Vandaag heb ik mij wat miskeken op de felle wind, ... of is het eerder zo dat het harder waaide dan eerst aangekondigd, "who knows". Nu was de temperatuur wel ok, dat scheelt, ik heb mij dus maar niks aangetrokken van die wind, zij het natuurlijk dat het 'n stuk trager ging dan afgelopen maandag. Maar dat kon anderzijds ook niet anders, ik had het mij in mijn hoofd gezet om er 'n klimrit van te maken. 

Op mijn recent palmares ontbraken nog de Muizenberg en de Slingerberg, beiden gelegen in Kanne. En aangezien de Muizenberg de richting uitgaat van Lanaken en de Slingerberg vertrekt aan de overzijde van het kanaal, diende ik in mijn trukendoos te duikelen. Ik fietste dus eerst doorheen de binnenstad van Maastricht - met zijn straten vol met kleine steentjes - om nog eens langs het kasteel van Neercanne te passeren, zij het nu iets verderweg dan 'n paar dagen terug.

In Kanne maakte ik eerst 'n foto van de Heilige Grafkapel. Deze kapel werd gebouwd in 1714 en is sinds 1948 'n beschermd monument. En dan de Muizenberg over, 800 meter lang met als max. percentage 11%. Eens boven aan de brug van Vroenhoven ging ik gewoon het kanaal over om langs de andere kant terug naar Kanne-centrum te fietsen, nu met de bedoeling om de Slingerberg op te rijden. Die foto van op grote hoogte gemaakt, laat zien waarom het de Slingerberg genoemd wordt.

Daarna fietste ik doorheen Zussen, één van de drie dorpen van de drie-eenheid Zichen-Zussen-Bolder. Zij werden al in 1796 aan mekaar geklonken om uiteindelijk met de grote fusies in 1977 op te gaan in de gemeente Riemst. Iets voorbij Zichen kwam ik voorbij de kapel Sainte-Anne in Wonck, 'n deelgemeente van Bassenge. Die kapel zou eigendom geweest zijn van 'n non, geboren op 19/3/1853 in Boirs, met name Marie Elisabeth Stassinet.

Eenmaal in Bassenge ging het terug linksaf naar Lanaye, 'n plaats aan de Maas tegenover het Nederlandse dorp Eijsden. Ik ben er al tientallen keren gepasseerd maar nog nooit gestopt voor 'n pauze. Ik had +/- 42 km. op de teller, dus het kon. Op de grens met Moelingen fietste ik verder naar Eijsden om vervolgens de moeilijke klim langs Groeve 't Rooth te nemen. Ik vervolgde mijn weg opnieuw naar Valkenburg, de Cauberg over om daarna wat verderop ook de Geulhemmerberg te nemen.

In Berg en Terblijt, even gestopt voor 'n sanitaire stop, om mijn laatste restjes eten naar binnen te spelen en te bekijken hoe ik mijn rit kon beëindigen. In Smeermaas zag ik dat de 100 km. er nog inzat mits 'n extra lus via Neerharen. Daar ben ik trouwens nog even gestopt voor 'n lekkere Duvel.

Ik besluit mijn verslag met 'n tip voor Jan en Elena. Ik fietste ook in de buurt van Eben Emael en ook voorbij de toren van Eben Ezer. Die toren is wel niet te zien vanop de weg, maar het is wel 'n speciaal iets. Hij werd gebouwd door Robert Garcet. Hij begon er aan in 1948 en 15 jaar later was de toren klaar. Je kunt de toren bezoeken.

Zo weer 'n lang verslag, maar het was dan ook de moeite vandaag. Ik ga goed slapen, dat weet ik zeker.