aantal stappen: 2.189.120 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 177
aantal fietstochten: 58
Zoeken in blog
18-02-2023
Eisden in Belg. Limburg.
Officieel op de buienradar en het KMI geen regen, maar in werkelijkheid, voortdurende motregen, zo van die regen waarvan je toch goed nat wordt. Ik heb dus even zitten te wachten op wat opklaringen, maar noppes, de nattigheid blijft hangen.
Op 'n niet-geregistreerde wandeling na naar de bakker, ben ik dus vandaag nauwelijks buiten geweest. Geen probleem, na de werken van de voorbije dagen in mijn tuin en 'n keel die niet 100% lekker aanvoelt, is 'n dagje rust prima voor mij.
En wat carnaval betreft, sommigen denken dat ik mij nu alle dagen in het uitgangsleven stort. Sorry mensen, dan moet ik jullie ontgoochelen. Die tijd is voorbij. In mijn jongere jaren kon het niet op, van vrijdag tem. woensdag werd er op stap gegaan en de pinten gingen er als water binnen. We hadden toen ook 'n fijne groep van 'n tiental mensen en jaarlijks werd er naar uitgekeken. Maar de mensen worden ouder, krijgen kindjes, hebben links en rechts wat kwaaltjes en uiteindelijk viel de groep uit mekaar. Mijn echtgenote en ik waren uiteindelijk nog de twee overblijvers. Ook daar kwam 'n einde aan en het nachtelijk vertier hoort er tegenwoordig niet meer bij. Nu hoor je mij niet zeggen dat alcohol 'n must is, maar mijn echtgenote is sinds enkele jaren alcoholvrij en ikzelf heb op doktersbevel ook strikte richtlijnen gekregen. Ikzelf hou het dus bij onze carnavalskrant die we jaarlijks uitgeven (ben inmiddels 20 jaar redactielid), ik ga ieder jaar in de scholen de kinderen wat lesgeven over het dialect en carnaval (4de klasje van het lager onderwijs), naar de carnavalsstoet kijken en met veel interesse op sociale media het carnavalgebeuren volgen in mijn gemeente.
Gezien er dus niet gewandeld werd, maakte ik 'n kleine collectie van postkaarten van 'n naburige gemeente, de gemeente Eisden. Eisden hoort tot het grotere geheel van Maasmechelen en ligt juist voorbij het centrum van Mechelen a/d Maas. Ik passeer er heel dikwijls met mijn fiets, zowel op de heenweg als op de terugweg. Maar ook zonder fiets komen wij al eens in Eisden. Je kunt er goed winkelen en voor 'n hapje en 'n drankje kun je best naar de Pauwengraaf gaan, de belangrijkste straat van Eisden. De gemeente is vooral gekend voor zijn mijnverleden. Vele mijnwerkers hebben er gewerkt tussen 1922 en 1987.
Eisden is wel niet te verwarren met Eijsden, de gemeente in Ned. Limburg die op de grens met Moelingen-Voeren ligt.
Het was vandaag kiezen tussen de aankomst en de ontvangst op het gemeentehuis van de Blauw Sjuut - waar ik de laatste jaren altijd bij aanwezig was - en 'n mooie fietstocht maken. Het is dat laatste geworden. Al moet ik zeggen dat ik toch wat spijt had niet bij de officiële ontvangst aanwezig te zijn geweest. Ik heb iets met carnaval en volgens de kronieken kondigt de Blauw Sjuut "vastelaovend" aan. Ze doen dat dit jaar voor de 71ste keer (1949 voor het eerst), maar oude geschriften maken al gewag van de Blauw Sjuut in de 12de eeuw. Zij komen uit Ned. Limburg en sinds 'n aantal jaren stoppen zij dus ook in Lanaken. Met dank aan Ronny voor de foto die hij vanmorgen maakte.
Maar goed, ik heb gefietst en dat had vooral te maken met het schitterende weer. De bedoeling was om naar de abdij van Val Dieu te fietsen. Ik vertrok aan de brug van Briegden. Maar om naar het jaagpad te rijden - bergaf dus - was het toch even voorzichtig zijn. Vannacht had het lichtjes gevroren en de helling naar beneden zag nog heel wit van de rijp.
