|
Ik had het kunnen weten, met Peter gaan fietsen, zeker na zijn langdurige inactiviteit, dat gaat wegvergissingen geven, en zo geschiedde. 
Niet dat die wegvergissingen met opzet gemaakt werden, maar als je mekaar veel te vertellen hebt, dan mis je al eens 'n bordje. En 'n bordje missen, dat geeft wat zoekwerk naar de juiste richting. Dit resulteerde in wat stevige beklimmingen, iets wat we juist wilden vermijden. Zo was bvb. de Öreberg - met zijn max. stijgingspercentage van 16% - naar Cadier en Keer, toch wat van het goede teveel voor Peter. 
Maar eens terug in Meerssen en Bunde, zaten de zware kleppers er op en was het gewoon doorfietsen langs oa. het Julianakanaal. Eens in Elsloo, staken we de autostradebrug over richting Kotem, hopende dat daar het fietscafé open zou zijn. Wat suikers en 'n goei tas koffie, kon er zeker in. Maar driewerf helaas, zoals op vele plaatsen, het was er gesloten. 
Dan maar 'n poging gedaan in Uikhoven in café De Rio, en gelukkig, daar was het terras geopend en konden we bijtanken. 
Gezien het Peter zijn 1ste rit was na zijn inactiviteit, keerde hij daarna huiswaarts (het vat was helemaal af), terwijl ik nog 'n stevige lus trok door Maasmechelen (langs de Salamander en fietsen door de heide). En uiteindelijk in Eigenbilzen, nodige de kanaalbar mij nog uit voor 'n frisse pint.
Weeral 'n mooie rit, en toch 'n prima prestatie van Peter. Je moet het toch maar doen, zo lang niet meer op de fiets gezeten en al direct 'n stevige rit maken van meer dan 60 kilometer.
|
Ik ben Eddy Meuris