. 
Een tegemoet rijdende fietser vond het wel nog doenbaar, maar de strook was 1 km. lang. Gelukkig was op dat punt juist 'n knooppunt van het fietsroutenetwerk. Ik besloot mij niet te wagen aan die modderweg en rechstreeks naar Tongerlo te rijden. 
Ik ben Eddy Meuris