Maar eens goed en wel langs het Albertkanaal, was ik al rap in Kanne. Je ziet daar boten aangemeerd liggen, die er al jaren zo bijliggen. Vervolgens de sluis van Lanaye, het dorp Lixhe en dan de Maas. In Moelingen, de Maas over om rechts aan te houden naar Voeren. Je komt dan verder door Warsage en Aubel waar de abdij gelegen is.
Ik had op voorhand gekeken of de cafetaria van de abdij geopend was op dinsdag, en ja, het terras begon bij mij aankomst al goed vol te lopen. Een tas koffie, 'n stuk vlaai en 'n cola voor 9,00 euro. Mijn batterijen waren weer opgeladen.
De terugweg was deels dezelfde als de heenweg met dit verschil dat ik in Voeren door het centrum van 's-Gravenvoeren gereden ben om in Eijsden, rechts af te slaan, richting Maastricht. In Maastricht wilde ik niet door het centrum rijden wegens carnavalitis, ik koos voor de rustigere weg via Gronsveld, Meerssen en terug via de Noorderbrug.
En in Lanaken, nog even 'n laatste halte voor 'n koffietje met uitzicht op de werkmensen die de tent aan het opzetten zijn voor carnaval.
Voila, 'n heel verslag, maar met dit weer was het 'n heel aangename fietstocht. Morgen staat er iets anders op het menu: bomen snoeien en het hout hakselen.
Prachtig weer vandaag, tenminste in de namiddag. Vanmorgen hing nog 'n mistlaag, maar tegen tienen was die zo goed als opgetrokken. Wandelen dus, want in de namiddag wilde ik naar de schaakclub gaan.
Deze keer nog eens de Industrieweg ingeslaan met zijn overslaghaven van zand en even verder, de eerste werkzaamheden voor 'n nieuw bedrijventerrein. Lanaken ligt nog goed in de markt voor nieuwe bedrijven. En er is ook nog voldoende plaats. Ik wandelde op het fietspad naar de grens van Smeermaas en Maastricht. Hierdoor kom je onder de oude spoorwegbrug door en passeer je die enkele mooie woningen pal achter de grens (Ned. grondgebied).
Via de onverharde Grensstraat, was het terug wandelen naar Lanaken centrum. Aan de kerk linksaf naar huis. En thuis, staan de krokussen in volle bloei.
Zoals gezegd, ben ik in de namiddag gaan schaken (4 partijen gespeeld en 4 keer gewonnen) maar het deed me toch wat met terug naar huis te gaan, om in dat prachtige namiddagweer, binnen gezeten te hebben.
Morgen ga ik fietsen. Normaal gezien is de abdij van Val Dieu mijn bestemming.
Zondagmorgen, om 7u45 aan het ontbijt en naderhand geen krant, dat vraagt om 'n wandeling.
Zo gezegd, zo gedaan. De straatverlichting was nog overal aan en toch heeft er aan de kerk 'n voertuig dat paaltje niet gezien, ijzersterk verankerd. Of zouden die nevelen elders te zoeken zijn, alcoholnevelen ..... ? Naar 'n carnavalbal geweest ...?
Maar goed, aan het kanaal was het duidelijk mistig. En hoe die vogel aan zijn einde gekomen is .... ? Langs 'n nog te lossen schip en de brug van Briegden, op de terugweg. 9u15 en veel voetballende jeugd. Papa en mama moeten al vroeg chauffeur spelen. Onze kinderen hebben vroeger geturnd en hebben in de jeugdbeweging gezeten. Dat waren gelukkig geen vroege uren, trouwens chauffeur spelen zat er voor ons niet in. Toen hadden wij geen auto en nu nog altijd niet. Nooit gehad dus. En 'n gemis? Eigenlijk niet!
Vanmorgen eens aan mijn spieren gevoeld, en nee, geen last van die fietstocht van gisteren. Deze voormiddag gewoon 'n wandeling gemaakt, deze keer weer eens door het bos.
