|
Sorry mensen dat mijn verslag pas zo laat gemaakt kon worden, de finale van de Diamond League in Brussel was mij toch te spannend. Het goede nieuws is dan - voor mij toch - dat ik vandaag nergens verkeerd gereden, ik heb mooi braaf mijn route kunnen volgen. 
Zoals aangekondigd zou ik dus vandaag gaan fietsen, mits natuurlijk de steun van hierboven (lees: droog weer en niet al te veel wind). En die steun heb ik gekregen. Ik vertrok naar Herbricht om wat verderop in Uikhoven met het veer de Maas over te steken. De bedoeling was dus om over wat bergjes te fietsen. 
Als eerste klepper kwam de Kloosterberg aan de beurt met percentage's rond de 10%. Dan kwam de Waterval, 'n helling die goed te doen is, maar vandaag hadden ze mij toch gekl ...t, van aan de voet tot boven hadden ze de straat volgekieperd met heel dunne steentjes, uiteraard als extra bescherming voor de asfalt, maar voor mijn dunne bandjes, de pest. 
Zo heb ik de een achter de andere helling voor de wielen geschoven gekregen, wat uiteindelijk resulteerde in 955 hoogtemeters voor 10 gekende hellingen. Plezant was het in Schoonbron, dat gehucht in Valkenburg deed mij direct denken aan Paleis Schönbrunn in Wenen, het paleis van de Habsburgers. 
Vrij vlot kwam ik toe in Gulpen, niet om er te pauzeren, daar is dit stadje mij te druk voor, maar om effe te blijven stilstaan bij die goed draaiende molen, de Neubourgermolen van 1712. Wat verderop beginnen de mooie vergezichten. In Heijenrath was het tijd voor 'n boterham en 'n foto van die Mariakapel. Die werd gebouwd in de 2de helft van de 19de eeuw met bouwmateriaal van vorige kapellen. 
Met goed 50 km. op de teller, was het in Slenaken tijd voor 'n pauze. Zoals dikwijls, ook nu weer kersenvlaai met koffie.  Maar dan, na de pauze, 'n verschrikking, de Schilberg met percentage's boven de 15% en 1 km. lang. Dat was 'n dikke "oef" toen ik er bovenkwam. Het volgende stuk was minder zwaar, Sint-Martensvoeren en 's-Gravenvoeren.
En dan ineens in Sint-Geertruid, het was precies of de Amerikanen Nederland kwamen binnengevallen, 'n ellenlange kolonne van voertuigen kwam de helling afgereden. Het had te maken met de bevrijding van de eerste Nederlandse dorpen in WO II, nu juist 80 jaar geleden. De viering wordt Red Horse Liberation Weekend 2024 genoemd. Indrukwekkend.
Daarna heb ik toch weer het vizier op hellingen gezet en fietste ik eerst langs die kip in Eckelrade, de Van Tienhovenmolen uit 1855 in Wolfshuis, 'n gehucht van Eijsden-Margraten om ten slotte naar Valkenburg te gaan om er nogmaals de Cauberg te bedwingen. Eerst had ik nog de Bemelerberg onder de wielen gehad en op het eind nog de Geulhemmerberg.
Een prachtige rit, al zeg ik het zelf, ik ging voor 'n aantal hellingen, het zijn er 'n paar meer geworden. En natuurlijk, die Duvel kon in Lanaken niet ontbreken. Fietsen is eigenlijk simpel, gewoon mankracht van 'n oude senior en 'n papiertje aan je stuur als gps.
|
Dank je wel voor de bezoekjes tijdens mijn afwezigheid(ziek)
Ik probeer om elke dag beurtelings enkele blogbezoekjes te brengen.
Wens jou een zonnige zondag.
Ik ben Eddy Meuris