|
Welbedankt voor die feliciaties nav. onze 44-jarige huwelijksdag gisteren. Ik heb misschien terloops gezegd dat het 'n dag gelijk 'n ander is, uiteraard wordt dit wel gevierd. Maar dat moet voor ons niet noodzakelijkerwijze op de dag zelf. We hebben bij dergelijke gelegenheden meestal de gewoonte om met ons tweetjes ergens lekker te gaan eten. Maar dat kan eventueel nog dit weekend of een der volgende weken, we zien wel. Wij zijn niet zo'n koppel dat per se dat op de dag zelf wenst te vieren. 
Dit gezegd hebbende, vandaag werd er gefietst en het moet mij speciaal van het hart: Vlaanderens wegen vertonen veel gaten en putten. Als je dan zoals nu moet fietsen in 'n combinatie van zonlicht en schaduw, dan zie je niet altijd op tijd dat putje en knal je met je voorwiel telkens stevig ertegenaan. Gezond is dat niet voor de bandjes en ook niet voor de mens die zich moet rechthouden. Ik ben misschien vooringenomen, geef mij toch maar de fietswegen in Ned. Limburg. 
Ik vertrok vandaag via Zutendaal en As naar Opglabbeek. Daar kwam ik eerst het Joekelbos tegen. Dit is blijkbaar het grootste ingerichte speelbos van het land. Wat verderop waren ze volop bezig met 'n jumpingwedstrijd in het Sen Tower Park. 
En dan in Meeuwen-Gruitrode, dé ontdekking van de dag, de kapel gewijd aan O.L.Vrouw van Rust. Ik ben er al 'n paar keer langs gefietst maar nog nooit gestopt. Ik dacht altijd dat het 'n veldschuurtje was, maar het blijkt 'n kapel te zijn die aan de achterkant volledig open gelaten is. Het is 'n rusplaats geworden voor wandelaars en fietsers. 
Mijn pauze nam ik zoals gepland in Tongerlo in café De Kieper onder de brug. Je wordt er altijd goed geholpen en de vlaai is steeds van uitstekende kwaliteit. 
Mijn terugtocht verliep wat anders dan voorzien. De bedoeling was om via de Zuid-Willemsvaart terug te keren. In Kotem nam ik echter de beslissing om de Maas over te steken naar Stein. Zo passeerde ik enkele keren het Julianakanaal. En wat verderop in Brommelen nam ik mijn volgende beslissing; de Kloosterberg overfietsen. De benen voelden nog goed aan en de goesting was er om dat onding te temmen. Je hebt er 'n strook van bijna 11% stijgingsgraad. 
Uiteindelijk terug zijnde in mijn eigen streek, koos ik ervoor om nog 'n lus te maken naar Neerharen om daar mijn biertje te gaan nuttigen. Tenslotte fietste ik terug naar huis via de Sportoase. Zo, weer 'n hondertje op de teller, fijn fietsweer en ik heb mij geamuseerd. Morgen begint de Tour de France. Benieuwd of een onzer landgenoten de eerste rit kan winnen. 
|
Ik ben Eddy Meuris