Ik vertrok langs Camping San Lanaco, om op het kruispunt van boswegen, links af te slaan. Vandaar bergop om even verder, rechts de rode pijlen te volgen. Verschillende bomen hebben bezoek gekregen van diverse zwammen, 'n teken dat die bomen ten dode zijn opgeschreven. Aan de beek, rechtdoor naar Domein Zangersheide. Toevallig vandaag 'n ruiter tegengekomen met de emblemen van Zangersheide op zijn uitrusting.
Aan de Neerharenweg, de straat overgestoken om via Pietersheim met zijn borden voor de toeristen, en de wijnwijk, terug naar huis te gaan.
Vanavond ben ik als één van de redactieleden van de Bèssemgezèt te gast op het gemeentehuis. De gezèt wordt straks officieel voorgesteld aan prins carnaval, de jeugdprinsen, de burgemeester en gemeenteraadsleden, genodigden en de gouverneur van Belg. Limburg als gastspreker. Wij als redactieleden beschouwen deze avond als mooi orgelpunt van het vele werk die wij in onze gezèt jaarlijks steken, 'n gezèt volledig in het plaatselijke dialect.
En ja, zoals jullie op de afbeelding zien, verleden jaar was er geen optocht wegens de gekende ziekte. Dit jaar kan alleen héél slecht weer, voor 'n afgelasting zorgen.
Meer zweet gelaten met stadsfiets dan met koersfiets.
Vandaag nog eens het verschil ondervonden tussen mijn stadsfiets en mijn koersfiets. De stadsfiets is 'n stuk zwaarder en meestal ben ik ook anders gekleed dan met de koersfiets. Het is gewoon met de vrijetijdskledij aan, aangevuld met 'n goede warme jas. Dat scheelt dus enorm. En ik heb het dus ondervonden onderweg, meer gezweet.
Nu, ik moet niet klagen, ik heb alweer gefietst en dat is hetgene wat telt.
Zoals afgelopen dinsdag, weer langs het kasteel van Rekem vertrokken, rechtdoor langs de Zuid-Willemsvaart. Aan het stadion van Patro Eisden, links af naar de oude gebouwen en de schachten van de mijn van Eisden. De gebouwen zijn goed onderhouden. Doorgereden naar Eisden-Tuinwijk met zijn imposante mijnkathedraal, hun parochiekerk.
Verderop richting de Salamander in Maasmechelen, kon ik bij wijze van spreken meedoen aan de Spinnenwandeling. Altijd leuk voor de kinderen. Halverwege het station van As, links af naar de brug van "Fietsen door de Heide". Doorgereden naar Zutendaal met zijn Klauterbos en de Lieteberg, om terug te keren via de brug van Eigenbilzen en Gellik.
Dat bad naderhand deed deugd, ik was redelijk goed uitgewrongen.
Daar hebben we lang op zitten wachten, stralend zonnig weer met omzeggens geen wind. Een mens zou voor minder 'n vreugdedansje maken.
Ver ben ik vandaag niet geweest, ik diende eerst muilezel te zijn bij onze wekelijkse inkopen en deze namiddag komt de kleinzoon op bezoek. Dus mijn wandeling situeerde zich in Pietersheimbos.
Eerst 'n foto van de vele reclamekaders in ons dorp die de carnavalsoptochten aankondigen om vervolgens langs de nog bevroren weiden te wandelen van Domein Zangersheide. En dan door het bos en de mooie dreef.
En ja, aan het kasteel kan ik maar moeilijk voorbij zonder eerst enkele foto's te maken. Vandaag nog even de burchtruïne binnengestapt. Eigenlijk stellen de resten van de oude muren, niet meer zo veel voor. Maar het geheel doet toch nog toeristen naar Lanaken afzakken.
Zo, we zijn in de helft van de week. Maak er het beste van.
Een stralende zon vanmorgen, joechei, joechei, sein om zeker die fietstocht te maken die ik gisterenavond in mijn hoofd had gezet.
Uiteraard niet te vroeg vertrokken, het had deze nacht gevroren. Alles zag wit. Maar eenmaal 11u00, ben ik er aan begonnen. Goed aangekleed vertrok ik naar Rekem om daar de Zuid-Willemsvaart te blijven volgen tot Dilsen. Daar rechtsaf naar het centrum van Dilsen en via enkele oude Maasarmen - mooi stukje natuur trouwens - naar de Maas gefietst. Aan de Wissen in Dilsen, even gestopt om 'n boterham te eten en enkele foto's te maken om vervolgens naar Meeswijk te rijden om daar de oversteek met het veer te maken naar Stein - Elsoo.
Wat verderop het Julianakanaal over en mooi mijn weg gevolgd langs Bunde, Itteren en Borgharen. In Maastricht terug de Maas over om bijna in Smeermaas zijnde, even te stoppen om die koeien op foto te zetten. Aan de overkant het kasteel van Borgharen waar ik even tevoren ben langs gefietst.
Met 'n koffie en 'n biertje, die mooie fietstocht afgesloten.
Dag vrienden en vriendinnen, geregeld bezoek ik al eens jullie werkjes en lees dan ook hetgeen jullie zoal bezig houdt. En dan stel ik toch vast dat de meesten onder jullie snakken naar de zon en beter weer. De winter heeft zijn charme, maar het wordt zo stillekes tijd om over te schakelen naar ander weer. Da's toch tenminste mijn gedacht. Bedankt voor jullie trouwe bezoekjes.
Vandaag heb ik drie keer gewandeld, vanmorgen om 8u00 diende ik bij de kapper te zijn voor renovatiewerken, vervolgens met mijn vrouw gaan winkelen - koffie drinken - naar de markt (in die volgorde) om tenslotte na het middagmaal mijn Strava-app klaar te zetten voor 'n stevige wandeling naar Hocht. Mijn eerste twee foto's maakte ik trouwens om 7u40 op weg naar de kapper.
Maar nu mijn grote wandeling. Ik vertrok aan de fiets- en wandelbrug naar links, onder de brug en grote weg Maastricht - Genk door om vervolgens via het winkelcentrum van Smeermaas naar Hocht te wandelen. Eerst tussen de bloembakken door, langs de beek om vervolgens tot aan de toegangspoort van Hocht te stappen.
Naast het privé-domein van Hocht staan goed gesnoeide perenbomen. Aan de sluis van Neerharen, links af. Rechtdoor langs het kanaal, is het jaagpad naar Rekem. Naar het centrum van Neerharen wordt ik altijd gecharmeerd door die goed onderhouden oude woningen. En pal in het centrum zag ik dat er precies 'n einde begint te komen aan "het schandaal van Neerharen". Die bouwput is al jaren 'n doorn in het oog van de plaatselijke bevolking, maar nu, met die bouwkraan die ze er geposteerd hebben, gaat de nieuwe bouwheer de werken 'n nieuwe start geven, hopelijk nu wel met de juiste vergunningen.
Mijn terugweg ging ondermeer langs Villa Violette, de steen op de Neerharenweg en de visvijver achter het Domein Pietersheim. Tot slot kwam ik nog langs de woning van Prins IV. De hoogdagen van carnaval komen nu wel héél kortbij. Mijn laatste foto, bijna thuis, maakte ik bij Abraham, 't is te zeggen, hij die 50 jaar wordt. Heb dat maar in je voortuin staan ...
Thuis nog wat huishoudelijk werk gedaan. Mijn echtgenote en ikzelf hebben beiden last van allerlei kwaaltjes, zij in de nek en schouder, ik in de lage rug. Maar zo lang ik in beweging ben heb ik er niet te veel last van. Het is dat terug uit de zetel komen, dat voor gekraak zorgt. Koude en vochtigheid doen er geen goed aan.
Beste vrienden, zit ik gisterennamiddag bij jullie toch te mekkeren dat de zon ver te zoeken was, en wat zie ik deze voormiddag ..... jawel, de zon. Vooral boven Maastricht was de lucht bijna wolkenvrij zodat de zon optimaal kon schijnen.
Uiteraard voor mij het sein om te gaan wandelen. Ik kon zelfs muts en handschoenen thuis laten.
Ik vertrok langs 't Hofje, 'n klein straatje bij ons in de buurt om vervolgens langs het Huis van het Kind te wandelen. Via de trappen richting het kanaal, waar de wegen nog kleddernat waren. Ja, deze morgen omstreeks 7u30 had het nog geregend. Mijn route verdergezet langs de haven van Sappi om verder door te stappen naar de Sportoase. Ik wilde het speelterrein van de jeugd eens van nabij gaan bekijken. Ik moet op mijn woorden letten, maar de graffiti die ze op het skatepark hebben aangebracht, getuigt toch veeleer van vandalisme dan van kunst. De omgeving is nochtans zo mooi ontworpen door het gemeentebestuur.
En bomen, die weken altijd iets bij mij los, zo oa. de oude bomen in het voormalige park van het college en vooraan op de straat, een der mooiste bomen van de gemeente waar in de achtergrond vroeger 'n heus kasteel stond. Ik heb er als kind nog door de gangen geravot. Het kasteel was vroeger de verblijfplaats van de priesters en broeders die de school beheerden. Mijn moeder heeft er verschillende jaren gewerkt. Het kasteel zelf is in de jaren '60 van de vorige eeuw afgebroken.
Mijn laatste foto maakte ik deze namiddag op weg naar de schaakclub. Een der scholen die ik aflopen weken bezocht om 'n lesuur te gaan geven over carnaval, heeft 'n deel van de tekeningen van de kinderen uitgehangen voor 'n lege vitrine in onze winkelstraat.
En het schaken zelf, vandaag niet te fameus, het kopje was er niet bij, niet plezant dus voor mezelf en mijn tegenstander. En omdat we toch met 'n oneven aantal waren, heb ik vriendelijk afscheid genomen tot volgende week. Hopelijk met 'n betere concentratie.
Vuil weer vandaag, geen zon, koud, vochtig, weinig of geen wind (dus mist), slechte lucht en toch kon deze jongen niet aan de verleiding weerstaan om te gaan wandelen.
Ik had natuurlijk 'n goede reden, ik diende 'n brief te gaan posten en ik wilde dat zinkgat aan het kanaal eens gaan bekijken (dadelijk meer hierover).
Ik vertrok via de Wijngaardstraat naar de wijnwijk met ondermeer het grote plein op De Stichel. Van daaruit naar Pietersheim met de burchtruïne en wat verderop enkele paarden. Eens terug op de Koning Albertlaan, naar links naar de tunnel. Daar zag ik 'n verloren-gezette-fiets staan met het zadel onder de snelbinder. De fiets zag er nog in redelijke staat uit.
Aan het kanaal viel het mij pas op dat er toch wat mist hing. En dan even verder dan de sluis, was er dat zinkgat, veroorzaakt door bevers. Gelukkig werd er tijdig alarm geslaan zodat dat gat binnen de kortste keren kon opgevuld worden.
Via de andere tunnel aan de Stationsstraat, terug naar huis om mij te warmen aan 'n lekkere en warme oosterse maaltijd.
De bedoeling was vandaag 'n tas koffie te gaan drinken in het centrum van Zutendaal en daarna te voet terug te keren naar Lanaken. Van dat eerste is niks gekomen - ik was te vroeg in Zutendaal - maar die wandeling was best aangenaam.
Zoals meestal bij 'n ander vertrekpunt, nam ik de bus om rond 9u35 aam de "Warme William" in het centrum van Zutendaal aan mijn wandeling te beginnen. Om niet dat hele traject langs de grote weg te moeten volgen, nam ik de Mandelseweg binnendoor, 'n fietspad door het bos. Je komt er voorbij de Teerkeskapel, 'n getrouwe copy van de oorspronkelijke kapel van 1898.
Eens het bos uit, kom je aan het vroegere "Oud Kantoor", 'n tolhuis en afspanning uit de eerste helft van de 18de eeuw. Via de Bessemerstraat met rechts het gebouwtje van de Watergroep, rechtdoor gewandeld naar het centrum van Lanaken. Op de hoek met de Heuvelstraat gezien dat de werken opschieten. En omdat 'n koffie er bij ingeschoten was, toch maar ene lekkere warme choco gaan drinken. Even nog iets gaan afhalen bij onze apotheek om tenslotte via het Uilenstraatje terug naar huis te gaan.
Op het laatst toch nog even 'n foto gemaakt (noem het 'n laatste eerbetuiging) van de schutting die Mathy verleden jaar nog geplaatst heeft. Hij was bijzonder fier op zijn woning. Getuige ervan waren zijn laatste foto's op facebook die hij - de dag van zijn overlijden - nog geplaatst heeft. Nu vrijdag 27/1 is de begroeting bij de begrafenisondernemer.
Nee, dat was ondenkbaar dat ik vandaag geen wandeling zou maken. Met dit winters landschap zou ik zeker niet alleen zijn om de wandelschoenen aan te trekken. Maar eerst heb ik toch geprobeerd om onze stoep (en die van de buurman) zo goed mogelijk ijs- en sneeuwvrij te krijgen. Doordat er zoveel overheen gewandeld is geweest, was dat toch 'n heel werkje. Het is niet helemaal in orde gekomen, maar stel dat de zon zich even zou laten zien, dan is de rest rap ontdooid.
En om te wandelen kun je nu nergens beter zijn dan in Pietersheim. Vertrokken ben ik door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat. En op de Waterstraat naar links en je ben direct aan het kasteel en de burchtruïne. En zoals gedacht, mooie foto's zijn er voor het oprapen. De grachten, mooie bomen, de dreef, 'n bevroren vijver, het kasteel en de eendjes onder de brug. En inderdaad, ik was niet alleen. Vele wandelaars, al dan niet met hond, kon ik begroeten.
Terugkeren deed ik via de Drie Eikenstraat, Lanaken centrum en de brug in het Uilenstraatje.
En deze namiddag in de zetel met 'n goed boek van Jo Nesbo (het mes).
Wat is mij dat allemaal...? Vanmorgen ben ik wederom met enkele vrienden naar 'n school geweest om les te geven aan kinderen van het 4de studiejaar. Het ging weer over onze carnavalskrant, hoe ze gemaakt wordt, het dialect van Lanaken enz.
Maar op weg naar school, vielen er al wat vlokjes naar beneden, maar eens ons ding gedaan in de school - zo rond het middaguur - zag gans ons dorp wit. En niet zomaar wit, het was 'n flinke laag sneeuw die gevallen was. Ik moest ook nog naar de bakker voor brood, sandwiches en 'n paar abrikozenflappen voor bij de koffie dadelijk.
Ja, het was bijna 'n sneeuwman die thuis arriveerde. Zo op de buienradar te zien, was het vooral onze provincie Limburg en de Ardennen die prijs hadden. Het zij zo. En het blijft nog even duren.
Geen wandeling of fietstocht dus, gewoon thuis blijven en mijn blog aanvullen. Vandaag wil ik jullie wat laten zien van Mechelen a/d Maas. Deze gemeente ligt ten noorden van Lanaken en ten zuiden van Dilsen, aan de Maas. Mechelen a/d Maas is de kern van wat later in 1971 en in 1977 Maasmechelen werd, 'n fusie van 8 gemeenten. Ver ligt Mechelen a/d Maas niet van Lanaken. Een aantal dagen geleden ben ik er nog van de bus gestapt om te voet terug te keren, 'n afstand van +/- 12 km.
Natuurlijk had ik het kunnen weten dat de wegen vettig waren, de temperatuur is juist boven 0°, voldoende dus om de stroken die in de zon liggen, te laten ontdooien. Maar niet gezeurd, ik had de juiste schoenen aan om mij door die paden heen te worstelen.
Vertrokken via de Jan Rosierlaan, de fiets- en wandelbrug over en dan naar rechts, de Industrieweg op. Langs het kanaal waren arbeiders aan het werk op een der werkschepen. Wat verderop, langs het fietspad, ligt er 'n reuzegrote steen. En dan begint het onverharde pad, redelijk slijkerig vandaag. Eens aan de eerste woningen van Oud-Caberg, de veldweg links genomen om op het uiteinde daarvan, wederom links af te slaan naar de aloude veldkapel.
En ondanks dat er toch nog wat stroken waren met ijsplekken, was het vooral aan de oude spoorbrug, één grote plas water. Aan die paar woningen, wederom naar links naar de Grensstraat. Hier passeerde ik grenspaal 101.
Bij terugkeer naar huis, op de Nijverheidslaan bij 'n speciaalzaak, wat kettingolie gekocht voor onze fietsen. De plannen voor 'n volgende fietstocht zijn in de maak.
Les geven op school en 1ste fietstocht met koersfiets.
Het was 'n drukke dag vandaag. In de voormiddag dienden wij - de redactie van de Bèssemgezèt (onze carnavalskrant) - les te gaan geven in een der lagere scholen van onze gemeente. Het ging hier over het 4de studiejaar. In de namiddag zou dan de andere klas van datzelfde jaar aan bod komen.
Met drie redactieleden vertrokken wij dus met veel goede moed en 'n USB-stick naar school om de kinderen te onderwijzen in onze carnavalskrant die volledig in het dialect wordt opgemaakt. We leren hen wat carnaval is, hoe de krant gemaakt wordt en we proberen hen ook het dialect 'n beetje meester te maken. Elk van ons drie had zijn taak, gaande van de inleiding geven, de ander het vervolg en de derde duwde op de knoppen van de laptop. We doen dit al jaren, telkens bij dezelfde leerkrachten en zijn het dus al gewoon.
Nu wilde het toeval dat in het 1ste klasje, alles zéér vlot verlopen was zodat we nog voor het middaguur in de andere klas ons ding weer konden doen. In beide klassen werden uitgebreid foto's gemaakt en die komen allemaal in het Bèssemgezètsje, het kinderkrantje van de grote carnavalskrant. De foto's zijn gemaakt op weg naar school en op de 2de staat Gunter uitleg te geven over de bezem (in het dialect is dat de bessem). Op de achtergrond Jef aan de laptop.
Zodoende had ik vanaf 14u00 nog 'n zee van tijd om mij nog even sportief uit te leven. Het was op dat moment zonnig, droog en er was omzeggens geen wind. Tijd dus om mijn koersfiets van stal te halen en deze even te onderwerpen aan 'n vluchtige controle. De ketting smeren en de banden oppompen. Na de juiste warme kledij aangetrokken te hebben, kon ik op pad.
Mijn route ging van Veldwezelt door Mopertingen naar Bilzen. Een foto van 'n speciale fiets op de markt en het stadhuis. Via Munsterbilzen, fietste ik naar Zutendaal en verder naar Opgrimbie. Een foto gemaakt op het punt waar je naar de Duivelsberg kunt rijden in Opgrimbie. En in die gemeente mocht ik 'n eerste keer omrijden wegens wegenwerken. Een tweede keer mocht ik dat doen in Boorsem om uiteindelijk via de Zuid-Willemsvaart terug naar huis te fietsen.
46 kilometer voor 'n eerste keer met 'n snelheid van 22,4 km/uur, dan mag je van 'n geslaagde test spreken. En dat vraagt uiteraard om meer. En dat koud weer, daar heb ik niks van gevoeld. Ik was zo blij als .... ja als wat eigenlijk ... dat het droog was en dat de zon scheen.
Gisteren hadden wij 'n familiereünie, de hele tijd zitten dus. Enerzijds is het belangrijk om op regelmatige tijdstippen samen te komen - familie is belangrijk - anderzijds voel ik dat met het ouder worden, 'n hele tijd stilzitten niet meer aan mij besteed is.
Maar goed, het is weer achter de rug. De recente - maar ook oude - verhalen zijn weer opgedist en besproken, ook eigen zeker aan het ouder worden.
Dus deze voormiddag gewandeld, geprofiteerd van 'n droge periode. Eerst 'n mooie bakfiets gezien. Tegenwoordig zie je de gekste tuigen. Dan de Asbeekweg in om vervolgens door de kinderboerderij en de speeltuin, naar het domein Pietersheim te wandelen. Langs de grachten en het kasteel, verder gestapt langs de sportvelden van Atla met rechts enkele nieuwe zitbanken (ik denk toch dat dit de bedoeling is).
Terug in de bewoonde wereld, 'n foto van het O.L.Vrouwebeeld op de Koning Albertlaan en in de Stationsstraat was er 'n heuse opstopping. Een rupsvoertuig werd er opgeladen en het verkeer stond volledig stil.
Laatste stopplaats bij de bakker en terug naar huis. Deze namiddag wordt er geschaakt. Nog ene fijne maandag.
Het had gekund, even buiten komen, zo tussen 8u30 en 10u00. Maar dan had ik mijn (onze) vaste gewoontes moeten doorbreken, zijnde: opstaan - ontbijt - fysieke weekendkrant lezen - sudokus en andere puzzels invullen. En als ik nu (10u07) naar de buienradar kijk, zal het vandaag nog één keer regenen, de hele dag dus! Plezant is anders. Er staat ook 'n stevige vochtige en koude wind, het wordt dus 'n binnen-zit-dag.
Maar omdat ik het plezant vind om wat oude postkaartjes te selecteren, heb ik voor vandaag weer 'n naburige gemeente uitgezocht. Het betreft hier 'n gemeente waar ik jaarlijks tientallen keren passeer per fiets, namelijk Kanne. Het dorp was zelfstandig tem. 1977 toen het opging in de grotere gemeente Riemst. Kanne is echt 'n uithoek, ten zuiden ligt Eben-Emael (Wallonië), ten oosten vind je Maastricht en ten noorden kom je door Vroenhoven, een buurgemeente van onze deelgemeente Kesselt. Van thuis uit tot Kanne, doe je er hoop en al 10 km. over.
Kanne is vooral bekend om zijn mergelgrotten, het kasteel Neercanne dat juist over de grens ligt op grondgebied van Maastricht, de vooral bij fietsers gekende hellingen, de Muizenberg en de Slingerberg en het plateau van Caestert, 'n mooi wandelgebied. Het hoeft dus niet te verwonderen dat bij goed weer, de terrasjes vol zitten in Kanne.
Zo, hierbij 'n selectie van oude postkaarten. Nog 'n fijn weekend.
Geen weer om vandaag 'n hond door te jagen om maar niet te spreken over ene senior met niet te veel gewicht aan zijn lijf. Hij zou nog wegwaaien. Maar alle gekheid op 'n stokje, het is momenteel guur weer bij ons, veel regen en wind en ik vermoed dat we prijs hebben voor de ganse dag. Het wordt dus 'n binnen-zit-dag.
Nu is er wel altijd iets te doen als je woont in 'n eengezinswoning. Zo is er vanmorgen 'n erkende firma onze schouw komen reinigen. Als je wenst je kachel aan te steken, dan is er 'n bewijs van reiniging nodig voor de verzekering, zou er ooit 'n schouwbrand zijn. En eens de werkman vertrokken, dan dient er gepoetst te worden, ook al heeft de werkman zijn uiterste best gedaan om zijn werk zo proper mogelijk te doen.
Maar goed, geen wandel- of fietsdag dus, maar wederom 'n mooie fotoreeks van oude postkaarten. Deze keer is de stad Borgloon aan de beurt. De huidige stad is ontstaan in 1977 door de fusie van 12 oude gemeenten. Nu is er zelfs sprake van 'n fusie met de stad Tongeren. Waarom 'n fotoreeks van Borgloon? Simpel, ik kom er jaarlijks regelmatig met de fiets. Het is de streek van de bloesems, centraal in Haspengouw. Het is er heerlijk fietsen en de afstand tot ginder (heen en terug) is altijd doenbaar. Bijkomend is dat de streek wat heuvelachtig is, zodat mijn klimmersgevoel zeker aan zijn trekken komt.
Ik zou zeggen, geniet van deze reeks, en kom je toch buiten vandaag, hou je goed vast en waai niet weg.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik heb iets met carnaval en volgens de kronieken kondigt de Blauw Sjuut "vastelaovend" aan. Ze doen dat dit jaar voor de 71ste keer (1949 voor het eerst), maar oude geschriften maken al gewag van de Blauw Sjuut in de 12de eeuw. Zij komen uit Ned. Limburg en sinds 'n aantal jaren stoppen zij dus ook in Lanaken. 
Ik ben Eddy Meuris